Oslo (1624-1878: Christiania, 1878-1924: Kristiania)
– stolica i największe miasto Norwegii. Miasto zostało założone w 1048
roku przez króla Haralda III. Od 1299 roku jest stolicą Norwegii. W
samym Oslo mieszka ponad 11% mieszkańców Norwegii.
<p>Oslo stanowi gospodarcze, naukowe, administracyjne i
kulturalne centrum Norwegii. Jest siedzibą władz państwa, regionu i
gminy. Znajdują się w nim m.in. Pałac Królewski i siedziba parlamentu.
Miasto jest również centrum norweskiego handlu, bankowości, przemysłu i
transportu morskiego. Jest siedzibą około 980 firm związanych z sektorem
morskim zatrudniających około 8500 pracowników. Wśród tych firm których
znajdują się jedne z największych na świecie firm zajmujących się
transportem morskim, pośredników spedycyjnych i firm ubezpieczeniowych.<br /><br />Do
niedawna Oslo było zaklasyfikowane jako najdroższe
miasto świata. Ostatnio, częściowo z powodu osłabienia norweskiej
korony, zostało wyprzedzone przez takie miasta jak Tokio, Kopenhaga i
Paryż. W 2009 Oslo odzyskało miejsce najdroższego miasta
świata[potrzebne źródło]. Oslo jest siedzibą Komitetu Ministrów Rady
Europy oraz programu Rady Europy i Komisji Europejskiej pod nazwą
„Miasta Międzykulturowe".<br /><br />Oslo jest położone nad Fiordem Oslo
(Oslofjord). Gmina Oslo graniczy z gminami Bærum, Ringerike, Lunner,
Nittedal, Skedsmo, Lørenskog, Enebakk, Ski, Oppegård i Nesodden.<br /><br />Za
datę założenia Oslo zwykło się uznawać, w oparciu o
Sagę królewską Snorriego Sturlussona rok 1048, zaś za założyciela –
króla Haralda III Surowego (Haralda Hardråde). Jednak najnowsze odkrycia
archeologiczne wykazały, że miasto zostało założone już przed rokiem
1000, dlatego tę właśnie datę uznaje się za oficjalny rok założenia
Oslo. Pierwotnie miasto leżało u ujścia rzeki Alna. Istnieją różne
hipotezy co do znaczenia nazwy miasta – jedne z nich tłumaczą je jako
"równinę u podnóża zbocza" lub "równinę bogów". Patronem Oslo
widniejącym w jego herbie, jest św. Hallvard, który – jak głosi legenda –
poświęcił w 1043 swoje życie w obronie kobiety niesłusznie oskarżonej o
kradzież.<br /><br />Od XI wieku mieściło się w Oslo biskupstwo katolickie,
zaś około 1300 roku Haakon V Długonogi (Håkon V Magnusson) wybudował na
zachód od pierwotnej osady Oslo fortecę Akershus, którą wybrał na swoją
siedzibę. W 1384 ludność Oslo została zdziesiątkowana przez dżumę.
Osłabiona tym Norwegia zawarła wraz z Danią i Szwecją w 1397 roku unię
kalmarską, w wyniku której Norwegia na ponad 400 lat stała się
uzależniona od Danii. W czasie unii Oslo utraciło status stolicy i
podupadło ekonomicznie. Na losy Oslo duży wpływ miała również Reformacja
1537, która doprowadziła do separacji od kościoła katolickiego i
powstania Narodowego Kościoła Protestanckiego.<br /><br />W 1624 stara osada
Oslo padła ofiarą ogromnego pożaru, jakoby wznieconego
specjalnie przez cztery czarownice. Król Danii i Norwegii, Chrystian IV
Oldenburg, postanowił odbudować miasto, lecz nie tam, gdzie do tej pory
leżało, ale w pobliżu murów Twierdzy Akershus. W ten sposób powstało
nowe renesansowe, zbudowane na planie kwadratu miasto, noszące zresztą
również nowe imię – Christiania (w latach 1877-1925 nazwę tę zapisywano
jako Kristiania).<br /><br />W chwili rozwiązania unii z Danią (1814) miasto
odzyskało status stolicy Norwegii. Pomimo zawarcia nowej unii, tym
razem ze Szwecją, zachowało ten status. W czasach unii miasto przeżyło
rozkwit – w XIX wieku powstało tu wiele siedzib nowych instytucji m.in.
zamek królewski, uniwersytet, parlament Stortinget, teatr narodowy, bank
norweski, giełda.<br /><br />W 1905 roku unia ze Szwecją została
rozwiązana, a Norwegia stała się wreszcie w pełni niepodległym państwem.
W 1925 roku przywrócono stolicy uświęcone tradycją miano Oslo.<br /><br />Oslo
organizowało w 1952 roku Zimowe Igrzyska Olimpijskie. W Oslo
trzykrotnie odbyły się mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym (w
roku 1930, 1966 oraz 1982). Planowana jest też organizacja mistrzostw w
2011. W maju 2010 roku Oslo będzie gospodarzem Konkursu Piosenki
Eurowizji 2010.<br /><br />Źródło: onet.pl</p>