Tytuł: Globalizacja Autor: Joseph E. Stiglitz Gatunek: Ekonomia ★★★★★★★☆☆☆
Wbrew tytułowi, książka nie jest poświęcona globalizacji, a głównie błędom Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Departamentu Skarbu w stosunku do rozwijających się państw pogrążonych w kryzysie - np. podczas kryzysu w Azji w 1997 roku. Stiglitz krytykuje zarówno nadmiernie restrykcyjną politykę wprowadzaną przez MFW, jak i wymuszanie jej na rządach bez poszanowania dla demokracji. Obiektem krytyki jest również stałość polityki Funduszu niezależnie od warunków panujących w danym kraju - autor podaje również anegdotę, której prawdziwości nie może stwierdzić, jakoby jednemu z rządów dano plan, w którym była nazwa innego państwa. Stiglitz wykazuje również hipokryzję państw rozwiniętych (na przykładzie USA), które dążą do liberalizacji handlu produktami wytwarzanymi w tych państwach, a jednocześnie stosują protekcjonistyczne praktyki wobec produktów, które mogłyby eksportować państwa biedniejsze - przykładem są dopłaty do rolnictwa czy oskarżenie Rosji o sprzedawanie stali po cenach dumpingowych, podczas gdy były to ceny światowe. Stiglitz jest też krytykiem terapii szokowej jako metody transformacji gospodarek, chwali zaś stopniowe reformy jak te wprowadzane w Polsce (po planie Balcerowicza) czy Chinach. Globalizacja ma jednak pewne wady - oprócz ubogiemu opisowi globalizacji są to również błędy merytoryczne (np. twierdzenie, że spekulant grający na obniżkę kursu jakiejś waluty prawie nic nie ryzykuje). Problemem jest też polskie tłumaczenie - "porozumienie waszyngtońskie" zamiast "konsensus waszyngtoński" czy "ministerstwo skarbu" zamiast "departament skarbu" to dość irytujące błędy. Wkurzające jest też to, że przypisy znajdują się na końcu książki, co jest chyba typowe dla Stiglitza (występowało też we Freefall innego wydawnictwa). Nie zgadzam się ze wszystkimi tezami Stiglitza, tym niemniej jest to książka warta przeczytania. #ksiazki #neuropa #ekonomia #czytajzwykopem #gospodarka
Tytuł: Globalizacja
Autor: Joseph E. Stiglitz
Gatunek: Ekonomia
★★★★★★★☆☆☆
Wbrew tytułowi, książka nie jest poświęcona globalizacji, a głównie błędom Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Departamentu Skarbu w stosunku do rozwijających się państw pogrążonych w kryzysie - np. podczas kryzysu w Azji w 1997 roku. Stiglitz krytykuje zarówno nadmiernie restrykcyjną politykę wprowadzaną przez MFW, jak i wymuszanie jej na rządach bez poszanowania dla demokracji. Obiektem krytyki jest również stałość polityki Funduszu niezależnie od warunków panujących w danym kraju - autor podaje również anegdotę, której prawdziwości nie może stwierdzić, jakoby jednemu z rządów dano plan, w którym była nazwa innego państwa. Stiglitz wykazuje również hipokryzję państw rozwiniętych (na przykładzie USA), które dążą do liberalizacji handlu produktami wytwarzanymi w tych państwach, a jednocześnie stosują protekcjonistyczne praktyki wobec produktów, które mogłyby eksportować państwa biedniejsze - przykładem są dopłaty do rolnictwa czy oskarżenie Rosji o sprzedawanie stali po cenach dumpingowych, podczas gdy były to ceny światowe. Stiglitz jest też krytykiem terapii szokowej jako metody transformacji
gospodarek, chwali zaś stopniowe reformy jak te wprowadzane w Polsce (po planie Balcerowicza) czy Chinach. Globalizacja ma jednak pewne wady - oprócz ubogiemu opisowi globalizacji są to również błędy merytoryczne (np. twierdzenie, że spekulant grający na obniżkę kursu jakiejś waluty prawie nic nie ryzykuje). Problemem jest też polskie tłumaczenie - "porozumienie waszyngtońskie" zamiast "konsensus waszyngtoński" czy "ministerstwo skarbu" zamiast "departament skarbu" to dość irytujące błędy. Wkurzające jest też to, że przypisy znajdują się na końcu książki, co jest chyba typowe dla Stiglitza (występowało też we Freefall innego wydawnictwa). Nie zgadzam się ze wszystkimi tezami Stiglitza, tym niemniej jest to książka warta przeczytania.
#ksiazki #neuropa #ekonomia #czytajzwykopem #gospodarka
#bookmeter