[Gneissenau]

Jak porwać księcia bułgarskiego?
Na kongresie berlińskim w 1878 powstaje Bułgaria. Znacząco okrojona w stosunku do pierwotnych rosyjskich zamierzeń, formalnie nadal będąca pod zwierzchnictwem sułtana, potrzebowała formalnego władcy. Po Ottonie Wittelsbachu i Jerzym Glücksborgu w Grecji, Karol I Hohenzollernie w Rumunii, nowym władcą importowanym z wielkich rodów Europy został Aleksander von Battenberg. Kluczowe jest słowo formalnym. W Petersburgu oczekiwano od ,,swojego kandydata" pełnego posłuszeństwa i pełnienia roli pacynki na użytek wizerunkowy. Jednak książę Aleksander, będący w połowie Polakiem (jego matka Julia Hauke była córką generała Józefa Hauke), daleki był od postaw serwilizmu. Początkowo działając racjonalnie poddawał się woli potężnego protektora - bez tego nie było możliwe prowadzenie jakiejkolwiek skutecznej polityki. Jednak wraz z organizowaniem życia młodego państwa, zbudowaniu zaplecza politycznego, Battenberg złapał wiatr w żagle. Bułgaria na mocy postanowień mocarstw została podzielona na dwie części - Księstwo Bułgarii (o którym mowa) i tzw. Rumelię Wschodnią. W 1885 roku patriotyczni oficerowie rumelijscy przeprowadzają zamach stanu i przy wsparciu Sofii doprowadzają do zjednoczenia. Na kontynencie zawrzało - samodzielna polityka małego bałkańskiego państwa budziła niechęć wielkich potęg. Czująca okazję do powiększenia terytorium wojownicza Serbia, wypowiedziała wojnę Bułgarom. Młodziutka armia bułgarska sprawiła się dzielnie i pogoniła Serbów pod Śliwnicą, finalizując zjednoczenie. Tego carom było dość, setki oficerów i agentów rosyjskich w Bułgarii rozpoczęło krecią robotę. 20 sierpnia grupa sabotażystów wkroczyła do pałacu książęcego i gangstersko przystawiając monarsze rewolwer do skroni, zażądało podpisania aktu abdykacji. Rad nierad, Aleksander parafował dodając patetyczne ,,Boże chroń Bułgarię". Prośba o boską interwencje okazała się chyba skuteczna - Bułgaria wyszła obronną ręka z kryzysu, gorzej było z biednym Battenbergiem. Sterroryzowanego, w samym szlafroku i kapciach wyprowadzono z domostwa i wywieziono w siną dal. Odziany w niekompletny strój odnalazł się w austriackich Podwołoczyskach. Stamtąd ruszył do Lwowa, gdzie został atrakcją miesiąca. Lwów - stolica Galicji, cieszącej się autonomią w ramach habsburskiego imperium, tylko czekała na fete dla antyrosyjskiego bohatera. Niestety, ta przymusowa eskapada była równoznaczna z rozwiązaniem nieformalnej umowy o pracę na stanowisku władcy Bułgarii. Aleksandrowi udało się jeszcze wrócić do przybranej ojczyzny. Początkowa nieufność sprzed ośmiu laty ustąpiła euforycznym manifestacją poparcia dla księcia. Car jednak tupnął nogą i bułgarskie marzenia musiały ustąpić woli despoty. Młody, zaledwie 30 letni wówczas Battenberg zrozumiał że dla szczęścia państwa musi ustąpić. Życie poza książęcym stolcem nie było usłane różami. Zawiedziony światem odrzucił model życia właściwego dla jego stanu. Rozpoczął służbę w armii austro-węgierskiej i związał się ze śpiewaczką operową - Johanną Loisinger. Niestety nie dane było mu zaznać spokoju życia rodzinnego, w 1893 rok pierwszego władcę Księstwa Bułgarii złożyło zapalenie otrzewnej.

ZAPRASZAM po znacznie więcej na moją stronę: https://www.facebook.com/Wszystko-co-chcieliby%C5%9Bcie-wiedzie%C4%87-o-XIX-wieku-ale-bali%C5%9Bcie-si%C4%99-zapyta%C4%87-173332356505007/

#fotohistoria #historiajednejfotografii #historia #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #swiat #geopolityka