( ͡° ͜ʖ ͡°)

źródło: Obrazkowo 2019-02-21 04-14-01.jpg 18+

Mam z tysiąc nudesków od mojej ex 8.5/10 również filmiki kto chce?

Live future 2000. To moja ulubiona bluza, materiał jak ręcznik. Polecam.
#pokazusta #narkotykizawszespoko #atencyjnyrozowypasek

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: 1550585632742.jpeg

Są na dzisiaj jakieś kody? Zjadłbym sobie coś wieczorem ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#pysznepl #pizzaportal

#elektronika

Chciałbym poznać sprawność tej ładowarki. Jakieś pomysły? Li-ion Battery Charger - chińska ładowarka mojego ebike.

Muszę poznać sprawność ładowarki aby obliczyć pojemność baterii z ebike. Mam miernik energii wpinany w gniazdko. Ladjac baterie od zera poznałbym całą pobraną moc. (Muszę uwzględnić tylko straty na ładowarce)

źródło: 1550412592043.jpg

#polityka #pis

Skoro w czasie pokoju jesteśmy przez sojuszników z USA traktowani jak gówno i upokarzani to na co my liczymy? W czasie wojny dostaniemy od nich jeszcze kilka bomb, lub w najlepszym przypadku zostaniemy wystawieni jako mięso armatnie na pierwszy front. USA i Izrael odsloniły prawdziwą twarz. Ciekawe, że tak szybko... Czyżby wojna była już tuż, tuż?

Podpowie ktoś w sprawie rozliczenia podatkowego?

W 2017 roku miałem stratę 20 PLN (rozliczona w zeznaniu podatkowym)
W 2018 roku miałem zysk 90 PLN

Dostałem właśnie linka do mojego rozliczenia podatkowego (podatki.gov.pl) i widzę, że mam tam do zapłacenia 19% podatku od tych 90 PLN.

Da się zrobić, aby stratę z poprzedniego roku uwzględnić w rozliczeniu kolejnego roku? Jeśli tak, gdzie i jak się to robi? (tak na szybko, nie musicie dokładnie wyjaśniać)

#gpw #gielda #podatki pokaż całość

Na początku tego wpisu chciałbym powiedzieć,że adresuję go do wszystkich. Zarówno do kobiet jak i mężczyzn. Będących w związkach jak i singli. To historia jakich wiele ale mam nadzieję, że po jej przeczytaniu choć jedna dziewczyna spojrzy na swojego mężczyznę od innej-lepszej strony i choć jeden facet bardziej doceni sam siebie, bo my mężczyźni, kiedy kochamy także potrafimy się pogubić. A więc do rzeczy.

Zerwałem zaręczyny i odszedłem od jedynej kobiety którą szczerze kochałem.

Poznaliśmy się 1,5 rok temu. Szybko wpadliśmy sobie w oko i stwierdziliśmy, że do siebie pasujemy. Jeśli o mnie chodzi, z początku nie było fanfar, wielkiej romantycznej miłości ani stad motyli pomiędzy żołądkiem a wątrobą. Nigdy nie miałem problemów z nawiązywaniem relacji a kobietami, miałem za sobą kilka związków ale nigdy nie potrafiłem się w pełni zaangażować i średnio po ok. pół roku odchodziłem by szukać "prawdziwej miłości" i kogoś z kim będę w pełni szczęśliwy.
Ten sposób myślenia doprowadził mnie do momentu w którym większość moich rówieśników założyła rodziny lub jest w szczęśliwych związkach a ja byłem sam. Postanowiłem więc dać miłości szansę. Chciałem zbudować miłość od podstaw. Na zaufaniu, szacunku i oddaniu. Przestałem wierzyć w romantyczną burzę hormonów a zapragnąłem pracy u podstaw która jak miałem nadzieję przyniesie mi szczęście.

Dość szybko okazało się jednak, że dziewczyna ma charakterek. Lubiła się obrażać i domagała się ciągłej uwagi. Niestety ja, należę do facetów którzy nie adorują swych partnerek w sposób ciągły. Nad wysyłanie sobie 50 esemesków dziennie przedkładam wieczorny telefon i rozmowę. Myślę, że tego typu zachowanie wzięło się z ogromu atencji jaką otrzymywała od innych facetów którzy startowali do niej wcześniej. A obrażanie się? Olewałem to lub starałem się rozwiązywać problemy i sklejać związek. To, jak się potem okazało był mój błąd.

Mijały miesiące, jak w każdym związku bywało lepiej lub gorzej ale w końcu mogłem powiedzieć, że kogoś kocham. Po pół rok znajomości pojechaliśmy na wspólne wakacje. Tylko ja i Ona. Niestety- to jak się tam zachowywała, przechodziło ludzkie pojęcie. Strzelanie focha doprowadziła do perfekcji. Potrafiła obrazić się o jakość zdjęć które jej robiłem lub o to, że w trakcie rozmowy o rodzinie i dzieciach nazwałem jej siostrzeńca "dość płaczliwym dzieckiem". szczytem był foch, że nie dostała ode mnie żadnej pamiątki - wspomnienie kilku kolacji które zafundowałem i które łącznie kosztowały ok 700 zł jakoś nie wryło się jej dostatecznie w pamięć. Finalnie, już w trakcie podróży powrotnej myślałem o odejściu od niej, jednak zacząłem wiele rzeczy sobie tłumaczyć. Tłumaczyłem sobie, że sam nie raz zachowałem się głupio i niedojrzale itp itd (Boże, jaki ja byłem głupi). W końcu jednak kochałem i czułem się kochany. To wystarczyło, żebym został.

Kolejna sytuacja która powinna zakończyć ten związek miała miejsce kilka miesięcy później. Ponieważ mieszkaliśmy ok 200 km spędzaliśmy ze sobą przede wszystkim weekendy. Czułem już, że to jest to i planowałem zaręczyny. Podczas jednego z weekendów w którym ona przyjechała do mnie postanowiłem wyjść z kumplami na piłkę. Bez wchodzenia w szczegóły, skończyło się na fochu, fochu z przytupem, pretensjach, obrazie, histerii i na klatce schodowej, jeżdzeniu jak wariatka po osiedlu i niemalże rzuceniu się pod mój samochód kiedy jednak postanowiłem wbrew wszystkiemu charatnąć w gałę z kumplami. Kolejność dość precyzyjna a motorem napędowym tego cyrku był mój stoicki spokój. Skończyło się na błagani mnie o wybaczenie, obietnicach że już nigdy się tak nie zachowa itp itd. I I znów serce wzięło górę nad rozumiem- postanowiłem dalej kleić ten związek i przymykać oko na jej zachowania. Odłożyłem jednak plany zaręczynowe. Liczyłem, że tego typu zachowanie to pojedynczy wyskok i dziewczyna zrozumiała swój błąd.

Kochałem i byłem kochany i tylko to się liczyło. Do tego stopnia, że kilka miesięcy później poprosiłem ją o rękę. Było cudownie. Jako, że zaraziłem ją miłością do gór, pojechaliśmy w Tatry i tam się jej oświadczyłem. Było cudownie. MIałem już gotowy plan kilka najbliższych miesięcy. Miała się do mnie przeprowadzić. Rozmawialiśmy o kupnie mieszkania i zmianie jej pracy. I dzień zaręczyn był ostatnim dniem w którym czułem się kochany. Dzień później pod wpływem rozmów z koleżaneczkami i po kolejnym fochu, pomachała mi przed nosem pierścionkiem i zapytała:

"DLACZEGO ON JEST TAKI MAŁY?"

Mirki kochane, czy znacie uczcie, kiedy coś budowane przez długi czas i z wielkim wysiłkiem wali się na waszych oczach?
Czułem się jak zbity pies. Czułem się pogardzony i wyśmiany przez najbliższą mi osobę w dniach na które tak długo czekałem i zrobiłem tak wiele, by bł to piękny czas.

Tydzień powrocie z tej wycieczki pojechałem z nią do jej rodziców. MIeliśmy szukać sali weselnej na jej wymarzone przyjęcie.
Postanowiłem to wykorzystać, by wreszcie zakończyć ten związek i przy okazji pokazać jej rodzicom kogo wychowali swoim bezkrytycznym podejściem. W skrócie, histeria, błaganie na kolanach, całowanie po rękach, obietnice poprawy.
A ja jak głupek zmiękłem. Mimo wszystko kochałem i widok jej we łzach kompletnie mnie urobił. No głupek po prostu...

Jednak nasz związek przypominał raczej reanimowanie trupa. Byłem sfrustrowany i jej widok nie wywoływał już u mnie radości. Powiedziałem, że póki co nie może być mowy o ślubie, że potrzebuję czas by się pozbierać i że cały czas to przeżywam.... wytrzymała 3 tygodnie.
W ostatnią niedzielę, rozegrała się ostatnia scena tego taniego dramatu klasy B. Zaczęła naciskać na ślub.
Kiedy zacząłem tłumaczyć, że cały czas boli mnie to co zrobiła po zaręczynach i nie jestem w stanie póki co zająć się organizacją wesela zaczęła się zachowywać w sposób irracjonalny. Spakowała się, odłożyła pierścionek i wyszła.... by po kilku minutach wrócić. Z tym, że pierścionek już na nią nie czekał.Następnego dnia, kiedy zauważyła jego zniknięcie, została krótko i rzeczowo poinformowana o zerwaniu zaręczyn i wyproszona z mojego życia.

Na tym kończę tę przydługawą historię.
Żałowałem sposobu rozstania, jednak po krótkim przemyśleniu stwierdzam, że moja była narzeczona nie zasłużyła na nic lepszego.

Jeśli chodzi o mnie, zastanawiam się, jak to się stało, że na 1,5 roku poświęciłem szacunek dla samego siebie dla miłości i chęci stworzenia rodziny. Wiem, że bycie samemu jest dużo lepsze niż tkwienie w tak unieszczęśliwiającej relacji, a mimo to czuję żal i krzywdę. Nie wiem też co dalej z moim życiem. Nie potrafię cieszyć się z tego rozstania. Z jednej strony uważam się za dość ogarniętego faceta- z drugiej, czuję pustkę i beznadzieję. Poza tym, 30stka na kark powoduje, że czas zacząłem traktować jako swojego wroga.

Dziękuję każdemu kto przeczytał ten wpis do końca. Mirabelki, darzcie szacunkiem swoich facetów, bo wbrew słowom piosenki, Miłość nie jest jedyną rzeczą której potrzebujemy.

#zwiazki #milosc #slub #zareczyny #rozowepaski #niebieskiepaski #feels #zerwanie pokaż całość

źródło: 52768868_336128396998853_5719736440619794432_n (1).jpg

Spadł mi zegarek z wysokości 70cm na #xbox. Jakieś pomysły jak to ukryć, żeby nie było widoczne?

źródło: IMG_20190215_174731.jpg

#anonimowemirkowyznania
Czołem Mireczki. Piszę swoją historię ku przestrodze wszystkim tym, którzy po poznaniu różowego całkowicie zaniedbują inne relacje że znajomymi I rodziną. Trzy lata temu wyjechałem wraz z różowym do dużego miasta. Ona rozpoczęła studia, a ja szybko znalazłem fajną pracę. Nie tęskniłem za toksycznym domem, a dziewczyna była moim wsparciem. Dużo rozumiała, z resztą ja także byłem przy niej zawsze jak byłem potrzebny. Miałem ją I jednego przyjaciela jeszcze z czasów szkolnych, który także mieszkał w naszym mieście. Przez pierwsze dwa lata wszystko było fantastycznie. Może się nam nie przelewało, ale mieliśmy fajne, spokojne życie z planami na przyszłość. Nie wychodzilismy za często, nie poznawalismy nowych ludzi, czasami wyskoczylem na piwko z wyżej wymienionym przyjacielem. Wszystko zaczęło się pieprzyć rok temu, kiedy postanowiłem rozpocząć pracę na siebie, otworzyłem swoją firmę, zostawiając pracę "na etacie". Miałem troszkę oszczędności I co najważniejsze pomysł na siebie. Jak się łatwo domyślić, rzeczywistość mnie zweryfikowała. Przez stres związany z pracą, w naszym związku przestało być kolorowo. Tydzień temu się rozstaliśmy. Spakowałem rzeczy i wynająłem pokój na stancji. Obecnie moja sytuacja wygląda w ten sposób że po opłaceniu rachunków, kaucji I czynszu z moich oszczędności na koncie zostało 7zł. Firmę będę musiał zamknąć, rozpocząłem szukanie pracy, chodzę na rozmowy, ale zanim się odkuje troszkę to zajmie. Przyjaciela też nie mogę prosić o pomoc, bo Wiem że ma swoją problemy. Podsumowując, w sobotę kończę 25 lat, siedzę sam w pokoju, w mieszkaniu w którym nikogo nie znam. Wysyłam CV I szukam pracy dorywczej, żeby przeżyć chociaż do pierwszej wypłaty. Zawsze byłem dość pewny siebie, a dzisiaj pierwszy raz w życiu czuje się jak gówno I chyba jednak nie jestem taki cwany jak myślałem. P.S gdyby ktoś miał jakieś informacje o dorywczej pracy w #trojmiasto #gdansk to byłbym wdzięczny za kontakt. W sumie podejmę się wszystkiego. Jestem pracowity, sprawny fizycznie, mam prawo jazdy I żadnej pracy się nie boję. Z fartem Mordeczki

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy studenckie pokaż całość

Drodzy Mirkowie. Zakochałem się! I to ponad rok temu. Byliśmy wpatrzeni w siebie jak w obrazek. Był to najpiękniejszy rok mojego życia. Jednak od jakiegoś czasu, zaczęło się psuć. Różowa postanowiła że nie jesteśmy już razem. Przyjąłem to ze spokojem. I wytrzymałem tak z miesiąc. Po tym czasie rozumiałem, że jest to miłość mojego życia, i nie mogę bez niej żyć. Udało mi się namówić ją na randkę w niedziele. W #gdansk. Szukam pomysłu na orginalną randkę, tak żeby rozbudzić uczucie, które nadal się w niej tli.
Pomocy!
#zwiazki #przegryw #randkujzwykopem #rozowepaski #niebieskiepaski pokaż całość

:( https://www.gdansk.pl/wiadomosci/zabraklo-jednego-czlowieka-a-jakby-opustoszalo-cale-miasto-ostatnia-czesc-waszych-wspomnien-o-pawle-adamowiczu,a,138348 :( #gdansk #adamowicz #polityka

Co to się właśnie odjebalo..

Była dziewczyna mojego #niebieskipasek jego pierwsza, jak mówił, miłość, laska o która byłam fchuj zazdrosna bo nie omieszkal wspominać czasem wspólnych chwil tak po prostu NIE ISTNIEJE

Jego tlumaczenia: 'a bo ty miałaś kogoś przede mną to nie chciałem być gorszy i dlatego ja sobie wymyśliłem'
Kurtyna

#zwiazki #logikarozowychpaskow #logikaniebieskichpaskow pokaż całość

Dla mnie rodzina jest priorytetem, ale nie czyjaś ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#tinder #logikarozowychpaskow

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: 1549611043433.jpg