#dziewczynazchlebem

pokaż spoiler #nsfw #cycki #figuraboners #slodkijezu #buziaboners #usmiechboners


źródło: a7e6b74.jpg 18+

Dzieciak prawie wpadł mi pod rower na bulwarach przy prędkości ok 37km/h - zdążyłem odpiąć SPD odbić i kopnąć go delikatnie goleniem tak żeby nie porysował mi karbonu i delikatnie się wywrócił.

#madki od razu krzyk, ale nawet się nie zatrzymałem, bo to nie moja sprawa że ona Brajanka nie umie upilnować.

Ściągaj potem 20 k z takiej patologii za rower.

Ha tfu robaki, już tęsknie za lockdownem.

#szosa #rower #gorzkiezale #bulwary #krakow pokaż całość

Królowa jest tylko jedna i trzeba pamiętac o tym
O tym szonie niedługo nie będą mówić a klasyk to klasyk ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#natsu

źródło: xdx.jpg

Jak to wygląda z otwieraniem sklepów? #manufaktura jest już otwarta? A w niej sklepy z ciuchami jak Bershka? To się tak zmienia, że już nie ogarniam :P
#lodz

#anonimowemirkowyznania
Mirki czuję że podejście mojej partnerki do życia mnie ogranicza. Ale po kolei.

Jesteśmy ze sobą od 1,5 roku, mieszkamy razem od ponad 3 miesięcy. Moja partnerka przeprowadziła się do mnie ze swojego miasta rodzinnego, przeniosła się też zawodowo zostając w tej samej firmie, zmieniając tylko lokalizację.

Jest między nami różnica 9 lat, ona ma 23, jest poniekąd na początku swojej drogi zawodowej, od około 1,5 roku pracuje jako doradca ds. sprzedaży, zarabia niewiele bo niecałe 1700 zł, na 2/3 etatu. Ja jestem całkowicie po drugiej stronie barykady, będąc w branży IT zarabiając praktycznie 5 razy więcej.

Zarobki to jedno, ale też podejście to drugie. Moja partnerka rzuciła studia związane z filologią angielską, o tyle o ile same studia nie były z mojej perspektywy istotnee, to ważną kwestią było podszkolenie przez nią angielskiego. A to dlatego ponieważ moja partnerka chętnie zmieniła by pracę, ale w moim odczuciu bardzo mało robi by coś zmienić.

Poprzez moje znajomości, kilku moich znajomych zarekomendowało ją na 2 różne stanowiska do korpo, problemem okazał się język angielski, gdzie o tyle o ile moja partnerka dobrze pisze i rozumie, określam jej poziom na mocny B2, to praktycznie nie potrafi swobodnie mówić. Wynika to z braku praktycznego użycia języka, a na co dzień nie chce ze mną rozmawiać.

Ogólnie zauważam że moja partnerka chętnie by coś zmieniła pracę, ale praktycznie nic ku temu nie robi, a wręcz ma słomiany zapał. Dla przykładu:
- to ja jej przygotowałem profesjonalne CV, ona je tylko wysyła
- to ja jej utworzyłem konto na linkedinie, aby budować sieć kontaktów i szukać pracy
- to ja jej stworzyłem stronę, www w postaci wizytówki, aby rozszerzyć jej ofertę pozazawodową w której sobie dorabia
- ja namawiam ją i podsuwam oferty na które mogła by wysłać swoje CV
- to ja podsuwam jej by swoje CV wysyłała na oferty bardziej ambitne aniżeli sprzedawca czy recepcjonistka.

Wszystko wynika z faktu iż moja partnerka mocno narzeka na swoją obecną pracę i chciałaby coś zmienić. Mam świadomość że większość osób w jej wieku zderza się z rynkiem pracy, ale wszystko tkwi w moim odczuciu w podejściu. Mam wrażenie że moja partnerka nie wykazuje ambicji, niby chciałaby coś zmienić, ale nic w tym kierunku nie robi.

Meritum Czuję że moja partnerka mnie ogranicza, zarabiam przyzwoicie, chcę od życia czegoś więcej, chcę podróżować i tak było zanim ją poznałem, poznawać ludzi, spędzać czas gdzieś w terenie, trenować i próbować nowych rzeczy. Moja partnerka zarabia mało, kiedy rozmawiamy o jakimś wyjeździe to zawsze kończy się na tym że jej nie stać, tym bardziej teraz kiedy nie może dorabiać z powodu pandemii. Kiedy rozmawiamy o pracy i staram się ją mobilizować, to mam wrażenie że najchętniej abym o tym nie mówił i dał jej spokój, a ona coś tam sobie powysyła. Często mówię o możliwościach, czy to prywatnych, czy zawodowych i wydaje mi się że mojej partnerce wystarcza tak jak jest. Mnie to jednak nie satysfakcjonuje, chcę od życia czegoś więcej i zawsze do tego dążyłem.

Czuję się ograniczony, ponieważ przeprowadziła sie do mojego mieszkania, oddalonego od jej miasta rodzinnego o 100 km, zmieniła też lokalizacje swojej pracy i nie ma możliwości powrotu. Jeśli się rozejdziemy, to zostanie na lodzie, bo wracając do domu, nie ma co liczyć na powrót do poprzedniej pracy. Kolejna kwestia nie zarabia na tyle dużo by samej coś wynająć. Czuję tym samym odpowiedzialność za nią, jednak co innego gdybym widział że ona sama chce coś zmienić w swoim życiu, ale tego nie ma.

Jest dla mnie ważną osobą, ale jej brak ambicji zaczyna mi przeszkadzać, chcę by moje życie pozwalało na czerpanie z codzienności, a coraz częściej widzę moją partnerkę jako przeszkodę na drodze do celów które chcę sobie stawiać.

Nie wiem jak z nią rozmawiać o tym, ponieważ gdy zaczynam temat mam wrażenie że czuje iż wywieram presję. Fajnie jest dobrze i wygodnie żyć bez wysiłku, ale nie tego chcę. Dokłada mi się do czynszu, dzielimy się wydatkami, nie jest tak że wszystko jest z mojego portfela, nie pozwoliłbym sobie na takie funkcjonowanie, ale co dalej.

W perspektywie chcę kupić/wybudować dom widząc jej podejście to myślę sobie, że będzie to na moich barkach, chcę w życiu partnera równego sobie, a nie kogoś kogo będę musiał za sobą ciągnąć.

#psychologia #zwiazki #feels #logikarozowychpaskow #logikarozowychpaskow #podroze #programista15k #rozowepaski #niebieskiepaski #korposwiat #chcepogadac #rozstanie

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #60884a9edf02be000aefed5e
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Przekaż darowiznę pokaż całość

źródło: pokertexas.net