#heheszki #bekazkatoli

Pytanie do znawców starożytnych tekstów. Czy podczas tłumaczenia starego testamentu, a konkretnie księgi kapłańskiej, rozdział 19, wers 19 ("Będziecie przestrzegać moich praw. Nie będziesz łączył dwóch gatunków bydląt. Nie będziesz obsiewał pola dwoma rodzajami ziarna. Nie będziesz nosił ubrania utkanego z dwóch rodzajów nici.") nie zawieruszył się gdzieś przypadkiem fragment "Nie będziesz organizował orgii z uczestnikami dwóch płci"? pokaż całość

#bekazpisu #smutnaprawda #heheszki #hipokryzja #polityka

źródło: hipokryzja_konserw.jpg

#heheszki #bekazkatoli

Kościół ma problem wizerunkowy? Spokojnie, światowej klasy PR'owiec Tadziu wam to zaraz wszystko nareperuje.

źródło: rydzyk_pr.png

#pedofilewiary #bekazkatoli #heheszki

1. Nie ma problemu pedofilii w kościele - checked
2. Może jest problem pedofilii, ale to odosobnione przypadki - checked
3. Może lokalne władze kościelne ukrywały przypadki pedofilii, ale wiedza o tym nie docierała do Watykanu - checked
4. Może istniał ogólnoświatowy system ukrywania pedofilii wśród księży, ale papież nic o tym nie wiedział - checked
5. Może i papież posiadał wiedzę o przypadkach pedofilii, ale sam ich nie tuszował, najpewniej był okłamywany przez otoczenie - checked
6. Może i papież brał aktywny udział w wypracowywaniu ogólnoświatowego systemu tuszowania kościelnej pedofilii i czerpał z niego korzyści, ale sam nie zapuszczał mrówkojada - in progress...

7. pokaż całość

źródło: wykop.pl

#pedofilewiary #kosciolkatolicki #kosciol #bekazkatoli

Oho, zaczyna się kampania "święty to nie znaczy doskonały". Innymi słowy środowiska kościelne czują pismo nosem i doszły do wniosku, że trzeba szybko przygotować owieczkom podłoże do racjonalizacji. Chcecie wiedzieć co oznacza "święty"? To ja Wam powiem. Święty to znaczy "niezwykle zasłużony dla organizacji, jaką jest kościół katolicki". Taki watykański Order Orła Białego. pokaż całość

#ocieplaniewizerunkukarolawojtyly #pedofilewiary #heheszki #humorobrazkowy

Nie ma dowodu, że papież wiedział o pedofilii w kościele.

źródło: dziwisz_himmler.png

#heheszki #kosciol #pedofilewiary #pasta

Ideologia kleru zagraża tradycyjnym polskim wartościom, hołubiąc pedofilii i gwałtom na nieletnich. Na ideologię kleru, prócz pedofilii, składa się także chorobliwa potrzeba tej pedofilii ukrywania, niepohamowana żądza władzy i pieniądza, pochwała próżności i rozpasania, uwielbienie hipokryzji.

Można sobie być księdzem; do tego nic nikomu. Ale ideologia kleru to zagrożenie dla polskiej rodziny, dla polskich dzieci, w końcu dla polskiego ducha i dlatego powinna zostać zakazana. Oczywiste jest, że nie wszyscy księża popierają ideologię kleru. Sam mam znajomego księdza, który z obrzydzeniem wypowiada się na temat gwałtów na nieletnich, zaciska pięści słysząc o przypadkach ukrywania pedofilów, przenoszenia ich z parafii na parafię, nie popiera też mieszania się kościoła w politykę. Księża to różnorodni ludzie z różnorodnymi problemami, ideami, dążeniami. Ideologia kleru zaś to zorganizowany ruch dążący do zmiany świadomości społecznej. Księża dysponują wolną wolą i godnością człowieka, o ich przyszły los należy walczyć, nie dopuścić do wypaczenia ich duszy. Natomiast ideologia kleru stanowi bezwolne narzędzie w rękach specjalistów od przekształcania świata na gorsze. Ideologia kleru dąży do rozprzestrzenienia się na cały świat, do przekonania ludzi, że pedofilia i jej ukrywanie to norma, że władza kapłanów to dobro, że kler słusznie powinien być wyłączony spod jakiejkolwiek odpowiedzialności za swoje działania, że normy prawne, ani moralne kleru nie dotyczą.

To jest wojna; wojna o duszę polaków; wojna w której naprzeciw siebie staje tradycyjny model rodziny, tradycyjne polskie wartości oraz przychodząca z zewnątrz, obca nam czarna zaraza. Czarna zaraza, która próbuje - nie bez sukcesów - podporządkować sobie państwowy aparat i państwowe instytucje; która próbuje doprowadzić do rewolucji, by zapewnić sobie immunitet podczas realizowania swojej czarnej agendy. Pamiętajmy: księża to nasi bliźni. Ideologia kleru - nie. pokaż całość

źródło: ideologia_kleru.jpg

#teoriespiskowe #bekazpisu #polityka

Mam taką teorię spiskową. Co jeśli Karakan robi to wszystko po to, żeby społeczeństwo się zbuntowało i wydarło na zawsze tego polipa w postaci kościoła i drugiego w postaci głęboko zakorzenionego socjalizmu? Tak naprawdę sam jest liberałem, ale wie, że nie ma innego sposobu, by przeformować polskie społeczeństwo, niż przez nienawiść? pokaż całość

#gothic #heheszki

źródło: gothic_bezi_meme.png

Tylko buk może mnie sądzić.

#gownowpis

źródło: tylko_buk_moze_sadzic.png

#pizza #pasta #heheszki

Wkurwiają mnie już tacy pizzarze-neofici, co to kurwa całe życie żarli donatello, czy inne italiamo, a teraz nagle koneserzy rzymskiej, czy neapolitańskiej.
Pół biedy, jak ustawiasz się na pizze na mieście. Teraz w centrum każdego większego miasta, nawet takiego Radomia, znajdzie się kilka „tradycyjnych włoskich pizzerii” , zamówi sobie taki jakiegoś krakersa posmarowanego przecierem, którego nazywa „pizzą rzymską” i zadowolony nie truje dupy. Ale nie daj boże zamów sobie pizzę na grubym z dużą ilością dodatków, bo masz gastro. Zaraz się zaczyna:
- hurrr durrr co ty jesz, jakąś drożdżówkę z serem, a nie pizze! Za tyle samo mogłeś mieć TRADYCYJNĄ WŁOSKĄ PIZZĘ NA CIEŚCIE GRUBOŚCI 3 MIKRONÓW Z PIECA OPALANEGO BUKIEM SPROWADZANYM Z KARTAGINY Z TARTAKU PAMIĘTAJĄCEGO CZASY CESARSTWA RZYMSKIEGO, mmm, pacz jakie to dobre, wyliżem jeszcze talerz!!!!!!!
Nieważne, że 5 lat temu sami spuszczali się nad Dominos, bo okazało się, że istnieje pizzeria, w której nie przycinają na składnikach, ani średnicy.
Prawdziwa jazda zaczyna się przy próbie zamówienia pizzy na domówkę. Wybór pizzerii to mordęga, bo te hipsterskie zazwyczaj nie dowożą. Jak już się łaskawie na jakąś zgodzi, to upiera się, że on chce dzwonić i wtedy dopiero jest trzoda:
- Ile dajecie gramów drożdży na kilogram mąki? - dopytuje - Pięć gramów?! Dwa to już za dużo! Ile wyrasta ciasto? Co?! Tylko dwanaście godzin? Wszystko na cieście fermentującym poniżej dwóch tygodni to gówno a nie pizza! Używacie prawdziwej mozzarelli z bawolego mleka, czy ten tani krowi wysryw? Tak myślałem...
Potem zaczyna egzaminować tego bogu ducha winnego pracownika:
- Wałka należy użyć do pizzy rzymskiej, czy neapolitańskiej?
Czasem zadaje kilka podchwytliwych pytań typu:
- Jakiego sera tradycyjnie używa się do marinary?
Na koniec i tak już nikt nie ma ochoty jeść pizzy, którą ostatecznie zamówimy, bo po takim występie na 100% pracownicy pizzerii dodali do niej „coś od siebie”. To tyle żali na dziś, gorzej jak spotka się dwóch takich januszy koneserów pizzy i pierdolo całe spotkanie, ale to już temat na inną opowieć, jak chcecie, to napisze… pokaż całość

Każda idea jest prawdziwa, gdy wyznają ją nieliczni; zdobywając popularność zadaje sobie kłam. Nie ma na świecie większego kłamstwa niż idee powszechne, niż systemy uznane. Wystarczającym kryterium prawdziwości idei jest liczba jej wyznawców. „Jak wielu ludzi uważa to za prawdę?” - „Wielu.” - „Więc z pewnością jest to fałsz.” Dlatego jedyną słuszną ideą jest ta oto: świat jest obrzydliwością, świadomość - pomyłką, człowiek - wynaturzeniem; nikczemnością największą jest skazać kogoś na bycie, na ten najgorszy z możliwych światów, na świadomość tego wszystkiego. Z każdym kolejnym wyznawcą idea ta nie zmierza ku powszechności, lecz ku zaniknięciu: największym jej zwycięstwem nie jest dominacja nad innymi, lecz kres wszelkich idei; zrazu prawdziwa, nie kroczy ku nieuchronnemu zafałszowaniu lecz ku otchłani zapomnienia; nie wzrasta dzięki indoktrynacji, lecz wbrew niej; tryumfuje nie będąc wyznawaną.

#antynatalizm pokaż całość

#antynatalizm #natalizm #bekazantynatalistow #bekaznatalistow

Krótki kurs rozumowania dla (niektórych) natalistów:

Jeżeli użyłeś/aś kiedyś w dyskusji z antynatalistami pogardliwego argumentu, jakoby antynataliści byli przegrywami i frajerami, którzy poprzez antynatalizm racjonalizują sobie swoje spierdolenie, to:

1.Albo masz rację.
2.Albo się mylisz.

Jeżeli się mylisz, to właśnie użyłeś/aś prostackiego argumentum ad personam, wydając nie tylko nieuprawniony (bo pozbawiony uzasadniających go racji) ale i błędny osąd; najpewniej z powodu braku merytorycznych argumentów.

Jeżeli masz rację, to właśnie kopiesz leżącego, który doświadcza lub doświadczył tak złej sytuacji w swoim życiu, że szczerze znienawidził to, co zdrowy - w Twojej ocenie - człowiek postrzega jako największe szczęście.

Tym samym, używając takiego argumentu albo jesteś debilem, albo skończony skurwysynem. Niezależnie od tego, które z powyższych zachodzi, pewne jest jedno: właśnie dowiodłeś/aś słuszności przekonania, jakie wielu antynatalistów - niezależnie czy słusznie, czy nie - żywi, mianowicie że nataliści to egoistyczni, nieczuli na innych idioci.

Moja rada jest zatem następująca. Darujcie sobie ten „argument”, bo: (1) to żaden argument, a zwykły, w dodatku niezbyt wyszukany wybieg erystyczny; (2) jeżeli już niesie ze sobą jakieś konsekwencje, to nie takie, jakich byście sobie życzyli. Argument taki może być przydatny tylko jeżeli nie zależy Wam na prawdzie, lecz zwycięstwie w dyskusji, a i to tylko pod warunkiem, że publika (która przecież ostatecznie o tym zwycięstwie rozstrzyga) jest mało inteligentna i daje się na takie prymitywne chwyty złapać. pokaż całość

@ZespolmBanku Jak można dodać urządzenie do zaufanych, żeby przy każdym logowaniu nie trzeba było wpisywać jednorazowego hasła? Wiem, że piszecie, żeby kliknąć w komunikat, który wyskoczy przy logowaniu, ale u mnie nie wyskakuje... Można to zrobić jakoś z poziomu panelu?
#mbank

#antynatalizm

Pewnego razu, podczas koszenia trawnika najechałem kosiarką na skryte wśród wysokich traw mrowisko, ścinając jego szczyt. Spostrzegłszy to wyłączyłem kosiarkę i przez chwilę przyglądałem się jak zaalarmowane mrówki z niesłychaną wręcz zapalczywością starają się jak najszybciej skryć usłane po ziemi białe jaja wgłąb swojej ziemskiej fortecy, chcąc zapewnić bezpieczeństwo przyszłemu pokoleniu, gwarantując tym samym przetrwanie swemu mrowisku. Pomyślałem wówczas, że zabawne jest to jak ludzkość uwielbiająca pławić się w swojej wyższości nad innymi zwierzętami (do tego wręcz stopnia, że formułując słownikową definicję zwierzęcia wyjęła spod niej człowieka jako wyraźny i jedyny wyjątek); z umiłowaniem i pietyzmem nieustannie wytykająca jak to ludzki umysł (przez niektórych nazywany duszą) wywyższył nas, umożliwiając poskromienie zwierzęcych instynktów i żądz, tak, że to ludzka zwierzęcość stoi na usługach ludzkich jaźni i intelektu, ludzkiej „duszy”, nie zaś na odwrót, niezdolna jest spostrzec jak mało różni się w tej jednej przynajmniej mierze nawet od tak, wydawałoby się, małych i nieznaczących istot, jak mrówki. Zabawne jak ludzkość nieskończenie bardziej skora jest do użycia swego ukochanego intelektu raczej do konstruowania sofizmatów tłumaczących jak ludzki pęd do przedłużenia gatunku różni się od mrówczego, niż do rozpoznania najprostszej i najoczywistszej konsekwencji: że jeżeli postrzegamy prymat umysłu nad ciałem, prymat „duszy rozumnej” nad „duszą zwierzęcą” jako coś chwalebnego, jako coś godnego pochwały, z czego słusznie jest być dumnym, jako coś, co wynosi nas ponad wszelkie inne stworzenie, to naturalną konsekwencją powinno być również odrzucenie, czy też poskromienie tego jednego instynktu, którego poskromienie postrzegane dziś jest (i nie będzie nadużyciem stwierdzić, że zawsze było) jako coś hańbiącego, nienormalnego, dziwacznego, podejrzanego, a w najlepszym razie ekscentrycznego - instynktu, który nakazuje nam zadbać o przyszłość naszego rodu, naszego kraju, w końcu naszego gatunku; który pcha nas do tego, co umysł uwolniony spod jarzma cielesności bez wątpienia nakazałby nam postrzegać jako niedopuszczalną nikczemność; jako bezpodstawny, zbrodniczy akt; jako bestialstwo nie mające żadnego racjonalnego uzasadnienia. Do czasu, aż to nie nastąpi, wbrew temu co lubimy o sobie myśleć, pozostajemy niczym więcej, niż te uwijające się jak w ukropie mrówki, znoszące swoje cenne jaja na niższe kondygnacje mrowiska; jesteśmy niczym więcej, niż bezmyślnymi zwierzętami, pozostającymi na usługach rozporządzających nami dzikich popędów. Nie są w stanie zmienić tego żadne wtórne racjonalizacje, żadne, nawet najbardziej wyrafinowane sofizmaty, żadne chwyty erystyczne, ani żadna kazuistyka. Przynajmniej w tej jednej mierze, pozostajemy bezmyślnymi zwierzętami. pokaż całość

#polityka #wybory

No i jak zawsze nie ma na kogo głosować...

źródło: wybory.png

#mecz #polskapilka #pilkanozna #usunkonto
@DPary Wpis usunąłeś, ale mirko nie zapomina. ( ͡º ͜ʖ͡º)
Słowo się rzekło.

pokaż spoiler usuń konto


źródło: usun_konto.png

#antynatalizm #filozofia #pytanie

Od dłuższego czasu zastanawiałem się nad niegodziwością posiadania potomstwa. Oczywiście, jak zawsze kiedy wydaje mi się, że wpadłem na coś nowego, po jakimś czasie (bardzo niedawno) dowiedziałem się, że już jest coś takiego jak antynatalizm. Zacząłem przeglądać internet i uderzyło mnie kilka kwestii.

Po pierwsze, ja od początku patrzyłem na to od strony naruszenia cudzej wolności – wolności od bycia lub wolności decydowania o własnym byciu (najskrajniejsze zaprzeczenie samoposiadania). Myślałem, że spośród wszystkich nikczemności jakie można uczynić drugiemu człowiekowi, zadecydowanie za niego o tak fundamentalnej kwestii jest być może największą. Widzę natomiast (tu od razu zaznaczam, że nie czytałem jeszcze żadnych książek na ten temat, bo z tego co widzę, to wszystko jest nie-po-polsku i albo niedostępne, albo bardzo drogie), że najczęściej przywoływane są argumenty za Benatarem z rachunkiem przyjemności i cierpienia, podczas gdy wydają mi się one nie tyle bezzasadne co nieistotne w tym sensie, że nawet jeżeli życie wypełnione byłoby wyłącznie przyjemnościami i wolne było od cierpienia, to rozmnażanie się i tak byłoby podłością i naruszeniem wolności innego (bo przymus przyjemności jest takim samym gwałtem na wolności, co przymus cierpienia).

Po drugie, widzę, że większość (albo przynajmniej duża część) ludzi określających się mianem antynatalistów (podkreślam, że nie chodzi mi tu o zawodowych filozofów, bo jak pisałem, jeszcze się nie zapoznałem z literaturą), jest jednocześnie pesymistami. Nie w tym sensie, że dostrzegają bezsens świata, cierpienie i krzywdę, jaka została im wyrządzona, ale w tym, że po rozpoznaniu stanu faktycznego, jedyne co robią to umartwiają się nad sobą i trwają w resentymencie. Ja natomiast dostrzegam dwie rozsądne reakcje na to „zagubienie w świecie” – rezygnację lub afirmację. Jeżeli poczucie zagubienia w świecie bierze się ze sposobu w jaki się w nim znaleźliśmy – z bezsilności wywołanej faktem pozbawienia wolności, na który nie mogliśmy nic zaradzić - to pozbyć się go można albo ostatecznie rezygnując z bycia w świecie, albo ponownie (symbolicznie)wejść w świat, tym razem „na własnych zasadach”, na mocy własnej decyzji, odrzucając tym samym wszelki resentyment. Trwanie w poczuciu krzywdy jest tyle hańbiące i upodlające, co niedorzeczne. Antynataliści powinni być albo martwi, albo radośni (na tyle, na ile to możliwe; starający się czerpać tyle przyjemności ile tylko są w stanie), podczas gdy wszyscy wydają się bardzo żywi i bardzo smutni. To, o czym piszę, to dalej antynatalizm, bo przecież odrzucenie resentymentu i związane z tym poczucie mocy w żaden sposób nie uprawnia (ani nie tłumaczy) do zadawania cierpienia innym (np. przez powoływanie ich do życia).

Po trzecie widzę, że dużo antynatalistów ma negatywny stosunek do innych ludzi, szczególnie do dzieci, podczas gdy raczej oczekiwałbym, że będą oni nastawieni w najgorszym razie neutralnie (oczywiście z wyłączeniem ludzi posiadających dzieci, którzy jawią się jako nikczemnicy, ale i tych przecież raczej należałoby traktować jako złoczyńców nieświadomych zadawanej krzywdy lub nawet ofiary przyrodzonego instynktu/popędu). Czy nie powinniśmy odczuwać jakiegoś poczucia wspólnoty z innymi, czy nie powinniśmy współczuć, szczególnie dzieciom (a już szczególnie sierotom), które przecież zdążyły doświadczyć tej samej szkody co my, a w przeciwieństwie do dorosłych wciąż są niewinne, bo nie miały nawet okazji do niegodziwości?

Odnoszę wrażenie, że większość antynatalistów, przynajmniej tych internetowych, to ludzie, którzy doznali w przeszłości jakiejś wielkiej przykrości, z którą nie mogli sobie poradzić lub mają jakieś problemy, szczególnie w kontaktach z innymi i ich poglądy są wynikiem tych doświadczeń, nie zaś filozoficznego namysłu, a przez to są wypaczone i niekonsekwentne.

Najbardziej jednak uderzyło mnie powszechne (u przeciwników) niezrozumienie podstawy antynatalizmu i jego etycznego wymiaru, objawiające się w „argumentach” typu: „nie chciałbym żyć w świecie, w którym ludzie nie mają dzieci i wszyscy są starzy”, „kiedyś będziesz chciał mieć dzieci to zmienisz zdanie” albo nieśmiertelne „na starość nikt ci nawet nie poda szklanki z wodą”. Zastanawiam się, czy ci ludzie trollują, czy naprawdę nie rozumieją, że to co piszą jest de facto równoważne ze stwierdzeniem „jak cię nie stać, żeby kupić, to ukradnij”, albo „jak się nie chce z tobą umówić, to ją zgwałć” etc. Czego oczekują? Że ktoś odpisze: „Faktycznie, jak mogłem nie dostrzegać, że moje zachcianki, wygoda i dobre samopoczucie są wystarczającym powodem, by zadać innemu człowiekowi krzywdę i by bawić się we władcę jego losu”?

Do bardziej zaznajomionych w temacie, mam pytanie o to, czy z wyjątkiem dzieł Emila Ciorana są jakieś książki poruszające te zagadnienia dostępne w języku polskim (koniecznie w wersji papierowej, bo nie lubię czytać z ekranu) oraz czy następujące publikacje po angielsku są warte zachodu czytania ich (czytanie po angielsku nie sprawia mi problemu, ale wymaga większego wysiłku) i wydania na nie sporych pieniędzy: Every cradle is a grave: rethinking the ethics of birth and suicide, Sarah Perry; The human predicament: a candid guide to life’s biggest questions, David Benatar; The conspiracy againts the human race: a contrivance of horror, Thomas Ligotti; Confessions of an antinatalist, Jim Crawford; Better never to have been: the harm of coming into existance, David Benatar; A critique of affirmative morality, Julio Cabrera;
a także czy wiadomo coś o ewentualnych planach jakiegoś wydawnictwa co do wydania którejś z tych pozycji po polsku w najbliższym czasie?
I jeszcze jedno pytanie. Czy są jakieś wartościowe (albo bezwartościowe, ale uznanych/poważanych autorów) publikacje argumentujące przeciwko antynatalizmowi? pokaż całość