#krakow poza kontrolo
#smog
#oddychajzwykopem

źródło: pozakontrolo.PNG

Co wy wiecie o podrywaniu XDDDD

#podrywajzwykopem #logikarozowychpaskow #wychodzimyzprzegrywu #przegryw #stulejacontent

źródło: Screenshot_2019-02-21-23-49-00-1.png

Kino utrwaliło obraz XVI-XIX-wiecznej artylerii działającej jak nowoczesne działa, tj. strzelającej pociskami które raziły wrogów siłą eksplozji i odłamkami. Tymczasem od powstania pierwszych dział, poprzez XVII wiek, czy wojny napoleońskie artyleria raziła wrogich żołnierzy przede wszystkim za pomocą kul armatnich, które zabijały bezpośrednią siłą uderzenia kuli w stojących na jej drodze ludzi.

Powyższe powodowało, że rezultaty ostrzału artyleryjskiego były niezwykle krwawe, nawet jak na dzisiejsze standardy, właściwie ciężkie do opisania słowami. Każdy może sobie wyobrazić czym kończyło się uderzenie w ciało ciężką kulą lecącą z dużą prędkością. Większe kule wystrzeliwane z dział polowych mogły zabić nawet czterdziestu żołnierzy stojących w linii. Nawet lecąc z mniejszą prędkością kule były zabójcze, bardzo częstym przypadkiem było jej odbijanie się od podłoża, po drodze urywając ręce i nogi stojących na jej drodze nieszczęśników. Zmodyfikowanej amunicji używano tylko na bliskich dystansach, kiedy armaty ładowano amunicją kartaczową, tj. paczką mniejszych pocisków które zasypywały nacierających wrogów deszczem metalu.

Dodajmy, że efekt takiego ostrzału podczas takich wojen napoleońskich musiał być znacznie bardziej wstrząsający niż w późniejszych czasach (tak, nawet podczas pierwszej, czy drugiej wojny światowej), gdyż bitwy toczone były na stosunkowo wąskim terenie (front liczył zazwyczaj kilka kilometrów) i żołnierze po prostu brodzili w zmasakrowanych w powyższy sposób ciałach ludzi i koni. Częstym przypadkiem było też trzymanie jednostek w zasięgu ostrzału artyleryjskiego wroga: wyobraźcie sobie, że stoicie w szeregu, a tuż obok cała linia zostaje skoszona takim pociskiem. Coś strasznego.

Przez wzgląd na ograniczenia technologiczne, budżet oraz oczywiście poziom brutalności kino nie pokazuje prawdziwego oblicza np. napoleońskiej artylerii. Warto jednak wiedzieć jak kiedyś prowadzono wojnę i że obraz artylerii w takim Ogniem i Mieczem jest mocno...ugrzeczniony.

#historia #wojna #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #artyleria pokaż całość

źródło: ad278bb55e399ba9e7c1bbfee957499a.jpg

Kiedy wazelina wejdzie za mocno ⊙_ʘ

pokaż spoiler Wciąż ciężko mi uwierzyć, że ktoś na serio pisze takie maile do prowadzących.. (a wiem, że to autentyk)


#bekazestudentowprawa #studentprawa #prawo #heheszki

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: mail_do___.jpg

Partia Razem atakuje. Rozumiem można mieć różne zdanie na temat płacenia wyższych podatków przez osoby bogate, ale takie jawne szczucie jest obrzydliwe.
#neuropa #bekazlewactwa #4konserwy #polityka

źródło: 52796975_1223358707832183_2368153561520406528_n.png

#iiwojnaswiatowawkolorze

74 lata temu, 19 lutego 1945 roku (Post oczywiście z wczoraj - Mleko)...

Wydawało się, że będzie to spacerek. Ot, kolejna wysepka do bogatej kolekcji już zdobytych przez amerykański korpus piechoty morskiej. Zwłaszcza, że desantować się miała wręcz ścisła elita Korpusu - doświadczeni weterani z walk o Bougainville, Guam, Saipan, Tinian, Kwajalein.

Maleńka wyspa z archipelagu Bonin, o powierzchni zaledwie 21 kilometrów kwadratowych, kształtem przypominała kotlet, albo kurze udko, zwężając się ku południowemu zachodowi. Była czarna jak węgiel, bo pokrywał ją pył wulkaniczny, a w powietrzu unosił się smród siarki. To wszystko za sprawą góry, wznoszącej się nad wyspą. Góry, która symbolem pozostaje do dzisiaj.

Góry Suribachi na wyspie Iwo Jima.

Wyspa miała duże znaczenie strategiczne. Znajdował się na niej radar oraz lotnisko 53. Hikodan Sentoki, jednostki myśliwców przechwytującej wyprawy bombowe. To z niej płynęły ostrzeżenia o zbliżających się do serca Japonii Superfortecach. Zdobycie wyspy pomogłoby ograniczyć straty, zapewniłoby eskortę myśliwską i pozwoliło ratować załogi, które musiałyby wodować w morzu.

Amerykanie nie spodziewali się dużego oporu. Zakładali, że zdobycie wyspy zajmie cztery dni. Według ich informacji, na wyspie było tylko parę tysięcy żołnierzy, chorych na dyzenterię, wygłodzonych, słabych.

Do ataku przeznaczono trzy dywizje piechoty morskiej: 4. i 5., mające lądować w pierwszym rzucie, oraz 3., która miała pozostać w odwodzie. Wszystkie posiadały po pułku artylerii i batalionie pancernym. Wspierały ich po cztery bataliony amfibii i czołgów pływających oraz dwa bataliony ciężkich haubic jednostek korpuśnych. Jednostki wzmocniono na wypadek strat. Lądować miało 70 647 marines V. Korpusu gen. Hollanda ''Howlin' Mad'' Smitha. Zgromadzono potężną armadę 495 statków transportowych, wiozących tyle jedzenia, że starczyłoby dla półmilionowego miasta przez miesiąc, oraz 100 milionów papierosów. Nad naprawami uszkodzeń miało czuwać 10 batalionów Seabees. Były trzy okręty szpitalne, bank krwi i cztery barki specjalnie przystosowane do transportu rannych. Osłonę zapewniało 26 lotniskowców z 1213 samolotami, 8 pancerników, 8 krążowników ciężkich i 77 niszczycieli admirała Spruance'a, pogromcy admirała Nagumo spod Midway. Wszystko to liczyło ćwierć miliona ludzi. Na każdy kilometr kwadratowy wyspy przypadało po 60 samolotów i 1500 marines...

''To nie wyglądało na prawdziwą wojnę, tylko na inscenizację zrobioną specjalnie na użytek kina'', wspominał por. John McClain. Miał rację. Sprowadzono ponad setkę reporterów wojennych. Wśród nich był i najsłynniejszy korespondent wojenny Ernie Pyle, i laureat Pulitzera z ''Harper's'', John Marquand, przybył i Joe Rosenthal z ''Associated Press'', który miał zapewnić sobie nieśmiertelną sławę.

Waszyngton chciał ostatecznie zmazać hańbę Pearl Harbor desantem na japońską ziemię. Wyspę bombardowano zaciekle od czerwca poprzedniego roku. Trzy dni przed desantem huraganowy ogień położyły niemal wszystkie okręty wojenne. Strzelali w dzień i w nocy, przez trzy dni, z każdego kalibru. ''A wyspa tkwiła tam w ciemnym, burzliwym morzu, odbierając tę chłostę bezgłośnie i po stoicku'', napisał John Marquand. Trałowano miny, niszczono przeszkody podwodne, przygotowywano podejście, oznaczano granice stref widocznymi bojami.

19 lutego nadszedł dzień desantu.

Marines podano solidne śniadanie (jajka i steki), po czym o 6 rano zaczęli schodzić do barek i amfibii. Dzień był bardzo pogodny. Do 8 rano strzelały okręty, potem położono jeszcze ostrzał rakietowy i do ataku ruszyło 120 samolotów. O 9 rano wylądowała I fala desantu. W ciąg godziny na plaży znalazły się dwa pułki. Największym problemem był miękki pył wulkaniczny, w którym żołnierze i pojazdy się zapadały. Kładziono specjalne maty, by można było się poruszać. Wyładowywano pojazdy, zaopatrzenie, paliwo, amunicję. Amfibie kursowały do brzegu i z powrotem. Cisza dzwoniła w uszach. Gdy zaczęła lądować druga fala, marines na plaży ruszyli w głąb lądu.

I wtedy rozpętało się piekło.

Każdy pagórek, każdy załom terenu, wszystko ziało ogniem. Góra Suribachi bluznęła burzą ognia i żelaza, zasypując stłoczonych na plażach marines gradem pocisków. Spadały granaty moździerzowe, seriami siały ukryte karabiny maszynowe, prowadzono ostrzał nawet z małych jednoosobowych stanowisk. ''Gdziekolwiek ulokowali pocisk - trafiał on w coś'', napisał repoter ''Newsweeka''. Skrzynie z amunicją i pojazdy wylatywały w powietrze w wielkich snopach ognia. Płonęły amfibie, tonęły barki, przerażeni marines deptali po sobie, próbując się kryć. W ciągu 20 minut Amerykanie stracili przeszło tysiąc ludzi. Wśród nich - niespełna 30-letni sierżant John Basilone, bohater walk na Guadalcanal, odznaczony Medalem Honoru.

Tak to zaczął się ''spacerek''...

Autor postu: II wojna światowa w kolorze

#iiwojnaswiatowa #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #historiajednejfotografii #zdjeciazwojny pokaż całość

źródło: 52557696_2369148556463248_2935972706480291840_o.jpg

https://twitter.com/sekretarz/status/1097766906336083969

#polska #internet #ciekawostki #ortografia #jezykpolski #grammarnazi

źródło: pbs.twimg.com

Czy wstydzilibyście się gdyby wasza dziewczyna ubierałaby się w lumpeksach? W pracy chyba dość mało zarabia (nie pytałem ile zarabia ale pracuje na takich stanowisku, że pewnie ma małą wypłate), sama mówi, że musi uważać z wydatkami i że sporo ubrań ma z lumpeksu. Problem w tym, że ostatnio wspomniała o tym przy naszych znajomych i widziałem u nich zmieszane miny. Wiem, że niektórzy obgadywali ją i śmiali się, że ubiera się w lumpach. Zrobiło mi się nawet trochę przykro z tego powodu, że się śmiali z niej. Ja sam nie wiem dlaczego, ale mam mieszane uczucia i kurczę, ale było mi trochę wstyd. Wiem, że nie powinienen tak mówić bo to moja dziewczyna i sam się z tym trochę źle czuje :/.

#rozowepaski #logikarozowychpaskow #niebieskiepaski #logikaniebieskichpaskow #kiciochpyta #zwiazki pokaż całość