Debil mnie o 6 rano obudził, a nie mogłam zasnąć pół nocy kurwa, bo debile jazdy miały.
Jak zobaczyłam "śniadanie" to mnie ino zemdliło i pobiegłam w kibel rzygać żółcią. Jakaś mielonka co wygląda jakby leżała z tydzień. Plaster mielonki i 3 kromki chleba. xDD
A te pindy z sali prędzej czy później mnie podpierdoloną.

Wczoraj przynajmniej mogłam sobie popłakać i nikt mnie nie zmuszał żebym szła do dyżurki, żeby znowu mnie uśpili.

Dodatkowo pic rel sufitu.

#dailypsychiatryk #psychiatria pokaż całość

źródło: fromapp.jpg

dziś w nocy miałem samoistny multi orgazm od prostaty. A najlepsze, że nie ma żadnej zwały jak po normalnym orgazmie ani żadnego wytrysku, chociaż ten jest dużo intensywniejszy, trwa dużo dłużej i nawraca... Totalnie hands free. Obudziłem się, jak już się zaczęło i potem medytowałem. To nie był pierwszy raz. Zresztą doświadczyłem kilka typów. Ten był pulsujący w prostacie i w głowie. Ale miałem też tzw. full body orgasm, który trwał z 10 minut. Albo takie, które zaczynają się w głowie i rozlewają się po całym ciele... Dzisiejsza akcja trwała z godzinę. Czułem takie ciepło i dobroć, nie jakieś ordynarne podniecenie... Przebudzenie Kundalini?

#medytajcja pokaż całość

dziś w nocy miałem samoistny multi orgazm od prostaty. A najlepsze, że nie ma żadnej zwały jak po normalnym orgazmie ani żadnego wytrysku, chociaż ten jest dużo intensywniejszy, trwa dużo dłużej i nawraca...

#nofapchallenge

#nofapchallenge

To gówno nigdy nie śpi, pamiętajcie. Wpadłem po koło 120 dniach, na szczęście czułem się źle tylko przez chwilę, odpaliłem znów licznik, poszedłem pod prysznic, poszedłem na trening i na szczęście mnie to nie zrujnowało, wracam ze zdwojoną determinacją, a efekty odwyku czuję cały czas. Najważniejsze, żeby po porażce OD RAZU zająć się życiem (wiadomo, lepiej żeby nie było porażki) i nie wpadać w ciąg nałogu. Jak już sie zepsuje, to pod żadnym pozorem nie mówic sobie "a, nie wyszło, to teraz mogę sobie dzień pofolgować", tylko od razu zmusić mózg do musztry i od razu zacząć kolejny odwyk.
Kolejny cel-rok, myślę, ze po tych 120 dniach jest to cel realny. Po roku dalej będę chcial ciągnąć, ale póki co skupiam się na tym okresie.

Więc ekhm, niestety, ale 1/365, wczoraj musiałem wyzerować.
To co zyskałem na odwyku, bo się mózg oczyścił, dalej działa, ale jakbym wpadł w ciąg i wrócił całkiem, to pewnie juz bym się czuł źle.
Dziś już poznałem pewną dziewczynę i po raz pierwszy wziąłem kontakt od nowo poznanej dziewczyny, więc staram się wyłamywać z tej mojej "strefy komfortu" pokaż całość

Damage Report po pierwszej chemii. Zaparzcie kakao i chwytajcie za kocyki, bo będzie raczej dłużej niż krócej. Pozwoliłem sobie nie pisać od razu po odbyciu chemii, żeby móc Wam w pełni opowiedzieć jak się czuję i się ze mną działo w trakcie i po leczeniu. Lecimy zatem z porządkiem chronologicznym:

#sarmatawalczyzrakiem #zdrowie #rak #nowotwory

02-01-2019
Spędziłem pół dnia w COI na Ursynowie, na zabiegu założenia portu donaczyniowego. Sam zabieg w sumie był krótki, jakieś 40 minut, jednak potem trzeba było czekać na RTG i opis, że wszystko zostało założone tak, jak być powinno i mogą mnie wypisać do domu. Przyjechałem przed 10, wyszedłem po 15 i resztę dnia byłem jak na haju przez znieczulenie miejscowe, które mi schodziło. Dzień przeleżany.

03-01-2019
Pierwszy dzień hospitalizacji w COI na Wawelskiej. Do szpitala zgłosiłem się przed 0800, jednak zanim przeszły wszystkie procedury (krew, przyjęcie etc) to na salę wszedłem dopiero około południa. Jeszcze z samego rana odbyła się dyskusja zespołu lekarzy z profesorem prowadzącym badanie, czy aby nie dać mi jednak wersji ambulatoryjnej i resztę "na wynos", jednak sam optowałem za pozostaniem na pierwszą chemię w pełni w szpitalu, żeby zobaczyć, z czym to się je. Nastawiłem się na pobyt w szpitalu i w sumie oczekiwałem, że trochę odsapnę od życia domowego, zajmowania się dziećmi etc - wiadomo - gry na komórce, filmy na Netflixie, książka i drzemki, kiedy tylko mam na nie ochotę.
Po ustaleniu, że jednak zostaję od razu podłączyli mnie pod szereg kroplówek - nawodnienie, elektrolity, leki osłonowe i pierwsza dawka badanego leku immunologicznego (lub placebo - tego akurat nie wie nikt poza jedną osobą na oddziale przygotowującą leki). Po immunologi zaczęła się chemia właściwa, już dostępna również w standardowym procesie leczenia "na NFZ" - lek celowany na receptory HER2+ i cisplatyna (chemia właściwa). Piersza dawka 2h, płukanie, przeciwymiotne i leki moczo pędne, druga dawka 24h i znowu płukanie, moczopędne, przeciwymiotne, osłonowe.

04-01-2019
Drugi dzień w szpitalu minął na spływaniu 24h dawki chemii i okresowym przepłukiwaniu organizmu (dużo nawadniania i leki moczopędne, żeby to, co już przeszło swoją ścieżkę, zostało jak najszybciej usunięte).

05:08-01-2019
Do tej pory leki podawane były za pomocą pompy mechanicznej, musiałem więc chodzić ze stojakiem, na którym była zamocowana, a do tego uwiązany byłem do kontaktu. Na szczęście, po nocnym naładowaniu baterii mogłem pozwolić sobie nawet na kilka godzin bez podłączania z powrotem do gniazdka, co nie zmienia jednak faktu, że musiałem chodzić wszędzie z tym drzewem - także do toalety i pod prysznic. Na szczęście w sobotę kolejną dawkę cisplatyny otrzymałem już zapakowaną w tzw. infuzor, czyli małą buteleczkę z gumowym balonem, który obkurczając się, wtłacza lek do krwiobiegu. Buteleczka napełniona została dawką na 4 dni i mogłem ją nosić w saszetce przy pasie, wiec swoboda poruszania się nieporównywalnie większa. Jedynie z rana wracała klasyczna kroplówka z helacidu (osłonowe na żołądek), leków przeciwwymiotnych i PWE (płyn elektrolityczny) dla wypłukania organizmu. Były to jednak tylko 1,5h sesje, więc znośnie.
Po 4 dniach, we wtorek wieczorem zostałem wypisany ze szpitala z infuzorem na wynos, ponieważ przez przerwy na płukanie lek, zamiast skończyć się ok. 15, skończył się dopiero gdzieś na przełomie 08 i 09-01. Na szczęście personel stwierdził, że jestem na tyle ogarnięty, że mogę to zabrać do domu i przynieść potem 09 rano pustą butelkę i dać odłączyć sobie wkłucie z portu. Pierwsza chemia zakończona!

Jak było i jak jest?
W trakcie podawania chemii najpopularniejszymi przypadłościami są wymioty, biegunka i osłabienie. Dzięki lekom wymiotów nie miałem żadnych. Biegunki nie stwierdziłem, ale ponieważ leki przeciwbólowe powodują u mnie zaparcia, to w połączeniu tych dwóch efektów wypróżnienie "wróciło do normy". Czyli w sumie na plus. Osłabienie rzeczywiście trochę mnie dopadło. Ostatnie dwa dni w szpitalu oraz dwa dni po wyjściu sił miałem zdecydowanie mniej i co chwila robiłem sobie drzemki regeneracyjne, tylko po to, żeby wstać, przygotować coś do jedzenia, zjeść i odpocząć po wszystkim. Innych skutków ubocznych po chemii (głównie neuropatia i osłabienie słuchu) na razie nie zauważyłem, choć ze słuchem stwierdziłem, że zmniejszyła się moja tolerancja na hałas - słucham muzyki na słuchawkach zdecydowanie ciszej niż zwykle, a wrzaski dzieci potrafią doprowadzić mnie do bólu uszu.

Dużą zaletą po chemii jest to, że czuję się dużo lepiej niż przed rozpoczęciem leczenia. Powiem nawet więcej - czuję się lepiej niż przed pierwszym atakiem bólu 11-11-2018. Lekarz przepisał mi wprawdzie większą dawkę morfiny, ponieważ okazało się, że szybciej metabolizuję lek i występował u mnie "ból końca dawki", trzeba było więc podnieść z 30mg do 50mg/12h, żeby wystarczało "na zakładkę", ale jednocześnie odstawiłem całkowicie inne leki przeciwbólowe (paracetamol, nospa, pyralgina). Biorę więc więcej i mniej jednocześnie.

Poprawiło się także w kwestii jedzenia. Problemy z przełykaniem ustąpiły w znacznym stopniu i oceniam ich stan podobnie do tego, jaki był w 06:07-2018 - czasem coś dłużej przechodzi przez przełyk, powodując dyskomfort, nie staje mi jednak i nie powoduje, że muszę iść zwymiotować, żeby się odetkać.

Wróciły także siły. Pewnie dlatego, że nie odczuwam także żadnego większego bólu etc. Nie jest może to szczyt moich możliwości, ale zdecydowanie jest lepiej niż przez ostatnie miesiące. W związku z tym postanowiłem wrócić do pracy i w tym momencie oporządzam się na swoim porzuconym 07-11-2018 stanowisku. Chciałem wrócić do pracy, bo męczyło mnie już nieróbstwo, a do tego widzę, że w dniach, kiedy muszę coś zrobić, czuję się lepiej niż w dniach "wolnych". Dodatkowo praca wzbudza we mnie więcej motywacji, żeby zabrać się także za własne biznesy po godzinach, więc odnoszę podwójną korzyść.

Jak oceniam pobyt w szpitalu?
Umiarkowanie dobrze. Do zespołu lekarskiego przyczepić się nie mogę - cokolwiek bym potrzebował - dodatkową dawkę leku, wyjaśnienie co się dzieje itd zawsze byli do dyspozycji. Zespół pielęgniarski też na plus (choć były i takie bardziej jędzowate). Ogólnie rzecz biorąc byłem jedyną tak młodą osobą na oddziale (33lvl) reszta spokojnie 50+. Nie zrzędziłem, nie kwestionowałem tego, co mówią, nie robiłem problemów, to i kiedy chciałem coś załatwić dla siebie, to dostawałem od ręki. Gorzej było jedynie w weekend, podczas którego miałem wrażenie, że część jest tam za karę w pracy i czepia się dosłownie wszystkiego.

Jeżeli chodzi o jedzenie, to niestety uderzyła mnie z całą siłą polska rzeczywistość szpitalna. Zjadliwe były zupy na śniadanie i obiad. Reszta wołała o pomstę do nieba. Mam wielkie wątpliwości, czy ktokolwiek usiadł nad tymi posiłkami i policzył ich kaloryczność, co wydawałoby się podstawą. O jakości szynki czy suchości chleba nawet nie będę się wypowiadał... Na szczęście oddziałowa lodówka i rodzina na miejscu pozwoliła mi na zgromadzenie zapasów na posiłki i przekąski (w szpitalu złapałem nową faze - kwaśne żelki mogę teraz jeść o każdej porze dnia i nocy, tylko muszą być kwaśne; na nowo odkryłem także smak sklepiku szkolnego - gumy Center Shock xD).

Najgorzej było, jeżeli chodzi innych w szpitalu. Z racji różnicy wieku traktowali mnie jak jakiegoś szczyla, do którego jaśnie pan może się zwracać "ej ty". Tematów do rozmów też nie mieliśmy, ale może to i lepiej. W pewnym momencie na mojej sali (pięcioosobowej) dobrało się 3 dziadków 60-70, którzy cały dzień komentowali albo padający za oknem śnieg (i że dzwonili do domu i w Koziczkach Dolnych to jeszcze nie pada, a w Zalesiu to już stopniał) albo, o zgrozo, drążyli temat choroby. Ale nie to żeby po prostu rozmawiali co komu dolega... nie... Antka szwagra kobity brat, to miał to samo i przed świętami był zdrów, a po świętach był już pogrzeb, a drugiemu to już najwyżej rok został, a leczenie to tylko przedłużenie cierpienia, wszyscy umrzemy, jak i sklepowa z wioski obok itd... Zasadniczo gdyby to spisać, miałbym historię chorób nowotworowych w trzech rodzinach. Do tego ten posępny nastrój, który sprawiał, że zastanawiałem się, po jaką cholerę oni w ogóle idą do szpitala, skoro mentalnie to oni nie są jedną nogą w grobie - oni się już w nim umościli. Dobrze, że słuchawki skutecznie odcinały mnie od ich pierdzielenia. Pewnie potem komentowali, że młody taki załamany, że nawet się nie odzywa i zamyka w sobie.

Co będzie dalej?
Następna chemia czeka mnie 24-01-2019. Na szczęście zmieni się nieco forma podania. Idę na jeden dzień do szpitala, dostaję wszystkie leki immunologiczne i te podawane w mniejszych dawkach i wypisywany jestem tego samego dnia wieczorem. Chemię właściwą dostanę do infzora na wynos i będę tylko musiał zgłaszać się codziennie do szpitala na 2h na "płukankę". Może nie będę przez to mógł sobie zrobić kolejnego wyjazdu do sanatorium, żeby odrobić zaległości w serialach, ale przynajmniej nie będę musiał spędzać zbyt dużo czasu wśród ludzi pogodzonych ze swoim losem (co zarówno, jak i mój psychoterapetua uważamy za błąd - po pierwsze na leczenie trzeba iść w nastawieniu bojowym, żeby nastawić organizm na jak najlepsze przyjęcie leku, reakcję i odparcie skutków ubocznych).

Po kolejnym podaniu chemii będę miał pewnie kolejne TK, które oceni, jaki jest postęp leczenia/choroby. Gdybym miał oceniać sam na podstawie swojego odczucia - jest lepiej. I tego będę się trzymał.

Dziękuję także wszystkim Wam, którzy mnie wspieracie w walce. Wasze żywe zainteresowanie tym, co się u mnie dzieje, przeszło moje najśmielsze oczekiwania. To niesamowite, że mimo iż w życiu się nie widzieliśmy, może nigdy nie zobaczymy, a jednak zależy Wam na losie anonka ze strony ze śmiesznymi obrazkami. Dziękuję, za wszystkie wiadomości, słowa wsparcia, komentarze, plusy, obserwowania etc. I przepraszam, jeżeli nie na wszystko odpisuję - przy takim natłoku po prostu nie starcza czasu i sił. ŻYCZĘ WAM WSZYSTKIM DUŻO WIĘCEJ ZDROWIA NIŻ MNIE SIĘ TRAFIŁO ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Jak wydarzy się w międzyczasie coś ciekawego u mnie na pewno dam znać. Do usłyszenia! pokaż całość

źródło: IMG_20190114_104419341_HDR.jpg

Może być tak, że Stefan W. nie odnalazł się w zyciu na wolności i zabójstwem chciał sobie ułożyć życie w kiciu? #gdansk #psychologia #psychiatria

104/...
Najlbiższe 2 tygodnie będą dla obecnej abstynencji decydujące, bo zbliżam się do wyniku, po którym ponad rok temu przerwałem challenge. Libido na normalnym poziomie, ale powoli i systematycznie wzrastającym. Z plusów na pewno fakt że zauważam że żona zaczyna mnie co raz bardziej podniecać, że łatwiej mi dojść niż wcześniej. To nie jest tylko kwestia libido ale też tego że mózg przestawia się na zdrowy i realny seks. Pamiętam jak przyjechała do mnie pewna mirabelka, to było jakieś 9 lat temu. Były segsy ale to były katusze, byłem całkowitym impotentem i nawet bez gumki ciężko było. Tyle dobrego że mogłem długo i partnerka była zadowolona bo próbowałem pół nocy. Jeszcze nie zdawałem sobie sprawy że nawet walenie do miękkiego porno i quazi "artystycznych" zdjęć, raz na parę dni może doprowadzić do tamtej przykrej z punktu widzenia mężczyzny sytuacji. Nie jestem w stanie sobie wyobrazić jakie problemy z seksem mogą mieć ludzie uzależnieni od walenia do ostrego porno. i przede wszystkim dla takich jak my, będących wiele lat w przewadze takiego a nie innego rozładowania seksualnego jest abstynencja i powrót do normalnego współżycia. Dla śmiejących się z tego to może być bagatelizowane bo też walą kapucyna i mają udane życie seksualne, ale może nie są uzależnieni w takim stopniu, który powodowałby później trudności ze wzwodem w przypadku prawdziwego zbliżenia z partnerką. Bo partnerka nie jest tak podniecająca jak wyidealizowane laski ze zdjęć i filmów.
#nofapchallenge pokaż całość

Mirki, mam taki problem stagnacja,lenistwo,prokrastynacja,pustka,brak działania,brak koncentracji,brak świadomości mięśniowej (trudno mi się nauczyć jakieś czynności) coś pomiędzy tym wszystkim już 1-3 klasie podstawówki byłem gnojony przez nauczycieli. Z wiekiem dowalili mi dysleksje,dysgrafie,dysortografię ale to bardziej przez chroniczny brak jakiegokolwiek działania po prostu łatwiej było mi coś dowalić niż mnie wyleczyć. Nigdy w życiu nie miałem żadnych notatek w zeszytach,0 prac domowych jak jak było wymagane to jedynie spisywałem od ludzi przed lekcją. Nie jestem w stanie normalnie funkcjować w dorosłym życiu o studiach czy pracy mogę sobie pomarzyć (zawsze jestem zbyt wolny albo zbyt leniwy). Warto iść do psychiatry? Wielu chciało mi dowalić depresje ale jej nie mam całe życie przecież. IQ dość wysokie, testy na choroby psychiatyczne te 550 pytań wychodzi że nic nie mam z ogólnego wywiadu mówią że depresja.
#psychiatria pokaż całość

Beka z idiotów, którzy praktykują nofap xD

jak nie będziesz walił to ciśnienie magicznie nie zejdzie

to nie kwestia twojego myślenia życzeniowego - to kwestia libido

moje na szczęście spadło (mam 26 lat) i walę raz na tydzień

jak cię ciśnie to sobie zwal - wtedy poczujesz ulgę

a poza tym nofap jest niezdrowy

#przegryw #nofapchallenge pokaż całość

Próbowałem grać w #pathofexile i powiem, że jeszcze nie spotkałem się z tak słabo zrobioną grą. Na początku myślałem, że to problem z moim systemem (linux), dopóki nie wpisałem w google wyskakujących błędów i nie znalazłem wątków na forum PoE, gdzie kilkadziesiąt osób z windowsami zgłasza podobny problem. A admini nic z tym nie robią.

Pomysł fajny, grywalność OK, nawet zacząłem się wciągać. Ale w to się nie da grać, jeśli jest się w grupie osób u których to nie chodzi jak trzeba. Po prostu nie da. Co drugie wejście na nową mapę to błąd i wykrzaczenie klienta, co jest szczególnie zabawne przy przechodzeniu labiryntu. Nawet gdy wszystko się dogra, laguje jak oszalała i to nie z powodu łącza, tylko słabej optymalizacji, przez co klatki na sekundę skaczą jak chcą.

Gra mogłaby mieć kilka razy więcej graczy, gdyby admini tak tego nie olewali. Gdyby zatrudnili kilku tłumaczy i wydali wersje językowe, nawet chciałem na to namówić kilku znajomych, ale oni ani w ząb angielskiego. Gdyby zatrudnili jakiegoś informatyka, który zoptymalizuje kod, poprawi te wszystkie błędy. Na każdej takiej drobnostce traci się kilkanaście procent graczy, czyli klientów.

Spróbuję jeszcze z innymi kartami graficznymi, ale słabo to widzę. pokaż całość

Czy można całkowicie porzucić masturbację na np. rok czasu? Czy jest to możliwe i nie niesie ze sobą negatywnych skutków dla zdrowia ?

#masturbacja
#nofapchallenge
#przegryw

czy w Polsce diagnozują ADHD u dorosłych?
#psychiatria #pytaniedoeksperta #pytanie #adhd

No i chuj kolejną recepta na piracetam wtf? (╯°□°）╯︵ ┻━┻
#narkotykizawszespoko #nootropy

Mój współlokator to największy cuck jakiego widział świat xD. Dziś rano jak przechodziłem obok jego drzwi usłyszałem dziwne wibracje, patrzę przez dziurkę od klucza a tam na stole sztuczna bagina a w niej włączony wibrator, myślę sobie co tu się odpierdala i rzucam wzrok na kanapę a ten na niej się onanizuje patrzeć na ten stół xDDDDD ledwo co uciekłem ksztuszac się z śmiechu( ͡º ͜ʖ͡º) #heheszki #logikaniebieskichpaskow #przegryw #stulejacontent #cuckold #wspollokatorzy pokaż całość

1. Ograniczenie gierek - 12.4h w ciągu ostatnich 2 tygodni na steamie(schodzę do 8h)
2. 13 dzień #nofapchallenge, mimo że wczoraj był wielki kryzys
3. Napierdalam #ksiazki, #filmy, #seriale
4. Uczę się niemieckich słówek
5. Właśnie wróciłem z siłki, 3 trening, chodzę co 2 dzień
6. Opuściłem pewną grupę na FB, która zżerała mi mnóstwo czasu
#wychodzimyzprzegrywu #wygryw #przegryw #chwalesie pokaż całość

#derealizacja #depersonalizacja potrafi namieszać w głowie, właśnie pisałem z człowiekiem, który sądzi, że derealizacja jest wyrwaniem się z matrixa i chęcią przejścia do innej rzeczywistości, a leki mają nas przed tym powstrzymać bo system jest stworzony w taki sposób żeby nikomu nie udało się z niego uciec.

#psychiatria

Czy l-teanina w mixie z kofeina zlikwiduje uczucie niepokoju ?

#nootropy #psychiatria

Mirki, czym moge zastapic kofeine (nie moge jej stosowac), tak by codziennie miec energie ?

#psychiatria #mirkokoksy #narkotykizawszespoko

Po 8 miesiącach braku myśli samobójczych i ogólnej poprawie przyszedł dzisiejszy dzień, w którym straciłem totalnie kontrolę i czuję się dwa razy gorzej niż przed skończeniem w szpitalu rok temu ( ͡° ͜ʖ ͡°) pozdrawiam tag #psychiatria #psychologia #zalesie na nocnej

Mirki, jak radzić sobie z ciągami myśli samobójczych o bezsensie życia na siłowni podczas treningu? ( ͡° ʖ̯ ͡°) #depresja #psychologia / #psychiatria biorę leki, terapia - miałem przerwę świąteczną....

Jak #nofap wpływa na zakola? Co kolwiek sie zmieni? Powiększą się lub zmniejszą?
#przegryw #stulejacontent #zakola #nofapchallenge

Mirki, mam pytanie odnosnie Waszych #nofapchallenge. U mnie wyglada to tak, ze jak duzo fapie to potem nastepnego dnia mam okropna depresje, spowodowana wiecznym #tfwnogf. Powiecie, wiec - nie fapaj. Ale jak dobrze tez wiecie to nie takie proste. Po 3 dniach mam ochote zfapac do starej babki reklamujacej masc od bolu plecow w telewizji. No po prostu ruchalbym wszystko co sie rusza. Nie wiem jak z tym walczyc i co robic.

#pomocy #niebieskiepaski #codziennysynbozy #pytanie pokaż całość