1 612 - 1 = 1 611

Tytuł: Człowiek w poszukiwaniu sensu
Autor: Viktor E. Frankl
Gatunek: psychoterapia, biografia
6/10

Książka składa się z dwóch części. Pierwsza przedstawia pobyt autora w obozach koncentracyjnych, a druga to wykład na temat podstaw logoterapii, czyli metody psychoterapii, której twórcą jest Frankl .

W porównaniu do wielu innych książek o tej tematyce, autor nie skupia się na samych obozach, ich funkcjonowaniu czy okrucieństwach, jakie człowiek mógł w nich doznać. Opisuje przede wszystkim jak ludzie pod względem psychicznym radzili sobie z sytuacją, w której się znaleźli. Według autora przetrwać mogli tylko lub głównie ci, którzy znaleźli sens swojego życia. Dla każdego więźnia motywacją do znoszenia cierpienia i walki o przetrwanie było coś innego. Niekiedy tylko myśl o tym, że w domu czeka ktoś bliski ratowała człowiekowi życie. Wzruszający był fragment o powrocie więźniów do domów i czekającym na nich rozczarowaniu, kiedy się okazywało, że bliskich już nie ma, a jeśli byli, to i tak nie potrafili zrozumieć przez co przeszli ocalali.

Książkę potraktowałam jedynie jako ciekawostkę, bo nie zrobiła na mnie większego wrażenia i wątpię, abym kiedyś jeszcze do niej wróciła.

#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem pokaż całość

źródło: 352x500 (1).jpg

1 613 - 1 = 1 612

Tytuł: Kompania braci. Od Normandii do Orlego Gniazda Hitlera. Kompania E 506 pułku piechoty spadochronowej 101 Dywizji Powietrznodesantowej
Autor: Stephen E. Ambrose
Gatunek: literatura faktu, wojenna
10/10

Panowie, nie ma czym się ekscytować. Sytuacja jest całkiem normalna, zostaliśmy otoczeni.

Historia kompanii E 506 pułku piechoty spadochronowej 101 Dywizji Powietrznodesantowej uczestniczącej w II wojnie światowej. Przedstawia długie i wyczerpujące szkolenie, pierwszą akcję w trakcie słynnego D-Day oraz kolejne zadania na terenie Francji, Belgii, Holandii i Niemiec.

"Kompania braci" to wybitna książka historyczna, ale nie stanowi tylko zbioru suchych faktów i dat, bo napisana jest w sposób przypominający bardziej powieść akcji. Mimo że książka opisuje dużo postaci i miejsc, to wciąga ona od pierwszych stron. Powstała na podstawie wywiadów z weteranami kompanii, ich pamiętników, dzienników, prywatnych listów pisanych w czasie wojny i po niej, wycinków prasowych i raportów. Dzięki niej można poznać realia służby w trakcie wojny widziane oczami zwykłego żołnierza oraz dowiedzieć się ciekawostek, o których wcześniej nie zdawało się sprawy. Są tu krótkie opisy warunków, w jakich żyli żołnierze, racji żywnościowych, ekwipunku, szkoleń, relacji z dowódcami i współtowarzyszami, czasu wolnego, zdrowia, przygotowań do walki i samego jej przebiegu oraz wielu innych rzeczy, które bezpośrednio lub pośrednio są związane z udziałem w tak wielkiej wojnie. Mimo że "Kompanię braci" od wielu innych książek o tematyce wojennej odróżnia brak rozczulania się nad sensem i okrucieństwem wojny, to i tu znajdziemy przemyślenia i odczucia, które towarzyszyły żołnierzom w trakcie, jak i po wojnie. To, że są one krótkie i "suche" chyba jeszcze bardziej wstrząsa i umacnia ich przekaz, niż wylewne treści innych autorów.

#bookmeter #czytajzwykopem #ksiazki #iiwojnaswiatowa pokaż całość

źródło: 352x500.jpg

1 650 - 1 = 1 649

Tytuł: Za zamkniętymi drzwiami
Autor: B. A. Paris
Gatunek: thriller
★★★★★★☆☆☆☆

Jack i Grace to z pozoru szczęśliwe młode małżeństwo, któremu niczego nie brakuje. Prawda jednak jest zupełnie inna. Nikt by się nie spodziewał, że kobieta jest niewolnikiem swojego męża i nie posiada żadnych praw.

Historia dosyć ciekawa. Bardzo szybko się ją czyta. Nawet za szybko. Myślę, że mógłby być z tego niezły thriller psychologiczny, gdyby temat nie był potraktowany tak powierzchownie. Brakuje mi tu opisu głębszych, wiarygodniejszych emocji, zarówno ofiary, jak i oprawcy. Odczucia, jakie ma się wobec obu tych postaci w trakcie czytania właściwie można ze sobą zrównać: ofiara nie wzbudza współczucia, gnębiciel nie przeraża. Bohaterowie z charakteru są podobni do tysięcy innych, których można "spotkać" we współczesnych bestsellerach. Jednak z ostatnich przeczytanych reklamowanych "absolutnych hitów" akurat ten bym poleciła, zwłaszcza jako lekką weekendową lekturę.

#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem pokaż całość

źródło: s.jpg

408763,79 - 6,01 - 5,88 - 6,38 - 5,03 - 8,28 - 8,20 - 7,49 - 8,31 - 10 = 408698,21

Treningi do #biegniepodleglosci i sam bieg. Pierwsza w życiu dycha! ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#sztafeta #ruszwarszawa

źródło: IMAG20181111.jpg

1 704 - 1 = 1 703

Tytuł: Boso, ale w ostrogach
Autor: Stanisław Grzesiuk
Gatunek: autobiografia
★★★★★★★☆☆☆

Pierwsza część autobiograficznej trylogii Stanisława Grzesiuka. Autor opisuje w niej swoje młodzieńcze przygody w przedwojennej Warszawie oraz na początku jej okupacji.

Książka "Boso, ale w ostrogach" nie zrobiła na mnie tak dużego wrażenia jak "Pięć lat kacetu". Jest jednak ciekawa, bo można się trochę dowiedzieć jak wyglądało kiedyś życie w Warszawie. Nie jest to pełny obraz miasta, bo Grzesiuk koncentruje się głównie na swojej dzielnicy, czyli Czerniakowie. Z dowcipem opisuje swoje historie związane ze szkołą, pracą, rodziną, zabawą i znajomymi. Jego cwaniacki i buntowniczy charakter oraz fakt, że należał do najbiedniejszej grupy społecznej sprawiły, że w jego codziennym życiu nie brakowało bójek, kłótni i kombinowania na różne sposoby. Mimo to, był człowiekiem honoru, pomocnym i z zasadami.

#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem pokaż całość

źródło: Przechwytywanie.JPG

1 745 - 1 = 1 744

Tytuł: My, dzieci z dworca ZOO. Christiane F.
Autor: Christiane Felscherinow, Kai Hermann i inni...
Gatunek: biografia, literatura faktu
★★★★★★★★☆☆

Historia nastolatki, która zaczęła brać narkotyki już w wieku dwunastu lat.

Książka niesamowicie wciąga i całkowicie pochłania myśli, nawet jak się ją już odłoży. Sama nie wiem czy jest to jej zaleta czy wada. Przesiąknęłam przez nią na tyle klimatem narkomanii, że przez te kilka dni czułam się jak struta i przygnębiona.

Zaskoczyło mnie to, jak bardzo świadomie i szczegółowo Christiane opisywała swoje życie. Mimo, że była otępiona narkotykami i schodziła na samo dno, to jednak z wielką precyzją rejestrowała wszystko co się dzieje z nią i wokół niej. Mam wątpliwości co do tego, czy książka rzeczywiście potrafi odstraszyć od sięgania po narkotyki. Jeśli kogoś i tak do nich nie ciągnie, to po prostu utwierdzi się w przekonaniu, że narkotyki mogą zniszczyć człowiekowi życie. Natomiast jeśli ktoś jest słaby, życie daje mu w kość, albo ma charakter buntowniczy to wydaje mi się, że niektóre fragmenty mogą go jednak zachęcić do "jednorazowego" spróbowania.

#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem pokaż całość

źródło: zoo.jpg

1 761 - 1 = 1 760

Tytuł: Przebudzenie
Autor: Anthony de Mello
Gatunek: religia, filozofia
★★★★★★★★★☆

Zgodnie z moim doświadczeniem ci, którzy tak bardzo emocjonują się i martwią o to inne życie, to ci
właśnie, którzy nie wiedzą, co zrobić...z tym życiem.

Anthony de Mello w "Przebudzeniu" mówi wiele o otwarciu się na rzeczywistość, wyzbyciu się iluzji i niekierowaniu tym, co ktoś (kimkolwiek by był) sobie ubzdurał. Myślę, że ma bardzo trafne spostrzeżenia, ale to nie oznacza oczywiście, że de Mello od początku do końca ma rację. Jest to jedna z możliwości, która daje do myślenia i z której można skorzystać. Mi osobiście bardzo podobają się wskazówki de Mello i większość z nich jest bliska temu, co czuję. Cieszę się, że ją przeczytałam i jeśli ktoś jest otwarty na nowe spojrzenie na świat, to szczerze ją polecam.

Jeśli myślisz, że nie mając Boga, nie będziesz szczęśliwy, to ten Bóg, którego masz na myśli, nie ma nic wspólnego z prawdziwym Bogiem. Myślisz o czymś, co jest mrzonką, myślisz o swojej własnej koncepcji. Czasem trzeba pozbyć się boga, by znaleźć Boga.

Jestem zdania, że sfera duchowa niesie za sobą wiele dobrego i człowiek w mniejszym lub większym stopniu jej potrzebuje. Jest to jednak bardzo indywidualna sprawa każdego człowieka i myślę, że każdy powinien wierzyć w to, co przynosi mu poczucie ulgi, nadziei, motywacji, albo po prostu dzięki czemu czuje się lepiej. Religie, teorie wielkich myślicieli, mistyków i innych "osobistości", którzy mają swoje wizje o świecie, powinny być pomocą, wsparciem, powinny pokazywać inne opcje w spojrzeniu na otaczający nas świat. Człowiek może być na nie otwarty, ale ostateczny wybór jak będzie wyglądało jego wyobrażenie i czym będzie się kierował w życiu, należy tylko do niego samego, do jego uczuć i zmysłów. Bo racji nikt nie ma. Nikt nie ma dostatecznej wiedzy i prawdopodobnie nikt nigdy nie będzie jej posiadał, jak naprawdę jest. Każdy człowiek powinien sam wiedzieć z czym się zgadza, a z czym nie. Większość ludzi prawdopodobnie ma z tym problem i tu pojawia się ciemna strona religii/sekt i innych wszystkowiedzących, które wmawiają ludziom, że to, co głoszą, jest jedyną możliwą prawdą i tylko tą drogą mają podążać. Dla mnie jest to niezwykle krzywdzące i egoistyczne.

Nie istnieje wyjaśnienie wszelkiego cierpienia, zła, męczarni, zniszczenia i głodu na świeci. Nigdy
tego nie wyjaśnisz. Możesz bawić się swymi wyjaśnieniami, religijnymi czy też innymi - ale nie
wyjaśnisz tego nigdy. Bo życie jest tajemnicą, co oznacza, że twój myślący umysł nie jest tego w
stanie rozwikłać. Dlatego właśnie masz się przebudzić i wtedy dopiero pojmiesz, że nie w świecie
ukryte są problemy, ale że ty sam jesteś problemem.

Ze stanowiska Kościoła odnośnie treści zawartych w książce wynika, że wiara katolicka jest zamknięta w swoich racjach i nie dopuszcza żadnej innej możliwości, bo wszystko co poza nią, może być szkodliwe... Nie chciałabym wyznawać czegoś, co jest tak bardzo ograniczone.

Kongregacja ds. Nauki Wiary, mając na celu troskę o dobro wiernych, uznała za konieczne stwierdzić niniejszą Notyfikacją, że wyżej przedstawione teorie nie są do pogodzenia z wiarą katolicką i mogą prowadzić do poważnych szkód.

O książce dowiedziałam się dzięki niedawnemu wpisowi @eoneon . Dziękuję :)

#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem #religia pokaż całość

źródło: g.jpg

1 771 - 1 = 1 770

Tytuł: Hotel New Hampshire
Autor: John Irving
Gatunek: powieść
★★★★★★★☆☆☆

Nieprzeciętna historia wielodzietnej rodziny Berry, która w mało popularnej miejscowości otwiera hotel.

My wcale nie jesteśmy ekscentryczni czy dziwaczni. Dla siebie nawzajem jesteśmy najzwyklejsi w świecie. (...) w rodzinie wydawaliśmy się sobie normalni i mili jak zapach chleba - ot, rodzina i już. Bo wśród najbliższych nawet przesadę odbiera się jako coś całkiem zrozumiałego, jako przesadę doskonale wyważoną.

Jestem zaskoczona różnorodnością emocji, jakie wywołuje książka w trakcie czytania. Wydarzenia jakie spotykają bohaterów są na zmianę wzruszające, śmieszne, absurdalne, kontrowersyjne, przerażające, a nawet irytujące. Wielokrotnie zatrzymywałam się w trakcie czytania i ze zdziwieniem sama do siebie szeptałam - "co???". Członkowie rodziny Berry są dziwni. Swoim zachowaniem sprawiają wrażenie oderwanych od rzeczywistości, jednak ich odczucia i marzenia są proste i naturalne. Każdego z nich szczerze polubiłam i na tyle się z nimi zżyłam, że poczułam lekki smutek po skończeniu książki.
Książka jest pod wieloma względami oryginalna i odważna. Pozostaje ona na długo w pamięci. Czyta się ją dobrze, chociaż w połowie miałam chwilowy kryzys, bo akurat trafił się fragment, przez który ciężko było mi przebrnąć. Wydaje mi się, że autor za bardzo popłynął z wątkiem prostytutek i radykałów zamieszkujących hotel. To jedyny minus jaki mogę zarzucić książce.

Dlaczego pozornie musi minąć więcej niż pół życia, nim człowiek się doczeka tych swoich nędznych nastu lat? Dlaczego dzieciństwo ciągnie się bez końca, póki jest się dzieckiem? Czemu się wlecze przez dobre trzy czwarte tej całej zabawy? A kiedy się kończy, kiedy nagle trzeba spojrzeć w oczy rzeczywistości(...) Przez pół życia masz piętnaście lat. Pewnego dnia kończysz dwadzieścia, a nazajutrz wali cię po karku trzydziestka. Następna dycha mija jak weekend spędzony w miłym towarzystwie. I nim się spostrzeżesz, myślisz o tym, żeby znów mieć piętnaście lat... Powiadasz, że wszystko się obsunęło? Najpierw jest długa wspinaczka, żeby wreszcie się skończyć te swoje czternaście, piętnaście, szesnaście. No a jak się je skończy, to rzeczywiście zaczyna się jedna długa obsuwa. A każdy przecież wie, że z góry na dół jedzie się szybciej niż z dołu do góry. Czyli najpierw podjazd: do czternastego, piętnastego, szesnastego roku życia. A potem z górki na pazurki. Spływamy jak woda. Jak piasek.

#bookmeter #czytajzwykopem #ksiazki pokaż całość

źródło: h.jpg

1 785 - 1 = 1 784

Tytuł: Złodziejka książek
Autor: Markus Zusak
Gatunek: powieść
★★★★★★★☆☆☆

Tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej dziewięcioletnia Liesel Meminger trafia do rodziny zastępczej. Jej matki nie było stać na wyżywienie i zapewnienie odpowiednich warunków do życia dla dwójki swoich dzieci, dlatego postanowiła je oddać. W trakcie podróży do nowego domu umarł braciszek Liesel. Dziewczynka jest przerażona sytuacją, w której się znalazła, a przybrani rodzice początkowo wydają się jej obcy i nieprzyjemni. Jakby tego było jeszcze mało, świat dookoła niej zaczyna coraz mniej przypominać miejsce przyjazne do życia. Schronienie przed kolejnymi dramatycznymi wydarzeniami znajduje w.... książkach.

Jest to fikcyjna opowieść, ale dosyć poruszająca, zwłaszcza, że jest przedstawiona na tle wydarzeń z drugiej wojny światowej. Narratorem jest tu Śmierć, która, a właściwie... który przedstawia historię nastolatki, jednocześnie przeplatając ją opisami tego, jak wyglądało codzienne życie niemieckiej ludności cywilnej w tamtym czasie. Nie ma tu na szczęście wybielania Niemców. Poza dobrą i pomocną rodziną oraz paroma innymi postaciami, reszta to albo bezwzględni fanatycy ideologii Hitlera, albo tzw. bierni "przyzwalacze" na to, co się dzieje. Książka jest bardzo przystępnie napisana, więc czyta się ją szybko. Nie jest to wybitne dzieło, ale można się dzięki niej wzruszyć i wpaść w zadumę nad tym, czym jest wojna dla niewinnych ludzi.

Drobna, lecz ważna uwaga
Przez całe lata widziałem mnóstwo młodych mężczyzn,
którym się zdawało, że atakują innych młodych mężczyzn.
Ale tak nie było. Biegli prosto do mnie.

#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem pokaż całość

źródło: i-zlodziejka-ksiazek.jpg

1 796 - 1 = 1 795

Tytuł: Norwegian Wood
Autor: Haruki Murakami
Gatunek: powieść
★★★★★★★☆☆☆

Myślałem, że powinienem się nad czymś zastanowić, ale nie wiedziałem, nad czym i jak. A do tego szczerze mówiąc, nie miałem ochoty nad niczym się zastanawiać. Nadejdzie czas, że nie będę miał innego wyjścia i wystarczy, że wtedy spokojnie pomyślę. W każdym razie teraz nie mam ochoty.

Toru Watanabe opuszcza rodzinne strony i rozpoczyna studia w wielkim mieście. Spotyka dawną znajomą, Naoko, która była dziewczyną jego zmarłego przyjaciela. Ich relacja jest skomplikowana, jednak rodzi się między nimi uczucie. Jakiś czas później w życiu Toru pojawia się inna kobieta, Midori, która jest wyraźnym przeciwieństwem Naoko.

Jest to pierwsza książka Haruki Murakami, którą przeczytałam. Muszę przyznać, że jego styl na tyle mnie pochłonął, że na pewno sięgnę po kolejne jego książki. "Norwegian Wood", niczym w rytm piosenki Beatlesów, opowiada o dojrzewaniu, samotności, śmierci, miłości i wrażliwości na otaczający świat. Sama fabuła nie jest tu tak istotna jak opisy emocji i przemyśleń bohaterów, którzy już na samym początku swojego życia zderzają się z ponurą stroną rzeczywistości. Książka jest nostalgiczna i jednocześnie zmysłowa, dzięki czemu wprowadziła mnie w lepszy nastrój.

Najważniejsze, żeby się nie spieszyć. To jeszcze jedno ostrzeżenie: nie spiesz się. Nawet jeżeli sytuacja jest tak skomplikowana, że nic nie da się zrobić, nie wolno tracić nadziei, niecierpliwić się, robić czegoś na siłę. Wiedząc, że to musi potrwać, trzeba rozwiązać problemy powoli, jeden po drugim.

#bookmeter #czytajzwykopem #ksiazki pokaż całość

źródło: f.jpg

7779,38 - 25 - 19,8 - 24,4 - 20,1 = 7690,08

Chodzenie po #tatry

25km: Kiry - Dolina Kościeliska - Dolina Tomanowa - Ciemniak - Czerwone Wierchy - Kopa Kondracka - Kasprowy Wierch - Kuźnice
19,8km: Kuźnice- Murowaniec - Dolina Gąsienicowa - Czarny Staw Gąsienicowy - Zawrat - Dolina Pięciu Stawów - Dolina Roztoki - Palenica Białczańska
24,4km: Palenica Białczańska - Morskie Oko - Szpiglasowy Wierch - Morskie Oko - Palenica Białczańska
20,1km: Dolina Chochołowska (parking) - Trzydniowiański Wierch - Jarząbcza Dolina - Dolina Chochołowska (parking)

#ksiezycowyspacer pokaż całość

źródło: DSC04477.JPG

Kozica pozdrawia z Tatr ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#tatry #mojezdjecie #smiesznypiesek

źródło: DSC04710.JPG

1 871 - 1 = 1 870

Tytuł: Chemia śmierci
Autor: Simon Beckett
Gatunek: kryminał/thriller
★★★★★★★☆☆☆

W niewielkim i cichym miasteczku zostają odnalezione zmasakrowane zwłoki. W ich skomplikowanej identyfikacji pomaga policji miejscowy lekarz, David Hunter. Jak się okazuje, wcześniej pracował w Londynie jako wybitny specjalista w dziedzinie antropologii sądowej.

Nie przeszedł mnie dreszcz, nie miałam serca w gardle, ani nie dziękowałam Bogu, że to tylko książka. Ale i tak uważam, że jest to bardzo dobry kryminał. Przede wszystkim jest ciekawy. Jest w nim nie tylko dużo akcji, ale również szczegółów na temat tego jak wygląda praca przy badaniu zwłok ofiar. Książka wciąga od pierwszych zdań i ciężko się od niej oderwać aż do samego końca.
Jest to pierwsza część serii z Davidem Hunterem i na pewno sięgnę po kolejne.

#bookmeter #czytajzwykopem #ksiazki pokaż całość

źródło: chemia.jpg

1 887 - 1 = 1 886

Tytuł: Wielki Gatsby
Autor: F. Scott Fitzgerald
Data pierwszego wydania: 10.04.1925
Gatunek: powieść
★★★★★★★☆☆☆

Ile razy masz ochotę kogoś krytykować (...) przypomnij sobie, że nie wszyscy ludzie na tym świecie mieli takie możliwości jak ty.

Nick Carraway, młody makler giełdowy, wprowadza się do mieszkania w West Egg na Long Island. Tuż obok niego znajduje się wielka posiadłość, której właścicielem jest Jay Gatsby. Słynie on z bogactwa i organizowanych z przepychem imprez. Prawie co wieczór przez jego willę przewijają się setki gości, którzy piją, jedzą i tańczą do białego rana. Co ciekawe, o samym gospodarzu nikt nic nie wie - czym się zajmuje, jaką ma przeszłość i co siedzi w jego głowie. Krążą więc o nim przeróżne plotki. Nick przez przypadek staje się łącznikiem między towarzyskim światkiem a Gatsbym, przez co powoli zaczyna odkrywać smutną prawdę.

Książka jest bardzo krótka (do przeczytania w parę godzin), ale niezwykle treściwa. Opowiada o ponadprzeciętnej ambicji i wytrwałości w dążeniu do celu, ale także o niespełnionej miłości, naiwności i zakłamanym środowisku, dla którego najważniejsze są pieniądze.

Mam trzydzieści lat - powiedziałem. - O pięć lat za dużo, żeby kłamać samemu sobie i nazywać to poczuciem honoru.

#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem pokaż całość

źródło: gatsby.jpg

139615 - 33 = 139582

Przejażdżka w celu sprawdzenia jak wyglądają postępy w budowie mojego nowego mieszkanka. W drodze powrotnej pozwiedzałam rezerwat przyrody "Olszynka Grochowska".

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG1395.jpg

1 895 - 1 = 1 894

Tytuł: Martwa jesteś piękna
Autor: Belinda Bauer
Gatunek: kryminał
★★★★★☆☆☆☆☆

Seryjny morderca kontaktuje się z reporterką kryminalną i przekazuje jej informacje o planowanych przez siebie zabójstwach. Ta szokująca "współpraca" obojgu przynosi korzyści: jemu rozgłos i możliwość pokazania szerokiej publiczności swoich "dzieł", a jej wyjątkowy materiał, dzięki któremu nie utraci pracy.

Kryminał do szybkiego przeczytania. Nie zaskoczył mnie niczym i nie wywołał żadnych emocji. Na plus było jednak to, że nie było dłużyzn, akcja trwała cały czas. Ponadto fabuła była sensowna i pozbawiona nieprawdopodobnych wydarzeń.

#bookmeter #czytajzwykopem #ksiazki pokaż całość

źródło: a.jpg

1 900 - 1 = 1 899

Tytuł: Nowy wspaniały świat
Autor: Aldous Huxley
Gatunek: fantastyka
★★★★★★★★☆☆

Rok 2541. Świat wydaje się idealny. Zostały wyeliminowane wszystkie problemy społeczeństwa. Ludzie nie chorują, nie starzeją się, nie mają zmartwień. Ich całe życie jest do tego stopnia zaplanowane, że nawet ich wygląd i poziom inteligencji jest dopasowany do pracy, którą będą w przyszłości wykonywać. Nie ma tu miejsca na indywidualność, własne przemyślenia. Wszystko jest odgórnie ustalone i uporządkowane, dzięki czemu gospodarka ma zapewniony nieustanny postęp, a społeczeństwo jest zadowolone.

Gdy jednostka czuje, wspólnota szwankuje

Książka przedstawia świat, w którym społeczeństwo zostało w pełni uregulowane. Ludzie są szczęśliwi, bo tak zostało im to wpojone. Nie myślą samodzielnie, bo po co, skoro jest dobrze tak, jak jest. Wydaje mi się, że właśnie to jest przerażające w całej tej rzeczywistości. Ludzie na przestrzeni lat pozwalali na to, aby ostatecznie stać się tylko nic nieznaczącymi robotnikami w wielkiej machinie, którą rządzi grupa wybrańców. Jest tu jeszcze opisany drugi świat, tzw. Rezerwat. Jest to miejsce, w którym ludzie żyją po staremu, czyli tak, jak było przed wprowadzeniem reformy. Podobnie jak pierwszy, on również został mocno przerysowany. Ludzie są tu brudni, chorzy, brutalni, ale...wolni. O ile w tym świecie też są zasady, do których trzeba się stosować (chociażby religijne), a inność jest traktowana bez szacunku, to tutaj ludzie przynajmniej mogą coś odczuwać, jeśli tylko chcą.

Książka jest bardzo krótka, ale im więcej się o niej myśli, tym więcej przychodzi przemyśleń na jej temat. Odczucia po przeczytaniu nie są optymistyczne, mogą być nawet dołujące. Myślę, że warto ją jednak przeczytać, nawet jeśli ktoś rzadko sięga po ten gatunek literatury.

#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem pokaż całość

źródło: nowy.jpg

173182 - 43 = 173139

Wieczorne jeżdżenie po mieście.

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG1262.jpg

186703 - 80 = 186623

Nad jezioro Torfy.

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG1228.jpg

Mieszkaniec Białorusi.

#koty #kot #kitku

źródło: IMAG0893.jpg

204042 - 62 = 203980

Białystok - Supraśl - Królowy Most - Białystok.

Jestem pod wrażeniem ilości i jakości ścieżek rowerowych w Białymstoku. Prawdopodobnie mało widziałam i niewiele wiem, ale jak dotąd tak dobrze nie jeździło mi się rowerem po żadnym innym mieście( ͡° ͜ʖ ͡°)

#rowerowyrownik

źródło: IMAG1144.jpg

204113 - 71 = 204042

Z Białowieży do Topiła i powrót przez Hajnówkę.

#rowerowyrownik #puszczabialowieska

źródło: IMAG1058.jpg

204182 - 69 = 204113

Wycieczka po białoruskiej części Puszczy Białowieskiej, czyli Bieławieżskaja Puszcza (przejście graniczne Białowieża-Piererow). Piękne widoki, równe trasy asfaltowe, bardzo dobrze oznaczone, ale niestety...dosyć krótkie. Na upartego można tam zrobić 80km, nie więcej. Minusem są opłaty jakie trzeba ponieść, aby przekroczyć granicę, zarówno po polskiej stronie, jak i białoruskiej.

#rowerowyrownik #bialorus pokaż całość

źródło: IMAG0833.jpg

204339 - 157 = 204182

Trasa: Białowieża - "Żebra Żubra" - Kosy Most - Siemianówka - Odrynki - "Kraina Otwartych Okiennic" (Trześcianka - Puchły - Soce) - Hajnówka - Białowieża

Piątkowa wycieczka w trakcie urlopu na #podlasie

#rowerowyrownik #100km #puszczabialowieska

źródło: IMAG0707.jpg

Przygotowując się powoli do przeprowadzki postanowiłam w weekend trochę posprzątać w domu i pozbyć się niepotrzebnych rzeczy. Padło między innymi na stare kasety video, na których nagrywane były z telewizji filmy, bajki i koncerty. Ich "upolowanie" przynosiło wiele radości, tak samo jak ich późniejsze ciągłe oglądanie. Od kilkunastu lat leżą nieużywane, ich obraz i dźwięk pozostawiają wiele do życzenia. Nie ma sensu trzymać ich dla samego sentymentu. Z wielkim bólem zapakowałam je do kartonu. Poczułam się staro :(
#feels #gimbynieznajo #video #80s pokaż całość

źródło: IMAG0627.jpg

233853 - 84 = 233769

Do Konstancina- Jeziorny i z powrotem. Całkiem przyjemne miasteczko :)

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG0636.jpg

269641 - 109 = 269532

Do Zegrza i z powrotem.
Na zdjęciu pałac w Jabłonnie.

#rowerowyrownik

źródło: IMAG0564-20180708-204214863.jpg

2 001 - 1 = 2 000

Autor: Günter K. Koschorrek
Tytuł: Krwawy śnieg
Gatunek: literatura faktu, wojenna
★★★★★★★☆☆☆

"Ale kiedy wreszcie ludzie zrozumieją, że każdy z nas może zostać zmanipulowany przez żądnych władzy osobników znających sposoby zmotywowania masy i wykorzystania ich do własnych celów? Trzymają się zawsze na uboczu, tam gdzie bezpiecznie, i bez wahania poświęcą każdego w imię patriotyzmu. Czy ludzkość kiedykolwiek będzie w stanie im się przeciwstawić, czy też wszyscy, którzy polegli w walce, zginęli na próżno, a ich poświęcenie zostanie zapomniane?"

Wspomnienia niemieckiego żołnierza, który walczył w latach 1942-45 na froncie z Rosjanami.

Książka napisana jest bardzo prostym językiem, bez zbędnych ozdobników. Opisywane wydarzenia, których Koschorrek był uczestnikiem potwierdzają, że wojna dla zwykłych żołnierzy była jedynie walką o przetrwanie. Mimo, że na szkoleniach rekruckich do skutku wpajane były im hasła, aby walczyć za Wodza, Naród i Ojczyznę, to na polu bitwy, jakiekolwiek idee nie miały już znaczenia.

"Dopiero gdy przez kilka dni nasłuchaliśmy się krzyków rannych, dotarło do nas, jak straszne musiało być takie leżenie na śniegu ze świadomością, że zamarzasz i że nikt ci nie pomoże."

Krwawy śnieg nie wnosi do tematu II wojny światowej niczego nowego. W porównaniu z takimi książkami jak "Na Zachodzie bez zmian" czy "Żelazne trumny", gdzie wojna również jest pokazana z punktu widzenia żołnierzy agresora, nie wywołuje większych emocji, nie zaskakuje i nie "wstrząsa". Warto ją jednak przeczytać.

#bookmeter #czytajzwykopem #ksiazki pokaż całość

źródło: k.jpg

12168 - 122 = 12046

Sochaczew - Puszcza Kampinoska - Warszawa

Akurat jak wyjeżdżałam na stację zaczęło padać i nic nie wskazywało na to, aby były to tylko przelotne opady. Plan B na dziś zakładał dojazd pociągiem do Sochaczewa i natychmiastowy powrót tym samym środkiem lokomocji :) Deszcz padał jednak nieuciążliwie, więc wycieczka się odbyła zgodnie z pierwotnym planem. Puszcza zaliczona od zachodu na wschód zielonym szlakiem rowerowym z odbiciem na Palmiry.

#rowerowyrownik #ruszwarszawa #100km pokaż całość

źródło: IMAG0450-20180624-221727891.jpg

18229 - 31 = 18198

Do pomnika lotników alianckich (okolice Emowa) i z powrotem.
Trochę dzisiaj pokręciłam po lesie, aby tam dojechać. Moje dobrze znane ścieżki rowerowe w wielu miejscach przestały istnieć z powodu budowy obwodnicy. Niech budują, ale żal mi tych terenów...

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG0428-20180622-204212316.jpg

33489 - 86 - 48 = 33355

Sobotnia i niedzielna wycieczka.
W sobotę jazda brzegiem Wisły do mostu Północnego i powrót drugim brzegiem. W niedzielę tylko krótki spacerek po Lesie Kabackim.

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG0397.jpg

50789 - 29 = 50760

Trening po lesie.

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG0390-20180612-201807416.jpg

68609 - 48 - 59 = 68502

Przejażdżki po Warszawie: z zepsutymi hamulcami i już naprawionymi.
Pierwszy raz odwiedziłam Park Szczęśliwicki. Ładnie tam :)

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG0373-20180609-09414721.jpg

Moja psina się rozmarzyła...Ciekawe czy myśli o chrupiącej kości czy o młodym sąsiedzie, do którego radośnie macha ogonkiem ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#smiesznypiesek #pokazpsa #psy

źródło: IMAG0361.jpg

2 079 - 1 = 2 078

Tytuł: Pod osłoną nieba
Autor: Paul Bowles
Gatunek: dramat
Rok wydania oryginalu: 1949
★★★★★★☆☆☆☆

Kit i Port podróżują po Afryce Północnej. Chcą ratować swoje małżeństwo, ale oboje nie wiedzą jak się za to zabrać. Każde z nich czuje się zagubione w swoim świecie i liczy na to, że wyprawa pozwoli odnaleźć utracony sens życia. Odwiedzają kolejno małe afrykańskie miejscowości, w których niewiele się dzieje. Nic nie zapowiada dramatycznych wydarzeń, które ich dopiero czekają.

Pod wieloma względami jest to ciężka w odbiorze książka. Afryka jest tutaj biedna, brudna, pełna słońca, kurzu i much. Opisywana podróż bardziej męczy niż ciekawi. To uczucie potęgują również wewnętrzne rozterki bohaterów. Szybko zaczyna robić się nudno i przygnębiająco. W którymś jednak momencie powieść zaczyna się rozkręcać, ale nie oznacza to, że historia robi się przyjemniejsza. Jest wprost przeciwnie. Jednak mimo tej wszechobecnej depresyjności, trudno oderwać się od czytania książki. Jest w niej jakaś przyciągająca magia.

#bookmeter #czytajzwykopem #ksiazki pokaż całość

źródło: pod-oslona-nieba.jpg

164926 - 21 = 164905

Mała przejażdżka w celu zobaczenia mojego nowego domku.

#rowerowyrownik

177692 - 35 = 177657

Oddałam pożyczony samochód i wróciłam rowerem.

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG0264-20180507-204904367.jpg

#smiesznypiesek z Bieszczad

źródło: DSC03582.JPG

9193,21 - 29,5 - 23,8 - 23,2 - 22 - 23,8 - 19,7 - 16,4 = 9034,81

Majówkowy wycisk w #bieszczady.

Trasy:

29,5 Ustrzyki Górne - Wołosate - Przełęcz Bukowska - Halicz - Przełęcz Goprowska - Tarnica - Ustrzyki Górne

23,8 Przełęcz nad Roztokami Górnymi - Stryb - Czerenin - Balnica - Roztoki Górne

23,2 Ustrzyki Górne - Połonina Caryńska - Brzegi Górne - Połonina Wetlińska - Smerek (szczyt) - Smerek (wieś)

22 Bukowiec - Źródła Sanu - Bukowiec

23,8 Przełęcz Wyżniańska - Mała Rawka - Wielka Rawka - Krzemieniec - Czerteż - Rabia Skała - Jawornik - Wetlina

19,7 Widełki - Magura Stuposiańska - Dwernik - Chata Socjologa - Lutowiska

16,4 Smerek - Fereczata - Ogrąglik - Jasło - Małe Jasło - Cisna

#ksiezycowyspacer pokaż całość

źródło: DSC04062.jpg

255102 - 110 = 254992

Wałem Zawadowskim do Czerska i potem powrót drugą stroną Wisły. O ile w pierwszą stronę jechało mi się lekko i przyjemnie, to w drugą niestety było #wmordewind ( ͡° ʖ̯ ͡°)

https://www.strava.com/activities/1518469267

#rowerowyrownik #100km #ruszwarszawa pokaż całość

źródło: DSCN6120.JPG

265636 - 43 = 265593

Piknikowanie nad Świdrem.

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG0159-20180415-195928209.jpg

278337 - 31 = 278306

Szwendanie się po lesie :)

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG0122-20180411-200624879.jpg

2 207 - 1 = 2 206

Tytuł: Pani Dalloway
Autor: Virginia Wolf
Gatunek: powieść
★★★★★☆☆☆☆☆

Ciepły czerwcowy dzień. Klarysa Dalloway, bogata dama, przygotowuje przyjęcie, na które zaprosiła całą śmietankę towarzyską Londynu. Do miasta przyjechał Piotr Walsh, który ostatnie lata spędził w Indiach. Oboje wspominają lata swojej młodości. Piotr od zawsze darzył Klarysę miłością, ta jednak, mimo odwzajemnionego uczucia, wybrała życie u boku kogoś bogatszego i rozsądniejszego. Dla każdego mieszkańca Londynu ten sam dzień upływa na snuciu marzeń, wspominaniu dawnych czasów, borykaniu się z problemami.

Narracja książki to ciągłe przenoszenie się ze świadomości jednego bohatera do świadomości innego. Taki zabieg pokazał, jak bardzo różne jest postrzeganie świata w umyśle każdego człowieka. Dla jednego największym zmartwieniem jest dopilnowanie, aby przyjęcie zrobiło na każdym wrażenie, dla drugiego rozwiązanie pewnej kwestii politycznej w kraju, a z kolei dla innego...nic już nie jest ważne, bo jako weteran wojenny nie ma po co żyć. Mimo tego ciekawego sposobu narracji, bogatego słownictwa, malowniczych opisów przyrody, książka mnie nie urzekła, a tylko zmęczyła i znudziła. Do końca czekałam na coś, co pozwoli mi zrozumieć zachwyty nad nią oraz uznanie jej jako klasyka. Jak dla mnie za dużo było w niej "babskiego biadolenia" o niczym.

#bookmeter #czytajzwykopem #ksiazki pokaż całość

źródło: f.jpg

285939 - 10 - 43 = 285886

Wczorajszy test i dzisiejsza rundka po mieście.

#rowerowyrownik

źródło: IMAG0117-20180408-212048803.jpg

19981 - 20 - 20 - 21 = 19920

Z ostatniego tygodnia w trakcie oglądania "Fargo".

#stacjonarnyrownik

298111 - 30 = 298081

Sprawdzenie stanu roweru i mojej kondycji.

#rowerowyrownik #ruszwarszawa

źródło: IMAG0109-20180404-213103692.jpg

2 236 - 1 = 2 235

Tytuł: Łuk triumfalny
Autor: Erich Maria Remarque
Gatunek: dramat, powieść wojenna
10/10

Oto idę powoli, myślał, jeden wśród tysięcy, wzdłuż tych wystaw iskrzącej tandety i kosztownych drobiazgów, z rękami w kieszeniach, spacerując sobie wieczorem - drga we mnie krew, a w szarych i białych pulsujących zwojach, mieszczących się w dwóch garściach kleistej masy zwanej mózgiem, szaleje niewidzialna bitwa, która sprawia, że rzeczywistość wydaje się nierzeczywista, a nierzeczywistość rzeczywista.

Paryż tuż przed rozpoczęciem II wojny światowej. Większość ludzi nie ochłonęła jeszcze po poprzedniej wojnie, a już nadciąga kolejna. Atmosfera w mieście jest przytłaczająca. Ravic, niemiecki chirurg, który uciekł ze swojej ojczyzny przed nazistami, przebywa i pracuje w Paryżu nielegalnie. Stara się żyć minimalistycznie, nie wychylać się z tłumu, do niczego się nie przywiązywać, zapomnieć o przeszłości. Skupia się tylko na tym, aby po prostu...przetrwać. Pewnej nocy spotyka tajemniczą kobietę, w której się zakochuje. Kilka dni później zauważa w tłumie swojego kata z przeszłości. Jego spokój nagle zostaje zakłócony przez dwie skrajne emocje.

Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Przeżywałam ją jeszcze bardzo długo po przeczytaniu. Jest to jedna z najlepszych książek, które przeczytałam w swoim życiu. To nie jest tylko historia miłosna, opowieść o zemście, czy powieść na tle historycznym. To jest zbiór ludzkich emocji, przeżyć, pragnień. Bohaterowie chcą być szczęśliwi, potrzebują normalnego życia, ale jednocześnie przeszywa ich strach przed odczuwaniem czegokolwiek i wiązaniem się z czymś na dłużej. W sytuacji, kiedy zbliża się katastrofa i przyszłości może już nie być, liczy się tylko chwila obecna. Remarque stworzył niesamowicie przejmujący klimat, od którego ciężko się oderwać.

Może to dlatego, że poza tym nie mamy nic, żeby się przytrzymać. Dawniej miało się wiele - bezpieczeństwo, zaplecze, wiarę, jakiś cel - wszystkie te przyjazne poręcze, na których człowiek mógł się oprzeć, gdy miłość nim wstrząsała. Dzisiaj człowiek nic nie ma - najwyżej trochę zwątpienia, trochę odwagi, a poza tym obcość w środku i na zewnątrz. Gdy miłość odlatuje, przypomina to wetknięcie pochodni w suchą słomę. Człowiek nie ma nic oprócz niej, a przez to staje się ona dziksza, o wiele ważniejsza i bardziej niszczycielska.

#bookmeter
#czytajzwykopem
#ksiazki pokaż całość

źródło: luk.jpg

9647,40 - 5,66 = 9641,74

Dzisiaj zaczęłam sezon skuterowy, więc byłam 35 minut wcześniej w domu. Dzięki temu zdążyłam pójść na spacer do lasu przed nastaniem ciemności ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#ksiezycowyspacer

20139 - 21 - 24 = 20094

Nie dotrwałam nawet do 3 odcinka Ray Donovan. Zmieniłam serial na Fargo i jest dużo lepiej.

#stacjonarnyrownik

9687,13 - 6,68 = 9680,45

Jest coraz cieplej ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#ksiezycowyspacer

źródło: IMAG0051.jpg