#jemprzeciez <- mój tag o Azji

Nie mam instagrama, ani dobrego aparatu ani nawet nie umiem cykać dobrych zdjęć, ale i tak postanowiłem skorzystać z okazji (i tak miałem po drodze tam gdzie się wybierałem) i zatrzymałem się w jednym miejscu w Hongkongu, które jest bardzo chętnie fotografowane.

Jest to Montane Mansion, duży budynek mieszkalny, dość stary i ściśnięty. Dodatkowo na przeciwko znajduje się inny, dużo wyższy budynek (coś ponad 40 pięter), co daje możliwość wykonania takiego zdjęcia.

Pogoda była kiepska, samolotu nie było ale i tak ciekawie było zobaczyć to miejsce. Jest tam dość brudno, na dole znajdują się jakieś lokale usługowe jak pralnie czy fryzjerzy.

Ilość chętnych do fotografowania sprawiała, że pojawiły się napisy, że fotografowanie i filmowanie jest zabronione. Tak więc trochę się wahałem czy powinienem, ale na swoją obronę powiem, że akurat tego dnia praktycznie nie było turystów, a ja zrobiłem kilka szybkich fotek.

#ciekawostki #mojezdjecie #hongkong #azja #podrozujzwykopem pokaż całość

źródło: 1550580667921.jpg

#anonimowemirkowyznania
Witam mam problemik. (╯︵╰,)
Mam 23lata a kręcą mnie te po 30. I to nie że wizualnie (chociaż to też) ale tak ze strony technicznej.
Sobie tak myślę że one to już przeżyły swoje, wiedzą co ważne, na wielu rzeczach się znają no i są dojrzałe.
A takie baby w moim wieku i młodsze to tylko o wyglądzie, chłopakach, komu tam owalić wezuwiusza itp.
Czy młodzi chłopacy mają szanse u takich panienek?! Chce żone starszą o 10lat. ( ͡° ʖ̯ ͡°)

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy studenckie pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Część. Nie wiem po po co to właściwie piszę, chyba a chce się wygadać komuś kto wysłucha mnie a nie będzie zakładał, że wie lepiej ode mnie co czuje.
Choruje na nerwicę lękową z napadami paniki i depresję. Jakieś 4 miesiące temu ataki bardzo się nasiliły, czasem uniemożliwiały mi nawet wyjście z domu. Musiałam z tego powodu odejść z pracy bo nie byłam zdolna pracować w takim stanie. Teraz od jakiegoś czasu było trochę lepiej. No właśnie, było.

Jestem z moim Niebieskim już 2 lata. Na początku kiedy moja choroba była mało nasilona było ok. Teraz jest źle. Niebieski nie wspiera mnie w żaden sposób. Kiedy staram się opisać mu jak się czuje, przez co przechodzę słyszę, że to wymówki, że jestem leniwa i że cała moja choroba to kłamstwo. Przez to i stres z tym zwiazany wszystko się nasila. Jestem zalękniona, płacze i boje się co przyniesie następny dzień. Starałam się wynagrodzić mu jakoś to, że on nas utrzymuje przez ten czas, zajmowałam się domem, gotowałam i jedyne co usłyszałam to, że jemu nie jest potrzebna sprzątaczka. To mnie zabolało bo wszystkie moje starania zostały skwitowane tym jednym stwierdzeniem.
Podjęłam decyzję o tym, że czas znaleźć pracę i nie być na utrzymaniu Niebieskiego bo rozumiem, że dla niego to obciążanie. Jednak Niebieski podjął decyzję, w sumie bez mojego udziału, że w marcu pojedziemy na dwa tygodnie na urlop. W związku z tym nie ma sensu, żebym przed tym urlopem szukała pracy bo nikt nie da mi po miesiącu pracy 2 tygodni wolnego. Niebieski chyba czerpie jakąś przyjemność ze znęcania się nade mną bo teraz co kilka dni mówi mi rzeczy w stylu "no co, nie kupisz sobie nic na wyjazd hehe". Ano fakt nie kupię i tak, to moja wina ale po co mi wbijać szpile specjalnie. Najchętniej nigdzie bym nie jechała ale wiem, że wtedy Niebieski zrobiłby mi jeszcze większą awanturę.
Tydzień temu stwierdził, że jak chce sobie zarobić to mogę mu pomóc z remontem. Zgodziłam się z chęcią, większość dnia siedziałam i zdrapywalam stara farbę ze ściany. Po wszystkim dowiedziałam się, że robię to za wolno i że za to co zrobiłam może mi dać 35 zł. Podziękowałam mu i odmówiłam.
Czuje się bardzo zmęczona psychicznie i chciała komis się wygadać.

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy studenckie pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Witam nie dawno pytalem o to czy warto isc na #divyzwykopem dzięki waszym poradom okazało się że dostałem HIV a to kosztowało mnie aż 150zł zdrowia juz nie odzyskam nie polecam wam tracic tam 1szego razu dla mnie to był ostatnio

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy dla maturzystów pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Ech. Jestem księżniczką, jeśli chodzi o wymagania względem facetów. Odrzuca mnie, gdy widzę, że mężczyzna lat 25+ pisze "dla czego", "chciał bym", "poszłem". Próbuję sobie tłumaczyć, że może nie jest pisarzem, a jest świetnym hydraulikiem i na pewno zarabia 5 razy więcej niż ja. Nie wszyscy muszą mieć ortografię i gramatykę w małym palcu, ja też nie jestem nieomylna, ale, cholera, niesmak pozostaje ( ͡° ʖ̯ ͡°) #logikarozowychpaskow #grammarnazi

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: marcel_pijak
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy dla maturzystów pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Tyle tych tematów o zdradach na mirko, że dorzucę swoje 3 gorsze, ale trochę z innej perspektywy.
Mój ojciec zdradzał moją mamę i niestety ja to odkryłam. Było to jakoś może po 20 latach małżeństwa. Czyli jakieś 10 lat temu. Pojechałam do niego do pracy, powiedziałam mu, że wszystko wiem i że ma tydzień, żeby powiedzieć mamie. A jak on tego nie zrobi to ja to zrobię.
Oczywiście odwagę zdradzać miał, przyznać się już nie. Więc to ja jej powiedziałam. To co się wydarzyło później było koszmarem.
Ja się odcięłam i pojechałam na wakacje. Dla mnie to małżeństwo nie miało dalej sensu co nie raz sugerowałam mamie, ale ona twierdziła, że go kocha.
Więc były etapy, że on się wyprowadza, potem jednak wraca, potem wyprowadza, potem wraca.
Koniec końców w domu został i moi rodzice dalej są "szczęśliwym" małżeństwem. Ja to w końcu też zaakceptowałam, bo skoro mama taką podjęła decyzję to jej życie, a ja się niedługo po tym i tak wyprowadziłam.
W każdym razie konkluzja jest taka, że może nie zawsze warto tak od razu do kogoś lecieć bo "szybko powiedz mu/jej, ja bym nie chciał być oszukiwany!", po to tylko, żeby przeżyć (albo, żeby ta para przeżyła) parę miesięcy stresów i kłótni po czym wszystko wróciło do punktu wyjścia. Gdybym mogła cofnąć czas chyba oszczędziłabym tego mojej mamie, a pogadała tylko z ojcem, ale nie wiem.
Więc zastanówcie się czasem i z farszem Mireczki.
#logikarozowychpaskow #logikaniebieskichpaskow #zwiazki #zdrada

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: marcel_pijak
Dodatek wspierany przez: Nie siedź w domu w ferie i w wakacje pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Niesamowite jak szybko miłość do pokera może zamienić się w nienawiść.
W grę zacząłem grać kilka miesięcy temu, dosłownie się zakochałem, byłem całkiem ambitny, grywałem po kilka godzin dziennie, oglądałem turnieje, czytałem artykuły, analizowałem rozdania, uczyłem się strategii, myślałem, że znalazłem prawdziwe hobby.
Od kilku tygodni sytuacja zmieniła się o 180 stopni Downkurwaswing, badbeat za badbeatem, same śmieciowe ręce, nietrafione flopy, brak dobrych spotów, brak drawów, suckout'y, no kurwa jednym słowem dramat. Sytuacji nie poprawia fakt, że oprócz cashówek próbowałem sił w MTT, a jak wiadomo MTT = duża wariancja, więc dochodziło do sytuacji, że po kilku godzinach grania traciłem wszystko mając top karty, przez jakichś pojebanych skurwieli którzy mieli minimalne szanse a i tak river im uratował dupę.
Wiem, że to gra w której czynnik szczęścia ma duże znaczenie, więc powinienem być na takie sytuacje gotowy i pracować nad skillsami i mindsetem, ale kurwa nie potrafię. Przez dwa tygodnie skutecznie tłumiłem tilt, ale później coś we mnie pękło, cała radość gry zniknęła, kiedy siadam do stolika, na starcie jestem wkurwiony.
Jednocześnie tę grę kocham i jej nienawidzę, to już nie jest tilt, to zwykłe obrzydzenie, dzisiaj tak się wkurwiłem, że odinstalowałem wszystkie pokerroomy, equilaby i całą resztę szajsu.
Piszę to z dwóch powodów, po pierwsze, bo jestem niesamowicie wkurwiony i muszę się wyżalić, po drugie chciałbym się dowiedzieć, czy ktoś kiedyś wpadł w tak mocny tilt, że po prostu nie mógł patrzeć na pokera. Co robić? Rzucić to w cholerę, zrobić sobie przerwę, jeszcze bardziej pracować nad mindsetem, zacząć medytować?
Nigdy nie powiem, że Poker zależy tylko od szczęścia, ale czasami brak szczęścia (bądź anomalia statystyczna jak to niektórzy określają) sprawia, że mindset i chęć do gry pęka jak szkło.
#poker #pokerstars

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: marcel_pijak
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy dla młodzieży pokaż całość

Znacie może jakieś ciekawe, francuskojęzyczne kanały na yt? Chodzi mi o to, żebym mogła podszlifować swoje rozumienie ze słuchu :)
#francuski #francja

#anonimowemirkowyznania
To będzie wpis z serii #depresja i #zwiazki

Jakoś półtora roku temu związałem się z pewną dziewczyną. Nie działo się w tym czasie w moim życiu dobrze bo byłem kilka miesięcy po rozstaniu z inną dziewczyną (bardziej bratnia dusza aniżeli prawdziwy związek) i mój przyjaciel z gimbazy popełnił samobójstwo. Byłem na tyle w złym stanie, że strasznie cieszyłem się, że mam kogoś z kim mogę pogadać. Ta dziewczyna była świeżo po rozstaniu. Cały czas napierdalała o byłbym chłopaku na początku naszej znajomości. Później zaczęła się fascynować mną. Często opowiadała mi o jakichś kwasach z nim związanych i szczerze dziwiłem się jak można być z taką osobą, ona natomiast była biała jak anioł. Prawie codziennie się widzieliśmy. Dawała mi bardzo dużo energii, ale to głównie dlatego, że zacząłem z nią robić rzeczy, które lubiłbym robić, ale z drugą osobą albo jakbym miał jakiś cel. Ogólnie uwielbiam chodzić po mieście i oglądać architekturę. Czasami robię notatki albo robie sobie challenge żeby zwiedzić wszystkie kościoły w danym mieście, a przynajmniej te ładniejsze. Ja mogłem sobie podziwiać kościoły i spacerować czillując, a ona mogła się wygadać. Po kilku miesiącach zaczęło się psuć. Ja zacząłem zdrowieć po ostatnich wydarzeniach i czułem się coraz bardziej pewny, a ona za bardzo się nie zmieniła. Zacząłem zauważać, że te wszystkie wydarzenia, o których mi mówiła, że jej chłopak zrobił, w rzeczywistości nie wyglądały tak źle i on nie był w cale taki chujowy. Często jak wspominała podczas kłótni jakieś moje potknięcia to były to jakieś wyolbrzymione pierdoły. Miałem wrażenie, że tak samo było z jej byłym chłopakiem. No i tak sobie żyliśmy - ja mieszkam z rodzicami w rodzinnym mieście, a ona wynajmuję pokój w tym samym mieście jakieś 900 km od domu (drugi koniec polski). Nie ma tutaj nikogo oprócz mnie. Przeprowadziła się do miasta z zamiarem dostania się na akademie muzyczną, ale się nie dostała. Zamiast tego poszła na resocjalizację i strasznie tego żałuje. Nie ma tutaj żadnych znajomych. Zawsze wyjdą jakieś kwasy, że ktoś coś pierdolił na jej temat, że ktoś coś chujowego powiedział. Ktoś poszedł na jakąś imprezę czy coś tam. Ona się od nich odcina i nazywa ich niedojrzałymi dzieciaczkami albo wsiurami. Na początku myślałem, że rzeczywiście to są jakieś poważne akcje, ale z biegiem czasu zacząłem traktować to z przymrużeniem oka. Nawet ze współlokatorami jest pokłócona i nazywa ich dzieciakami, chociaż są starsi od niej. Jest strasznie emocjonalna. Pierwszą sytuacją gdzie zorientowałem się, że coś jest nie tak, było jak odwoziłem ją chyba 21 grudnia w zeszłym roku na peron autobusowy. Trochę się spóźniliśmy i jako, że nic nie ogarnialiśmy z tego rozkładu biletowego to pytamy po ludziach. Ona cała wkurwiona, że nie pojedzie do domu, drze morde na cały peron, że się spóźniliśmy. Ludzie patrzą na mnie z politowaniem, a ona dzwoni do kumpeli się żalić, że kurwa nie wie gdzie jest peron. Autobus w końcu przyjechał 3 minuty po czasie, a ona chyba spaliła w tym czasie jak czekaliśmy z 3 papierosy. Nigdy w życiu nie zareagowałbym na taką sytuacją tak nerwowo żeby drzeć morde na cały peron do telefonu. Sam musiałem pytać ludzi o autobusy bo ona była zbyt wkurwiona. Druga sytuacja to jak pisałem pracę inżynierską i miałem z nią kilka perturbacji bo badania nie wychodziły i nie miałem czasu się z nią widzieć w weekendy. Zaczęła płakać, że nie wie czy ten związek ma sens, że cały czas tylko ta inżynierka. W czerwcu kumpel zaoferował wyjazd do szwecji na 3 dni. Miałem hajsy ze stypendium więc wszystko spoko. Ogólnie wyjazd zbiegał się z naszymi urodzinami (kumpla i moimi - nasze matki poznały się w szpitalu). Bałem się jej o tym powiedzieć bo wiedziałem, że będzie awantura. W dniu moich urodzin miałem wyjazd i się akurat widzieliśmy. Dostałem prezent wszystko spoko po czym powiedziałem o wyjeździe i momentalnie wyszła z pokoju. Zaczęła myć naczynia i rzucać nimi do suszarki. Po powrocie było spoko, ale też mi się żaliła, że szkoda, że nie pojechała. W wakacje nie pozwoliła mi jechać (pod groźbą zerwania) do Grecji na dwa tygodnie z kumplem jego własnym camperem - wszystko było zarezerwowane i 5 dni przed wyjazdem musiałem zrezygnować bo ona płakała mi przez telefon, że jak pojade to koniec. Miałem mocnego moralniaka - co ja odjebałem i nie wychodziłem z łóżka chyba przez miesiąc. Zaoferowałem, że oddam kumplowi hajs za paliwo bo mieliśmy się składać. Jak nie pojechałem to zaczęła mnie nastawiać przeciwko niemu, że on i tak ma na mnie wyjebane, że chodziło tylko o bene itd. Od zeszłego semestru akadamickiego pracuję w projekcie badawczym. Studiuję dziennie, a w między czasie projekt w ramach magisterki. Wieczorami chodzę na siłkę więc schemat dnia zamyka się w cyklu studia -> praca -> siłownia -> dom. Widzimy się weekendowo bo nie mam czasu w tygodniu. Jakoś w grudniu była sytuacja, że skończył jej się hajs i nie miała na papierosy. Przed przyjazdem zrobiłem zakupy bez niej. Przyszedłem do niej i była wkurwiona przez cały seans. Zapytałem o co chodzi to zaczęła mi wyrzucać, że to nie ma sensu, że ona cały czas płaci za zakupy (kiedyś była sytuacja, że zapłaciła za zakupy 40 zł i miałem jej oddać 20 zł, chociaż ostatnio kupowałem bilety na koncert decapitated za 150 zł ( ͡° ͜ʖ ͡°) - mój zespół nie jej), że tylko mi zależy na siłowni i pracy u profesora. Myślę sobie no chuj jebać. Ona mówi, że mogę jej ostatni raz kupić papierosy. Podjechaliśmy na stację i jej je kupiłem. Jak już wysiadała to trochę ochłonęła i przeprosiła. Na drugi dzień dostaję smsa, że przeprasza, że bardzo mnie docenia, moją pracowitość i inteligencję, że mam dużo potencjału i żebym go nie zmarnował. Nadal jesteśmy razem, ale ostatnio o tym rozmawialiśmy, że raczej nie założymy rodziny, a ona i tak już zmarnowała swoją szanse na rozwój. Ona teraz jest podczas sesji, ostatni rok licencjatu z resocjalizacji i ma ważne egzaminy. Jest tak zestresowana i zrozpaczona, że popadła w depresję. Mówiła, że gdyby nie rodzice to dawno byłby samobój. Ogólnie dzieje się z nią teraz źle. Nie ma w mieście nikogo i siedzi zupełnie sama w pokoju uczy się i ogląda seriale albo filmy. Ja sam nie wiem co mam zrobić bo z jednej strony już chyba przez te wszystkie akcję nic do niej nie czuję. Bardziej jest to przywiązanie do bliskiej osoby, że po powrocie do domu mogę do kogoś się odezwać jak minął dzień. Bardzo dużo razem przeszliśmy i robiliśmy razem. Mieliśmy dużo wspólnych wieczorów na parapecie, nocnych tripach po mieście czy wyjazdach. Mam wrażenie, że sam nie dojrzałem do takiego związku czy życia jakiego ona by mi oferowała i chciała. Sam też popełniłem wiele błędów i nawet teraz mogę przyznać, że nie jestem gotów na to czego ona chce teraz. Prawdopodobnie stąd ta frustracja, która w ostateczności przelewa się na mnie. Rzućcie proszę jakąś opinią bo sam nie wiem co o tym wszystkim myśleć. Wybaczcie za chujową składnie, nie mam teraz głowy żeby składnie pisać. Wiem, że jestem największym cuckiem i ostatnim omegą, ale to mój pierwszy poważny związek i nie umiem tego pierdolnąć.

#zwiazki #depresja #rozowepaski #niebieskiepaski

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy dla maturzystów pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Muszę się pożalić kochani. Na życie. Na to, że nie na wszystko mamy wpływ. Na wyjeździe integracyjnym ze studiów poznałem znakomitą dziewczynę. Złapaliśmy kontakt. Niestety ona ma chłopaka od 16 roku życia - trenera personalnego (jest z nim 5 lat) a ja #korposzczur 5/10 ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ Co mogę zrobić? Widzę dwie opcje, dajcie znać co myślicie:

1) liczyć, że grupa spotka się kolejny raz na jakąś domówkę i starać się być blisko niej, gadać itp czy raczej zachowywać się normalnie bez zwracania uwagi na nią?
2) czekać i liczyć, że zerwie i wtedy napisać, niestety nie wiadomo za jaki czas to się stanie, równie dobrze może to być za dwa lata, więc będzie trudno z odnowieniem kontaktu.

Co robić mireczki i mirabelki? Najgorszym uczuciem w życiu to jest jednak bezsilność (・へ・)

#zalesie #zwiazki #podryw #podrywajzwykopem #logikaniebieskichpaskow #logikarozowychpaskow #studbaza #milosc #przegryw

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Nie siedź w domu w ferie i w wakacje pokaż całość

źródło: sanctuaryweb.com