Mam nadzieje, ze nauczyciele dostaną 1000 złotych podwyżki. Przecież to takie racjonalne, ze wszyscy nagle dostaną dodatkowe pieniądze. Ogólnie jest to grupa zawodowa, która doskonale się wywiązuje ze swoich obowiązków. Podam kilka przykładów. Podobno już skończyło się to, ze Pani nauczyciel kazała czytać książkę na lekcji a sama robiła co chciała otóż nie. Przykład świeży z wczoraj, kuzyn 14 lvl opowiadał, ze pani wyszła sobie na korytarz i głośno rozmawiała z kolezanka na jakieś gownotematy a im kazała czytać. Potem weszła do klasy i zaczęła robic imbe dlaczego było tak głośno, ze słyszała za drzwiami. Później pytała z tej książki i wstawiała jedynki. Wiec nic się nie zmieniło.Sąsiadka mówiła, która ma dwa gowniaki, ze pół ferii rozwiązuje z nimi zadania bo tyle maja pozadawane bo nauczycielka się nie wyrobi z programem i to mamy musza rozwiązywać zadania z dziećmi. Absurd. Już nie mówiąc o moich czasach w szkole. Nauczyciel wfu, który ma tak ciężka prace. Biegajcie 5 kółek dookoła boiska skipping a skipping b dobra, rzuca piłkę i mówi grajcie. Te mityczne wywiadówki, które są 2 albo 3 w roku. Przerąbane przyjść na dwie godziny do roboty. Dyskoteki szkolne na których nauczyciele piją kawkę. Przerwy między lekcjami. Tak maja dyżury, ale to rotacyjnie. Większość pije kawę w pokoju nauczyciela. Ferie wolne, wakacje wolne, przysługuje roczny albo dwu roczny urlop zdrowotny, dzień nauczyciela, i inne święta okolicznościowe, oczywiście długie weekendy zawsze wolne, weekendy zawsze wolne. No, ale narzekanie. Dobra ja bym nie poszedł do tej roboty bo nie płaca dobrze, ale danie każdemu po 1000zl nie rozwiąże problemu. Trzeba zmienić ten system żeby ludzie chcieli tam pracować a nie uczył nas najgorszy odpad z uczelni, który nie potrafi niczego. 1000zl tego nie zmieni. #nauczyciele #bekazpisu #bekazlewactwa #rozdawnictwo #socjalizm #szkola #studbaza pokaż całość

Nauczyciele żądają po 1000 zł podwyżki dla każdego z nich. Nauczycieli w Polsce jest ok 702 tys. 702 000 x 1000 = 702 mln zł. Rocznie daje to ok. 8.5 mld zł.

Załóżmy, że dostali by realnie po 600 zł podwyżki. Roczny koszt ok. 5 mld zł. I na to NIE MA PIENIĘDZY.

Ale kurwa na pińćset plus na pierwsze dziecko, 13-stkę dla emerytów i inne rozdawnictwa 50 mld jest. Prawie i Sprawiedliwie według pisowskich podludzi.

#bekazpisu #bekazlewactwa #bekazpodludzi #nauczyciele pokaż całość

Dzień dobry :)
Jaki jest Wasz SOTD na dzisiaj?
U mnie siedzi Loewe 7 ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#perfumy #sotd

źródło: 1552888732013.jpeg

Pytanie: wynająłem pokój na 1 nocleg. Znalazłem coś takiego pod tv skierowane w stronę łóżka. Co z tym zrobić? #podgladajo #ladowarka #ukrytakamera

źródło: embed.jpg

Hej! Dawno mnie nie było ale wracam do was ze świeżymi materiałami!

Dziś zapraszam Was do oglądania i wykopywania znaleziska Belgijskie produkty, które warto kupić - komiksy, czekoladki, piwo trapistów i inne

Jest to kolejny artykuł z dość popularnej serii, w którym przedstawiamy produkty które według mnie warto kupić podczas wizyty w jakimś kraju dla siebie czy dla bliskich na prezent :) Przekrój artykułów jest całkiem spory i sam z wizyt w Belgii regularnie przywożę wymienione w nim produkty oprócz diamentów (╯︵╰,).

W artykule ceny i zdjęcia. Część z nich wykonał @sierzchula u którego właśnie jestem :D

Pozdrawiam i życzę miłego dnia!
__________________________

Jak kogoś zawołałem, a nie chce być wołany to proszę o zaplusowanie komentarza na końcu wołania. pokaż całość

źródło: roadtripbus.pl

i jak tu nie kochać pisowskich gazet za te okładki xD #bekazprawakow #bekazpisu #nauczyciele #szkola #neuropa #4konserwy #polityka

źródło: pbs.twimg.com

Jednym z fundamentów na jakich budowano III Rzeszę, była wiara w mesjanistyczne posłannictwo Niemców, które jako naród wybrany miały stworzyć Nowy Światowy Porządek. Opętani tą myślą przywódcy Rzeszy postanowili odnaleźć wszystkie historyczne symbole, których fakt posiadania miał potwierdzić szczególną pozycję Niemców w świecie. Do tych najbardziej pożądanych należał św. Graal i Arka Przymierza. Odnalezienia tych symboli podjął się Otto Wilhelm Rahn, którego fascynacja św. Graalem i Arką Przymierza, przerodziła się w obsesję.

Rahn przez lata studiował rozmaite dokumenty prawne, historyczne i filozoficzne, by dojść do wniosku, że ostatnimi Rycerzami Graala byli heretyccy Katarowie, którzy ukryli kielich Chrystusa, bądź informacje na jego temat gdzieś w Pirenejach. Rahn niezmordowanie szukał wskazówek na ten temat we wszystkich bibliotekach gdzie zachowały się dokumenty innej heretyckiej sekty z czasów Średniowiecza – Albigensów.

W 1929 r Otto Rahn zamieszkał w niewielkiej wsi Lavelanet we francuskiej Langwedocji, skąd przeprowadził szereg wypraw do ruin zamku Montsegur – ostatniej twierdzy Katarów. Lokalni mieszkańcy widząc dziwnego, obcego przybysza przetrząsającego całą okolicę traktowali go wrogo, nie wierząc że jego intencje są natury czysto archeologicznej. Któregoś dnia Rahn został tak dotkliwie pobity przez okolicznych chłopów, że musiał spędzić kilka dni w szpitalu.

Ta przygoda wcale jednak nie zniechęciła go do dalszych poszukiwań. Tym jednak razem postanowił wyjaśnić mieszkańcom wioski czego szuka w Montsegur. Ci ze zdumieniem słuchali jak opowiadał im średniowieczne historie w ich własnym oksytańskim dialekcie. Biegłe posługiwanie się tym dialektem zyskało mu ostatecznie przychylność mieszkańców.

Efektem jego pracy była książka pt. „Krucjata przeciwko Graalowi”, którą postanowił wydać w Paryżu, a zdobyte w ten sposób fundusze użyć do dalszych poszukiwań. Tymczasem sprawy w Paryżu wcale nie miały się dobrze. Ludzie na których pomoc finansową mógł do tej pory liczyć sami byli w finansowych tarapatach i nikt nie był zainteresowany książką. Rahn szybko wydal resztkę pieniędzy jakie miał ze sobą i nagle stanął nie tylko przed wizją zakończenia swoich poszukiwań Arki Przymierza i Graala, ale także utraty dachu nad głową a nawet głodu.

Pomoc pojawiła się w sposób nieoczekiwany, wraz zaproszeniem do przyjazdu na zamek Welwelsburg w niemieckiej Westfalii. Zaproszenie podpisał sam Heinrich Himmler – szef elitarnej niemieckiej formacji SS. Himmler znał publikacje Otto Rahna i zaproponował mu pomoc w finansowaniu jego badań, które miały być częścią programu Ahnenerbe. Organizacja organizowała ekspedycje naukowe w różnych częściach świata, szukając prapoczątków rasy aryjskiej, a także zbierając rozmaite historyczne przedmioty, często o dużym znaczeniu okultystycznym. Otto Rahn stał się idealnym kandydatem dla tej organizacji i w 1937 po serii odczytów na temat św. Graala i Arki Przymierza stał się w Niemczech osobą powszechnie znaną (Temat został spopularyzowany przez operę Wagnera – „Parsifal”).

W 1938 r Rahn wraz z z 6 kadetami, oficerem SS i profesorem historii wybrał się znów do Langwedocji, ale że czasy były niespokojne a stosunki pomiędzy Francją a Niemcami dalekie od ideału – wyprawa odbywała się w ścisłej tajemnicy. Wg. lokalnych legend, Graal miał znajdować się gdzieś w Pirenejach ukryty przed oczami Lucyfera oblegającego Montsegur. Otto Rahn, traktował te legendy dosłownie i był przekonany, że znajdzie miejsce jego ukrycia.

Z niezwykłą energią niewielka niemiecka wyprawa zaczęła przeczesywać wszystkie groty w sąsiedztwie katarskiej warowni. Bez efektów jednak. Czas mijał i dziesiątego dnia wyprawy Rahn z zainteresowaniem zaczął przyglądać się jednemu z nawisów skalnych różowiejącym we wschodzącym słońcu. Sięgnął po notes z którym nigdy się nie rozstawał i uważnie przeczesując okolicę odnalazł niewielką jaskinię. Jaskinia była pusta lecz Rahn sięgnął po czekan i z pasją zaczął nim rozbijać jedną ze ścian groty. Po chwili do pracy przyłączyła się reszta ekspedycji. Nie minął kwadrans, gdy ściana skalna osunęła się nieoczekiwanie, ukazując wejście do kolejnej, niewielkiej, ukrytej za ścianą groty. W jej centrum stał niewielki ołtarz.

Uczestnicy wyprawy nie mogli ukryć zdumienia patrząc na to niezwykłe znalezisko. Kryształ delikatnie zdjęto z ołtarza i umieszczono go w specjalnie do tego celu przygotowanej skrzyni. Kryształ miał ponad 60 cm. długości i 25 cm. grubości w swym najszerszym miejscu. Był to kamień czystej wody, o niezwyklej przejrzystości. Żaden z odkrywców nigdy nie widział wcześniej czegoś takiego. Kamień okazał się też być niezwykle ciężki i z trudem niosło go dwóch młodych kadetów.

Niezwykłe odkrycie, jego piękno i tajemniczość kompletnie zawładnęły Otto Rahnem to tego stopnia, że od tego dnia stał się innym człowiekiem. Stracił swoją żywiołowość i poczucie humoru. Stał się ponury, zamyślony i nieobecny. Na pytania odpowiadał monosylabami i w rozmowach szybko tracił cierpliwość. Ekspedycja wciąż była na ziemi francuskiej a główny problem stanowiło przemycenie znaleziska na teren Niemiec. Oficer SS towarzyszący wyprawie był jednak ekspertem w kwestii kontrabandy i kamień bez trudu minął francuską strefę celną.

Tajemniczy kryształ zawieziono do zamku w Wewelsburgu, gdzie zamknięto go w pomieszczeniu zawnym Salą Króla Artura. Klucz do tej sali posiadał tylko Rahn. Ci którzy mieli okazję zobaczyć ten kamień, szybko doceniali jego niezwykłość, ale do badań nad rozwiązaniem jego zagadki nie można było zatrudnić większej liczby osób, bo kamień oficjalnie nie istniał. Został nielegalnie wywieziony z Francji a nawet po jej upadku samo wspominanie o nim byłoby grubym nietaktem wobec kolaboranckiego rządu w Vichy, z którym Hitler mimo wszystko się liczył. Z wyjaśnieniem znaczenia tego kryształu nie spieszył się także sam Rahn mimo, że był pewien, że kamień ukrywa informacje o tym gdzie jest św. Graal.

Któregoś dnia jeden z wysokich rangą SS-manów, wizytujący zamek w Wewelsburgu, kazał pokazać sobie niezwykły kryształ. Rahn z wielką niechęcią otworzył przed nim Salę Króla Artura. SS-man oglądając kryształ złośliwie skomentował, że większy i bardziej perfekcyjny leży w Berlinie, w Muzeum Nauk Przyrodniczych. W odpowiedzi Rahn zacytował fragment z Rosarium Philosophorum:

„Hic lapic exilis extat precio quoque vilis spernitur a stultis, amatur plus ab edoctis”,
co w wolnym tłumaczeniu znaczy:

„Ten porzucony kamień ma niewielka wartość dla głupków, dlatego tym bardziej cenią go mędrcy.”
Na jego nieszczęście niemiecki oficer znał biegle łacinę i o zajściu zameldował Reichsfuhrerowi Rzeszy – Himmlerowi.

Dla Himmlera średniowieczna twierdza Wewelsburg była miejscem specjalnym. W marzeniach drugiego po Hitlerze człowieka Rzeszy miała się ona stać mekką teutońskiej kultury i centrum świata arjańskiego. Miał on zamiar powiększyć zamek o modelowe centrum zarządzania krajem, które byłoby wielkie jak miasto. Budynek miał być wzniesiony zgodnie z platońskim opisem Atlantydy.

Do Sali Króla Artura Himmler kazał wstawić dębowy, okrągły stół, przy którym miało zasiąść 12 władców świata. Na środku stołu stał znaleziony przez Rahna kryształ wsparty na stojaku w kształcie swastyki. Kryształ wyznaczał centrum Nowego Świata.

Incydent z wysokim oficerem SS, skończył się dla Rahna bardzo źle. Himmler doszedł do wniosku, że jego
archeolog także zalicza do głupków. W napadzie wściekłości, pozbawił Rahna stopnia oficerskiego, choc nie wyrzucił go z SS. Rahn w ramach resocjalizacji został wysłany do obozu koncentracyjnego w Dachau – nie jako pensjonariusz jednak, a jako strażnik obozowy. Kara miała trwać trzy tygodnie.

Dla Rahna było to osobiste upokorzenie, tym bardziej, że zakazano mu wstępu do Wewelsburga. Doprowadzony do skrajnej rozpaczy, oddzielony od magicznego kryształu wystąpił z SS i organizacji Ahnenerbe. W marcu 1939 r. Rahn wybrał się na pieszą wycieczkę po Alpach Tyrolskich, z której już więc nie powrócił. Popełnił samobójstwo w ten sam sposób, w jaki honorowo odbierali sobie życie wielokrotnie opisywani przez niego i podziwiani Katarowie, którzy uważali że jedynie Bóg w postaci Natury ma prawo by im to życie odebrać. 13 marca 1939 r. Otto Rahn zamarzł na śmierć.

Zamek w Wewelsburgu nigdy nie stał się centrum Nowego Świata. Kiedy pod jego murami pojawili się amerykańscy żołnierze, Himmler kazał zrównać zamek z ziemią, tak aby nic nie dostało się w ręce wroga. Dowódca saperów wykonujących ten rozkaz – Heinz Macher – w ostatniej jednak chwili uratował tajemniczy kryształ z pożogi. Słuch jednak po nim zaginął, a plotka głosi, że jest on bezpiecznie ukryty w jednej z alpejskich jaskiń, cierpliwie czekając na swojego kolejnego odkrywcę.

na podst. książki Franka Josepha – „Opening The Ark of The Covenant”

#spiskowatruskawka #teoriespiskowe #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org