Dobra mirki, to co się dziś odjebało to przechodzi ludzkie pojęcie...jak będzie 0 plusów to napiszę o co chodzi.

A więc xD jestem z dziewczyną od roku, dobrze się dogadywaliśmy, łóżko bez problemów, no po prostu sielanka, powoli zaczynałem myśleć o zaręczynach. Ale od 2 tygodni wychodziła popołudniami, tłumacząc, że idzie do koleżanki. Pierwszy dzień, drugi nawet trzeci uwierzyłem. Ale kolejnego dnia zacząłem ją podpytywać o co właściwie chodzi, dlaczego zaczęła spotykać się ze znajomą, z którą nie utrzymywała kontaktów przez kilka lat. Zaczęła coś kręcić "a bo wiesz, babskie sprawy itp). Przestałem sypiać, zacząłem się martwić. Bolec na boku pasowałby w tą historię i wiele dni o tym myślałem. Myślałem że nam się układało, bo dawałem z siebie wszystko. Postanowiłem ją raz śledzić (specjalnie zwolniłem się z pracy, żeby zobaczyć co właściwie robi) i po kilku minutach jazdy za nią wylądowaliśmy pod...blokiem tej znajomej xD teraz już miałem małego mindfucka, o chuj tu chodzi, może to nie bolec tylko kuciapa na boku?

No i dziś się wyjaśniło. Koło godziny 10 rano (moja pora śniadanka i czas na kontakt z innymi) dostaję sms "jeśli możesz to zwolnij się dziś szybciej z pracy, bo jest pewna sprawa, którą chciałabym z Tobą omówić" i mnie rozjebało xD czyli jednak, albo lesba, albo inna chora relacja. Rok czasu jak krew w piach, w głowie już miałem tylko "jak wypierdolić loszkę z mieszkania na 10 sposobów"

godzina 15, wchodzę do domu, ona siedzi już na kanapie, uśmiecha się i zaprasza. Nawet nie wiecie jaki wtedy zesrany byłem poznać prawdę. Pytam w końcu o co chodzi.

Chcecie wiedzieć co to było prawda? A więc...

pokaż spoiler Próbowała mi wcisnąć zajebiste filtry do uzdatniania wody xDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD TAK MOJA DZIEWCZYNA WPADŁA W MLM PRZEZ TĄ ZJEBANĄ KOLEŻANKĘ xDDDDDDDDDD japierdole.png za składnie całego posta ale jestem w drodze na jasną górę żeby to kurwa rozchodzić xDDDD.


#truestory #logikarozowychpaskow #zwiazki #przegryw pokaż całość

Zameldowałem się kilka godzin temu w hotelu. Wszystko było w porządku do czasu aż zorientowałem się, że recepcjonistka wydała mi kartę do pokoju obok. A zorientowałem się, bo wszedłem jak do siebie do pokoju w którym akurat jakiś bliżej niesprecyzowany azjata robił sobie dobrze w towarzystwie laptopa.. Przeprosiłem i zamknąłem drzwi. On w odpowiedzi spierdolił się z krzesła i pobiegł ryglować drzwi xD Na recepcji przemilczałem sposób w jaki przekonałem się, że pokój do którego dostałem kartę jest zajęty (╥﹏╥) #takbylo #nocnazmiana #heheszki pokaż całość

Z racji niedawnej katastrofy samolotu 737 serii MAX Etiopskich linii lotniczych napiszę dziś parę zdań o tym jak tworzone jest oprogramowanie w lotnictwie cywilnym.

Na chwilę obecną software w lotnictwie, jak każda część statku powietrznego, musi przejść odpowiednią certyfikację, uzyskać tzw. airworthness certificate, czyli certyfikat zdolności do lotu. W różnych miejscach na świecie są różne jednostki certyfikujące - np w Europie jest to EASA, a w USA jest to FAA. Każda z nich ma inne kryteria i wytyczne, ale koniec końców samolot by miał rację bytu na rynku musi spełniać wytyczne wszystkich większych jednostek.

Jeśli chodzi o soft to istnieje nieformalny standard, który jest stosowany przy projektowaniu, implementacji i testowaniu oprogramowania - jest to standard oznaczony jako DO-178 C (wcześniej był B, który wciąż jest w użyciu). Mówię nieformalny, bo nie ma nic na przeszkodzie, żeby jakaś firma zrobiła soft po swojemu, byleby spełniał wytyczne ww organizacji. Niemniej jednostki certyfikujące znają DO-178 B/C od lat tak więc jest to najszybsza droga uzyskania certyfikatu.

Podejście jest trochę takie - soft robiony w oparciu o DO-178 lata od wielu lat i działa dobrze, po co więc wprowadzać jakiekolwiek modyfikacje. Na pierwszy rzut oka standard ten mocno trąci myszką. Można powiedzieć, że tworzenie oprogramowania lotniczego to domena leśnych dziadków. Niewiele się tam zmienia, zmiany są niechętne i często blokowane przez starszych pracowników. Skoro samoloty latają i nie spadaj to najlepszy dowód, że ta metodologia działa - takie jest zawsze tłumaczenie. I sumie po części jak najbardziej prawidłowe.

Nie opiszę tu dokładnie standardu, bo nawet na szkoleniu za zylion cebulionów jedynie liznąłem temat. Potem tylko ogólniki.
Najistotniejszą rzeczą jest identyfikowalność (traceability) wszystkiego co się dzieje w kodzie. Każda linia kodu musi wynikać bezpośrednio z opisanych wymagań lub z wymagań im pochodnych (derived). Wszystko po to, żeby dało się udowodnić, że 1) soft robi to co ma robić, 2) nie ma żadnego kodu, który robi coś co nie jest wymagane.

Kolejną rzeczą są poziomy bezpieczeństwa przyznawane w zależności od tego jaki potencjalny wpływ ma dane oprogramowanie na bezpieczeństwo. Jest ich 4 + 1. 4 główne to od katastroficznego (catastriphical) - oznaczającego, że błędne działanie oprogramowania może skutkować utratą maszyny i śmiercią pasażerów, aż po pomniejszy (minor) - oznaczającego tylko niewygodę pasażerów (np zmianę trasy lub opóźnienie). Ostatni (5.) poziom oznacza brak wpływu na bezpieczeństwo (no effect) i z tego co pamiętam w ogóle nie wymaga stosowania normy.

Oczywiście w zależności od poziomu są różne wymagania co do np. testowania. I tak dla poziomu katastroficznego wymagania są m.in. takie, że testowanie musi odbywać się fizycznie w innej lokalizacji niż implementacja. Np w innym mieście, kraju. Do tego struktura organizacji powinna być taka, że drabinka zatrudnienia dla programistów i testerów łączy się na najwyższym poziomie w firmie. Wszystko po to, żeby nie było żadnego wpływu lub nacisków podczas weryfikacji.

Wszytko to sprawia, że zmiany w sofcie na poziomie katastroficzny wymagają długiego czasu, nie da się nic zrobić w ciągu tygodnia, a nawet miesiąca. A taki na 100% jest poziom dla oprogramowania sterującego automatycznym opuszczaniem dziobu samolotu w przypadku wykrycia zagrożenia przeciągnięcia.

Wybaczcie jeśli coś przekręciłem lub uprościłem. Miałem tylko dość małą styczność z oprogramowaniem lotniczym i to dość dawno temu.

#ciekawostki #lotnictwo #samoloty #technologia #programowanie pokaż całość