@qwertypiotr: Właśnie kończę wykończenia (domu) i mogę Cię zasypać listą rzeczy do sprawdzenia ekipy w trakcie prac. Ale żeby polecić jakąś, to nie. W mojej kto inny zaczął, a ktoś inny skończył. Pierwsi byli super, ale z czasem się zwijali do domu (firma polska, siła napędowa ukraińska) i ci, co zostali ubili efekt "wow".
Projektant wnętrz Ci walnie takie wygibasy, że portfel sam ucieknie. Z mojego co dobre, to że udało się wyklarować koncepcję biuro-salonu. Reszta - twórczość Różowej i moja (zwłaszcza, że nagle się okazało, że budżet vs realne koszty spowodował, że trzeba było się posiłkować już posiadanymi meblami).
Salon łazienek mogę polecić - Noverra w Pruszkowie. Pani Kasia ma cierpliwość. pokaż całość

@m_silvus: to się PSIEtris nazywa

źródło: Psietris.JPG

@psi-nos: Pomijając gorsze parametry LFP od innych ogniw litowo-jonowych wykorzystujących katody na bazie NMC, NCA, LMO w kategorii gęstości energii zarówno masowo jak i wolumetrycznie to LFP dla globalnych firm samochodowych jest problematyczne ze względu na prawa własności do technologii. O ile Chińczycy mają gdzieś licencje i trzepią setkami ton surowiec do produkcji ogniw to OEMy nie mogą sobie pozwolić, żeby wejść na rynek z produktem zawierającym niepewne licencyjnie komponenty. Dlatego trochę to trwało, zanim więksi producenci ogniw, typu CATL czy EVE wyczyścili kwestie prawne i zaopatrują się teraz w materiał do produkcji katody od dostawców, którzy mają podpisane umowy z konsorcium, które trzyma patenty.
Ponadto LFP takie super nie jest. To, że katoda wiele wybacza pod względem (m.in. przeładowanie) nie pozostaje bez wpływu na jej żywotność. Materiał może jest i tani w pozyskaniu ale bardzo drogie jest jego przetwarzanie. Ponieważ LFP ma bardzo niskie przewodnictwo elektronowe trzeba go specjalnie modyfikować powierzchniowo, żeby poprawić jego parametry. Do tego najlepiej sprawdza się w rozmiarach ziaren dużo mniejszych jak inne materiały katodowe a więc przy produkcji trudniej unikać aglomeracji ziaren. Do tego materiał katodowy LFP wiąże głęboko wodę (z otoczenia) i nawet po wysuszeniu przed składaniem ogniwa potrafi jeszcze jej (względnie) sporo zostać by być uwolniona znacznie później, w trakcie pracy ogniwa, degradując je w niekontrolowany sposób. Zatem znowu - przetwarzanie tego materiału wymaga dodatkowych umiejętności.
Naturalnie chińskie firmy na własny rynek mają te sprawy w mocnym poważaniu, "najwyżej się wymieni". Globalni odbiorcy nie mają takiego podejścia. Dlatego długo LFP było poza zasięgiem ich zainteresowania, aczkolwiek przy prostym tłumaczeniu "za mała gęstość energii".

Inna sprawa - ogniwa z katodą NMC spokojnie zrobią 5000 i więcej cykli. Tylko to też wymaga dobrego zaprojektowania ogniwa.

I na koniec. Nie ma czegoś takiego, jak li-poly. Ogniwa klasyfikujemy albo przez ich konstrukcję:
cylindryczne, pouch i pryzmatyczne (hard-shell)
albo przez podanie ich "chemii" - głównie katody:
LFP, NCA, NMC, NMCA, LMO
czasem dochodzi też określenie LTO ale jest samo w sobie nieprecyzyjne, gdyż dotyczy anody, która zamiast grafitowej jest w tym przypadku oparta na tlenkach tytanu. W takim oznaczeniu brakuje informacji, z jakim materiałem katodowym mamy do czynienia.

Li-poly to żargon "modelarzy" którzy w ten sposób określają ogniwa typu pouch.
Właściwe li-poly powinno być zarezerwowane dla ogniw litowo-jonowych z polimerowym (czyli stałym bądź semi-stałym) elektrolitem. pokaż całość