Tak było, nie zmyślam #pdk #heheszki #malarstwo #obrazy

źródło: ei_1653590055578.jpg

Dzisiejsze śniadanie: Ziemniaki.

Do czarnolistowania: #lowfatderp #ziemniakiwez

#lowfat #highcarb #gotujzwykopem #jedzzwykopem

źródło: IMG_1096.jpg

jak sie nie podoba to sobie niech innną imo znajdzie a nie mefedronik szkaluje
#narkotykizawszespoko

źródło: FB_IMG_1653452089748.jpg

Na FB Korwina stabilnie #neuropa #bekazkonfederacji #bekazprawakow #konfederacja # #polityka

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: IMG_5449.JPG

Wieczorna kontrola skarpetek (｡◕‿‿◕｡)

#atencyjnyrozowypasek

źródło: ei_1653072767193.jpg

#anonimowemirkowyznania
Różowa, 29 lv. Zespół aspergera, nigdy w związku, męski tryb życia, od urodzenia wychowywana jak syn, także tag #przegryw jak najbardziej pasuje.

W sumie nie za bardzo wiem, dokąd moje życie zmierza. Czytając konwersacje wykopków, mogłabym czuć, że jestem uprzywilejowana ze względu na moją płeć, ale ja tego w najmniejszym stopniu nie odczuwam. Wydaje mi się, że mój asperger wszystko blokuje. Mam ponad 1,8 m wzrostu za sprawą genów, jak się pomaluje, to jestem naprawdę atrakcyjna. Moja obsesja związana z zaburzeniem krąży wokół muzyki i gier, i o tym mogę rozmawiać godzinami, ale na festiwalach muzycznych kosze ode mnie dostawali wszyscy. Biedni, bogaci, przystojni, nieatrakcyjni. Dziewictwo straciłam w gronie znajomych, z którymi znam się od ponad dziesięciu lat, z którymi mam ustalenia "na pewno nie nic więcej", zdarzyła mi się jedna przelotna znajomość na tinderze, ale poza tym nie potrafię zaangażować się nic więcej. Żadnego pierwszego ruchu z mojej strony, zero wzajemnej fascynacji, paniczny strach przed ciążą.

Chyba najcięższe w tym wszystkim jest przyzwyczajenie do trybu życia. Wracasz z pracy, grasz, ogarniasz nową muzę, idziesz spać, powtórka. I to jest w sumie jedyne, co ci sprawia przyjemność. Jakość ciężko dopuścić do świadomości, że możesz dopuścić do swojego życia drugą osobę. Niby sprawia ci to przyjemność, ale masz już prawie trzydziechę na karku i ludzie zaczynają ci delikatnie wytykać, że "ooo, zostaniesz starą panną", "ooo, ta Anonka z pracy to jakaś dziwna jest, nawet chłopa do siebie nie dopuszcza XD".

Próbowałam zastosować terapię poznawczo-behawioralną ze spacjalistą i mówiąc szczerze, to chuja daje. Tkwię mocno w swoim świecie, mam te same zainteresowania co 15 lat temu, kiedy chodziłam do gimnazjum, poza pracą i mieszkaniem samemu to nic się nie zmieniło. Najbardziej mnie denerwuje, że ta sama rodzina, która wcześniej próbowała mnie wychować jak chłopca (jestem najstarsza, mam jedynie młodszą siostrę, która żyje jak na kobietę przystało, czyli ma partnera, i planuje macierzyństwo), teraz wydaje się zaniepokojona, że ich prawie trzydziestoletnia córka nie wykazuje żadnego zainteresowania związkami i macierzyństwem. Blokujący mnie zespół aspergera (do którego rodzice podchodzą z dystansem, jak to boomerzy) wydaje mi się, że odziedziczyłam najbardziej spierdolone cechy całej męskiej części mojej rodziny. I kiedy mam czelność okazywać te cechy na spotkaniach rodzinnych, nagle wychodzi, że "to nie na miejscu, weź się opanuj, nie powinnaś się tak zachowywać, sprawiasz, że wszyscy czują się niekomfortowo w twoim towarzystwie". Wydaje mi się, że gdybym była facetem, to mama tłumaczyłaby to raczej jako "mój syn taki jest, taki charakter".

Podaje się, jakoby "problemy z tożsamości,ą seksualną" to był nieswoisty objaw zespołu aspergera, ale ja nie mam problemu ze swoją orientacją seksualną i czuję się kobietą. Po prostu obrałam tryb życia, który z bliżej niezrozumiałego mi powodu jest traktowany jako bardziej "męski". Jestem zablokowana na zmianę trybu życia, do tego stopnia, że na spotkaniach z psychiatrą czuję się koszmarnie niezręcznie, i chcę by jak najszybciej się skończyło.

Może i #zalesie, może i trochę #atencyjnyrozowypasek, ale skoro nawet nie jestem w stanie wylać tego przy swoich najbliższych, to chociaż wyżalę się na wykopie, który jest ostoją dla wszelkiego typu przegrywów życiowych, jak ja.

Z dobrych rzeczy to nie mam #depresja, wszelki smutek w moim życiu zmienia się w złość (czyli kalka charakteru mojego ojca).

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #6260a49a763595a51fa95c22
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: karmelkowa
Przekaż darowiznę pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
#zmianapracy
#zmianabranzy
#gry
#atencyjnyrozowypasek
#pytanie

Mam 40 lat. Chyba przechodzę kryzys wieku średniego, bo chciałabym zamienić ciepłą posadkę na bycie testerem gier komputerowych.
Jak byłam młoda uwielbiałam grać w dooma, untrala, queka, painkillera. Teraz jestem matką, z młodym rżnę teraz na Robloxie, niebieski się ze mnie śmieje.
Mam dobry angielski, chociaż lepiej mówię(i lubię mówić po angielsku) niż piszę.

Jest tu ktoś kto tak pracował? A może jest ktoś kto byłby zainteresowany zatrudnieniem mnie? XD

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #6225e1424ad8e23fb51f676f
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: karmelkowa
Wesprzyj projekt pokaż całość

Zawsze mnie rozpierdala, że w tym kraju normalnie nie można sobie ponarzekać na wyzysk Polaków i niesprawiedliwe wynagrodzenia, bo zaraz przyjdzie pracownik branży IT, który ma 15,20,30 k na rękę miesięcznie i puści tyradę, że jesteś beznadziejny i on nie wie gdzie ty żyjesz, bo on i jego znajomi mają super.

Spoko, nic do was nie mam ludzie z IT i rozumiem to, że człowiek się uczył, wyspecjalizował i zasługuje na takie wynagrodzenie, bo ma dobrze wycenione kompetencje, ale zrozumcie w końcu ludzie z IT, że wasze zarobki włożyły was w klosz oderwania od rzeczywistości i nie macie pojęcia jak ludzie tu żyją.

Sam mam specjalistyczną pracę umysłową, podejrzewam, że porównywalnie trudną, inżynierska, wymagająca analizy i planowania, ale działam w innej branży, więc zarobki są fatalne. Z tak wyeksploatowanym stresem i praca umysłem nie jestem w stanie się już przebranżowić. Poza tym człowiek po latach nauki czegoś konkretnego, specjalizowania się w danej branży, gdzie okazuje się na końcu, że wybór był chujowy ma traumę i opory, żeby brać się za kolejne przedsięwzięcie, które pochłonie mu następne lata i nie da żadnej gwarancji powodzenia na końcu.

Poza tym chodzi o to, że w cywilizowanym kraju sprzątaczkę stać na godne życie i odłożyć troszkę grosza z wypłaty.

Tutaj prawie cała populacja spoza IT NIE MA SZANS na to, żeby godnie żyć w obecnych realiach i wszyscy ledwo utrzymują się ze swoich pensji.

Zastanówcie się czasem, czy wasza sytuacja rzeczywiście ma przełożenie na całą populację.

#programowanie #programista15k #polska #pracbaza #przegryw #zarobki #korposwiat pokaż całość