[Jedną] z niewątpliwych tajemnic polityki fiskalnej wielu wczesnych królestw [jest] dlaczego w ogóle pobierały one podatki. Tego pytania zwykle sobie nie zadajemy. Odpowiedź wydaje się oczywista. Rządy pobierają podatki, ponieważ chcą się dobrać do pieniędzy obywateli. Jeśli jednak Smith miał rację, a złoto i srebro stały się pieniędzmi za sprawą naturalnych procesów rynkowych, całkowicie niezależnie od działalności rządów, to czy wówczas nie byłoby lepiej po prostu przejąć kontrolę nad kopalniami złota i srebra? Królowi wystarczyłoby wówczas pieniędzy na wszystko. W ten sposób postępowali na ogół władcy starożytni. Jeśli na ich terytorium znajdowały się kopanie złota i srebra, sprawowali nad nimi kontrolę. Jaki sens miało wydobywanie złota, stemplowanie go własnym wizerunkiem i wprowadzanie do obiegu wśród poddanych, aby następnie zażądać od nich jego zwrotu?

To rzeczywiście dość zagadkowe. Jeśli jednak pieniądze i rynki nie powstają samorzutnie, jest to w istocie doskonale logiczne. Na tym polega najprostszy i najefektywniejszy sposób tworzenia rynków. Weźmy hipotetyczny przykład: załóżmy, że król chce wyposażyć pięćdziesięciotysięczną armię. W starożytności lub średniowieczu wyżywienie sił tej wielkości stanowiło gigantyczny problem. Kiedy armia nie znajdowała się w ruchu trzeba było mieć do dyspozycji niemal taką samą liczbę ludzi i zwierząt, aby zdobyć i dostarczyć jej niezbędne zaopatrzenie. Jeśli jednak po prostu rozda się żołnierzom monety, a następnie wprowadzi wymóg nakazujący każdej rodzinie w królestwie zwrócenie władcy jednej z nich, przekształca się całą gospodarkę narodową w ogromną machinę zaopatrzenia dla wojska. Od tego momentu bowiem wszystkie rodziny, które chcą uzyskać dostęp do monet, muszą znaleźć sposób, aby włączyć się w ogólny wysiłek dostarczania żołnierzom niezbędnych artykułów. Rynki pojawiają się jako efekt uboczny.

To nieco komiksowy opis. Nie ma jednak wątpliwości, że rynki rozwijały się wokół starożytnych armii. Wystarczy rzucić okiem na ‚Arthaśastrę’ Kautilji, „krąg suwerenności” Sasanidów lub chińskie ‚Yán Tiě Lùn’ [‚Debaty o soli i żelazie’], aby się przekonać, że starożytni władcy poświęcali dużo czasu rozważaniom na temat związków między kopalniami, żołnierzami, podatkami i żywnością. Zdaniem wielu z nich stworzenie tego rodzaju rynków nie tylko pozwalało zaopatrzyć żołnierzy, lecz zapewniało również inne korzyści. Oznaczało bowiem, że urzędnicy nie muszą już pozyskiwać potrzebnych im artykułów bezpośrednio od ludzi ani produkować tych rzeczy w królewskich warsztatach i majątkach. Innymi słowy: mimo wciąż utrzymującej się liberalnej sugestii — wywodzącej się, jak poprzednio, od Smitha — że państwa i rynki są w jakiś sposób ze sobą sprzeczne, świadectwa historyczne pokazują, że prawda jest dokładnie odwrotna. W społeczeństwach, w których nie ma państwa, zwykle nie ma również rynków.”

~David Graeber

#gospodarka #ekonomia #historia #antropologia #socdem pokaż całość

Właśnie obejrzałam nieznany serial pt. The First i muszę przyznać, że jest obłędny. Nieznany może dlatego, że nie opowiada stricte o samym zdobywaniu #mars, ale o tym, co ludzie muszą przejść, nim zdecydują się kolonizować inną planetę. W zasadzie od pierwszego odcinka wciągnął mnie przejmujący klimat i naprawdę dopracowana gra aktorska (szczególnie role Seana Penna i Nataschy McElhone). Jak widać ekranizacje o tematyce kosmosu i kolonizacji obcych planet nie ograniczają się tylko do przejmujących scen i akcji w kosmosie ale idą powoli w kierunku antropologii filozoficznej. Jeśli nawet założymy, że na Marsie jest życie i w ogóle istnieją pozaziemskie istoty.... sama kwestia komunikacji z nimi wydaje się niebywała. Ale to już moja interpretacja ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Ciekawostka: kilka odcinków reżyserowała nawet Agnieszka Holland.
#seriale #kosmos #ciekawostki #antropologia #lingwistyka pokaż całość

źródło: m.media-amazon.com

Różnorodność kanałów rodnych u kobiet przeczy darwinowskiej koncepcji „dylematu położniczego”!

Darwiniści uważają, że kształt i rozmiar kanału rodnego u kobiet musi mieć optymalny rozmiar. Twierdzą: musi mieć taki rozmiar, aby umożliwić przeciśnięcie się przez niego głowy dziecka z dużym mózgiem. Niemniej kanał ten nie może być zbyt wielki, ponieważ uniemożliwiłby kobiecie chodzenie. Neodarwiniści potrzebę takiej optymalizacji rozmiaru nakału rodnego nazwali „ewolucyjnym przeciąganiem liny”. Jeżeli kanał byłby za mały głowa dziecka utknęłaby w nim, co skończyłoby się śmiercią matki i noworodka – w czasach, gdy rzkomo ewoluował nasz gatunek z małp i na etapie łowców zbieraczy nie było porodów za pomocą cesarskich cięć. Z kolei zbyt duży kanał rodny uniemożliwiłby kobiecie sprawne poruszanie się i szybko zostałaby złapana przez drapieżnika. Nie mogłaby też opiekować się dzieckiem, gdy partner wyruszył na polowanie, lub podróżować – bowiem nasi ewolucyjni przodkowie rzekomo prowadzili głównie koczowniczy tryb życia. Jeżeli chcesz poczuć ból zbyt dużego kanału rodnego, to wsadź między nogi duża torbę wypakowaną ubraniami i sprobuj chodzić lub biegać!

Pomysł, że miednice kobiet zostały ukształtowane przez taki ewolucyjny kompromis (zwany też strategią ewolucyjnie stabilną) znany jako: "dylematem położniczym" ma ogromny wpływ na antropologię ewolucyjną twierdzi Jonathan Wells z University College London - ekspert w dziedzinie biologii ewolucyjnej człowieka. Jednak najnowsze badania podważają tego typu hipotezy. Gdyby „dylemat położniczy” miał podstawy naukowe, to możnaby oczekiwać że kanały rodne różnych kobiet na świecie będą podlegały pewnym, ściśle określonym standardom. Wyniki badań jednak nie potwierdzają wcześniejszych założeń – powiedział Jonathan Wells.

Antropolodzy Lia Betti z University of Roehampton w Londynie i ekolog ewolucyjny Andrea Manica z University of Cambridge w Wielkiej Brytanii dokonały pomiarów 348 szkieletów kobiet z 24 różnych części świata. Obraz jaki się zarysował jest daleki od wcześniejszych wniosków. Kanały rodne kobiet z Afryki subsaharyjskiej i niektórych populacji azjatyckich okazały się wąskie - jeżeli chodzi o przewężenie boczne i głębokie (długie), podczas gdy kobiety z plemień Indian amerykańskich miały szersze kanały rodne. Rdzenni Amerykanie i Europejczycy mieli zarazem najbardziej owalne kanały rodne.

Antropolożki odkryły, że nie ma czegoś takiego jak ustalony przez ewolucję optymatny rozmiar kanału rodnego u kobiet. W miarę badania populacji coraz bardziej oddalonych od Afryki - rzekomej ewolucyjnej kolebki ludzkiego gatunku (choć dzisiaj obserwujemy upadek hipotezy „afrykańskiego exodusu”) – obserwuje się różnorodność wyżej opisanych wzorców, a nie ich ujednolicenie. Badaczki twierdzą, że w związku z tym ustalenie się takich a nie innych rodzajów kanałów rodnych u kobiet na całym świecie, należy przypisać przypadkowi a nie presji selekcyjnej, jaką postulują neodarwiniści. Uważają że jest to dowód na to, że w tych populacjach frekwencję zdobyły różne geny – które mogły ją uzyskać w wyniku różnych przypadkowych czynników, takich jak: dryf genetyczny czy w wyniku efektu założyciela:

https://bioslawek.files.wordpress.com/2014/03/w2.jpg?w=500

https://bioslawek.files.wordpress.com/2014/03/w1.jpg

Podczas porodów następują zgony matek i noworodków. Przyczyną jest często trudny poród. Głowa dziecka nie może się przecisnąć przez kanał rodny lub w nim utkwi. Darwiniści twierdzą że jest to czynnik selekcyjny, który eliminuje z ewolucyjnej gry matki ze zbyt wąskim nanałem rodnym i dzieci ze zbyt duzymi głowami/ mózgami. Ponadto twierdzą, że jest to dowód na wadliwy projekt kanału rodnego u kobiet. Jednak nauka od dawna wie, że jedne kobiety mają łatwy i szybki poród, a inne ciężki i wcale nie zależy to od rozmiaru kanału rodnego. Np. Indianki amerykańskie potrafiły urodzić dziecko podczas pracy w polu i przynieść do wioski, ale są też takie które umierają podczas porodów w nowoczesnych szpitalach.

Ciężkie porody, lub te które kończą się zgonem, nie dotyczą jedynie ludzi, zwłaszcza tych cywilizowanych ,ale też zwierząt hodowlanych. Dzikie tury czy żubry, krewni bydła domowego, rodziły i rodzą bez pomocy człowieka. Bydło domowe przeważnie potrzebuje takiej pomocy, a zgony porodowe nie są rzadkością! Innymi słowy przyczyny dotyczące patologii ciąży i trudności podczas porodów mają złożone przyczyny i konsekwencje: dotyczą zarówno słabej kondycji fizycznej, jak i zaburzeń hormonalnych, co może skutkować słabym parciem, rozwarciem czy złą odpornością psychiczną kobiety.

http://www.cambridgeblog.org/wp-content/uploads/2016/02/bull-cow-auroch-cattle-comp.jpg

Uczone zauważyły też ciekawą korelację. Szersze kanały rodne były powiązane z przystosowaniem do zimnego klimatu. Jak wiadomo ludzie żyjący w Afryce są z regułu szczupli i wysocy i ze względu na węższą miednicę mają wąski kanał rodny. Natomiast na obszarach o mroźnym klimacie niscy i krępi ludzie mają szersze miednice. Ta prawidłowość jest widoczna nie tylko wśrod współczesnych populacji, o których wiadomo że od pokoleń zamieszkują gorące lub zimne tereny, ale również można ją dostrzec badając szkielety tak zwanych ludzi archaicznych:

https://bioslawek.files.wordpress.com/2011/08/h-ergaster-h-erectus-h-dmanisi-to-tak-na-prawdc499-rc3b3zne-wersje-neandertalczykc3b3w-przystosowane-do-lokalnego-klimatu-i-szerokoc59bci-geograficznej3.jpg?w=528&h=420

Z tą interpretacją nie do końca zgadza się antropolog Jonathan Wells – uważa że należy podjąć jeszcze wiele badań, ponieważ są odchylenia od tej prawidłowości.

MÓJ KOMENTARZ:

Zgadzam się że badać należy w dalszym ciągu, ale uważam że te odchylenia od normy mogą być spowodowane przeszłymi migracjami ludzi, którzy wykształcili swoje cechy na chłodnych obszarach na obszary o gorącym klumacie - i odwrotnie. Ludzie tacy migrowali i krzyżowali się z lokalnymi populacjami przekazując potomstwu swoje cechy, tak też jest po dziś dzień. Istnienie mocno zdefiniowanych cech rasowych u ludzi, obecnych na całym świecie dowodzi moim zdaniem tego, że w przeszlości był taki okres, w którym wiele populacji ludzkich było długo izolowanych. Uważam ponadto że różne cechy anatomiczne właściwe różnym rasom ludzkim powstały u tych populacji w wyniku oddziaływania czynników epigenetycznych.

https://bioslawek.files.wordpress.com/2012/01/gc582owy.jpg?w=414&h=203

https://bioslawek.files.wordpress.com/2011/08/rc3b3c5bcne-ksztac582ty-nosa-i-rodzaje-zgryzu-u-czc582owieka-wspc582lczesnego.jpg?w=409&h=321

Nie ma rzetelnego wyjaśnienia tego, w jaki sposób powstały różne rasy ludzkie, poza neodarwinowskimi hipotezami które są jeszcze bardziej wątpliwe niż „dylemat położniczy”. Potraficie sobie wyobrazić tak silne ciśnienie selekcyjne w ocieplającym się środowisku, że w jego wyniku wymarli wszyscy biali, a dominację zyskiwali coraz ciemniejsi aż powstali Murzyni? Brak ciemnej karnacji w Afryce sprzyja powstawaniu nowotworom skóry, a nawet obniża płodność, ale przecież biali mnożą się tam jak króliki - wystarczy udostępnić im przestrzeń życiową oraz zasoby w postaci jedzenia i kobiet!
( ͡° ͜ʖ ͡°)

https://www.wykop.pl/cdn/c3201142/comment_DD6zhgE2K49q24cLg9YFQ7nQ9bpTtb5f.jpg

Podobne pytanie można zadać w przypadku żółtej rasy. Wąskie oczy są dobrym przystosowaniem w środowisku, gdzie łatwo może oślepić człowieka słońce odbijane od śniegu. Dobrze więc mieć tego rodzaju anatomię oczodołów, żeby dobrze widzeć zwierzę uciekające po śniegu i je upolować – co z założenia da przewagę ewolucyjną. Uczeni twierdzą że wały nadoczodołowe („daszki”) u neandertaczyków pełniły analogiczną funkcję. Możliwe, bo taką pełnią podobne struktury u sów dziennych czy jastrzębi: https://www.wykop.pl/wpis/36179847/paleontolodzy-odkryli-szczatki-sow-datowane-na-61-/

Biali ludzie na śnieżnych terenach zakładają specjalne okulary, które wykonywali już prymitywni ludzie, zbudowane z włosów jaków, które ograniczają docieranie promieni słonecznych do oczu, zapobiegając porażeniu i równie sukcesywnie rozmnażają się na takich obszarach, jak Tybet, co przedstawiciele rasy żółtej. Poza tym rodowite populacje himalajskie również od zarania czasów korzystają z takich okularów!

Przystosowania właściwe konkretnym rasom ludzkim bardzo ułatwiają życie w określonych warunkach – np. biały człowiek nie jest w stanie znieść tyle ekstremalnych sytuacji w Australii co Aborygen. Niemniej te wyrafinowane przystosowania nie uniemożliwiają rożnym ludziom migrowania i życia na innych oszarach ziemi.

TUTAJ jest więcej na temat nowoodkrytych mechanizmów epigenetycznych: https://www.wykop.pl/link/4604461/super-odkrycie-informacja-epigenetyczna-przekazywana-potomkom-w-plemnikach/

Ostatnie badania nad czynnikami epigenetycznymi pokazały nam, że plemniki człowieka mogą przenosić nabyte znaczniki epigenetyczne, określające konkretne cechy z ojca na syna. Jak się okazało ludzkie plemniki zachowują upakowanie za pomocą histonów w obszarach chromatyny odpowiedzialnej za ekspresję genów, które uczestniczą w rozwoju zarodka i różnicowaniu się komórek. Obszary te dotyczą aż 10% chromatyny genomu plemnika!

Regiony te można traktować jak książki z podstawowymi instrukcjami, do których EPIgenetyczne maszyny molekularne, w organizmie ojca, wprowadziły odpowiednie korekty, dotyczące informacji odpowiedzialnych za rozwój różnych cech rozwojowych i fizjologicznych. Np. ze względu na wysoką temperaturę w środowisku, w jakim żyje ojciec „nakazały”, żeby syn urodził się z nieco ciemniejszą skórą, lub żeby posiadał większą ilość gruczołów potowych i inną strukturę włosów.

Ludzie mają rożne kształty nosów, czaszek czy twarzy. Biologom rozwoju wiadomo, że za rozwój tych organów odpowiedzialna jest epigenetyczna regulacja ekspresji genów. Dlaczego jednak nie obserwujemy podstawowych wzorów rozwojowych właściwych wszystkim populacjopm ludzkim? Za różnicę w wyglądzie ludzi odpowiedzialna jest rekombinacja genetyczna podczas mejozy, ale to nie jest wystarczające wyjaśnienie. Może dostarczyć odpowiedzi na pytanie: dlaczego syn różni się od rodziców, ale nie dlaczego Polak, Indianin czy Chińczyk różnią się od siebie i od neandertalczyka! Wyaśnieniem jest fakt, że do PODSTAWOWEJ informacji genetycznej, odpowiedzialnej za czynniki rozwojowe mogą być wprowadzane tego typu korekty epigenetyczne!

https://youtu.be/29doT6Hf2MI

O tym, że w rozwoju czaszki u ssaków dużą rolę odgrywają czynniki epigenetyczne można poczytać TUTAJ: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2714711/

O wpływie czynników epigenetycznych na rozwój twarzy i korelacji podczas rozwoju twarzy i mózgu oraz z czynnikami środowiskowymi; można poczytać TUTAJ:

https://medicalxpress.com/news/2017-03-epigenetic-formation.html

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3246636/

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5008732/

https://www.wykop.pl/cdn/c3201142/comment_6qLawABZr4b2PpzWvCPE3Y30Ukrw4mVV.jpg

Wróćmy jednak do artykułu. Badaczki rozmawiały z położnymi z różnych częściach świata, które na podstawie praktyki, nie szkoleń, stwierdziły że różne kształty kanału rodnego skutkują różnymi technikami porodów. Praca badaczek wyjaśnia też dlaczego w rożnych populacjach podczas ciąży występują różne ruchy noworodka w łonie matki. Próbuje on przyjąć optymalną pozycję dostosowaną do kształtu kanału rodnego – więc w świetle nowych odkryć takie różnice nie powinny już niepokoić.

ŹRÓDŁO:

Birth canals are different all over the world, countering a long-held evolutionary theory.

https://www.sciencemag.org/news/2018/10/birth-canals-are-different-all-over-world-countering-long-held-evolutionary-theory?utm_source=newsfromscience&utm_medium=facebook-text&utm_campaign=differentbirthcanals-22121&fbclid=IwAR1Rzoiz2tTSIwuFLm8sV_kmYc3LJYIcZbbuUYYA1CYqOrBlXwoIY6nPsGY

#nauka #anatomia #ewolucja #antropologia #biologia #ciekawostki #technologie pokaż całość

źródło: Zrzut ekranu z 2018-10-25 161703.png

Twój mózg jest złożony ze 100 miliardów mini-komputerów pracujących zespołoowo! Uczeni potwierdzają różnicę między mózgami ludzi i zwierząt.

Monitorowanie aktywności elektrycznej rozbudowanych sieci łączących ludzkie neurony ujawniło, że nasze komórki mózgowe są o wiele bardziej wyrafinowane niż u zwierząt. Badanie ujawniło kluczową różnicę strukturalną pomiędzy neuronami ludzkimi i mysimi. "Być może rożnice te pomogą wyjaśnić istotę wyjątkowych właściwości ludzkiego mózgu - naszą inteligencję i zdolność do abstrakcyjnego myślenia" - zastanawiają się badacze. Komórki z których jest zbudowany mózg (neurony) komunikują się wysyłając impulsy elektryczne na odległość w wyniku przebiegu tzw. potencjału czynnościowego: https://www.youtube.com/watch?v=fHRC8SlLcH0

Neurobiolodzy potrafią wykryć i zmierzyć aktywność tych komórek nerwowych, umieszczając w nich mikroskopijne elektrody. Większość takich badań przeprowadzono na neuronach gryzoni utrzymywanych przy życiu w specjalnym naczyniu, w którym komórki nerwowe mogą żyć przez kilka godzin in vitro. Mark Harnett z Massachusetts Institute of Technology w Cambridge chciał zobaczyć, jaka jest aktywność ludzkich neuronów w porównaniu z mysimi. W tym celu zbadał żywe komórki neuronowe pobrane przez chirurgów, którzy je usunęli z mózgów ludzi chorych na epilepsję. Zespół Harnetta użył cienkich elektrod, aby zarejestrować aktywność wewnątrz delikatnych gałęzi, zwanych dendrytami, na końcu pnia mózgu. Każdy neuron może mieć około 50 dendrytów, a każdy dendryt ma setki zakończeń zwanych synapsami, które są punktami łączącymi jedne neurony z drugimi. Umożliwia to komunikację między nimi. : https://www.youtube.com/watch?v=rWrnz-CiM7A

W porównaniu z myszami, dendryty ludzkich neuronów okazują się mieć mniej kanałów jonowych, które umożliwiają przebieg potencjału czynnościowego wzdłuż tej struktury. Chociaż może to zabrzmieć paradoksalnie, ale mniejsza liczba kanałów jonowych w ludzkich dendrytach może zapewnić większą moc obliczeniową każdej komórce mózgowej.

U myszy sygnał nerwowy biegnie jak szalony u człowieka wolniej, co pozwala tysiącom synaps, które łaczą rożne neurony, na bardziej gruntowną analizę sygnałów - na 'zastanowienie się' co zrobić z tym dalej! "Synapsy kolektywnie szukają określonych wzorów danych wejściowych, aby wspólnie stworzyć konkretny sygnał" - mówi Harnett. Nikogo to nie powinno dziwić. Mysz żyje bardzo szybko, a reakcje tego gryzonia są w dużej mierze automatyczne/ instynktowne. Inaczej jest u człowieka. Oprócz reakcji instynktownych i odruchowych posiadamy jeszcze zdolność abstrakcyjnego myślenia, analizy moralnej itd., a do tego potrzebna jest zupełnie inna aktywność mózgowa niż u zwierząt.

Bardzo się cieszę, że neurobiolodzy dysponują coraz bardziej zaawansowanymi technikami badawczymi. W niedalekiej przeszłości praktycznie nie można było odróżnić neuronów ludzi i zwierząt. Później umożliwiały to porównania DNA czy białek. Następnie bardziej zaawansowane techniki, oparte na tomografii komputerowej i danych zebranych w komputerach umożliwiły odrożnianie typowo ludzkich mózgów od mózgów małp człekokształtnych i kopalnych - w tym od australopiteków. Pisałem o tym TUTAJ: https://bioslawek.wordpress.com/2018/05/15/wyrok-empirii-jest-jednoznaczny-kolejna-darwinowska-bajeczka-odchodzi-do-lamusa-teoria-inteligentnego-projektu-w-przyrodzie-oraz-antropologia-biblijna-znowu-zyskaly-na-rozwoju-prawdziwej-nauki/

Mam nadzieję, że uczeni idąc tym śladem niedługo dostarczą nam więcej dowodów na molekularne różnice między ludzkimi mózgami i zwierzęcymi. Że dokładniej przebadają mózgi małp człekokształtnych i porównają wyniki z uzyskanymi na podstawie badania mózgów ludzkich. Oczywiście nie spodziewam się, że uczeni w ten sposób odkryją tajemnicę ludzkiej świadomości, fenomenu sumienia, wolnej woli i wszystkich naszych zachowań niezgodnych z zasadą MF, ale z pewnością poszerzą naszą wiedzę o prawdziwie naukowe wnioski! O niezgodności ludzkich zachowań z darwinowską zasadą MF można poczytać TUTAJ: https://bioslawek.files.wordpress.com/2018/10/czy-czc582owiek-posiada-wolnc485-wolc499-e28093-argumenty-biblijne-i-naukowe.pdf

Źródło:

https://www.newscientist.com/article/2182987-your-brain-is-like-100-billion-mini-computers-all-working-together/?utm_medium=SOC&utm_source=Facebook#Echobox=1539875070

Zobacz też:

Komórka nerwowa.

https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&ved=2ahUKEwjMlP76rpHeAhVPtosKHdyKBzAQFjABegQICRAC&url=https%3A%2F%2Fsound.eti.pg.gda.pl%2Fstudent%2Fpp%2FPotencjal_czynnosciowy.pdf&usg=AOvVaw0niDbXyCBT4dKLq_UdGRJ_

Dendryt jako aktywny gracz

https://kopalniawiedzy.pl/dendryt-potencjal-czynnosciowy-wyladowanie-Spencer-Smith,19098

"Naukowcy z USA i Wielkiej Brytanii wykazali, że dendryty nie są bierną częścią obwodów mózgowych, poprzestając na przekazywaniu danych od jednego neuronu do następnego, ale również przetwarzają informacje.

Nagle moc obliczeniowa mózgu okazała się o wiele większa niż pierwotnie zakładano - podkreśla dr Spencer Smith z Uniwersytetu Północnej Karoliny. Praca opublikowana w piśmie Nature pomoże lepiej zrozumieć zarówno funkcje obwodów mózgowych, jak i zaburzenia neurologiczne.

Indywidua chemiczne odpowiedzialne za wspieranie potencjałów czynnościowych występują nie tylko w aksonach, ale i w dendrytach. Wcześniejsze eksperymenty z tkanką mózgu z sekcji wykazały, że dendryty mogą je wykorzystać do generowania potencjałów, ale nie było wiadomo, czy potencjały dendrytyczne znajdują zastosowanie w normalnej aktywności mózgowej. Zespół Smitha wykazał, że tak i dendryty działają jak minikomputery, aktywnie przetwarzające sygnał wchodzący.

Zademonstrowanie tego wymagało jednak serii eksperymentów, kliku lat oraz współpracy międzykontynentalnej. Wszystko zaczęło się w laboratorium Michaela Häussera z Uniwersyteckiego College'u Londyńskiego, a zakończyło się, gdy Spencer i Ikuko Smithowie zastosowali elektrofizjologiczną technikę łatkową. Pozwala ona na mierzenie bardzo małych prądów jonowych przepływających przez pojedyncze kanały jonowe we fragmencie błony neuronu (naukowcy porównali to do podsłuchiwania). Wypełnioną roztworem fizjologicznym szklaną mikroelektrodę przymocowano do dendrytów w mysim mózgu. [....]"

#nauka #biologia #neurobiologia #mozg #ciekawostki #antropologia pokaż całość

źródło: Zrzut ekranu z 2018-10-19 035600.png

Gdyby ktoś zastanawiał się, dlaczego murzynki mają takie, a nie inne kształty

pokaż spoiler ewolucyjne przystosowanie do noszenia dzieci

#medycyna #heheszki #antropologia

źródło: 1539700555503.bin

Uczennice Lifu Torikka i Siiri Ranttila ze szkoły w Inari na północy Finlandii. Obydwie wyraźnie lapońskie cechy wyglądu, a dziewczynka po prawej zachowała je w bardzo dużym stopniu.

#finlandia #laponia #ciekawostki #genetyka #europa #dzieci #szkola #antropologia #swiat pokaż całość

źródło: img.yle.fi

Istotne wpływy genetyczne mezolitycznych populacji łowców-zbieraczy przetrwały na terenie Polski przynajmniej do wczesnej epoki brązu, kiedy to do Europy Środkowej przybyli imigranci ze stepów.

Identyfikacja linii mitochondrialnych oraz haplogrup chromosomu Y potwierdza teorię, że kobiety i mężczyźni z ludów zbieracko-łowieckich stali się częścią neolitycznych społeczności rolniczych. Lokalnie występowały enklawy łowców-zbieraczy, które przetrwały i współistniały z osadami ludności napływowej przez co najmniej 1000 lat, czyli od przybycia przedstawicieli rolniczej kultury ceramiki wstęgowej rytej (ok. 5400 p.n.e.) do ok. 4300 p.n.e.

A genomic Neolithic time transect of hunter-farmer admixture in central Poland

#polska #antropologia #archeologia #historia pokaż całość

źródło: 14.png

The team of researchers, led by population geneticist Li Jin, found that in Indo-European populations, the paternal lineages (Y-chromosome) were correlated to the vocabulary (lexicon) of their languages, meanwhile the maternal lineages were associated with their pronunciations (phoneme). For the study, the authors explored the genetic-linguistic relationship of 34 populations speaking different Indo-European (IE) languages. They assembled compositions of the Y-chromosomal and mtDNA haplogroups or paragroups from these IE populations, which reflect paternal and maternal lines, respectively. These haplogroups or paragroups were defined using stable mutations so that they are all formed already in the Paleolithic Age (over 10,000 year). For comparing the IE languages, the basic word list and phonemic inventory they used reflect the vocabulary system and sound system in a language, respectively.

The team found that that the change in lexicon reflects the differences in paternal lines, while phonemic dissimilarity reflects the differences in maternal lines, after removing the effect of geography. Such observations of unbalanced correlations were consistent with different size of lexical dataset, and were successfully evaluated for their robustness based on alternative statistical approaches.

Neighbour-Nets were constructed to delineate the differences between 34 IE population groups clustering at the genetic and linguistic levels. The reticulations within each net reflect conflicting signals against tree-like structures and support incompatible groupings. These structures are likely produced by potential horizontal transmissions between populations or languages such as admixture, and potential parallel evolution in linguistics as well. The Neighbour-Net for Y-chromosomes with substantial reticulations shows complicated relationships among IE populations (a), indicating a substantial historical population contact and admixture among the males. In contrast, the Neighbour-Net for mtDNA (b) clearly illustrates an East-West geographic polarization, indicating two major IE populations in matrilineages: Indo-Iranian and European.

Dr. Menghan Zhang, the first author of this paper indicated that the unbalanced correlation between genetics and linguistics can be explained by male-dominant population contact, and the strategy of language learning by local females which is similar to the second language acquisition.

The language learning by local women could constitute the reason for unbalanced correlation of mtDNA to lexicon and phonemes. Due to the social prestige of male immigrants, their local spouses have to adopt the language of their husbands and pass it to future generations. This process is second language acquisition and easily develops language fossilization. The language fossilization is a linguistic mechanism that a learner of a second language tends to preserve some linguistic features of the first language, and develops a form of inter-language. Under this circumstance, women can easily replace the lexicon from another, but attempt to retain local accents influenced by their native language. In other words, women change to adopt the same word usage as their husbands in daily life but still speak using their own pronunciation. In mixed-language marriages with these male immigrants, women prefer to pass down their inter-languages to offspring.

Referring to the study, authors admitted that this study was on the basis of correlation analysis, but not the causal inference. However, they also proposed one hypothetical scenario of language evolution that father could affect the usage of words, while mother could pass down her pronunciations.

#antropologia #historia #lingwistyka pokaż całość

źródło: d8v5jhqx5tv4l.cloudfront.net

Rasy Niemców Plakat z nazistowskich Niemiec pokazujący 6 typów rasowych charakterystycznych dla narodu niemieckiego: nordycki, falisch, zachodni, bałtycki, wschodni i dynarski. Plakat pochodzi z ok. 1935r.
Strona1: https://www.dhm.de/fileadmin/medien/lemo/images/d2930437.jpg
Strona 2: https://i.pinimg.com/originals/57/46/b2/5746b2ac83cdc3054101f4ac5fb5faae.jpg

#niemcy #genetyka #nauka #antropologia #historia #iiwojnaswiatowa #ciekawostki pokaż całość

[ #ciekawostki #nauka #gruparatowaniapoziomu #psychologia #antropologia ]

Odmienne stany świadomości (z ang. altered states of consciousness) to szerokie pojęcie określające alternatywne dla standardowego stanu czuwania sposoby postrzegania rzeczywistości, postrzeganie odmiennej rzeczywistości i/lub zmieniony sposób jej doświadczania. Taki stan mogą wywołać choroby psychiczne i somatyczne, bodźce środowiskowe lub celowo stosowane środki fizyczne i psychologiczne. Od niedawna postuluje się wspólne podłoże neurologiczne i poznawcze dla tego typu zjawisk jednakże środowisko naukowe nie było jak do tej pory w stanie wypracować jednoznacznej definicji dla tego typu fenomenów.
Według Charles T. Tart typowy stan świadomości jest przedstawiony jako system, który może być rozpatrywany tylko z uwzględnieniem swoich funkcji (przetwarzanie danych, podświadomość, pamięć, emocje itd.). To tryb działania, który jest przystosowany do pewnych warunków i czynności, a do innych nie. Z uwagi na bardzo luźne stosowanie terminów związanych ze stanami świadomości, Tart postuluje wprowadzenie pojęcia "dyskretnego stanu świadomości" dyskretny zmieniony stan świadomości, jest terminem czysto opisowym, wskazującym, że w stosunku do nawykowych wzorców (typowa świadomość) zmieniła się konfiguracja lub sposób funkcjonowania jednego z wyróżnionych podsystemów np. sposobu przetwarzania danych lub pamięci czy emocji. Przejście pomiędzy stanem podstawowym, codzienną świadomością a odmiennym stanem świadomości polega na wprowadzeniu dwóch elementów: zakłócającego, który wytrąci wzorzec z równowagi, a następnie organizującego, który uporządkuje systemy w nowy sposób.
Jednym z odmiennych stanów świadomości jest eksterioryzacja czyli wyjście z własnego ciała. Takie doświadczenie jest bardzo często łączone ze stanem śmierci klinicznej. Doświadczenie śmierci odczuwane przez osobę, która niemal umarła lub znajdowała się w stanie śmierci klinicznej też zalicza się do odmiennych stanów świadomości. Ekstaza, trans czy opętanie to kolejne doświadczenia, które można uznać za odmienne stany świadomości. Sen i śnienie, ale również i doświadczenia przysenne również zaliczane są do odmiennych stanów świadomości. pokaż całość

źródło: proxy.duckduckgo.com

#chiny #fotografia #antropologia #bieda
foto nie moje

źródło: Chiny2.jpg

Zaczynamy książkę marzeń ☺️ #czytajzwykopem #ksiazki #kryminal #fakty #antropologia

źródło: embed.jpg

#heheszki #antropologia #paleontologia #humorobrazkowy #rasizmzawszespoko

źródło: i.imgflip.com

Z gustami się nie dyskutuje ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#ciekawostki #obrazki #antropologia #nauka

źródło: Zrzut ekranu z 2018-03-24 004910.png

Dlaczego w prastarych jaskiniach Europy znajdujemy te 32 symbole? #antropologia #ted
Łączenie się gwiazd neutronowych skutkuje nowymi niewiadomymi dla astrofizyków #astrofizyka #kosmos
#nauka #liganauki pokaż całość

źródło: digventures-thepixelparlour.netdna-ssl.com

Trupia Farma

Najsłynniejsza "trupia farma" znajduje się w Knoxville i jako University of Tennessee Anthropological Research Facility jest częścią Uniwersytetu Tennessee. Powstanie jej wiąże się z nazwiskiem antropologa dr Williama M. Bassa, który będąc pracownikiem tego uniwersytetu, wielokrotnie udzielał konsultacji policji w sprawach dotyczących rozkładu zwłok. Zwrócił uwagę na to, że do tej pory nie prowadzono szczegółowych badań gnicia ciał w naturalnym środowisku, dlatego w 1981 r. założył jako pierwszy placówkę prowadzącą takie badania.

Placówka University of Tennessee Anthropological Research Facility jest zalesioną działką o powierzchni 1 ha, otoczoną ogrodzeniem z drutu kolczastego. Na jej terenie znajdują się ciała poddane różnym naturalnym czynnikom, w zależności od których proces rozkładu przebiega w różnoraki sposób i w różnym tempie. Od momentu powstania ponad 300 osób dobrowolnie przekazało zwłoki na użytek Trupiej Farmy w Knoxville, a około 120 ciał jest oddawanych dobrowolnie każdego roku. Istnieje także specjalna lista osób oczekujących na złożenie swoich szczątków na terenie placówki - są to przeważnie osoby zainteresowane medycyną sądową, czy też takie, które chcą się przysłużyć po swojej śmierci nauce.

#gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #antropologia #kryminalistyka #mikroreklama pokaż całość

Ostatnie odkrycia archeologii, paleoantropologii i genetyki wskazują, że teoria "wyjścia z Afryki", rozumiana jako jedna wielka migracja Homo sapiens do Eurazji 60 000 lat temu powinna zostać poddana rewizji. Międzykontynentalne wędrówki (o nieco mniejszej skali) miałyby się rozpocząć już 120 000-100 000 lat p.n.e.

On the origin of modern humans: Asian perspectives

#antropologia #paleoantropologia #archeologia #prehistoria #historia pokaż całość

źródło: d2ufo47lrtsv5s.cloudfront.net

Wielorasowa dziewczynka z Wysp Zielonego Przylądka, Afryka. Ludność tego afrykańskiego kraju jest bardzo wymieszana z ludnością europejską, ludnością południowoamerykańską, a nawet azjatycką.

#afryka #ciekawostki #genetyka #swiat #dzieci #antropologia #ludzie #swiat pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

Potrzeba Państwa

Chęć samoorganizacji

Naturalność to podwójne słowo a dla ludzi wyjątkowe. Gdy ktoś mówi lub pisze, że coś jest naturalne wyraża prawdziwą skłonność danej rzeczy. Ludzie od wieków żyli w samoorganizacjach lecz jak to się odbywało w stanie naturalnym? W stanie gdzie nie było map i narodów a przeżycie często zależało od matki i ojca ludzie nie żyli w systemie zorganizowanym - nie było kalendarzy, liczb naturalnych (sic!), instytucji i przede wszystkim - Państwa. Żyli oni walcząc z naturą, wydzierając jej swoje życie, często ocierając się o Śmierć, przeżywając.

W jakimś momencie dwie rodziny, być może przy wejściu w związek córki, połączyły się i ulepszyły swoje życie rozdzielając zadania. Pamiętajmy, że najwcześniejszym człowiekiem i mędrcem - był człowiek wszechwiedzący, ten który samotnie musiał przeżyć. W tym małym plemieniu jednak każdy zająwszy się czym innym ulepszał swoje umiejętności tym samym wchodząc na wyższy poziom rozwoju. Nie wiemy kiedy człowiek uznał, że inni ludzie mogą mu pomóc, być może tak było zawsze. Musimy jednak pamiętać, że nie było wtedy jakiejś rozwiniętej moralności w naszym dzisiejszym rozumieniu tego słowa. Być może rodzicielstwo było podobne do Starej Republiki Rzymskiej gdzie dzieci były nazywane od swojego porządku - Primus (Pierwszy), Secundus, Kwintus (Piąty) a ojciec rodu mógł zabić własne dzieci.

Na pewno znamy motyw dlaczego ludzie łączyli się w takie większe rodziny - dla polepszenia swojego bytu i swoich umiejętności. Dla spokojnego rozwoju i śmierci z powodu starości. Żeby zrozumieć ten niesamowity ewenement - rozpoczęcia panowania człowieka nad Ziemią musimy wejść głęboko w ich umysły. Pomoże nam w tym najstarszy epos - Enuma Elisz, opowiadający o walce bogini Tiamat i boga Marduka i Biblijne Genesis.

Dla człowieka pierwotnego wyjście poza własną jaskinie było nie lada osiągnięciem, przede wszystkim w nocy. Jeszcze starszym symbolem Domu - było Drzewo, coś co znamy. Wszystko poza danym terytorium było Nieznane - było Chaosem. Ten Chaos był przytłaczający, proszę sobie wyobrazić świat bez: kalendarza, tygodnia, świadomości, że jutro jest sobota lub wtorek. Dlatego też początek uporządkowania świata należy szukać w naszych umysłach - tym co chciało zrozumieć Naturę i ulepszyć ją do własnych potrzeb. Egoizm? Tak, ale bezgrzeszny, bez zazdrości.

Chaos w Enuma Elisz jest nazywany Tiamat - jest to potwór kobieta z pazurami, kłami i rogami. Jest ona połączeniem tego wszystkiego co może zabić człowieka lub ukraść mu niemowlę - węża, sokoła i lwa. Jest więc symbolem Chaosu, Wrogiem w naturalnym stanie, światem bez człowieka - bezmyślną istotą rzeczywistości. Porządek w Enuma Elisz jest nazywany Mardukiem - bogiem Słońca i światła, jest on oczywiście reprezentacją tego co znane i dobre - Dniem, nie Nocą, zbożem które rośnie dzięki Słońcu. Jest on reprezentacją nas samych - ludzi tworzących porządek w Naturze.

Wszyscy bogowie - czyli wszystkie reprezentacje abstrakcji jak sprawiedliwość czy miłość ginęły po kolei w walce z Tiamat. W końcu Marduk wyszedł i powiedział "Ja zabiję Ją, jeśli oddacie mi hołd i nazwiecie mnie Najwyższym Bogiem" Wszyscy bogowie oddali hołd Mardukowi. Ale co to w ogóle znaczy? Dla człowieka babilońskiego bowiem bogowie nie byli metafizyczni jak dzisiejszy Bóg - JHWH. Dla Babilonu bogowie byli realni i intelektualni, byli abstrakcjami działającymi w świecie ludzi jak Mądrość czy Sprawiedliwość. Marduk w końcu zmierzył się z Tiamat, nakrył ją siecią i poćwiartował. Z niej, w końcu, stworzył świat ludzi i bogów.

Użycie sieci jest tutaj genialnym przykładem jak dosłownie myśleli starożytni. Sieć łapie coś, nadaje kształt a Chaos bez kształtu jest niepokonany. Być może Marduk jest reprezentacją samego Babilonu - to oni wprowadzili porządek, zniszczyli wszechogarniający Niebyt i zapanowali nad wodą za pomocą irygacji (Tiamiat często jest określana jako woda) tym samym doprowadzając do panowania Porządku.

Enuma Elisz jest nam potrzebne jako wskazanie jeszcze jednej walki Porządku z Chaosem. Rdzeń Thiem (pochodzący od Tiamat) oznacza to co w Biblii Tysiąclecia tłumaczy się jako "bezład i pustkowie". Bóg bowiem w Genesis niszczy bezład i pustkowie - niszczy Chaos doprowadzając do Porządku. Jego ustanowienie praw i zasad jest tym samym co robi Marduk ale w totalnym znaczeniu, nie tylko tworzy prawo świata, ale także prawo ludzi z dokładnymi zasadami. Ludzie pierwotni bowiem nie bali się, że coś może być złe lub nieprawidłowe, bali się niepewności i braku prawa. Z tego powodu więc żydzi czekając na Mojżesza stworzyli sobie bożka - nie mogli żyć bez tego co uporządkowuje świat. Ale Mojżesz wiedział, że bożek źle porządkuje świat, jest stworzony nadgorliwie szybko i bez namysłu. Zasady Mojżesza trwają już 3000 lat a ludzie którzy się nimi posługują to więcej niż miliard.

Pójdźmy dalej w historii - mamy rok 500 p.n.e i rodziny zmieniły się w poważne i poważane plemiona. One samo są rozwiniętą rodziną w której grupy rozwinęły swoje umiejętności tak dobrze, że kupiec już nie może być kowalem. Tak jak wczesne rodziny są interdyscyplinarne tj. często każdy członek rodziny robi różne rzeczy tak plemiona mają już rozwinięte grupy społeczne - wyspecjalizowanych obrońców Porządku. Niewątpliwie dlatego na Akropolu stał posąg Ateny - uosobienie Rozwagi która często, dzięki herosom (hieros to święty po starogrecku) wprowadzała swoje rządy na świecie. Tutaj widać, że zaszła zmiana w umysłach starożytnych - Grecy już uważali, że idee emanują przez ludzi. Należy zrozumieć, że tak samo jak Atena, Marduk realnie istnieją i nie są oni czymś co przekracza rzeczywistość. Są najprawdziwszymi myślami ludzkimi lub inaczej - są myślami które charakteryzują się mądrością. Grecy mądrze wierzyli, że człowiek często nie jest Panem swoich idei, myśli. Jest rządzony nimi i kierowany. Lepiej żeby był kierowany przez Atenę niż przez samego Hadesa.

Ludzie więc dołączali do takich organizacji ponieważ były światłem cywilizacji - miały wynalazki umożliwiające złapanie byka-Tiamat za rogi. Umożliwiały rozwój i dobre, odpowiedzialne życie. Odrzucały śmierć, ale wiedziano za co można umrzeć. Już wtedy rozpoczęły się wojny. Rozpoczęły się wtedy gdy zrozumiano, że istnieją różne porządki - babiloński, grecki, perski i rzymski i wszystkie te porządki mają inną hierarchię bogów. Ta hierarchia określała jakie rzeczy intelektualne były wyżej od innych. I tak dla Ateńczyków Rozwaga była wyżej ceniona od Heroiczności. Persowie (a w zasadzie Partowie) cenili wysoko Seks a Rzymianie samego Jowisza - uosobienie Władzy.

Wojny więc między Europą a Azją nie były wojnami czysto handlowymi. Były wojnami dwóch panteonów boskich, dwóch hierarchii wartości. Leonidas nie mógł oddać hołdu dla Kserksesa ponieważ idea tyrańskiego rządzenia i utrzymywania porządku za wszelką cenę jest cechą Azji. Mahomet też stworzył koncepcje które utrzymują porządek, brutalny, ale jednak. Leonidas wraz z braćmi chronili swoich wartości - skromności, rozwoju, patriotyzmu oraz nie chodzenia na kompromis. Od Ateńczyków różnili się tym, że wyżej cenili honor niż rozwagę. I tak to Ateńczycy w końcu wygrali pod Salaminą de facto dokonując odwrotu wojsk.

Naród więc - najwyższa możliwa koncepcja rodziny jest czymś jak najbardziej realnym. Jest najwyższym możliwym projektem organizacji Chaosu. To, że działa i Tiamat została poćwiartowana także na terytorium naszej ojczyzny możemy świętować w dzień niepodległości - dzisiaj. W ten sposób pokazujemy światu, że my także, jako zorganizowana struktura, jako mądrzy obywatele możemy wzbić się w panteon tych grup które na swoim terytorium są Panami siebie.

Potrzeba nam Państwa - zorganizowanego systemu porządku. Potrzeba nam Porządku - żeby nie upaść w Chaos tak samo mentalny i narodowy, polityczny. Potrzeba nam, w końcu, Narodu który jak najwyższy Władca kreuje realną rzeczywistość. Jeśli nie działają koncepcje ponad-narodowe np. Europejczyka znaczy to, że nie istnieje Panteon wartości które mógłby on przyjąć, że nie istnieje realnie coś takiego jako Naród Europejski.

Polska definiuje nas przed tym jak my zdefiniujemy Polskę - jest nasza przed tym gdy sobie uświadamiamy, że rzeczywiście możemy dokonywać tu realnych zmian. Do wychowania patriotycznego potrzebni nam są rodzice którzy wychowując kolejne pokolenie sprawią, że będzie lepsze niż wcześniejsze. Odpowiedzialność za kraj spoczywa na barkach nas wszystkich. W jakiś sposób wszyscy jesteśmy Atlasami.

Niech żyje Polska!

Obserwuj #ockham

Moje inne wpisy:

Mocne Państwo - https://www.wykop.pl/wpis/22617545/o-tym-czy-panstwo-powinno-byc-mocne-oboz-rzadzacy-/

O Wojnie Sprawiedliwej - https://www.wykop.pl/wpis/22583775/o-wojnie-sprawiedliwej-i-nadstawianiu-policzka-nie/

Polityka i jej Cel - https://www.wykop.pl/wpis/22253611/o-celu-polityki-nasza-polityka-zmaga-sie-z-pytania/

#gruparatowaniapoziomu #4konserwy #neuropa #publicystyka #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #polska #filozofia #socjologia #antropologia #historia #religia #literatura pokaż całość

źródło: flaga_polski.jpg

Kim rasowo jest Polak?
Otóż Polacy są rasowo typowym wybitnie zmieszanym narodem, podobnie jak np. Finowie są takim.
W Europie, przyjmując pewną klasyfikację, mamy obecnie cztery główne typy rasowe: nordyczny, laponoidalny, śródziemnomorski i armenoidalny. Właściwie przedstawicieli czystych ras można policzyć na palcach, wszyscy są jakąś tam mieszaniną. Typowy Polak jest mieszańcem nordyczno-laponoidalnym z przewagą typu nordycznego.
O typie rasowym decyduje ok. 60 cech wyglądu, głównie twarzy i czaszki, ale powiedzmy tylko o niektórych.

Charakterystyka typu nordycznego (główna koncentracja w południowej części Skandynawii): Nordyk jest wysokiego wzrostu, smukłej budowy ciała; włosy faliste, jasnoblond; skóra dość silnie owłosiona; oczy jasne; głowa wydłużona, twarz pociągła, nos wąski, wysklepiony.

Charakterystyka typu laponoidalnego (główna koncentracja w północnej części Skandynawii oraz w Rosji): wzrost bardzo niski do niskiego, budowa słaba; krótkie nogi, długi tułów i ręce; włosy czarne do ciemnobrązowych, proste, bardzo słabe owłosienie ciała, oczy brązowe, skóra żółtawa, twarz bardzo krótka, dość szeroka, nos słabo wydatny, wklęsły, koniuszek zadarty.

Mieszanką tych dwóch typów jest większość Polaków.

Więcej informacji w artykułach Prof. Krzysztofa Borysławskiego.

Poniżej Laponki w strojach Ludowych z północy Norwegii.

#ciekawostki #antropologia #nauka #polska #swiat #europa #biologia #europa pokaż całość

źródło: wykop.pl

Paleomezaliansy ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Przejrzałem archiwum Archeowieści i wybrałem moim zdaniem najciekawsze streszczenia dotyczace krzyżowania się przodków ludzi współczesnych z ludźmi typu archaicznego (Homo erectus/ ergaster, neandertalczycy). Ostatnie streszczenie pochodzi ze 'Świata Nauki'.

https://archeowiesci.pl/2011/09/19/zaskakujaco-prymitywna-czaszka-jak-na-swoj-wiek/

Nowoczesne analizy czaszki odkrytej w 1965 r. w Nigerii dostarczyły kolejnych dowodów na to, że ewolucja ludzi była bardziej złożonym procesem, niż to sobie wyobrażaliśmy.

Już kilkadziesiąt lat temu antropolodzy badający czaszkę odkrytą w schronisku skalnym Iwo Eleru zauważyli, że ma ona dość prymitywne cechy, z których najbardziej rzucały się w oczy wydatne wały nadoczodołowe. Nie jest to co prawda jakaś niezwykła cecha. Takie wały mieli neandertalczycy i Homo erectus. Jednak datowanie radiowęglowe leżącego obok czaszki węgla drzewnego wskazywało, że znalezisko ma zaledwie około 13 tys. lat, a więc pochodzi z czasów, gdy na Ziemi powinni być już tylko w pełni wykształceni Homo sapiens.
Niedawno zagadkową czaszką zainteresował się międzynarodowy zespół naukowców. Używając nowoczesnych technik (m.in. obrazowania trójwymiarowego) ponownie przebadali czaszkę.
Okazało się, że jej cechy morfologiczne rzeczywiście lokują ją między współczesnymi ludźmi a wymarłymi już neandertalczykami i Homo erectus. Analizy wykazały też, że czaszka ta nie mieści się w zakresie różnorodności współczesnych przedstawicieli naszego gatunku. Najbardziej przypomina czaszki mieszkańców Afryki sprzed 117-126 tys. lat oraz bardzo wczesnych Homo sapiens z izraelskich stanowisk Skhul i Qafzeh (około 120-80 tys lat).
Tymczasem czaszka z Nigerii na pewno nie jest tak stara. By mieć pewność co do jej wieku, badacze przeprowadzili datowanie metodą szeregu uranowego próbek samej czaszki. Dały one wyniki w zakresie 16,3-11,7 tys. lat temu, a więc w pełni potwierdziły wcześniejsze datowania.
Zdaniem badaczy czaszka ta jasno pokazuje, że pojawienie się współczesnego Homo sapiens nie spowodowało nagłego zniknięcia bardziej prymitywnych populacji ludzi. W rzeczywistości był to proces dużo bardziej złożony. Bardzo możliwe, że przez długi czas grupy różnie zaawansowanych ludzi żyły obok siebie i mogły krzyżować się między sobą, co sugerują niedawne badania genetyczne.
Jak podkreślają badacze, czaszka ta symbolizuje nasz brak wiedzy o ewolucji ludzi w zachodniej Afryce, gdzie znaleziono bardzo mało skamieniałości.

https://archeowiesci.pl/2006/10/31/potomek-neandertalczyka-i-homo-sapiens/

Przebadanie szczątków prehistorycznego człowieka, które znaleziono w Rumunii w 1952 roku, przyniosło sensację. Czaszka, żuchwa i łopatka sprzed 30 tysięcy lat mają zarówno cechy homo sapiens (człowieka współczesnego) jak i neandertalczyka.

https://archeowiesci.pl/2007/01/17/kolejny-mieszaniec/

Czaszkę mającą cechy charakterystyczne dla neandertalczyków i Homo sapiens znaleźli naukowcy w rumuńskiej jaskini Pestera cu Oase (Jaskini z Kośćmi). Ich zdaniem to kolejny dowód na to, że oba gatunki ludzi współżyły ze sobą. Swoje odkrycie opublikowali w PNAS.

https://archeowiesci.pl/2016/02/18/bardzo-wczesne-harce-z-neandertalczykami/

Neandertalska kobieta, która żyła w górach Ałtaj na Syberii 50 tys. lat temu, miała w swoim DNA geny pochodzące od Homo sapiens. Odkrycie to wzmacnia przekonanie, że obie grupy ludzi mieszały się ze sobą wielokrotnie.

https://archeowiesci.pl/2011/05/09/naukowcy-skasowali-jeden-gatunek-czlowieka/

Czaszka znaleziona w 1994 r. w pobliżu miejscowości Ceprano niedaleko Rzymu stanowiła dla badaczy sporą zagwozdkę, gdyż nie za bardzo pasowała do znanych gatunków ludzi. Uznano ją więc za pozostałość po kolejnym gatunku – Homo cepranensis. Najnowsze badania wykazały jednak, że należy ją przypisać Homo heidelbergensis. Tym samym Homo cepranensis przejdzie do historii nauki, chyba że ktoś stanie w jego obronie.

https://archeowiesci.pl/2014/07/13/naukowcy-chca-skasowac-jeden-z-kluczowych-gatunkow-czlowieka-subskrypcja/

Homo heidelbergensis miał być wspólnym przodkiem Homo sapiens i neandertalczyków. Niektórzy badacze uważają jednak, że w ogóle nie istniał.

https://archeowiesci.pl/2013/10/18/czaszki-z-gruzji-moga-skasowac-kilka-gatunkow-czlowieka/

Przeciwnicy dzielenia wczesnych Homo na liczne, niewiele różniące się, gatunki otrzymali niezwykle silny argument. W słynnym gruzińskim Dmanisi znaleziono w jednym miejscu pięć czaszek z tego samego okresu, które bardzo się od siebie różnią.

http://www.swiatnauki.pl/8,1108.html
Badania DNA sugerują, że wczesny Homo sapiens krzyżował się z innymi gatunkami ludzkimi, a proces ten mógł odegrać kluczową rolę w naszych sukcesach ewolucyjnych.

Choć trudno to sobie dziś wyobrazić, przez większą część naszej historii rodowej dzieliliśmy Ziemię z wieloma innymi gatunkami ludzkimi. Jeszcze przed 40 tys. lat obok Homo sapiens żyły takie gatunki jak neandertalczycy czy karłowate H. floresiensis. Przez dziesięciolecia naukowcy zastanawiali się, co doprowadziło do powstania gatunku H. sapiens i dlaczego tylko on pozostał dziś na Ziemi. W dużej mierze dzięki badaniom genetycznym z lat 80. ubiegłego wieku jedna z hipotez zdobyła sobie uprzywilejowaną pozycję. Głosi ona, że człowiek anatomicznie nowoczesny narodził się w Afryce, a następnie skolonizował resztę Starego Świata, całkowicie zastępując inne, archaiczne gatunki Homo. Ale pytanie, dlaczego ta nowa forma człowieka nie ma dziś na świecie żadnej konkurencji, pozostawało bez odpowiedzi. Być może najeźdźcy wybili napotykanych „tubylców”, może okazali się od nich sprytniejsi lub bardziej konkurencyjni albo po prostu zostawiali po sobie więcej potomstwa. Jakkolwiek było, jedno wydawało się pewne: eliminacja okazała się całkowita i po tych archaicznych Homo nie pozostał żaden genetyczny ślad.

Ten model niedawnego pożegnania z Afryką (dosł. „niedawnego afrykańskiego zastąpienia” – Recent African Replacement), jak się go określa, pozostawał w zasadzie niewzruszonym paradygmatem ewolucji człowieka współczesnego w ciągu ostatnich 25 lat. Ale dziś staje się coraz bardziej oczywiste, że będziemy musieli się z nim rozstać. Ostatnie sukcesy technik sekwencjonowania DNA pozwoliły naukowcom zgromadzić ogromną kolekcję danych genetycznych, zarówno w odniesieniu do ludzi żyjących, jak i gatunków wymarłych. Analiza tych danych, z wykorzystaniem coraz doskonalszych narzędzi obliczeniowych, jasno pokazuje, że nasze dzieje rodowe były daleko bardziej złożone, niż się dotąd wydawało. Okazało się, że dzisiejsi mieszkańcy Ziemi są nosicielami genów neandertalskich i innych archaicznych gatunków Homo, co świadczy, że wcześni przedstawiciele Homo sapiens krzyżowali się ze swymi kuzynami, a owoce tych krzyżówek zachowały płodność i były w stanie przekazać swoje genetyczne dziedzictwo przez tysiące pokoleń. Odkrycia te nie tylko zburzyły dotychczasowe poglądy na nasze pochodzenie, ale pozwalają też stawiać pytania o zakres tego krzyżowania, o miejsce, gdzie się ono dokonywało, i o ewentualne korzyści z tych związków dla naszego gatunku.
Więcej w miesięczniku „Świat Nauki” nr 06/2013 »

#nauka #biologia #ciekawostki #antropologia pokaż całość

źródło: @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@2.jpg

Czaszki z TALGAI i z KOW SWAMP - Polityczna poprawność przeciwko obiektywnej prawdzie naukowej.

Bez wnikania w zasadność, lub nie tych datowań uczeni twierdzą, że ludzie żyli w Australii już około 40-50 000 lat temu (inni, że nawet wcześniej!). Ustalili, że Australia w swojej historii była zasiedlana w kilku falach mirgacji przez przybyszów z innych rejonów świata - inni twierdzą, że nie była tak izolowana do przybycia tam Europejczyków jak zakładano. Wielu wybitnych antropologów, jak (nieżyjący) Alan Thorne i Milford Wolpoff w anatomii Aborygenów widzi cechy, jakie charakteryzowały dawnych ludzi określanych mianem Homo erectus. Była to bardzo zrożnicowana morfologicznie gałąź rodzaju ludzkiego, której przedstawiciele zamieszkiwali Azję, Europę i Afrykę. Wielu paleoantropologów jest przekonanych, że przodkowie Aborygenów w czasie wędrówki przez wyspy indonezyjskie kojarzyli się z zamieszkującymi tam ludźmi zwanymi Homo erectus z Jawy:https://pl.wikipedia.org/wiki/Sangiran bo to właśnie cechy ich anatomii są widoczne u Aborygenów. Jak wspomniałem uczeni twierdzą, że Aborygeni z anatomią nieodróżnialną od współczesnych rodzimych Australijczyków - co wiadomo z zapisu kopalnego - żyli na kontynencie Australijskim już dziesiątki tysięcy lat temu, dlatego dziwi, że znalezione czaszki w Talgai i Kow Swamp, które mają bardzo wyraźne cechy Homo erectus, datowane są jedynie na 13 i 10 000 lat! Fakt ten dowodzi, że ludzie o tak wyraźnych cechach Homo erectus żyli jeszcze niedawno oraz tego, że erektusy z Jawy (być może nie tylko z Jawy) mieli znaczny wkład w kształtowaniu puli genetycznej Aborygenów. Wiele ostatnich odkryć dowiodło, że wszyscy ludzie poza rdzennymi Afrykanami posiadają neandertalskie geny, co dowodzi, że neandertalczycy należeli do tego samego gatunku, co człowiek współczesny: [1] Inne badania genetyków dowodzą, że przodkowie ludzi współczesnych krzyżowali się z innymi przedstawicielami ludzi tzw. archaicznych w tym z Homo erectus/ ergaster: http://www.swiatnauki.pl/8,1108.html , a więc czaszki z Talgai i Kow Swamp dostarczają dodatkowych dowodów na jedność ludzkiego gatunku. Innymi słowy na to, że wszyscy żywi i kopalni ludzie zawsze stanowili ten sam, wysoce zróżnicowany morfologicznie gatunek. Obraz taki nie podoba się wielu antropologom i dlatego zignorowali istnienie czaszek z Talgai i Kow Swamp, lub usiłują im nadać inny status niż mają. Np. twierdzą, że ich podobieństwo do Homo erectus z Jawy jest czysto przypadkowe, albo że ich specyficzna anatomia nie stanowi dziedzictwa po Homo erectus, tylko jest wynikiem deformacji. Pod tym adresem można znaleźć rzetelną krytykę tych poglądów oraz tego, że ich autorzy uparcie próbują zamieść pod dywan fakty wynikające z istnienia tych czaszek: http://www.canovan.com/HumanOrigin/kow/kowswamp.htm
„CZASZKA z TALGAI. Czaszka ta znaleziona została w Queensland w 1886 roku. Przechowywana była w prywatnym domu aż do roku 1914, kiedy to na kongresie nauki w Sydney głośno obwieszczono jej istnienie. Potem jednak zapadła się w mrok niepamięci, aż do 1948 roku, kiedy N.W.G. MacIntosh, profesor anatomii na uniwersytecie w Sydney, rozpoczął lata pracowitych badań nad nią.
„Science News" (z 20 kwietnia 1968, str. 381) w redakcyjnym komentarzu pisały: „Ze swoim cofniętym czołem, ze swoją wysuniętą do przodu twarzą, wydatnymi łukami brwiowymi oraz wielkimi kłami (czaszka Talgai) ma w sobie wiele cech charakterystycznych dla tak zwanego Człowieka jawajskiego. Homo erectus ... A tymczasem są to szczątki czternastoletniego aborygeńskiego chłopca, który żył i umarł w Queensland 13.000 lat temu i który należał do gatunku Homo sapiens”. W informacji tej czytamy ponadto: „Doniosłość tego odkrycia polega na tym. że wskazuje ono, iż Homo erectus i Homo sapiens mogły być tym samym gatunkiem”.
KOW SWAMP. W kilka lat po opublikowaniu owego sprawozdania na temat czaszki Talgai, A.G. Thorne oraz P.G. Macumber odkryli szczątki ponad trzydziestu osobników na obszarze Kow Swamp, Australia, Victoria. Wiek ich określono na dziesięć tysięcy lat.
W roku 1972 „Nature" (nr nr 238-316) zamieścił szczegółowe sprawozdanie na temat tych szczątków, które będąc szczątkami ludzkimi, ujawniają jednak archaiczne rysy czaszek, co sugeruje przetrwanie w Australii gatunku Homo erectus aż do tak niedawnych czasów jak okres sprzed 10.000 lat.”

Na koniec jeszcze o definiowaniu gatunku. Wśród wielu antropologów istnieje pod tym względem istna wolna Amerykanka. Jedni twierdzą, że kiedy dwie populacje krzyżują się ze sobą i owocem tego kojarzenia jest płodne potomstwo, to mamy do czynienia z tym samym gatunkiem. Tak jest w przypadku ludzi współczesnych, neandertalczyków i Homo erectus, bo jakby było inaczej, to geny tych dawnych ludzi nie przetrwałyby w naszych genomach. Nawet specjacja nie jest mechanizmem powstawania nowych gatunków, ponieważ nawet jak dwie populacje koni czy ryjówek przestają się ze sobą krzyżowań, to w dalszym ciągu mamy do czynienia z końmi czy ryjówkami, a nie NIEkońmi i NIEryjówkami. Pomiędzy przodkami ludzi wpółczesnych i ludźmi archaicznymi nie powstała bariera rozrodcza, a ich potomstwo okazało się płodne, więc na jakiej podstawie nazywa się je hybrydami? Uczeni zwolennicy mnożenia bytów ponad miarę poprzez tworzenie różnych gatunków ludzi, zignorowali widoczną zmienność w obrębie ludzkiego gatunku i stworzyli sobie swoje własne, arbitralne kryteria tworzenia odrępnych taksonów ludzkich. Więcej można o tym przeczytać TUTAJ: https://www.wykop.pl/wpis/27313743/neandertalczycy-i-o-mnozeniu-bytow-ponad-miare-pal/ TUTAJ:
http://kosmos.icm.edu.pl/PDF/2000/375.pdf TUTAJ: https://www.wykop.pl/wpis/27206019/wielki-spor-o-malego-czlowieka-hobbita-z-flores-ci/ TUTAJ:https://www.wykop.pl/wpis/27248631/pochodzenie-i-ewolucja-czlowieka-o-h-habilis-http-/

i TUTAJ:

Dokładniej zbadano allometrię i ontogenezę neandertalczyka. Mieści się w zakresie znanej nam wiedzy o ludziach współczesnych. Innymi słowy: wiedza genetyczna koreluje z anatomiczną. Należymy do tego samego gatunku ( ͡° ͜ʖ ͡°)

http://science.sciencemag.org/content/357/6357/1282

[1]

Effects of Neanderthal DNA on Modern Humans

http://www.the-scientist.com/?articles.view/articleNo/50571/title/Effects-of-Neanderthal-DNA-on-Modern-Humans/&utm_campaign=NEWSLETTER_TS_The-Scientist-Daily_2016&utm_source=hs_email&utm_medium=email&utm_content=57092996&_hsenc=p2ANqtz--MQvIX82Gp0C8_kzT9dxFIsbFpbtwCfUg6QUbSo37rwfuxaaDtbtQ1VVqJRxZlfZIvYq4EjgU73jv1Cjl5ZEkrkLgAfw&_hsmi=57092996//#.WdfKRKINUSg.facebook

#nauka #antropologia #paleoantropologia #gatunek #australia #ciekawostki @Sierkovitz pokaż całość

źródło: Zrzut ekranu z 2017-10-11 041505.png

H.sapiens/ erectus - Człowiek Jawajski

#nauka #antropologia #ciekawostki

źródło: Zrzut ekranu z 2017-10-09 135804.png

Piersi. Boski odprysk ewolucji - Po co kobietom piersi?

Kobiecie do skutecznego wykarmienia potomstwa wcale nie potrzebne są dużych rozmiarów piersi. Inwestowanie przez organizm w tak dużych rozmiarów narządy jest z punktu widzenia hipotezy Darwina zwykłym marnotrawstwem. Niektórzy tą anomalię z punktu widzenia ewolucji usiłują tlumaczyć hipotezą doboru płciowego, ale przecież mężczyźni gustują w różnych rozmiarach biustu.

http://wyborcza.pl/piatekekstra/1,129155,13805140,Boski_odprysk_ewolucji.html

Naukowcy w celach badawczych odwiedzili klub nocny. Porównywali liczbę mężczyzn nagabujących kobiety przed włożeniem przez nie lateksowych wkładek powiększających biust i po

Rozmowa z: Agnieszką Żelaźniewicz z Katedry Biologii Człowieka Uniwersytetu Wrocławskiego

Wojciech Moskal: No i po co wam te piersi?

Agnieszka Żelaźniewicz: Do końca nie wiadomo. Z jednej strony to proste - żeby karmić dzieci. Ale w takim razie dlaczego wszystkie mamy piersi, nawet jeśli akurat nie karmimy?

Bo my, mężczyźni, je uwielbiamy?

- To za mało, by rozwiązać naszą ewolucyjną zagadkę.

Wśród ssaków naczelnych jesteśmy jedynym gatunkiem, który cechuje się tak wyraźnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym w obrębie gruczołów sutkowych. Tylko u kobiet piersi powiększają się w czasie rozwoju płciowego i pozostają widoczne do końca życia. Z biologicznego i ewolucyjnego punktu widzenia nie ma to żadnego sensu - ot, zbędny wydatek energetyczny.

U samic pozostałych naczelnych gruczoły sutkowe powiększają się pod wpływem hormonów dopiero w ciąży i zanikają, kiedy matka odstawi młode od piersi.

U nas też tak było?

- Ponieważ dzielimy korzenie ewolucyjne ze współczesnymi małpami, można przypuszczać, że u przodków Homo sapiens było podobnie. A potem jakiś bodziec spowodował, że piersi pozostają widoczne przez większą część życia kobiety.

Istnieje hipoteza, że winny jest seks. W odróżnieniu od innych zwierząt samiec Homo sapiens patrzył podczas stosunku na piersi samicy. Jak w słynnej scenie w "Walce o ogień" Jeana-Jacques'a Annauda, gdy bohater po raz pierwszy kocha się z kobietą twarzą w twarz, a nie od tyłu. To miał być kamień milowy w naszej ewolucji.

- To błędna hipoteza - człowiek wcale nie jest takim wyjątkiem. Szympansy bonobo też uprawiają seks we wszystkich możliwych konfiguracja i pozycjach.

Czyli po co wam piersi?

- Potencjalnych odpowiedzi jest wiele.

Dorothy Einon z University College w Londynie uważa, że są one przystosowaniem do klimatu. Nasi przodkowie zamieszkujący Afrykę byli narażeni na stres temperaturowy, a duże piersi mogły działać jak chłodząca płetwa zwiększająca powierzchnię ciała i chroniąca rozwijający się płód przed gorącem.

To jednak mogłoby sugerować, że kobiety żyjące w cieplejszym klimacie mają większe piersi, a tak nie jest.

Inni badacze skupiają się na laktacji i opiece nad dzieckiem. Większe piersi mogą ułatwiać proces karmienia mlekiem i pozwalają matce na trzymanie dziecka w dogodniejszy sposób. Większa ilość tkanki tłuszczowej w obrębie gruczołów piersiowych może również ogrzewać mleko, zastępując futro naszych przodków.

Jeżeli jednak to byłoby kluczowe dla przetrwania potomstwa, duże piersi byłyby znacznie bardziej powszechne.

Część naukowców sugeruje, że stale powiększone piersi są produktem ubocznym innych procesów ewolucyjnych. Prof. Bogusław Pawłowski kierujący Katedrą Biologii Człowieka Uniwersytetu Wrocławskiego uważa, że piersi u kobiet pojawiły się już u Homo erectus. Impulsem miało być ochłodzenie klimatu.
Piersi: Historia naturalna i nie

Słynny amerykański humorysta i zdobywca Nagrody Pulitzera Dave Barry powiedział kiedyś, że ''kobiece piersi istnieją po to, by robić z mężczyzn głupców''. Zdaniem Florence Williams dziś równie dobrze można by powiedzieć, że piersi są po to, by głupców robić z dzieci.

Kiedy sama karmiła, jej mleko zawierało duże ilości nadchloranów - jednego z podstawowych składników paliwa rakietowego. Williams nie jest jednak żeńskim odpowiednikiem Supermana, lecz jedynie amerykańską dziennikarką naukową i pisarką. Jej mleko nie różniło się wcale od mleka innych Amerykanek. Oprócz tłuszczów, białek i witamin zawiera ono pestycydy, detergenty, kosmetyki i wiele innych elementów kojarzących się raczej z podręcznikiem chemii organicznej, a nie z poradnikiem dla przyszłych matek. Tkanka tłuszczowa piersi chłonie toksyny jak gąbka.

''A wszystkie one obniżają przecież IQ dzieci'' - pisze Williams w swojej książce ''Breasts: A Natural and Unnatural History''.

Zdrowie, zanieczyszczenie środowiska i ich wpływ na kobiece piersi (choć nie tylko kobiece - Williams opisuje przypadki raka sutka rozpoznanego u amerykańskich żołnierzy stacjonujących w jednej bazie w Karolinie Północnej) należą do najważniejszych tematów poruszanych w książce.
br<>Williams zaczyna od postawionego również w powyższym wywiadzie kluczowego pytania: po co kobietom piersi? Jej książka to kompendium tego, co wiemy o kobiecych piersiach. Momentami może nieco subiektywne, ale czy to naprawdę przeszkadza?

Bez względu na pochodzenie piersi niewątpliwie są dziś symbolem kobiecości i piękna. Najważniejszym?

- Nie. Z badań wiadomo, że mężczyzna w pierwszej kolejności ocenia stosunek wagi ciała do wzrostu - popularne BMI - oraz WHR, czyli stosunek obwodu talii do obwodu bioder.

Jaki jest ideał WHR?

- 0,7, czyli mniej więcej 60 cm w talii i 90 cm w biodrach. Oczywiście chodzi tutaj o proporcję, a nie o idealne wymiary. Jeżeli kobieta ma więcej tkanki tłuszczowej, ale jej dystrybucja jest zgodna ze wskaźnikiem WHR bliskim 0,7, to jest równie atrakcyjna jak jej szczuplejsza koleżanka.

Jeżeli dołożymy obwód piersi, mamy słynne 90-60-90?

- Tak i z ewolucyjnego punktu widzenia ma to sens - wszystkie te wskaźniki są silnie determinowane przez hormony płciowe i przez to mogą informować mężczyznę o płodności.

I kobiety świetnie o tym wiedzą?

- No jasne. Podkreślają piersi, nosząc odpowiednio dobrane, modelujące biustonosze i wydekoltowane bluzki czy zakładając buty na wysokim obcasie wymuszające postawę ciała eksponującą biust. Chirurgia plastyczna piersi to miliardowy biznes. W internecie są tysiące ofert i sposobów bezoperacyjnego powiększania biustu.

Ale pamiętajmy, że zainteresowanie piersiami jest obserwowane nie tylko w kulturze zachodniej, w której kobiety okrywają piersi ubiorem, przez co mogą one stanowić dla mężczyzn silniejszy bodziec. Są one seksualnym wabikiem również w kulturach, w których kobiety ich nie zasłaniają. Mężczyźni z plemienia Janomamów zamieszkującego tereny Brazylii i Wenezueli, mimo że kobiety cały czas chodzą tam nago, uważają ich piersi za ponętne. Podobnie jest u Buszmenów Gwi zamieszkujących centralny region Kalahari w Botswanie.

Piękne, ponętne, pociągające. Czyli duże?

- Nie do końca. Oprócz wielkości dla mężczyzn bardzo ważnym czynnikiem jest symetria. To sygnał czysto biologiczny. Piersi zaczynają się gwałtownie powiększać podczas dojrzewania pod wpływem hormonalnej burzy i innych czynników mających związek ze środowiskiem. Jeżeli powiększają się równomiernie, to dla mężczyzny sygnał, że kobieta ma dobre geny zdolne oprzeć się potencjalnie szkodliwemu środowisku.

Co ciekawe, badania wydają się potwierdzać tę hipotezę, pokazując, że kobiety zamężne oraz posiadające przynajmniej jedno dziecko mają średnio bardziej symetryczny biust niż te niezamężne i bezdzietne.

Z innych badań wiadomo, że kobiety cechujące się dużą asymetrią piersi są bardziej narażone na rozwój nowotworu tego narządu.

Inne ważne sygnały dla mężczyzn to kształt i kolor sutków świadczące o dojrzałości płciowej.

Czy rozmiar rzeczywiście ma znaczenie?
B, C, D, E
To rozmiary piersi pokazane na powyższej ilustracji. Ale przecież można nazwać je dużo ładniej: piegi, naleśniki z wisienką, okruszki, petitki, cycuszki, piersiątka, pączusie, cytrynki, jabłuszka, cycki, pieszczoszki, pomidory, płuca, uszy, jaśki, poduszki, bufet, bufory, bimbały, melony, arbuzy, balony, cyce, zderzaki, duże niebieskie oczy, donice, cycory, dzwony, smoki

To jakie piersi podobają się mężczyznom?

- Naukowcy prześcigają się w oryginalności studiów nad męskimi preferencjami. Prowadzono badania w klubie nocnym, porównując liczbę mężczyzn, którzy nagabywali kobietę przed włożeniem lateksowych wkładek powiększających piersi i po. Okazało się, że liczba zainteresowanych mężczyzn była większa, kiedy kobieta miała większy biust. Inne badania pokazały, że mężczyźni chętniej zatrzymywali auto i byli gotowi zaoferować pomoc, jeżeli autostopowiczka miała większe piersi.

Pani też to badała. W "Archives of Sexual Behavior" wspólnie z prof. Pawłowskim opublikowaliście pracę poświęconą temu, jak mężczyźni oceniają atrakcyjność kobiecych piersi w zależności od swojej strategii seksualnej.

- W naszym eksperymencie udział wzięło 128 mężczyzn, studentów z wrocławskich uczelni, w wieku 19-29 lat. Podzieliliśmy ich na dwie grupy - stosujących strategię krótkoterminową i długoterminową. Krótkoterminowi to ci, którzy są otwarci na szybkie związki, bez zobowiązań, z wieloma partnerkami, z którymi nie chcą się wiązać. Długoterminowi - wszystko na odwrót.

Czyli dranie kontra niedranie?

- Dranie kontra tatusiowie (śmiech).

Kazaliśmy im porównywać i oceniać pięć rozmiarów biustów - od A do E, oglądanych z przodu, z boku i z półprofilu.

Obie grupy jako najbardziej atrakcyjne oceniły średnie i duże rozmiary - C i D. Różnice pojawiły się za to przy ocenie piersi w rozmiarze E. Otóż mężczyźni krótkoterminowi ocenili je znacznie wyżej niż panowie stosujący strategię długoterminową.

Potwierdza to nasze wcześniejsze obserwacje, że strategia seksualna osobnika znacząco wpływa na jego preferencje wobec potencjalnego partnera. Mężczyźni krótkoterminowi cenią przede wszystkim atrakcyjność fizyczną, podczas gdy długoterminowi przywiązują również dużą wagę do cech lojalności, wierności i zaangażowania.

Dlaczego większe piersi mają być atrakcyjniejsze?

- Mogą być sygnałem płodności i prawdopodobieństwa zajścia w ciążę. Badania pokazują, że kobiety o większych piersiach i wąskiej talii cechują się wysokim poziomem hormonów płciowych - 17-ß-estradiolu i progesteronu - co oznacza większą szansę na zapłodnienie. Estrogeny zmieniają pH szyjki macicy i powodują, że otoczka komórki jajowej jest łatwiejsza do przejścia dla plemnika. To nie wyjaśnia, dlaczego u kobiet pojawiły się duże piersi, ale tłumaczy, dlaczego mężczyźni uważają duże piersi za atrakcyjniejsze.

Obecnie prowadzimy również badania mające na celu sprawdzenie, czy wielkość i symetria piersi oraz ich zmiany w czasie ciąży mają związek z kondycją biologiczną dziecka i laktacją.

Ale może uważając duży biust za atrakcyjny, to my doprowadziliśmy do jego pojawienia się u kobiet?

- Biologów ewolucyjnych interesuje, dlaczego mężczyźni zaczęli uważać powiększone piersi za atrakcyjne. Przecież jeżeli powiększone gruczoły sutkowe u naczelnych sygnalizują, że samica jest w końcowym okresie ciąży lub w trakcie laktacji, to jest ona niepłodna i z punktu widzenia reprodukcji nieatrakcyjna.

Bardziej prawdopodobne jest, że stale powiększone piersi pojawiły się jako efekt uboczny podwyższonego poziomu estrogenów determinujących dystrybucję tkanki tłuszczowej u kobiet. Wielkość piersi może również być wskaźnikiem ilości tkanki zapasowej. Większe piersi są zbudowane przede wszystkim z tkanki tłuszczowej, a więc mogą być wskaźnikiem odżywienia kobiety, jej zdolności do zdobycia pokarmu oraz poczęcia, utrzymania ciąży i wykarmienia dziecka.

A dlaczego mężczyźni lubią piersi duże, ale nie nazbyt duże?

- Czasami bardzo duże piersi mogą świadczyć o jakichś kłopotach ze zdrowiem. Poza tym piersi nadal muszą spełniać swoją podstawową funkcję - karmienia dzieci. A kobiety o nazbyt dużym biuście miewają problemy z laktacją. Pierś produkuje największą ilość mleka w ósmym miesiącu po porodzie. Wydaje się wręcz, że tłuszcz przeszkadza w jego swobodnej produkcji i gruczoł nie może w pełni funkcjonować, póki nie pozbędzie się nadmiaru tkanki tłuszczowej.

Kolejna rzecz - wiek. Piersi powiększają się z wiekiem, a z biologicznego punktu widzenia najcenniejsze są kobiety młodsze, bo mają przed sobą więcej lat życia reprodukcyjnego.

Bardzo duże piersi mogą też sugerować mężczyźnie, że ma do czynienia z kobietą w ciąży.

Z badań wiadomo też, że kobiety z bardzo dużymi biustami są często oceniane jako bardziej rozwiązłe, bardziej aktywne seksualnie i mające więcej partnerów. Panie z mniejszymi piersiami mają opinię skromniejszych i wierniejszych. Co ciekawe, takie przekonanie jest powszechne zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn. Dla tych ostatnich może jednak stanowić ono sygnał ostrzegawczy, choćby przed tym, że mogą nieświadomie wychowywać nie swoje dziecko.

I kobiety powiększające piersi chirurgicznie nie wybierają megarozmiarów?

- W USA wykonuje się co roku ok. pół miliona operacji biustu. Z tego ponad 355 tys. to zabiegi powiększania, a 150 tys. zmniejszania. To jasno wskazuje, że w tym wszystkim nie chodzi o jak największe piersi, ale raczej o dążenie do ideału.

Zmniejszanie piersi to zresztą osobna sprawa. Bardzo duży biust wiąże się często z problemami zdrowotnymi, np. z kręgosłupem. Wiele zabiegów zmniejszania piersi wykonuje się ze wskazań medycznych i w większości krajów - w tym w Polsce - są one refundowane.

Mimo wszystko 355 tys. zabiegów rocznie tylko w USA robi wrażenie. Amerykanie najwidoczniej lubią wielkie biusty. Z niektórych badań wiadomo, że gdy Europejczycy zwracają uwagę na twarz kobiety, jej biodra czy pośladki, dla Amerykanów biust jest najważniejszy. Wyjaśnieniem tego zjawiska ma być słynna hipoteza "matczynego cycka w ustach"...

- (śmiech) Rzeczywiście, jest taka hipoteza postawiona przez wybitnego etologa Irenäusa Eibla-Eibesfeldta, choć nie udało jej się na razie udowodnić. Brak karmienia piersią w dzieciństwie i brak kontaktu z piersią matki miałyby powodować chęć rekompensaty w dorosłym życiu. W latach 60. i 70. w USA zaczęto usilnie propagować karmienie niemowlaków mlekiem w proszku. To był wręcz społeczny nakaz i wiele kobiet mu ulegało. Skutek był taki, że wyrosło pokolenie, które nie miało nigdy w ustach maminego cycka.

A nas to ominęło.

- To przykład na to, że czasami dobrze jest być trochę bardziej konserwatywnym i nie spieszyć się z wprowadzeniem w życie nowinek, szczególnie tych medycznych. Zanim Europa zdążyła przekonać się do teorii o rzekomej wyższości karmienia mlekiem w proszku, została ona obalona. Europejskim mężczyznom nikt więc matczynego cycka nie zabierał i według tej hipotezy to dlatego europejskie kobiety nie muszą dziś biegać do chirurga plastycznego jak ich koleżanki zza oceanu.

#nauka #biologia #fizjologia #antropologia #ewolucja #piersi #darwin pokaż całość

źródło: Zrzut ekranu z 2017-10-04 215817.png

Jedność ludzkiego gatunku!

http://www.swiatnauki.pl/8,1108.html

"Badania DNA sugerują, że wczesny Homo sapiens krzyżował się z innymi gatunkami ludzkimi, a proces ten mógł odegrać kluczową rolę w naszych sukcesach ewolucyjnych.

Choć trudno to sobie dziś wyobrazić, przez większą część naszej historii rodowej dzieliliśmy Ziemię z wieloma innymi gatunkami ludzkimi. Jeszcze przed 40 tys. lat obok Homo sapiens żyły takie gatunki jak neandertalczycy czy karłowate H. floresiensis. Przez dziesięciolecia naukowcy zastanawiali się, co doprowadziło do powstania gatunku H. sapiens i dlaczego tylko on pozostał dziś na Ziemi. W dużej mierze dzięki badaniom genetycznym z lat 80. ubiegłego wieku jedna z hipotez zdobyła sobie uprzywilejowaną pozycję. Głosi ona, że człowiek anatomicznie nowoczesny narodził się w Afryce, a następnie skolonizował resztę Starego Świata, całkowicie zastępując inne, archaiczne gatunki Homo. Ale pytanie, dlaczego ta nowa forma człowieka nie ma dziś na świecie żadnej konkurencji, pozostawało bez odpowiedzi. Być może najeźdźcy wybili napotykanych „tubylców”, może okazali się od nich sprytniejsi lub bardziej konkurencyjni albo po prostu zostawiali po sobie więcej potomstwa. Jakkolwiek było, jedno wydawało się pewne: eliminacja okazała się całkowita i po tych archaicznych Homo nie pozostał żaden genetyczny ślad.

Ten model niedawnego pożegnania z Afryką (dosł. „niedawnego afrykańskiego zastąpienia” – Recent African Replacement), jak się go określa, pozostawał w zasadzie niewzruszonym paradygmatem ewolucji człowieka współczesnego w ciągu ostatnich 25 lat. Ale dziś staje się coraz bardziej oczywiste, że będziemy musieli się z nim rozstać. Ostatnie sukcesy technik sekwencjonowania DNA pozwoliły naukowcom zgromadzić ogromną kolekcję danych genetycznych, zarówno w odniesieniu do ludzi żyjących, jak i gatunków wymarłych. Analiza tych danych, z wykorzystaniem coraz doskonalszych narzędzi obliczeniowych, jasno pokazuje, że nasze dzieje rodowe były daleko bardziej złożone, niż się dotąd wydawało. Okazało się, że dzisiejsi mieszkańcy Ziemi są nosicielami genów neandertalskich i innych archaicznych gatunków Homo, co świadczy, że wcześni przedstawiciele Homo sapiens krzyżowali się ze swymi kuzynami, a owoce tych krzyżówek zachowały płodność i były w stanie przekazać swoje genetyczne dziedzictwo przez tysiące pokoleń. Odkrycia te nie tylko zburzyły dotychczasowe poglądy na nasze pochodzenie, ale pozwalają też stawiać pytania o zakres tego krzyżowania, o miejsce, gdzie się ono dokonywało, i o ewentualne korzyści z tych związków dla naszego gatunku."

#antropologia #genealogia #nauka #biologia #ciekawostki pokaż całość

źródło: threeTypes6.png

Zagadka antropologiczna

Na wykopie aż roi się od fachowców od ewolucji. Wielu próbuje mi się stawiać, gdy zamieszczam jakieś antydarwinowskie posty. Co prawda większośc wypisuje takie bzdury, że muszę ich blokować w celu zapobiegania zaśmiecaniu bloga, ale postanowiłem dać wam szansę. Czaszka jakiego hominida znajduje się na zdjeciu. To kolejny szkolny przykład, więc nikt obyty z tematem nie powinien mieć problemów z udzieleniem odpowiedzi ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#nauka #ewolucja #antropologia #zagadka #biologia #paleoantropologia #paleontologia pokaż całość

źródło: Zrzut ekranu z 2017-09-12 004551.png

W erze wypadków i zamachów uświadamiających kruchość życia to dość niesamowite jak się pomyśli, że człowiek należy do najwytrzymalszych zwierząt w stosunku do masy ciała.

Pomijając w ogóle fakt, że jesteśmy najgroźniejszymi drapieżnikami tej planety, którzy wytworzyli unikatowe dla siebie sposoby polowania - pułapki, broń i moje ulubione - polowanie przez podążanie (ang. pursuit predation ; polega na podążaniu za ofiarą wytrwale do jej zamęczenia.) Poza nami na lądzie potrafią to do pewnego stopnia likaony i na dużo mniejsze dystanse lwy. Zwierzęta, szczególnie drapieżne, potrzebują więcej, niż my kalorii i dłuższego odpoczynku, więc horda homo po prostu za nimi podążała. Zwierzę widząc nas w pobliżu odskakiwało na pewna odległość wykorzystując swoją prędkość, ale kiedy zatrzymało się odpocząć, lub zapolować zza horyzontu wyłaniała się banda naszych dalekich kuzynów o czołach pochyłych jak u lodowca i mogła się tak wyłaniać dotąd, aż zestresowany, głodny i zamęczony drapieżnik padał, albo nie miał siły na ucieczkę i obronę. Wysoka skuteczność, żadnej walki, tryumf nieustępliwości i zorganizowana nad pierwotną siłą - przerażająca perspektywa.

Ludzie są też cholernie wytrzymali. Dla większości zwierząt, nawet naczelnych, złamania po osiągnięciu dojrzałości są wyrokiem śmierci. Nie dla człowieka - nasze odporne ciała potrafią zacerować się na tyle sprawnie, że możemy wrócić, czasem nawet do pełnej, sprawności.

Dużo różnorodność genetyczna i dość skomplikowane układy odpornościowe sprawiają, że szanse epidemii na wybicie całej populacji ludzkiej są dość niewielkie, podczas gdy dla innych zwierząt to duże zagrożenie. Gdybyśmy tylko, jak nietoperze, byli niepodatni na burzę cytokin ( w dużym uproszczeniu: wykrycie infekcji prowadzi do produkcji pewnych białek, które z kolei pobudzają produkcję białych krwinek, których duże stężenie w patologiczny sposób zwiększa produkcje tych białek - cytokin i mamy sprzężenie zwrotne dodatnie), która zabijała nas poprzez wyłączenie płuc zalanych płynami i pozostałościami komórek żernych np. podczas grypy hiszpanki to tu też bylibyśmy w ścisłej czołówce.

Rodzaj ludzki to cholernie skuteczne, trudne do zabicia drapieżniki. Pomyśl o tym następnym razem, jak poczujesz się zdołowany.
#biologia #antropologia #prehistoria pokaż całość

Europa a nie Afryka kolebką ludzkości? Co wynika z sensacyjnego znaleziska na Krecie

Naukowcy, wśród nich Polacy, donoszą bowiem o odkryciu wyjątkowo „ludzkich” odcisków stóp, których wiek i lokalizacja – ok. 5,6 mln lat, na Krecie – podważają tradycyjną wizję rozwoju naszej linii rodowej.

Czy to są ludzkie ślady? Pewne jest jedno, uczeni probują naginać fakty do własnego światopoglądu i szukają rozgłosu ( ͡° ͜ʖ ͡°)

http://wyborcza.pl/7,75400,22311315,pierwszy-czlowiek-polskie-tropy-na-krecie.html?utm_source=facebook.com&utm_medium=SM&utm_campaign=FB_Gazeta_Wyborcza

Artykuł, który ukazał się właśnie w czasopiśmie "Proceedings of the Geologists' Association", może być punktem zwrotnym w paleoantropologii, czyli nauce o pochodzeniu człowieka

Naukowcy, wśród nich Polacy, donoszą bowiem o odkryciu wyjątkowo „ludzkich” odcisków stóp, których wiek i lokalizacja – ok. 5,6 mln lat, na Krecie – podważają tradycyjną wizję rozwoju naszej linii rodowej.

Mogą one sugerować, że nasza historia nie zaczęła się w Afryce, jak dotąd zawsze uważano, i że (pra)ludzie porzucili drzewa i zaczęli chodzić na dwóch nogach już ponad 5 mln lat temu.


Dlaczego to takie ważne?
Co dwie ręce, to nie cztery

Cofnijmy się w czasie o ponad 200 lat. Pod koniec XVIII w. niemiecki anatom Johann Friedrich Blumenbach dokonał pierwszego naukowego rozróżnienia wśród naczelnych i wydzielił dwie grupy, które nazwał Quadrumana i Bimana, czyli czworo- i dwuręczne. Do tej pierwszej należały wszystkie gatunki małp zwierzo- i człekokształtnych, do tej drugiej tylko jeden gatunek – my. Ten podział utrzymał się przez kilkadziesiąt lat, o Bimana mówił też w swym „Pochodzeniu człowieka” Karol Darwin.

Zauważmy – mówiąc o małpach i ludziach Blumenbach nie używa pojęć czworo- i dwunożne, ale mówi o rękach (dłoniach). Dlaczego?

>Homo sapiens. Ojciec i matka nieznani

Otóż tym, co odróżnia nas najbardziej od małp, jest budowa stóp – małpy mają stopy zbudowane podobnie jak dłonie, my – nie. Budowa małpich stóp jest de facto powtórzeniem anatomii ich dłoni – w obu przypadkach mamy do czynienia z chwytnymi palcami i odwiedzionym dużym palcem (kciukiem, paluchem) służącym do obejmowania gałęzi.

Tylko ludzie, ze wszystkich naczelnych, mają stopy przystosowane wyłącznie do chodzenia – nasz wielki palec (paluch) utracił swą chwytność (zachowaną jeszcze u noworodków) i skierował się do przodu, co dobrze widać właśnie na odciskach stóp.

Naszych tropów nie sposób pomylić z tropami innych naczelnych.


Ten prosty, opisowy sposób rozróżniania ludzi od małp od dawna nie jest już stosowany, lecz nie stracił aktualności – dziś, gdy znamy już wiele kopalnych form przedludzkich, tym lepiej wiemy, że to nie wielki mózg, wytwarzanie narzędzi, język czy kultura charakteryzują naszą linię rodową (bo wszystkie te cechy pojawiły się późno w ewolucji homininów), ale właśnie sposób poruszania się i odmienna budowa stóp i dłoni – my zaczynaliśmy od dwunożności, małpy pozostały na drzewach i żadna nie przyjęła naszego stylu lokomocji.
Brakuje tropów

Inaczej niż w przypadku tropów dinozaurów, odciski stóp małp i wczesnych ludzi (homininów) skrajnie rzadko zachowują się w materiale kopalnym. Powód jest prawdopodobnie taki, że małpy żyją na drzewach i rzadko schodzą na ziemię, a wczesne homininy nigdy zapewne nie były zbyt liczne i też przez kilka milionów lat trzymały się blisko leśnych środowisk. Chętnie wchodziły na drzewa, np. w razie niebezpieczeństwa lub na noc.

>Homo na drzewie. Rodowym

Dlatego ich stopy przez długi czas zachowały jeszcze chwytność i przeciwstawność palucha – choć kości stóp znamy niewiele, to taką właśnie budowę stóp miała np. znaleziona niedawno w Etiopii Ardi (Ardipithecus ramidus), sprzed ok. 4,4 mln lat, a pewnie i o milion lat młodsza Lucy (budowa jej stóp nie jest znana, ale równoczasowy okaz Little Foot z RPA też charakteryzował się odwiedzionym paluchem).

Tym dziwniejsze są najstarsze znane dotąd odciski praludzkich stóp, pochodzące ze stanowiska Laetoli w Tanzanii i liczące sobie ok. 3,7 mln lat. Wyglądają niemal dokładnie jak nasze, choć są dużo mniejsze.


Kto je pozostawił? Ich lokalizacja i datowanie wskazywałyby na współplemieńców Lucy (Australopithecus afarensis), ale ich ludzki charakter sugeruje raczej jakiegoś bezwzględnego dwunoga. Nasze drzewo rodowe jest jeszcze bardzo słabo poznane i każdy rok przynosi nowe sensacyjne znaleziska. Nie jest więc wcale wykluczone, że obok wciąż przywiązanych do drzew australopiteków przed ponad 3 mln lat żyły już homininy, które z lasami zerwały na dobre.

I dlatego też tak sensacyjne jest ostatnie znalezisko z Krety.
Oko wyjątkowego turysty

Jego autorem jest znany polski tropiciel tropów dinozaurów (głównie) Gerard Gierliński, który trafił na nie po raz pierwszy w 2002 r. podczas turystycznego pobytu na Krecie, w północno-zachodniej, rzadziej odwiedzanej części wyspy, nad samym brzegiem morza, w pobliżu miejscowości Trachilos. Odsłaniają się tam płytkomorskie osady z późnego miocenu i na jednej z płyt Gierliński dostrzegł intrygujące zagłębienia, które zwróciły jego uwagę (przed nim musiały je widzieć tysiące osób, ale nie każdy ma oko tropiciela).

Choć zrazu nie powiązał ich z naczelnymi (szczegóły, zwłaszcza w pełnym słońcu, nie były widoczne), zaintrygowany powrócił w to miejsce kilka lat później.

Tropów było dużo i należały do wielu osobników. Były niezbyt czytelne, ale na tych najlepiej zachowanych rzucała się w oczy najważniejsza i najbardziej niespodziewana w tym miejscu i czasie cecha – to były odciski pięciopalczastych stóp, z paluchem skierowanym do przodu.


I były tylko stopy – istoty które je pozostawiły najwyraźniej nie podpierały się rękami. Musiały więc być dwunożne i najpewniej wyprostowane (bo chodzenie na dwóch nogach w pozycji pochylonej jest mechanicznie bez sensu).

Tropy z Trachilos
4 ZDJĘCIA
Tropy z Trachilos Fot. Gerard Gierliński

Kto chodzi w ten sposób i pozostawia takie odciski stóp? Odpowiedź jest oczywista – homininy, a i to pewnie tylko te bardziej zaawansowane.

Tylko co taki przedstawiciel Bimana robił na Krecie ponad 5 mln lat temu?
Ewolucja metodą prób i błędów

Do zbadania tropów z Trachilos powołany został międzynarodowy (choć głównie polski) zespół, w skład którego poza Gierlińskim weszli jeszcze Grzegorz Niedźwiedzki (obecnie z Uppsali w Szwecji), amerykański ichnolog (badacz kopalnych śladów) Martin Lockley, Athanassios Athanassiou i Charalampos Fassoulas (badacze z Grecji), Zofia Dubicka (Uniwersytet Warszawski), Andrzej Boczarowski (m.in. Uniwersytet Śląski i JuraPark w Krasiejowie), a także Matthew Bennett (badacz kopalnych śladów człowieka) i szwedzki paleontolog Per Ahlberg (też z Uppsali).

Efektem ich pracy jest pełna inwentaryzacja (w postaci cyfrowej i fotograficznej) kreteńskich tropów, analiza kontekstu geologicznego stanowiska w Trachilos, dokładne datowanie troponośnych warstw i – to najważniejsze, ale i najbardziej ryzykowne – próba interpretacji tych śladów w odniesieniu do ewolucyjnej historii człowieka.

>Wszyscy jesteśmy Azjatami?

Ale właśnie – czy tropy z Trachilos na pewno mają związek z tą historią? To prawda, dziś żadne zwierzę nie porusza się w ten sposób i dotąd milcząco zakładano, że pierwsza małpa, która zeszła z drzew i stanęła na dwóch nogach, była - niemal z definicji - założycielem naszej linii rodowej, czyli kladu (gałęzi) zwanego Hominini.

Ale tak nie musiało być, a nawet – w zgodzie z niektórymi koncepcjami ewolucyjnymi – niemal na pewno tak nie było. W ewolucji istnieje zasada, którą streścić można lapidarnym powiedzeniem: „wczesne eksperymentowanie i późniejsza standaryzacja”. Dobrze opisuje ono sposób powstawania największych wynalazków ewolucyjnych.

Ewolucja nie jest kierunkowa i nie jest kierowana, a więc wszelkie jej innowacje powstają stopniowo i metodą prób i błędów – zanim pierwsze dinozaury wzbiły się w powietrze (czyli powstały pierwsze ptaki), w niektórych ich liniach pojawiły się pióra (niesłużące zrazu do fruwania), w innych puste (pneumatyczne) kości, powstały formy szybujące lotem ślizgowym (zarówno z jedną, jak i z dwiema parami skrzydeł).

I wielokrotnie też te wczesne eksperymenty były przerywane – znamy wiele wtórnie nielotnych dinozaurów, które zrezygnowały z tej tak pozornie obiecującej innowacji. Wiele więc dinozaurów próbowało, ale ostatecznie wszystkie dzisiejsze ptaki pochodzą od jednej standardowej ich linii.


Z hominizacją musiało być podobnie.
Powrót na drzewa

W epoce mioceńskiej, pod koniec której powstały pierwsze prawdziwe homininy, żyło wiele małp człekokształtnych, znacznie więcej niż dziś, i zajmowały dużo większe obszary, w tym całą południową Europę, południową Azję i Afrykę (polecam w tym miejscu książkę „Prawdziwa planeta małp” Davida Beguna, która niebawem ma się ukazać na naszym rynku). Wiele z nich wykazywało mniej lub bardziej homininowe cechy (z samej Grecji opisano w marcu 2017 r. szczątki tak bardzo ludzkiej małpy Graecopithecus freybergi sprzed około 7 mln lat, że autorzy sugerują, iż mógł to być najstarszy przedstawiciel naszej linii rodowej).

>Wspólny przodek człowieka i szympansa mieszkał w Europie, nie w Afryce?

Większość z tych małp żyła na drzewach, ale tam, gdzie lasów było mniej, a otwartych terenów więcej (jak właśnie w Europie czy na niektórych obszarach Azji) część z tych małp mogła eksperymentować z dwunożnością, nie stając się przez to koniecznie homininami.

I część z tych dwunożnych małp mogła później znów wrócić na drzewa – być może tak właśnie należy odczytywać historię kladu orangutanów, a może nawet i szympansów (o ile ich wspólny przodek z nami był już dwunożny, co wydaje się prawdopodobne).


Autorzy bardzo starannie analizują wszystkie homininowe cechy odcisków stóp z Trachilos (na przykład budowę ich palców), a także takie, które niekoniecznie do homininowego wzorca pasują (na przykład budowę pięty, znacznie węższej od naszej, czy sporo krótszej i raczej płaskiej podeszwy). Porównują je z odciskami innych możliwych kandydatów (małp zwierzo- i człekokształtnych, różnych gatunków Homo i australopiteków, a także niedźwiedzi) i konkludują, że wzorzec homininowy pasuje tu najbardziej.

Analizują też dwa możliwe scenariusze ewolucyjne tego znaleziska – że są to ślady pierwszego prawdziwego hominina, w dodatku spoza Afryki, lub że jest to przykład równoległej (konwergentnej) ewolucji jakiejś europejskiej małpy człekokształtnej, która w obliczu kurczących się lasów spróbowała swoich sił na sawannie.

Nie kryją jednak swej większej sympatii dla tej pierwszej opcji, zgodnie z dość powszechną praktyką przy odkryciach wczesnych homininopodobnych szczątków – dziś o palmę pierwszego hominina w Afryce walczą co najmniej trzy znaleziska – ardipitek, sahelantrop i orrorin. Każdy z ich odkrywców chciałby w swym okazie widzieć naszego protoplastę.
Wyjście na ląd i zejście z drzew

Nie ma na razie szans na rozstrzygnięcie tego sporu, choć opcja nr 2 wydaje mi się bardziej prawdopodobna – jeśli rzeczywiście było wiele prób hominizacji, to łatwiej trafić na jedną z tych nieudanych niż tę jedyną, która się powiodła.

Tak się składa, że wśród autorów pracy o tropach z Krety jest Grzegorz Niedźwiedzki, który już wcześniej musiał się zetknąć z bardzo podobnym problemem. Jest on bowiem odkrywcą i współautorem pracy o najstarszych tropach kręgowców lądowych (tetrapodów) z kamieniołomu Zachełmie pod Kielcami.


Czy te najstarsze tropy z okresu dewońskiego (sprzed 395 mln lat) są rzeczywiście śladami pierwszego tetrapoda, który zapoczątkował linię prowadzącą do wszystkich kręgowców lądowych, w tym także Homo sapiens?

>Z morza wyszliśmy pod Kielcami

Mamy tu ten sam dylemat co w przypadku pierwszego hominina – w okresie dewońskim żyło bardzo dużo ryb trzonopłetwych i wiele z nich eksperymentowało z wychodzeniem na ląd. Większość tych prób musiała być nieudana (a część tych pionierów szybko wróciła do morza) w tym sensie, że dziś wszystkie czworonogi pochodzą od tej jednej, która patrząc ex post, odniosła sukces. Ale wszystkie były ważne i tylko razem pokazują, jak w historii życia dochodziło do powstawania największych i najbardziej brzemiennych w skutki innowacji.

Niezależnie więc, czy istota z Trachilos była pierwszym homininem, czy też nie, a autor tropów z Zachełmia pierwszym tetrapodem, to odkrycie śladów ich stóp dokumentuje dwa kluczowe wydarzenia naszej ewolucji: wyjście na ląd i zejście z drzew. Każde z nich bez wątpienia wymagało bardzo wielu prób. I każde okazało się przełomem w historii życia na Ziemi.
Konferencje prasowe we wtorek i środę

Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy (PIG-PIB) zaprasza na konferencję prasową poświęconą "odkryciu najstarszych ze znanych na świecie śladów praludzi". Odbędzie się we wtorek 5 września o godz. 11 w siedzibie PIG-PIB w Warszawie przy ul. Rakowieckiej 4 – w gmachu Muzeum Geologicznego w Sali nr 15 (wejście od ul. Wiśniowej).
W środę 6 września konferencję prasową na ten temat organizuje także stowarzyszenie Delta - odbędzie się ona o godz. 11 w Zapiecku Bałtowskim w Bałtowie, woj. świętokrzyskie (stowarzyszenie Delta było jednym ze sponsorów opisywanych badań).


*Dr Marcin Ryszkiewicz jest geologiem, ewolucjonistą i popularyzatorem nauki, pracuje w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie

#nauka #paleontologia #ciekawostki #antropologia pokaż całość

źródło: xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx.jpg

Wstęp dla antropologów-amatorów i nazioli ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Tutaj więcej typów rasowych

#antropologia #nauka #biologia #czlowiek #rasizm #infografika

źródło: i.imgur.com