Eh te nasze witaminki xd

Kobieta ma prawo jazdy od nieco ponad 2 tygodni.

#logikarozowychpaskow #rozowepaski #bialapodlaska trochę #heheszki

źródło: Screenshot_20211020-212050_1.png

#herbyklubowmirko <- tag do obserwowania lub czarnolistowania

Jeśli chcesz być wołany na stałe, zaplusuj ten post

RUNDA WSTĘPNA 19/20

Dziewiąty dzień konkursu na najładniejszy herb piłkarski w Polsce. No i kończymy rundę wstępną. Dzisiaj najbardziej wyróżnia się Siarka Tarnobrzeg swoim nietypowym kształem, a także skrajnie minimalistyczna Avia Świdnik. Zapraszam ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Głosowanie zostanie zamknięte ok. godz. 23:00 w ciągu dwóch dni od opublikowania posta.

Arkusz z wynikami

#ankieta #pilkanozna #herbyklubow #debica #bialapodlaska #ostrowiecswietokrzyski pokaż całość

źródło: 19.png

Gdy mam za dużo konkretu, idę zobaczyć jakaś abstrakcję. W galerii w Białej Podlaskiej trwa wystawa akwareli Adama Papke. Bardzo mi się podobają że względu na ujęcie widoków nieba. Powiesiłbym coś takiego na ścianie.
#sztuka #malarstwo #bialapodlaska

źródło: IMG_20211019_123430.jpg

XDDDDDDDDDDDDD
#podlasie #uchodzcy #bialorus #bialapodlaska

pokaż spoiler Niebezpośrednio #lublin #lubelskie


źródło: 1634565927735.jpg

Krążyłem wczoraj po okolicy z aparatem aby wykorzystać pogodę. Dzisiejsza pogoda pokazuje, że był to dobry moment.
Brama koszarska, niedawno zrekonstruowane wejście do parku Radziwiłłów, Biała Podlaska.
#fotografia #architektura #bialapodlaska

źródło: cdn.discordapp.com

Wykaz miejscowości, które obejmie stan wyjątkowy:

https://www.gov.pl/web/premier/projekt-uchwaly-rady-ministrow-o-skierowaniu-do-prezydenta-rzeczypospolitej-polskiej-wniosku-o-wprowadzenie-stanu-wyjatkowego-na-obszarze-czesci-wojewodztwa-podlaskiego-oraz-czesci-wojewodztwa-lubelskiego

#imigranci #polska #wlodawa #bialapodlaska #sejny #augustow #sokolka #bialystok #hajnowka #siemiatycze pokaż całość

W galerii w Białej Podlaskiej trwa wystawa Tadeusza Cieślaka. Głównie to pocztówkowe krajobrazy malowane grubymi pociągnięciami pędzla. Jak dla mnie średnie - niektóre miejsca ładne ale technicznie namalowane bardzo prosto. Ludziom się chyba jednak podobają bo dwa już są sprzedane.
#bialapodlaska #sztuka #malarstwo

źródło: IMG_20210803_131937.jpg

#bialapodlaska #heheszki #humorobrazkowy #tagujenanocnej

źródło: 1627089138690.jpeg

Wieczorowe chodzę se... Znaczy wieczorowe chodzę dla siebie, bo podlasie #bialapodlaska #podlasie

źródło: JPEG_20210421_232523_5963956271300762366.jpg

Update: Doszły kolejne wiaodmości o planowanych nowych marketach

Nowe sklepy #aldi w #polska, które powstaną w ciągu kilka miesięcy

#reda
#starogardgdanski
#lomza (pierwszy sklep w Podlaskim)
#bialapodlaska
#lublin (pierwszy sklep w Lubelskim)
#rzeszow
#nowysacz
#plock
#skawina
#kluczbork
#wroclaw
#pleszew
#radzymin
#lowicz
#szczecin

Sieć rozwijała się głownie w pd - zachodniej Polsce
jednak widać że ekspansja obrała kierunek na północ i wschód

Województwa gdzie nie ma marketu tej sieci w 2021

- Podlaskie
- Lubelskie

https://praca.aldi.pl/oferty-pracy/sklep

#biedronka #lidl #markety
#aldi #gownowpis #dino
#ciekawostki #polska pokaż całość

źródło: Beztytułu.png

Zapraszam na nową historię z serii #polskiepato pt. "Ślepy traf".

Tekst możecie przeczytać tutaj lub na moim blogu polskiepato.pl. Tam znajdziecie więcej zdjęć, link do odcinka "Magazynu Kryminalnego 997" na temat tej zbrodni oraz do wywiadu z jednym z mafiozów.

Powiadomienia o nowych wpisach pojawiają się na fejsbukowym fanpejdżu Polskie Pato. Zapraszam też na Instagrama, gdzie wrzucam całkiem ciekawe stories o patologii i kryminalnych tematach, którymi się aktualnie zajmuję (spoiler: jutro idę do czytelni akt).

• • •

Lata 90. to czas najaktywniejszych działań polskich zorganizowanych grup przestępczych. Nasza mafia jest najczęściej kojarzona z podwarszawskimi Pruszkowem i Wołominem, jednak w gangsterskich historiach zapisało się znacznie więcej miast i wsi. Ważnym miejscem przestępczych porachunków i nielegalnych biznesów były wschodnie przejścia graniczne. W Terespolu prężnie działały grupy złożone zarówno z obywateli Polski, jak i mieszkańców byłych krajów bloku komunistycznego.

. . .

Blisko trzydzieści lat temu kilkukilometrowe kolejki samochodów do polsko-białoruskiego przejścia granicznego nie dziwiły nikogo. Zdarzało się, że w oczekiwaniu na odprawę celną kierowcy stali nawet po pięć dni. Sytuacja na granicy sprzyjała okolicznym opryszkom wymyślającym coraz to nowsze sposoby na obrabowanie nocujących w autach ludzi. Wracający za Bug zwykle mieli ze sobą spore sumy pieniędzy – skupowali dolary lub sprzedawali na polskich bazarach papierosy, alkohol czy części samochodowe. Ofiarami złodziei padały także wycieczki autokarowe i kierowcy tirów.

Oprócz napadów rabunkowych przygraniczni bandyci wymuszali haracze i brali pieniądze za nonsensowne usługi: nocne pilnowanie kolejki, ochronę przed innymi gangsterami albo rzekome sprzątanie okolicy. Niektórzy z terespolskich „ochroniarzy” mieli nawet założone legalne działalności i nosili charakterystyczne mundury. Stawiających opór bito pałkami i rażono paralizatorami, grożono bronią lub jej atrapą, zastraszano i siłą usuwano z kolejki. Przybysze zza wschodniej granicy, gdzie zwykle panowało jeszcze większe bezprawie niż w Polsce, nie zdawali sobie sprawy, że wyłudzacze działają nielegalnie. Wielu z przyjezdnych miało już wcześniej przygotowane zaskórniaki, które posłusznie wręczali gangsterom w ochroniarskich uniformach.

Działalność gangsterska na polsko-białoruskiej granicy przynosiła duże zyski, było więc wielu chętnych do prowadzenia tam interesów, a konflikty pomiędzy konkurencyjnymi grupami były prawie na porządku dziennym. Gangsterzy nie przebierali w środkach – regularnie dochodziło do pobić, okaleczeń czy niewyjaśnionych zaginięć. Wiele z mafijnych zatargów kończyło się morderstwami. Gangsterzy byli bezwzględni, a swoje ofiary przed śmiercią często torturowali, obcinając palce czy dłonie.

. . .

Jednym z najbardziej znanych podlaskich rekieterów lat 90. był cieszący się autorytetem w przestępczym światku Mariusz L., pseudonim „Wara”. Oprócz wymuszeń rozbójniczych i pobierania haraczy, jego ludzie pomagali w tak zwanym „bezpiecznym przejeździe”, który polegał na przeprowadzeniu auta na sam początek kolejki. W 1996 roku „Wara” postanowił zalegalizować swoją przygraniczną działalność i założył przedsiębiorstwo pod nazwą „Budzik”, które zajmowało się budzeniem kierowców czekających w kolejce do odprawy. Zatrudnieni przez właściciela firmy przestępcy przechadzali się o poranku wśród zaparkowanych aut i pukali w szyby. Od zaspanych kierowców wymagali zapłaty w wysokości dziesięciu złotych.

W „Budziku” zatrudniony był miejscowy znany bandyta Dariusz W., nazywany w swoim środowisku „Tulipanem”. Znamienna ksywka pochodziła od działającego w latach 70. i 80. podrywacza i złodzieja Jerzego Kalibabki. Tak jak słynny uwodziciel, W. uwielbiał zakrapiane imprezy, towarzystwo kobiet i przypadkowy seks. Spore pieniądze, które zarabiał na granicy i na złomowisku trwonił w szybkim tempie. W firmie terespolskiego gangstera pracował także „Dżudżo”, kolega „Tulipana” mieszkający na tej samej ulicy.

W tym czasie jednym z najbardziej wpływowych ludzi na wschodniej granicy był obywatel Rosji ormiańskiego pochodzenia Aleksander Y., pseudonim „Said”. Mafiozo działał na terenie całej Polski i w krajach byłego bloku komunistycznego, skąd jego współpracownicy sprowadzali kradzione samochody. Sam „Said” mieszkał na stałe w Białymstoku, sporadycznie pojawiając się w Terespolu czy Białej Podlaskiej, gdzie w jednym ze znanych hoteli opłacał pokój, który zawsze na niego czekał. Firma „Budzik” była realnym zagrożeniem dla jego interesów, dlatego gdy tylko dowiedział się o legalnym biznesie konkurencji, zaczął częściej pokazywać się na granicy. W towarzystwie rosłych mężczyzn obserwował patrolujących przygranicze pracowników „Budzika”.

. . .

Nocą z 4 na 5 września 1996 roku w jednej z kamienic przy ulicy Wojska Polskiego w Terespolu rozległo się pukanie do drzwi. Tej nocy „Dżudżo” nie wrócił do domu i pijany po imprezie spał u znajomych. Bliscy gangstera po cichu spojrzeli przez wizjer, za którym stało dwóch młodych mężczyzn. Widok broni u jednego z nich utwierdził ich w przekonaniu, by udawać, że w mieszkaniu nikogo nie ma. Zrezygnowani nieproszeni goście opuścili klatkę schodową i udali się do sąsiedniej kamienicy.

Kto tam?

– szepnęła przez drzwi zbudzona ze snu niewidoma kobieta.

My do "Tulipana"

– odpowiedział głos z wyraźnym wschodnim akcentem.

Syna 62-latki nie było w domu, noc spędzał pijany w objęciach kochanki. Stanisława W. odpowiedziała zgodnie z prawdą, a ci oddali dwa strzały w stronę mieszkania. Kule przebiły drewniane drzwi i trafiły w klatkę piersiową matki „Tulipana”. Napastnicy uciekli, a jeden z członków rodziny postrzelonej wezwał pogotowie. Ranna kobieta została przetransportowana do szpitala w Białej Podlaskiej, gdzie podczas operacji zmarła.

Na miejscu pojawili się bialscy kryminalni, którzy ustalili, że bandyci uciekli autem z białoruską rejestracją. Mimo blokady dróg, sprawcy przedostali się na E30, a później poza granice Polski. Zarówno „Tulipan”, jak i „Wara” odmówili policji współpracy, oczywistym było jednak, że Stanisława W. była przypadkową ofiarą mafijnych porachunków. Z ustaleń mundurowych wynikało, że zamach miał związek z działalnością firmy „Budzik”, a martwi mieli być „Tulipan” i „Dżudżo”. Mordercy kobiety mieli ją już wcześniej nachodzić i dopytywać o syna, który w ostatnim czasie rzadko nocował w rodzinnym mieszkaniu. Tajemniczy mężczyźni mieli też na osiedlach w Białej Podlaskiej dopytywać o adres „Wary” i wybić szybę w mieszkaniu matki „Tulipana”.

Mimo działań bialskiej i lubelskiej policji sprawcy nie zostali zidentyfikowani, a sprawę umorzono. W krótkim czasie po zamachu „Wara” rozwiązał firmę i wraz z całą rodziną wyprowadził się do Warszawy. Interesy „Tulipana” przestały się opłacać, a koledzy z przygranicza bali się, że współpracując z nim, narażą się „Saidowi” i jego świcie. Syn zamordowanej kobiety na kilka lat zrezygnował z gangsterskiej kariery, ale na początku XXI wieku wrócił do fachu. Zajął się przemytem narkotyków na Białoruś, gdzie w 2002 roku został zatrzymany za posiadanie sporej ilości amfetaminy. Białoruski sąd skazał go na osiem lat pozbawienia wolności i pozwolił na odsiedzenie wyroku w Polsce. W trakcie jednej z przepustek zaczął się ukrywać i przez pewien czas był na liście poszukiwanych przez policję.

„Said” od 1997 roku wraz z ormiańską mafią zajmował się wymuszaniem haraczy od handlarzy na Stadionie Dziesięciolecia. W 2001 roku został zatrzymany, a blisko dwa lata później skazany na dziewięć lat więzienia. Rok po usłyszeniu wyroku zmarł na raka.

. . .

W 2012 roku kryminalni z lubelskiego Archiwum X postanowili wrócić do sprawy śmierci Stanisławy W. z Terespola. Policjanci z Wydziału Kryminalnego KWP w Lublinie oraz policjanci z Białej Podlaskiej nawiązali współpracę z białoruskimi instytucjami państwowymi i organami ścigania z Brześcia. Dzięki ich kooperacji i zastosowaniu nowoczesnych metod z dziedziny badań kryminalistycznych, funkcjonariusze ustalili, że sprawcą śmierci 62-letniej kobiety jest niejaki Uladzimir M. Białorusin w 1996 roku miał 18 lat i pracował m.in. dla „Saida”. Po zabójstwie Stanisławy W. wrócił do rodzinnego Brześcia, gdzie mieszkał przez sześć lat. Później wyprowadził się do Niemiec i tam ułożył sobie życie. Nie zaprzestał jednak stosowania przemocy i kilkakrotnie dotkliwie pobił swoją partnerkę.

Mimo wydania europejskiego nakazu aresztowania, M. przez kilkanaście miesięcy pozostawał nieuchwytny. Dopiero wiosną 2016 roku policja otrzymała informację, że poszukiwany widziany był w niemieckim mieście Augsburg. Niemieccy funkcjonariusze zatrzymali 38-letniego Uladzimira. Po deportacji do Polski mężczyzna został przewieziony do Aresztu Śledczego w Lublinie.

Oskarżony przyznał się do winy. Wyjaśnił, że nie miał pojęcia, że ktoś stoi za drzwiami.

Strzeliłem w kierunku drzwi, bo chciałem zrobić dziurkę, żeby „Tulipan”, gdy wróci do domu, wiedział, że tam byłem

– opowiadał przed sądem.

Twierdził też, że nie wiedział, że kogoś zabił, słysząc jednak plotki o śmierci kobiety po drugiej stronie granicy, podejrzewał, że to on mógł być sprawcą i przez dwadzieścia lat żył z tą niepewnością. Podczas procesu, który rozpoczął się w 2017 roku w Sądzie Okręgowym w Lublinie, płakał i prosił o wybaczenie. „Tulipan”, który był oskarżycielem posiłkowym wykrzykiwał na sali sądowej:

Wiedziałeś, do kogo strzelasz! Wiedziałeś, że matka jest święta!

W czerwcu 2017 roku Sąd skazał Uladzimira M. na karę 10 lat pozbawienia wolności.

• • •

Informacje z mediów, które zawarłam w tym tekście, pochodzą stąd, stąd, stąd, stąd, stąd oraz stąd. Korzystałam także z książki Ryszarda Modelewskiego “Odwet gliny. W imię sprawiedliwości”.

Nad poprawnością języka polskiego w moich tekstach czuwa @TerazMnieWidac. Tytuł też wymyślił.

. . .

#kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #terespol #bialapodlaska #mafia pokaż całość

źródło: terespol.jpg

#zima #bialapodlaska #fotografia

źródło: IMG_20210117_150836.jpg

Zapraszam na nową historię z serii #polskiepato pt. "Śmierć w dyskotece"

Tekst możecie przeczytać tutaj lub na moim blogu polskiepato.pl.

Powiadomienia o nowych wpisach pojawiają się na fejsbukowym fanpejdżu Polskie Pato.

Jeżeli ktoś chciałby wesprzeć moje pisanie, to zapraszam na Patronite.

• • •

Za czasów "Impulsu" to Wisznice były centrum weekendowej zabawy bialskopodlaskiej młodzieży. Na parkingu modnej w latach 90. dyskoteki stawało kilkaset samochodów z okolic i autokarów z sąsiednich województw. Bladym świtem sznur upojonych alkoholem młodych ludzi wracał do swoich domów, obwieszczając to głośno pogrążonym we śnie mieszkańcom okolic. Darek do swojego domu nie wrócił już nigdy.

Autem z Łyniewa do "Impulsu" było kilka minut jazdy. Mimo sąsiedztwa modnej dyskoteki, Darek nie kwapił się do zabaw. Zaradny 25-latek prowadził duże gospodarstwo, obrabiał własne dwadzieścia hektarów, niemało też dzierżawił. Dopiero co na spółkę ze starszym bratem kupił kombajn i kopaczkę do ziemniaków. Matka nieco martwiła się o Darka, bo chociaż dobry chłopak i robotny, a do tego strażak w miejscowym OSP, to wciąż kawaler. Może w "Impulsie" by kogoś poznał.

Granatowy Polonez Atu błyszczał w letnim słońcu. Darek skrupulatnie wypucował nowy nabytek i trochę nawet kręcił nosem, kiedy koledzy wsiedli do środka, wnosząc piach na świeżo wyprane dywaniki. Gdy znajomi z sąsiedztwa usadowili się wygodnie w fotelach, Darek przekręcił kluczyk w stacyjce i ruszył w stronę "Impulsu". Był sobotni wieczór 3 sierpnia 1997 roku, gdy dotarł na swoją pierwszą oraz ostatnią w życiu dyskotekę.

. . .

Sąsiedztwo popularnego lokalu nie było chlubą dla mieszkańców Wisznic. Mówiono, że jakby zebrać całą pozostawioną w okolicznych zaroślach bieliznę, to można by sklep z używaną odzieżą otworzyć. Miejscowych męczyły noce pełne krzyków i przekleństw oraz cotygodniowe interwencje policji. W weekendowe wieczory, gdy na peryferie wsi zjeżdżali się imprezowicze, nikt rozsądny nie kręcił się po okolicy. Często zdarzały się też bijatyki i praktycznie co weekend po zabawie ktoś leżał ranny. Ale oprócz pijanej gówniarzerii bili też ochroniarze.

W pewną letnią noc z "Impulsu" wracały dwa małżeństwa. Pary szły spokojnie poboczem wesoło rozprawiając, gdy nagle obok zatrzymała się taksówka, z której wyskoczył obcy im człowiek głośno krzycząc: Jak wy k**** chodzicie, ja wam k**** pokażę! Mąż jednej z kobiet zauważywszy pistolet w dłoni agresora, rzucił się, by mu go odebrać. Podczas szarpaniny nadjechał policyjny radiowóz, który rozgoniwszy towarzystwo, pojechał dalej. Małżeństwa ruszyły w dalszą drogę, przyśpieszając już kroku. Po przejściu niecałego kilometra zostali ponownie zatrzymani przez taksówkę z widzianym przez nich wcześniej agresywnym mężczyzną, który tym razem czekał spokojnie w środku, gdy z auta wyskoczyło pięciu osiłków w charakterystycznych dla ochroniarzy "Impulsu" fosforyzujących kamizelkach z napisem "STRAŻ" na plecach. Kilku z nich zaczęło bić bezbronnych pieszych, nie oszczędzając nawet kobiet. Gdy ponownie nadjechał radiowóz, napastnicy wskoczyli do taksówki i uciekli. Do ofiar, w tym jednego pobitego do nieprzytomności, została wezwana karetka.

. . .

4 sierpnia 1997 roku o trzeciej nad ranem 18-letni Marek uznał, że dla niego to już koniec imprezy i czas wracać do domu. Do rodzinnej wsi pod Włodawą miał nieco ponad pół godziny drogi. Przeciskając się pomiędzy pijanym tłumem pod wielkim, murowanym hangarem wisznickiej dyskoteki, odnalazł w ciemnościach swojego fiata 125p. Ruszając z miejsca postoju, poczuł, że coś zaklinowało się pod podwoziem. Myśląc, że to kłoda lub krawężnik, dodał gazu i przez parę metrów usiłował zgubić zaczepiony przedmiot. Gdy samochód nie dawał rady jechać, zaczął cofać, aż w końcu wysiadł sprawdzić, co takiego przeszkadza mu w jeździe. Spod samochodu wyjął zakrwawionego człowieka. Gdy przyjechało pogotowie, Darek jeszcze żył.

Rodzice 25-latka z Łyniewa zostali poinformowani o wypadku jeszcze tego samego poranka. Policjant przekazał im, że Darek ma tylko niewielką ranę ciętą głowy, a z parczewskiego pogotowia rodzina została odprawiona i uspokojona, że nic mu nie jest, niech wracają do domu i przyjadą dopiero, gdy chłopak przetrzeźwieje. Po kościele zadzwonili, że jest bardzo źle i przewiozą Darka do szpitala w Lublinie. Chłopak był sparaliżowany, przelewał się w ramionach rodziców, którzy w końcu zostali dopuszczeni do syna.

W szpitalu przy Jaczewskiego w Lublinie Darek od razu trafił na stół operacyjny. Po pierwszej sześciogodzinnej operacji pacjent zaczął się dusić i we wtorek trzeba było go znów operować. Okazało się, że całe lewe płuco jest zalane krwią i treścią pokarmową żołądka, co potwierdziło postawioną wcześniej przez policjantów hipotezę, że 25-latek został przed przejechaniem przez samochód pobity.

Dwa tygodnie po operacji pojawiła się szansa, że pacjent przeżyje. Rdzeń kręgowy pobudził się do pracy, dzięki czemu Darek odzyskał czucie w palcach. Dotarł do niego też straszliwy ból. Niestety, wkrótce przestały działać nerki i wątroba. Po trzech tygodniach heroicznej walki o życie, w skutek niedotlenienia mózgu, 25-latek zmarł.

. . .

Pogrzeb Darka stał się bezgłośnym manifestem przeciwko "Impulsowi". Za niesioną przez strażaków trumną kroczył liczny tłum mieszkańców Wisznic i sąsiednich wsi. Wszyscy domagali się zamknięcia głośnej dyskoteki i twierdzili, że Darka pobili i zostawili pod autem ochroniarze "Impulsu", czemu właściciel przybytku kategorycznie zaprzeczał. Mimo sprzeciwu lwiej części społeczności, dyskoteka wciąż działała i cieszyła się niemalejącą popularnością. Wciąż też dochodziło do bójek, a jeden z imprezowiczów otarł się o śmierć, tracąc nerkę wskutek pobicia.

Akcja Katolicka Diecezji Siedleckiej z oddziałem parafialnym w Wisznicach zbierała podpisy pod petycją o wycofanie z "Impulsu" alkoholu, którego uznano za głównego winowajcę ciągłych bójek. Odbywały się także protesty, w których brały udział setki ludzi. Lokalne gazety pisały o "rozpijającym i demoralizującym" młodzież lokalu i o nieetycznym właścicielu, który nie chce zamknąć swojego biznesu, ten zaś podał redakcję "Słowa Podlasia" do sądu za naruszenie jego dóbr osobistych.

W listopadzie 1997 roku, po otrzymaniu pisma od siedleckiej diecezji, pełnomocnik wojewody bialskopodlaskiego do spraw profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białej Podlaskiej o cofnięcie koncesji na alkohol w klubie "Impuls". Akcja powołała się na ustawę o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Prawnicy SKO uznali, że wcześniejsza koncesja została wydana z rażącym naruszeniem prawa i jest nieważna. Zezwolenie na sprzedaż alkoholu zostało podpisane przez sekretarza gminy Wisznice uprawnionego do tego przez wójta, którym w obecnym czasie była żona właściciela "Impulsu", co wedle doktryny prawnej unieważniało wydany dokument. Oznaczało to, że przez dwa lata działania klubu, alkohol był tam sprzedawany nielegalnie. Z końcem lutego 1998 roku niedochodowy już dobytek został zamknięty. Właściciel tłumaczył swoją decyzję pomysłem na inny biznes w tym miejscu oraz naciskom ze strony prasy, głównie "Słowa Podlasia".

Parczewska prokuratura postawiła zarzuty 18-latkowi, który nieumyślnie przejechał po Darku. Mimo wysiłków, policji nie udało się dowiedzieć, kto go pobił ani czy sam usiadł przy fiacie, czy został tam podłożony. Znalazło się wielu świadków, którzy widzieli Darka przed wypadkiem, jak siedzi oparty o koło. Rok później lubelski sąd uznał oskarżonego za winnego nieumyślnego naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym i przejechania po 25-latku, powodując "zwichnięcie kręgosłupa szyjnego z rozerwaniem dysku C 3-4 i uszkodzenie rdzenia kręgowego". Marek został ukarany wyrokiem dwóch lat pozbawienia wolności w zawieszeniu na cztery lata oraz dozorem kuratora sądowego. Prokurator uznał wyrok za zbyt łagodny i chciał odwołać się od niego, ale z braku poparcia apelacji przez rodziców zmarłego, wycofał się. Małżeństwo uznało, że młody kierowca nie jest winny śmierci ich syna, tylko nieznani sprawcy pobicia i porzucenia pobitego pod samochodem, czego dowodem miały być słowa wypowiedziane przez chłopaka w szpitalu: Jak mieli mnie tak zostawić, to lepiej zabiliby na miejscu...

Po ponad dwudziestu trzech latach od śmierci Darka sprawcy pobicia wciąż nie zostali zidentyfikowani. Przed laty rodzice zmarłego mieli nadzieję, że potencjalni świadkowie wydarzeń z sierpniowego wieczoru 1997 roku przestaną się bać zemsty ze strony bandytów i zgłoszą się na policję, ale tak się nie stało. Ochroniarzom "Impulsu", którzy przez mieszkańców byli wskazywani jako winni śmierci 25-latka, nie zostali oskarżeni w tej sprawie. Za to jesienią 1998 roku piątka z nich została skazana wyrokami po dwa lata więzienia w zawieszeniu na trzy lata oraz grzywnami po tysiąc złotych za pobicie wracających z dyskoteki małżeństw. Klubowi bramkarze zostali także zobowiązani do wpłaty na stowarzyszenia pomagającemu dzieciom, a jeden z nich otrzymał dozór kuratora.

Jeżeli ktoś z Was posiada informacje na temat winnych pobicia Darka i przyczynienia się do jego śmierci, proszę o skontaktowanie się z najbliższym komisariatem policji.

• • •

Tekst powstał w oparciu o artykuły ze "Słowa Podlasia" wyd. 23-29 IX 1997 r., 4-7 XI 1997 r., 9-15 XII 1997 r., 29 IX - 5 X 1998 r., oraz artkułu "Śmierć i alkohol" z 1998 roku, niestety nie zapisałam dokładnej daty wydania. Korzystałam też z artykułu "Śmierć w rytmie disco-polo" z (nieistniejącego już) dziennika "Życie" wydanie z 1997 r. nr. 253.

Nad poprawnością języka polskiego w moich tekstach czuwa niezawodny @TerazMnieWidac!
. . .

#kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #wisznice #bialapodlaska pokaż całość

źródło: Darek.jpg

Zapraszam na nową historię z serii #polskiepato pt. "W sumie, to nie żyje" Proszę szybko czytać, bo jutro wrzucam następną!

Tekst możecie przeczytać tutaj lub na moim blogu polskiepato.pl.

Powiadomienia o nowych wpisach pojawiają się na fejsbukowym fanpejdżu Polskie Pato.

Jeżeli ktoś chciałby wesprzeć moje pisanie, to zapraszam na Patronite.

• • •

Pierwszego dnia Świąt Bożego Narodzenia 1996 roku skute lodem ścieżki między bialskopodlaskimi wsiami nie zachęcały do spacerów. Ślizgając się między zaspami, Stanisław wytrwale dreptał ku domostwu swego ojca w Musiejówce. Na miejscu trud wynagrodził mu zimny napitek, który jak co roku wypił z gospodarzem rodzinnego domu. Po opróżnieniu flaszki i czułych pożegnaniach z krewnymi, gość z powrotem ruszył w mróz. Do swojej chałupy z Kozłach nie dotarł, a co działo się dalej, nie pamięta już nikt.

Pięćdziesięciolatek ocknął się na oddziale chirurgicznym szpitala w Białej Podlaskiej. Od pielęgniarki dowiedział się, że młodzi mieszkańcy gminy Rossosz znaleźli go leżącego pod płotem i zawiadomili karetkę. Oprócz poalkoholowego bólu głowy, Stanisław miał odmrożone dłonie i gdyby spędził choć godzinę dłużej na śniegu, lekarze zmuszeni byliby amputować mu obie kończyny. Na twarzy miał sińce i zadrapania, co mogło być skutkiem upadku na zamarzniętą glebę lub pobicia. Mimo że mężczyzna stanowczo zaprzeczył, jakoby brał udział w bójce, personel szpitala był zobowiązany zawiadomić policję. Podczas przesłuchania na komisariacie w Łomazach Stanisław odmówił składania zawiadomienia o pobiciu, był święcie przekonany, że nikt mu krzywdy nie zrobił, a całą sytuację tłumaczył swoim pijaństwem.

. . .

6 stycznia 1997 roku komendant Komisariatu w Łomazach Zbigniew N. uczestniczył w zebraniu sprawozdawczo-wyborczym Ochotniczej Straży Pożarnej w Rossoszu. Wraz z "Rambo", jak zwano 33-letniego komisarza, na bankiecie bawili się posłowie, wójt, komendanci straży pożarnej i inne "grube ryby" z okolic. Na suto zakrapianej zabawie ktoś poruszył temat wypadku Stanisława z Kozłów. Strażacy powtórzyli komendantowi miejscowe plotki, jakoby pijany mężczyzna miał zostać pobity przez dwóch 19-latków – Mariusza D. i Roberta J. Zarzucali też dowódcy łomaskiej policji słabą skuteczność w wykrywaniu przestępstw, co mocno ubodło dumnego "Rambo". Rozsierdzony przytykami kolegów, komisarz N. zatelefonował na komisariat i zlecił pełniącym tego dnia służbę funkcjonariuszom, by czym prędzej zatrzymali do wyjaśnień dwóch chłopców. Podwładni posłusznie zabrali się do wykonywania polecenia i po godzinie czternastej zajechali na podwórze rodziców Mariusza D. Z Kozłów przewieźli go do Łomaz, gdzie zaczęli kilkugodzinne przesłuchanie.

19-latek opowiedział mundurowym, że wieczorem 25 grudnia 1996 roku spotkał się ze swoimi rówieśnikami Robertem i Grześkiem. Razem pojechali do Musiejówki, gdzie miał dołączyć do nich jeszcze jeden kolega, Mirek. W oczekiwaniu na kompana pili wódkę w aucie Grześka, aż kierowca postanowił się pożegnać, podwiózł kolegów do wyczekiwanego Mirka i odjechał załatwiać swoje sprawy. Chłopcy ogrzali się w domu przyjaciela, śpiewając kolędy z jego rodzicami, po czym udali się w drogę powrotną do Kozłów. Po przejściu kilku metrów zauważyli leżącego w śniegu, zakrwawionego Stanisława. Mariusz i Robert podnieśli skostniałego z zimna mężczyznę i zaczęli ciągnąć do najbliższego domu. Tam zastała ich ciemność, przeciągnęli więc nieprzytomnego do rodziców Mirka, którzy pokierowali ich do innego sąsiada. Bo jego synowa po szkołach – uzasadnił pan domu. Wywracając się na oblodzonej ścieżce, chłopcy dotaszczyli bezwładnego człowieka do mieszkającej obok pielęgniarki. Kobieta zajęła się poszkodowanym do przyjazdu karetki i razem z nastolatkami przyczyniła się do uratowania rąk oraz życia Stanisława.

Policjanci zdawali się nie wierzyć w tłumaczenia nastolatka i za wszelką cenę usiłowali wymusić na Mariuszu przyznanie się do pobicia swojego sąsiada. Według relacji przesłuchiwanego, krzyczeli, bili go pięściami w brzuch, okładali gumową pałką, rzucili na podłogę i uderzali po gołych piętach. O osiemnastej, na rozkaz komendanta, który wciąż przebywał w remizie i wydawał rozkazy telefonicznie, funkcjonariusze pojechali po Roberta J. Z Karczówki zabrali go błyskawicznie, nie pozwolili nawet dokończyć kolacji, ale obiecali rodzinie odwieźć go za pół godziny. Rodzice domyślali się, w jakiej sprawie zabierano ich syna, od dawna słyszeli plotki o tym, że Robert ze swoim kolegą pobili Stanisława z Kozłów. Nastolatek tłumaczył rodzicom i sąsiadom, że to pomyłka, że ciągnęli nieprzytomnego mężczyznę, by mu pomóc, a nie bić. Zmęczony pomówieniami twierdził nawet, że sam zgłosi się na komisariat, by wszystko wytłumaczyć i uciąć wiejską gadaninę.

Gdy przywieziono Roberta do Łomaz, przesłuchujący pozwolili Mariuszowi wyjść na korytarz i kazali czekać. Najpierw przesłuchiwali go policjanci, później sam komendant Zbigniew N., który prosto z imprezy w Rossoszu przyjechał na komisariat. Mariusz zza drzwi słyszał krzyki, a później huk. I ciszę. Ja nie chciałem, co ja narobiłem! – znów krzyk. I płacz.

Pogotowie przyjechało po dwudziestu minutach od wystrzału z pistoletu komendanta. 19-letni Robert leżał z przestrzeloną nad prawą brwią głową, nie można było już mu pomóc. Zbigniew N. był w szoku, kazał dzwonić do żony i próbował uciekać. Doszło do szarpaniny, w której jeden z policjantów odebrał komendantowi broń. "Rambo" w kółko powtarzał, że tylko się bronił, że został przez J. napadnięty i to nie jego wina. Zbadany alkomatem miał 0,74 promila alkoholu w organizmie. Funkcjonariusze z łomaskiego komisariatu powiadomili o zdarzeniu swoich przełożonych z Białej Podlaskiej. Na miejscu pojawił się komendant rejonowy i wojewódzki, którzy rozpoczęli śledztwo.

Po kilku godzinach od wystrzału, przewieziono przerażonego Mariusza do aresztu w Białej Podlaskiej, gdzie spędził noc. Rano został ponownie przesłuchany przez policjantów z Łomaz, którzy według nastolatka kazali zrzucić winę za pobicie Stanisława na nieżyjącego Roberta. Tym razem nie bili przesłuchiwanego, jedynie grozili więzieniem. Mając wciąż przed oczami martwe ciało kolegi, przestraszony chłopak podpisał protokół przesłuchania, który został mu podsunięty. Do domu został zwolniony następnego dnia.

Rodzice Roberta J. zostali poinformowani o jego śmierci w nocy z 6 na 7 stycznia. Powiedziano im, że 19-latek miał wypadek. Na pytanie jaki wypadek?, policjanci odpowiedzieli: W sumie, to nie żyje. Rodzina o szczegółach zajścia dowiedziała się dopiero rano od bialskiej prokuratury.

Komendant Zbigniew N. został przewieziony na oddział neurologiczny w Białej Podlaskiej, a stamtąd do Szpitala Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Lublinie. Przesłuchany został dopiero wieczorem 8 stycznia. Nie mówił wiele, powtarzał jedynie, że został przez 19-latka zaatakowany i duszony, a strzał padł w sposób niekontrolowany podczas szamotaniny, gdy próbował się bronić. Postawiono mu zarzut dokonania morderstwa i wydano nakaz tymczasowego aresztowania.

11 stycznia w ostatniej drodze Robertowi towarzyszyła cała wieś i okolice. Zjawiła się także trzyosobowa delegacja z Komendy Wojewódzkiej, co wielu żałobnikom się nie spodobało. Mimo sprzeciwu kilku kolegów zastrzelonego chłopaka, funkcjonariusze złożyli na mogile wieniec, po czym szybko opuścili cmentarz.

. . .

Komendant główny policji Marek Papała skierował do Łomaz grupę oficerów z kilku miast Polski, którzy mieli zbadać na miejscu przebieg wydarzeń w nocy z 6 na 7 stycznia. Komenda Główna zdecydowała, że komisarz Zbigniew N. zostanie dyscyplinarnie zwolniony ze służby. Z czasem zawieszono także w czynnościach służbowych komendantów wojewódzkiego i rejonowego. Wszczęto wobec nich postępowanie dyscyplinarne, a w oficjalnym komunikacie decyzję uzasadniono tym, że "komendanci nie dopełnili ciążącego na nich obowiązku nadzoru nad podległymi sobie policjantami".

Na szyi byłego komendanta Komisariatu Policji w Łomazach ujawniono zasinienie i otarcie naskórka, co mogło potwierdzać wersję Zbigniewa N., że przesłuchiwany nastolatek go zaatakował. Śledztwo wykazało, że komisarz przemocą usiłował zmusić Mariusza, by ten przyznał się do pobicia Stanisława z Kozłów. Robert J. w końcu nie wytrzymał i w odwecie rzucił się na komendanta. Szczupły chłopak nie miał wielkich szans z N., dlatego po jednym uderzeniu w głowę upadł na ziemię. W podnoszącego się z parkietu młodzieńca Zbigniew N. wycelował broń, przeładował i strzelił z około metrowej odległości. Kula przeszyła czoło i wyleciała przez kość potyliczną.

Śledztwo wykazało też, że nastolatkowie byli przetrzymywani na komisariacie bez żadnych podstaw prawnych. Zarzuty przekroczenia uprawnień służbowych postawiono trzem funkcjonariuszom, którzy przebywali w tym czasie na posterunku w Łomazach. Ich proces toczył się przed Sądem Rejonowym w Białej Podlaskiej, gdzie jeden z nich został uniewinniony, a dwóch dostało kilkuletnie wyroki w zawieszeniu.

Proces Zbigniewa N. rozpoczął się przed Sądem Wojewódzkim w Lublinie w 1998 roku. Podczas jego trwania przesłuchano ponad czterdziestu świadków. Były już policjant nie przyznał się do umyślnego zabójstwa i odmówił składania wyjaśnień. N. był dowożony na rozprawy z lubelskiego szpitala psychiatrycznego, gdzie był leczony na nerwicę depresyjną, której nabawił się na skutek traumy po zabiciu nastolatka.

Mimo wnioskowania prokuratora o karę 25 lat pozbawienia wolności, 30 kwietnia 1998 roku lubelski Sąd Wojewódzki skazał Zbigniewa N. na karę 15 lat więzienia, 8 lat pozbawienia praw publicznych i 10 lat zakazu wykonywania zawodu policjanta. Obrońca oskarżonego odwołał się od wyroku, a w kwietniu 2000 roku Sąd Apelacyjny w Lublinie zmienił akt oskarżenia i Zbigniew N. zamiast za zabójstwo, był sądzony za nieumyślne spowodowanie śmierci. Wyrok został zmieniony na 4,5 roku więzienia, a jesienią tego samego roku uprawomocnił się. To świadczy o tym, że można przesłuchiwać ludzi w komisariacie, grożąc pistoletem, można ich nawet niechcący zastrzelić – powiedział po rozprawie w Sądzie Apelacyjnym oskarżyciel posiłkowy.

20 marca 2001 roku Zbigniew N. otrzymał przedterminowe warunkowe zwolnienie z więzienia i po spędzeniu w celi oraz szpitalach psychiatrycznych czterech lat i niecałych trzech miesięcy wyszedł na wolność.

Rodzice Roberta J. wystąpili do sądu o przyznanie im zadośćuczynienia po 400 tysięcy złotych oraz dożywotnich rent. Żądania uzasadniali pogorszeniem się warunków ich życia po śmierci syna oraz wiązanymi z nim nadziejami na poprawę swojego bytu. W 2003 roku Sąd Okręgowy w Lublinie zasądził dla nich po 40 tysięcy złotych odszkodowania, które w imieniu Skarbu Państwa miał zapłacić komendant miejski policji w Białej Podlaskiej. Sędzia ocenił zgłoszone przez rodziców zabitego chłopaka kwoty za wygórowane, a argumenty za mało przekonujące. W ocenie Sądu nieuzasadnione było wiązanie z synem nadziei na przyszłą poprawę sytuacji materialnej, ponieważ Robert nie uczył się dobrze, z zawodu był blacharzem, w związku z czym podano w wątpliwość możliwość pozyskania przez niego stałej pracy i utrzymywanie rodziców na stare lata.

. . .

Zdaniem Ryszarda Modelewskiego, byłego szefa sekcji kryminalnej policji w Białej Podlaskiej, w latach 90. Zbigniew N. nosił ze sobą pistolet bez względu na okoliczności. Miał go ze sobą, nawet gdy pił alkohol w łomaskiej remizie. Był posiadaczem służbowego P-64 oraz prywatnej tetetki. Oba nosił przy sobie: służbowy w kaburze, a swój w neseserku – pisał emerytowany policjant w swojej książce "Odwet gliny. W imię sprawiedliwości". P-64 miało być podrasowane: mechanizm spustowy był podpiłowany, dzięki czemu wystarczyło delikatnie go dotknąć, by pistolet wystrzelił. Miało to służyć łatwiejszemu i celniejszego oddawaniu strzałów. N. miał chwalić się swoimi strzeleckimi umiejętnościami podczas zakrapianych imprez z kolegami. Modelewski opisywał byłego już komendanta, jako mężczyznę lubiącego imponować wyglądem i zachowaniem. Zgrywanie twardziela było nierozłącznym elementem jego sposobu bycia. Przydomek "Rambo", jaki nadali mu miejscowi, nie był dziełem przypadku. Miał często powtarzać, że "trzeba będzie kiedyś dla przykładu z jednego odstrzelić i będziemy mieli spokój".

Modelewski zwrócił też uwagę na to, jak wiele błędów zostało popełnionych podczas śledztwa w sprawie śmierci Roberta J. Jego zdaniem usiłowano zamieść sprawę pod dywan, czego wynikiem były niskie wyroki dla obecnych w feralną noc na komisariacie policjantów i komendanta. Czynności miały być wykonywane chaotycznie, a oględziny miejsca zbrodni niedokładnie. Kluczowy dowód, jakim była kula, która wyleciała z głowy nastolatka, została podniesiona z podłogi dopiero przez sanitariusza karetki pogotowia. W tym samym momencie jeden z obecnych naczelników wziął do ręki P-64, z którego N. zastrzelił J., i bez skrępowania zaczął go rozbierać na części – opowiadał były policjant.

. . .

Jeszcze długo po śmierci Roberta posterunek w Łomazach wzbudzał strach i brak zaufania. Obecnie budynek przy Placu Jagiellońskim wydaje się żyć innym życiem: w miejscu, gdzie ponad dwadzieścia lat temu leżał zastrzelony chłopak, dzisiaj dzieci stoją w kolejce po lody.

• • •

Zdjęcie fragmentu gazety, które wrzyuciłam poniżej, to "Słowa Podlasia" wyd. 2/97 (14-20 styczeń 1997 r.)

Informacje z prasy, które zawarłam w tym tekście, pochodzą stąd, stąd, stąd, stąd, stąd i stąd oraz z wydań 2/97 i 10/98 "Słowa Podlasia". Korzystałam też z książki Ryszarda Modelewskiego "Odwet gliny. W imię sprawiedliwości".

Nad poprawnością języka polskiego w moich tekstach czuwa niezawodny @TerazMnieWidac. Tytuł też wymyślił. Wzmianki o książce Modelewskiego nie sprawdzał, także jak są jakieś błędy, to tylko moja wina. ¯\_(ツ)_/¯

. . .

#kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #lomazy #bialapodlaska pokaż całość

źródło: IMG_20201103_115407aaaaaaaaaaaaaaaa.jpg

"Nie dla piekła kobiet!". Polacy wychodzą na ulice po decyzji TK ws. aborcji
[LISTA 65 MIAST]

W kilkudziesięciu polskich miastach w piątek odbywają się protesty Polek i Polaków przeciwko orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego. W czwartek TK orzekł, że aborcja z powodu ciężkich, śmiertelnych wad płodu jest niezgodna z konstytucją. Poniżej przedstawiamy listę miast, w których odbywają się manifestacje.

#bialapodlaska
#bialystok
#bielskobiala
#brzeg
#bydgoszcz
#chelmno
#ciechanow
#cieszyn
#czestochowa
#dzialdowo
#elblag
#elk
#gdansk
#gdynia
#gliwice
#glogow
#gniezno
#gorzowwielkopolski
#jeleniagora
#kalisz
#katowice
#kielce
#klobuck
#klodzko
#konin
#koszalin
#krakow
#krosno
#kutno
#legnica
#lublin
#lomza
#lodz
#minskmazowiecki
#nowydworgdanski
#nowysacz
#olsztyn
#opole
#ostroda
#piotrkowtrybunalski
#plock
#pobiedziska
#police
#polkowice
#poznan
#radom
#radomsk
#rybnik
#rzeszow
#siedlce
#sieradz
#slupsk
#stargard
#swinoujscie
#szczecin
#tarnow
#torun
#warszawa
#wejherowo
#wloclawek
#wroclaw
#zabrze
#zalewo
#zgorzelec
#zielonagora

Lista wydarzeń na fb:
https://www.facebook.com/ogolnopolskistrajkkobiet/posts/5273487512677204

https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,26428167,polacy-wychodza-na-ulice-po-decyzji-tk-ws-aborcji-protesty.html#s=BoxMMt1

#protest #bekazpisu pokaż całość

źródło: bi.im-g.pl

Gdy mam na co dzień za dużo konkretu, idę do galerii oglądać abstrakcję. Wystawa Michała Jurkowskiego w galerii w Białej Podlaskiej.
#sztuka #abstrakcja #grafika #bialapodlaska

źródło: IMG_20201009_144016.jpg

W Białej Podlaskiej pojawiła się nowa atrakcja dla mieszkańców - kładka do spacerów "w koronach drzew". Sama kładka architektonicznie nie jest czymś nadzwyczajnym, ale miło że udało się przy okazji odnowić zaniedbany park. Zakładany dawno temu Park XX-lecia PRL, ze stawami i ozdobnymi drzewami szybko zarósł, stał się miejscem pijatyki i był znany mieszkańcom jako Małpi Gaj. Teraz mają to jakoś uporządkować.
#bialapodlaska #architektura pokaż całość

źródło: IMG_20200926_151955.jpg

Zaczęło się. Pierwszy przypadek koronawirusa wśród uczniów Ekonomika. Cała klasa, ich rodziny, nauczyciele i ich rodziny są od dziś rana na kwarantannie. Najlepsze jest to, że dyrekcja chciała (i była przygotowana) przeprowadzać nauczanie zdalne, ale zjebany #sanepid nakazał nauczać standardowo.
#bialapodlaska #koronawirus #kwarantanna

Życie samo pisze memy xD #memy #bialapodlaska

źródło: 1598478735346.jpeg

Zapraszam na nową historię z serii #polskiepato pt. "Morderca z poprawczaka"

Tekst możecie przeczytać tutaj lub na moim blogu polskiepato.pl.

Powiadomienia o nowych wpisach pojawiają się na fejsbukowym fanpejdżu Polskie Pato.

Jeżeli ktoś chciałby wesprzeć moje pisanie, to zapraszam na Patronite. Jakaś aktualizacja by się tam przydała (－‸ლ).

Rysunek poniżej jest mojego autorstwa. Swoje prace (rzadko ale jednak) wrzucam na fanpage Kvoka. Może jak się przestanę wstydzić, to będzie ich tam więcej.

• • •

Sąsiedzi bali się Stefana, nie mniej niż jego rodzina. Na wsi niedaleko Drelowa (woj. lubelskie), gdzie mieszkał z żoną i siedmiorgiem dzieci, mówiono, że agresywny, że pijak, że kawał drania. Ale robotny, co w latach 90. było jedną z najbardziej szanowanych cech i często przykrywało najgorsze wady. Mimo pobierania renty, mężczyzna najmował się do pracy, gdzie tylko się dało – a to obornik przerzucał, a to pomagał przy zbiorze buraków. Część pieniędzy przepijał, resztę łożył na rodzinę, która mimo jego wkładu i zasiłku z pomocy społecznej żyła w ubóstwie. Liczne potomstwo Stefana było niedożywione, a według przydzielonego im w późniejszych latach kuratora, w domu jadano głównie chleb ze smalcem i nazbierane w lesie grzyby. Przez całe lato dzieci zrywały zioła, jagody i wszystko inne, co nadawało się do zjedzenia lub na sprzedaż. Zarobione pieniądze pomagały spłacać zaciągnięte w miejscowym sklepie "kreski". Dzieci pracowały też przy domu, rąbały drewno, nosiły wodę ze studni. Ojciec trzymał ich krótko, nie znosił sprzeciwu i wymagał bezwzględnego posłuszeństwa, które egzekwował krzykiem i karami cielesnymi.

Na wsi mówiono, że Stefan może i wulgarny, i nie do życia, ale byłby inny, gdyby nie żona.

To przez nią on taki. Ani uprane, ani ugotowane, ani pocerowane, ani to, ani sio, tylko kawka i papierosek!

– psioczyły sąsiadki.

W 1995 roku prokuratura wszczęła postępowanie dotyczące znęcania się nad kobietą przez męża. Z czasem jednak poszkodowana wycofała oskarżenia, a sprawę umorzono.

Przed wrzaskami i biciem dzieci Stefana często uciekały do babci. W białym, drewnianym domku w Wohyniu szczególnie często bywał najstarszy z rodzeństwa, Adrian. To jego upodobał sobie ojciec na kozła ofiarnego i główny cel swojej agresji. Bił go na przeróżne sposoby, często tak dotkliwie, że chłopiec nie mógł usiedzieć na sinych pośladkach. Rzucał w syna siekierą, zakładał na szyję stryczek i straszył, że powiesi go na brzozie. Gdy Adrian wagarował, Stefan nie pozwalał mu wracać do domu i kazał nocować w zbożu lub chlewiku, gdzie podgryzały chłopca szczury. Matka po kryjomu wyniosiła mu kurtkę, by nie zmarzł w nocy.

. . .

Jesienią 1994 roku 13-letni Adrian zapukał do drzwi znajomej swojej babci. 82-latka otworzyła znanemu z widzenia chłopcu, a ten wpadł do izby jak burza. Usiadł na krześle i skarżył się, że go pobito i boi się wyjść na zewnątrz. Poprosił staruszkę o szklankę wody, a gdy ta odwróciła się w stronę zlewu, chwycił za kuchenny nóż i z całej siły wbił go kobiecie w plecy, która krzyknęła przeraźliwie, a nastolatek wybiegł na podwórko. Słaniając się na nogach, widziała przez okno jak wraca z metalowym prętem w ręku. Ostatkiem sił doszła do drzwi i przekręciła klucz. Zaczął w nie uderzać i usiłował wyważyć, jednak bezskutecznie. Uciekł spłoszony przez kuzynkę 82-latki, która przyszła z wizytą.

Ofiara niedoszłego mordercy spędziła tydzień w szpitalu, a on sam został zatrzymany. Chłopiec był już znany policjantom, bo zaledwie dwa tygodnie przed atakiem był wraz z jednym z młodszych braci przesłuchiwany jako podejrzany o kradzież z włamaniem. Tym razem Adrianowi zarzucono usiłowanie morderstwa. Podczas przesłuchań wyszło na jaw, że 13-latek i jego młodsze rodzeństwo są ofiarami przemocy ze strony ojca oraz żyją w tragicznych warunkach. Kuratorka, która wizytowała ich dom w tamtym czasie, opisała go słowami: Podłogi to gołe deski i klepisko. Łóżko do spania po dwoje, mały stoliczek, dwa krzesła, szafa i telewizor. Panuje brud. Na stole pełno piachu, przy chlebie koty, a bywało, że i kury, i psy. Zaduch. Dzieci nie mają minimalnych warunków do nauki. W raporcie znajduje się także informacja, że Stefan i jego żona, którzy permanentnie narzekają na brak pieniędzy, nie potrafią uszanować ubrań, które są im dostarczane z ośrodka charytatywnego. Po użyciu palą je lub wyrzucają na podwórze.

Kuratorzy uznali zgodnie, że małżonkowie są niezaradni wychowawczo, mimo to sąd orzekł, że nie ma dostatecznych dowodów na ich winę, dlatego nie można odebrać im dzieci. Szóstka z nich została więc przy rodzicach, którym jedynie ograniczono prawa. Adrian z kolei został umieszczony w zakładzie poprawczym.

. . .

W niedzielę 7 września 1996 roku do małego, białego domku w Wohyniu zjechała się liczna rodzina. Na wyprawianych imieninach pojawił się też najstarszy wnuk solenizantki. Adrian co prawda z przepustki miał wrócić do Zakładu Poprawczego w Świeciu już trzy tygodnie temu, ale służby niezbyt interesowały się jego zniknięciem. Czuł się pewnie, bo i nie była to jego pierwsza ucieczka.

Gdy goście rozjechali się do domów lub twardo spali po zakrapianej imprezie, Adrian leżał na tapczanie i przypomniał sobie dawno podsłuchaną rozmowę – mieszkające po drugiej stronie ulicy małżeństwo omawiało wyjazd za granicę. Wywnioskował, że w domu Stanisława i Marii musi być spora suma pieniędzy. Wstał więc z posłania, wziął kuchenny nóż i po cichu wykradł się z babcinego domu. Drzwi wejściowe sąsiadów były zamknięte, nastolatek zauważył jednak lekko uchylone okno na tyłach posesji. Wślizgnął się do kuchni i zaczął penetrować dom w poszukiwaniu gotówki. Hałas obudził gospodynię, która wyszła sprawdzić, co się dzieje. Zaskoczony włamywacz rzucił się na nią z nożem. Gdy po licznych ciosach 36-latka osunęła się na ziemię, ten wrócił do plądrowania pomieszczeń. Po chwili do kuchni weszła zbudzona odgłosami szamotaniny córka kobiety. 8-letnia Ewa, widząc zakrwawioną matkę na podłodze, nie była w stanie wykrztusić z siebie ani słowa. Adrian od razu ją zaatakował. Dźgał dziewczynkę tak długo, aż przestała się ruszać. Po wszystkim przeniósł ciała do sąsiedniego pokoju i ułożył na tapczanie. Obnażył częściowo zwłoki Marii, by upozorować motyw seksualny i nakrył matkę i córkę kołdrą. Przed wyjściem zabrał 250 złotych, biżuterię i odtwarzacz wideo, który ukrył w reklamówce pod gałęziami w sadzie swojej babci. Po wszystkim wrócił cicho do białego domku i położył się spać.

W poniedziałkowy wieczór Stanisław zastał swój dom w Wohyniu zamknięty, ciemny i dziwnie cichy. Zdziwił się, gdyż zwykle o tej porze żona i córka czekały na jego powrót z pracy. Gdy długo nie odpowiadały na pukanie, mężczyzna obszedł budynek. Widok otwartego na oścież okna jeszcze bardziej go zaniepokoił. Wdrapał się do środka i w nadziei, że rodzina śpi, cicho przeszedł przez kuchnię. Marię i Ewę znalazł tam, gdzie zostawił je minionej nocy włamywacz. Zrozpaczony i zszokowany mężczyzna wybiegł z domu prosić o pomoc sąsiadów, w tym mordercę.

Piętnastolatek przez cały dzień zachowywał się spokojnie. Nawet po dziewiętnastej, gdy pod domem na drugiej stronie ulicy stał czarny parawan, zdawał się nie mieć żadnego związku z tamtejszą tragedią. Babcia nastolatka miała jednak złe przeczucia.

Adrianku, powiedz, może ty coś zrobił

– martwiła się.

Chłopak stanowczo zaprzeczał, zdawał się wręcz zdziwiony obecnością policji pod domem sąsiadów.

Babciu, błagam cię, nie męcz mnie. Jestem czysty. Ja nikogo się nie boję. Ja jestem czysty.

Oględziny miejsca zbrodni trwały niemal całą noc. Mimo zarzekania się przed rodziną i zapewnianiu o swojej niewinności, Adrian został zatrzymany już we wtorek. Podczas przesłuchania w Sądzie Rejonowym w Radzyniu Podlaskim przyznał się do włamania i podwójnego morderstwa. Po złożeniu wyjaśnień podejrzanego nastolatka umieszczono w schronisku w Dominowie pod Lublinem, gdzie został poddany obserwacji psychiatrycznej.

. . .

Stefan prześladował wszystkie swoje dzieci, jednak gdy Adrian, nad którym znęcał się najbardziej, trafił do zakładu poprawczego, mężczyzna wybrał nowy ulubiony obiekt tortur. Jego drugi syn był mu bardzo poddany, bez zająknięcia wykonywał wszystkie rozkazy, zajmował się młodszym rodzeństwem i robił opłaty. Młodszy o rok Szczepan nie był już tak posłuszny, wybór wydawał się więc oczywisty.

W październiku 1996 roku po nocy spędzonej w krzakach przy dworcu w Międzyrzecu Podlaskim, Szczepan zgłosił się na policję. 12-latek prosił o umieszczenie w domu dziecka, bał się wrócić się do rodzinnego domu.

Nie chcę być już bity, aż do utraty przytomności

– błagał. Skierowano go do lokalnego pogotowia opiekuńczego i skontaktowano się z jego rodzicami. Po chłopca zgłosił się ojciec, ale nie chciał go ze sobą zabrać, zabronił też robienia tego swojej żonie. W notatce kuratora można przeczytać, że Stefan przywiózł synowi trochę ubrań, stwierdzając, że nie jest tego i tak wart. Dodał jeszcze, że pozbędzie się Szczepana ze swojego domu, tak jak pozbył się Adriana.

Podczas pobytu w placówce Szczepan opowiadał o szykanach ze strony ojca i brutalnych razach, które otrzymywał za nie wykonywanie prac fizycznych. Stefan miał wściekać się też, gdy jego najmłodsze dzieci zbyt głośno się bawiły. Okładał je wtedy wszystkim, co miał pod ręką. 12-latek uznał, że z rodzicem nie dało się porozmawiać, bo ten nie potrafił pohamować agresji. Chłopiec często chodził głodny, dlatego też do szkoły zamiast PKS-em wolał jeździć autostopem i prosić podwożących o jedzenie.

W tym czasie sąd po raz czwarty wznowił postępowanie o pozbawienie Stefana i jego żony praw rodzicielskich. Szczepan nie miał dużych szans na umieszczenie go w domu dziecka, ponieważ w tym okresie w województwie bialskopodlaskim dysponowano tylko dwoma tego typu ośrodkami, do których kolejka była bardzo długa.

Szczepan spędził w ośrodku dziesięć dni. Bardzo prosił o spotkanie z mamą i najmłodszą siostrą. Wiedział, że ojciec im na to nie pozwoli. Przed południem 17 października, w sadzie obok Państwowego Pogotowia Opiekuńczego w Międzyrzecu Podlaskim, znaleziono zwłoki 12-latka. Szczepan powiesił się na gałęzi za pomocą sznurka jutowego.

W niedzielę przed mszą Stefan pożegnał się ze wszystkimi. Nikt nie wiedział dlaczego. Po pogrzebie syna powiesił się w starym sadzie.

. . .

Obecnie dzieci Stefana są już dorosłymi ludźmi i założyły własne rodziny. Przez prawie ćwierć wieku odwiedzali w więzieniu Adriana, który był sądzony jak dorosły i w 1997 roku otrzymał wyrok 25 lat pozbawienia wolności. To najwyższa kara za podwójne morderstwo dla nieletniego. Podczas widzeń osadzony zaprzyjaźnił się z młodą żoną najmłodszego ze swoich braci. Kobieta zaczęła samotnie odwiedzać szwagra, skarżąc się na problem alkoholowy męża i ciężką sytuację materialną. "U niego tylko kawa, papieros i telefon!" – żaliła się.

W kwietniu 2019 roku 38-letni już Adrian opuścił areszt w ramach przedterminowego warunkowego zwolnienia. Jego bratowa wraz z małą córeczką opuściła męża i zamieszkała z mordercą. W grudniu mężczyzna trafił do aresztu w związku podejrzeniem przestępstwa narkotykowego, a kobieta w zaawansowanej ciąży wróciła w rodzinne strony, gdzie wkrótce urodziła syna.

W marcu 2020 roku "Słowo Podlasia" donosiło o półtoramiesięcznym chłopcu, który z anemią i krwiakami na główce trafił do bialskiego szpitala. Noworodkowi przetoczono krew, podejrzewano także zespół dziecka potrząsanego, o którym mogły świadczyć jego zmiany w mózgu. Dziecko było zaniedbane, odwodnione, miało oparzenia i zbyt mały przyrost masy ciała. Zdaniem rodziny matki chłopca, to starsza siostrzyczka miała go uderzyć nocnikiem. Dzieci zostały odebrane matce i umieszczone w domu dziecka. Aktualnie prokuratura prowadzi postępowanie w tej sprawie.

• • •

Informacje z prasy, które zawarłam w tym tekście, pochodzą stąd oraz z wydań 38/96 i 44/99 "Słowa Podlasia".

Nad poprawnością języka polskiego w moich tekstach czuwa niezawodny @TerazMnieWidac, a nad językiem prawnym, prawniczym oraz służąc wiedzą z dziedziny prawa karnego – @IgorK.

#kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #drelow #wohyn #bialapodlaska #miedzyrzecpodlaski #tworczoscwlasna #rysujzwykopem pokaż całość

źródło: mordercazpoprawczaka.png

Zapraszam na nową historię z serii #polskiepato pt. "Umierała za cicho"

Tekst możecie przeczytać tutaj lub na moim blogu polskiepato.pl, gdzie znajdziecie więcej zdjęć.

Powiadomienia o nowych wpisach pojawiają się na fejsbukowym fanpejdżu Polskie Pato.

Jeżeli ktoś chciałby wesprzeć moje pisanie, to zapraszam na Patronite.

• • •

Dni Konia Arabskiego w stadninie Janów Podlaski to doroczne święto miłośników wierzchowców czystej krwi. Na to słynne wydarzenie ciągną ludzie z całej Polski i najodleglejszych zakątków świata. By skorzystać z możliwości obejrzenia zwierząt jeszcze w stajniach, Małgorzata J. z rodzinnego Sandomierza wyruszyła dzień przed rozpoczęciem aukcji. 46-latka końmi pasjonowała się od wczesnych lat dziecięcych – jeździła wierzchem, regularnie zasiadała na widowniach zawodów konnych i bywała na prezentacjach najpiękniejszych ras czy właśnie na janowskich "dniach arabów". Przez pewien czas udawało jej się nawet łączyć swoje hobby z wyuczonym zawodem fizjoterapeuty, prowadząc zajęcia z hipoterapii – metody rehabilitacji z udziałem koni.

W południe 6 sierpnia 2011 roku, po pokonaniu blisko czterogodzinnej trasy, Małgorzata dotarła na miejsce. Granatowy volkswagen pozostał na zaimprowizowanym na łące parkingu przy głównym wjeździe do stadniny, a kobieta ruszyła pieszo podziwiać ogiery i klacze. Spędziwszy wśród zwierząt całą sobotę, do auta wróciła wieczorem. Podczas krótkiej rozmowy telefonicznej z jednym ze swoich synów, oznajmiła, że zaraz kładzie się spać, by móc od rana korzystać z zorganizowanych przez pobliskie stajnie atrakcji. W trakcie kilkudniowych pokazów w okolicy trudno było znaleźć wolne miejsce w hotelach, a wynajęcie pokoju mogłoby znacznie nadszarpnąć budżet rodziny J. Małgorzata więc, nie zważając na niewygody, planowała spędzić noc na tylnych siedzeniach swojego samochodu. Nie było w tym nic niezwykłego, co roku robiło tak wielu gości stadniny. Jednak tej nocy auto Małgorzaty było jedynym na parkingu w promieniu 150 metrów, w oddali można było dostrzec jeszcze kilka białych namiotów. Kobieta nie bała się jednak. Mimo filigranowej postury niewiele rzeczy ją przerażało, wręcz kochała ryzyko, a samotna noc w aucie nie robiła na niej większego wrażenia. Pewności siebie dodawała jej też sprawność fizyczna, żywiołowe usposobienie i wygrana niedawno walka o życie – dwa lata wcześniej miała poważny wypadek i po czołowym zderzeniu z TIR-em cudem doszła do zdrowia.

W niedzielę już od bladego świtu parking zapełniał się przyjezdnymi oraz krzątającymi się pracownikami stajni i pobliskich knajp. Szykowano się na ważnych gości – w licytacji polskich koni mieli wziąć udział bogaci biznesmeni, szejkowie z krajów arabskich czy perkusista The Rolling Stones z żoną. Od poprzedniego dnia Janów Podlaski gościł także ówczesnego prezydenta Polski Bronisława Komorowskiego. W całym tym pośpiechu, przejęciu i porannej senności, niewielu zwróciło uwagę na otwarte na oścież drzwi od granatowego golfa. Poniżej, na krótko przystrzyżonej trawie, zawinięta w śpiwór leżała Małgorzata. Zdawało się, że twardo śpi. Dopiero z bliska jeden z koniuszych dostrzegł kałużę krwi. Kilka metrów dalej leżał zawinięty w foliowy worek myśliwski nóż.

Po godzinie szóstej rano na miejscu pojawiła się grupa policjantów z ekipy dochodzeniowo-śledczej z Białej Podlaskiej. Śledczy pracowali pod nadzorem bialskiego prokuratora oraz w asyście ekspertów z Komendy Wojewódzkiej Policji w Lublinie. Nie mieli najmniejszych wątpliwości, że do śmierci kobiety przyczyniły się osoby trzecie. Motyw zabójstwa był jednak niejasny. Nie było widać śladów walki, a w samochodzie wciąż leżał telefon komórkowy, aparat fotograficzny i biżuteria. Pod ciałem Małgorzaty znaleziono jej portfel. Dwie pary butów stały równo przed przednim siedzeniem, a sama ofiara była bosa, jakby chciała opuścić samochód tylko na chwilę. Oprócz niedopałka papierosa nie znaleziono żadnych śladów, które mógł pozostawić potencjalny zabójca.

Mundurowi nie poświęcili zbyt wiele czasu na oględziny miejsca zbrodni i na prośbę Biura Ochrony Rządu szybko uprzątnęli wzbudzające coraz większe zainteresowanie gapiów czarne parawany. Tuż obok miał przejeżdżać bryczką prezydent. Przesłuchano zaledwie kilku pracowników stadniny, a z przebywającymi na miejscu turystami, pracownikami miejscowej restauracji czy hotelu w pobliżu parkingu, nie rozmawiał nikt.

Ciało Małgorzaty przewiezione do bialskiego szpitala, gdzie zabezpieczono je w prosektorium. Sekcja zwłok wykazała osiem ran kłutych w okolicy szyi. Trzy z nich były śmiertelne. Kobieta konała przez kilka godzin, zmarła z wykrwawienia około trzeciej nad ranem. Nie odkryto śladów zgwałcenia ani tak zwanych obrażeń obronnych, które wskazywałyby na walkę z napastnikiem.

. . .

W kilka dni po odnalezieniu martwej Małgorzaty do pogrążonych w rozpaczy bliskich zapukali funkcjonariusze. Zabezpieczono komputer zmarłej oraz przesłuchano jej synów i męża. Zdaniem głowy rodziny policjanci traktowali go jak potencjalnego podejrzanego i mimo jego nieobecności w kraju w noc śmierci żony, sugerowali, że to on mógł być mordercą. Podobne odczucia miała siostra Małgorzaty, którą policjant zapytał wprost, czy to ona zabiła.

Do rodziny zamordowanej pisało i dzwoniło wiele osób, które przebywały w okolicach janowskiej stadniny w feralną noc, ale nie zostały przesłuchane przez funkcjonariuszy. Opowiadali o mężczyźnie, który pod wpływem alkoholu lub narkotyków, głośno się w tym czasie awanturował. Miał mieć pretensje do jakiejś kobiety. Z kolei według relacji pracownicy pobliskiego baru, ta sama osoba zachowywała się agresywnie i zaczepiała gości, przez co została wyproszona z lokalu. Wiadomo było też, że podejrzany osobnik opuścił stadninę wyjściem przy Alei Krzyształowicza, a obok stał samochód zmarłej. Mieszkańcy Janowa Podlaskiego byli przekonani, że był to ktoś przyjezdny.

Mówił, że musi kogoś zabić dzisiaj

– twierdził jeden ze świadków.

Jestem na 98 procent przekonany, że to był on.

Rano, mężczyzna miał znów pojawić się w barze, a na wieść o odnalezieniu zwłok – zostawić niedopitą kawę i szybko wyjść.

Blisko miesiąc po śmierci Małgorzaty policja opublikowała portret pamięciowy, który miał przedstawiać podejrzanego (dodałam dwa rysunki do tego postu). Jednak zdaniem jednej z pracownic baru, w którym był widziany, osoba z rysunku nie przypominała poszukiwanego. Według kobiety tamten miał wąsy i bardziej pociągłą twarz, niż ta przedstawiona przez policyjnego rysownika.

Z zabezpieczonego w pobliżu zwłok niedopałka papierosa laboranci wyodrębnili profil DNA mężczyzny. Osoby z portretu jednak nikt nie rozpoznał i nie udało się ustalić, czy to właśnie on palił papierosa w pobliżu auta Małgorzaty.

W maju 2012 roku prokurator umorzył śledztwo z powodu "braku znamion czynu zabronionego". Uznano, że Małgorzata nie padła ofiarą morderstwa, a popełniła samobójstwo. W uzasadnieniu czytamy, że decyzja prokuratora znajduje odzwierciedlenie w zebranym materiale dowodowym, który wskazuje na to, że 46-latka sama zadała sobie kilka ciosów nożem w szyję. Zdaniem biegłych, na samobójstwo wskazuje systematyczne umiejscowienie ran i brak obrażeń świadczących o tym, że kobieta się przed kimś broniła. Wzięto pod uwagę także to, że Małgorzata konała przez kilka godzin, w trakcie których miała nie wzywać pomocy. Zdaniem prokuratury, nikt nie słyszał jej wołań, przyjęto więc, że umierała w ciszy, by nikt nie próbował jej ratować.

Prokuratura uznała, że powodem decyzji Małgorzaty miały być długi. Podczas śledztwa ustalono, że w 2005 roku kobieta zaciągnęła dwadzieścia cztery kredyty na różne kwoty. Ich łączna wartość opiewała na 98 000 zł. Rodzina kobiety nie wiedziała o pożyczkach, nie wiadomo było także, na co potrzebowała tak wielkiej sumy, a pieniądze dosłownie się rozpłynęły. W niedługim czasie przed śmiercią J. zawarła także umowy o ubezpieczenia na życie w aż pięciu różnych firmach. W przypadku samobójstwa odszkodowanie dla rodziny nie byłoby wypłacone, dlatego, zdaniem prokuratury Małgorzata upozorowała swoje morderstwo.

Decyzja prokuratury zbulwersowała opinię publiczną oraz rodzinę zmarłej. Mimo licznych apelacji, śledztwo nie zostało wznowione.

. . .

Bliscy Małgorzaty do dziś nie zgadzają się z decyzją prokuratury i są przekonani, że osoba odpowiedzialna za śmierć ich ukochanej siostry, żony i matki wciąż chodzi wolno i jest niebezpieczna. Mają też żal do organizatorów Dni Konia Arabskiego, że nie zabezpieczyli terenu stadniny tak, by mogli czuć się tam bezpiecznie zwykli ludzie, nie tylko największe osobistości z Polski i zagranicy.

Mężczyzny z portretu pamięciowego nie odnaleziono do dziś. Na stronie internetowej policji w archiwalnym artykule widnieją dwa opisy poszukiwanego. Zgodny w nich jest wiek pomiędzy 40 a 50 lat, wzrost od 170 do 179 cm, szczupła budowa ciała, ciemne krótkie włosy i ciemna koszulka w poziome paski. Mężczyzna ten mógł być ważnym świadkiem i posiadać istotne w śledztwie informacje, dlatego też apelujemy do osób, które mogą wiedzieć kim był, o kontakt z policją. Jeżeli posiadają Państwo jakiekolwiek informacje o tym, co stało się w nocy z 6 na 7 sierpnia 2011 roku w Janowie Podlaskim, również prosimy o kontakt z policją.

W przypadku nowych informacji śledztwo mogłoby zostać wznowione, a rodzina Małgorzaty J. mogłaby albo otrzymać niepodważalny dowód, że wnioski prokuratury były słuszne i pogodzić się z decyzją swojej ukochanej matki, żony i siostry, albo móc spojrzeć w oczy mordercy, który po latach poniósłby karę za swoją zbrodnię.

• • •

Informacje z prasy, które zawarłam w tym tekście, pochodzą stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd i stąd.

Nad poprawnością języka polskiego w moich tekstach czuwa @TerazMnieWidac, a nad językiem prawnym, prawniczym oraz służąc wiedzą z dziedziny prawa karnego – @IgorK.

#kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #janowpodlaski #bialapodlaska #lublin #sandomierz #konie #dnikoniaarabskiego pokaż całość

źródło: Bez nazwy-1.jpg

Zapraszam na nową historię z serii #polskiepato pt. "Niedziela Męki Pańskiej"

Tekst możecie przeczytać tutaj lub na moim blogu polskiepato.pl, gdzie znajdziecie duuuuuuuuuuuuużo zdjęć.

Powiadomienia o nowych wpisach pojawiają się na fejsbukowym fanpejdżu Polskie Pato.

Jeżeli ktoś chciałby wesprzeć moje pisanie, to zapraszam na Patronite.

• • •

Dlaczego nic nie publikowałam? (jeżeli Cię to nie obchodzi, zacznij czytać pod kwiatuszkami)

pokaż spoiler Miałam dość walczenia z youtubowymi złodziejami, którzy nagrywają filmiki na podstawie moich tekstów i zdjęć. Trochę było mi przykro. Czasem zżynają wszystko (dosłownie, słowo w słowo), czasem część, czasem tylko korzystają jako główne źródło, ale i tak mnie nie podpisują. Irytowało mnie, że ja poświęcam na to mnóstwo czasu i serca, a oni przychodzą na gotowe. Stwierdziłam więc, że wrócę do publikowania, gdy powstanie mój podcast. Wraz z przemiłym panem lektorem zaczęliśmy prace nad tym, jednak publikacja niespodziewanie się przedłużyła. W przyszłości teksty na blogu, Mirko i podcasty, będą pojawiały się jednocześnie. Będą także tematy o niewyjaśnionych zbrodniach i właśnie dziś, przed wami premiera pierwszego z nich ( ͡° ͜ʖ ͡°)


✿ ✿ ✿

Nie zdążyła rozpocząć się jeszcze msza w Niedzielę Palmową, gdy zielony Tarpan wyruszył z podwórza gospodarstwa w Wisznicach-Kolonii (woj. lubelskie). Ciągnąc za sobą przyczepę bagażową, Mariola i Wiesław M. opuścili województwo bialskopodlaskie, do którego w tamtym czasie należały okolice przepływu rzeki Zielawy. Do Lublina dojechali wczesnym rankiem, kiedy giełda przy ulicy Zemborzyckiej była po brzegi wypełniona ludźmi i samochodami. Małżeństwo zjeździło inne targowiska na Lubelszczyźnie i w sąsiednich województwach, handlując głównie sprzętem AGD i odzieżą. Jednak tego kwietniowego dnia 1992 roku, chcieli spieniężyć przyczepę i służące im od roku auto, które wycenili na kwotę 45 milionów starych złotych. Przyczepka miała pójść za 5 milionów. Kupca znaleźli już tydzień wcześniej, ten jednak nie miał przy sobie wystarczającej sumy pieniędzy. Umówili się więc, że transakcji dokonają na ostatniej giełdzie przed świętami.

Gdy M. nie wrócili wieczorem do domu, pani Maria nie przejęła się zbytnio. Pomyślała, że syn i synowa w drodze powrotnej zatrzymali się u rodziny pod Parczewem, gdzie świętują udaną sprzedaż. Obrządziła gospodarstwo i zajęła się opieką nad trzyletnią wnuczką. Dziesięcioletni syn Marioli z poprzedniego małżeństwa pomagał przybranej babci w obowiązkach i splataniu suchych gałązek trzciny na świąteczne palmy. W rozpoczynający Wielki Tydzień poniedziałek, pani Maria co chwilę wychodziła na zewnątrz i wypatrywała na drodze Marioli i Wiesława. Złe przeczucia nie dawały jej spokoju, a rozmowa telefoniczna ze "swachą"* spod Parczewa tylko utwierdziła ją w obawach. Matka Marioli powiedziała, że od dawna nie gościła u siebie małżeństwa M. i była równie zdziwiona ich zniknięciem. Wieczorem obie kobiety zgłosiły zaginięcie swoich dzieci na komisariacie w Wisznicach. Początkowo policja nie potraktowała sprawy poważnie. Spekulowali, że małżeństwo pewnie gdzieś zabalowało i na pewno wkrótce wróci. Tak się jednak nie stało, a rodzina zaginionych spędziła swoje pierwsze święta bez Marioli i Wiesława.

. . .

Zaginiona Mariola M. ma 28 lat, 155 centymetrów wzrostu, jest krępej budowy ciała, twarz owalna, włosy koloru ciemny blond do ramion...

– brzmiał opublikowany w lokalnej prasie i telewizji rysopis zaginionej.

Wiesława opisywano jako szczupłego 31-latka o wzroście 170 centymetrów. Miał widoczne braki w uzębieniu, śniadą cerę, krótkie, siwiejące włosy. Ubrany był w granatowy komplet dżinsowy – spodnie i katanę.

Mimo ukazujących się w mediach komunikatów i nagłośnienia sprawy za pomocą programu telewizyjnego "997", policji nie udało się uzyskać żadnych istotnych informacji o losach młodego małżeństwa. Jeden z mieszkańców gminy Wisznice zeznał, że 12 kwietnia widział Mariolę i Wiesława na giełdzie, co potwierdziło, że dojechali do Lublina. Piętnaście dni po zaginięciu urzędnicy referatu komunikacji zgłosili mundurowym, że Tarpan M. został przerejestrowany. Jego nowym właścicielem okazał się Janusz W., właściciel fermy lisów z Lublina. 36-latek był dobrze znany lokalnym władzom – odsiadywał wyroki za kradzieże, włamania, znęcanie się nad domownikami i nielegalne posiadanie broni. Podejrzewano go także o posiadanie trotylu, którym miał chwalić się wśród znajomych. Policjantom tłumaczył, że była to kostka mydła, a on chciał sobie tylko zakpić z kolegów. Podczas składania wyjaśnień, mężczyzna przedstawił umowę zakupu auta od Wiesława M. Według relacji W., podszedł do małżeństwa na giełdzie i usiłował wytargować niższą cenę za ich Tarpana. Negocjacje stanęły na 42 milionach starych złotych, ale właściciel biznesu futrzarskiego miał przy sobie tylko 40. Sprzedający nie zgodzili się na taką kwotę, potencjalny kupiec udał się więc w poszukiwaniu innego dostawczego auta. Gdy nic równie godnego uwagi nie znalazł, wrócił do Marioli i Wiesława. Potencjalny nabywca, z którym M. umawiali się tydzień wcześniej, najwyraźniej się nie pojawił, postanowili więc przystać na proponowaną przez Janusza W. kwotę. Po udanej jeździe próbnej, cała trójka zatrzymała się na parkingu przy ulicy Diamentowej, niedaleko giełdy. Tam spisali umowę i odczepili przyczepkę, której kupnem W. nie był zainteresowany. Mężczyzna zeznał, że zapłacił M. 40 milionów, a po dopełnieniu formalności odjechał swoim nowym nabytkiem i był to ostatni raz, kiedy widział Mariolę i Wiesława.

Przyczepka została odnaleziona w miejscu, które wskazał 36 latek. Nie doprowadziło to jednak policjantów do M., ani nie powiązało Janusza W. z ich zaginięciem. Mundurowi chcieli sprawdzić jeszcze jeden trop wskazany przez przesłuchiwanego i rozpoczęto poszukiwania świadków zdarzenia, które opisał: w dniu, w którym kupił Tarpana, na giełdzie miała miejsce głośna sprzeczka. Jakaś kobieta przegrała w "trzy karty" 40 milionów i awanturowała się z prowadzącym grę, że została oszukana. Odnaleziono mężczyznę, który widział całe zajście, jednak po okazaniu mu zdjęcia Marioli, nie był w stanie określić, czy to właśnie ona brała udział w kłótni z ulicznym hazardzistą. Nie pamiętał też, czy zdarzenia faktycznie miało miejsce 12 kwietnia, czy też innego dnia.

2 lipca funkcjonariusze Komisariatu Policji w Wisznicach przekazali materiały ze śledztwa do lubelskiej prokuratury, która wszczęła swoje dochodzenie. Po dwóch latach bezowocnych poszukiwań akta wróciły do Wisznic. Policjantom nie udało się ustalić żadnych nowych wątków, mimo to wielu mieszkańców gminy miało swoje wersje wydarzeń. We wsi co rusz powstawały nowe plotki, niejednokrotnie krzywdzące rodzinę zaginionego małżeństwa. Mieszkańcy uważali, że pani Maria ukrywa miejsce pobytu swojego syna i synowej, dostaje od nich nawet regularnie listy z zagranicy. Spekulowano, że uciekli przed długami, albo że Mariola zabiła swojego męża i wyjechała sama.

Małżeństwo faktycznie posiadało zadłużenia. Wiesław wziął na Tarpana kredyt, z którego spłatą miał problemy. Słabo radził sobie też z prowadzeniem gospodarstwa, które podupadło po śmierci jego ojca. Pani Maria podejrzewała, że M. chcieli sprzedać samochód, by kupić prosięta i spłacić dług, który wraz z odsetkami bardzo wzrósł. Jednak według zeznań Janusza W., Wiesław miał mu powiedzieć, że chce sprzedać Tarpana, by kupić Poloneza. Rozważał nawet wymianę.

Kilka miesięcy po przesłuchaniu Janusza W., pani Maria z kilkoma członkami rodziny udała się do Lublina, by osobiście porozmawiać z właścicielem fermy lisów. Jak wynika z przekazów medialnych, mężczyzna podczas rozmowy miał być bardzo zdenerwowany, trzęsły mu się ręce, pytał też, ile dzieci zostawiło małżeństwo.

Nie wiem jak policja, ale ja go podejrzewam

– mówiła matka zaginionego.

Był taki wystraszony, że aż mu żyły na szyi tak dziwnie drgały. Nie chciał bardzo mówić. A to co mówił mi się nie podobało. No bo jak tu uwierzyć, że on, człowiek lubelski, taki sam – bez brata, kolegi – pojechał kupić tego tarpana.

Gdy poszukiwania wciąż nie przynosiły efektów, zdesperowana pani Maria zwracała się o pomoc do wróżek, radiestetów i różdżkarzy. Jeden z nich za pomocą wahadełka wskazał rzekome miejsce zakopania zwłok M. Ciał tam nie znaleziono, a zdania poszczególnych wróżbitów co do losów Marioli i Wiesława były podzielone. Pani Maria jednak nie miała zbyt wielu złudzeń, przeczuwała, że mogło stać się najgorsze. Mariola bardzo kochała swoje dzieci i dobrowolnie by ich nie porzuciła. Po zaginięciu, jej pociechami zajęła się babcia spod Parczewa. Kobieta sprzedała także ziemie rolne, które należały do zaginionych, by móc spłacić ich wciąż rosnące zadłużenie w wisznickim banku.

. . .

Wieczorem w Wielką Sobotę 1998 roku kilkanaścioro mieszkańców gminy Wisznice, którzy oglądali w swoich domach lubelską telewizję, dowiedziało się o makabrycznym odkryciu w okolicy Zalewu Zemborzyckiego. W "Panoramie" ogłoszono, że 10 kwietnia przypadkowy przechodzień odkrył w kompleksie leśnym Dąbrowa w Lublinie wystającą z ziemi ludzką kość w bucie i skarpecie. W okolice ulicy Osmolickiej został wezwany patrol, który potwierdził zgłoszenie mężczyzny. Późniejsze oględziny ujawniły dwa ludzkie szkielety, których zachowane resztki ubrań wskazywały na kobietę i mężczyznę. Następnego dnia jeden z mieszkańców Wisznic podzielił się tą informacją z panią Marią. Był to dzień szóstej już Wielkanocy bez Marioli i Wiesława, a zarazem kolejna rocznica ich zaginięcia.

Odkryte zwłoki leżały jedne na drugich, przysypane były dziesięciocentymetrową warstwą białej substancji, która po przebadaniu okazała się palonym wapnem. Oszacowano, że mogły spoczywać w ziemi pięć lub sześć lat. W toku późniejszych szczegółowych badań w Zakładzie Medycyny Sądowej ówczesnej Akademii Medycznej w Lublinie potwierdzono, że szczątki należą do kobiety i mężczyzny, których wiek podczas zgonu określono na około 30 lat. Na podstawie analizy odzieży wywnioskowano, iż kobieta doznała sześć lub siedem ran kłutych lub kłuto-ciętych na plecach. Mimo dokładnego pokrycia ciał tlenkiem wapnia, który przyśpiesza proces gnicia i rozkładu, wewnątrz czaszki ofiary stwierdzono obecność resztek tkanki mózgowej. Z kolei mężczyzna otrzymał dziewięć ran w okolicach prawego uda, podbrzusza, klatki piersiowej i okolic lędźwiowych. Ciosy spadały na niego z różnych kierunków. Denat miał także uszkodzone obuwie, co mogło świadczyć o tym, że usiłował się bronić. Kopał napastnika, by wytrącić mu z ręki nóż, który miał długość nie mniejszą niż 11 cm.

16 kwietnia 1998 roku w Prokuraturze Rejonowej dla Miasta Lublina wszczęto śledztwo w sprawie zabójstwa nieustalonego mężczyzny i nieustalonej kobiety. Założono kilka hipotez, jedną z nich było przyjęcie, że znalezione zwłoki należą do zaginionego małżeństwa M., za czym przemawiało wiele zbieżności, jak chociażby bliskość giełdy samochodowej od miejsca odkrycia ciał. Pani Marii i jej bliskim okazano ubrania i kilka przedmiotów, które odnaleziono przy zwłokach. Rodzina rozpoznała je wszystkie, w tym zegarek Marioli, którego wskazówki zatrzymały się na godzinie 7:26.

W 1998 roku w Polsce badania genetyczne były wciąż nowatorską metodą, więc by potwierdzić tożsamość odnalezionych szczątek, prokuratura zasięgnęła opinii antropologicznej. Biegli z Zakładu Antropologii Historycznej Uniwersytetu metodą superprojekcji**, odtworzyli wygląd głów i twarzy denatów. Ustalono bezsprzecznie, że ciała z lubelskiego lasu Dąbrowa należą do Marioli i Wiesława M. 2 lipca odwołano ich poszukiwania.

Latem 1998 roku rodzina Marioli i Wiesława M. mogła godnie ich pożegnać. Jako datę śmierci, która została wyryta na nagrobku, podano 12 kwietnia 1992 rok – Niedzielę Męki Pańskiej.

Śledztwo nabrało tempa. Szczególną uwagę poświęcono ponownie Januszowi W., który był ostatnią znaną śledczym osobą, która widziała M. żywych. Fakt, że jako hodowca zwierząt futerkowych posiadał na swojej fermie spore ilości wapna palonego, które służy do dezynfekcji klatek, wzbudził w policjantach jeszcze większe podejrzenia. Nie znaleziono jednak żadnych dowodów, jakoby to on był winien śmierci małżeństwa z Wisznic-Kolonii.

Według doniesień "Kuriera Lubelskiego", w trakcie zupełnie innego śledztwa jeden z przesłuchiwanych wtedy gangsterów opowiedział, że jego kolega spod celi, niejaki Dariusz G., mógł brać w udział w morderstwie małżeństwa M. Zdaniem informatora, G. po usłyszeniu, że w lesie Dąbrowa odkryto ciała, popadł w depresję i uzależnienie od leków psychotropowych ze względu na stres związany z lękiem, że okoliczności ich śmierci mogą zostać wyjaśnione. O sprawie miał widzieć także inny lubelski gangster, który zdaniem przesłuchiwanego płacił mu spore kwoty za opiekę w więzieniu nad Dariuszem G. Owa opieka miała polegać na pilnowaniu, by ten przestał mówić o sprawie i łykać duże ilości tabletek. Tych informacji nie udało się jednak policji potwierdzić.

W rozwikłaniu zagadkowej śmierci Marioli i Wiesława nie pomógł także apel o pomoc w odnalezieniu sprawcy, który wyemitowano w programie "Telewizyjne Biuro Śledcze" w 1998 roku.

We Wtorek Wielkanocny 1999 roku śledztwo w sprawie morderstwa M. zostało umorzone.

. . .

Pod koniec października 2019 roku został wyemitowany odcinek "Magazynu Kryminalnego 997", w którym przypomniano historię tajemniczej śmierci Marioli i Wiesława. W programie prof. Paweł Waszkiewicz z Katedry Kryminalistyki Uniwersytetu Warszawskiego stwierdził, że morderstwo małżeństwa zostało wcześniej zaplanowane i najprawdopodobniej nie brała w nim udział tylko jedna osoba. Specjalista odżegnywał się od obwiniania Janusza W., tłumacząc:

Stwierdzanie, że jeżeli ktoś miał motyw lub wszedł wcześniej konflikt z prawem, to na pewno dopuścił się takiego czynu, jest całkowicie nieuprawnione.

. . .

W tym roku minęła 28 Wielkanoc bez Marioli i Wiesława. Ich dorosła już córka nie pamięta rodziców ani żadnych wspólnych świąt. Pani Maria kilka lat temu zmarła, nie dowiedziawszy się, kto zabił jej syna i synową. Na terenie niegdysiejszej lubelskiej giełdy samochodów stoją dziś bloki, a miejsce na rozstaju leśnych dróg, które przez sześć lat było grobem Marioli i Wiesława, zarosło gęstą roślinnością.

Od 2008 roku poszukiwaniem sprawców morderstwa małżeństwa M. zajmuje się lubelski zespół do spraw niewykrytych zabójstw, znany powszechnie jako Archiwum X. Szanse na rozwiązanie tajemnicy tej zbrodni są coraz mniejsze, a jej przedawnienie nastąpi w kwietniu 2032 roku.

Jeżeli posiadacie jakiekolwiek informacje, które mogą pomóc w schwytaniu sprawców morderstwa Marioli i Wiesława M. z Wisznic-Kolonii, proszę o kontakt z policją pod numerem telefonu 997 lub bezpośrednio z lubelskim zespołem Archiwum X na numer 735-918-963 lub 47 811-54-90, pisemnie na adres e-mail archiwumx@lu.policja.gov.pl lub drogą listowną: Komenda Miejska Policji w Lublinie, ul. Północna 3, 20-064 Lublin.

. .

*swacha – regionalne określenie na matkę synowej lub zięcia

**metoda superprojekcji – metoda identyfikacji szczątków polegająca na jednoczesnym rzutowaniu na ekran obrazu czaszki niezidentyfikowanych zwłok na zdjęcie osoby zaginionej

. . .

W trakcie pisania powyższego tekstu korzystałam z 171 odcinka programu "Telewizyjne Biuro Śledcze", odcinka "Magazynu Kryminalnego 997" z dnia 31 października 2019 roku, artykułu "Jak nożem w serce" ukazanego w "Słowie Podlasia" w numerze 18 z 1998 roku oraz z informacji zawartych tu, tu oraz tu. O metodzie superprojekcji czytałam tutaj.

Nad poprawnością języka polskiego w moich tekstach czuwa @TerazMnieWidac, a nad językiem prawnym, prawniczym oraz służąc wiedzą z dziedziny prawa karnego – @IgorK.

• • •

#kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #wisznice #bialapodlaska #lublin pokaż całość

źródło: m.png

Statystki dla zachorowań COVID-19 według dawnych 49 województw na chwilę obecną.
1. bialskopodlaskie - 201
2. białostockie - 613
3. bielskie - 3031
4. bydgoskie - 358
5. chełmskie - 66
6. ciechanowskie - 87
7. częstochowskie - 1272
8. elbląskie - 142
9. gdańskie - 759
10. gorzowskie - 110
11. jeleniogórskie - 663
12. kaliskie - 1783
13. katowickie - 13848
14. kieleckie - 913
15. konińskie - 1101
16. koszalińskie - 486
17. krakowskie - 1060
18. krośnieńskie - 78
19. legnickie - 429
20. leszczyńskie - 331
21. lubelskie - 394
22. łomżyńskie - 297
23. łódzkie - 1015
24. nowosądeckie - 1436
25. olsztyńskie - 186
26. opolskie - 913
27. ostrołęckie - 377
28. pilskie - 147
29. piotrkowskie - 954
30. płockie - 409
31. poznańskie - 541
32. przemyskie - 859
33. radomskie - 2379
34. rzeszowskie - 258
35. siedleckie - 411
36. sieradzkie - 1152
37. skierniewickie - 425
38. słupskie - 100
39. suwalskie - 181
40. szczecińskie - 230
41. tarnobrzeskie - 259
42. tarnowskie - 646
43. toruńskie - 394
44. wałbrzyskie - 529
45. warszawskie - 3418
46. włocławskie - 97
47. wrocławskie - 1456
48. zamojskie - 168
49. zielonogórskie - 241

Na 1 mln mieszkańców:
1. katowickie - 3555
2. bielskie - 3268
3. radomskie - 3117
4. sieradzkie - 2800
5. kaliskie - 2460
6. konińskie - 2290
7. przemyskie - 2067
8. nowosądeckie - 1921
9. częstochowskie - 1632
10. piotrkowskie - 1486
11. warszawskie - 1413
12. wrocławskie - 1281
13. jeleniogórskie - 1266
14. skierniewickie - 1003
15. łódzkie - 923
16. tarnowskie - 922
17. koszalińskie - 921
18. ostrołęckie - 916
19. opolskie - 892
20. białostockie - 874
21. krakowskie - 851
22. łomżyńskie - 842
23. leszczyńskie - 829
24. legnickie - 816
25. kieleckie - 807
26. płockie - 785
27. wałbrzyskie - 722
28. bialskopodlaskie - 649
29. siedleckie - 621
30. toruńskie - 584
31. gdańskie - 517
32. tarnobrzeskie - 425
33. rzeszowskie - 398
34. poznańskie - 397
35. lubelskie - 384
36. suwalskie - 370
37. zielonogórskie - 355
38. zamojskie - 343
39. bydgoskie - 315
40. pilskie - 296
41. elbląskie - 287
42. chełmskie - 265
43. olsztyńskie - 239
44. słupskie - 233
45. szczecińskie - 231
46. włocławskie - 223
47. gorzowskie - 214
48. ciechanowskie - 199
49. krośnieńskie - 153
#koronawirus #bialapodlaska #bialystok #bielskobiala #bydgoszcz #chelm #ciechanow #czestochowa #elblag #gdansk #gorzowwielkopolski #jeleniagora #kalisz #katowice #kielce #konin #koszalin #krakow #krosno #legnica #leszno #lublin #lomza #lodz #nowysacz #olsztyn #opole #ostroleka #pila #piotrkowtrybunalski #plock #poznan #przemysl #radom #rzeszow #siedlce #sieradz #skierniewice #slupsk #suwalki #szczecin #tarnobrzeg #tarnow #torun #walbrzych #warszawa #wloclawek #wroclaw #zamosc #zielonagora pokaż całość

#wybory #bialapodlaska TVP info: Andrzej Duda wygrywa wybory. Inne stacje: wynik nierozstrzygnięty. Przypominam taką sytuację, w ostatnich wyborach samorządowych, Białej Podlaskiej kandydat na prezydenta miasta z PiS wieczorem wygrywał minimalnie, A następnego dnia okazało się że przegrał z kandydatem KO.

Polska jest piękna - zobaczcie jedno z nieoczywistych polskich miast. Położone tylko ok. 150 km od Warszawy. Rzadko odwiedzane, a oferujące ciekawą historię, legendy i wiele interesujących miejsc do zobaczenia. Przygotowaliśmy dla Was trasę spacerową po stolicy Południowego Podlasia. Pokażmy, że Polska jest atrakcyjna - pomóżcie wykopać ten tekst - https://www.wykop.pl/link/5594583/biala-podlaska-stolica-poludniowego-podlasia/

#polska #bialapodlaska #podroze #turystyka #wakacje #podrozujzwykopem #lubelskie #lublin #warszawa #wykop #atrakcyjnapolska #polskajestpiekna #ciekawostki #zainteresowania pokaż całość

źródło: Biala-Podlaska.jpg

#wybory #polityka #polska

Mirki, Mirabelki część z was na pewno słyszała o "ginących kartach do głosowania", błędnych protokołach, nieostemplowanych kartach i o doliczaniu głosów na Dudę np. w Krakowie.
Nigdy nie mieliśmy od czasu obalenia komuny w 1989 tylu nieprawidłowości przy wyborach.

https://oko.press/mowie-ze-jak-sie-te-karty-nie-znajda-dzwonie-na-policje-niepokojace-sygnaly-z-komisji-wyborczych/

https://www.fakt.pl/wydarzenia/polityka/wybory-prezydenckie-2020-slask-czlonek-komisji-falszowal-karty-do-glosowania/0hsfvf8

https://www.o2.pl/informacje/nieprawidlowosci-w-lokalu-w-zakopanem-glosy-beda-uznane-za-niewazne-6526328409049952a

W związku z tym proszę każdego kto ma czas i możliwość o zgłaszanie się na stanowisko Męża Zaufania w nadchodzących wyborach.
Można dokonać zgłoszenia https://trzaskowski2020.pl/mezowie-zaufania poprzez kontakt z odpowiednim dla danego województwa koordynatorem.
Sam się zgłosiłem bo uważam że wybory może i mogą być przegrane ale mają być uczciwe.
Jeśli to możliwe zgłaszajcie się wszędzie, nie ważne czy to miasto czy wieś, ważne żeby nikt nie czuł się bezkarny jeśli miałby fałszować wyniki wyborów.

#katowice #krakow #pozan #warszawa #rzeszow #jaslo #lublin #zielonagora #szczecin #czestochowa #lodz #piotrkowtrybunalski #bydgoszcz #krosno #sanok #mielec #lubin #wroclaw #legnica #opole
#strzelceopolskie #bialystok #olkusz #olsztyn #jeleniagora #szczyrk #krynicamorska #belchatow #gorlice #bytom #sosnowiec #trojmiasto #wladyslawowo #torun #police #gryfino #mikolow #rybnik #raciborz #rudaslaska #bochnia #tarnow #lancut #zgierz #nowysacz #nowytarg #zakopane #rabka #bielskobiala #zywiec #augustow #bartoszyce #bedzin #czeladz #bialapodlaska #bialobrzegi #bialogard #ustrzykidolne #brodnica #brzozow #buskozdroj #chelm #chojnice #cieszyn #debica #pilzno #drawskopomorskie #elk #elblag #garwolin #gizycko #gliwice #gniezno #glubczyce #glogow #stalowawola #gorzowwielkopolski #leszno #grodziskmazowiecki #grojec #gryfice #hajnowka #hrubieszow #zgorzelec #ilawa #inowroclaw #jaroslaw #jarocin
#jedrzejow #kalisz #kielce #kamiennagora #kartuzy #kazimierzdolny #sandomierz #kedzierzynkozle #kepno #klodzko #przemysl
#kolobrzeg #konskie #kolbuszowa #koscian #krapkowice #lowicz #krasnystaw #kutno #wloclawek #legionowo #lesko #lezajsk #lebork #lidzbarkwarminski #limanowa #luban #tarnobrzeg #wisla #uniejow #leczyca #leczna #piaseczno #lukow #miechow #malbork #miedzychod #mragowo #myszkow #zawiercie #myslenice #myslowice #chrzanow #oswiecim #namyslow #nisko
#nowasol #nysa #olecko #olawa #opatow #opoczno #ostroleka #ostrowwielkopolski #ostrowiecswietokrzyski #otwock #pabianice #pila #pinczow #pisz #pleszew #plonsk #polkowice #pruszkow #przasnysz #przeworsk #pszczyna #proszowice
#puck #pulawy #pultusk #ryki #rypin #slomczyn #sepolno #siedlce #sieradz #siemiatycze #sierpc #slawno #sochaczew #sokolowpodlaski #sopot #starachowice #stargard #swinoujscie #staszow #sulecin #strzelin #suchabeskidzka #suwalki #szamotuly #szczytno #sztum #szydlowiec #srodawielkopolska #srem #srodaslaska #swietochlowice #tarnowskiegory #tomaszowlubelski #tomaszowmazowiecki #tuchola #turek #wadowice #walbrzych #walcz #wejherowo #wagrowiec #wegorzewo #wegierskagorka #wielun #wieliczka #wieruszow #wlodawa #wloszczowa #wyszkow #zambrow #zamosc #zabkowiceslaskie #zlotoryja #zuromin #zary #znin

i na samym końcu
#wolomin ( ͡°( ͡° ͜ʖ( ͡° ͜ʖ ͡°)ʖ ͡°) ͡°) pokaż całość

źródło: pliki.portalsamorzadowy.pl

Czy ktoś się zajmie rasistowkimi nazwami polskich miast?
#bialystok #bialapodlaska #bielskobiala #bialapiska #bialybor
Trzeba w koncu powiedzieć NIE rasizmowi

#usa #protest #blacklivesmatter #whitelivematter #polska pokaż całość

Jestem mieszkancem wojewodztwa dolnoslaskiego, ktore nalezy do pewnej "elity" wojewodztw w Polsce, ktore granicza z obcym panstwem, i co najwazniejsze - NIE TYLKO Z JEDNYM ! (graniczymy z Niemcami i Czechami)

Tak sie sklada, ze wojewodztwa wschodniej Polski sa dokladnie w tej "elicie":

- wojewodztwo podkarpackie - granica z Ukraina i Slowacja #podkarpacie
- wojewodztwo lubelskie - granica z Ukraina i Bialorus #lubelskie
- wojewodztwo podlaskie - granica z Bialorus i Litwa #podlasie

Jak juz wspomnialem, my, dolnoslazacy mamy swoje doswiadczenia z zachodu Polski - od dziecka jezdzilem z rodzicami na narty do Czech, we Wroclawiu poznalem swoja partnerke, ktora pochodzi z Bogatynii, wiec bedac w jej miejscowosci, na rowerze w ciagu 2h mozna pojechac na piwo do Czech i potem do Niemiec i wrocic na kolacje do domu. Oczywiscie mamy tu latwiej, bo Czechy i Niemcy sa w Schengen, wiec granic fizycznie nie ma.

Pytanie jednak do moich kolegow we wschodniej Polsce:

Jak wygladaja wasze doswiadczenia z przekraczaniem granicy? Zakladam, ze "najgorzej" jest w wojewodztwie lubelskim, bo to 2 zewnetrzne granice UE. Pewnie nie jest latwo dostac sie na Bialorus i Ukraine... To jakie sa wasze doswiadczenia/? Wyjezdzaliscie od dziecka czy raczej temat wycieczek na wschod nie jest zbyt popularny? #chelm #bialapodlaska #lublin #zamosc

Czy mieszkancy wojewodztwa podlaskiego jada w jakims celu na Litwe? Dla mnie to wrecz surrealistyczne (geograficznie), ze mozecie wsiasc sobie w auto i chwile pozniej byc w krajach baltyckich... #suwalki #augustow #lomza #bialystok

I ostatnie pytanie do mieszkancow Podkarpacia - czy popularne sa wypady na Slowacje? Co ciekawsze, macie tez najblizej z Polski na Wegry! O ile wiem do miejscowosci przygranicznej Sátoraljaújhely z Krosna jest tylko 170km! A do slowackich Koszyc (drugie najwieksze miasto) tylko 140km! #krosno #rzeszow #debica no i #przemysl - na rowerze na Ukraine.

( ͡° ͜ʖ ͡°)

#pytanie #polska #geografia #podroze pokaż całość

źródło: bbb.png

Pacjent szpitala wyskoczył z okna. Nie przeżył.

#mikroreklama #polska #bialapodlaska #lubelskie

źródło: IMG_6535.JPG

Żołnierze wyklęci koronawirusem zaklęci.

#bialapodlaska #koronawirus #policja #heheszki

źródło: 92830119_559555604938241_7660515493190565888_n.jpg

Mieszknaie inwestycyjne interesujacy rozklad ;> i umiejscowienie kuchni

https://www.otodom.pl/oferta/mieszkanie-67-40-m-biala-podlaska-ID44Spo.html#ef728059c4

#mieszkaniedeweloperskie #mieszkanie #bialapodlaska #inwestycje pokaż całość

źródło: image.jpg

Ciąg dalszy statystyk według dawnych województw. Dane dotyczące województw już lepiej opracowane, lecz dalej są problemy z Górnym Śląskiem.
1. bialskopodlaskie - 0
2. białostockie - 19
3. bielskie - 29
4. bydgoskie - 45
5. chełmskie - 25
6. ciechanowskie - 5
7. częstochowskie - 31
8. elbląskie - 21
9. gdańskie - 46
10. gorzowskie - 4
11. jeleniogórskie - 21
12. kaliskie - 36
13. katowickie - 159
14. kieleckie - 35
15. konińskie - 2
16. koszalińskie - 21
17. krakowskie - 75
18. krośnieńskie - 8
19. legnickie - 18
20. leszczyńskie - 22
21. lubelskie - 57
22. łomżyńskie - 16
23. łódzkie - 114
24. nowosądeckie - 15
25. olsztyńskie - 18
26. opolskie - 51
27. ostrołęckie - 10
28. pilskie - 13
29. piotrkowskie - 48
30. płockie - 8
31. poznańskie - 43
32. przemyskie - 8
33. radomskie - 196
34. rzeszowskie - 40
35. siedleckie - 17
36. sieradzkie - 2
37. skierniewickie - 27
38. słupskie - 0
39. suwalskie - 5
40. szczecińskie - 36
41. tarnobrzeskie - 31
42. tarnowskie - 16
43. toruńskie - 32
44. wałbrzyskie - 15
45. warszawskie - 253
46. włocławskie - 8
47. wrocławskie - 190
48. zamojskie - 20
49. zielonogórskie - 22
Per capita:
1. radomskie - 1/3894
2. wrocławskie - 1/5983
3. warszawskie - 1/9564
4. łódzkie - 1/9646
5. chełmskie - 1/9952
6. piotrkowskie - 1/13379
7. skierniewickie - 1/15693
8. rzeszowskie - 1/16223
9. krakowskie - 1/16600
10. lubelskie - 1/18023
11. leszczyńskie - 1/18159
12. tarnobrzeskie - 1/19648
13. opolskie - 1/20073
14. kaliskie - 1/20133
15. toruńskie - 1/21088
16. łomżyńskie - 1/22056
17. elbląskie - 1/23576
18. zamojskie - 1/24465
19. katowickie - 1/24496
20. jeleniogórskie - 1/24938
21. koszalińskie - 1/25124
22. częstochowskie - 1/25148
23. bydgoskie - 1/25264
24. szczecińskie - 1/27644
25. legnickie - 1/29200
26. zielonogórskie - 1/30877
27. poznańskie - 1/31712
28. gdańskie - 1/31943
29. bielskie - 1/31983
30. kieleckie - 1/32334
31. białostockie - 1/36916
32. pilskie - 1/38223
33. siedleckie - 1/38906
34. ostrołęckie - 1/41160
35. olsztyńskie - 1/43233
36. tarnowskie - 1/43800
37. wałbrzyskie - 1/48867
38. nowosądeckie - 1/49833
39. przemyskie - 1/51950
40. włocławskie - 1/54338
41. krośnieńskie - 1/63763
42. płockie - 1/65113
43. ciechanowskie - 1/87480
44. suwalskie - 1/97840
45. gorzowskie - 1/128575
46. sieradzkie - 1/205750
47. konińskie - 1/240400
48. słupskie - 0
49. bialskopodlaskie - 0
Przy okazji pytanie: co wy w tym Słupsku i Białej Podlaskiej robicie, że jesteście dalej wolni? ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#koronawirus #bialapodlaska #bialystok #bielskobiala #bydgoszcz #chelm #ciechanow #czestochowa #elblag #gdansk #gorzowwielkopolski #jeleniagora #kalisz #katowice #kielce #konin #koszalin #krakow #krosno #legnica #leszno #lublin #lomza #lodz #nowysacz #olsztyn #opole #ostroleka #pila #piotrkowtrybunalski #plock #poznan #przemysl #radom #rzeszow #siedlce #sieradz #skierniewice #slupsk #suwalki #szczecin #tarnobrzeg #tarnow #torun #walbrzych #warszawa #wloclawek #wroclaw #zamosc #zielonagora pokaż całość

Zakażenia koronawirusem w powiatach województwa lubelskiego.
Dane nieoficjalne i zebrane przeze mnie z lokalnych serwisów informacyjnych i doniesień z lokalnych sanepidów. Wliczyłem również jeszcze niepotwierdzone (ale bardzo wiarygodne) przez ministerstwo zakażenia.

Ciężko znaleźć w gazetach rozróżnienie powiatu lubelskiego od Lublina, czasami piszą "mieszkaniec Lublina" mimo że chory mieszkał w jednej z okolicznych wiosek. Przypisałem Lublinowi 0, bo najwiarygodniejsze źródło podające powiaty twierdzi, że co najmniej do wczoraj nie było chorych pochodzących z Lublina - https://lublin.tvp.pl/47190496/nowe-potwierdzone-przypadki-koronawirusa-w-regionie
a 3 nowe zachorowania nie były z Lublina. Z drugiej strony, gdy ministerstwo udostępniało mapę z powiatami to był tam zaznaczony Lublin, ale był już przypadek złego oznaczania przez nich powiatów (np. Rawa Mazowiecka) i wierzę że tutaj też olali sprawę i po prostu przypisywali chorych do Lublina zamiast do powiatu lubelskiego.
#koronawirus #lubelskie #bilgoraj #zamosc #tomaszowlubelski #hrubieszow #krasnystaw #chelm #krasnik #lublin #leczna #opolelubelskie #pulawy #lubartow #wlodawa #parczew #ryki #lukow #radzynpodlaski #bialapodlaska pokaż całość

źródło: koronawirus lubelskie.png

PODLASIE PADŁO

powtarzam
OSTATNI BASTION UPADŁ

#koronawirus #podlasie #bialystok #lomza #kolno #zambrow #suwalki #bialapodlaska #bielskpodlaski

#mural #streetart #bialapodlaska #lotnictwo

źródło: upload.wikimedia.org

Przed Wami potężna (109!), ułożona alfabetycznie miastami lista kin, w których obejrzycie nagrodzony 4 Oscarami film „Parasite” w reżyserii Bong Joon-ho.
Lista obejmuje seanse w okresie 14-20 lutego

Nie wszystkie kina grają film codziennie. Zachęcamy do sprawdzania repertuaru lokalnego kina:

AUGUSTÓW
Kino Iskra
BARCIN
Miejski Dom Kultury
BĘDZIN
Kino Nowość
BIAŁA PODLASKA
Kino Merkury
BIAŁYSTOK
Helios Galeria Biała
BIELSKO-BIAŁA
Cinema City
BOCHNIA
Kino Regis
BUK
Kino Wielkopolanin
BYDGOSZCZ
Cinema City
BYTOM
Cinema City
CIESZYN
Cinema City
CZĘSTOCHOWA
Cinema City Jurajska
Cinema City Wolność
ELBLĄG
Kino Światowid
GDAŃSK
Kinoport
Helios Alfa
Helios Galeria Forum
Multikino
Kino Kameralne Cafe
GDYNIA
Gdyńskie Centum Filmowe
GLIWICE
Cinema City
GÓRA KALWARIA
Kino Uciecha
JAROSŁAW
Kino na Biegunach
KALISZ
Kino Centrum
KATOWICE
Kino Światowid
Cinema City Punkt
Cinema City Silesia
Helios Libero
Multikino
KRAKÓW
Kino Kijów
Kino Paradox
Kino Mikro
Cinema City Bonarka
Cinema City Galeria Kazimierz
Cinema City Zakopianka
Cinema City Plaza
Multikino
Kino Pod Baranami
Kino Kika
LUBLIN
DKF 16
Kino Bajka
Cinema City Felicity
Cinema City Plaza
ŁÓDŹ
Kino Bodo
Kinematograf
Kino Charlie
Cinema City Manufaktura
Helios Galeria Sukcesja
NISKO
Kino Sokół
OLSZTYN
Kino Studyjne Awangarda 2
Helios Galeria Aura
PABIANICE
Kino Tomi
POZNAŃ
Kino Malta
Kino Rialto
Kino Bułgarska 19
Cinema City Kinepolis
Cinema City Plaza
Helios Galeria Posnania
Multikino Stary Browar
Multikino Malta
PRUSZKÓW
Centrum Kultury i Sztuki
RADOM
Kino Elektrownia
RUDA ŚLĄSKA
Kino Patria
Cinema City
RYBNIK
Cinema City
RZESZÓW
Kino Zorza
SŁUPCA
Dom Kultury
SOPOT
Multikino
SOSNOWIEC
Cinema City
STALOWA WOLA
Kino Wrzos
STAROGARD
Cinema City
SUWAŁKI
Cinema Lumiere
SZCZECIN
Kino Pionier
Multikino
TORUŃ
Cinema City CD
Cinema City Plaza
USTKA
Kino Delfin
WAŁBRZYCH
Cinema City
WARSZAWA
Bemowskie Centrum Kultury
Kino U-jazdowski
Kino Muranów
Kino Elektronik
Kino Luna
Kino Amondo
Kino Atlantic
Wisła
Kinoteka
Kino Kultura
Kino Praha (Mazowiecki Teatr Muzyczny)
Cinema City Akadia
Cinema City Mokotów
Cinema City Promenada
Cinema City Sadyba
Cinema City Bemowo
Cinema City Białołęka
Cinema City Janki
Helios Galeria Blue City
Multikino Ursynów
Multikino Młociny
WROCŁAW
Kino Nowe Horyzonty
Dolnośląskie Centrum Filmowe
Cinema City Wrocławia
Cinema City Korona
Helios Galeria Magnolia
Multikino Pasaż
WRONKI
Kino Gwiazda
ZAMOŚĆ
Kino Stylowy
ZIELONA GÓRA
Cinema City
(pozdrawiamy tych, którzy dotarli do końca listy ( ͡° ͜ʖ ͡°))

#film #filmnawieczor #filmy #kino #kinoazjatyckie #oscary #cinemacity #multikino #helios #augustow #bedzin #bialapodlaska #bialystok #bielskobiala #bydgoszcz #bytom #cieszyn #czestochowa #elblag #gdansk #gdynia #gliwice #gorakalwaria #jaroslaw #kalisz #katowice #krakow #lublin #lodz #olsztyn #pabianice #poznan #pruszkow #radom #rudaslaska #rybnik #rzeszow #slupca #sopot #sosnowiec #stalowawola #starogard #suwalki #szczecin #torun #ustka #walbrzych #warszawa #wroclaw #wronki #zamosc #zielonagora pokaż całość

Od 1 stycznia 2018 r. działa w Polsce publiczny Rejestr Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym. Znajdują się tam wizerunki gwałcicieli i pedofilów wraz z ich podstawowymi danymi, aktualnym miejscem pobytu i paragrafami, za które zostali skazani. Pod tagiem #rejestrzboczencow przedstawiam Wam sylwetki niektórych z nich, wraz z opisem zbrodni, linkami do artykułów na ich temat i wszelkimi ciekawostkami, które uda mi się wyszukać.

• • •

Tekst możecie przeczytać tutaj lub na moim blogu polskiepato.pl. Tam wrzuciłam też więcej zdjęć.

Powiadomienia o nowych wpisach pojawiają się zawsze na fejsbukowym fanpejdżu Polskie Pato. Ban od FB się skończył i mogę już publikować na swoich pejach. :)

Jeżeli ktoś chciałby wesprzeć mnie w tym co robię, to zapraszam na mój Patronite.

• • •

MARCIN Ł., rocznik '90

Marcin Ł. przyszedł na świat w 1990 roku w Białej Podlaskiej. Do szkoły podstawowej uczęszczał w rodzinnych Horoszkach Małych, a po zlikwidowaniu miejscowej placówki rodzice przenieśli go do pobliskich Serpelic. Chłopiec ze względu na swoją potężną budowę ciała był wyśmiewany przez inne dzieci, przez co trzymał się na uboczu grupy rówieśniczej. Zdał maturę w Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Janowie Podlaskim. Już wtedy wiedział, że tak jak jeden z jego starszych braci, czuje się powołany do stanu duchownego. Dlatego też w 2010 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie.

Sześć lat później, już jako ksiądz i magister, został wikariuszem w Parafii św. Andrzeja Apostoła w podlaskich Wyszkach i nauczycielem w tamtejszym Zespole Szkół. Prowadził lekcje religii oraz woził dzieci na konkursy i wolontariaty. W Internecie można znaleźć zdjęcia zrobione, gdy razem z grupą dziewczynek odwiedził należące do Caritasu Warsztaty Terapii Zajęciowej w Bielsku Podlaskim. Wikariusz cieszył się dobrą opinią, mieszkańcy wsi mu ufali, radzili się go, a jedna z parafianek tak opisywała młodego duchownego:

Przyjemny, miły, po prostu ludzki.

W 2017 roku miała się odbyć kolejna edycja Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy Biblijnej. Ksiądz Marcin usilnie zachęcał jedną ze swoich uczennic do wzięcia w nim udziału, na co ostatecznie 14-letnia Asia* przystała. W wyroku można przeczytać, że 27-letni duchowny podstępnie zwabił dziewczynkę na plebanię, zapewniając, że musi pomóc jej w przygotowaniach do konkursu. Gdy nieświadoma zamiarów nauczyciela weszła do przykościelnego budynku, Ł. zamknął drzwi na klucz, chwycił zdezorientowaną nastolatkę i zaniósł do swojej sypialni. Tam zdjął sutannę, a z niej spodnie i bieliznę. Mimo płaczu i oporów lizał jej narządy rodne. Tydzień później, gdy nie chciała się zgodzić, by znów zawiózł ją na plebanię pod pretekstem przygotowań do konkursu, ksiądz Ł. zamknął się z przestraszoną uczennicą w sali lekcyjnej. Nie otworzył drzwi nawet wtedy, gdy szkolny autobus odjechał, a dziewczynka nie miała jak wrócić do domu. Katecheta zaoferował, że ją odwiezie, jednak pokierował swoje auto w stronę przykościelnych zabudowań. Tam zamknął drzwi na klucz i siłą przytrzymał wyrywającą się dziewczynkę. Postawny mężczyzna unieruchomił ją i przeniósł do łóżka, gdzie rozebrał od pasa w dół, rozchylił nogi i pomimo jej łez i głośnych protestów, lizał jej narządy płciowe i wkładał palce do pochwy.

Tydzień później, 8 czerwca nastał dzień konkursu. Ksiądz Marcin był odpowiedzialny za dowiezienie uczestników na miejsce. Po Asię przyjechał jeszcze przed początkiem lekcji w szkole. Podczas jazdy stwierdził jednak, że do rozpoczęcia testu jest jeszcze sporo czasu, w którym mogą powtórzyć materiał, ale wikariusz miał w planach inną powtórkę. Skręcił w drogę na plebanię, wprowadził dziewczynkę do środka i przekręcił klucz w zamku. Mocno przytrzymał wyrywającą się i odpychającą go od siebie 14-latkę i przeniósł ją do sypialni. Położył ją na łóżku i mimo głośnych protestów zdjął z niej dolną część galowego stroju. Przygniótł dziewczynkę swoim ciężarem i usiłował zgwałcić. Jednak udało mu się tylko częściowo wprowadzić członka, wycofał się ze względu na płacz dziewczynki i jej głośne skargi na ból.

Nie znam okoliczności, w jakich rodzice 14-latki dowiedzieli się, czego dopuścił się wobec ich dziecka ksiądz Ł., jednak niedługo po Ogólnopolskim Konkursie Wiedzy Biblijnej duchowny zniknął z Wyszek – nie było go widać ani w kościele, ani w szkole. Po wsi zaczęły krążyć plotki, że poważnie się rozchorował i przebywa w szpitalu. Mieszkańców dziwił jednak fakt, że podczas mszy proboszcz nie modli się o zdrowie nieobecnego kolegi. Dopiero po czasie okazało się, że jeszcze w czerwcu rodzice pokrzywdzonej 14-latki zgłosili sprawę molestowania do Diecezji Drohiczyńskiej. Pełnomocnik prawny kurii, zawiadomił Prokuraturę Krajową o możliwości popełnienia przestępstwa z art. 200 kk., a decyzją biskupa młody ksiądz nie mógł wykonywać posługi kapłańskiej.

We wsi zawrzało. Oprócz głosów oburzenia na zachowanie księdza oraz współczucia dla dziewczynki, pojawiły się też te negujące winę duchownego – "Bo jak to tak trzy razy do niego chodziła? Sama chciała!" czy "Teraz te małolaty takie rozgolaszone chodzą i kuszą facetów!". Ludziom trudno było uwierzyć w winę osoby z tak nieposzlakowaną opinią, dlatego część winy przerzucali na ofiarę gwałciciela, krzywdząc ją przy tym jeszcze bardziej.

Podczas składania wyjaśnień w Prokuraturze Okręgowej w Ostrołęce, Marcin Ł. częściowo przyznał się do winy. Postawiono mu zarzut zgwałcenia małoletniej poniżej 15 roku życia (art. 197 § 3 pkt 2 kk) i użycia groźby lub podstępu, by doprowadzić do obcowania płciowego (art. 197 § 1 kk). Podejrzany do tymczasowego aresztu trafił dopiero w listopadzie 2017 roku. Z czasem Sąd w Ostrołęce zmienił areszt na poręczenie majątkowe i po wpłacie 20 tys. zł w połowie stycznia 2018 roku ksiądz opuścił mury więzienia. Biskup drohiczyński umieścił Ł. w klasztorze, gdzie ten oczekiwał do rozprawy. Sąd zakazał mu opuszczania kraju oraz zbliżania się do pokrzywdzonej dziewczynki, którą zajął się psycholog.

Proces w Sądzie Okręgowym w Białymstoku rozpoczął się w marcu 2018 roku. Marcin Ł. odpowiadał w nim z wolnej stopy. Posiedzenia były w całości niejawne, odtajniono jedynie ogłoszenie wyroku, który zapadł już 30 maja. Marcin Ł. został skazany na 5 lat pozbawienia wolności, otrzymał 10-letni zakaz zbliżania się i kontaktowania z pokrzywdzoną oraz 15-letni zakaz wykonywania zawodu związanego z opieką nad małoletnimi. Obrońca oskarżonego złożył apelację, jednak 30 października tego samego roku, Sąd Okręgowy w Białymstoku utrzymał wyrok w mocy. Ksiądz do aresztu trafił dopiero po dwóch miesiącach od ogłoszenia wyroku przez SO. Przebywa tam do dziś.

. . .

*imię wymyśliłam na potrzeby tekstu

• • •

Do napisania powyższego tekstu korzystałam ze zanonimizowanego wyroku, który dostałam od Sądu Okręgowego w Białymstoku oraz wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku. Informacje z prasy i internetu, które zawarłam w tym tekście, pochodzą stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd i stąd.

Nad poprawnością języka polskiego w moich tekstach czuwa @TerazMnieWidac, a nad językiem prawnym, prawniczym oraz służąc wiedzą z dziedziny prawa karnego – @IgorK.

• • •

#kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #podlasie #bialapodlaska #janowpodlaski #drohiczyn #pedofiliawkosciele #bielskpodlaski pokaż całość

źródło: dlamireczkuf.jpg

Od 1 stycznia Riad Haidar nie będzie kierował oddziałem neonatologicznym w szpitalu w Białej Podlaskiej. Taką decyzję podjął dyrektor, który jest jednocześnie radnym PiS.
Nieco ponad rok temu Dariusz Stefaniuk przegrał wybory i nie uzyskał reelekcji prezydenckiej w Białej Podlaskiej. W radzie miasta PiS też już nie rządzi. Zatem w ramach zemsty postanowiono odegrać się na pośle Koalicji Obywatelskiej, która obecnie rządzi miastem. Słabe to i małe. Tak jest już w Polsce. Żal pana Haidara, który jest szanowany w swoim środowisku. Niestety odmienne poglądy zdecydowały o tym, że jego trzydziestoletnie poświęcenie w zawodzie nie ma żadnego znaczenia. Oby tak dalej. Nie widzicie kto nami rządzi?
Ciekawe co by było gdyby jakieś dziecko z rodziny dyrektora potrzebowało pilnie pomocy, ale pana Haidara już nie będzie.

#polska #bekazpisu #bekazprawakow #polityka #neuropa #bialapodlaska #4konserwy #dobrazmiana #60groszyzawpis pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: IMG_20191230_104559.jpg

Kierownik oddziału w szpitalu w Białej Podlaskiej zwolniony ze swojego stanowiska za odmienne poglądy.

#bekazpisu #bialapodlaska #lubelskie #polska #dobrazmiana

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: 1577647045608.jpg

AKTUALIZACJA - PONAD 160 MIAST

Dziś Sędziowie - jutro Ty!
18.12.2019 (środa) , godz. 18.00 pod sądami w całym kraju.

[PONAD 160 MIAST!] Poniżej lista protestów z danymi adresowanymi, organizowanych w środę w całym kraju. Kolejne zgłoszenia wciąż napływają.
W środę 18 grudnia o godzinie 18:00 odbędą się w całej Polsce oraz pod Sejmem RP protesty wobec ustawy wniesionej przez posłów PiS (druk sejmowy nr 69) zapowiadającej represje wobec sędziów i prokuratorów działających zgodnie z polskim i europejskim prawem, a także nakazującej zaniechanie stosowania prawa europejskiego. Ustawa niesie zagrożenie dla podstawowej zasady funkcjonowania państwa prawa – trójpodziału władz, a wśród jej możliwych konsekwencji jest wyprowadzenie Polski z Unii Europejskiej.

Lista miast:
https://www.ruchkod.pl/dzis-sedziowie-jutro-ty/?fbclid=IwAR1IdQogmoLPZAjNzaHlouiDPNbtaKgE71fSgupxqWzB1yAWLwqL8BJysCE

Mapa Google z miejscami wydarzeń:
https://bit.ly/2S1qFPR

FB:
https://www.facebook.com/events/1443749049122039/permalink/1448191905344420/

#tklive #prawo #polska #neuropa

pokaż spoiler #warszawa #belchatow #berlin #bialapodlaska #bialystok #bielskobiala #boleslawiec #bruksela #bochnia #brzeg #brzesko #bydgoszcz #bytom #chicago #chojnice #chrzanow #ciechanow #czestochowa #czluchow #dabrowagornicza #debica #drawskopomorskie #dzierzoniow #elblag #elk #gdansk #gdynia #gizycko #gliwice #glogow #gorlice #gorzowwielkopolski #gostynin #grodziskmazowiecki #grodziskwielkopolski #grudziadz #gryfice #hrubieszow #ilawa #jarocin #jaroslaw #jeleniagora #jeziorany #jedrzejow #kalisz #katowice #kedzierzynkozle #ketrzyn #kety #kielce #kolonia #kolobrzeg #konin #konskie #koszalin #koscian #koscierzyna #kozienice #krakow #krosno #kwidzyn #legnica #leszno #lebork #londyn #lubaczow #luban #lubin #lublin #lancut #lodz #lomza #lowicz #mielec #minskmazowiecki #morag #mragowo #mysliborz #naklonadnotecia #nowasol #nowysacz #nowyjork #newyork #nowytarg #nysa #olecko #olkusz #olsztyn #olawa #opole #ostroleka #ostrowiecswietokrzyski #ostrowwielkopolski #oswiecim #otwock #piaseczno #piotrkowtrybunalski #pila #plock #plonsk #police #poznan #prudnik #przemysl #przeworsk #puck #pulawy #pszczyna #raciborz #radomsko #rybnik #rzeszow #sandomierz #sanok #skierniewice #slupsk #sopot #sosnowiec #starachowice #starogardszczecinski #suchabeskidzka #suwalki #szczecin #szczecinek #swidnik #swinoujscie #tarnobrzeg #tarnow #tczew #tomaszowmazowiecki #torun #trzebnica #turek #tychy #wadowice #walbrzych #wejherowo #wegorzewo #wieliczka #wloclawek #wodzislawslaski #wolomin #wroclaw #zakopane #zalewo #zamosc #zawiercie #zdunskawola #zgierz #zgorzelec #zielonagora #zary #znin #zory #zywiec
pokaż całość