Same badassy z Legionu Cudzoziemskiego walcza w Siewierodoniecku:
https://www.wykop.pl/link/6690043/legion-cudzoziemski-walczy-w-siewierodoniecku/

#ukraina #wojna #rosja #ruskimir #wojsko #ciekawostki #legion #legiacudzoziemska #legioncudzoziemski #specjalsi #badass #mikroreklama #bron #bronpalna #militaria #historia pokaż całość

"Wzrasta poparcie rządu Ukrainy dla parlamentarnej inicjatywy ułatwienia dostępu do broni palnej. Warunki wojenne zwiększyły znaczenie prawa ludności cywilnej do samoobrony. Władze wskazują, że rozdanie w pierwszych dniach agresji dużej ilości broni nie wpłynęło na pogorszenie stanu bezpieczeństwa wewnętrznego i nie odnotowano wzrostu liczby przestępstw z użyciem broni palnej"

~ "Atak Rosji na Ukrainę – stan po 99 dniach" (Ośrodek Studiów Wschodnich)

#bron #bronpalna #ciekawostki #wojna #ukraina #dostepdobronipalnej pokaż całość

źródło: Le_LqwKu9vvU7sDBUOdHMnKnyw2ArU-3rwxa-o_DQJs.jpg

Jak to zajoby od dostępu do broni powtarzają?

Złego człowieka z bronią może powstrzymać tylko dobry człowiek z bronią.

...chyba, że akurat nie będzie miał ochoty na narażanie własnego życia, bo jakiś wykolejeniec postanowił, że zajdzie do amerykańskiej Żabki i do codziennego zestawu hot-dog + kawa weźmie tym razem karabinek półautomatyczny i 400 naboi.

Dobrze, że nie kupił bazooki, bo wiadomo, że złego człowieka z bazooką mogą powstrzymać tylko dobrzy ludzie z bazookami.

#bron #bronpalna #teksas #strzelanina #szkola pokaż całość

źródło: 2022-05-27 08.43.55.png

Pierwsze koty za płoty.
#bron #bronpalna #strzelectwo

źródło: IMG_20220515_203814.jpg

Z cyklu; Specyficzne fotki... żołnierz US Marine strzelający z M2HB .50 z celownikiem noktowizyjnym AN/TVS-2, pierwszej generacji. Wietnam 1968 rok. To właśnie strzelając z czegoś takiego Carlos Hathcock podczas wojny w Wietnamie ustanowił długo nie pobity rekord zasięgu trafienia ogniem pojedynczym...

Chcesz być na bieżąco? #zwiadowcahistorii - tag z moimi najciekawszymi znaleziskami! Zapisz się też do mikrolisty zwiadowcahistorii - plusując ten komentarz bym zawołał Cię do najlepszych znalezisk!

Sprawdź też mój blog WWW firmowy SKLEP ZH oraz kanał na YT

#bron #bronpalna #strzelectwo #strzelnica #wojsko #wojna #militaria #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #historia #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #usa #wietnam pokaż całość

źródło: scontent-waw1-1.xx.fbcdn.net

Odcinek 52 #animepifpaf
Mateba 2006M
Wypuszczony na rynek w 1990 roku rewolwer jest przodkiem opisanego w 37 odcinku Chiappa Rhino. Jest to ulepszona wersja rewolweru MTR-6, który był pierwszym z charakterystycznym dla Emilio Ghisoniego umieszczeniem lufy na dole bębenka. Pierwotnie miał być wypuszczony pod nazwą MTR-6+6M, ale popularniejsza stała się błędna nazwa oparta o numer katalogowy – Mateba 2006, więc koniec końców wersję która weszła do produkcji ochrzczono mianem „Mateba 2006M”.
Poza lufą umieszczoną w nietypowym dla rewolwerów miejscu, to z innych kuriozów bębenek otwiera się na górę rewolweru, a nie na bok w dół jak to zazwyczaj bywa w tego typu konstrukcjach. Posiada również raczej niespotykaną w rewolwerach dźwignię zwalniającą bębenek, która się obraca, a nie przesuwa jak to zwykle bywa. W trakcie strzelania bębenek obraca się przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Mimo nietypowego wyglądu posiada typowy dla rewolwerów mechanizm działania single-action double-action. Zasilany jest z 6-nabojowego bębenka nabojami kalibru .357 Magnum, lub .38 Special, choć istnieje model Mateba 2007S z 7-nabojowym bębenkiem wyłącznie na naboje kalibru .38 Special. Mateba 2006M był dostępny na rynku w różnych wariantach różniących się wymiennymi za pomocą specjalnego klucza lufami (w sumie 8 różnych luf o długości 2 do 6 cali) i uchwytami (4 różne do wyboru). Istnieje także rzadkie akcesorium w postaci ciężarka na lufie.

Sos obrazka: Ghost in the Shell (1995, Production I.G)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #randomanimeshit #rewolwer #rewolwery pokaż całość

źródło: 052_mateba_2006m_ghost_in_the_shell.jpg

Odcinek 51 #animepifpaf
Osadzak Prochowy
Osadzak prochowy jest to typ gwoździarki, która metodą działania przypomina broń palną. Otóż za pomocą kontrolowanego wybuchu prochu wyrzuca z dużą siłą gwóźdź. Przypomina to pistolety powtarzalne, lub nawet derringery. Zasilane są amunicją ślepą (popularnie zwaną „ślepakami”) zatem nabojami pozbawionymi pocisku, najczęściej kalibru .22 Short. Same gwoździe zaś są ładowane osobno. Pierwotnie ten typ narzędzia został opracowany przez amerykańską firmę Mine Safety Applances na użytek marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. Wspomagały walkę z okrętami podwodnymi w trakcie pierwszej wojny światowej, ale zostały opatentowane w 1921 roku. Dopiero w trakcie drugiej wojny światowej trafiły na rynek komercyjny. Wykorzystywane są do szybkiego montażu bezpośredniego w betonie i stali. Najsłynniejszymi firmami produkującymi osadzaki prochowe są Ramset i Hilti, zresztą w języku angielskim „Ramset gun” i „Hilt gun” są używane jako synonimy „powder-actuated tool”. W USA jest wymagane specjalne pozwolenie, żeby móc posiadać takowy osadzak. W Australii z kolei wymagana jest rejestracja takowego narzędzia, a operator musi przejść szkolenie i posiadać licencję. Nie znalazłem informacji o regulacjach prawnych w Polsce, więc może przewrotnie to u nas jest „wolna amerykanka”. ¯\_(ツ)_/¯ (Albo ja beznadziejnie szukam w sieci prawnych rzeczy. xd)

Sos obrazka: Highschool of the Dead (2010, Madhouse)
Na obrazku jest jakaś przerobiona chałupniczymi metodami gwoździarka do walki z zombie, niestety nie udało mi się znaleźć przykładu osadzaka prochowego w anime. Może są gdzieś jakieś sceny na budowie, gdzie takowe były używane, ale chyba nikt tego nie dokumentuje. ;d

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #randomanimeshit #budownictwo pokaż całość

źródło: 051_osadzak_prochowy_highschool_of_the_dead.jpg

Komunikat KS Amator
28.02.2022, w obliczu dramatycznych wydarzeń na Ukrainie, do sekcji sportowej KS Amator zapisało się rekordowe 216 nowych osób, zainteresowanych przeszkoleniem z obsługi broni palnej i uzyskaniem własnego pozwolenia.

Przykład ohydnej agresji rosyjskiej na naszych bezpośrednich sąsiadów oraz ich bohaterska walka, motywują tysiące Polaków do poszukiwania legalnego dostępu do broni palnej. Nie chcemy zostać z głuchym telefonem w ręce, gdy za oknem sołdat urządza rajdy, morduje, rabuje i niszczy dorobek życia naszego i sąsiadów.

Pistoletem, ani karabinem nie wygra się z czołgiem, to pewne. Jednak ludność cywilna wyposażona w ręczną broń jest w stanie pomóc w wysiłku obronnym, podnieść koszt napadu dla najeźdźców i trzymać ich w stałym strachu o śmiertelną kulę strzeloną z dowolnego okna. Zrozumieli to też Ukraińcy, wysypując z wywrotek na bruk karabiny maszynowe dla dziesiątek tysięcy mieszkańców Kijowa. Zbyt mało i zbyt późno, ale dobry i taki gest.
Posiadanie broni dodaje motywacji do pozostania w kraju i jego obrony, zwiększa zaangażowanie w sprawy kraju i wzmaga chęć wspólnej walki w obliczu bandyckiej napaści. Podstawowe przeszkolenie z obsługi broni powinien przejść każdy Polak i każda Polka.

Stowarzyszenie KS Amator od początku powstania stara się edukować współobywateli i popularyzować legalne posiadanie broni przez Polaków. Dzisiejsze 216 zawodników bez problemu znajdzie miejsce wśród 12 tysięcy zawodników sekcji sportowej KS Amator i 41 tysięcy członków Stowarzyszenia KS Amator, największej tego typu organizacji w całym kraju. Pomożemy Wam nabyć wiedzę i umiejętności. Rozszerzymy dla Was ofertę zajęć, żeby każdy kto dołączył był w stanie jak najszybciej przejść przeszkolenie, kupujemy dodatkową broń, zabezpieczyliśmy przeszło milion sztuk amunicji treningowej. Damy radę!

Posiadanie broni palnej przez możliwie duży odsetek dorosłych, praworządnych Polaków jest naszą racją stanu. Apelujemy do posłów i senatorów o przemyślenie przykładu Ukrainy i wprowadzenie szybkich, gruntownych zmian cywilizujących prawo do posiadania broni palnej w naszym kraju. Za nami dekady zaniedbań, przed nami dekady ciężkiej pracy. Musimy zacząć od razu, aby wizja stu tysięcy snajperów w oknach każdego dużego miasta zniechęcała bandytów przed atakiem, zanim spadnie choć jedna kropla polskiej krwi.

Nigdy więcej wojny. Szykujmy się do wojny

#bronpalna #bron pokaż całość

Wiecie dlaczego w USA prawo do posiadania broni działa?
Bo mają je od 1791 roku

Wiecie dlaczego w Polsce prawo do posiadania broni na miarę tego z USA by kiepsko działała?
Bo nie mieliśmy tego wcale

Naprawdę jeśli ktoś myśli, że kultura obycia z bronią w Polsce jest podobna jak w takim USA to wielkie xD

Ja oczywiście, jestem zwolennikiem dostępu do broni, ale nie jestem zwolennikiem dostępu do broni jakby niektórym wykopkom się widziało, czyli strzelby i karabiny automatyczne w Lidlu i Biedronce na promocji za 2999. Jestem zwolennikiem powolnej ewolucji i powolnej adaptacji do nowego prawa, nie rewolucji.

Nie muszę mówić co się działo w Polsce jak wprowadzili prawo, że można bez pozwolenia wyciąć drzewa na własnym terenie - Polacy tak się dorwali do wycinki drzew na własnym terenie, że w końcu to przerobili, że w sumie nadal są pewne ograniczenia xD Myślicie że co by się działo w pierwszych dniach takiego prawa z większym dostępem do broni? Ja wróżę kilka dni codziennych strzelanin. Pół biedy jakby debile się wybijały. To mi wisi. Nie wisi mi to, że mógłbym oberwać taką kulką w łeb jako postronny obywatel, który był w złym miejscu o niewłaściwym czasie

Ewolucja - tak
Rewolucja - nie

#bron #polska #prawo #bronpalna pokaż całość

Weekendowa wizyta na #strzelnica #bron #strzelectwo #bronpalna

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: skupienie.jpg

W sumie to trochę #chwalesie ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Pracuje z bronią, licencja sportowa od ponad roku a obecna sytuacja przyspieszyła decyzję żeby jednak mieć coś pod ręką na różne wypadki, nie tylko ewentualną wojnę. Jebać kacapów prądem i ołowiem! ᕦ(òóˇ)ᕤ
#bron
#strzelectwo
#bronpalna
#pozwolenienabron pokaż całość

mesedż do wszystkich napinaczy, prujących się jakie to czarnoprochowce są zawodne, wadliwe, i w ogóle do dupy.
równe 3(trzy) miesiące, jak ostatnio był strzelany, potem załadowany, i elo.
dziś wyjąłem z kabury, wyyebałem cały bębenek, i ponowne elo.
a kapiszony nie dość że bez niewypałów, to jeszcze siedziały jak putler w bunkrze. zdjąć się nie dało. xD
tyle w temacie ekspertów z jutuba(

pokaż spoiler i Armi Ochotniczej WP xDDD), ds. broni czarnoprochowej. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#bron #czarnoprochowce #czarnoprochowycontent #bronpalna #strzelnica #bekazpodludzi pokaż całość

źródło: 20220315_094026_HDR.jpg

Jak se chcę zrobić pozwolenie kolekcjonerskie na #bron to to stowarzyszenie będzie git?
https://braterstwo.eu/

pokaż spoiler lewakom chyba też dają? ( ͡º ͜ʖ͡º)

#bronpalna #pozwolenienabron

Tak tylko informacyjnie: @Zuldzin zbłaźnił się w komentarzach i usunął znalezisko na temat dostępu do broni.

#bekazlewactwa #bekazpodludzi #neuropa #bron #wojna #marcinrola #bronpalna #polityka #oswiadczeniezdupy pokaż całość

Nie używaj penisa przeciwko włamywaczowi bo będziesz miał problemy. :)
Użyj broni.

#strzelectwo #heheszki #humorobrazkowy #bron #bronpalna

źródło: just use a gun.png

Odcinek 50 #animepifpaf
Pistolet maszynowy STEN
Jako że dzisiaj są moje urodziny, to postanowiłem wrzucić moją raifu. <3
Po pierwszej wojnie światowej niektóre kraje zdały sobie sprawę ze znaczenia pistoletów maszynowych. Francuzi starali się wdrożyć taką broń, ale nie szło im to zbyt szybko i MAS-38 nie namieszał za dużo w historii. Amerykanie powolutku i nieśmiało wdrażali pistolety maszynowe Thompson (Więcej w odcinku 38.). Zdecydowanie najbardziej się na tym polu wyróżniały Niemcy z kolejnymi wersjami MP 18 (Więcej w odcinku 20.), czy z słynnym MP 40. Zupełnie inaczej do sprawy podeszli Brytyjczycy. Otóż beton w brytyjskim wojsku uznał, że pistolety maszynowe są bronią dla gangsterów, zatem kompletnie nie byli zainteresowani rozwojem tego typu uzbrojenia. Dopiero po doświadczeniu ich skuteczności w rękach Niemców w trakcie kampanii francuskiej z 1940 roku i ewakuacji wojsk brytyjskich w Dunkierce postanowiono zaopatrzyć wojsko w PMy. Wszystko fajnie, tyle że przez te lata ignorowania tematu brakowało w Wielkiej Brytanii zaplecza technicznego i wiedzy do zaprojektowania i wdrożenia do produkcji takowego „na wczoraj”. Zatem zdecydowali się zrobić coś co dzisiaj nazwalibyśmy „chińszczyzną”, a zatem gwizdnąć już gotowy projekt i zrobić po taniości jako swoje. W tym celu udało się Brytyjczykom pozyskać kilka niemieckich MP 28 (Czyli w zasadzie usprawnionych MP 18.) produkowanych w… Etiopii. (Jakoś obchodzić traktat wersalski musieli... ¯\_(ツ)_/¯) Brytyjską kopię MP 28 nazwano Lanchester od nazwiska George’a Herberta Lanchestera, któremu to przypadło zadanie skopiowania MP 28 w Sterling Armaments Company. Jednakże gdy zaoferowano Lanchestery wojskom lądowym, te… odmówiły argumentując, że mają Thompsony i jest git. (Co było nieco niedorzeczne, bo Thompsony nie dość, że były 5 razy droższe od Lanchesterów, to jeszcze wykorzystywały egzotyczny w Europie nabój .45 ACP, a nie powszechny 9x19mm Parabellum, no ale cóż… Głową muru nie przebijesz. ¯\_(ツ)_/¯) Zainteresowały się za to siły powietrzne i morskie, ale koniec końców Lanchestery przyjęły się tylko w brytyjskiej marynarce wojennej. Do końca wojny wyprodukowano ich ok. 95 000. Zanim w ogóle Lanchestery weszły do produkcji, to już wiedziano, że będzie potrzebne coś tańszego i szybszego do wyprodukowania. Dwóm brytyjskim oficerom w fabryce Royal Small Arms Factory Enfield (Królewska Fabryka Broni Enfield) udało się stworzyć pistolet maszynowy STEN mark I (STEN wzór I) poprzez usuwanie wszystkich części Lanchestera bez których PM wciąż działał. Nazwa wzięła się od nazwisk projektantów - Reginalda Sheperda i Harolda Turpina, oraz nazwy fabryki - Enfield. Jednakże Mark I wciąż mógł być tańszy przede wszystkim poprzez usunięcie drewnianych części, składanego uchwytu pionowego, czy tłumika płomienia. W ten sposób powstała uproszczona wersja Mark I* przypominająca wyglądem Mark II. STENY zostały zaadoptowane przez brytyjskie wojsko i Mark I wraz z Mark I* powstał w ok. 300 000 sztuk. Rozwój STENów był niesamowicie szybki albowiem po zaadoptowaniu w marcu 1941 Mark I, już w sierpniu tego samego roku Mark II był w produkcji. Mark II był jeszcze tańszy w produkcji kosztując ok. $11 (Ok. $210 na dzisiejsze.) oraz wymagając zaledwie ok. 5,5 godziny do wyprodukowania jednej sztuki. Do końca wojny wyprodukowano ok. 2 500 000 sztuk Mark II. W jednej z firm produkujących STENy - Lines Bros Ltd, opracowano jeszcze bardziej uproszczony Mark III, który składał się z zaledwie 48 części w kontraście do 69 (najs) części Mark II. Mimo tego ze względów logistycznych w głównej mierze postanowiono pozostać przy Mark II, ponieważ części między Mark II i III w większości nie były wymienne. Tak więc Mark III występował w wojsku obok Mark II. Wyprodukowano ok. 876 000 sztuk Mark III. Po Mark III przyszła pora na Mark V. Ale chwila moment, co z Mark IV? Cóż… Mark IV był zarezerwowany dla eksperymentalnych modeli dla spadochroniarzy, ale koniec końców nic z tego nie wyszło, a że Mark V był projektowany w tym samym czasie to postanowiono zostawić taką nazwę aby nie robić bałaganu w nazewnictwie. Mark V był nieco bardziej luksusowy od dwóch swoich poprzedników, ponieważ armia się już nasyciła PMami, więc można było sobie pozwolić na odrobinę dogodności. Mark V posiadał drewnianą kolbę z prawdziwego zdarzenia, normalny uchwyt pistoletowy, a także muszkę z karabinu Lee-Enfield. Wciąż brak oczywistego dobrego miejsca na drugą rękę trzymającą tego PMa, ale lepszy rydz niż nic. ¯\_(ツ)_/¯ Produkcję Mark V rozpoczęto w lutym 1944 roku i produkowano do końca wojny, koniec końców powstało ich ok. 527 000 sztuk. STENy nie były dobrymi pistoletami maszynowymi. Sprawiły się bardzo dobrze w sytuacji w jakiej powstały, ale nie zmienia to faktu, że priorytetem przy ich tworzeniu było zminimalizowanie kosztów produkcji, a nie wygoda użytkowania, czy bezpieczeństwo. STENy nie były wygodne w uchwycie, położenie ręki nie operującej spustem nigdy nie było idealne – położenie jej tuż przed ręką dominującą utrudniało operowanie, a położenie jej na osłonie termicznej lufy groziło zasłonięciem okna wyrzutu łusek co prowadziło do zacięć. Najpopularniejszy chwyt – za gniazdo magazynka, również potrafił powodować zacięcia, czy nawet przypadkowe wciśnięcie przycisku odpowiedzialnego za zwolnienie magazynka. Do tego załadowany, upuszczony na ziemię potrafił oddać strzał, a czasem nawet kilka. Stąd też pojawiły się żarty, że można było go rzucać we wrogów zamiast granatów. Sama jakość wykonania też pozostawiała wiele do życzenia. Ze względu na prostą konstrukcję STENy były produkowane konspiracyjnie np. we Francji, Danii, czy Polsce. Zaś zarówno w Polsce (PM Błyskawica), jak i w Niemczech (MP 3008) postanowiono trochę polepszyć ergonomię tego PMa poprzez umiejscowienie magazynka na dole broni, a nie z jej boku. (W STENach można przekręcić gniazdo magazynka w tę pozycję, ale służyło to tylko do celów transportowych, w takim ustawieniu PM był bezużyteczny.) Wielka Brytania w 1953 roku postanowiła zastąpić STENy Sterlingami, jednak ostatnie STENy wycofano ze służby w brytyjskim wojsku dopiero w latach 60. XX wieku. Współcześnie raczej nie są wykorzystywane przez żadne regularne wojska. Ze względu na prostą konstrukcję powstają nielegalne chałupnicze kopie wykorzystywane przez różnorakich bandziorów, jeżeli nie mają dostępu do czegokolwiek lepszego, choć częściej kopiowany jest PM Luty, Tec-9, czy UZI.

Sos obrazka: Girl’s Frontline (od 2016, Sunborn/MICA Team)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #2wojnaswiatowa #iiwojnaswiatowa #drugawojnaswiatowa #randomanimeshit #strzelectwo #wielkabrytania pokaż całość

źródło: 050_sten_girls_frontline.png

Odcinek 49 #animepifpaf
Mossberg 500
Mossberg 500 jest strzelbą pump action zaprojektowaną w 1961 roku przez Carla Bensona i produkowaną przez O.F. Mossberg & Sons. Zaprojektowana była przede wszystkim z myślą o myśliwych, jednakże ze względu na swoją niezawodność i niski koszt stała się popularna wśród organów ścigania. W latach 70. XX wieku wysłano ją na testy dla armii amerykańskiej, jednakże nie była w stanie sprostać protokołowi MIL-SPEC 3443E, który wymaga wystrzelenia 3000 nabojów kalibru 20 mając mniej niż dwie awarie. W trakcie testów utworzono modele, które były w stanie lepiej sprostać wymogom wojska, jednakże zwiększało to ich cenę. Mimo tego armia amerykańska zakupiła 5 900 dostosowanych Mossbergów 500 dla marynarki i straży wybrzeża. Aby zachować niskie koszta, Mossberg kontynuował produkcję M500 na rynek cywilny i policyjny, a w 1987 roku zaprojektowano M590 na potrzeby wojska. W 1999 roku armia amerykańska zaczęła zastępować Mossbergi, ale ostatnie wycofano z użytku dopiero pod koniec 2010 roku. Największym wyróżnikiem tych strzelb jest chyba bezpiecznik umieszczony na górze broni, a nie w okolicach spustu jak to ma miejsce w wielu innych strzelbach. Mossbergi w zależności od wersji używają amunicji kalibru 12, 20, lub .410 bore. Są zasilane z 5, lub 8 nabojowych rurowych wbudowanych magazynków, aczkolwiek niektóre wersje sprzedawane na rynku cywilnym w USA posiadają blokadę ograniczającą ładowność do dwóch nabojów ze względu na prawa dotyczące ptaków migracyjnych. Współcześnie produkowane Mossbergi 500 posiadają jeszcze szynę Picatinny do montażu przyrządów celowniczych. Szacuje się, że wyprodukowano ok. 11 000 000 sztuk tych strzelb, co sprawia, że jest top 1 pod względem liczby wyprodukowanych kopii w swojej klasie.

Sos obrazka: Girl’s Frontline (od 2016, Sunborn/MICA Team)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #randomanimeshit #strzelectwo #strzelby #mossberg #usa #ameryka pokaż całość

źródło: 049_mossberg_500_girls_frontline.png

Odcinek 48 #animepifpaf
MAS-36
Po pierwszej wojnie światowej jasnym stało się, że przyszłością wyposażenia wojsk będą karabiny samopowtarzalne. Zdawali sobie z tego sprawę również Francuzi po doświadczeniach z karabinem RSC Mle 1917. Zatem po wojnie postanowili opracować nowy nabój oraz karabin samopowtarzalny na tenże. O ile koniec końców udało się opracować nabój 7,5x54mm Mle1929C (Nazywany również „7,5x54mm MAS”.), to opracowanie nowego karabinu samopowtarzalnego okazało się znacznie bardziej problematyczne. Dlatego też zdecydowano się na przyjęcie przekalibrowanych na nowy nabój karabinów Berthier jako „Berthier Mle 1907/15 M34” jako rozwiązanie tymczasowe, a celem stało się opracowanie nowego możliwie jak najtańszego karabinu wykorzystującego nowy nabój. Karabin ten miał wyprzeć karabiny Bethier, a następnie samemu zostać wypartym przez nowy karabin samopowtarzalny i zostać w służbie jedynie w jednostkach tyłowych. Oraz się kurzyć w magazynach „na czarną godzinę”. Pracami nad nowym karabinem zajęła się Manufacture d'armes de Saint-Étienne (Fabryka Broni Saint-Étienne) często skracana po prostu do „MAS”. Ostateczny model przyjęto na wyposażenie w 1936 roku jako MAS Modéle 36. Konstruktorom udało się osiągnąć zakładaną prostotę i taniość produkcji, całość bowiem składa się z zaledwie 65 części wliczając w to wszystkie śrubki, sprężyny, piny, czy drewno. Co ciekawe karabin ten z tego powodu nie posiada żadnego bezpiecznika. Francuscy żołnierze mieli go nosić z pustą komorą zamkową i ładować do niej pocisk dopiero po zauważeniu wroga. Produkcja ruszyła dopiero rok później, jesienią 1937 roku i do 1939 wyprodukowano 100 000 sztuk. Od 1939 roku produkcja znacznie przyspieszyła i kolejną partię 100 000 sztuk udało się wyprodukować w zaledwie 6 miesięcy. Do czasu upadku Francji w czerwcu 1940 wyprodukowano ok. 250 000 sztuk. Niemcy używali zdobycznych MASów-36 pod nazwą „Gewehr 242(f)” w garnizonach we Francji, oraz później w Volkssturmie. Jako że Saint-Étienne znalazło się w nieokupowanej przez Niemców Francji Vichy, to fabryka MAS mimo że nieużywana to została nienaruszona. Przez co produkcja MASów-36 ponownie ruszyła w 1944, kiedy to amerykanie wyzwolili Saint-Étienne. Po drugiej wojnie światowej Francja wciąż wykorzystywała MAS-36, np. w trakcie I wojny indochińskiej, wojny algierskiej, czy w czasie kryzysu sueskiego. Powstał również nieco ulepszony model MAS 36/51 w którym przede wszystkim umocniono lufę i zmieniono przyrządy celownicze. Ostatecznie produkcję MASa-36 zakończono w roku 1952 po wyprodukowaniu w sumie ok. 1 100 000 sztuk, a z armii francuskiej został wycofany w 1967 roku będąc wypartym przez MAS-49. Mimo tego po dziś dzień jest używany w różnych formacjach wojskowych, głównie w krajach postkolonialnych, które były w francuskiej strefie wpływów.

Sos obrazka: Shuumatsu no Izetta (2016, Ajia-Do)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #2wojnaswiatowa #iiwojnaswiatowa #drugawojnaswiatowa #randomanimeshit #francja pokaż całość

źródło: 048_mas-36_shuumatsu_no_izetta.jpg

Odcinek 47 #animepifpaf
Walther P99
4 stycznia 1994 w niemieckiej firmie Walther rozpoczęto prace nad nowym pełnowymiarowym pistoletem samopowtarzalnym po komercyjnej porażce P88. Miał być to pierwszy od lat bezkurkowy pistolet Walthera. Pierwszy raz go zaprezentowano podczas targów IWA w 1995 roku jako bardzo kreatywnie nazwany Walther HLP (Hammerless Pistol – „Pistolet Bezkurkowy”)… Ekhm… Jego produkcję rozpoczęto w październiku 1996 roku już jako „Walther P99” na kaliber 9x19mm Parabellum, a w styczniu 1997 roku ruszyła produkcja wersji na kaliber .40 S&W. Wersja 9mm szybko została przyjęta na uzbrojenie policji w kilku niemieckich krajach związkowych.
Największym wyróżnikiem tego pistoletu jest oryginalny system spustowy nazwany przez producenta „Anti-Stress” mający zapobiegać przypadkowemu oddaniu strzału. Wedle badań w sytuacjach stresowych często dochodzi do mimowolnego ściągnięcia spustu o kilka milimetrów, co może powodować oddanie przypadkowego strzału. Postanowiono ten problem naprawić poprzez użycie spustu, który przy pierwszym strzale ma długą drogę ściągania (14mm), zaś przy każdym kolejnym już tylko 5mm. Z mojego niewielkiego doświadczenia z tym pistoletem wiem, że nie jest to zbyt intuicyjny system i bez odpowiedniego obycia z tą bronią bardzo łatwo o nim zapomnieć i z przyzwyczajenia pozwolić spustowi na powrót do pierwotnej pozycji. Zdecydowanie nie jest to pistolet sportowy. xd Jeżeli już jesteśmy przy spuście, to warto wspomnieć, że mechanizm spustowy jest SA/DA (Single-Action/Double-Action, czyli bez i z samonapinaniem.). Na pistolecie znajduje się specjalny przycisk do zwolnienia iglicy, aby móc bezpieczniej przenosić ten pistolet z nabojem w komorze zamkowej. Posiada także wymienny panel tylnej części uchwytu, co umożliwia dostosowanie go do rozmiaru dłoni strzelca. Pod lufą znajduje się szyna do montażu akcesoriów firmy Walther. W 2003 roku pistolet przeszedł modernizację, gdzie między innymi szynę tą zastąpiono szyną ze standardem Picatinny, zwiększono powierzchnię rowkowanej części zamka, poprawiono konstrukcję mechanizmu spustowego, oraz zmieniono przyrządy celownicze z plastikowych na metalowe. Pistolet ten jest zasilany z dwurzędowych magazynków o rozmiarze 12-stu naboi (.40 S&W), 16-stu naboi (9mm), lub 15 naboi (wersja zmodernizowana 9mm). Co ciekawe nie posiada on przycisku zwalniania magazynka, a dwustronną dźwignię pod spustem przeznaczoną do tego celu, co na pewno ucieszy mańkutów. Aczkolwiek dźwignia zwalniania zatrzasku magazynka jest tylko z lewej strony, więc mimo wszystko jest to tylko połowiczne zwycięstwo dla leworęcznych.
W 2001 roku Walther P99 został wcielony do uzbrojenia polskiej policji, mimo że wielu funkcjonariuszy preferowało austriackie Glocki. Za przyjęciem P99 głównie przemawiał fakt możliwości uruchomienia montażu, potem produkcji w Zakładach Mechanicznych „Łucznik” (Obecnie Fabryka Broni Radom), co miało wspierać polski przemysł. Produkowane w Polsce P99 różnią się technologią wykonywania niektórych części. Powstał również zaprojektowany w Polsce wariant P99 RAD przeznaczony dla wojska, a wiele rozwiązań z niego wykorzystano w Waltherze PPQ.

Sos obrazka: Cowboy Bebop (1998-1999, Sunrise)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #randomanimeshit #gruparatowaniapoziomu #niemcy #walther #waltherp99 #polska #policja #polskapolicja pokaż całość

źródło: 047_walther_p99_cowboy_bebop.jpg

https://www.wykop.pl/link/6519197/dolaczajmy-do-lokalnych-stowarzyszen-milosnikow-broni/

Pomóżmy lokalnym klubom miłośników broni przez dołączenie do nich. Im więcej nas będzie, tym łatwiej będzie nam przekonywać do liberalizacji przepisów na wzór czeski.

#bron #polska #militaria #libertarianizm #samoobrona #bronpalna #strzelectwo #strzelnica #wojna #strzelajzwykopem pokaż całość

46/365 #animepifpaf
Heckler & Koch G3
W dzisiejszym odcinku przyjrzymy się następcy StG 44 z odcinka 22 – karabinowi automatycznemu Heckler & Koch Gewehr 3.
Po wprowadzeniu na wyposażenie Wehrmachtu StG 44 nie zaprzestano rozwoju tej konstrukcji. W lecie 1943 roku w firmie Mauser-Werke z Oberndorf am Neckar Ernst Altenburger wraz z Ludwigiem Vorgrimlerem opracowali prototyp karabinu szturmowego oznaczony jako Gerät 06. Dalszy jego rozwój doprowadził do powstania prototypu Gerät 06 H, który otrzymał wojskowe oznaczenie Sturmgewehr 45(M) (M od „Mauser”). StG 45(M) działał na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego, gdzie dwie symetryczne rolki opóźniały otwarcie zamka. Jednakże do czasu zajęcia Oberndorfu przez aliantów 20 kwietnia 1945 roku przygotowano zaledwie kilka sztuk tej broni. Po i w trakcie drugiej wojny światowej, zarówno alianci jak i sowieci „pożyczali” niemieckich naukowców i inżynierów, aby ci pracowali dla nich. Nie inaczej było w przypadku inżynierów którzy pracowali nad StG 45(M), których to oddelegowano do Francji do pracy w Centre d'Etudes et d'Armement de Mulhouse* (CEAM). W latach 1946-1949 Ludwig Vorgrimler i Theodor Löffler modyfikowali mechanizm użyty w StG 45(M). Koniec końców powstały trzy wersje – na amerykański nabój .30 Carbine, na niemiecki 7,92x33mm Kurz i eksperymentalny francuski 7,65x35mm. Koniec końców kolejne prototypy wraz z finalnym Carabine Mitrailleuse Modèle 1950 były na nabój .30 Carbine. Jednakże ze względu na francuski udział w I wojnie indochińskiej, oraz ze względów finansowych Francja zrezygnowała z zaadaptowania nowych karabinów. W 1950 roku Ludwig Vorgrimler przeniósł się do Madrytu do Centro de Estudios Tecnicos de Materiales Espaciales (CETME) (pol. Ośrodek Badań Technicznych Sprzętu Specjalnego) założonego w 1949 roku przez Wenera Heyena, który to do 1945 roku był dyrektorem generalnym firmy Gustloff-Werke. To właśnie w CETME Vorgrimler stworzył Modelo 2 na nabój 7,92x40mm CETME M53, który przykuł uwagę RFNowskiej straży granicznej (Bundesgrenzschutz). Jednakże Niemcy nie chcieli przyjąć na wyposażenie karabinu niezgodnego ze standardową NATOwską amunicją, zatem poprosili o stworzenie wersji na nabój 7,62x51 mm. W rezultacie powstał CETME Model A na nabój 7,62x51mm CETME, który był takich samych rozmiarów jak 7,62x51mm NATO, ale miał mniejszą moc. Z pomocą firmy Heckler & Koch powstał Model B z kilkoma usprawnieniami między innymi strzelaniem z zamka zamkniętego zarówno ogniem pojedynczym i automatycznym, z perforowanym blaszanym łożyskiem, usprawnioną ergonomią i nieco dłuższą lufą umożliwiającą używanie 22mm granatów nasadkowych. Model ten w 1958 roku został przyjęty przez hiszpańskie wojsko jako Modelo 58 na nabój 7,62x51mm CETME.
Wracając do Republiki Federalnej Niemiec, w 1956 roku Bundesgrenzschutz wycofało się z planów przyjęcia karabinu CETME, zamiast tego przyjęło na wyposażenie belgijski FN FAL jako Gewehr 1 (G1). Nie jest to koniec historii, ponieważ świeżo uformowana RFNowska armia - Bundeswehr zainteresowała się karabinami CETME i trochę ich wykupiła w wersji na nabój 7,62x51mm NATO, żeby je przetestować. Karabiny CETME, w niemieckiej nomenklaturze znane jako Automatisches Gewehr G3 z sukcesem sobie poradziły przeciwko szwajcarskim SIG SG 510 (G2) i amerykańskim AR-10 (G4) zastępując wcześniejszego faworyta – G1. W 1956 Bundeswehra zakupiła 400 sztuk do testów polowych i po zmianach wdrożonych przez Heckler & Koch w styczniu 1959 roku zaadoptowała ulepszoną przez H&K wersję. Rządowi RFN bardzo zależało na tym, aby karabin był produkowany w kraju na licencji, a nie sprowadzany zza granicy. W przypadku G1 belgijskie Fabrique Nationale Herstal odmówiło wydania takowej licencji, dlatego też próba zaadaptowania go się nie powiodła. Jeżeli chodzi zaś o G3, to holenderska firma Nederlandse Wapen en Munitiefabriek (NWM) posiadała prawa do produkcji i sprzedaży projektów CETME poza Hiszpanią. W celu pozyskania licencji rząd RFN zaoferował NWM kontrakt na zaopatrywanie niemieckich sił lotniczych (Luftwaffe) w amunicję 20mm. Do produkcji G3 wyznaczono firmy Rheinmetall i Heckler & Koch, które to już było powiązane z CETME, wcześniej współpracując nad ulepszeniami dla tego karabinu. W 1969 roku Rheinmetall oddało swoje prawa do produkcji G3 Heckler & Kochowi w zamian za obietnicę nieuczestniczenia H&K w przetargu na produkcję karabinu maszynowego MG3. W 1977 roku rząd RFN oddał H&K na wyłączność prawo do produkcji i sprzedaży G3. H&K jednak nie poprzestało na laurach i wraz z biegiem lat wprowadzało nowe warianty na rynek. Najbardziej znanym jest chyba G3A3 z 1963 roku z celownikiem bębnowym z przeziernikami i poprawioną muszką, z tłukiem płomieni/hamulcem wylotowym będącym w stanie wystrzeliwać standardowe granaty nasadkowe NATO, ze stałą kolbą z tworzywa sztucznego, oraz łożyskiem z tworzywa sztucznego nie dotykającym lufy w wersji wentylowanej, lub szerokiej umożliwiającej montaż dwójnogu. H&K G3 okazało się być dużym hitem eksportowym i zostało przyjęte na wyposażenie przez ponad 50 krajów, z których 18 pozyskało licencję na produkcję. Mimo, że jego produkcja w Niemczech już się zakończyła to wciąż jest produkowany w wielu różnych krajach. Szacuje się, że od 1958 roku powstało ok. 8 000 000 sztuk w różnych wariantach.

* Wybaczcie brak tłumaczenia, ale niestety takowego nie znalazłem, a mój francuski ogranicza się do „bonjur” i „baguette”.

Sos obrazka: Sword Art Online II (2014, A-1 Pictures)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #randomanimeshit #gruparatowaniapoziomu #zimnawojna #historia #niemcy #hiszpania #rfn #hecklerandkoch #hecklerundkoch pokaż całość

źródło: 046_hecklerkoch_g3_sword_art_online_ii.jpg

#bron #takaprawda #libertarianizm #bronpalna #heheszki

źródło: poster,840x830,f8f8f8-pad,1000x1000,f8f8f8.jpg

45/365 #animepifpaf
Ciężki Karabin Maszynowy Vickers
Co prawda nieco spóźniony walentynkowy odcinek, ale wciąż chciałem opisać coś adekwatnego. A cóż jest bardziej romantycznego od broni zespołowej? <3
Po wykupieniu przez firmę Vickers firmy Maxim w 1896, inżynierowie z Vickersa zabrali się za ulepszanie CKMów Maxima. (Więcej o CKMach Maxima w odcinku 16.) Przede wszystkim uprościli konstrukcję, zredukowali masę, oraz dodali odrzutnik. 26 listopada 1912 roku brytyjskie wojsko przyjęło karabin maszynowy Vickersa jako Gun, Machine, Mark I, Vickers, .303-inch.
Całość karabinu ważyła w okolicach 40 kg. Był zasilany amunicją .303 British z parcianej 250-nabojowej taśmy. Lufa była chłodzona wodą, pojemność chłodnicy wynosi 4 litry. Do działania wykorzystuje zasadę krótkiego odrzutu lufy.
Ten karabin maszynowy okazał się być niesamowicie niezawodny przez co był uwielbiany przez brytyjskich żołnierzy i spisał się na medal w trakcie pierwszej wojny światowej. Kiedy brytyjskie wojsko zaadaptowało lekki karabin maszynowy Lewisa, to postanowiono wycofać z jednostek piechoty karabiny maszynowe Vickers* i przenieść je do osobnych kompanii karabinów maszynowych. Najsłynniejsza akcja z Vickersem w roli głównej miała miejsce pod High Wood 24 sierpnia 1916 roku w czasie bitwy nad Sommą. 100. Kompania Karabinów Maszynowych w której skład wchodziło 10 CKM Vickers otrzymała rozkaz ostrzału miejsca znajdującego się w odległości 2000 jardów, gdzie podejrzewano, że będą się zbierać niemieccy żołnierze w trakcie przygotowywania się do kontrataku. Przez 12 godzin miejsce to było pod nieustannym ostrzałem, a żołnierze dwóch kompanii nieustannie donosili amunicję, wodę i jedzenie dla obsługi tych CKMów. Zużyto całą wodę w okolicy, w tym tą z wiaderek z latryn, wymieniono 100 luf i wystrzelono ponad 1 000 000 pocisków. Rekordzista wystrzelił 120 000 naboi, a w trakcie tego wszystkiego żaden z CKMów nie uległ awarii. Vickersy zostały wycofane z użytku dopiero 30 marca 1968 roku, gdy brytyjska armia postanowiła je zastąpić FN MAG. Co ciekawe Vickersy montowano również na samolotach, tym razem z chłodzeniem powietrznym. W Polsce były stosowane do wybuchu drugiej wojny światowej w wersji zsynchronizowanej (wzór E) i obserwatora (wzór F), 777 tych LKMów (Lotniczych Karabinów Maszynowych) zostało zmodyfikowanych pod nabój 7,92 x 57mm. Jednakże lotnicze Vickersy nie cieszyły się dobrą sławą w przeciwieństwie do wersji naziemnych.

* Początkowo Vickersy zostały przeklasyfikowane jako „ciężkie karabiny maszynowe”, jednak po wprowadzeniu karabinów maszynowych o kalibrze 12.7mm, przeklasyfikowano Vickersy jako „średnie karabiny maszynowe”**.
** Wg polskiej nomenklatury to wciąż są „ciężkie karabiny maszynowe”. To co Anglicy klasyfikują jako „ciężki karabin maszynowy”, u nas jest klasyfikowane jako „wielkokalibrowy karabin maszynowy”, zaś angielski "średni karabin maszynowy" to u nas "ciężki karabin maszynowy". Z kolei angielski "lekki karabin maszynowy" to u nas "ręczny karabin maszynowy", aczkolwiek znalazłem też polską klasyfikację "lekki karabin maszynowy" jeżeli jest cięższy, (Cokolwiek to znaczy.), jednakże takowej klasyfikacji nie znalazłem w Polskiej Normie PN-V-01016:2004, gdzie jest tylko RKM. ¯\_(ツ)_/¯

Sos obrazka: Youjo Senki (Nut, 2017)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #randomanimeshit #gruparatowaniapoziomu #anglia #wielkabrytania #pierwszawojnaswiatowa #wielkawojna pokaż całość

źródło: 045_vickers_youjo_senki.jpg

43/365 #animepifpaf
Ithaca 37
Po pierwszej wojnie światowej amerykańska firma Ithaca Gun Company szukała jakieś strzelby, którą mogłaby produkować głównie by konkurować z Winchesterem Model 1912 (odcinek 18). Koniec końców postanowiono oprzeć się o Remingtona Model 17 zaprojektowanego przez legendarnego Johna Browninga we współpracy z Johnem Pedersenem. Czekając na wygaśnięcie patentów, Harry Howland wprowadzał ulepszenia do oryginalnego projektu. Głównie upraszczając konstrukcję, by była łatwiejsza i tańsza w produkcji, oraz nieco zmieniając iglicę i mechanizm wyrzutu łusek. Ithaca Model 33 była już gotowa do produkcji w 1933, jednakże firma odkryła, że patent Pedersena nie wygaśnie aż do 1937 roku, zatem opóźniono rozpoczęcie produkcji do tego czasu i przemianowano strzelbę na „Ithaca 37”. Mimo faktu, że rok 1937 nie był najlepszym okresem do wprowadzania na rynek nowej strzelby sportowej ze względu na zbliżająca się drugą wojnę światową, oraz trwający wielki kryzys, to strzelba ta radzi sobie bardzo dobrze. Tak, „radzi” ponieważ od czasu rozpoczęcia jej produkcji w 1937 roku to mimo paru przerw w produkcji, oraz zmian właściciela Ithaci, to strzelba ta jest w wielu wariantach produkowana do dziś.
Jest to strzelba pump-action (potocznie „pompka”) z magazynkiem rurowym o pojemności 4,5, lub 7 nabojów kalibru 12, 15, 20, lub 28 zależnie od modelu. Jej głównymi użytkownikami są amerykańskie służby porządkowe, wojsko, oraz prywatni posiadacze. Bardzo cenią ją sobie szczególnie strzelcy leworęczni ze względu na wyrzut łusek umieszczony na spodzie broni, co pozwala im z niej korzystać bez żadnych przeróbek. Wedle artykułu z Times o Ithace, 1 000 000 sztuk Modelu 37 zostało wyprodukowanych do 1968 roku, a do 2003 liczba wyprodukowanych sztuk przekroczyła 2 000 000. Oznacza to też, że Ithaca 37 jest najdłużej ciągle produkowaną strzelbą i jedyną sprzed drugiej wojny światowej pozostającą w produkcji.

Sos obrazka: Highschool of the Dead (2010, Madhouse)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #randomanimeshit #gruparatowaniapoziomu #ameryka #usa pokaż całość

źródło: 043_ithaca_37_highschool_of_the_dead.JPG

42/365 #animepifpaf
Karabin Murata (村田銃 [Murata jū])
Jako że dzisiaj, 11 lutego, w Japonii jest obchodzony dzień założenia cesarstwa, to wezmę na tapet coś japońskiego. Niezależnie od tego jak bardzo zacofana może się wydawać Japonia z okresu izolacji, to wciąż broń palna była tam bardzo popularna. Jednakże w czasie, gdy kraje zachodnie posiadały karabiny na nabój scalony produkowane na skalę przemysłową, to w Japonii wciąż królowało rzemieślnicze rusznikarstwo wraz z muszkietami czy to na zamek lontowy, czy skałkowy. Cała wczesna Cesarska Armia Japońska była kompletnie uzależniona od broni z importu posiadając misz-masz różnego typu broni z różnych okresów. Doświadczenia z wojny boshin (1868-1869) pokazały Japończykom, że przydałoby się ten stan rzeczy zmienić. Zatem po długim procesie tworzenia infrastruktury przemysłowej, w roku 1880 rozpoczęto produkcję jednostrzałowych karabinów autorstwa Muraty Tsuneyoshiego nazwanych po prostu karabinami Murata Typ 13 (13 od 13 roku ery Meiji.). Dużymi inspiracjami dla tego karabinu były niemiecki Mauser 1871, francuski Gras Mle 1874 i holenderski Beaumont M1871. Murata Typ 13 był zasilany czarnoprochową amunicją 11x60mmR Murata. Po drobnych zmianach i dodaniu mocowania na bagnet powstał Murata Typ 18. Dalszy rozwój tej broni doprowadził do dodania 8-nabojowego (5-nabojowego w krótszej wersji przeznaczonej dla kawalerii) magazynka rurowego, oraz do zmiany używanego naboju na 8x53mmR Murata z prochem bezdymnym. Jednakże doświadczenia z wojny chińsko-japońskiej z lat 1894-1895, a także z powstania bokserów z lat 1899-1901 uwypukliły wiele wad i problemów technicznych tej broni. Przede wszystkim jej sporą zawodność i wrażliwość na zanieczyszczenia. Dlatego też zdecydowano się wycofać karabiny Muraty na rzecz karabinu Arisaka Typ 30. Już w trakcie wojny rosyjsko-japońskiej z lat 1904-1905 Muraty można było spotkać co najwyżej w jednostkach rezerwowych. Ostatecznie zostały kompletnie wycofane w 1919 roku, zaś na sam koniec drugiej wojny światowej uzbrajano w nie tylko Japońskie Ochotnicze Oddziały Bojowe. (Aczkolwiek ich uzbrajano we wszystko co było pod ręką.) Szacuje się, że w latach produkcji 1885-1905 wyprodukowano zaledwie między 100 000, a 150 000 sztuk. Mimo faktu, że karabin ten na dłuższą metę okazał się być klapą, to wciąż obrazuje niesamowite tempo rozwoju Japonii w czasie Restauracji Meiji.

Sos obrazka: Golden Kamuy (2018, Geno Studio)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #randomanimeshit #gruparatowaniapoziomu #historia #czarnyproch #czarnoprochowce #czarnoprochowycontent #japonia pokaż całość

źródło: 042_murata_golden_kamuy.jpg

41/365 #animepifpaf
Sa vz. 61 Škorpion
W latach 50. XX wieku w Czechosłowacji pojawiła się potrzeba posiadania małego pistoletu maszynowego dla organów porządkowych. Programowi konstrukcji nowej broni nadano kryptonim „ Škorpion”, którego podstawą była analiza założeń konstrukcyjnych kompaktowego pistoletu maszynowego będąca pracą dyplomową inż. Miroslava Rybařa. To właśnie on skonstruował w 1959 pierwszy egzemplarz pistoletu maszynowego Š-59 (Škorpion vz. 59), którego seryjną produkcję rozpoczęto rok później. Dwa lata później, po wyprodukowaniu ok. 3 000 sztuk Š-59, rozpoczęto produkcję ulepszonej wersji przyjętej do uzbrojenia jako vz. 61.
Samopal vzor 61 Škorpion jest pistoletem maszynowym strzelającym z zamka zamkniętego opartego o odrzut zamka swobodnego z opóźnionym ruchem powrotnym. Zasilany z 10, lub 20 nabojowego magazynka amunicją 7,65x17mm SR, ponieważ to był powszechnie używany kaliber pistoletowy w Czechsłowacji w tym okresie. O ile powstały wersje na kaliber 9x17mm Short, czy 9x19mm Parabellum, to żadna z nich nie weszła do produkcji seryjnej. Dopiero w latach 90. XX wieku powstał produkowany seryjne vz. 82 na nabój 9x18mm Makarowa, aczkolwiek tej powstało tylko ok. 2 000 sztuk, ponieważ armia czeska zrezygnowała z tego programu. W tym samym okresie powstała wersja vz. 91S przeznaczona na rynek cywilny, jednakże jej produkcja została zatrzymana po wprowadzeniu w Czechach prawa zakazującego posiadania broni palnej wyglądającej identycznie jak automatyczna broń wojskowa. Škorpiony były również licencyjnie produkowane w Jugosławii, a następnie w Serbii w latach 1984-1992 jako M84 „Škorpion”. Najsłynniejszym wydarzeniem z Škorpionami w roli głównej było porwanie i zamordowanie byłego premiera Włoch Alda Moro w 1978 przez komunistyczną organizację terrorystyczną Czerwone Brygady. Škorpiony do dziś są wykorzystywane jako broń boczna w wielu krajach na świecie, chociażby w Czechach, na Słowacji, Korei Północnej, Wietnamie, Czy Liberii. Szacuje się, ze w latach produkcji 1963-1979 wyprodukowano ok. 210 000 sztuk vz.61.

Sos obrazka: Mahou Shoujo Madoka★Magica Movie 3: Hangyaku no Monogatari (2013, Shaft)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #randomanimeshit #gruparatowaniapoziomu #zimnawojna #historia pokaż całość

źródło: 041_sa_vz61_skorpion_mahou_shoujo_madoka_magica_movie_3_hangyaku_no_monogatari.jpg

40/365 #animepifpaf
SPP-1
W Związku Radzieckim w latach 60. XX wieku zaczęto rozbudowywać i modernizować morskie oddziały płetwonurków. Zarówno oddziały dywersyjno-rozpoznawcze jak i te przeznaczone do ochrony baz morskich. Co za tym idzie również ich wyposażenie i broń. Początkowo ich uzbrojenie składało się z karabinków AK i noży. Jako że karabinki AK posiadali w specjalnych wodoodpornych pojemnikach, to pod wodą płetwonurkom do walki zostawały tylko noże. Dlatego właśnie na początku lat 70. XX wieku rozpoczęto prace na skonstruowaniem broni palnej działającej pod wodą. Pierwsze testy pokazały, że potrzebne będzie opracowanie nowej amunicji, ponieważ standardowe naboje pistoletowe i karabinowe pod wodą mają zasięg skuteczny ok. metra. Dlatego też nowo opracowane naboje przez Piotra Sazonowa i Olega Krawczenko miały łuskę o długości 40mm z pociskiem o długości ok. 110 mm (całkowita długość wynosi 145,5mm). Dzięki temu udało się osiągnąć zasięg skuteczny 17 metrów na głębokości 5 metrów. Pistolet na nowy nabój został opracowany w Centralno-Naukowym Instytucie Mechaniki Precyzyjnej Przemysłu Maszynowego (CNIIToczMasz) przez Władymira Simonowa (Nie mylić z Siergiejem Simonowem.). Był to „łamany” czterolufowy derringer z samonapinaniem (double-action) ochrzczony mianem Специальный Подводный Пистолет (СПП-1), na nasze – „Specjalny Podwodny Pistolet (SPP-1)”. Użyte lufy są gładkie, stąd też na lądzie jest mniej celny niż pod wodą, gdzie wykorzystuje zjawiska hydrodynamiczne i superkawitację do utrzymania toru. Istnieje również wersja SPP-1M zmodernizowana o okładki z tworzywa sztucznego zamiast z drewna. W niej również powiększono kabłąk i skrzydełko bezpiecznika. Do rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 pistolet ten miał status broni tajnej, jednakże od tamtego czasu jest produkowany w tulskich zakładach TOZ i eksportowany przez Rosoboronoexport. Jego użytkownikami są Rosja, Ukraina oraz Kazachstan. Co ciekawe w Iranie skopiowano SPP-1M.

Sos obrazka: Girl’s Frontline (od 2016, Sunborn/MICA Team)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #randomanimeshit #gruparatowaniapoziomu #zimnawojna #historia #zsrr #rosja pokaż całość

źródło: 040_spp-1_girls_frontline.jpg

39/365 #animepifpaf
Accuracy International Arctic Warfare
We wczesnych latach 80. XX wieku na brytyjski konkurs na karabin wyborowy mający zastąpić pochodne Lee-Enfielda (np. L42A1) zgłosiła się firma Accuracy International ze swoim karabinem Precision Marksman. Zaprojektowany przez założyciela Malcolma Coopera karabin cechuje się niezwykłą celnością pozwalając na 100% trafienie przez snajpera celu wielkości głowy z dystansu 600 metrów, a korpusu z odległości 900 metrów. Karabin ten został przyjęty na wyposażenie armii brytyjskiej jako L96A1 w 1982 roku. Z Precision Marksman narodziła się rodzina karabinów Arctic Warfare będących ulepszoną wersją PM. Nazwa nawiązuje do faktu, że te karabiny zostały dostosowane do działania w warunkach ekstremalnie niskiej temperatury. Z tej właśnie rodziny wywodzi się chyba najbardziej znany model dzięki grom z serii Counter-Strike - AWP(Arctic Warfare Police) z krótszą lufą, który jak nazwa wskazuje jest przeznaczony dla organów ścigania. Z modelu AWM (Arctic Wafare Magnum) został oddany skuteczny rekordowy strzał na odległości 2 475 metrów w listopadzie 2009 roku przez brytyjskiego snajpera Craiga Harrisona w trakcie wojny w Afganistanie (2001-2021). W chwili obecnej jest to wynik z 3 miejsca. Karabiny wyborowe produkowane przez Accuracy International są wciąż używane przez wojska i siły porządkowe na całym świecie.

Sos obrazka: Meitantei Conan: Hiiro no Dangan (2021, TMS Entertainment)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #randomanimeshit pokaż całość

źródło: 039_accuracy_international_arctic_warfare_meitantei_conan_hiiro_no_dangan.jpg

38/365 #animepifpaf
Pistolet Maszynowy Thompsona (aka „Tommy Gun”)
(Ze specjalną dedykacją dla @Vigo_Von_Homburg_Deutschendorf ;) )
Amerykański pułkownik John Taliaferro Thompson miał wizję karabinu z ogniem ciągłym mającego zastąpić karabiny powtarzalne. W 1915 roku natknął się na patent zamka półswobodnego Johna Bella Blisha, który wydawał mu się idealny do realizacji tego celu. Pozyskawszy wsparcie finansowe od amerykańskiego biznesmena Tomasa Fortune Ryana założył w 1916 roku firmę Auto-Ordnance Company celem stworzenia swojego nowego „karabinu automatycznego”. Jednakże okazało się, że wybrany zamek działał dobrze tylko z jednym typem amunicji na użytku armii amerykańskiej - .45 ACP. W związku z tym faktem Thompson dostał wizji „trzymanego w ręku przez jednego człowieka karabinu maszynowego” kalibru .45 ACP używanego jako swoista „miotła okopowa”* w ciągle trwającej I wojnie światowej. Wraz z pomocą Oscara V. Payne, który zaprojektował magazynki pudełkowe i bębnowe udało się ukończyć projekt, który przyjął miano „Annihilator I” (sic!). Większość problemów projektowych udało się rozwiązać w 1918 roku, ale wojna się skończyła dwa dni zanim pierwsze prototypy mogły zostać wysłane do Europy. W tym samym roku Thompson otrzymał awans na generała brygady. Na spotkaniu zarządu Auto-Ordnance w 1919 roku w ramach dyskusji na temat marketingu „Annihilatora” postanowiono zmienić jego nazwę na „Thompson Submachine Gun” (Pistolet Maszynowy Thompsona). Była to pierwsza broń palna, która się zaklasyfikowała i reklamowała jako „pistolet maszynowy”. (Aczkolwiek pierwszym pistoletem maszynowym był niemiecki MP-18 (odcinek 20).)
Thompsony trafiły na rynek (również cywilny) w 1921 roku jako model M1921. Ze względu na swoją wysoką cenę początkowo sprzedawał się bardzo słabo. Wersja z jednym 20-nabojowym magazynkiem pudełkowym Type XX kosztowała $200 (ok. $3 115 na dzisiejsze). Pierwszym nabywcą była amerykańska policja pocztowa, która kupiła niewielkie ilości M1921. Pierwszy raz w boju został użyty przez amerykańską piechotę morską w trakcie wojen bananowych (1898-1934), gdzie sprawdził się całkiem nieźle, zatem amerykańska policja również zaczęła je nabywać. Był też użyty przez Irlandzką Armię Republikańską w trakcie ostatniego miesiąca irlandzkiej wojny o niepodległość z lat 1919-1921, gdzie się nie sprawdził tak dobrze, oraz w czasie irlandzkiej wojny domowej (1922-1923). W USA w czasach Prohibicji i Wielkiego Kryzysu „Tommy Gun” zyskał niechlubną sławę jako ulubiona broń gangsterska ze względu na wykorzystywanie go w takiej roli przez Hollywood szczególnie w filmach dotykających masakry w dniu Świętego Walentego z 14 lutego 1929. Thompsony użyte w trakcie tej masakry wciąż są przechowywane w Departamencie Szeryfa Hrabstwa Berrien. W tym okresie również dorobił się przydomków „Chicago Typewriter” (Chicagowska Maszyna do Pisania) i „Chicago Piano” (Chicagowskie Pianino).
Mimo złej sławy armia amerykańska zaadoptowała w 1938 roku model M1928A1, co uratowało Auto-Ordnance przed bankructwem. Jego użycie w drugiej wojnie światowej kompletnie zmieniło wizerunek tego PMa. Teraz nie była to broń gangsterska, lecz broń używana przez „bohaterskich amerykańskich żołnierzy wyzwalających ludzi spod jarzma faszyzmu i nazizmu”. Gdy Brytyjczycy dostali w ramach programu Land Lease M1928 byli tak niezadowoleni z 50-nabojowych magazynków bębnowych, że odesłali wszystkie z powrotem w zamian za 20-nabojowe magazynki pudełkowe. Głównymi wadami magazynków bębnowych, była ich waga, zawodność, trudność załadowania do broni, a do tego „grzechotały”. W USA przestano je wykorzystywać Thompsony dopiero w 1971 roku, aczkolwiek wciąż są w użytku w innych krajach. Szacuje się, że wyprodukowano ok. 1 750 000 sztuk w latach produkcji 1921-1945. (Większość to modele M1928A1, M1 i M1A1 dla wojska.)

Ciekawostka: Przez ten pistolet maszynowy w 1934 roku w USA weszło w życie prawo ograniczające dostęp do broni palnej z ogniem ciągłym.

* Nie mam pojęcia dlaczego w okolicach I wojny światowej amerykanom się tyle broni kojarzyło ze sprzątaniem… „Broomhandle” (odcinek 14), „Trench Sweeper” (odcinek 18), a teraz „Trench Broom”…

Sos obrazka: Jojo no Kimyou na Bouken (2012-2013, David Production)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #2wojnaswiatowa #iiwojnaswiatowa #drugawojnaswiatowa #randomanimeshit #prohibicja #ameryka #usa pokaż całość

źródło: 038_thompson_jojo_no_kimyou_na_bouken.jpg

37/365 #animepifpaf
Chiappa Rhino
Zaprojektowany przez Emilio Ghisonie i Antonio Cudazzo w 2008 roku rewolwer jest jednym z najoryginalniejszych z dostępnych na rynku. Był to ostatni projekt Ghisoniego przed jego śmiercią w tym samym roku. Wyglądem nieco przypomina jego poprzedni projekt Mateba Autorevolver. Czym się różni produkowany od 2010 Rhino od zwykłych rewolwerów? Przede wszystkim strzał jest oddawany z komory znajdującej się na dole bębenka, co pozwala na lepszą kontrolę odrzutu, bo jest on roznoszony po całej ręce strzelca, a nie głównie na jego nadgarstku. Do tego w przeciwieństwie do większości rewolwerów posiada kurek wewnętrzny, ta część przypominająca kurek zewnętrzny jest w rzeczywistości dźwignią zamka pozwalającą go napiąć. Po napięciu wraca na swoje miejsce i tam zostaje przez cały czas strzelania. Produkowany jest z 6-nabojowym bębenkiem głównie na kaliber .357 Magnum/.38 Special. Dostępne wersje posiadają lufę o długości 2”, 3”, 4”, 5” i 6”. Do tego, co jest nietypowe w tej klasie broni, ten włoski rewolwer posiada szynę Picatinny (nie licząc luf 2” i 3”) pod lufą i w przypadku wersji 6” również nad lufą. Niemalże wszystkie pozwalają na oddawanie strzałów zarówno w trybie single-action, jak i double-action, nie licząc 20D/20DS (Pierwsza cyfra w nazwie modelu oznacza długość lufy.), które umożliwia jedynie double-action.

Sos obrazka: Asobi ni Iku yo! (2010, AIC PLUS+)

#bron #bronpalna #anime #manga #hinskiebajki #ciekawostki #randomanimeshit pokaż całość

źródło: 037_chiappa_rhino_asobi_ni_iku_yo.jpg