Dasz Wiarę? Odc. 74, w którym czcimy świętego Buddę.

LINK DO BLOGA Z LEPSZYM FORMATOWANIEM I ŹRÓDŁAMI

Każdy zna Buddę, tak tego z wielkim “B” na początku. Ciężko nie znać prekursora jednej z największych tradycji religijno - filozoficznych. Tym bardziej, że akurat ta tradycja (czy raczej tradycje) cieszy się uznaniem i zainteresowaniem nawet wśród osób, którym daleko do religijnej wiary. Siddharta Gautama (bo tak się nazywał, budda to tytuł) był jednak celebrytą na długo przed nastaniem mody na zen czy Dalajlamę. Jego postać przeniknęła także do innych indyjskich religii. Bardzo możliwe, że już w starożytności (na pewno w średniowieczu) był czczony w tradycjach wedycznych jako wcielenie Wisznu. Osoba Buddy na dobre zapisała się w zbiorowej wyobraźni Indusów, niezależnie od religii. Proces ten powtórzył się w innych miejscach i Budda jest cenioną postacią w dalekowschodnich kulturach.

Taoiści uznali Gautamę za wcielenie Laozi (założyciela taoizmu). W Japonii “honji suijaku” mówi (w uproszczeniu), że bóstwa z rdzennych wierzeń to tak naprawdę buddowie ukazujący się Japończykom w zrozumiałych dla nich formach aby przygotować ich na właściwy buddyzm. Wymownym przykładem znaczenia Buddy w religiach Dalekiego Wschodu jest historia manicheizmu. Misjonarze działający w Chinach uznali, że najlepszą strategią jest przedstawianie swoich nauk jako buddyzmu, a Maniego jako Buddy Światła. Sukces był tak duży, że kler buddyjski pisał specjalne broszury przestrzegające wiernych i wymógł na cesarzu zakaz konwersji. Motyw Buddy jako wielkiego nauczyciela przetrwał w Azji do dzisiaj i tamtejsze nowe ruchy religijne także się doń odwołują (np. Ahmadiyya czy bahaici).

Kariera Gautamy nie ogranicza się jednak do Dalekiego Wschodu. Dotarł on także na Zachód. I nie mam tutaj na myśli Wattsa, zen, New Age czy ruchu mindfulness. Budda zrobił karierę na Zachodzie wcześniej jako… chrześcijański święty! Co!? Andrzej na głowę upadłeś! Jak niby miałby on być chrześcijańskim świętym skoro nie był chrześcijaninem? Nie był nawet wyznawcą boga YHWH żeby być honorowanym na tej zasadzie jak Mojżesz czy Eliasz. To wszystko prawda, ale to nie przeszkodziło Buddzie doczekać się kultu. Jak to możliwe? Wiemy już, że był on ważną figurą dla ludzi Dalekiego Wschodu i Azji Środkowej. W lokalnych kulturach krążyło wiele historii o życiu Gautamy. Wiele z nich było sprzecznych, ale pewne motywy były bardziej popularne i częściej opowiadane niż inne.

Powtarza się wątek Buddy jako członka rodu królewskiego. Powszechna była też historia przepowiedni mówiących, że Gautama będzie wielkim władcą lub ascetą. Znana jest też próba odcięcia młodego Buddy od przeciętnych ludzi. Rodzice obawiali się, że kontakt z niedolą poprowadzi ich syna do zostania ascetą. Budda wymykał się jednak z pałacu i oglądał życie zwykłych ludzi. Nie potrafił zrozumieć czemu jest w nim tyle cierpienia. Pchnęło go to do duchowych poszukiwań. Zrezygnował z życia jako książe i udał się na nauki u różnych guru, mnichów i joginów. Gdy okazały się one niepełne, stworzył własną naukę i praktykę - czyli buddyzm. Nie wiemy jak, ale te historie w nieco zmienionej formie przedostały się w średniowieczu do świata chrześcijańskiego jako opowieść o Barlamie i Jozafacie.

Być może stały za tym syriackie kościoły, które miały liczne wspólnoty w Indiach. Teorii jest jednak więcej. Niektórzy twierdzą, że opowieść schrystianizowali nie indyjscy, a bliskowschodni chrześcijanie, którzy jako poddani kalifatu mieli rozliczne kontakty z tłumaczonymi na arabski indyjskimi tekstami. Inni wskazują na manichejczyków, którzy jako wyznawcy religii łączącej chrześcijaństwo, mazdaizm i buddyzm byli idealnymi kandydatami na tworzenie synkretycznych wierzeń. Opowieść o świętych Barlamie i Jozafacie stała się popularna wśród bliskowschodnich chrześcijan na przełomie tysiącleci. Podobieństwa w tej opowieści są uderzające do wymienionych wcześniej popularnych motywów z legend mających opisywać życie i początek duchowej drogi Siddharty Gautamy.

Opowieść zaczyna się od opisu panowania króla Abennara, który miał być władcą części Indii. Był on przywiązany do tradycyjnej religii i nie podobała mu się misjonarska działalność chrześcijan. Chcąc temu przeciwdziałać posunął się nawet do prześladowań. Pewnego dnia kapłani przepowiedzieli mu, że jego jedyny syn, Jozafat, sam zostanie chrześcijaninem. Władca postanowił więc odseparować syna od świata zewnętrznego. Nakazał zamknąć go w pałacu i zabronił opuszczania jego murów. Jozafat był jednak bardzo ciekawy otoczenia i pomimo zakazów wymykał się do miasta i spotykał z poddanymi. Jako królewski syn nie doświadczył biedy, więc zderzenie z życiem zwykłych ludzi było dlań szokiem. Nie mógł zrozumieć czemu na świecie jest tyle cierpienia. Popadł przez to w kryzys egzystencjalny.

To była jednak część bożego planu. Bóg posłał wówczas do niego mnicha Barlaama przebranego za kupca. Za pomocą alegorii Barlaam przedstawia księciu chrześcijaństwo. Jozafat uznaje to za naukę tłumaczącą jego rozterki i przyjmuje chrzest. Abennar dowiaduje się o konwersji syna i próbuje różnych sztuczek aby wrócił do starej wiary. Bóg jednak czuwa i to władca idzie w ślady potomka. Po jego śmierci Jozafat zrzeka się władzy, zostaje mnichem i razem z Barlaamem praktykuje surową ascezę. Gdy umierają zostają ogłoszeni świętymi, a ich ciała stają się przedmiotem kultu. W czasach w których opowieść ta pojawiła się na Bliskim Wschodzie (VIII - XI wiek) krytyka historyczna czy mitologia komparatywna w zasadzie nie istniały. Nic dziwi więc, że wielu uznało te podania za prawdę.

Najstarsza zapisana wersja legendy pochodzi z Gruzji, a datuje się ją na X wiek. W XI wieku mnisi z Atos przetłumaczyli ją na grekę, a kilka lat później pojawiła się wersja łacińska. Historia stała się popularna między innymi dlatego, że Europa przeżywała w średniowieczu okresy fascynacji daleką Azją. Mnożyły się legendy o rzekomych chrześcijańskich władcach na Wschodzie, którzy czekają tylko na znak żeby wspólnie z krzyżowcami zaatakować muzułmanów i odbić Jerozolimę. Teksty kopiowano i włączano do hagiografii (popularny w historycznych kościołach gatunek opisujący cudowne żywoty świętych), które czytali także świeccy. Barlaam i Jozafat pojawili się w słynnej średniowiecznej Złotej Legendzie, znanym i szeroko rozpowszechnionym zbiorze hagiografii.

Duchowni wschodnich kościołów włączyli Barlaama i Jozafata do kalendarzy liturgicznych już w X/XI wieku. Łacińscy duchowni zrobili to samo w okolicach XIII wieku. Barlaam i Jozafat byli zatem czczeni oficjalnie. W końcu ich autentyczność potwierdziło także papiestwo, które starało się uporządkować kwestie kultu świętych i ich kanonizacji. Na polecenie Grzegorza XIII wydano w XVI wieku Martyrologium Rzymskie, które od tamtej pory jest oficjalnym, potwierdzonym przez Watykan spisem świętych. Liturgiczne wspomnienie Barlaama i Jozafata przypada w nim na 27 listopada. Prawosławni honorują ich zaś 26 sierpnia (greckie cerkwie) lub 19 listopada (ruskie cerkwie). I tak niczego nieświadomi chrześcijanie przez wieki modlili się i czcili Jozafata i Barlama.

Pierwszym, który zauważył podobieństwo z historiami Buddy był wenecki skryba kopiujący teksty Marco Polo (który poświęcił jeden z fragmentów Gautamie). Chrześcijanie wyciągnęli z tego wniosek, że to historia Buddy jest zniekształconą historią Jozafata (co jest niemożliwe bo Budda jest datowany na od 300 do 500 lat przed Jezusem). Pierwszym człowiekiem, który zauważył, że może być dokładnie na odwrót był orientalista Steinschneider w XIX wieku. Pełne opracowanie tematu wykazujące czemu Steinschneider ma rację było jednak dziełem de Laboulaye’a. Poza analizą samej historii przedstawił tezę, że Jozafat to zniekształcona wersja buddyjskiego tytułu “bodhisattwa” oznaczająca osobę, która już osiągnęła oświecenie, ale zdecydowała się pozostać w cyklu wcieleń aby pomagać innym.

Zauważono, że w arabskiej wersji jest mowa o Buddasafie. De Blois opisał proces powolnej zamiany w arabskim z Buddasafa na Yudasafa. Ten z kolei przełożono na gruzińskiego Iodasafa, który w grece odwzorowano, korzystając z hebrajskiego, jako Ioasafa. Tłumacz na łacinę przełożył z kolei Iosafa na Jozafata. Wszystkie formy imienia, które tu podałem są zapisane fonetycznie. Nie jestem lingwistą i nie chciałem się bawić w szlaczki, których nie rozumiem ani ja, ani czytelnik. Odkrycia lingwistów i orientalistów nie uszły uwadze kręgów katolickich. Encyklopedia Katolicka przyznaje wprost, że to podanie o Barlaamie i Jozafacie to legenda oparta na buddyjskich opowieściach o Gautamie, ale martyrologium rzymskie cały czas wymienia ich jako świętych, więc ich kult nadal obowiązuje.

Internet jest pełen pytań czy można łączyć praktyki buddyjskie z byciem chrześcijaninem. Zazwyczaj odpowiedź brzmi nie. Ciekawe jednak jakie zdanie w temacie mieliby święci Barlaam i Jozafat.

#daszwiare #religia #buddyzm #ciekawostki #zainteresowania #gruparatowaniapoziomu #historia #ciekawostkihistoryczne pokaż całość

"Ja się cały czas czegoś uczę. Jak się nie uczę tego, co mam powiedzieć, to się uczę tego, co będę chciał kiedyś powiedzieć..."
#buddyzm
#bekazpisu #medytacja

źródło: dudda-buddyzm-medytacja.png

Chodź, patrz
Na praw­dzi­we kwia­ty
Bo­le­sne­go świa­ta.

#japonia #wiosna #buddyzm #haiku

źródło: FB_IMG_16195141099874474.jpg

" Indescribable Bliss: A Sleeping Millionaire

Let us imagine that there is a multimillionaire or millionairesse
who has available to him or her all the imaginable sense
pleasures. One day this person is having a nice, sound sleep.
While he or she is sleeping, the chef has been at work, cooking
an array of delicious food and arranging it on the table.
Everything is quite in order in the full splendor of the
millionaire’s mansion.Now the chef becomes impatient. The food is getting cold and
the chef wants the owner of the house to come down and eat.
Let us say that the chef sends the butler to wake up the
millionaire. What do you think? Will the millionaire leap joyfully
from bed and come down to eat, or does the butler run the risk
of being clobbered?

When this millionaire is in a deep, sound sleep, he or she is
blissfully oblivious to the surroundings. No matter how beautiful
the bedroom, he or she does not see it. No matter how beautiful
the music that is piped throughout the house, he or she is deaf
to it. Fine fragrance may waft through the air, but he or she is
oblivious to it. He or she is not eating, that is clear. And no
matter how comfortable and luxurious the bed may be, he or
she is completely unaware of the sensation of lying upon it.

You can see that there is a certain happiness in sound sleep
which is not connected with sensate objects. Anyone, rich or
poor, may wake up from sound sleep and feel wonderful. One
may gather, then, that some sort of happiness exists in that
sleep. Though it is difficult to describe, it cannot be denied. In
the same way, the noble ones who have touched fulfillment of
Dhamma know of a kind of happiness that can neither be
denied nor fully described, but which we know by deductive
reasoning actually exists.

Supposing it were possible to have deep, sound sleep forever.
Would you want it? If one does not like the kind of happiness
that comes with sound sleep, it may be difficult to have a
preference for nibbāna. If one does not want the happiness of
nonexperience, one is still attached to the pleasure of the
senses. This attachment is due to craving. It is said that craving
actually is the root cause of sense objects.
The Root of All Trouble

Suffering will always follow craving. If we care to look closely at
the situation on this planet, it will not be difficult to see that all
the problems in this world are rooted in the desire for
sense-based pleasures. It is on account of the continual need to
experience these pleasures that families are formed. Members
of the family have to go out and toil through the day and night to
get money to support themselves. It is on account of the need
for pleasure that quarrels occur within the family, that neighbors
do not get along well, that towns and cities are at loggerheads,
that states have conflict, that nations go to war. It is on account
of sense-based pleasures that all these hosts of problems
plague our world, that people have gone beyond their
humanness into great cruelty and inhumanity.

Singing the Praises of Nonexperience

People may say, “We are born as human beings. Our heritage
is the whole field of sense pleasures. What is the point of
practicing for nibbāna which is the annihilation of all these
pleasures?”

To such people one might ask a simple question. Would you be
prepared to sit down and watch the same movie again and
again and again throughout the day? How long can you listen to
the sweet voice of your loved one without interruption? What
happened to the joy that you got from listening to that sweet
voice? Sense pleasures are not so special that we do not need
a rest from them sometimes.

The happiness of nonexperience or nonsensate experience far
exceeds the happiness that comes through sense pleasures. It
is much more refined, much more subtle, much more desirable.

In fact, deep sleep is not exactly the same as nibbāna! In sleep,
what is occurring is the life continuum, a very subtle state of
consciousness with a very subtle object. It is because of the
subtlety of the object that sleep seems to be nonexperience. In
fact, the nonsensate happiness of nibbāna is a thousand times
greater than what is experienced in the deepest sleep.

Due to their great appreciation for nonexperience, non-returners
and arahants continually resort to nirodha samāpatti, the great
cessation attainment, whereby neither matter, mind, mental
factors, nor even that most subtle form of matter, mind-borne
matter, occur. When the non-returners and arahants emerge
from this state, they sing the praises of nonexperience."
z In This Very Life by Sayadaw U. Pandita
#filozofia #medytacja #buddyzm #antynatalizm pokaż całość

Czy katolickie piekło istnieje i oznacza wieczne fizyczne cierpienie porównywane do smażenia jak to było opisywane w średniowieczu czy jest to po prostu stan ducha? I jak można nie nazwać sadystą Boga który skazuje swoje dzieci na wieczne męki? Np. w buddyźmie też są okropne piekła ale pobyt w każdym z nich może być co prawda bardzo bardzo długi, ale jednak jest to skończony czas i po nim następuje już lepsze wcielenie po odpokutowaniu win.

#religia #katolicyzm #chrzescijanstwo #pytaniedoeksperta #przemyslenia #filozofia #buddyzm pokaż całość

źródło: pbs.twimg.com

Czytam sobie wykłady Ajahna Brahma i zawsze po czytaniu robię się spokojniejszy, wszystko wydaje się prostę. Szkoda, że ten stan jest ciężko utrzymać.
#medytacja #buddyzm

źródło: 1604489603_5fa29183a9b20.jpg

#prettyugly - obserwuj, czarnolistuj, ignoruj. ja ci nie będę mówić co masz robić.

autor: Anton Ovchinnikov

--

dziś jantry. tak po prostu.

pokaż spoiler #art #sztuka #grafika #ilustracja #buddyzm
pokaż całość

źródło: Anton Ovchinnikov_01.jpg

Ktoś z was tworzył mandale? Mam takie przemyślenie że całe nasze życie jest w sumie taką mandalą. Tworzymy ją w sumie nie wiadomo po co, dla samego tworzenia. Z tą różnicą że to nie my decydujemy kiedy zostanie wymazana. Myśle że chodzi po prostu o to żeby próbować stworzyć jak najpiękniejszą ale nie przejmować sie za bardzo jakimiś tam błędami i nie popadać z ich powodu w paranoje, błędy zdarzają sie każdemu, przecież robimy to pierwszy raz a te błędy są i tak mało istotne. Chociaż trzeba pamiętać że każdy inny człowiek też tworzy swoją i każdy wzajemnie na swoją mandale oddziałuje, trzeba też starać sie żeby nikomu nie zepsuć tej jego a zamiast tego dorzucić jakiś ładny kamyczek ze swojej i tak samo odrzucać to co rzucają nam w naszą Ci którzy jej tworzyć nie potrafią i co w niej być nie powinno. To dość proste wszystko ( ͡° ͜ʖ ͡°) #buddyzm #filozofia #filozofiadlajanuszy #przemyslenia pokaż całość

źródło: artyferia.pl

Są trzy rzeczy, dzięki którym można rozpoznać mądrą osobę. Które trzy?
Widzi ona swoje błędy takimi jakie są. widząc - stara się je poprawić, a gdy inni przyznają się do swoich własnych - wybacza im.

Accaya Sutta (AN.03.004 - Mowa o przebaczeniu)

#dailyphilosophy
#buddyzm

#heheszki #buddyzm

źródło: image0.jpg

Łatwo widzi się błędy cudze,
lecz własne dostrzec z trudem,
Błędy innych rozdmuchuje się niczym ziaren plewy
a własne skrywa się jak oszust, któremu nie wyszedł sztos lewy.
Kto zawsze szuka błędów u innych,
kto ciągle jest podirytowany
ten rozwija tylko swe własne skazy,
daleko mu do usunięcia umysłu wady.

Dhammapada (Dhp.252-253 - Podstawy Dhammy)

#dailyphilosophy #buddyzm pokaż całość

Zastanawialiście się dlaczego #stoicyzm nie znajduje się w programie nauczania szkół, tak jak #buddyzm w Azji? Przecież to skutecznie zardziloby choć w części na zajoba jaki trawi i coraz mocniej będzie trawił młodzież zachodu.
Chodzi o to żeby hodować społeczeństwo nastwionw wyłącznie na posiadanie, na konsumpcję?
Czy chodzi o obawę przed dalszym wyparciem idei Kościoła?

#przemyslenia pokaż całość

Nie powinno się innych winić, ani innymi pogardzać, nigdy nigdzie, bez względu na powód. Nie życzcie krzywdy innemu, ani z gniewu ani z rywalizacji.

Dvayatanupassana (Snp. 038 - Mowa o podwójnym postrzeganiu)

#dailyphilosophy
#buddyzm

Umysł poprzedza wszelki stan rzeczy,
umysł kieruje, umysł kreuje,
Kto z pogodą w umyśle cokolwiek mówi bądź czyni,
do szczęścia go jeno wiedzie,
niczym nieodzowny cień.

Dhammapada (Dhp.2 - Podstawy Dhammy)

#dailyphilosophy #buddyzm

Nauki Buddy skupiają się na 4 szlachetnych prawdach.

Druga Szlachetna Prawda mówi, iż przyczyną wszelkiego cierpienia jest przywiązanie. Gdy przyjrzymy się cierpieniu mentalnemu, szybko zauważymy, w jaki sposób jest ono tworzone przez przywiązanie. Gdy pragniemy czegoś, czego nie możemy zdobyć, jesteśmy rozczarowani i sfrustrowani. Gdy nastawiamy się, że ktoś spełni nasze oczekiawania, lecz tak się nie dzieje, odczuwamy zawód i złość. Nawet jeśli pragniemy czegoś, co jest osiągalne, to także nie zawsze prowadzi do zadowolenia, bowiem szybko odczuwamy znudzenie tę rzeczą, tracimy zainteresowanie i zaczynamy chcieć czegoś innego.
Druga Szlachetna Prawda uczy, że otrzymanie tego, czego się chce, nie gwarantuje szczęścia - zamiast bez końca walczyć o zaspokajanie swoich pragnień, postaraj się raczej zmodyfikować swoje chcenie. Pragnienie odbiera nam zadowolenie i radość. Należy odróżniać nasze potrzeby, od pragnień i panować nad zachciankami. Potrzeby mogą zostać zaspokojone, w przeciwieństwie do naszych pragnień, które są niczym bezdenna przepaść. Pewne potrzeby są zasadnicze, pozostałe pragnienia winny z czasem zostać rozpuszczone. Na dobrą sprawę, jaki jest cel życia? Nieustanne dążenie ku czemuś, czy bycie szczęśliwym tu i teraz?

#dailyphilosophy

#buddyzm #filozofia pokaż całość

Nauki Buddy skupiają się na 4 szlachetnych prawdach.

Pierwsza Szlachetna prawda głosi, że życie jest cierpieniem. Żyć znaczy cierpieć. Nie jest możliwe, by żyć bez doświadczania bólu, czy zmartwień. Musimy znosić fizycznie cierpienie w postaci chorób, zranień, zmęczenia, starości i w końcu śmierci. Musimy też stawić czoła cierpieniu mentalnemu - takiemu jak samotność, niezadowolenie, strach, skrępowanie, rozczarowanie, gniew i tak dalej.

#dailyphilosophy

#buddyzm #filozofia pokaż całość

Mądrość jest doskonalona przez moralne postępowanie, zaś moralne postępowanie przez mądrość. Gdzie jest pierwsza, tam zawsze jest też i druga. Osoba postępująca moralnie posiada mądrość, mądra zaś - postępuje moralnie. Połączenie tych dwóch nazywane jest najwznioślejszą na świecie rzeczą.

Samannaphala Sutta (DN.02 - Mowa o owocach życia w odosobnieniu)

#buddyzm #filozofia

#dailyphilosophy pokaż całość

Henry Ford o reinkarnacji:

Przyjąłem teorię reinkarnacji, gdy miałem dwadzieścia sześć lat... Religia nie miała mi nic do zaoferowania... Nawet ciężka praca nie mogła dać mi pełnej satysfakcji. Praca jest daremna, jeśli doświadczeń zgromadzonych obecnie, nie możemy spożytkować w następnym życiu. Zetknięcie z koncepcją reinkarnacji było dla mnie niczym odnalezienie uniwersalnego planu. Zdałem sobie sprawę że istnieje możliwość, iż będę miał szansę rozwinąć swoje pomysły. Czas przestał być ograniczony. Nie byłem już niewolnikiem w rękach zegara. Geniusz to doświadczenie. Niektórzy (mylnie) sądzą, że jest to dar bądź talent, a to jest owoc doświadczenia wyniesionego z poprzednich żyć. Niektórzy posiadają dusze starsze niż inni i w związku z tym wiedzą więcej... Odkrycie koncepcji reinkarnacji dało mi wewnętrzny spokój... Jeśli zachowacie zapis tej rozmowy, spiszcie ją, aby umysły ludzi znalazły ukojenie. Chciałbym przekazać innym spokój, jaki daje perspektywa długiego życia.

#buddyzm #filozofia

#dailyphilosophy pokaż całość

Religia przyszłości będzie religią kosmiczną. Przekroczy ona osobowego boga i odrzuci dogmaty oraz teologię. Będzie opierać się na religijnym zrozumieniu, wypływającym z doświadczania natury i duchowości, jako pełnej znaczenia jedności. Temu opisowi odpowiada buddyzm. Jeśli istnieje jakakolwiek religia, która jest w stanie podołać współczesnym wymaganiom nauki, jest nią buddyzm.

Albert Einstein - The Collected Papers of Albert Einstein, Vol. 5: The Swiss Years: Correspondence, 1902-1914

#buddyzm #filozofia

#dailyphilosophy

wołam @Maciejo94 @lukaszmarynczak, @siedem_zyczen, pokaż całość

Buddyzm

Kesamutti Sutta (AN.03.066 – Mowa w Kesamutti)

Kalamowie, nie podążajcie za tym co mówią inni, ani za tradycją, nie podążajcie za pogłoskami, ani świętymi tekstami, nie podążajcie za logicznymi wywodami, ani przekonującymi wnioskowaniami, nie podążajcie za pozornymi analogiami, ani za czymś, co jest zgodne z waszymi poglądami, nie podążajcie za czymś tylko dlatego, że jest prawdopodobne, ani poprzez wzgląd na coś popartego autorytetem nauczycieli. Lecz gdy samodzielnie dostrzegacie: „to jest właściwe, nie przynosi wstydu, chwalone jest przez mądrych ludzi, a obserwowanie i praktykowanie tego wiedzie do pomyślności i szczęścia”– wtedy, Kalamowie, śmiało podążajcie za tym.

#filozofia #buddyzm

#dailyphilosophy pokaż całość

#glodowka obecnie początek 3 dnia, wrażenie, że zeszła woda z brzucha a jelita wydają sie puste, i rzeczywiście po zmierzeniu 82 cm czyli 1,5 centymetra mniej w pasie, przy lekkim wciągnieciu brzucha które teraz jest przyjemne i naturalne jest jeszcze mniej.

Wczoraj było osłabienie, wrażenie, że ciężej serce bije, tak jakby to był większy wysiłek dla całego organizmu ale jednocześnie relaksowało i było przedmiotem uważności świadomości.

Dzisiaj czuje się już normalnie, lżejszy i bardziej rześki niz w czasie bez poszczenia ale to dopiero początek dnia więc jeszcze nie wiem czy to się utrzyma.

#medytacja #buddyzm jakby ktoś znał ciekawe pozycje do poczytania w tych tematach(dostępne w internecie), które by mogły pomóc w dostąpieniu oświecenia to fajnie jakby się podzielił, obecnie czytam sobie "złudzenie istnienia" wydaje sie sensowne

Ostatni mój wpis zebrał małą ilość plusów więc nie wiem czy jest sens abym codziennie zdawał relacje, jak się pojawi coś nowego/zrezygnuję/dostąpię oświecenia to wtedy coś o tym napiszę

#oswiecenieprzegrywachallenge #wychodzimyzprzegrywu #przegryw pokaż całość

Czasami na fazach psylocybinowych spisuje sobie moje tripowe przemyslenia na temat ludzkiego umysłu, swiadomosci, podswiadomosci i innych tego typu zagadnien.

Co smieszne, niekiedy okazuja sie one prawda, gdy np. pare dni pozniej czytam o badaniach naukowych jakiejs kobiety z poprzedniego wieku. O tyle to dziwne, ze przed zaczeciem mojej przygody z psychodelikami, nigdy sie tymi tematami nie interesowalem, wiec nie mialem jak tej wiedzy nabyc.

Oczywiscie to, ze jakies tam wnioski, ktore wynioslem z psylocybinowej sesji, zgadzaja sie z wnioskami naukowcow, nie znaczy, ze wszystko co sobie wydedukujemy pod wplywem psychodelicznego paliwa musi byc prawda.

Ale sila naszego umyslu jest spora, co udowadniaja techniki Wima Hofa lub inne, typowo medytacyjne.

Ogolnie mam takie przekonanie, ze religia i praktyki buddyjskie (czy ogolnie wschodnie) moglyby przyniesc swiatu wiele dobrego, gdyby srodowiska naukowe zabraly sie do rzetelnego ich zbadania. Ja osobiscie traktuje je jak instrukcje dotyczace roznych mechanizmow, ale ubrane w religijne szaty. Juz samo kontrolowanie temperatury swojego ciala mogloby uratowac wiele istnien, gdyby powszechnie tych technik nauczano.

Nawet teoria wielkiego wybuchu i wielkiego kolapsu pasuje do hinduskiego pojecia boga. Według nich bóg to wszechswiat, a okres istnienia naszego wszechświata, to po prostu wdech (rozszerzanie sie wszechswiata zapoczatkowane wielkim wybuchem) i wydech (czyli kurczenie sie wszechświata, wielki kolaps).

Oczywiscie to by znaczylo, ze religie ze wschodu zostaly zapoczatkowane przez ufoludkow, ktorzy chcieli nam w ten sposob zostawic jakies wskazowki, z ktorych moglibysmy skorzystac gdy nasza cywilizacja rozwinie sie do odpowiedniego momentu, co juz jest totalnym sajens fikszyn, ale czy niemozliwym? Moim zdaniem calkiem realnym, gdyby kosmici byli humanitarna rasa, ktora nie chciala bezposrednio wplywac na prymitywnych ludzi.

Jest jeszcze wersja bardziej fantasy - kroniki akashy rzeczywiscie istnieją i dzieki glebokiej medytacji mozemy z nich czerpac wiedze. To bylaby ciekawsza opcja, ale niestety raczej bez szans.

#psychodeliki #medytacja #psylocybina #psychologia #buddyzm #hinduizm #podswiadomosc #narkotykizawszespoko #kosmici pokaż całość

Bardzo dobry tekst na te 'zbyt szybkie' czasy...

Odpuszczenie..

Omawiamy Pierwszą Szlachetną Prawdę — istnienie cierpienia — która staje się coraz bardziej oczywista, kiedy siedzicie tutaj kontemplując swoje ciało i umysł. Bądźcie świadomi tego, co się dzieje: możecie spostrzec, iż w chwili, kiedy przechodzą dobre myśli lub przyjemność fizyczna, pojawia się szczęście, a skoro wystąpi ból bądź negatywizm — następuje rozpacz. A zatem możemy spostrzec, że zawsze nawykowo próbujemy osiągnąć, zatrzymać bądź pozbyć się jakichś warunków. Druga Szlachetna Prawda mówi o byciu świadomym istnienia trzech przejawów pożądania, jakie odżywiamy: pożądania przyjemności zmysłowych1, istnienia2 bądź pozbywania się rzeczy3; i o tym, jak one powstają stosownie do warunków. Penetracja Trzeciej Szlachetnej Prawdy ma na celu zrozumienie, iż to, co się pojawia ustaje. Stajemy się świadomi ustania, puszczania, i w ten sposób rozwijamy Czwartą Szlachetną Prawdę: Prawdę Szlachetnej Ośmiorakiej Ścieżki — właściwego zrozumienia, właściwych intencji, właściwej mowy, właściwego działania, właściwego sposobu życia, właściwego wysiłku, właściwej uważności i właściwej koncentracji — mówiąc innymi słowami, ścieżkę świadomości.

Aby być świadomym, musimy zastosować zręczne środki, ponieważ z początku pozostajemy pomieszani. Mamy skłonność wyobrażać sobie świadomość pojęciowo i usiłujemy stać się świadomym, sądząc że świadomość jest czymś, co jesteśmy zobowiązani otrzymać lub osiągnąć, albo usiłować rozwinąć; lecz sam ten zamiar, sama konceptualizacja sprawia, iż stajemy się niedbali. Kontynuujemy nasze wysiłki, aby stać się uważnym, zamiast po prostu być świadomym umysłu, jak stara się on zostać uważnym i jak usiłuje osiągnąć ten stan podążając za trzema przejawami pożądania, które kreują nasze cierpienie.

Praktyka „odpuszczania” jest wyjątkowo efektywna dla umysłów ogarniętych obsesją nałogowego myślenia: redukujecie waszą praktykę medytacyjną do zaledwie jednego słowa4 — odpuszczanie — zamiast usiłować rozwijać jedną praktykę, a następnie odmienną; osiągnąć to, po czym zagłębiać się w coś innego; zrozumieć jeszcze coś innego, i czytać sutty5, i studiować Abhidhammę6... a później nauczyć się języka palijskiego tudzież sanskrytu… dalej Madhyamiki i Prajňa Paramity… uzyskać wyświęcenie w tradycji Hinajany, Mahajany, Wadżrajany… pisać książki oraz zyskać status wybitnego autorytetu w kwestiach buddyjskich. Zamiast zostać światowej sławy ekspertem od buddyzmu, korzystającym z zaproszenia na międzynarodowe konferencje buddyjskie, po prostu odpuście, odpuście, odpuście.

Przez niemal dwa lata nie robiłem nic innego — za każdym razem, kiedy usiłowałem pojąć bądź rozpracować zjawiska, powtarzałem sobie: „odpuść, odpuść” — aż pragnienie ucichło. A zatem upraszczam wam życie, ratując was od ugrzęźnięcia w nieprawdopodobnej masie cierpienia. Nie ma niczego bardziej przygnębiającego od uczestniczenia w międzynarodowych konferencjach buddyjskich! Niektórzy z was mogą żywić pragnienie zostania Buddą naszej ery, Maitreją, promieniejącym miłością na cały świat — lecz zamiast tego, sugeruję być zwykłą dżdżownicą pozwalającą odejść pragnieniu promieniowania miłością na cały świat. Bądźcie po prostu dżdżownicą, która zna wyłącznie dwa słowa: „odpuść, odpuść”. Rozumiecie przecież, że nasz pojazd jest mniejszy, to hinajana, a zatem dysponujemy tylko tymi prostymi, dotkniętymi ubóstwem praktykami!

W medytacji kwestią istotną jest pozostawać stałym i stanowczym w praktyce, zdeterminowanym osiągnąć oświecenie. Nie zarozumiałym lub pochopnym, ale stanowczym, nawet jeśli droga jest wyboista. Przypomnijcie sobie o Buddzie, Dharmie i Sandze i pozostańcie z tym — odpuśćcie rozpacz, odpuśćcie cierpienie, odpuście ból, zwątpienie; wszystko, co się pojawia i znika, do czego nawykowo lgniemy, i z czym się identyfikujemy. Utrzymujcie to „odpuszczanie” niczym trwały refren w waszym umyśle, tak aż zacznie się ono pojawiać samo z siebie, niezależnie od tego, gdzie się znajdujecie.

Z początku winni jesteśmy zadręczać tym nasze umysły, ponieważ nasze umysły posiadają obsesję na punkcie wszelkiego rodzaju nieużytecznych zjawisk: troski o to lub tamto, zwątpienia, złości, mściwości, zawiści, strachu, otępienia, niezliczonych odcieni głupoty. Dysponujemy chorobliwymi umysłami, które są ogarnięte obsesją na punkcie spraw, jakie wywołują nasze cierpienie i jakie doprowadzają do trudności w naszym życiu. Nasze społeczeństwo nauczyło nas jak zapełniać umysł; zapchać go ideami, uprzedzeniami, żalami, przewidywaniami i oczekiwaniami — to społeczeństwo parające się napełnianiem naczyń. Spójrzcie na księgarnie w Oksfordzie, wypełnione po brzegi wszelkimi informacjami, jakie pragnęlibyście zapewne poznać, opublikowanymi w niezwykle przyjemnych oprawach z obrazkami oraz ilustracjami… Albo możemy zapełnić nasze umysły oglądaniem telewizji, pójściem do kina, czytaniem gazet… To dobry sposób na zapełnienie waszych umysłów — ale przyjrzyjcie się temu, co się drukuje w gazetach! Odwołują się one do niższych ludzkich instynktów i działań — wszystko na temat przemocy, wojen, korupcji i perwersji, a także plotki.

Wszystko to posiada wpływ na umysł. Dopóki nasze umysły owładnięte są obsesją na punkcie faktów, symboli i konwencji, wówczas jeżeli jeszcze coś w nie upchniemy, stają się one zupełnie zablokowane i nie pozostaje nam nic innego, jak oszaleć. Możemy wyjść z domu i upić się — to w końcu forma odpuszczenia! Jak sądzicie, po co są puby? Tam wolno nam opowiadać do woli o wszystkich sprawach, jakie pragnęliśmy wypowiedzieć, lecz nie mieliśmy czelności uczynić tego na trzeźwo. Możemy zachowywać się irracjonalnie, głupio, śmiać się i hasać, ponieważ „byłem pijany, byłem pod wpływem alkoholu”.

Kiedy nie pojmujemy natury zjawisk, jesteśmy bardzo podatni na sugestię. Widzicie, jak w naszym społeczeństwie sugestia wpływa na nastolatków. Teraz mamy do czynienia z generacją punk-rocka — każdy w tym pokoleniu myśli o sobie jako o punku i adekwatnie się zachowuje. Cała moda jest kwestią sugestii — w przypadku kobiet, nie jesteś piękna, jeżeli nie ubierasz się w pewien określony sposób. Filmy kinowe proponują pełen asortyment przyjemności zmysłowych, i zastanawiamy się, że może powinniśmy spróbować czegoś, może coś tracimy, jeśli tego nie doświadczamy… Teraz jest naprawdę fatalnie, gdyż nikt już nie wie, co jest piękne a co okropne. Ktoś twierdzi, że harmonia jest kakofonią, i jeśli nie macie o tym pojęcia a stale ulegacie sugestiom, uwierzycie w to. Nawet, jeżeli z początku nie będziecie w to wierzyć, zacznie to wpływać na wasz umysł i poczniecie myśleć: „Może tak właśnie jest, może niemoralność jest moralnością a moralność — niemoralnością”.

Czujemy się zobowiązani wiedzieć o wszystkim — aby zrozumieć i starać się przekonać innych. Słuchacie moich mów, czytacie książki, i pragniecie opowiedzieć innym o buddyzmie — po odosobnieniu możecie nawet poczuć się nieco ewangeliczni — ale odpuśćcie sobie nawet chęć opowiadania innym. Kiedy czujemy entuzjazm, zaczynamy narzucać się innym ludziom, ale w medytacji pozwalamy odejść pragnieniu wpływania na innych, zanim pojawi się właściwy ku temu czas — po czym dzieje się to naturalnie zamiast w wyniku agresywnej ambicji.

Tak więc wykonujecie czynności, które tego wymagają i odpuszczacie je. Kiedy ludzie mówią wam, że powinniście przeczytać tę książkę, i inną, zapisać się na taki kurs i jeszcze inny… studiować język palijski i Abhidhammę… uczęszczać na wykłady z historii buddyzmu, logiki buddyjskiej… i tak dalej w tym stylu… odpuśćcie, odpuśćcie. Jeśli zapełnicie wasze umysły kolejnymi konceptami i opiniami, spotęgujecie tylko waszą skłonność do zwątpienia. Tylko poprzez naukę, jak oczyścić umysł, będziecie potrafili napełnić go wartościowymi ideami; a wiedza, jak opróżnić umysł wymaga olbrzymiej dozy mądrości.

Tutaj, podczas tego odosobnienia medytacyjnego, przekazuję wam wskazówki służące za zręczne środki. Nawyk „odpuszczania” jest rzeczywiście zręczny — skoro będziecie go stale powtarzać, kiedykolwiek pojawi się myśl, będziecie świadomi jej pojawienia. Pozwolicie odejść wszystkiemu, co się poruszy — lecz jeśli coś nie ustąpi, nie starajcie się na siłę. Praktyka „odpuszczania” jest sposobem oczyszczania umysłu z jego obsesji i negatywizmu; stosujcie ją łagodnie, acz z determinacją. Medytacja jest zręcznym środkiem puszczania zjawisk, umyślnym opróżnianiem umysłu, tak byśmy mogli ujrzeć jego klarowność — oczyszczaniem go w taki sposób, aby można umieścić w nim właściwe myśli.

Obdarzacie wasz umysł szacunkiem, a zatem jesteście bardziej ostrożni wobec tego, co tam umieszczacie. Jeśli posiadacie atrakcyjny dom, nie wychodzicie na zewnątrz, nie zbieracie wszystkich śmieci z ulicy i wnosicie ich do środka; przynosicie przedmioty, które upiększą go i uczynią zeń miejsce orzeźwiające oraz urocze.

Jeśli będziecie się z czymś identyfikować, niech to nie będą warunki śmiertelne, przemijające. Zrozumcie czym jest identyfikacja — badajcie wasz umysł, aby wyraźnie ujrzeć nietrwałą i uwarunkowaną naturę myśli, pamięci, świadomości zmysłowych oraz odczuć. Skierujcie waszą świadomość na zjawiska powolniejsze, na ulotność wrażeń cielesnych; zbadajcie ból i postrzeżcie go w kategoriach żywej energii, zmiennego stanu. Kiedy ogarnie was ból, emocjonalnie można odnieść wrażenie, iż jest on permanentny, ale to tylko iluzja uczuć — pozwólcie im wszystkim odejść. Nawet jeśli doświadczycie wglądu, nawet jeśli zrozumiecie wszystko wyraźnie — pozwólcie odejść wglądowi.

Kiedy umysł jest pusty, postawcie pytanie: „Kim jest ten, który odpuszcza?”. Zadajcie pytanie, spróbujcie odkryć, kto to jest, co to jest, co odpuszcza. Pielęgnujcie ten stan niewiedzy używając słowa „Kto?”, „Kim jestem?”, „Kto odpuszcza?”. Pojawi się stan niepewności; pielęgnujcie go, pozwólcie mu się przejawić… i dochodzi do głosu pustka, próżnia, stan niepewności, w którym umysł po prostu pozostaje czysty i nieokreślony.

Będę podkreślał to prawidłowe zrozumienie, właściwe nastawienie, prawidłowe intencje, bardziej po to, aby uprościć wasze życie, abyście nie angażowali się w działania niezręczne i złożone. Abyście nie wiedli egzystencji nierozważnej, eksploatując innych i nie żywiąc szacunku ani wobec siebie, ani ludzi w waszym pobliżu. Rozwijajcie wskazania jako standard, i rozwijajcie nekkhamma7 — wyrzeczenie tego, co niezręczne i zbędne — a następnie odpuśćcie mentalnie chciwość, odpuśćcie nienawiść, odpuśćcie ułudę.

Nie oznacza to, że powinniście żywić awersję wobec tych warunków; pozwólcie im odejść, kiedy zorientujecie się, iż jesteście do nich przywiązani. Kiedy odczuwacie cierpienie, pytacie: „Dlaczego cierpię?”, „Dlaczego jestem nieszczęśliwy?”. Ponieważ do czegoś lgniecie! Ustalcie, do czego lgniecie, dotrzyjcie do źródła. „Jestem nieszczęśliwy, ponieważ nikt mnie nie kocha”. To może być prawdą, może nikt was nie kocha, ale nieszczęśliwość wypływa z pragnienia, aby ludzie was kochali. Nawet jeżeli was kochają, to i tak stale będziecie cierpieć sądząc, że inni ludzie są odpowiedzialni za wasze szczęście albo cierpienie. Ktoś mówi: „Jesteś największym człowiekiem na świecie!” — a wy skaczecie z radości. Ktoś mówi: „Jesteś najobrzydliwszą istotą, jaką spotkałem w moim życiu!” — i wpadacie w przygnębienie. Pozwólcie odejść przygnębieniu, odpuśćcie szczęście. Utrzymujcie normalną praktykę: żyjcie uważnie, etycznie, i żywcie wiarę w odpuszczanie.

Istotnym jest, abyście zrozumieli, że nikt z nas nie jest bezbronną ofiarą losu — lecz jesteśmy nią, dopóki pozostajemy pogrążeni w ignorancji. Dopóki jesteście pogrążeni w nieświadomości, pozostajecie bezbronnymi ofiarami ignorancji. Wszelkie przejawy niewiedzy podlegają narodzinom i śmierci, bez wątpienia odejdą — to wszystko uwięzione jest w cyklu śmierci i ponownych narodzin. A kiedy odejdziecie, czekają was ponowne narodziny — możecie być tego pewni. A im bardziej nierozważnie prowadzicie wasze życie, tym gorsze będą warunki odrodzenia.

A zatem Budda nauczał drogi przełamania tego cyklu, i wiedzie ona poprzez świadomość, poprzez zrozumienie łańcucha zamiast przywiązywania się do niego. Gdy pozwolicie odejść całemu cyklowi, wówczas nie wyrządzi on wam już krzywdy. Pozwólcie odejść cyklowi, pozwólcie odejść narodzinom i śmierci, stawaniu się. Odpuszczanie pragnienia jest rozwijaniem Trzeciej Szlachetnej Prawdy, która prowadzi do Szlachetnej Ośmiorakiej Ścieżki.

Ajahn Sumedho

#buddyzm #medytacja #psychologia pokaż całość

Bo mu zajebie
#buddyzm

źródło: JPEG_20210115_133738_7209650751733540500.jpg

Ale sztosik Sasanka wrzuciła
#buddyzm #medytacja

A się pochwalę, bom zadowolona, że mam własną. Uplotłam sylwestrową male z intencją na nowy rok ʕ•ᴥ•ʔ jaspis dalmatyński, lawa i biały koral. Żadnych szaleństw, bo na pierwszą nie chciałam się wykosztować i korzystałam z tego co było w lokalnym sklepie. Bardzo dobre ćwiczenie medytacyjne gdy sznurek się strzępi, igła big eye gubi a dziurka w koraliku nagle jakaś mniejsza - i postaraj się nie zaklnąć ( ͡º ͜ʖ͡º) Trochę mnie nauczyła i już, jak sroka, planuję kolejne - lepsze.
Zdjęcie takie, bo się chcę nauczyć w 2021 insta foteczek ( ͡~ ͜ʖ ͡°)
#buddyzm #medytacja #diy #bizuteria pokaż całość

źródło: IMG_20210101_180506_148.jpg

moze ktos chce nowy rok rozpoczac od lektury rozwijajacej #ksiazki ja przeczytalem polecam, a ze do niej nie wroce raczej to pomyslalem, ze zrobie #rozdajo takie wprowadzenie do #buddyzm czy ogolnie wschodniego podjescia do zycia:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/112883/droga-zen

jutro o 20 losuje jedna osobe z plusujacych, kazdy bierze udzial, bo nie widze potrzeby by nas segregowac tutaj :)

wysylka paczkomatem na moj koszt pokaż całość

źródło: zen.jpg

Dasz Wiarę? Odc. 66, w którym znajdujemy w końcu czas, żeby usiąść na spokojnie ze śramaną.

Zapraszam do czytania na blogu (tymczasowy adres)

Termin “śramana” pojawiał się tu kilka razy, ale nigdy się nad nim nie pochyliliśmy. No, nurt w religiach indyjskich, równoległy do wedycznego i cyk, pora na CSa. Nadrobimy to zaniedbanie. Zaczniemy od wpisu o początkach. Śramana to “osoba pracująca nad osiągnięciem wyższego/duchowego celu”. Termin oznaczał zatem jednostkę, ale z racji tego, że było ich sporo i często łączyły się w grupy, to zaczęto tak nazywać pewien nurt w indyjskiej religijności. Charakteryzował się odrzuceniem autorytetu Wed (kanon tekstów religijnych), hierarchii kapłańskiej i rytualnych ofiar. Zamiast tego proponował skupienie się na praktyce, podkreślał duchowy potencjał każdego człowieka i jego odpowiedzialność za rozwój tegoż potencjału.

Istnieje wiele teorii mających tłumaczyć genezę śramany i jej odrębność od tradycji wedycznych (czyli tych nurtów, które na piedestale stawiały Wedy, dominację kapłanów i rytuały). Omówimy “protestancką reformację”, “reakcję autochtoniczną” i “Wielką Maghadę”. Teoria “reformacji” była swego czasu bardzo popularna wśród zachodnich badaczy. Głosi ona, że w starożytnych Indiach zaszedł proces podobny do obserwowanego w średniowiecznej Europie. Oficjalna religia, zdominowana przez grupę kapłanów zwanych braminami, stała się rytualistyczna, elitarna i “odległa” od wiernych, przez co nie spełniała wymagań tych, którzy chcieli czegoś więcej niż odbębnienie nakazanych czynności kultowych.

Faktycznie - główny nurt indyjskich wierzeń I połowy I tysiąclecia p.n.e. był oparty o rytualne ofiary oraz zmonopolizowany przez kapłanów posługujących się zbiorem tekstów spisanych w sanskrycie, którego nie rozumiał nikt poza nimi. Żeby dany rytuał był ważny, musiał odbyć się w zgodzie z przepisami rytualnymi i w obecności kapłana. Kapłanem zaś zostawało się tylko z urodzenia. Obraz ten (poza dziedzicznym kapłaństwem) pasuje jak ulał do kościoła późnego średniowiecza, z jego skupieniem na rytuałach (liturgie z sakramentami), nadrzędną rolą kleru (jedyni szafarze sakramentów, które są niezbędne do zbawienia) posługującego się językiem którego nikt poza nimi nie rozumie (łacina).

Podobnie jak w średniowiecznej Europie obok głównego nurtu istniały poboczne grupki, które inaczej rozkładały akcenty. Głosiły one konieczność zaangażowania, praktyki i przestrzegania zasad w codziennym życiu, odrzucenia/ograniczenia roli “duchowej arystokracji” (poglądu, że z racji urodzenia czy miejsca w hierarchii jest się z automatu bardziej zaawansowanym duchowo) oraz zwiększania przystępności dla tzw. “zwykłych ludzi”. W ujęciu tych hipotez u źródeł śramany leży próba reformy wedycznej religii i jest ona czymś w rodzaju Lutra w sari (albo nawet bez, bo niektóre grupy miały bardzo radykalne podejście do posiadania czegokolwiek na własność).

Teoria “autochtonicznej reakcji” zasadza się na poglądzie, że śramana jest kontynuacją religii Indii sprzed podboju subkontynentu przez Ariów. Skoro Ariowie przynieśli ze sobą religie wedyczne i narzucili je podbitym, to prawdopodobnie śramana, ustawiająca się w opozycji, była pierwotnie inną tradycją religijną. Studia nad irańskimi Ariami zdają się potwierdzać, że religia Ariów była oparta na czynnościach kultowych, a ich poprawne wykonanie było kluczowe, inaczej nie dałyby pożądanego efektu. Skoro i w tradycjach wedycznych i u irańskich Ariów przewodnią rolę odgrywają rytuały, a nie np. praca jednostki nad rozwojem duchowym, to wspiera to teorię o autochtonicznym pochodzeniu śramany.

Opisane wyżej teorie mają swoje mocne strony, ale mają także słabe. Na przykład - skoro śramana to zupełnie inna tradycja religijna, to dlaczego dzieli z wedycznymi tak dużo pojęć, postaw i poglądów? Chodzi tu na przykład o wiarę w reinkarnację, karmę, mokszę czy kult tych samych bóstw. Silnie akcentowana praca jednostki nad duchowym rozwojem? W tradycjach wedycznych także nie brakowało ascetów, których wysiłki skierowane były na osiągniecie oświecenia. Mowa tu o sannjasinach. Ich życie nie różniło się za bardzo od ideału śramany. Sannjasini stawiali na pogłębioną kontemplację i skromność, aby wyzwolić się z iluzji życia i zobaczyć sprawy takimi jak są naprawdę.

Zwolennicy teorii reformacji często podnoszą argumenty, że teksty buddyzmu czy dżinizmu (tradycji, które wyłoniły się ze śramany) zostały spisane w prakrytach. Wedy spisane były zaś w sanskrycie, języku którego nie znał nikt poza kapłanami (braminami). Ładnie pasuje to do protestantów tłumaczących z łaciny na języki narodowe, prawda? Problem w tym, że okazało się, że te prakryty prawdopodobnie wcale nie były “językami ludu”, a ich znajomość (pali w buddyzmie i ardhamaghadi w dżinizmie) ograniczała się tylko do wykształconych wiernych tych tradycji. Kolejnym problemem jest też to, że dżiniści i buddyści także używali sanskrytu.

Istnieje sporo przesłanek potwierdzających teorie reformacji i reakcji, ale wątpliwości jest dużo. Stąd próby “harmonizacji”, mieszania teorii. Niemal pewne, że pierwotna religia Ariów była rytualistyczna, a tradycje kontemplacyjne to inne wpływy. Śramana dzieli jednak zbyt wiele z tradycjami wedycznymi, by uznać ją za wcześniejszą religię Indii. Reformacja? Fakt, śramana dzieli pochodzenie z Wedami, ale zmiany są chyba zbyt radykalne jak na tę samą religię w innej formie. Np. kult bóstw zostaje, ale rdzeniem jest oświecenie jednostki - oświecony stoi nad bogami. Ojciec protestanckiej reformacji, Wiklef, przedkładał jednostkową świętość nad np. hierarchię, ale uświęcającym był Bóg, a uświęcony nie stawał ponad nim.

Przykładem teorii harmonizującej jest wspomniany “model Wielkiej Maghady”. Twierdzi, że śramana wywodzi się z tego samego korzenia co tradycje wedyczne, ale na pewnym etapie ich drogi się rozeszły. Czemu? Na przykład w wyniku powstania kilku społeczności Ariów. Po podboju subkontynentu zasiedlili oni różne jego regiony i wspólna kultura zaczęła rozwijać się inaczej, na podobnej zasadzie, jak Słowianie w Czechach mają inną kulturę niż Słowianie w Rosji. Tłumaczy to istnienie różnic, ale i dużą ilość podobieństw między obydwiema tradycjami - były kiedyś jednym, ale po prostu wyewoluowały w inną stronę z uwagi na różne warunki, inne rozłożenie akcentów, lokalne wpływy, politykę i historię.

Autorem tej teorii jest pan Bronkhorst, badacz cywilizacji tak zwanej Wielkiej Maghady. Jego zdaniem ojcami śramany są Ariowie którzy zasiedlili północno-wschodnią część Indii. Podobnie jak kuzyni z północnego zachodu, darzyli dużym szacunkiem ascetów i mistyków, ale ten nurt cieszył się u nich jeszcze większym wzięciem. Budda i Mahawira urodzili się i działali na terenach z grubsza odpowiadających rzeczonej Wielkiej Maghadzie. Niektórzy zaprzeczają pochodzeniu tej kultury od Ariów, ale patrząc na buddyzm i dżinizm ciężko nie zauważyć wpływów Wed. Wspomniałem już o karmie, samsarze czy mokszy, ale to nie jedyne części wspólne.

Pisma buddyjskie i dżinijskie przywołują też te same bóstwa. Indra, jeden z ważniejszych wedyjskich bogów, jest przedstawiany jako opiekun Buddy i Mahawiry. Jak jednak wyjaśnić krytykę części tradycji wedycznych? Tradycje nie są monolitami - zazwyczaj istnieją w nich reformatorskie skrzydła, odrzucające pewne ich elementy. W samych Wedach zdarzają się teksty krytykujące np. uprzywilejowanie kapłanów. Bronkhorst dodaje też, że mogło się to stać w wyniku tarć klasowych w Wielkiej Maghadzie. Podział kastowy społeczeństw Ariów był płynny i zmieniał się w zależności od czasów i regionu. Tradycja jest w końcu rzeczą płynną, a nie ustanowioną raz na zawsze.

Zdaniem Bronkhorsta braminom nie udało się zmonopolizować życia religijnego w Wielkiej Maghadzie z powodu oporu kasty znanej jako kszatrija (coś jak szlachta w Europie) i to doprowadziło do odrębności śramany. Jakie mamy przesłanki popierające tę tezę? Na przykład takie, że Budda i Mahawira pochodzili ze szlachty, a nie z rodzin kapłańskich. Mahawira miał nawet zostać poczęty jako bramin, ale Indra uznał, że to się nie godzi i przeniósł płód do ciała szlachcianki Trisali. Ponadto dżinijskie i buddyjskie teksty ociekają wojskową nomenklaturą. Dżinista znaczy “zwolennik Jiny”, czyli Zdobywcy. Ascetów przedstawiano często jako wojowników walczących nie z fizycznym wrogiem, ale z duchowymi wyzwaniami.

Motyw “rycerza” doskonalącego się w walce pasował do motywu mnicha doskonalącego się na drodze do oświecenia. Był to alternatywny model religijności do głoszonego przez braminów utrzymujących, że duchowy potencjał jest przede wszystkim kwestią urodzenia i ludzie z innych kast nie są w stanie im dorównać. Właśnie - mówi się, że śramana odrzucała system kastowy. Prawda jest taka, że kasty funkcjonowały u dżinistów i (rzadziej, ale jednak) buddystów. Odrzucenie kast miało raczej wymiar religijny (każdy człowiek może być oświecony), a nie społeczny. Podobne zastrzeżenie należy poczynić przy poglądzie dotyczącym rzekomego odrzucenia Wed.

Bo co to za odrzucenie Wed, skoro śramana dzieli z nimi sporą część wierzeń? O wiele trafniejsze byłoby powiedzenie, że śramana odrzucała pogląd, iż sama znajomość Wed i idący za tym fakt bycia braminem cokolwiek zmienia. Buddzie przypisuje się słowa “Ani nie jest się braminem przez urodzenie, ani przez urodzenie nie jest się niebraminem. Postępowanie czyni braminem, jak i czyni niebraminem”. I tutaj dochodzi do tego, co Bronkhorst uważa za clou - odrębność śramany zasadza się przede wszystkim na odrzuceniu tych elementów tradycji wedycznych, które czynią z nich religie zrytualizowane i zmonopolizowane przez braminów, w których inne kasty spadają do roli służebnej, całkowicie zależnej od kapłanów.

I tak na przykład śramana odrzucała rytualne ofiary, a wręcz uznała je za barbarzyństwo i położyła silny nacisk na ahmisę (brak przemocy). Oprócz czysto moralnych czynników łatwo zauważyć motywację ideologiczną. Ofiary trzeba składać w określony w Wedach sposób, a znają je tylko bramini i tylko oni mogą składać ofiary. Podtrzymywanie przekonania o konieczności składania ofiar umacnia i cementuje pozycję braminów. Rytualne ofiary należy zatem odrzucić. Czy wierzenie w mokszę/nirwanę wzmacnia braminów? Nie, bo przecież jest ona efektem starań jednostki, a nie kwestią odprawienia stosownych rytuałów.

Zdaniem teorii Bronkhorsta śramana wyłoniła się jako odrębny nurt w wyniku różnic regionalnych. Nie odrzuca ani spojrzenia na te ruchy jako próby reformacji, ani jako efektu synkretyzmu. Godzi te poglądy i dodaje do miksu katalizator w postaci zmian społecznych w Wielkiej Maghadzie i idącej za nimi odmiennej hierarchii. Czy jednak tak było naprawdę? W końcu to, że coś dobrze tłumaczy dane zjawisko, nie jest dowodem na prawdziwość tego “cosia”. Na to pytanie nie ma rozstrzygającej odpowiedzi, ale znajomość tych niepotwierdzonych teorii może nam pozwolić lepiej zrozumieć to, co faktycznie wiemy ze źródeł. I przyda się gdy będziemy omawiać kolejne, historyczne ruchy określane zaliczane do śramany.

#daszwiare #religia #buddyzm #indie #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #historia #zainteresowania pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Mirki, po odejściu z rynku randkowego i rezygnacji ze #zwiazki postanowiłem poszukać innego sposobu na spełnienie swoich podstawowych potrzeb dotyczących społecznej akceptacji, statusu, bycia chcianym i "zaopiekowanym", romantycznie pożądanym i kochanym. Jakby na to nie spojrzeć, przez tysiące lat istnieli mężczyźni o niższym statusie społecznym z pewną świadomością zagadnień typu #blackpill, którzy spędzali całe życie w izolacji - musieli więc wpaść na dobre sposoby, by uczynić je maksymalnie szczęśliwym.

W jakim stopniu praktyka medytacyjna pozwala na zaspokojenie albo usunięcie głodu wyżej wymienionych potrzeb? Czy mogą w tym pomóc takie praktyki jak metta (loving-kindness)? Być może warto wzbogacić je jakimiś suplementami albo substancjami psychoaktywnymi (tam, gdzie są legalne)? I tak przy okazji - samotność/izolacja są oczywiście bardzo dużym obciążeniem dla zdrowia, podobnym do papierosów i gorszym niż otyłość. Jak myślicie, czy poza poprawą samopoczucia taka medytacja (wspomagana bądź nie) pomoże zmniejszyć te ryzyka zdrowotne?

#buddyzm #medytacja #psychologia #suplementy #narkotykizawszespoko #pytanie

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #5f9eec840860c8092cf498d2
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: LeVentLeCri
Roczny koszt utrzymania Anonimowych Mirko Wyznań wynosi 235zł. Wesprzyj projekt pokaż całość

źródło: i.kym-cdn.com

W #francja wyniku opublikowania przez satyrycznym tygodnik #charliehebdo
jakiś prześmiewczych rysunków dotyczących #islam i #muzulmanie, do głosu doszli wyznawcy tej religii pokoju w skutek czego w dwóch atakach terrorystycznych trzy osób poniosły śmierć będąc zaszlachtowane przez nożownika, a kilka zostało rannych.
To w Nicei, a w Avinionie policji udało się terrorystę zastrzelić, zanim skrzywdził jakieś niewinne osoby. Oczywiście w momencie ataku wykrzykiwali "Allahu Akbar.
Przynajmniej wiadomo, kto i w czyim imieniu morduje.

Charlie Hebdo nieraz naśmiewał się z różnych Religi, takich jak #chrzescijanstwo #buddyzm #judaizm czy inne i zgadnijcie ile osób w wyniku tych naśmiewań zginęło? Zgadza się. Zbyszek ZERO, to dobra odpowiedź.
Dodatkowo nie słyszałem jakieś ogólnej fali oburzenia, czy to przez wiernych danej religii, czy też przez przedstawicieli wyznań - w przeciwieństwie do islamistów.

https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2020-10-29/atak-nozownika-w-nicei-jedna-osoba-nie-zyje-kilka-jest-rannych/

#religia #zydzi #muzulmanie #terroryzm #dzbanywiary pokaż całość

źródło: 1604106606811.jpg

Akcja: Wyślij kartkę świąteczną do więźniów

Drodzy Członkowie i Sympatycy "Przebudzonych",

Po raz kolejny w tym nieustannym cyklu zbliżamy się do końca roku i tradycyjnie będziemy obchodzić Święta Bożego Narodzenia. Wszyscy z różnej perspektywy będziemy to przeżywać. Jako Buddyści chcemy się włączyć w ten ważny okres powtarzając akcję wysyłania kartek świątecznych do osadzonych w Zakładach Karnych.

Na co dzień zajmujemy się tymi, którzy są odseparowani od społeczeństwa. Nie osądzamy ich - zrobił to już wymiar sprawiedliwości. Traktujemy ich jak ludzi, którzy kiedyś też mieli rodziny i życie, a ich wybory sprowadziły ich do niewyobrażalnie ciężkiej sytuacji.
Samo bycie odseparowanym jest ciężkim wyzwaniem, ale separacja w więzieniach jest czymś bez porównania o wiele bardziej tragicznym!

Stąd też po raz kolejny nasza akcja wysyłania kartek świątecznych do więźniów. Zachęcamy do wzięcia udziału i podzielenia się życzliwością z tymi, którzy są pozbawieni jakiegokolwiek ciepła w relacji z drugim człowiekiem.
To nie jest buddyjska akcja - jest ponad tym. To akcja od ludzi do ludzi. Przesyłanie uniwersalnych życzeń wsparcia i motywacji do pracy nad sobą.. - a oddźwięk za murami więzień jest niesłychany!

W tym roku akcję będzie prowadzić Paulina:
paulina.mierzwiak11@gmail.com

Piszcie więc! Powiedzcie ile kartek chcecie wysłać. Podamy Wam imiona więźniów. Wy przesyłacie na nasz adres wszystkie kartki spakowane razem w jednej kopercie (dodajcie proszę do każdej z nich znaczek). My jako stowarzyszenie - dopisujemy resztę adresu. Dzięki temu dane więźnia jak i wysyłającego pozostają anonimowe dla obustronnego bezpieczeństwa.

W ubiegłych latach odzew był ogromny i będziemy wdzięczni za znaczki, które mogą być już bezpośrednio naklejone na kartki...

Kartki można wysyłać do samych świąt, nie będzie więc za późno poprosić o imiona skazanych nawet przed samym Bożym Narodzeniem. Będziemy je przesyłać tak długo, jak długo będą one przychodzić do nas.

Adres Stowarzyszenia:

Stowarzyszenie "Przebudzeni"
ul. Jelenia 38/29
54-242 Wrocław

W razie pytań czy wątpliwości piszcie śmiało:
Paulina: paulina.mierzwiak11@gmail.com

Wesołych Świąt!
#wiezienie #zen #buddyzm #religia #chrzescijanstwo #medytacja #pomagajzwykopem #swieta #akcje
#kartkadowiezienia pokaż całość

Jeden z najstarszych buddyjskich posągów w Korei ... posąg Mistrza Hee Laanga (IX-X w. / Klasztor Haeinsah), nosił czerwone kasa.
#buddyzm #zen #medytacja #sztuka #korea

źródło: 1603452555491.jpg

Ciekawy pogląd Michała Kicińskiego, jednego z założycieli CDProjekt, twórcy "Wiedźmina", jednego z najbogatszych Polaków:

Wierzy pan w reinkarnację?

– To nie jest kwestia wiary – wiem, że nie jestem tu pierwszy raz. Jako człowiekowi twardo stąpającemu po ziemi zajęło mi trochę czasu przekonanie się o tym. Musiało mi się to ułożyć w głowie. Pierwszy raz poczułem to w Indiach, podczas medytacji. Pojawiały mi się obrazy z poprzednich wcieleń. Miałem wrażenie, że je sobie wymyślam, że to fragmenty jakichś filmów, wspomnień, marzeń. Dziwne flashbecki, wyraziste czarno-białe stop-klatki. Gdy potem stałem z miseczką po jedzenie, poczułem, że robiłem to już tysiące razy. To było bardzo silne uczucie. Rozpłakałem się. Zapytałem nauczyciela, co się ze mną dzieje, co mi się wyświetla? Odpowiedział, żebym za tym nie szedł, bo to nie służy medytacji, jest ubocznym efektem koncentracji. Ale wtedy zrozumiałem, że smutek i ta melancholia, które mam od dziecka, to konsekwencja czegoś, czego nie dokończyłem w poprzednim życiu. Depresja odeszła w chwilę. To było uwalniające. Wspomnienie poprzednich wcieleń wyjaśnia historie, które dzieją się w tym życiu. Pomaga zrozumieć, dlaczego mam taki, a nie inny charakter, skłonności, predyspozycje. Możliwości i ograniczenia.

#reinkarnacja #duchowosc #buddyzm #hinduizm #wiara pokaż całość

Jakiś czas temu pisałem, że odszedł Czcig. HaeCho najczcigodniejszy patriarcha zakonu Taego.
https://www.wykop.pl/wpis/51804275
Dziś mija 49 dniowe Kido w jego intencji. Ceremonie odprawiane na jego cześć i pomagające zmarłemu w przejściu.
Postawiono również stupę która dzisiaj odkryto. W środku umieszczone zostały Sari opisane we wczesniejszym wpisie.
Stupa znajduje się w kompleksie świątynnym sonamsa na południu Korei.
Namu Amithabul!
#buddyzm #zen #medytacja #korea pokaż całość

źródło: 1602947301071.jpg

#buddyzm #zen #medytacja trochę #dragonball ( ͡º ͜ʖ͡º)
Przyjęcie wskazań przez nowego mnicha w Chinach.

źródło: 1601917297990.jpg

" życiowy #przegryw zostaje mnichem studiującym sutry,
#przegryw wśród mnichów studiujących sutry zostaje mnichem zen
#przegryw wśród mnichów siedzących zen zostaje w końcu mistrzem zen" - koreańskie #powiedzenia #buddyzm #zen
#medytacja #korea #cytaty pokaż całość

"jeśli chcesz sprawdzić swoje oświecenie - spędź weekend ze swoją rodziną" - powiedzenie zen
#zen #buddyzm #religia #oswiecenie #cytaty

Daniel Goleman i Richard Davidson prowadząc jedne z badań nad medytacją sprowadzili do USA z Tybetu 'grupę kontrolną' bardzo doswiadocznych medytaujacych (ponad 10 tys h). Poddawali ich szeregowi badań i testów, na drugim końcu ich świata, w innej rzeczywistości kulturowej, w zupełnie obcym otoczeniu. W czasie każdego z badań sprawdzano u nich poziom hormonu stresu, kortyzolu. Ku wielkiemu zdumeniu autorów badania, żadne z dostępnych w amerykańskich szpitalach i uniwersytetach urządzeń nie bylo w stanie wyłapac poziomu tego hormonu . Dopiero rekalibracja aparatury wyłapywała kortyzol na poziomach tak niskich jakich nie widziano nigdy wcześniej.
Uznano to za naukowy dowód Trwałej przemiany, prawdziwiej otwartej obecności.
Pełni wolności, trwałego , szczerego, nieporuszonego Spokoju.

Badanie pochodzi z doskonałej książki, poleconej mi tutaj - Trwała przemiana. Obiektywne i naukowe spojrzenie na medytację. Książka o tyle wartościowa, że z naukowym tłem podkreśla to co często trudno znaleźć we wszystkich apkach, poradnikach czy stronach internetowych o medytacji, traktujących ja tylko jako metodę redukcji stresu. Autorzy podkreślają, że prawdziwa zmiana w umyśle jest możliwa tylko jeśli obok treningu medytacyjnego, utrzymujemy zasady moralne w codziennym życiu. Cnota, współczucie, wybaczenie, szczodrość i odrzucenie gniewu względem czegokolwiek, redukowanie pożądania i pełna otwartość i uważność względem chwili obecnej. To jest dopiero pełnia wiedzy na Drodze i brama do trwałej przemiany.

Miłej niedzieli ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#medytacja #buddyzm #nauka #ksiazki pokaż całość

źródło: file-20170926-13681-l8jjl1.jpg

Do końca tygodnia powinienem otrzymać z drukarni kalendarze na 2021. Pierwszy rok na wykopie więc pewnie zrobię jakieś #rozdajo tylko niech się najpierw pojawia.
Lubię okres jesień-zima bo wtedy robimy chyba najwięcej ciekawych programów jak akcja wysyłania kartki z życzeniami na święta do więźnia.
Na zdjęciu kalendarz z tego roku. Zachowujemy wzór również na kolejny.
#wiezienie #zen #medytacja #buddyzm #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: 1600796096945.jpeg

Wyobraźcie sobie, że na stopa zabiera was mnich, który zgadza się przenocować was w swoim domku na prowincji i zabiera na lokalny festiwal tańca. A kolejnego dnia jeszcze pokazuje zabytkowe świątynie w okolicy. Czasami wydaje mi się, że jestem w czepku urodzony! Więcej w wideo => https://youtu.be/pyj3AZ2GZwg

#podroze #podrozujzwykopem #birma #turystyka #azja #buddyzm pokaż całość

źródło: mnich.jpg

Na kasa (wierzchnia szata mnisia) są naszyte dwa symbole. Feniks i zająć. Yin i yang księżyc i słońce. Prajna (mądrość) i samattha (metody praktyki) Dualizm tworzący jedność.
To tradycyjny czerwony wzór kasa noszony od początku buddyzmu w Korei. Podczas podziału zakonu chogye na dwa odrębne. Chogye zachował nazwę i przyjął brązowe kasa bez emblematów za to zakon taego zmienił nazwę ale zachował czerwone kasa.
#buddyzm #zen #koreapoludniowa #korea #ciekawostki pokaż całość

źródło: 1600358158831.jpg

#starwars #buddyzm #religia #heheszki

źródło: 119676928_627619188113724_5831457259248921850_n.jpg

Ludzie wpadają w pułapkę ucząc się #medytacja - uczą się pojęć i dogmatów obecnych w buddyzmie. Pieprzą o jakiś ćakrach czy innym gównie, a... wystarczy usiąść i szukać samemu.
#buddyzm

-Czy medytacja może zastąpić wizytę u psychologa i pomoc w zaburzeniach jak depresja?

-odpowiedz może nie jest taka jakiej byś chcial. Medytacja pomaga nam wziąć odpowiedzialność na samego siebie we wszystkim co robimy. Stając się bardziej świadomi lepiej rozumiemy że zrzucanie winy i odpowiedzialności na inne osoby, czynniki czy rzeczy nie ma sensu i to my sami musimy twardo iść przez życie i brać wszystkiego konsekwencje. To nie oznacza że medytacja może zastąpić wizytę u specjalisty ale może pomóc w byciu szczerym do siebie samego. To sprawia że czasem łatwiej powiedzieć sobie 'jestes w takim stanie że potrzebujesz wizyty u psychologa. Koniec wymówek! Zapisuje się do specjalisty i biorę się za siebie. Mam problem i widzę to'.

Dodatkowo zawsze doradzam aby w takich przypadkach konsultować swoje podejście do medytacji i to co medytacja nam przynosi z psychologiem. Bez psychologa i dobrego nauczyciela medytacja równiez może tylko pogłębić nasze negatywne stany. Wpadniemy w jeszcze większą iluzje i gonitwę myśli.

Często chcemy żeby medytacja była jakimś cudownym lekiem na wszystko. Ona w rzeczywistości jest bardzo prosta... A w konsekwencji właściwie praktykowana jest również lekiem na wszystko. Droga do dojrzałych zachowań i wyborów... Ale to nie cudowny stan i wewnętrzną energia sprawi że twoje życie będzie lepsze. Bądź fair sam ze sobą. Tylko tyle.
#medytacja #buddyzm #zen #depresja pokaż całość