AMOR Z OWOCAMI

Marmurowa rzeźba ukazująca Amora z owocami. Był to element fontanny z Pompejów; datowany na I wiek p.n.e. Obecnie znajduje się w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/amor-z-owocami/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Clavus clavo pellitur
- Gwóźdź wybija się gwoździem
- opis: sentencja łacińska

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

ANCILE – TARCZA MARSA

Ancile była owalną tarczą samego boga Marsa, którą podarował Jowisz królowi Numie Pompiliuszowi, drugiemu w historii władcy miasta-państwa Rzymu. Według przekazów stolica miała istnieć tak długo jak ancile była bezpieczna. Za radą nimfy Egerii, Numa miał jedenaście identycznych tarcz, aby w ten sposób zapobiec kradzieży.

Na straży tarcz stali specjalni kapłani – Saliowie. Co roku w marcu i październiku nieśli oni tarcze w uroczystych procesjach organizowanych ku czci boga Marsa i w pełnym uzbrojeniu wykonywali prastary taniec wojenny.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/tarcza-marsa/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.png

KAPITAN THOMPSON - DŻENTELMEN, KTÓRY ZOSTAŁ PIRATEM

W roku 1820, kiedy José Francisco de San Martín y Matorras, generał argentyński i przywódca powstania narodów Ameryki Południowej przeciw hiszpańskiemu panowaniu, wraz ze swoimi oddziałami zmierzał w stronę Limy, stolicy Peru, Hiszpanie postanowili wywieść i ukryć cały znajdujący się tam „Skarb Limy”. Joaquín de la Pezuela, wicekról Wicekrólestwa Peru, w porozumieniu z przedstawicielami 50 kościołów w mieście, zdecydował wszystkie kosztowności, złoto i klejnoty przenieść na statek cieszącego się dużym poważaniem brytyjskiego żeglarza – kapitana Williama Thompsona.

Według oryginalnego wykazu inwentarza, na statek „Mary Dear” załadowano 113 złotych religijnych posągów, w tym naturalnej wielkości statuę Matki Boskiej, 200 skrzyń z klejnotami, 273 miecze ze zdobionymi rękojeściami, 1000 brylantów, szczerozłote korony, 150 kielichów mszalnych oraz setki złotych i srebrnych sztabek. Kapitan Thompson otrzymał rozkaz wypłynięcia na wody Oceanu Spokojnego z portu Callao i pozostawania z dala od brzegu, aż do momentu, gdy sytuacja w Limie unormuje się i będzie możliwy powrót „Skarbu Limy”.

Pokusa przejęcia ładunku o wartości 160 milionów funtów okazała się silniejsza niż oficerski honor. Którejś nocy ludzie Thompsona obezwładnili sześciu hiszpańskich strażników i poderżnęli im gardła. Po wyrzuceniu ciał za burtę, kapitan obrał kurs na Wyspę Kokosową, gdzie zakopano ładunek. Gdy wieści o przechwyceniu ładunku i zabiciu strażników dotarły do Hiszpanów, natychmiast wyruszono w pościg za „Mary Dear”. Po schwytaniu piratów, wszystkich powieszono podczas publicznej egzekucji.

Istnieje także inna wersja tej historii. Według niej Kapitana Williama Thompsona i jego pierwszego oficera ocalono w zamian za wskazanie miejsca ukrycia „Skarbu Limy”. Thompson zabrał Hiszpanów na Wyspę Kokosową, jednak po zejściu na ląd, wraz z pierwszym oficerem uciekli w głąb wyspy i ukryli się w gęstej dżungli. Nigdy ich nie odnaleziono.

Podobno rok później piraci zostali zabrani z wyspy przez jeden z przepływających tamtędy statków. Kilkadziesiąt lat później kanadyjski żeglarz John Keating twierdził, że poznał Williama Thompsona na Kubie w latach 40. XIX wieku i zaprzyjaźnił się z nim. Kapitan zdradził mu miejsce ukrycia skarbu, który Keating w końcu odnalazł i jego niewielką część zabrał ze sobą.

Trudno dziś zweryfikować, czy kanadyjski żeglarz mówił prawdę. Nie istnieją żadne świadectwa tego wydarzenia, nie było też świadków, którzy widzieliby jakikolwiek cenny przedmiot, będący w posiadaniu Keatinga.

#wmrokuhistorii #historia #ciekawostki #skarb #piraci #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #xixwiek #peru #swiat pokaż całość

źródło: Thompson.jpg

Historia do odwiedzenia:

ZAMEK BECKOV (Słowacja)

Beckovský hrad (wcześniej Castrum Blundix, Blundus, Blondich, Bolondus, Bulunduz, Bolondóc) wznosi się na 70-metrowej wapiennej skale, na wysokości 245 m n.p.m. Kronika węgierska Gesta Hungarorum z XII wieku wspomina już o nim jako o starej twierdzy, lecz być może chodziło o wcześniejszy obiekt, a badania archeologiczne potwierdzają istnienie osadnictwa w tym miejscu już w kulturze lateńskiej. Dzisiejszy, kamienny obiekt zbudowano prawdopodobnie w XIII wieku.

Zamek był jednym z licznych zamków położonych nad Wagiem i strzegącym brodu oraz granic Królestwa Węgier.

Jeszcze pod koniec XIX wieku na zamkowych ścianach widoczne były duże fragmenty dekoracji, z powodu których w dawnej kaplicy zamontowano prowizoryczny dach, który jednak z czasem także zniszczał. Dopiero w latach 70. XX wieku ruiny doczekały się zainteresowania specjalistów i władz – w 1970 został uznane za Narodowy Zabytek Kultury (słow. Národná kultúrna pamiatka), a do 1976 roku przeprowadzono rozległe prace archeologiczne oraz konserwacyjne, jednak, w przeciwieństwie do wielu innych zamków słowackich, nie dokonano jego odbudowy, a jedynie zabezpieczono istniejące pozostałości.

W latach 90. został udostępniony publiczności do zwiedzania (w okresie kwiecień-listopad). Kolejne prace konserwacyjne wraz z częściową rekonstrukcją ruiny przeszły w latach 2010-2012.

#wmrokuhistorii #historia #zabytki #slowacja #zamki #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #podroze #ciekawostkihistoryczne #turystyka #swiat pokaż całość

źródło: Beckov.jpg

Pierścień (niello, złoto) z inskrypcją: "Panie, pomóż słudze Nicetasowi kapitanowi straży imperialnej", Bizancjum XI wiek.

Muzeum

#smoczautopia - Tag do obserwowania. Przegląd przedmiotów z różnych muzeów czasem z dłuższym komentarzem.

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #artefaktnadzis #gruparatowaniapoziomu #militaria #myrmekochoria pokaż całość

źródło: media.vam.ac.uk

Młot lucerneński, Szwajcaria 1550-1600.

Muzeum

#smoczautopia - Tag do obserwowania. Przegląd przedmiotów z różnych muzeów czasem z dłuższym komentarzem.

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #artefaktnadzis #gruparatowaniapoziomu #militaria #myrmekochoria pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: artic.edu

O Królestwie

Lewica a Prawica

Skąd pochodzą nasze wszystkie spory? Skąd pochodzą nasze dyskusje o kształcie Państwa i światopoglądu? Skąd, w końcu, pochodzi nasze dziwne prawo o woli ludu ciemne jak mistyka żydowska i manifesty alchemików sabaudzkich? Skąd?

Na początku - jak mówi Biblia - było Nic i tak samo było z naszym podziałem na Lewicę i Prawicę. Nie istniał ten podział i nie istniała także ogólna teoria człowieka a tacy merkantyliści - ekonomiści z wczesnej nowożytności - wierzyli, że bogactwo i siła Państwa jest zwiększana przez ilość szlachetnych kruszców, dodatni bilans handlowy (większy import niż eksport) oraz ogólnie pojęte bogactwo, ale ci sami merkantyliści nie dążyli do ogólnej teorii człowieka jak marksiści czy anarcho-kapitaliści i nie ma wśród nich tej idei aby opisać człowieka totalnie przez jakiś soc-realizm czy ideę państwa minimum. Merkantyliści nie pretendowali do takich teorii i zajęli się tylko ekonomią.

Sam jednak podział a przez to spór, który będzie potem nieodłączną częścią takiej polityki, wyszedł z cienia w czasie rewolucji francuskiej. To na lewo od króla siedzieli jego przeciwnicy, republikanie rewolucyjni chcący stworzyć Republikę, często w zamysłach totalitarną zajmującą wszelkie dziedziny życia. Na prawo od króla siedzieli rojaliści, konserwatyści, zwolennicy Króla uznający, że to jego komórki i organy konstytuują Naród i tak jak prawo było Duchem Narodu i jego zasadami tak Król był Ciałem Narodu - jego uosobieniem.

Ewoluowaliśmy, powstał marksizm a rewolucja październikowa była zainspirowana rewolucją francuską. I znowu, marksiści uznali, że należy walczyć z tym co pozostało z Królestwa a także z dziedzin jego życia. Walczono z klasowością, hierarchią, własnością prywatną. Konserwatyści z których niektórzy przestali być monarchistami popierali wszystko to co z Królestwem i Królem się łączyło - z etyką chrześcijańską, z rodziną nuklearną (w przeciwieństwie do komun) z hierarchią i własnością prywatną.

Podział na lewicę i prawicę wciąż w dużej mierze determinuje politykę na Zachodzie. Największy wstrząs pojęciowy przynieśli Amerykanie którzy ze swoim konserwatyzmem stworzyli dziwne połączenie abstrahujące od podziału europejskiego. Powstał neo-konserwatyzm i neo-liberalizm oba naznaczone amerykańską pieczęcią. Jakie absurdalne będą takie podziały pokaże Azja - antyteza Europy - W takiej Korei na przykład lewica będzie katolicka i dzisiaj premier lewicowy jest pierwszym katolikiem obejmującym ten urząd. Ale nie mieszajmy w głowach.

Sami Amerykanie jednak nie uznają podziału europejskiego. Są za młodzi na zrozumienie idei Królestwa, na popieranie wszystkiego tego co zostało z Królestwa (konserwatyzm ewolucyjny) lub na odrzucenie wszystkiego co z niego zostało (lewica ogólnie pojęta) Zarazem jednak są za starzy na dokonanie jakiejś fundamentalnej zmiany a podział na prawicę i lewicę ma u nich charakter postulatów politycznych - zwiększania siły rządu centralnego czy go zmniejszania.

Jest oczywistym, że w takim chaosie pojęciowym będą powstawały nowe - Trzecie Drogi - czyli choćby nazizm, próba ustanowienia demokratycznego Królestwa z Królem - Fuhrerem. Ale ilość samego Marksa czy republikańskiego totalitaryzmu zaszczepionego w takich Państwach (Marks był skrajnym antysemitą) zawsze prowadził do szybkiego zniszczenia takich Państw i degradacji. Tysiącletnia Rzesza trwała mniej niż dwadzieścia lat. Tysiącletni ZSRR mniej niż 50.

W tym momencie na scenę wchodzimy My. A obok nas kręcą się wszystkie te idee bez punktu zaczepienia. Król przestał istnieć, przestał więc istnieć punkt odniesienia do którego wszystkie nasze systemy polityczne się określały. Lewica staje się prawicą, prawica lewicą, republikanie lewicowi stają się konserwatywni dla marksistów. Lewicowi stają się etatyści dla wolnorynkowców a przecież to Król był źródłem Państwa i Prawa a nie mistycznie określona Wola Ludu.

Bez Króla, który pojawia się i znika to w dyskusjach konserwatystów i w dyskusjach lewicy nie możemy prowadzić jasnego rozróżnienia semantycznego. I do czasu aż jego Duch będzie się unosił nad Europą to w jego marnych zamiennikach - Prezydentach - czy abstrakcyjnie pojętej Sprawiedliwości Prawniczej w Europie wciąż będzie istniało rozróżnienie na prawo i lewo choć coraz bardziej odchodzące od pierwotnej formy. Coraz większy będzie Chaos chcący ujmować człowieka totalnie.

A może warto by było, tak jak merkantyliści, powściągnąć ambicję i dla dobra wspólnego stanąć obok Króla przy odnowie naszych sporów? Nasze spory w końcu godził Król a bez niego zabijaliśmy się w tysiącach. To też w końcu udowodnia, że ani Fuhrer ani Pierwszy Komisarz Królami nie są. Byli oni tylko przywódcami lewicy i prawicy którzy bez tubalnego głosu Króla zaraz rzuciliby się na pożarcie swoich największych wrogów.

Obserwuj #ockham

Obraz - Koronacja Karola Wielkiego
#gruparatowaniapoziomu #publicystyka #neoreakcja #chrzescijanstwo #4konserwy #konserwatyzm #bekazlewactwa #filozofia #4chan #redpill #historia #korwin #sztuka #nazizm #komunizm #chrzescijanstwo #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #religia #kultura #monarchizm #lewica #prawica #rozmyslania #rozwazania #polityka pokaż całość

źródło: brewminate.com

Kombinowany laska: młot bojowy, miecz i pistolet z zamkiem kołowym, Niemcy 1590/1600.

Muzeum

#smoczautopia - Tag do obserwowania. Przegląd przedmiotów z różnych muzeów czasem z dłuższym komentarzem.

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #artefaktnadzis #gruparatowaniapoziomu #militaria #bron #myrmekochoria pokaż całość

źródło: artic.edu

Mirabelki i Mireczki,

Witajcie po dłuższej przerwie!

Dzisiaj zaprezentuję Wam dość nietypowy wpis. Jak zwykle będą w nim zdjęcia, widoczki i różne ciekawostki, jednak w znacznej części jego treść ma charakter humorystyczny. Zdaję sobie sprawę, że nie każdemu może przypaść do gustu takie poczucie humoru, niemniej jednak nie mogłem się oprzeć przed popełnieniem tego artykułu. Wszyscy miłośnicy gór i skałek wiedzą bowiem, że formacje skalne mogą przybierać czasami przedziwne formy. W wielu przypadkach ich interpretacje bywają różne, nawet zupełnie odmienne, jednak czasami wszyscy są zgodni co do kształtu, który dana skała im przypomina... nawet jeśli wszyscy woleliby, żeby było inaczej... Właśnie na tego rodzaju skałę zdarzyło mi się natknąć podczas mojego ostatniego wypadu na Jurę. Przypominała ona ni mniej, ni więcej... tylną część ludzkiego ciała. Tak... tę, na której siadamy. Co więcej, spędziłem w jej wnętrzu noc! Całość miała charakter surrealistycznej groteski, niemniej jednak przetrwałem. Zapraszam na relację z mojego najdziwniejszego outdoorowego noclegu!

Link do znaleziska: Mój najdziwniejszy nocleg outdoorowy

Z góry dziękuję wszystkim wykopującym!

Poniżej wołam zainteresowanych z listy Thank you from the Mountain!
Jeśli chcesz zapisać się do tej listy, kliknij jej nazwę, zaloguj się w górnym prawym rogu i wciśnij "dołącz". Analogicznie można się też z niej wypisać.
Ewentualnie zachęcam do obserwacji pierwszego tagu, którym opatrzone zostało linkowane znalezisko (tag autorski).

Dodatkowe tagi: #podrozujzwykopem, #survival, #outdoor, #ciekawostki, #ciekawostkihistoryczne, #polska, #fotografia, #heheszki, #tyleczki. pokaż całość

źródło: 1.bp.blogspot.com

Wanna cara.

Mężczyzna stoi obok gigantycznej granitowej wanny w Bobolowie. Kompleks łaźni został stworzony na polecenie Katarzyny Wielkiej i został podarowany jako prezent rosyjskiemu feldmarszałkowi (Grigorij Aleksandrowicz Potiomkin). Pierwotnie kawał granitu ważył 160 ton, ale po 10 latach pracy zespołu kamieniarzy obrobiono skałę do tego co widzicie na fotografii, a waży owa wanna 48 ton - oczywiście pusta. Rozmiary wanny: 1.96 wysokości, głębokość 1.52 m, szerokość 5.33 m, grubość ścian 45 cm. Kompleks został poważnie uszkodzony podczas II wojny światowej i wciąż czeka na sponsora. Niemcy chcieli wywieźć wannę, ale im się nie udało ze względu na spore rozmiary i ryzyko uszkodzenia podczas transportu.

To nie pierwszy projekt Rosjan w ciężkimi przedmiotami. Mniej więcej w tym samym czasie będą przenosić Kamień Grzmotu ważący 1500 ton przy użyciu trakcji i kul z brązu. Wpis kiedyś był, ale nie mam czasu dzisiaj robić przeglądów, więc odgrzewane kotlety.

Artykuł
Artykuł

#starszezwoje - tag ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #fotohistoria #historiajednejfotografii #gruparatowaniapoziomu #rosja #smoczautopia #myrmekochoria pokaż całość

źródło: gg.jpg

Aresztowanie człowieka za handel heroiną, USA 1962 rok. Fotografia już była, ale jest solidna, zwłaszcza wyraz twarzy aresztowanego sprzedawcy/dilera.

Ze zbiorów LoC, ale nie znalazłem dokładnego adresu

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #usa #narkotykizawszespoko #myrmekochoria pokaż całość

źródło: wykop.pl

Tłumy kibiców przed Brave Fields (drużyna Boston Red Sox pokonała Philadelphia Phillies) podczas World Series, USA 1915

Huge crowd outside Braves Field to see Red Sox and Phillies in 1915 World Series

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #sport #myrmekochoria pokaż całość

źródło: 4.bp.blogspot.com

Manuskrypt ukazujący człowieka chorego na ospę, Japonia 1720.

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #sztuka #medycyna #myrmekochoria pokaż całość

źródło: ospa.jpg

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Dicere non est facere
- Mówić nie znaczy działać; mówienie nie jest działaniem
- opis: paremia prawnicza

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

KOBIETA NA BALKONIE NA RZYMSKIM FRESKU

Rzymski fresk ukazujący kobietę na balkonie. Obiekt datowany na I p.n.e. – I wiek n.e. Obecnie zlokalizowany w Getty Museum, Los Angeles.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/kobieta-na-balkonie-na-rzymskim-fresku/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

Poranna reklama - kopniecie? :)

Ostatnia droga na szczyt Szubienicznej Góry, czyli o szafocie w starym Gdańsku- czyli o gdańskiej szubienicy przed wiekami:

• jak wyglądał gdański szafot i gdzie się znajdował,
• dlaczego nikt nie chciał naprawiać szubienicy i jak sobie z tym poradzono,
• gdzie skazańcy dostawali ostatniego drinka,
• gdzie dokładnie w Gdańsku mieszkał kat i jego pachołkowie
• oraz inne ciekawostki ( ͡° ͜ʖ ͡°) na samym końcu źródła i literatura dla tych, którzy mieliby ochotę poczytać więcej na ten temat :)
Gedanarium na FB

#mikroreklama #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

Sokolnik - Wielkomorawski amulet.

Do tego jest niby historyjka od nazw rzek, nie wiem czy dobrze na polski ułożyłam: Wisła, Odra, Nysa, Łaba, Welkawa, Morawa, Cisa, Sawa. WISŁA OD RANY SŁABA WIELKA-WA MAROWACI SAWA

#wielkiemorawy #slowianie #epokavilka #slowianskapolska #ciekawostkihistoryczne #numizmatyka #archeologia #rodzimowierstwo pokaż całość

źródło: sokolnik_velkomirovy.jpg

W 1989 r. PKB per capita Polski stanowił nominalnie 7% PKB per capita Japonii według kursu oficjalnego dolara (1 USD = 1439 PLZ). Ceny w Polsce według tego kursu były wtedy 5 razy niższe niż w Japonii. W 2017 ceny w Polsce były 2 razy niższe niż w Japonii.

#ekonomia #gospodarka #statystyka #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki pokaż całość

źródło: PKB per capita Polski (Japonia 100) 1600px.jpg

Europa 11 listopada 1918

#historia #europa #mapy #mapporn #ciekawostkihistoryczne
https://omniatlas.com/maps/europe/19181111/

źródło: 1111.png

Jerzy Franciszek Kulczycki, zapomniany bohater

Obok katedry Św. Szczepana to kawiarnie wiedeńskie są chyba najsłynniejszym symbolem tego miasta. Nie wszyscy jednak wiedzą, że założycielem pierwszej kawiarni w stolicy Austrii był Polak Jerzy Kulczycki. Nasz rodak jest także uważany za autora kawy z mlekiem, gdyż gorzki smak kawy nie urzekł mieszkańców Wiednia

Jerzy Franciszek Kulczycki urodził się w 1640 r. w Kulczycach (dziś wieś na Ukrainie). Jako pracownik Wschodniej Kompanii Handlowej znał świetnie kilka języków obcych, w tym świetnie turecki. Do Wiednia w 1683 r. miał przybyć właśnie w celach kupieckich.

Oblężenie stolicy Austrii zastało Kulczyckiego w Wiedniu. Po pięciu tygodniach walk część obrońców zaczęła nawet brać pod uwagę poddanie się Kara Mustafie. Wtedy nasz rodak w porozumieniu z burmistrzem miasta zdecydował się w przebraniu tureckiego żołnierza przekraść się przez wrogi obóz. To mu się udało m.in. dlatego, iż świetnie władał tureckim językiem, a także znał dobrze tamtą kulturę. Po przejściu obozu dotarł do księcia Karola V, który zapowiedział mu rychłą odsiecz. Kulczycki jeszcze raz przedarł się przez obóz Kara Mustafy i z dobrymi wieściami dotarł z powrotem do Wiednia. Informacja o nadciąganiu słynnego „Lwa Lechistanu” - Jana III Sobieskiego pogromcy Turków z polską armią znacznie zwiększyła morale obrońców i wlała w nich ducha walki.

Po zakończeniu udanej odsieczy Kulczycki stał się prawdziwym bohaterem zarówno dla Polaków jak i mieszkańców Wiednia, którzy nagrodzili go sporą sumą pieniędzy i domem przy Leopoldstadt. Król Jan III Sobieski chcąc nagrodzić swojego szpiega pozwolił mu wybrać dowolną zdobyczną rzecz. Ku zdziwieniu wszystkich Kulczycki nie zainteresował się workami ze złotem, czy drogimi tkaninami, ale wybrał ok 300-500 worków z kawą. Miał szczęście, że nie wyrzucono ich wcześniej, gdyż pomylono je z paszą dla wielbłądów. Kara Mustafa oczywiście kawą wielbłądów nie karmił, ten czarny napój dostawali jego żołnierze dla podtrzymania kondycji. Cesarz Leopold I dołożył jeszcze 20-letnie zwolnienie z podatków i przywilej wykonywania zawodu jaki sobie tylko obierze.

Kulczycki z worków wypełnionych ziarnem kawy zrobił użytek i otworzył pierwszą wiedeńską kawiarnie przy ul. Domgasse. Początkowo gorzki napój nie zyskał uznania. Los się odmienił, gdy zaczął osładzać kawę miodem i mlekiem. Stając się jednocześnie twórcą kawy z mlekiem. Niektórzy nawet podają, że Kulczycki podawał kawę paradując w stroju tureckim rozdając dodatkowo ciasteczka w kształcie półksiężyców. Po latach Wiedeń stał się światową stolicą kawiarni, a nasz rodak patronem tamtejszych kawiarzy. Prawdopodobnie pierwsza jego kawiarnia przestała istnieć już następnego roku. Kulczycki otworzył po prostu nową kawiarnię i to w nie byle jakim miejscu, bo na samym Placu św. Stefana w „Domu Szlifierza”. Jego trzecim z kolei lokalem była słynna do dziś kawiarnia „Pod Błękitną Butelką”. Jej gośćmi mieli być takie osoby jak: hr. E.R. v. Stahremberg, ks. Eugen v. Savoie, a po jego śmierci m.in. Schubert, Lanner i Strauss.

Kulczycki zmarł w 1694 r. na gruźlicę. Właściciele wiedeńskich kawiarni jednak o nim nie zapomnieli. Wedle opisu Zygmunta Glogera mieli, co roku w październiku urządzać „Kolschitzky Fest” dekorując w trakcie niego okna kawiarni portretem Kulczyckiego. W 1862 r., a więc blisko 200 lat po bitwie nadano jednej z ulicy w Wiedniu imię Kulczyckiego. Jak widać pamięć o naszym rodaku ciągle trwała. Udowodnił to także właściciele jednej z kawiarni przy Kolschitzkygasse, który na rogu kamienicy wystawił mu pomnik, który po dzień dzisiejszy można oglądać w Wiedniu.

W 2009 r. Kulczycki znalazł się na znaczku Poczty Polskiej. Oczywiście obowiązkowo wraz z ziarnami kawy.

#gruparatowaniapoziomu
#4konserwy
#ciekawostkihistoryczne
https://historia.org.pl/2011/06/22/o-tym-jak-polak-otworzyl-pierwsza-kawiarnie-w-wiedniu-i-wymyslil-kawe-z-mlekiem/ pokaż całość

źródło: caffeprego.com.pl

LIZZIE BORDEN - DZIEWCZYNA Z SIEKIERĄ

4 sierpnia 1892 roku Andrew Borden i jego druga żona zostali zamordowani w swoim domu, w Fall River (stan Massachusetts, USA). Pierwsza zginęła Abby. Podczas sprzątania salonu kobieta otrzymała dziewiętnaście ciosów toporem w głowę. Dwie godziny później podobny los spotkał jej męża. Śpiącemu mężczyźnie zadano jedenaście ciosów tym samym narzędziem. Połowa jego czaszki została odcięta, a jedno z uderzeń rozpłatało oko na dwie części.

O morderstwa oskarżono 32-letnią Lizzie Borden, która jako jedyna miała powód, by zabić swojego ojca i macochę. Dowody jednoznacznie wskazywały na nią. W piwnicy domu znaleziono topór, a Lizzie krótko po morderstwach spaliła jedną ze swoich sukni, którą rzekomo pobrudziła czerwoną farbą. Mimo, że pierwsza odkryła zwłoki, jej zachowanie nie zdradzało oznak szoku lub zdenerwowania. W swoich zeznaniach często podawała sprzeczne informacje i wielokrotnie zmieniała wersje wydarzeń.

Motyw był jasny. 70-latek zapisał połowę ogromnego majątku swojej żonie. Spotkało się to z ostrym sprzeciwem Lizzie i jej siostry Emmy. Kobiety obawiały się utraty majątku. W dzień morderstwa Andrew zamierzał przepisać swojej żonie resztę dobytku, a bezrobotnym córkom pozostawić jedynie skromną rentę. Nie zdążył…

Jako, że Emma w tym dniu przebywała poza miastem, dla policjantów stało się jasne, że morderczynią jest Lizzie. Kobieta została aresztowana. Nie przyznała się jednak do winy. Jej proces przeszedł do legendy i już na zawsze stał się częścią amerykańskiego folkloru. Nawet w dziecięcych wierszykach kobieta wciąż nazywana jest „dziewczyną z siekierą”.

Rozprawą morderczyni żyła połowa Ameryki, a opinia publiczna od razu wydała wyrok skazujący. Wszyscy przeżyli szok, gdy ława przysięgłych uniewinniła kobietę z powodu niewystarczających dowodów.

Lizzie Borden była wolna, jednak wszyscy jej bliscy odsunęli się od niej. Zmarła samotnie w roku 1927. Raz tylko odwiedziła ją siostra. Kobiety rozmawiały krótką chwilę. O czym? Nie wiadomo. Jednak kilka dni później Emma popełniła samobójstwo. Podobno w ostatniej rozmowie Lizzie opowiedziała co tak naprawdę wydarzyło się w ich domu przy 92 Second Street w Fall River…

#wmrokuhistorii #historia #usa #zbrodnia #ciekawostki #kobiety #gruparatowaniapoziomu #swiat #ciekawostkihistoryczne #xixwiek pokaż całość

źródło: Lizzie Borden.jpg

Polskie czarownice. Wiedza, która prowadzi na stos

Historycy ustalili, że pierwszy stos na terenie Korony rozniecono w 1511 roku w Waliszewie pod Poznaniem. Z wyroku miejscowego świeckiego sądu spłonęła tam jakaś starowina oskarżona o zepsucie czarami piwa, podstawowego wówczas artykułu spożywczego. Ale w XVI wieku w Rzeczypospolitej nie szafowano jeszcze karą śmierci. Zazwyczaj kobiety, którym dowiedziono osuszanie krowich wymion, stosowanie napojów miłosnych i uzdrawiających ziół lub znajdowanie za pomocą magii zagubionych przedmiotów, skazywano na grzywnę, publiczną pokutę albo wypędzano z rodzinnych stron.

Szaleństwo sądowego polowania na czarownice na dobre rozpętało się u nas dopiero w następnym stuleciu, znacznie później niż w Europie Zachodniej, ale też przeciągnęło się aż do oświecenia, kiedy to z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego zakazano procesów o czary.

Samosądów na domniemanych czarownicach i czarownikach dokonywano jeszcze w XIX wieku, dostarczając zresztą propagandzie pruskiej argumentów na cywilizacyjne zapóźnienie Polaków. Przykro to przyznać, ale wiara w wiedźmy odbierające krowom mleko przetrwała jeszcze dłużej. W 2004 roku rolnik spod Krakowa pozwał do sądu o zniesławienie sąsiadkę, która obgadywała go pod kościołem, że jest czarownikiem i szkodzi jej inwentarzowi.

Do naszych czasów przetrwała jedynie część akt procesów czarownic, więc historycy wciąż się spierają, jak wiele polskich czarownic spłonęło na stosach. Niektóre szacunki sięgają apokaliptycznej liczby kilkudziesięciu tysięcy, co wydaje się grubą przesadą. Z zachowanych dokumentów wynika, że w Koronie o czary oskarżono ponad tysiąc trzysta osób, z czego nieco więcej niż połowę posłano na śmierć.

Jak wszędzie, skazywano nie tylko kobiety, niemniej płeć była potężnym czynnikiem ryzyka, ponieważ kobiety to 90 procent oskarżonych w Koronie oraz 60 procent na Litwie. Trzeba jednak wspomnieć, że w niektórych procesach większość oskarżonych stanowili mężczyźni. Często okazywali się czarownikami na przykład na dalekiej Północy, gdzie mogły przetrwać relikty praktyk szamańskich, lub w kraju Basków, gdy władza tłumiła lokalne powstania.

Wczesnonowożytne polowanie na czarownice nie było bowiem jednolitą, skoordynowaną akcją. Wszędzie napędzał je ten sam strach przed zgubną mocą czarów, lecz lokalne procesy oraz samosądy miały w różnych krajach i okolicach odmienną dynamikę, zasięg oraz przyczyny. Różnie formułowano oskarżenia: niekiedy kładziono nacisk na naukowe, teologiczne implikacje czarów, kiedy indziej zaś na ich praktyczny, niszczycielski i rozbijający wspólnotę sąsiedzką wymiar.

Rozmaicie też wybierano ofiary. Przed sąd trafiały zaklinaczki, uzdrowicielki oraz akuszerki, które lecząc sąsiadów, okazały się mało skuteczne w walce z chorobą. Inne oskarżone w sekrecie produkowały specyfiki zakazane, a tradycyjnie łączone z kobietami: środki poronne, trucizny, napoje miłosne. Jeszcze inne były po prostu stare, biedne i pozbawione wsparcia rodziny. Musiały więc chodzić na żebry, a odpędzane od sąsiedzkich progów bez jałmużny, odwdzięczały się za brak miłosierdzia siarczystym przekleństwem.

Ludzie epoki renesansu wierzyli w moc złorzeczenia. Jeśli uboga starowina życzyła zasobnej gospodyni wszystkiego najgorszego, później zaś kury padały bez powodu, niemowlę chorowało, a krowa zamiast mlekiem strzykała krwią, oczywiście winiono żebraczkę. Zdarzało się, że proces o czary stanowił kulminację długotrwałego konfliktu w społeczności wsi czy miasteczka. Zniecierpliwieni obywatele używali oskarżenia o czary, żeby pozbyć się jednostki nazbyt ostentacyjnie lekceważącej normy zachowania — kłótliwej staruchy, wdowy prowadzącej swobodne życie erotyczne, złodziejki bądź nachalnej żebraczki.

Nie znaczy to naturalnie, że przed sądem stawiano wyłącznie wyrzutków. W Koronie oskarżenia o czary dotykały głównie biednych, z rzadka zdarzało się jednak, że prześladowano kobiety majętne, cieszące się wcześniej dobrą reputacją, mające wsparcie rodziny, słowem, kobiety sukcesu, oczywiście na miarę swojej sytuacji społecznej. Niektóre pożyczały pieniądze na procent, inne trudniły się drobnym handlem, a jeszcze inne należały do lokalnych elit.

Oskarżenie o czary było użytecznym narzędziem walki politycznej, więc uwikłanie w sprawę o czary krewniaczek członków magistratu, mistrzów cechowych czy zasobnych gospodarzy stanowiło potężny cios i rujnowało pozycję rodziny.

Czarownice płonące na stosach skutecznie odwracają naszą uwagę od bardzo wielu kobiet, które w tej samej epoce szczęśliwie i bezpiecznie angażowały się w nauki medyczne. Leczyły bowiem i panie wykształcone, i proste, i biedne, i potężne. Niektóre z nich posiadały jedynie podstawowe umiejętności, zapewne porównywalne z wiedzą matek chorowitych berbeci u progu XXI wieku, czyli wiedziały, jak sporządzić syrop z cebuli, oklepać kaszlącego, odkazić ranę, zrobić ziołową inhalację.

Wielkie panie zakładały ogrody, gdzie sadzono rośliny lecznicze, gromadziły przyrodnicze księgi i łaskawie przyjmowały dedykowane im herbaria, ponieważ wspieranie nauk przyrodniczych stanowiło istotną część renesansowego patronatu. Słowem, kobiety, pozbawione dobrodziejstw edukacji uniwersyteckiej i z powodu nieznajomości łaciny często wykluczone z obiegu naukowego, w medycynę angażowały się z zapałem i co najważniejsze, ze społeczną aprobatą.

Najprawdopodobniej nieszczęśnice stające przed sądami kościelnymi i świeckimi stanowiły zaledwie drobną część leczących kobiet. Wiele spośród nich praktykowało długo i skutecznie, zanim padły ofiarą oskarżenia. O skali społecznej aprobaty i wiary w umiejętności uzdrawiaczek najlepiej zaświadcza ich obecność na królewskim dworze Jagiellonów.

Zygmunt August bez cienia moralnej odrazy posyłał po zaklinaczki aż na Litwę, szukając u nich ratunku dla Barbary Radziwiłłówny. Kolejny raz zaufał czarownicom u schyłku życia, udręczony podagrą. Wówczas niejaka Korycka wraz ze swoją siostrzenicą Zuzanną Orłowską przygotowywały dla króla magiczne kąpiele lecznicze. Orłowska była tak młoda i ładna, że przy okazji została królewską kochanką, a porzucona przez monarchę, butnie wypominała mu zdradę.

Jeśli wierzyć źródłom, żadna z nich nie zachowywała się jak zastraszona kobiecina, czująca na karku ciężki oddech inkwizycji — która zresztą w ogóle nie zajmowała się w naszej części Europy paleniem czarownic, ponieważ skutecznie wyręczały ją sądy świeckie.

Jedyną poświadczoną w źródłach jagiellońską czarownicą, która nie uniknęła nieformalnych choćby przesłuchań, była kobieta zwana Wielkim Ożogiem. W źródłach spotykamy ją tylko raz. W 1548 roku król Zygmunt August chwalił się w liście do Mikołaja Radziwiłła, że kazał ją pojmać, obawiał się bowiem, że czarownica matki zaszkodzi Barbarze Radziwiłłównie i zażegnie ogień w zamku w Dubinkach. Trzymano ją pod powałą w klatce i jak napisał król, niemało tam wyśpiewywała o grzeszkach swoich mocodawców.

Po pożarze wawelskiego zamku stara Witosława znikła Dosi z oczu. Ale nie miało to już większego znaczenia, ponieważ po nocy Świętego Łukasza karliczka przestała się bać: skoro Witosława nie dosięgła jej ogniem, nie zdoła tego zrobić również w inny sposób. Zresztą po pożarze Witosławę usunięto z Wawelu.

https://www.styl.pl/magazyn/news-polskie-czarownice-wiedza-ktora-prowadzi-na-stos,nId,2451636
#gruparatowaniapoziomu
#ciekawostkihistoryczne
#rozowepaski pokaż całość

źródło: i.iplsc.com

Dobrze wam na weekendach? To dziękujcie radykalnym lewakom ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#antykapitalizm #neuropa #pracbaza #ciekawostkihistoryczne

źródło: 1542047774517.jpg

13 listopada 1918 roku na Zamku Królewskim w Warszawie zawisł Czerwony Sztandar - symbol zwycięstwa nad zaborcami i wyzwolenia ludu polskiego.

"Nasz sztandar płynie ponad trony..." - brzmiały słowa hymnu Polskiej Partii Socjalistycznej, który od lat towarzyszył walce o niepodległość. W listopadzie 1918 roku przekute zostały w rzeczywistość. Trony upadły, na niegdyś królewskim zamku widniał symbol prostego ludu, a wyzwolona Polska proklamowana została republiką równych sobie ludzi.

13 listopada warszawski zamek zajmowali jeszcze żołnierze niemieccy. "Nie mieliśmy zamiaru wywoływać starcia, lecz tylko symbolicznie opanować siedzibę królewską i zatknąć na niej sztandar robotników" - wspominał Zygmunt Zaremba. "Ktoś zawiadomił Niemców, stojących załogą w zamku, że rewolucjoniści mają na nich uderzyć i wymordować ich" - relacjonował Marian Malinowski - "Więc Niemcy z jednej strony zaczęli w oknach zamku umieszczać karabiny maszynowe, z drugiej zaś strony zwrócili się do Piłsudskiego o opiekę. Akurat kiedyśmy się z wielkim pochodem zjawili, pod zamek zajechało auto z Komendantem, który Niemcom oświadczył, że nie mają się czego bać, że ich wprowadzono w błąd".

Uspokojeni przez Piłsudskiego żołnierze niemieccy odłożyli broń i delegacja PPS-u bez przeszkód weszła ze sztandarem na balkon Zamku Królewskiego. Malinowski wspominał, że Niemcy pozdrawiali ich nawet po drodze okrzykami: „Niech żyje Rewolucja!”.

"Kiedy pokazaliśmy się na balkonie i powiewem sztandaru powitaliśmy zalany robotnikami plac, nastąpił wybuch uczuć tak silny, jakiego nie widziałem nawet w początkach rewolucji rosyjskiej. Ludzie rzucali się sobie w ramiona, klaskali. Chmura rzuconych w górę czapek i kapeluszy przesłoniła na chwilę nawet kolumnę Zygmunta. Towarzysze przymocowali do balkonu sztandar, a ja patrzyłem na dół, łykając łzy największego wzruszenia" - pisał Zygmunt Zaremba.

Źródło
#warszawa #historia #historiapolski #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #socdem #neuropa #4konserwy pokaż całość

źródło: scontent.flhr5-1.fna.fbcdn.net

ZIEMIA RZYMU | ROZDZIAŁ II. LEW I LIS

Dalsza część opowiadania Pani Joanny Morgan – pasjonatki kultury antycznej. Opowieść zaczyna się od klęski pod Arausio i przede wszystkim opowiada o konflikcie pomiędzy Gajuszem Mariuszem a Lucjuszem Korneliuszem Sullą.

Zapraszam do czytania!

https://www.imperiumromanum.edu.pl/artykul/ziemia-rzymu-opowiadanie/#rozdzial-II

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym pokaż całość

źródło: Furor-Teutonicus.jpg

TRZĘSIENIE ZIEMI W CZASIE BITWY

W czasie bitwy nad jeziorem Trazymeńskim miało miejsce silne trzęsienie ziemi. Jak wspomina Tytus Liwiusz, walczący w tym czasie Rzymianie i Kartagińczycy byli na tyle pochłonięci walką, że nawet nie poczuli drżenia ziemi.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/trzesienie-ziemi-w-czasie-bitwy/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

Ostatnia droga na szczyt Szubienicznej Góry, czyli o szafocie w starym Gdańsku- czyli o gdańskiej szubienicy przed wiekami:

• jak wyglądał gdański szafot i gdzie się znajdował,
• dlaczego nikt nie chciał naprawiać szubienicy i jak sobie z tym poradzono,
• gdzie skazańcy dostawali ostatniego drinka,
• gdzie dokładnie w Gdańsku mieszkał kat i jego pachołkowie
• oraz inne ciekawostki ( ͡° ͜ʖ ͡°) na samym końcu źródła i literatura dla tych, którzy mieliby ochotę poczytać więcej na ten temat :)

Gedanarium na FB

#gdansk #trojmiasto #ciekawostkihistoryczne #mikroreklama pokaż całość

źródło: SZUBIENICA.jpg

RZYMSKI FRESK UKAZUJĄCY UPADEK IKARA DO MORZA

Rzymski fresk ukazujący upadek Ikara do morza. W tle widać także ufortyfikowane miasto nabrzeżne i amfiteatr. Obiekt znajduje się w Pompejach; jest datowane na połowę I wieku n.e.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/rzymski-fresk-ukazujacy-upadek-ikara-do-morza/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Facile remedium est ubertatis
- Z nadmiarem łatwo sobie poradzić
- opis: sentencja łacińska

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

Chyba nowy kanal, mysle, ze warto sprawdzic. Wykopki i ciekawostki historyczne.

Gdzie bawili się esesmani? [Wykop Vlog]

Wypad w teren do dawnego osrodka wypoczynkowego SS.

Link do znaleziska: https://www.wykop.pl/link/4639877/gdzie-bawili-sie-esesmani-wykop-vlog/

Coś fajnego nam umyka? Poinformuj mnie @botpoziomu
Jeżeli chcesz obserwować osobny tag dla tych wpisów, obserwuj: #botpoziomu

Ten wpis to inicjatywa podnoszenia poziomu na wykopie przez wołanie do znalezisk o merytorycznych treściach. Jest nas już ponad 400 osób. Zeby dolaczyc nalezy kliknac na ten link https://mirkolisty.pvu.pl/list/1UH8sCyT1AtCCdXr nastepnie zalogowac sie swoim kontem wykop.pl i kliknac dolacz w tej grupie. Przepraszam jak troche wymagajace nie my to wymyslalismy :(

#gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #historia #ciekawostkihistoryczne #ciekawehistorie #niemcy pokaż całość

źródło: Screen Shot 2018-11-12 at 10.25.05.png

Państwo Samona, czyli najstarsze państwo Słowian

Samon władający od 623 r do 658 lub 661 r był królem Słowian, założycielem pierwszego udokumentowanego bytu państwowego i politycznego Słowian znanego dzis jako Państwo Samona lub Imperium Samona.

Jako, że własne pismo pojawiło się w kulturze Słowian w IX w nie istnieją słowiańskie źródła pisane informujące o interesujących nas wydarzeniach z czasów panowania Samona. Głównym zródłem informacji o Samonie i jego państwie jest frankijska kronika z VII w „Historia Francorum” napisana przez kronikarza Fredegara (imię nadano anonimowemu pisarzowi później).

W przeszłości wielu historyków i badaczy kwestionowało autorstwo i rzetelność Fredegara. Jednak dziś kroniki Fredegara są powszechnie uznane jako rzetelne źródło informacji napisane przez jednego autora. W świecie naukowym nie akceptuje się twierdzenia, że Fredegar był świadkiem opisywanych przez siebie wydarzeń. Pewne natomiast jest, że miał dostęp do dokumentów odnoszących się do Samona i jego państwa a także do naocznych świadków.

Jak donosi kronika Fredegara Samon był frankijskim kupcem, który prawdopodobnie prowadził również sprzedaż broni. Po raz pierwszy pojawia się na kartach historii w 623 roku w „ czterdziestym roku panowania Chlotara” Państwo Samona rozciągało się na terytoriach takich współczesnych państw jak Czechy, Słowacja, zachodnie Węgry wschodnia Austria i Słowenia.

Za centrum państwa uznaje się Morawy z, których rozpoczęła się ekspansja na sąsiednie terytoria zamieszkane przez Słowian. Głównym przeciwnikiem a innym razem niewygodnym sojusznikiem Słowian, w tym okresie byli Awarowie rządzeni przez kagana Bajana I (562-602) pod, którego rządami kaganat awarski w Panonii przeżywał szczyt potęgi.

Awarowie będący multietnicznym konglomeratem koczowniczych ludów stepowych (w większości należących do wielkiej rodziny ludów tureckich) zdołali podporządkować sobie rozdrobnione plemiona słowiańskie. Narzucili im wiele niewygodnych powinności takich jak płacenie trybutu, dostarczanie posiłków wojskowych na łupieżcze wyprawy na tereny Bizancjum i Franków czy dostarczanie produktów rolnych i furażu dla koni na których opierała się ich armia.

Obok pasożytniczej eksploatacji materialnej, Awarowie spędzali zimowe miesiące posród Słowian. Jak pisze Fredegar Awarowie sypiali z żonami i córkami Słowian. Słowianie nie mogli dłużej znieść tak upokarzającej zależności i powstali przeciw swym ciemiężcom. Opresja musiała być naprawdę ciężka skoro w językach Słowian którzy zetknęli się z Awarami nazwa Abar znaczyło tyle samo co olbrzym, gigant.

Po śmierci wodza Awarów Bajana I w 602 roku sytuacja zaczęła powoli dojrzewać ku temu by podjąć próbę rebelii. Awarowie którzy przez całe panowanie Bajana I przeprowadzali łupieżcze najazdy na Bizancjum. Znaleźli się po śmierci Bajana pod ogromną presją ze strony Bizancjum, które przeszło do ofensywy wypierając Awarów w kierunku Panonii.

Z kroniki Fredegara wiemy, że połowie lat dwudziestych VII wieku Samon zorganizował Słowian i będąc utalentowanym wodzem poprowadził Słowian do wielu zwycięstw nad Awarami zrzucając tym samym zależność. Nie jest pewne czy powstanie Słowian pod wodzą Samona miało miejsce przed wielkim acz nieudanym oblężeniem Konstantynopola przez Awarów i Słowian z 626 roku czy też po nim. Bardziej prawdopodobne jest przypuszczenie, że Słowianie wykorzystując porażkę i osłabienie Awarów po klęsce pod murami Konstantynopola zdołali wybić się do niezależności.

Sukcesy Samona przyczyniły się zapewne do ruchów migracyjnych posród Słowian. W tym czasie dochodzi do przemieszczenia się Serbów/Surbiów z Łużyc na Bałkany a także przodków obecnych Chorwatów, Białych Chorwatów zamieszkujących do tej pory na terenach południowej Małopolski.

W celu umocnienia swego państwa Samon zawiera sojusz z księciem Serbów Derwanem, którego obecność u boku Samona jest udokumentowana w bitwie pod Wogastisburgiem w której Słowianie zadali dotkliwą klęskę Frankom. Niezależne państwo Słowian było nie na rękę nie tylko Awarom ale i germańskim Frankom, którzy szukali powodu do rozpoczęcia wojny.

Pretekstem stał się napad rabunkowy na dużą frankijską karawanę kupiecką w którym zamordowani zostali kupcy. Król Franków Dagobert I wysłał do Samona swego posła Sychariusza, Samon odmówił przyjęcia posła. Sychariusz nie dawał za wygraną i jak podaje Fredegar przebrał się w strój typowy dla Słowian i wmieszał się w tłum zgromadzony na wiecu przed Samonem.

Tam wyszedł na przód i przekazał żądanie króla Dagoberta o wydanie sprawców napadu i morderstwa a także wypłaty odszkodowań i złożenia hołdu Dagobertowi. Samon odpowiedział, że owszem sprawcy będą ukarani ale po procesie w jego państwie. A co do złożenia hołdy domagał się od Dagoberta gwarancji przymierza. Na takie żądanie Sychariusz odparł arogancko, że „nie jest możliwe, aby chrześcijanie i słudzy Boży zawierali przyjazń z psami”

Po odrzuceniu żądań Dagobert zawarł sojusz z Alemanami i Longobardami którzy zaatakowali Słowian samodzielnie, odnosząc sukces i porywając wielu jeńców. Duża armia Franków uderzyła także samodzielnie lecz po trwającej trzy dni bitwie pod Wogastisburgiem została doszczętnie rozbita i uszła w popłochu z placu boju.

Następnie Samon dokonał serii niszczących ataków na tereny German. Ingerując nawet w wewnętrzne wojny Franków stając po stronie księcia Turyngii Radulfa. Po tych sukcesach granice Państwa Samona zostały zabezpieczone na kolejne 18 lat panowania Samona aż do jego śmierci.

Samon skonsolidował zjednoczone przez siebie plemiona słowiańskie nie tylko poprzez własną charyzmatyczną osobę ale też poprzez małżeństwa z córkami liderów plemiennych. Z kronik Fredegara wiemy, że poslubił przynajmniej 12 kobiet z którymi miał 22 synów i 15 córek. Niestety żaden z synów Samona nie odziedziczył władzy po swym ojcu. Pokazuje to, że w systemie politycznym Słowian władza nie była dziedziczna a była nadawana na podstawie osobistych przymiotów kandydata jego zasług i sukcesów. Widocznie jego synowie nie wyróżniali się niczym szczególnym i Państwo Samona umarło razem z nim w 658 lub 661 roku.

Według jednej z hipotez Państwo Samona po rozpadzie przetrwało w szczątkowej formie na Morawach które były centrum federacji słowiańskiej pod wodzą Samona. Jego kontynuacją po prawie 150 latach miało być Państwo wielkomorawskie powstałe z początkiem IX wieku.

XVII wieczny czeski dziejopis Tomas Pesina podaje listę władców wielkomorawskich z datami ich panowania poczynając od Samo 623-658 docierając poprzez sześciu innych do Mojmira I 820/842 lub 846, pierwszego historycznego władcy wielkomorawskiego. Niestety Pesina nie podaje źródeł swej wiedzy i z tego powodów jego zapiski nie są traktowane poważnie w swiecie naukowym.

Inną bardziej przekonującą tezą są malowidła z rotundy w Znojmie. Rotunda została wybudowana w okresie wielkomorawskim 820-907 lub najpóźniej w 1134 r za panowania Konrada II. Na ścianach rotundy znajdują się malowidła przedstawiające 24 władców wielkomorawskich i czeskich. Poczet rozpoczyna Zamo czyli Samon po nim jest trzech innych władców których nie da się zidentyfikować z powodu uszkodzeń malowideł sciennych, po nich następuje wspomniany Mojmir I. Sugeruje to, że w XII wieku średniowieczne elity czeskie uznawały Państwo Samona i Państwo wielkomorawskie za kontynuację rządzoną przez nie przerwaną linię władców.

#ciekawostkihistoryczne
#gruparatowaniapoziomu
#slowianie
https://tojuzbylo.pl/node?page=27 pokaż całość

źródło: tojuzbylo.pl

Generalny sztab podczas inwazji USA na Rosję. Okupowana Syberia, Władywostok 1918r.

#usa #rosja #syberia #fotohistoria #starszezwoje #ciekawostkihistoryczne #wojsko #wojna

źródło: lossy-page1-3000px-Major_General_William_S._Graves_(Commanding_General_Allied_Expeditionary_Force-Siberia,_seated,_cente

Niewolnicza praca irlandzkich dzieci w USA. Zdjęcie wykonano w kopalni węgla, Pensylwania styczeń 1911r.

#usa #irlandia #genocide #starszezwoje #fotohistoria #ameryka #ciekawostkihistoryczne #stanyzjednoczone #starezdjecia pokaż całość

źródło: child_slaves_original.jpg

Słowianie zdobywcy. Połabianie na zachodzie i północy Europy

Pewnego letniego dnia 842 r. bogaty niemiecki port Hamburg został zdobyty przez najeźdźców, z których część przypłynęła na statkach, a część nadeszła wzdłuż Łaby. Napad był tak nagły, że nie zdążono zorganizować obrony. Miejscowy arcybiskup Ansgar uciekając z miasta, zdołał wywieźć tylko najważniejsze relikwie. Nie miał nawet czasu spakować własnych ubrań...

Książę Kościoła po pewnym czasie wrócił do Hamburga, ale zaledwie trzy lata później znów musiał z niego uciekać, kiedy ci sami napastnicy ponownie przybyli z zamiarem złupienia portu. Wówczas Ansgar na stałe przeniósł siedzibę arcybiskupią do Bremy, miasta mniej narażonego na najazdy barbarzyńców. Porażka hamburskiego pasterza miała wydźwięk nie tylko militarny, ale też prestiżowy, gdyż Ansgar był również biskupem misyjnym, którego obszarem działalności pośród pogan były Dania i nadbałtyckie obszary słowiańskie, w tym kraj Obodrzyców. Tymczasem jego miasto zniszczyli właśnie duńscy wikingowie i wojownicy obodrzyccy. Słowiańscy łupieżcy przez następne 300 lat gościli w Hamburgu jeszcze kilka razy, zawsze pozostawiając po sobie zgliszcza. Jednak port ten nie był ani jedyną, ani najbogatszą zdobyczą Słowian w ich znaczonej łunami drodze na zachód i północ.
Na zachód – lądem

Ze szkolnych lekcji historii można się dowiedzieć, że Słowianie podczas swych wędrówek w wiekach VI–VIII zajęli olbrzymie połacie Europy, na południu zatrzymując się dopiero na Krecie, a na wschodzie – na Wołdze. Mało się za to mówi o ich zachodnim zasięgu ekspansji, a już w ogóle nie wspomina się o zasięgu północnym.

We wczesnym średniowieczu w naszym regionie Europy panowała znacząco inna sytuacja etniczna niż obecnie, gdyż Słowianie zajmowali całą wschodnią część dzisiejszych Niemiec. Na zachodzie dotarli do Łaby i dlatego ich odłamy mieszkające pomiędzy tą rzeką a Odrą określa się „połabskimi”. Do X w. południowe plemiona Połabian (takie jak Serbowie, Łużyczanie czy Milczanie) uległy podbojowi niemieckiemu, natomiast ich północnopołabscy pobratymcy – Obodrzyce, Wieleci i Ranowie – aż do XII stulecia opierali się armiom sąsiadów: Niemców, Duńczyków, Polaków i Pomorzan.

Najbliżej do Hamburga mieli Obodrzyce, zajmujący obszary nad Zatoką Lubecką. Stamtąd wyprawiali się (czy to samodzielnie, czy w sojuszu z ludami wieleckimi) na różne krainy niemieckie, przede wszystkim na ziemie Sasów i Turyngów. Przez stulecia przywozili stamtąd łupy, o których to wydarzeniach często wspominały niemieckie kroniki. Na przykład w 939 r. najpierw rozbili całą armię saską pod komendą wodza Hiki, po czym ogołocili okoliczne obszary z wszelkiego dobra. Z kolei w 997 r. zniszczyli potężną saską twierdzę Arneburg, złupili pobliskie ziemie i – co wywołało największą wściekłość chrześcijan – uprowadzili mniszki z klasztoru w Hillslewe. Oczywiście sami też byli wielokrotnie najeżdżani przez zachodnich sąsiadów, a nawet prowadzili z nimi długotrwałe wojny kończące się dużymi bitwami z udziałem wielkich zastępów wojsk. Tak było w roku 798, kiedy pozostający w sojuszu z Karolem Wielkim obodrzycki książę Drożko rozbił główne siły Sasów nad rzeką Święcianą i wyrżnął 4 tys. wrogów. Równie spektakularnym triumfem Słowian było wybicie do nogi licznej armii margrabiego Marchii Północnej Wilhelma pod grodem Przęcława nad Łabą w 1056 r. Niemcy stracili w bitwie tak wielu dostojników państwowych, że – jak głosiła plotka dworska – na wieść o tej klęsce cesarz Henryk III zmarł rażony atakiem apopleksji.

Jak świadczą frankijskie, niemieckie i arabskie źródła pisane oraz znaleziska archeologiczne, Słowianie przekraczali Łabę nie tylko jako łupieżcy, ale też jako osiedleńcy. W efekcie ziemie na zachodnim brzegu tej rzeki zostały zajęte przez plemiona Drzewian czy Lipian. Wiadomo też, że inne ludy połabskie przenikały daleko w głąb Turyngii i Bawarii. Według niektórych naukowców tamtejsi Słowianie pozostawali przez długi czas niezależni, o czym mają świadczyć budowane przez nich grody (będące ośrodkami państwowości plemiennej) czy opisy z epoki, na przykład relacja arabskiego historyka Al-Masudiego o księciu Ratiborze panującym w X w. nad rzeką Men w Bawarii.

Wynika z tego, że napór Słowian na obszar frankijski, a potem niemiecki trwał od końca VI w. i odbywał się zarówno w formie przemieszczania się całych grup ludności, jak i w postaci najazdów. W X w. państwo niemieckie przeszło do kontrataku: zajęło południowe Połabie, zaś z północnopołabskimi Obodrzycami i Wieletami przez następne 200 lat toczyło krwawe wojny.

Na północ i zachód – morzem

Jako że Obodrzyce, Ranowie z Rugii i niektóre ludy wieleckie zamieszkiwali tereny nadbałtyckie, już od VIII w. prowadziły intensywną morską działalność handlową i wojenną, a potem osiedleńczą. Także Słowianie pomorscy, przede wszystkim Wolinianie i Szczecinianie, znani byli Skandynawom jako bezlitośni piraci oraz najeźdźcy.

Zachowały się opisy licznych słowiańskich wypraw przeciwko ludom Północy – wypraw nie tylko łupieskich, ale też zakrojonych na szeroką skalę akcji militarnych wspartych międzynarodowymi sojuszami dyplomatycznymi. W 1043 r. połączone floty plemion słowiańskich rozbiły armadę norwesko-duńskiego króla Magnusa, po czym lądowa armia Obodrzyców złupiła południową Jutlandię, a równocześnie ich statki okrążyły Danię, pustosząc po drodze liczne osiedla, w tym duży port Ribe. Z kolei najbogatsze duńskie miasto – Hedeby (położone niedaleko dzisiejszego Szlezwiku) – przynajmniej dwukrotnie padało łupem Słowian, a ich napad z roku 1066, prowadzony przez księcia obodrzyckiego Błusa, położył kres istnieniu tego sławnego portu.

W 1135 r. Słowianie wyruszyli przeciw samej stolicy Danii, Roskilde, której nie był w stanie obronić król Eryk Godny Pamięci. Rok później Pomorzanie pod wodzą księcia Racibora doszczętnie spalili jeden z najważniejszych ośrodków handlowych Północy – Konungahelę (leżącą nieopodal dzisiejszego Göteborga). Znane są też przypadki, kiedy na sam widok statków słowiańskich umykały całe floty wikińskie – tak było w 1135 r., kiedy rejteradą w obliczu łodzi bojowych Pomorzan popisał się wspomniany już duński król Eryk. Ogólnie rzecz biorąc, druga połowa XI w. i pierwsza połowa XII w. stanowiły okres słowiańskiej dominacji na zachodnim Bałtyku.

Osadnicy słowiańscy na Północy

Oprócz militarnego i politycznego istniał jeszcze jeden aspekt aktywności Słowian na Północy – osadniczy. Dawniej badacze wiedzieli na ten temat tylko tyle, że południowe wyspy archipelagu duńskiego, Lölland, Falster i Møn, były we wczesnym średniowieczu zamieszkane przez Słowian, o czym świadczyły istniejące do dziś nazwy miejscowe takie jak Fribrodje (przekształcenie pierwotnego miana Przybrodzie), a także zapisane w źródłach imiona wojowników – Drebor czy Gniewomir.

Późniejsze badania wykazały, że osadnictwo słowiańskie nie ograniczało się do tych wysp. Na wielu obszarach ówczesnego państwa duńskiego, od wschodniej Jutlandii do Skanii, archeolodzy znajdują liczne przedmioty typowo słowiańskie, na przykład ceramikę czy ozdoby. Skala tego zjawiska jest na tyle duża, że nie można go tłumaczyć importem tych wyrobów ani osadzaniem tam słowiańskich niewolników. Poza tym istnieje pewna kategoria znalezisk, takich jak biżuteria kobieca, które rzadko podlegały zjawisku „importu mody”, dlatego jeśli na przykład w południowej Norwegii znajduje się kobiece ozdoby słowiańskie, można być niemal pewnym, że przywiozła ją ze sobą prawdziwa Słowianka niebędąca niewolnicą.

Z licznymi wyrobami słowiańskimi mamy do czynienia na terenach duńskich, a także w wielu osiedlach handlowych południowej Norwegii, środkowej Szwecji czy Gotlandii. Wynika z tego, że we wczesnym średniowieczu doszło do różnokierunkowych fal napływu Słowian na Północ. Zagadką pozostaje, czy migracje te rozpoczęły się w IX w. czy już w drugiej połowie VIII w. Wiadomo tylko, że z apogeum słowiańskiego osadnictwa w Skandynawii mamy do czynienia w wieku X.

Część naukowców zakłada, że doszło albo do kilku krótkotrwałych, za to licznych fal migracyjnych, albo też był to proces długofalowy, w którym uczestniczyły małe grupy ludzi. Zapewne w pierwszym okresie celem były większe ośrodki handlowe Północy, gdzie osiedlali się słowiańscy kupcy i rzemieślnicy – przede wszystkim garncarze. W Skandynawii produkcja naczyń kuchennych stała na niskim poziomie, dlatego ceniono tam ceramikę słowiańską, która była tak dobrej jakości, że niektóre jej rodzaje uznawano za produkty luksusowe i traktowano na równi z drogą ceramiką importowaną znad Renu. Słowiańskie towary (oprócz wyrobów rzemiosła także zboże, miód czy wosk) zaczęto sprowadzać pod koniec VII w., zaś być może już w połowie VIII w. rozpoczął się proces osadnictwa rzemieślników i kupców słowiańskich w ośrodkach protomiejskich Północy. Kronikarz Adam Bremeński, autor „Dziejów biskupów Kościoła hamburskiego” twierdził, że jeszcze w XI stuleciu żyjący tam przybysze zza wód Bałtyku zachowywali etniczną odrębność.

Słowianie przenosili się nie tylko do dużych ośrodków. Znaleziska z ostatnich lat świadczą, że chętnie osiedlali się też na terenach wiejskich w Danii. A biorąc pod uwagę, że w IX i X w. wielu Duńczyków wyemigrowało na Wyspy Brytyjskie i do północnej Francji, część duńskich ziem musiała leżeć odłogiem. Słowianie zajmowali je zapewne w pokojowy sposób, co więcej – byli prawdopodobnie radośnie witani przez miejscowych możnych i władców.

Większość tych osiedleńców uległa naturalizacji. Wprawdzie tworzący w połowie X w. na dworze norweskim skald Guthorm Sindri wspomina w utworze „Hákonardrápa” o istniejących na wybrzeżach Skanii bazach pirackich słowiańskich „frelsi”, czyli „wolnych wojowników”, jednak wydaje się, że najpóźniej do początku XI w. większość owych emigrantów uległa zlaniu z okoliczną ludnością skandynawską.

Wyjątkiem byli wspomniani już osadnicy z wysp południowoduńskich. Ci nie zamierzali się ani naturalizować, ani poddawać – aż do drugiej połowy XII w. stawiali opór władcom duńskim i czynnie wspierali nadpływających z południa łupieżców słowiańskich. Dopiero król Waldemar I (panował w latach 1146–1182) zdołał ich podporządkować koronie duńskiej. Nie bez przyczyny zresztą otrzymał przydomek Wielki – zasłużył sobie na niego między innymi tym, że jako pierwszy władca duński od wielu dziesięcioleci zaczął zwyciężać słowiańskich najeźdźców.

Na zachodnich krańcach świata

Słowianie nadbałtyccy nie zawsze walczyli z wikingami – kiedy zachodziła taka potrzeba, wchodzili z nimi w przymierza. Pamiętamy o ich wspólnych najazdach na Hamburg w IX stuleciu, znane są też inne przykłady ich współdziałania z tak wczesnego okresu. Wydaje się nawet, że już w drugiej połowie VIII w. obie strony zawierały okresowe sojusze, aby wspólnie podążać ku obszarom nadającym się do złupienia.

Na wybrzeżu fryzyjskim, a więc na terenach u ujścia Renu, gdzie istniało wiele bogatych ośrodków kupieckich prowadzących handel państwa Franków z Wyspami i Północą, archeolodzy odnaleźli miejsca długotrwałego postoju najeźdźczych wojsk wikińskich z przełomu VIII i IX w. Ciekawe, że część owych łupieżców posługiwała się ceramiką słowiańską. Jak się przypuszcza, nie są to importy ze Słowiańszczyzny, zatem już w pierwszej fali wikingów łupiących Fryzję (a być może też inne kraje Zachodu) znajdowali się również Słowianie.

Czy zasilali też szeregi Skandynawów podczas ich najwcześniejszych najazdów na Anglię i Szkocję? Na razie nie ma na to dowodów. Pamiętajmy jednak, że jeszcze kilkadziesiąt lat temu naukowcy nie dopuszczali możliwości osadnictwa Słowian w Skanii czy docierania przez nich do Fryzji.

Pójdźmy jeszcze dalej na północny zachód. Jak zdają się świadczyć niektóre interpretacje niedawnych wykopalisk na Islandii, znaleziono tam ziemianki w typie wczesnosłowiańskim. Mogłoby to świadczyć, iż wśród pierwszych osadników na Islandii w IX w. byli Słowianie nadbałtyccy. Jeśli te przypuszczenia zostaną potwierdzone, będziemy mówić o słowiańskim uczestnictwie w zasiedleniu Lodowej Wyspy. Zastanawiające są też doniesienia, że podobne ziemianki znaleziono na zachodnich wybrzeżach Norwegii – ślady te mogłyby ukazywać „przystanek pośredni” słowiańskich sprzymierzeńców wikingów w drodze na Islandię, a może nawet na Wyspy Brytyjskie. Zakładając nawet jednak, że Połabianie lub Pomorzanie rzeczywiście uczestniczyli w pierwszej fazie wikińskiego zdobywania świata Zachodu (druga połowa VIII w. i początek IX w.), należy przypuszczać, że bardzo szybko roztopili się w skandynawskim otoczeniu, skoro zachowały się jedynie nieliczne ślady ich krótkotrwałej obecności na zachodnich krańcach Europy.

Także w Anglii odnotowano „słowiański trop”, przy czym dotyczący nie osadnictwa ani łupiestwa, ale raczej działań politycznych lub kariery najemniczej. W roku 1026 w orszaku przebywającego tam króla Kanuta Wielkiego, władcy Danii, Norwegii i Anglii, znajdował się niejaki książę Wrytsleof. Imię to naukowcy odczytali jako Warcisław, co sugeruje, że mógł należeć do rodu władców Pomorza albo kraju Obodrzyców. Skoro zaś wymieniono go wśród podlegających Kanutowi królów i książąt, był postacią znaczną, więc na pewno przebywał w Anglii z przyboczną drużyną – a ta była zapewne złożona z jego krajan. Czy Warcisław został na Wyspach ze swymi wojownikami, czy później wrócił nad Bałtyk, nie wiadomo.

Północne ugrupowania Słowian połabskich walczyły długo, bo aż do połowy XII w., z nawałą niemiecką, duńską i polsko-pomorską. Jednym z ostatnich przejawów bitności i wojennych talentów Połabian było ponowne – już szóste w dziejach – zdobycie przez nich Hamburga. Nieszczęsne miasto zostało w roku 1110 najechane przez Wagrów, czyli jeden z ludów obodrzyckich. Później jednak nadszedł czas spokoju dla tego portu u ujścia Łaby, gdyż w ciągu następnych dziesięcioleci ostatnie plemiona pogańskich Słowian zaodrzańskich zostały pokonane, po czym wytępione bądź zgermanizowane.

#slowianie
#gruparatowaniapoziomu
#ciekawostkihistoryczne
#bekazkatoli
https://superhistoria.pl/sredniowiecze/slowianie/22023/Slowianie-zdobywcy-Polabianie-na-zachodzie-i-polnocy-Europy.html pokaż całość

źródło: Walka.jpg

Na fotografii muzeum, pozostałości rosyjskiego fortu Elżbiety na wyspie Kauai, Hawaje. Wczasach, gdy Hawaje należały do Rusi, na wyspie Kauai istniały trzy podobne do siebie forty.

#ciekawostkihistoryczne #hawaje #usa #rosja #slowianie #fortyfikacje #starszezwoje #fotohistoria pokaż całość

źródło: Russian_Fort_Elizabeth3.jpg

NERON GADUŁA

Kiedy Neron był chłopcem jego ulubionym tematem do rozmów były wyścigi rydwanów w Cyrku; choć czynił to wbrew zakazowi nauczyciela. Pewnego razu, Neron żalił się innemu uczniowi, że woźnica Zielonych był ciągnięty przez rydwan po ziemi.

Kiedy zwrócił mu uwagę nauczyciel, ten skłamał twierdząc, że obaj rozprawiali na temat fragmentu „Iliady”, kiedy to Achilles bezcześcił ciało Hektora, ciągnąc je za swoim zaprzęgiem wokół Troi.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/neron-gadula/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

Jak ubierał się żołnierz podczas 1 WŚ i z czego składał się jego ubiór?
https://www.wykop.pl/link/4638709/jak-wygladal-i-z-czego-skladal-sie-ubior-zolnierza-z-okresu-i-ws/

#mikroreklama #1ws #historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #1wojnaswiatowa #11listopada pokaż całość

Szczątki Stefana Batorego, zachowała się nawet broda.
Źródło.

#historia #ciekawostkihistoryczne #botpoziomu #historiaw5minut #hw5m

źródło: 45424007_2322381694443007_6221952300890456064_o.jpg 18+

W Niemczech wiadomość o śmierci Marszałka Piłsudskiego, która dotarła do Berlina jeszcze przed północą 12 maja 1935, wywarła wielkie wrażenie. Do polskiej ambasady zaczęły napływać kondolencje od władz niemieckich. Informacje na pierwszych stronach podały gazety (m.in. Völkischer Beobachter w którym napisano m.in.: „Nowe Niemcy Pochylą swe flagi i sztandary przed trumną tego wielkiego męża stanu, który pierwszy miał odwagę otwartego i pełnego zaufania porozumienia z narodowo-socjalistyczną Rzeszą”). Niemieckie Biuro informacyjne podało, iż wiadomość ta do głębi poruszyła niemieckie społeczeństwo które czuje się szczególnie bliskie polskiemu społeczeństwu zwłaszcza że samo straciło w 1934 swojego przywódcę – marszałka Hindenburga, Prezydenta Rzeszy[14].

Po śmierci Marszałka Piłsudskiego Kanclerz Adolf Hitler ogłosił w Niemczech żałobę narodową i wysłał telegram z kondolencjami do prezydenta i rządu RP. Pisał w nim: „Głęboko poruszony wiadomością o zgonie Marszałka Piłsudskiego wyrażam Waszej Ekscelencji i rządowi polskiemu najszczersze wyrazy współczucia moje i rządu Rzeszy. Polska traci w powołanym do wieczności Marszałku twórcę swego nowego państwa i swego najwierniejszego Syna. Wraz z narodem polskim również naród niemiecki obchodzi żałobę z powodu śmierci tego wielkiego Patrioty, który przez swą pełną zrozumienia współpracę z Niemcami oddał nie tylko wielką usługę naszym krajom, ale przyczynił się ponadto w sposób jak najbardziej wartościowy do uspokojenia Europy.” Do żony Piłsudskiego, Aleksandry Piłsudskiej, Hitler napisał: „Smutna wiadomość o zgonie Pani małżonka, jego ekscelencji Marszałka Piłsudskiego, dotknęła mnie bardzo boleśnie. Wielce szanowna, czcigodna Pani oraz Jej Rodzina zechce przyjąć wyrazy mojego głębokiego współczucia. Postać Zmarłego zachowam w swojej wdzięcznej pamięci.”

Hitler uczestniczył również we mszy świętej na cześć Marszałka, jaką odprawiono 18 maja 1935 r. w Katedrze św. Jadwigi w Berlinie przy symbolicznej trumnie Józefa Piłsudskiego. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele III Rzeszy m.in. Joseph Goebbels, Konstantin von Neurathoraz wysocy przedstawiciele NSDAP i Wehrmachtu, a także nuncjusz apostolski w Niemczech Cesare Orsenigo. Po nabożeństwie dwie kompanie Wehrmachtu oddały honory wojskowe.

Po zdobyciu przez wojska niemieckie Krakowa 6 września 1939 r., na rozkaz Hitlera niemiecki dowódca gen. Werner Kienitz udał się na Wawel i złożył wieniec u grobu marszałka Piłsudskiego w krypcie pod wieżą Srebrnych Dzwonów[15]; zaś przed kryptą została wystawiona niemiecka warta honorowa.

#100 #polska #ciekawostkihistoryczne pokaż całość

W POMPEJACH ODKRYTO CIAŁA DWÓCH PRZYWIĄZANYCH KONI

W Pompejach natrafiono na pozostałości dwóch koni, które były przywiązane do żłoba, w trakcie erupcji Wezuwiusza w 79 roku n.e. Do odkrycia doszło w stajni znajdującej się przy willi Civita Giuliana.

Na zdjęciu widoczny jest gipsowy odlew jednego z koni.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/odkrycie-rzymskie/w-pompejach-odkryto-ciala-dwoch-przywiazanych-koni/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym
--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: 45878512_291773474793134_3414287477475639296_n.jpg

Nie znałem wcześniej tego, że Niemcy mieli wcześniej doświadczenie w budowie murów, przed tym berlińskim ( ͡° ͜ʖ ͡°)
https://en.wikipedia.org/wiki/Wire_of_Death

Podczas I Wojny Światowej zbudowali płot pod napięciem pomiędzy okupowaną Belgią, a wolną Holandią. Próby przekroczenia granicy kończyły się śmiercią, podobnie jak to, gdy dana osoba zostałą wykryta w promieniu 100-500 metrów od płotu i nie mogła wytłumaczyć co tam robi. Ludzie próbowali przekraczać, bo wcześniej ponad milion uchodźców uciekło przed niemiecką okupacją, więc rodziny chiały się połączyć, ludzie uciec przed okupacją, czy w końcu dołączyć do walki przeciw Niemcom. To trochę taki chichot historii, że na koniec wojny, gdy Cesartstwo Niemieckie upadło, Cesarz schronił się właśnie w Holandii, przekraczając tę właśnie granicę... Zresztą co do Holandii to wzniesienie tego płotu bardzo zaszkodziło Niemcom w oczach opinii publicznej, bo pamiętajmy, że WWI wybuchła kilkanaście lat po drugiej wojnie burskiej, gdzie na terenie dzisiejszego RPA dużo od Brytyjczyków wycierpieli ludzie o holenderskich korzeniach.

#historia #wwi #pierwszawojnaswiatowa #ciekawostkihistoryczne #niemcy #belgia #holandia pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

11 listopada 1918 został podpisany rozejm Niemiec z państwami ententy w wagonie kolejowym w Compiègne. Zakończyła się pierwsza wojna światowa. Na zdjęciu: Dwaj brytyjscy żołnierze w zdobytym niemieckim okopie, 1916. Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
http://wiekdwudziesty.pl/pieklo-wojny-w-okopach/
-------------------------------------------------------------------
Wesprzyj nas na Patronite: https://patronite.pl/wiekdwudziesty
Tag do obserwowania: #wiekdwudziesty
FB: https://www.facebook.com/wiekdwudziestypl/

#historia #geopolityka #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #zainteresowania #fotohistoria #iwojnaswiatowa #niemcy #francja #rosja pokaż całość

źródło: wiekdwudziesty.pl