Jezu, pamiętam jak kiedyś te żelki sprzedawali w osiedlowych sklepikach, w dodatku z motywem Dragon Ball
#nostalgia #dziecinstwo #gimbynieznajo

źródło: Snapchat-578696396.jpg

Chcem być jeszcze raz dzieckiem :c #dzieci #dziecinstwo #nostalgia

źródło: bi.gazeta.pl

Znalazłam stare zdjęcie. Okazuje się, że moim ojcem jest Borat.
Trochę #pokazmorde (ja to ta w czerwonej sukience)
#oswiadczeniezdupy #dziecinstwo

źródło: 1547231200976.jpg

#heheszki #dziecinstwo

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: fromapp.jpg

Kto pamięta daje plusa #gimbynieznajo #dziecinstwo #humorobrazkowy #laser

Tak się zastanawiałem co robiłem jak byłem w gimbazie i właśnie udało mi się przypomnieć i teraz siedzę kilka godzin i przeglądam komixxy z 2010 roku xd https://komixxy.pl/page/4203 #komiks #humorobrazkowy #heheszki #dziecinstwo #nostalgia #gimbynieznajo pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: komixxy.pl

dziękuję Pan Mikołaj (｡◕‿‿◕｡) #dziecinstwo #psx #playstation #prezentnagwiazdke

źródło: 1545755801775.jpg

Pamiętacie jak w dzieciństwie wyznacznikiem zajebistości samochodu było to, ile ma na liczniku?
#motoryzacja #dziecinstwo

Czy tylko ja jak byłem mały strasznie bałem się że przyjdzie ten cały wędrowiec, jakaś obca osoba i będzie siedziała obok mnie? ;d #wigilia #bozenarodzenie #swieta #dziecinstwo #dzieci

Kto nie jedzil na lopacie do #snieg ten nie mial #dziecinstwo #dzieci i troche #zonabijealewolnobiega #fotozlasu no i odsniezony #jeep ;)

źródło: 1545642407592.jpg

Pamiętacie jak w podbazie jak była jakaś nieobecność to się chodziło do ludzi po zeszyty żeby przepisywać? 乁(⫑ᴥ⫒)ㄏ
#dzieci #dziecinstwo #podbaza #szkola #gownowpis

#dziecinstwo

źródło: 1545520027020.jpg

Pamiętacie ?

#nostalgia #wspomnienia #dziecinstwo

źródło: img-ovh-cloud.szafa.pl

Ostatnio prowadzę zajęcia dodatkowe dla dzieci i uczę ich programowania.
Dzieciaki 11-14 lat.

Przyznaję, że nigdy nie miałem zbyt wysokiego mniemania o naszym systemie edukacji, ale to, z czym się zderzyłem, przeszło moje najśmielsze oczekiwania...

Nie chodzi o poziom merytoryczny - to, że siódmoklasista, który ponoć informatykę miał od pierwszej klasy, nigdy nie miał żadnej styczności z programowaniem (poza tym, co sam sobie wyszukał w domu) mnie akurat nie zaskakuje. W końcu po to robimy te zajęcia, żeby się czegoś nauczyli.

Nigdy nie byłem nauczycielem, a słysząc opinie o "dzisiejszej młodzieży" bałem się o dyscyplinę na zajęciach...

Tymczasem ich zachowanie jest przerażające.
Oni mają wdrukowane w mózg, że
- nie wolno się odzywać bez pozwolenia
- nie wolno wstawać bez pozwolenia
- nie wolno pytać bez pozwolenia
- najlepiej w ogóle nic nie robić, bez wyraźnego polecenia.

Na pierwszych zajęciach jeden z chłopców trzymał rękę w górze... A mnie dobre 10 minut zajęło zakumanie, że on czegoś ode mnie chce. Nie odezwał się wcześniej, nie zapytał, nie zamachał, nie chrząknął.... Tylko trzymał tę rękę w górze, aż Pan Óczyciel w swojej łaskawości pozwoli mu się odezwać.

Dzieciaki, przychodzą na zajęcia z własnej woli, podoba im się to, co robimy, i lubią je. Choć entuzjazm od nich promieniuje, i pod stołem dosłownie przebierają nogami z ciekawości to jednoczśnie boją się zapytać, przerwać, odezwać... Straszne. I smutne.

#dzieci #dziecinstwo #szkola #edukacja #przemyslenia #nauczycielcontent
#uczycielprogramowania pokaż całość

To już ten czas mireczki ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#heheszki #gownowpis #humorobrazkowy #dziecinstwo

źródło: to ten czas.PNG

Anon sie zakochał!! Zakochana para jacek i barbara! Hahaaha
Kiedy została Ci ta trauma z dzieciństwa do dzisiaj #przegryw ( ͡° ʖ̯ ͡°)
#zwiazki #rozowepaski #niebieskiepaski #dziecinstwo #szkola #tinder #badoo

Na wakacjach z 10 lat temu grałem w tą grę na automacie, na pierwszym i ostatnim automacie w życiu :c #gry #staregry #retrogaming #nostalgia #gimbynieznajo #dziecinstwo

źródło: static.gry-online.pl

Gimby nie znajo.
Kto pamięta te piękne wieczory z "Żegnaj baj, baj" plusuje, albo nie - wolna wola
#matkizonyikochanki #gimbynieznajo #feels #dziecinstwo #wspomnienia

źródło: 1544123929573.jpg

Te chrupki to było mistrzostwo, cała morda sklejona, ale lecisz do sklepu po kolejną paczkę, i jeszcze tanie były, bo chyba 50 groszy chyba :D

#nostalgia #dziecinstwo

źródło: wykop.pl

#pokazmorde #dziecinstwo #heheszki #usa #humorobrazkowy #czarnyhumor #dekucontent

źródło: S81206-12103697.jpg

ale bym se pogral w takiego reksia
#gry #nostalgia #dziecinstwo

źródło: przygodowki.net

"Nie baw się ogniem, bo się posikasz"
"Nie patrz się w okno, jak jest burza, bo pioruna ściągniesz"
"Jak tak dalej będziesz się zachowywać, to przyjdzie pan i Cię zabierze"

Takimi tekstami truli nas rodzice i dziadkowie. Z jakimi oprócz powyższymi Wy się spotkaliście? Piszcie lub zarzućcie memem z małpą Polakiem ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#rodzice #dziecinstwo #heheszki #gownowpis #nosaczsundajski #polakicebulaki pokaż całość

źródło: wykop.pl

tu się wychowałem
#gry #dziecinstwo #gimbynieznajo #gothic #gothic3 #feels #wspomnienia

źródło: i.ytimg.com

Pamiętam jak w #dziecinstwo chodziłam z dużą bandą dzieciaków na tak zwany "duży plac" każdy na wielkim osiedlu wiedział co to i gdzie to ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Było tam zawsze pełno zostawionych przez dzieci zabawek, o których się zapomniało i ktoś się nimi bawił albo dozorca stwierdził że to wyrzuci.

Wtedy wpadłam na świetny plan, razem z moją prawą ręką Agą i lewą ręką Oliwią zbudowaliśmy bazę obok drzewa, w której gromadziliśmy porzucone zabawki i nazwalysmy to stanowiskiem zgubionych rzeczy ʕ•ᴥ•ʔ
Tak, zgłaszały się do nas inne dzieci po swoją zgubioną zabawkę ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#takbylo #kiedystobylo #wspomnienia pokaż całość

Nie zna życia ten kto nigdy za dzieciaka nie pukał do drzwi sąsiada i uciekał.
#gownowpis #zycie #mlodosc #dziecinstwo

Kogo najbardziej lubiliście w Scooby doo ??
#kreskowki #bajki #dziecinstwo #heheszki #humorobrazkowy

źródło: 07-06-15-comment_uzjyOacPSLPme61bfUmVgHZVS08VOODx,w400.jpg

Jak byłem dzieckiem miałem z tej serii kilka książek i był okres w którym oglądałem je codziennie. Magiczne były
#nostalgia #dziecinstwo #ksiazki

„- Halo, czy to Biuro Rzeczy Znalezionych? – zapytał dziecięcy głos.
- Tak, skarbie. Zgubiłeś coś?
- Zgubiłem mamę. Jest może u was?
- A możesz ją opisać?
- Jest piękna i dobra. I bardzo kocha koty.
- No właśnie wczoraj znaleźliśmy jedną mamę, może to twoja. Skąd dzwonisz?
- Z domu dziecka nr 3.
- Dobrze, wysyłamy mamę. Czekaj.
Weszła do jego pokoju, najpiękniejsza i najlepsza, tuląc do piersi prawdziwego, żywego kota.
- Mama! – krzyknął maluch i rzucił się do niej. Objął ją z taka siłą, że aż zbielały mu paluszki. – Mamusiu! Moja mamusiu!!!
…Chłopca obudził jego własny krzyk. Takie sny miał praktycznie co noc. Wsadził rękę pod poduszkę i wyciągnął zdjęcie dziewczyny, które znalazł rok temu na podwórku domu dziecka. Od tamtej pory trzymał zdjęcie pod poduszką i wierzył, że to jego mama. Wpatrywał się teraz w ładną twarz dziewczyny, aż wreszcie zasnął.
Rano dyrektorka domu dziecka, o wielce obiecującym imieniu Aniela, jak zwykle zaglądała do każdego pokoju, żeby przywitać się z wychowankami i pogłaskać każdego malucha po głowie. Na podłodze, przy łóżku chłopca, zauważyła zdjęcie, które mały w nocy upuścił.
- Skąd masz to zdjęcie? – zapytała.
- Znalazłem na podwórku. To jest moja mama, – uśmiechnął się chłopiec. – Jest bardzo piękna i dobra i kocha koty.
Dyrektorka poznała tę dziewczynę. Po raz pierwszy przyszła do domu dziecka w zeszłym roku wraz z innymi wolontariuszami. Pewnie wtedy zgubiła zdjęcie. Od tamtej pory dziewczyna chodzi od jednego urzędnika do drugiego, próbując zdobyć pozwolenie na adopcję dziecka. Ale, zdaniem lokalnych biurokratów, nie ma na to szans, ponieważ nie posiada męża.- Cóż, – powiedziała dyrektorka. – Skoro to twoja mama, to wszystko zmienia.
Po powrocie do swojego gabinetu, pani dyrektor usiadła i czekała. Po jakimś czasie rozległo się pukanie do drzwi i do gabinetu weszła dziewczyna ze zdjęcia.
- Proszę, – powiedziała dziewczyna, kładąc na biurku grubą teczkę. – Wszystkie dokumenty, opinie, zaświadczenia.
- Dziękuję. Muszę jeszcze zadać ci kilka pytań. Kiedy chcesz zobaczyć dzieci?
- Nie mam zamiaru ich oglądać. Wezmę każde dziecko, jakie mi pani zaproponuje. Przecież prawdziwi rodzice nie wybierają sobie dziecka… nie wiedzą, jakie się urodzi – ładne czy nieładne, zdrowe czy chore… Kochają je takie, jakie jest. Ja też chcę być taką prawdziwą mamą.
- Po raz pierwszy mam taki przypadek, – uśmiechnęła się dyrektorka. – Zaraz przyprowadzę pani syna. Ma 5 lat, jego matka zrzekła się go zaraz po urodzeniu. Jest pani gotowa?
- Tak, jestem.
Mały chłopiec rzucił się do niej z całych sił.
- Mama! Mamusiu!
Dziewczyna głaskała go po malutkich pleckach, przytulała, szeptała słowa, których nikt poza nimi nie mógł usłyszeć.
- Kiedy mogę zabrać syna? – zapytała.
- Z reguły rodzice i dzieci stopniowo przyzwyczajają się do siebie, najpierw są odwiedziny w domu dziecka, potem rodzice zabierają dziecko na weekendy, a potem na zawsze, jeśli wszystko jest w porządku.
- Zabieram syna od razu, – stanowczo oznajmiła dziewczyna.
- Dobrze, – machnęła ręką dyrektorka. – Jutro i tak zaczyna się weekend, a w poniedziałek przyjdzie pani i dokończymy formalności.
Chłopiec był szczęśliwy. Trzymał mamę za rękę, bojąc się, że znowu ją zgubi. Wychowawczyni pakowała jego rzeczy, wokół stał personel, niektórzy dorośli ukradkiem wycierali łzy. Kiedy chłopiec wraz z dziewczyną wyszli już z domu dziecka na słoneczną ulicę, chłopiec zdecydował się zadać najważniejsze pytanie:
- Mamo… a lubisz koty…?
- Uwielbiam! W domu czekają na nas dwa! – roześmiała się dziewczyna, czule ściskając rączkę malucha.
Chłopiec uśmiechnął się i pewnym krokiem ruszył z mamą w stronę swojego domu.
Pani dyrektor Aniela spoglądała przez okno na oddalające się sylwetki dziewczyny i chłopczyka. Potem usiadła i wykonała jeden telefon.
Halo, Kancelaria Aniołów? Proszę przyjąć zamówienie. Imię klientki wysłałam mailem, żebyście nie pomylili. Najwyższa kategoria: podarowała dziecku szczęście… proszę o standardową wysyłkę – moc sukcesów, miłości, radości itp. I dodatkowo: mężczyznę wyślijcie, niezamężna jest. Tak, wiem, że macie deficyt, ale to wyjątkowy przypadek. Owszem, finanse też się przydadzą, chłopiec musi się dobrze odżywiać… Już wszystko poszło? Dziękuję.
Podwórze domu dziecka wypełniało ciepłe słoneczne światło i bawiące się dzieciaki. Odłożyła słuchawkę i podeszła do okna. Lubiła patrzeć na te maluchy, prostując za plecami ogromne, białe jak śnieg skrzydła…
Być może nie wierzycie w anioły, ale anioły wierzą w was”.

#opowiescwigilijna #ciekawostki #opowiadanie #dzieci #dziecinstwo #polska pokaż całość

źródło: angel.jpg

Wczoraj byłem w sklepie i na półce zauważyłem pewien batonik... niby taki jakich wiele, jednak dla mnie o niezwykle sentymentalnym znaczeniu bo ich od lat nie widziałem i myślałem, że już ich nie produkują - mowa tu WW i stąd mnie wzięło na #przemyslenia i #refleksje.

Właśnie piję sobie kawę, delektuję się tym kawałkiem czekolady, przypominając sobie de facto beztroskie dzieciństwo w przedszkolu i podstawówce. Przed oczami mam przebłyski dawnych czasów, kiedy prosiło się rodziców o parę złotych na batonika, lemoniadę (tę w proszku także), Biesiadne, gwiazdki Milky Waya (o jak dobrze że wróciły!), Zozole, Dumle czy lody-pałeczki i zajadanie się samemu w ukryciu przed innymi, albo też czasem razem w kilkuosobowej paczce.

Do tego wspominki robienia zamków i grodów w piaskownicy, zabawa w chowanego, nauka jazdy na rowerze, albo też granie w piłkę z kolegami z podwórka. Co prawda zazwyczaj stałem na bramce, które de facto były śmietnikami z dwoma murkami po bokach, jednak mam do tego sentyment - pomysłowość dzieci te naście lat temu była na zupełnie innym poziomie. Z jednej strony to miłe wspomnienia, z drugiej dobija mnie świadomość, że w pewnym wieku wyszedłem z piaskownicy i już do niej nie wrócę. Tylko do piachu jak już. Wtedy czułem, że nic mnie nie ogranicza, mam trochę obowiązków, ale całkowitą swobodę myśli - mogę robić co chcę, co lubię. Zwykły drewniany kijek był pistoletem, innym razem włócznią, kijkiem, ołówkiem, punktem docelowym, celem... Białe kulki z krzewu śnieguliczki w połączeniu z szyjką butelki na którą nakłada się balon tworzyły śmiercionośną broń, aby zaraz być dobrą alternatywą dla folii bąbelkowej, czy istotnym elementem jakiejś piaskowej budowli.

Zastanawiam się co się dzieje z kolegami z podwórka - czy też czasem wspominają lata co przeminęły, czy mnie pamiętają, czy chcieliby aby największym zmartwieniem była "gigantyczna" praca domowa z polskiego, aby napisać 5 zdań o czymś? Czy chcieliby powrotu do małego dziecka, a może wolą obecne czasy? Ja wiem jedno - nie potrafię się odnaleźć w obecnym świecie, ostatnio codziennie walczę z myślami aby z tym nie skończyć, dlatego też taki batonik, tak jak dobra lektura, film/gra fantasy pozwoli mi przeżyć wewnętrzną przygodę - co prawda do czegoś co już nie wróci, albo nie istnieje, jednak to nie jest istotne. Pozwala zatracić się w zupełnie innym świecie, kolorowym, żywym i energicznym, pełnym mniejszych, czy większych przygód (do zawołania na obiad, czy kolację :)), nie patrzenia na różne sprawy z perspektywy pieniędzy rządzących tym światem, deadlineów, fałszywych miłości, obowiązkami, powinnościami, ale tylko samą czystą przyjaźnią, chęcią pomocy, samego spędzonego wspólnie czasu bez patrzenia na drugą osobę jako potencjalnego pomagiera w razie konieczności. Wczoraj mogłem być Spidermanem, dzisiaj jestem policjantem, jutro astronautą, a pojutrze Davidem Beckhamem w meczu od którego zależą losy świata. Tylko ode mnie (i od kolegów) zależało kim tak naprawdę zostałem, nikt de facto mnie nie zmuszał, prawdziwe życie na to nie miało wpływu jak obecnie.

Ten wpis jest żadną (krypto)reklama, niemniej jednak dziękuję bardzo Panie Wedel, iż nadal produkuje pan te słodkości i mam nadzieję, że będzie po kres moich dni, a nawet dłużej - tylko niech będą bardziej dostępne. Ktoś by powiedział - zwykły durny batonik, są nawet lepsze w smaku, jednak dla mnie jest on symbolem czegoś pięknego, czegoś co nie wróci, ale jednocześnie chce się o tym pamiętać. Nie mówiąc o tym, że tak jak za dzieciaka również teraz jest dla mnie przepyszny. Stanowi on pewną potterowską myślodsiewnię, albo też potężną bramę, którą obsługując zmysłem smaku mogę przywoływać obraz starych, dawnych czasów, kiedy to wszystko było lepsze i człowiek nie miał tylu zmartwień na głowie. Naprawdę dziękuję.

#oswiadczenie #slodycze #dziecinstwo #jedzenie #90s #wspomnienia #nostalgia pokaż całość

źródło: IMG_20181118_113543.jpg

grało się ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#nostalgia #gry #dziecinstwo #staregry

źródło: gry-online.pl

Ile człowiek na tym połamał dżojstików. #nostalgia #atari #gry #dziecinstwo #pcmasterrace

źródło: 1542498687309.gif

Kto grał? (｡◕‿‿◕｡) Moja ulubiona gra! Czy można ją jeszcze gdzieś dostać? Z chęcią bym zagrała #dziecinstwo #gry #pc #historia

źródło: 1542481066197.jpg

Część 2. El Campello

Mój tag i poprzednie wpisy -> #mojahiszpania

Po paru miesiącach katorgi w Alicante nastąpiła zmiana. Przeprowadzka do El Campello. Wynajęliśmy bungalow na osiedlu obok ojca matki. Był to bungalow 3 piętrowy z ogródkiem. Coś o czym dzisiaj mogę sobie pomarzyć. W tym momencie to była moja już 5 przeprowadzka w życiu.

Wraz z zmianą miejsca zamieszkania zmieniłem też szkołę, dołączyłem w trakcie już trwającego roku szkolnego. Bardzo miło wspominam ten okres i ludzi. Zostałem wszystkim przedstawiony i ludzie byli pomocni. Na początku głównie się mną zajmowały dziewczyny, próbowały ze mną rozmawiać, oprowadzały mnie po szkole. Już nigdy nie miałem takiego brania jak wtedy ( ͡° ͜ʖ ͡°) Początkowo komunikacja była na mogi i gesty. Czasami to bywało dość komineczne ale skuteczne. Gdy ludzie zaczęli ze mną rozmawiać to zacząłem chłonąć język jak gąbka. Od zera do komunikatywnego poziomu doszedłem w 3 miesiące.

I tutaj parę ciekawostek ( ͡° ͜ʖ ͡°)

1. Moje imię i nazwisko zostało przekręcone. Imię z powodu pomyłki bo zostało wpisane Macies. A nazwisko zostało zmienione specjalnie bo przy wymowie fonetycznej oznacza pewne brzydkie słowo u Hiszpanów. Zawsze był wstyd gdziekolwiek je podawać w urzędach.

2. W Comunidad Valenciana, odpowiednik naszego województwa językiem urzędowym jest hiszpański i dialekt walencjański. W szkolę w każdym roku była klasa A i B. A oznaczało klasę z wiodącym hiszpańskim (tak naprawde kastylijskim) a B walencjańskim. Obie klasy miały za przedmiot dodatkowy przeciwny język do wiodącego. Ja byłem w klasie A.

Szybko się zintegrowałem z ludźmi jak i całą szkołą. Na tyle sam siebie przycisnąłem z nauką że byłem najlepsze w klasie z każdego przedmiotu. W tym hiszpański lepszy od Hiszpanów ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Co do samej szkoły to poświęciłem temu kiedyś osobny WPIS więc zapraszam do czytania :)

Zmiana miejsca zamieszkania nie zmieniła tylko mojej sytuacji ale też rodziców. Ojczym zaczął pracować w firmie swojego teścia jako serwisant dźwigów szynowych legalnie. Podniosło to nam znacznie możliwości finansowe i warunki życia. Matka zaś dostała więcej ofert sprzątania lepiej płatnych. A z jej pracą wiąże się jedna ciekawa historia po sprzątała u pewnego malarza. O tym następnym razem. Więc życie toczyło się dalej na lepsze, jeszcze...

Kontakt z rodziną początkowo mieliśmy poprzez listy. Nikt z nas nie miał telefonu. Więc na jakiekolwiek wieści z Polski musieliśmy dość długo czekać. Dopiero w późniejszym czasie zaczęliśmy korzystać z budek telefonicznych, była to dla mnie udręka. Bo matka potrafiła długo rozmawiać, a dla mnie jako dzieciaka było to dość nudne. Siedziałem i czekałem aż skończy. Wtedy jeszcze nie czułem żadnej tęsknoty. Wszystko się ciągle zmieniało i tym byłem pochłonięty.

Po polsku miałem okazję tylko rozmawiać z rodziną w domu. Nie mieliśmy kontaktu z innymi polakami na miejscu. Nie mieliśmy internetu ani komputera, więc nikt nie wiedział o niczyim istnieniu. Po czasie usłyszeliśmy pierwszych polaków na ulicy, od razu moja mama zagadała. Tak powstały nasze pierwsze znajomości polskie w tym mieście. Każdy polak przekazywał innemu kogo zna i każdy się zapoznawał. W ten sposób można powiedzieć, że powstała mała społeczność.

Pewnie wielu tematów nie omówiłem albo ich nie wyczerpałem odpowiednio więc jak coś to pytać ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Na zdjeciu ja podczas urodzin w tym mieszkaniu. Konkretnie jest to Albayna w El Campello.

#emigracja #przemyslenia #hiszpania #dziecinstwo pokaż całość

źródło: 9-te urodziny Macka (2)_1.JPG8527109057190139370

Patrzcie na to wykopalisko ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Nostalgłem.
#szkola #dziecinstwo #nostalgia

źródło: embed.jpg

Część 1. Wyjazdy

Mój tag -> #mojahiszpania

Byłem w zerówce gdy się dowiedziałem o tym że będziemy wyjeżdżać. Powody to były głównie finansowe. Na miejscu mieszkał ojciec matki który to nas zaprosił i obiecał pomóc na miejscu. W mojej szkole było krótkie pożegnanie, rozdałem cukierki, chwilę się pogadało i nic więcej. Wyjazdu zbytnio nie przeżywałem, może dlatego że jeszcze wtedy do mnie nie dotarło gdzie będę.

Przylecieliśmy samolotem z Berlina do Alicante tylko z ciuchami. Miałem strasznie zatkane uszy po przylocie. Na miejscu mieszkał ojciec matki wraz z żoną i ich synem. Zostałem przywitany dużą ilością zabawek, miłego złego początki jak się okazało, bo potem była jazda bez trzymanki. Tymczasowo mieszkaliśmy w jego domu aż pomógł nam znaleźć mieszkanie w Alicante które wynajęliśmy.

Był to jeszcze okres wakacyjny, więc miałem czas by uczyć się języka. W domu wszystko szło na marne, nie potrafiłem. Mieszkanie w Alicante było położone w bloku w dzielnicy cyganów i prostytutek. Niezbyt ciekawa okolica. Gdy wakacje się skończyły poszedłem do szkoły. I to była tragedia.

Pełno cyganów, brak pomocy w nauce języka. Po prostu zostałem tam rzucony i jakoś musiałem sobie poradzić. Cyganie nie byli zbyt mili, potrafili wziąć moje rzeczy i je rozrzucić. Oczywiście nic nie rozumiałem. Raz był sprawdzian, nawet nie wiedziałem co było napisane. Zacząłem instynktownie ściągać. Nie kumałem do tego stopnia że nawet przepisałem imię i nazwisko typa obok XDDD

Rodzice nie dostali obiecanej pomocy, musieli sami znaleźć sobie pracę. Matka zaczęła sprzątać mieszkania, zaś ojczym poszedł na budowę z ruskami. Nie przelewało się, potrafiliśmy jeść codziennie ziemniaki z jajkiem.

Sytuacja diametralnie się zmieniła parę miesięcy później, gdy wyprowadziliśmy się z Alicante do El Campello. Całkowicie inne życie się zaczęło, ludzie z nowej szkoły zaczęli mi pomagać. O tym będzie następnym razem.

Na zdjęciu widok na port z zamku Santa Barbara

#emigracja #przemyslenia #hiszpania #dziecinstwo pokaż całość

źródło: 100_0629.JPG

Pamiętacie to białe ustrojstwo, którym rzucaliście się z kolegami/koleżankami? Pamietam jak dziś, jak wspólnie rozgniataliśmy je sobie na głowie z kumplami :)

Jest to Śnieguliczka – to rodzaj krzewów z rodziny przewiertniowatych. Należy do niego około 17 gatunków. Niemal wszystkie pochodzą z Ameryki Północnej, jeden tylko i to rzadki gatunek pochodzi z Chin. Rośliny te występują w lasach i zaroślach, zwłaszcza na terenach skalistych.

#rosliny #dziecinstwo #ciekawostki pokaż całość

źródło: snieguliczka6.jpg

Chyba zagram znowu :( Grało się kiedyś ostro kampanię i mapki generowane :D

#nostalgia #staregry #gry #feels #dziecinstwo

źródło: gralosie.jpg

W związku z tym że postanowiłem całość zdjęć rodzinnych jakie mam przenieść do chmury by nie zginęły, pomyślałem by się z wami podzielić można powiedzieć moją historią i też by sam dla siebie powspominać, głównie postaram się poruszyć wątek emigracji z punktu widzenia dziecka. Czyli sam wyjazd, adaptacja, wdrażanie się, życie tam i powrót do ojczyzny.

Wpisy będę zamieszczać pod tagiem -> #mojahiszpania

Więc na wstępie kim jestem. Niedługo będę mieć 21 lat. Od 7 lat w Polsce. Mając 6 lat (2004 rok) wyemigrowałem do Hiszpanii do miejscowości El Campello. Jest to małe miasteczko położone na południowy wschód, obok Alicante. Założone zostało jako mała osada rybacka, obecnie pełni funkcję turystyczną. Po prawie 7 latach mieszkania wróciłem do Polski wraz z rodzicami gdzie obecnie dalej mieszkam. Lecz mimo bycia polakiem i urodzenia się w Polsce to jestem w środku hiszpanem i z tym krajem się mocno utożsamiam. Łącznie przeprowadziłem się w życiu 12 razy.

W następnym wpisie omówię jak wyglądała cała emigracja, powody i początki na miejscu. W wpisach będą ogólne informacje o emigracji i odczuciach a czasami też i prywatne wątki i historie.

Na zdjęciu widok portu w mojej miejscowości. Niestety starsze zdjęcia są wywołane, muszę zrobić skany.

#emigracja #ciekawostki #przemyslenia #hiszpania #dziecinstwo pokaż całość

źródło: P3210044.JPG

#konkursnanajbardziejgownianymemznosaczem #nosaczsundajski #polak #dziecinstwo

źródło: download.jpg

W epoce mitycznych bóstw, walecznych wodzów i królów. Udręczona kraina potrzebowała bohaterki. Oto Xena potężna księżniczka zahartowana w ogniu bitwy. Władza. Namiętność. Zagrożenie. Jej odwaga zmieni świat. #xena #niedzielnyporanek #seriale #dziecinstwo

Jak ja nienawidziłem za dziecka, jak ojciec, matka, nauczycielki powtarzały że trzeba szanować laski xDDD Ja młody nie wiedziałem o co im chodzi. Jak to szanować? Przecież szacunek trzeba mieć do każdego bez względu na płeć, wiek czy co tam... Dopiera teraz, po latach wiem że chodziło im o wchodzenie w kufę, nadskakiwanie i przymilanie się xD #dziecinstwo #wspomnienia #rozowepaski #niebieskiepaski pokaż całość

Pamiętacie mnie? To ja, Eryk, ten jeden z Domisiów ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#heheszki #bajki #domisie #gimbynieznajo #dziecinstwo #przegryw #fryzura

źródło: fromapp.jpg

#nostalgia #pokemon #dziecinstwo #gimbynieznajo

Kiedyś to było, teraz już nie ma takich bajek

źródło: 1540376916489.jpg

#przegryw #stulejacontent #spierdolenie #feels
Czytając o tym, że ostatnie wybory miały być rzekomo sfałszowane, przypomniała mi się pewna sytuacja z czasów gdy chodziłem do szkoły podstawowej. U mnie w klasie był taki Marcin- szkolny Chad, bogaci rodzice, najdroższe ubrania, Samsung Avila, co wtedy było porównywalne z dzisiejszym Iphone za 8k. I on w piątej klasie postanowił wystartować w wyborach na przewodniczącego szkoły. Oczywiście, żeby Marcinek dostawał zawsze to co chce, pewnego dnia nasze cudowne dziecko przyniosło do szkoły cukierki, które kupili jego rodzice, żeby wszystkie dzieci na niego zagłosowały. Ja jako jedyny nie dostałem cukierka. Dostałem za to wpierdol od chłopaków z klasy z zastrzeżeniem, że jak na niego nie zagłosuję, to jeszcze poprawią. Pamiętam, że płakałem wtedy bardzo mocno, bo chciałem zagłosować na taką jedną Klaudię z młodszej klasy... I wiecie co? I było mi po prostu, kurwa, przykro.

pokaż spoiler #dziecinstwo #szkola #wybory #podbaza
pokaż całość

źródło: indeks.png

#dziecinstwo #krecik

źródło: 1BE84ACD-4978-4678-AC21-98F71CEFD22A.jpeg

#dziecinstwo na #slask

źródło: scontent-lhr3-1.xx.fbcdn.net

Co ja znalazlem... Bedzie szacun na dzielni?
#dziecinstwo #kiedystobylo #gownowpis

źródło: 20181014_103706.jpg