#heheszki #humorobrazkowy #historia #gruparatowaniapoziomu

źródło: scontent-frt3-2.xx.fbcdn.net

Ciekawostka na dziś (by @micke)

Monako jest na prawdę małe! Jest mniejsze niż Central Park w Nowym Jorku i mieszka w nim około 38000 ludzi.

Rodacy,
dotarły do mnie niepokojące sygnały, iż macie prawo czuć się nieco oszukani moją niedawno wrzuconą grafiką porównującą Monako 2,02 km2 vs 3,41 km2 Central Park. Nie zaznaczyłem odpowiednio wyraźnie, że mapka nie była robiona do skali -- stąd też można było odnieść mylne wrażenie, że różnica jest mniejsza niż faktyczna. Jednocześnie wrzucam poprawione i w miarę dokładne (~m) porównanie poniżej. Mapy z żółtymi konturami obszarów są normalnie zorientowane na północ, a czerwone kontury są tylko przesunięte obok siebie i położone na jednym "boku".
Przepraszam, na pewno zawiodłem wiele z was -- to się być może powtórzy tak jeszcze tylko ze dwa razy! ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Przed wami: Monako (2,02 km2) vs Central Park w Nowym Jorku (3,41 km2)

Wołam plusujących tamten komentarz
@Roxelll, @micke, @szpinag, @Qraape, @neufrin, @TynkarzCzwartejSciany, @Mleko_O, @eloar, @lolingPL, @prezydent_wykopu, @aderonis, @Zenon10, @przetor, @snickersfgh, @Damien_Up, @foxbond, @Adoxer, @4565h6tr7756, @pastryk, @kashubx, @klaudiabc, @Shavo69, @gseth, @polskiniko, @andrzejrybnik, @zardzewialykotlet, @Migfirefox, @idol89, @H4v3n, @DumnyPomidor, @KisielBB, @Majk_D, @Cinkciarz, @Dpx700

Pamiętajcie: wykop siriuz bisnez #gruparatowaniapoziomu #mapy #mapporn #ciekawostki pokaż całość

źródło: maroko-v2.jpg

KONKURS: KULTURA MONASTYCZNA

Do wygrania 3 egzemplarze książki "Kultura monastyczna w późnośredniowiecznej Bułgarii". Jest to pozycja ukazująca życie oraz kulturę mnichów i eremitów w średniowiecznej Bułgarii. Książka jest nagrodą w konkursie, którego organizatorem jest IMPERIUM ROMANUM. Co trzeba zrobić, aby móc się cieszyć z nagrody?

Aby wziąć udział w konkursie, należy w terminie do 3 grudnia 2018 r.:

+ napisać ciekawostkę dotyczącą świata antycznych Rzymian. Trzy najciekawsze teksty zostaną nagrodzone książkami, a ich prace zostaną opublikowane na stronie IMPERIUM ROMANUM.

Teksty, wraz z imieniem, nazwiskiem i adresem zamieszkania uczestnika (przesłane dane zostaną wykorzystane jedynie w wypadku wygranej w konkursie – przekażę je wtedy sponsorowi, by mógł przesłać nagrody, a same imiona i nazwiska zwycięzców opublikuję), należy wysłać zgłoszenie na adres: konkurs@imperiumromanum.edu.pl, umieszczając w tytule maila: „Kultura monastyczna”.

Wśród uczestników, którzy nadeślą najciekawsze prace, wybrane zostaną zgodnie z regulaminem

+ 3 egzemplarze książki "Kultura monastyczna w późnośredniowiecznej Bułgarii", autorstwa Jan Mikołaj Wolski

Fundatorem nagród jest Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego -> https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/

https://www.imperiumromanum.edu.pl/konkurs/kultura-monastyczna/

#konkurs #ksiazki #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki pokaż całość

źródło: imperiumromanum.edu.pl

ODKRYTO FRESK UKAZUJĄCY LEDĘ Z ŁABĘDZIEM

W Pompejach natrafiono na rzymski fresk ukazujący Ledę z łabędziem. Fresk znajdował się w sypialni (cubiculum) w domu przy Via del Vesuvio.

Leda – według mitologii greckiej – była żoną króla Sparty Tyndareosa, w której zakochał się Zeus (Jowisz). Bogowi udało się uwieść kobietę, po tym jak zamienił się w łabędzia. Z ich związku narodziły się dzieci: Helena, Klitajmestra, Kastor i Polluks.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/odkrycie-rzymskie/odkryto-fresk-ukazujacy-lede-z-labedziem/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym
--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: 46441632_1925475494426326_4236827204182343680_n.jpg

PRZEKLEŃSTWA I WULGARYZMY. SKĄD SIĘ WZIĘŁY?

Przekleństwa, wulgaryzmy, brzydkie wyrazy – wszyscy je znamy i niemal wszyscy stosujemy. Czy jednak wszyscy wiemy skąd się wzięły? Bywało tak, że dawniej wyraz uważany za obraźliwy z czasem stracił lub zmienił swoje wulgarne znaczenie. I na odwrót – słowo, które dziś stosujemy z dumą, kilka wieków temu oznaczało coś zupełnie przeciwnego…

„KIEP”

W przeszłości słowo kiep oznaczało kobiecy srom i było jednym z najgorszych przekleństw jakich można było użyć w stosunku do innej osoby. W epoce renesansu “kiepem” określano zniewieściałego lub tchórzliwego mężczyznę. Właśnie od tego starego wulgaryzmu pochodzi słowo “kiepski”.

„KUTAS”

Dziś to po prostu wulgarne określenie męskiego członka. Dawniej wyraz ten był dość pospolitym słowem, używanym przez wszystkich. Oznaczał ozdoby z nici, sznurka lub wełny w kształcie frędzla – często stanowił dolne wykończenie co bogatszych szamerunków stosowanych w mundurach wojskowych i habitów. Był także elementem ozdobnym niektórych rodzajów czapek (np. szlafmycy) i zasłon.

„CHAM”

Słowo bardzo często używane przez ludzi na określenie osoby, która zachowuje się bezczelnie i niegrzecznie. Mało kto wie, że Cham to imię najmłodszego z synów biblijnego Noego. Od jego imienia powstała nazwa ludu Chamitów. Noe przeklął swojego syna za niesubordynację i brak szacunku. Imię jego syna stało się zatem określeniem negatywnym, które znamy dzisiaj. Dawniej „cham” było pogardliwym określeniem chłopa niskiego stanu (parobka).

„KURWA”

Wbrew powszechnemu przekonaniu nie wywodzi się do łacińskiego "curva" (czyli "krzywa"), ale ma korzenie czysto słowiańskie. Ten niezwykle popularny dzisiaj wyraz wziął się od staropolskiej nazwy „kur”, czyli kogut. Pierwszy dokument z zapisanym słowem „kurwa” pochodzi z roku 1415 roku. Według Andrzeja Bańskowskiego to obelżywe słowo oznaczało pierwotnie dojrzałą kobietę niezamężną. Stąd właśnie wywodzi się wulgarne słowo „skurwysyn” („syn z kurwy” lub „kurwi syn”), czyli „syn samotnej kobiety i nieznanego ojca, bękart-wyrzutek, dziecko nie należące do rodu”. Prostytutki zaczęto określać tym słowem już w XVI wieku.

„DUPA”

Dziś to po prostu wstydliwa część ciała lub człowieka niezaradnego. Wyraz ten pochodzi od starosłowiańskiego słowa „dupło” – zagłębienie, dziura, strzelić z dupy, dziupla. W XIII wieku określenie „dupna mogiła” oznaczało pusty grób. Z czasem słowa tego zaczęto używać w znaczeniach, jakie dziś wszyscy znają.

Kiedyś to słowo oznaczało dziuplę w drzewie, wgłębienie w skale, w ziemi bądź w ludzkim ciele. Do dzisiejszych czasów dupa to po prostu “tyłek”. Obecnie jednak słowa używa się w wielorakim kontekście. Określa się nim człowieka niezaradnego “ale z ciebie dupa”, ładną dziewczynę lub partnerkę – i w tym przypadku zdania są podzielone, ponieważ dla jednych jest to komplement, dla innych obraza.

„CHOLERA”

To dziś jedno z lżejszych przekleństw, jednak nie zawsze tak było. W czasach, gdy zdarzały się pandemie cholery, życzenie jej komuś było wyrazem głębokiej nienawiści. Życzenie komuś, aby „wzięła go cholera” to tak naprawdę życzenie komuś śmierci – było uważane za „przekleństwo”, czyli próbę rzucenia na kogoś uroku. Samo słowo „cholera” pochodzi od starogreckiego „cholera”, którym pionierzy medycyny tacy jak Pliniusz czy Plutarch określali wymioty żółcią.

„PIERDOLIĆ”

To przekleństwo ma ogromną ilość znaczeń. Może opisywać stosunek płciowy, gadanie głupot czy lekceważenie czegoś lub kogoś. Pochodzi od słowa „pierdoła”, dawnego określenia osoby źle wykonującej swoją pracę lub lekceważącego swoje obowiązki. Czasami określano tak również osoby, które często „puszczały gazy”. Dziś „pierdoła” to ktoś niezdarny, ślamazarny lub niedołężny.

„KOBIETA”

Na koniec słowo o historii całkowicie odmiennej niż wszystkie powyższe. Wszyscy wiemy, co oznacza – jednak niewiele osób wie, skąd się wzięło… Wyraz ten pojawił się dopiero w XIX wieku wypierając wcześniejsze powszechnie używane określenia na płeć piękną takie jak „niewiasta” czy „białogłowa”. Wcześniej było mianem obelżywym, uwłaczającym przedstawicielkom płci pięknej.

Wyraz „kobieta” pochodzi od staropolskich słów „kob”, czyli „chlew” (obrządzanie świń należało do obowiązków kobiecych) oraz „koba”, czyli „kobyła”. Dziwna końcówka „-ieta” zgadza się z końcówkami XVI-wiecznych imion żeńskich, takich jak „Bieta”, „Elżbieta”, „Markieta”. Z biegiem czasu ten staropolski wulgaryzm nabrał neutralnego znaczenia, całkowicie zatracając swój negatywny charakter…

#wmrokuhistorii #ciekawostki #historia #polska #jezykpolski #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #przeklenstwa pokaż całość

źródło: TDD2.jpg

PROBLEM KALIGULI

Swetoniusz podaje, że cesarz Kaligula był mocno niezrównoważony psychicznie. Podobno władca bardzo zamartwiał się z tego powodu, że za jego rządów nie miała miejsca żadna wielka tragedia, która przeszłaby do historii.

Za panowania jego poprzedników zawsze działo się coś złego; m.in. za Augusta rzymskie wojsko poniosło klęskę w lesie Teutoburskim, z kolei za Tyberiusza zawalił się amfiteatr w Fideane, gdzie zginęło blisko 50 tysięcy ludzi. Niestety panowanie Kaliguli zbiegło się z okresem prosperity.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/problem-kaliguli/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

Astrofizycy stworzyli model supermasywnej czarnej dziury w wirtualnej rzeczywistości + artykuł z phys.org

Astrofizycy stworzyli kompletny i realistyczny model czarnej dziury w wirtualnej rzeczywistości. Symulacja pokazuje, jak gaz porusza się w pobliżu supermasywnej czarnej dziury w centrum Drogi Mlecznej, biorąc pod uwagę wszystkie prawa fizyki. Publikacja w Computational Astrophysics and Cosmology EN

Link do znaleziska: https://www.wykop.pl/link/4651771/astrofizycy-stworzyli-model-supermasywnej-czarnej-dziury-w-wirtualnej-rzeczywist/

Coś fajnego nam umyka? Poinformuj mnie @botpoziomu
Jeżeli chcesz obserwować osobny tag dla tych wpisów, obserwuj: #botpoziomu

Ten wpis to inicjatywa podnoszenia poziomu na wykopie przez wołanie do znalezisk o merytorycznych treściach. Jest nas już ponad 400 osób. Zeby dolaczyc nalezy kliknac na ten link https://mirkolisty.pvu.pl/list/1UH8sCyT1AtCCdXr nastepnie zalogowac sie swoim kontem wykop.pl i kliknac dolacz w tej grupie. Przepraszam jak troche wymagajace nie my to wymyslalismy :(

#gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #astrofizyka #fizyka #komputery pokaż całość

źródło: Screen Shot 2018-11-19 at 17.13.36.png

Gdy nie jesteś danego dnia w formie...
Oto, co dzieje się z karmazynem, gdy szybko zostanie wyciągnięty z głębiny morskiej. Psychrolutes marcidus ("blobfish"), uznana za najbrzydsze zwierzę świata, również zmienia kształt na skutek szybkiej zmiany ciśnienia wody przy jej wyławianiu.

Na zdjęciu: karmazyn wyłowiony z głębokości ok. 1 kilometra, z Morza Barentsa. Autorem fotografii jest Roman Fiedorcow, pracownik trawlera.

#ciekawostki #nauka #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: pbs.twimg.com

Wykopiecie?

Wojna trzydziestoletnia – największa katastrofa nowożytnej Europy - Europejski konflikt z lat 1618–1648 to najbardziej wyniszczająca wojna na Starym Kontynencie czasów nowożytnych. Ogromne armie przemierzały Rzeszę Niemiecką, walcząc, paląc i plądrując. W ślad za nimi podążały głód i epidemie. Niektóre miasta potrzebowały 100 lat, by powrócić do stanu sprzed wojny.

Na ilustracji grafika Jakuba Callota z cykl „Okropności wojny”, stworzonego przez artystę w latach 1632–1633 pod wpływem własnych doświadczeń.

#nauka #historia #wojna #militaria #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #mikroreklama pokaż całość

źródło: The_Hanging_by_Jacques_Callot.jpg

1. ONR wchodzi w kolejny etap (3 z 4) oceny reaktora UK HPR1000 (jest to reaktor HPR1000 zaprojektowany pod wymogi UK). Brytyjski regulator jądrowy dąży do tego, aby cała dokumentacja związana z UK HPR1000 była wykonana do końca 2021 roku. Podczas drugiego etapu nie wykazano żadnych przeciwwskazań do budowy tego reaktora w UK.

2. Japoński reaktor Fugen był reaktorem o mocy elektrycznej 165 MW, moderatorem była ciężka woda, sam reaktor był reaktorem wrzącym pracującym na MOXach. Wyłączony został w roku 2003, a w poprzednim tygodniu Japan Atomic Energy Agency wybrała Orano (Areva) jako firmę, która zajmie się przerobem wypalonego paliwa. Przewóz 111 ton materiałów promieniotwórczych zaplanowany jest na lata 2023 - 2026.

3. W USA istnieje program VTR - Versatile Test Reactor, celem programu jest wybranie reaktora pracującego w spektrum neutronów prędkich. INL wybrało reaktor PRISM, jako projekt, na którym będą bazować przyszłe badania.

"Advanced reactors hold great promise but their components need the proper testing before they can be licensed and used in energy-producing reactors. That's what the Versatile Test Reactor will provide." - Peggy McCullough, general manager of Bechtel's Nuclear, Security, and Operations

4. Według badań opublikowanych w artykule, który przestawiłem Wam poniżej, zdecydowanie można stwierdzić, że te całe starania o globalną politykę klimatyczną można o kant dupy potłuc.

China, Russia and Canada’s climate policies would drive the world above a catastrophic 5°C of warming, The US and Australia are only slightly behind with both pushing the global temperature rise dangerously over 4°C above pre-industrial levels, The study concludes that the Nationally Determined Contributions (NDCs) of India, the EU, the US and China would lead to 2.6°C, 3.2°C, 4°C and over 5.1°C of warming respectively. -nucnet
źródło:
Warming assessment of the bottom-up Paris Agreement emissions pledges
Yann Robiou du Pont & Malte Meinshausen
Nature Communicationsvolume 9, Article number: 4810 (2018)

5. Nowy numer gazety Быстрый нейтрон (✌ ﾟ ∀ ﾟ)☞

Źródło obrazka: DOE

#ejdlakazdego <- mój tag, nie chcesz czytać jądrowych niusów - czarnolistuj
#energetyka
#gruparatowaniapoziomu
Państwa, których tyczy się wpis:
#uk #wielkabrytania #japonia #francja #usa pokaż całość

źródło: Investment-to-support-SMR-generation-(DOE).jpg

Komunikują się, pomagają sobie w potrzebie, dbają o potomstwo. Niezwykłe zdolności drzew

W lesie dzieją się zdumiewające rzeczy. Są tam drzewa, które porozumiewają się ze sobą, drzewa, które z oddaniem troszczą się o swe potomstwo oraz pielęgnują starych i chorych sąsiadów, drzewa, które doświadczają wrażeń, mają uczucia i pamięć. Niewiarygodne? Ale prawdziwe!

Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego mamutowce w Europie nigdy nie są specjalnie wysokie? Mimo że niektóre z nich liczą sobie już sto pięćdziesiąt lat, to żaden z nich nie jest wyższy niż pięćdziesiąt metrów. W ich dawnej ojczyźnie, na przykład w lasach zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej, bez najmniejszego wysiłku osiągają dwa razy większą wysokość. Dlaczego tutaj im to nie wychodzi?

Jeśli przypomnimy sobie rozważania o drzewnych przedszkolach, o ekstremalnej powolności młodych drzew, moglibyśmy powiedzieć - przecież to jeszcze dzieci, czegóż można od nich oczekiwać! Ale tej hipotezie przeczy ogromna średnica pnia starszych europejskich mamutowców, która często wynosi ponad dwa i pół metra (mierzona na wysokości piersi). Rosnąć więc potrafią, tylko w którymś momencie kierują energię w niewłaściwą stronę.

Wskazówki, o co tu może chodzić, dostarczają stanowiska mamutowców. Często są to miejskie parki, gdzie zostały posadzone jako egzotyczne trofea książąt i polityków. A drzewom brakuje przede wszystkim lasu czy też, ściśle mówiąc, rodziny. We wspomnianym wieku stu pięćdziesięciu lat są rzeczywiście - oceniając według ich przewidywanej długości życia, która wynosi kilka tysięcy lat - jeszcze dziećmi, które dorastają bez rodziców, z dala od ojczyzny. Nie mają wujków, nie mają ciotek, nie mają wesołego przedszkola. Nic z tych rzeczy - pozbawione rodziny, muszą samotnie, na obczyźnie, przedzierać się przez życie.

A co z wieloma innymi drzewami w parku? Czy nie tworzą one czegoś w rodzaju lasu, czy nie mogłyby stworzyć przybyszom rodziny zastępczej? Z reguły jednak zostały posadzone w tym samym czasie, nie mogły więc zaoferować małym mamutowcom ochrony i pomocy. Ponadto ich gatunki są sobie bardzo, bardzo obce. Kazać lipom, dębom czy bukom zwyczajnym wychowywać mamutowce to mniej więcej tak, jak gdybyśmy chcieli powierzyć ludzkie niemowlęta myszom, kangurom czy humbakom. To nie działa, więc mali Amerykanie muszą sami brać się za bary z życiem. Bez matki, która ich nakarmi i która będzie czuwać, by maluchy nie rosły zbyt szybko, bez przytulnego, wilgotno-bezwietrznego klimatu lasu, w opuszczeniu.

Jak gdyby tego jeszcze było mało, gleba w większości wypadków to po prostu katastrofa. Podczas gdy w puszczy delikatne korzenie mają pod dostatkiem miękkiej, gruzełkowatej, bogatej w próchnicę i stale wilgotnej ziemi, parki oferują jedynie twarde, wyjałowione przez miejskie osadnictwo zbite połacie. Ponadto spacerowicze chcą podejść do drzew, dotknąć kory i wypocząć w cieniu ich koron. Przez dziesiątki lat tratują bezustannie ziemię u ich stóp, co powoduje dalsze zbicie gleby. Deszcz spływa o wiele za szybko, zimą nie da się zrobić zapasów na lato.

Sam fakt sztucznego sadzenia drzewek pociąga za sobą skutki na całe życie. Bo żeby w ogóle móc przenieść drzewka ze szkółki na ostateczne stanowisko, trzeba najpierw całe lata je do tego przygotowywać. Każdej jesieni korzenie na grządkach są przycinane, by pozostały zwarte i w przyszłości można je było łatwo wykopać. Średnica bryły, która dla trzymetrowej wysokości drzewka wynosi około sześciu metrów, zostaje w ten sposób zredukowana do pięćdziesięciu centymetrów. Koronę również się silnie przycina, by nie zginęła z pragnienia przy tak okrojonych korzeniach. Te zabiegi nie mają służyć zdrowiu drzewka, lecz jedynie wygodzie użytkowania. Przy skracaniu korzeni odcina się niestety razem z ich wrażliwymi koniuszkami przypominające umysł struktury - aua! Drzewo jak gdyby traci orientację, nie potrafi już pod ziemią rosnąć w głąb i wykształca płaski "talerz" korzeniowy. Wodę i składniki odżywcze może w ten sposób pozyskiwać w bardzo ograniczonym stopniu.

Początkowo to wszystko zdaje się zbytnio nie przeszkadzać młodym drzewkom. Napychają się słodyczami, bo w pełnym blasku słońca mogą do woli uprawiać fotosyntezę. Łatwo więc mogą przeboleć brak karmiącej matki. W pierwszych latach problem wody w twardej jak kość glebie jest również słabo odczuwalny, bo w końcu siewki są starannie pielęgnowane i w razie suszy podlewane przez ogrodników. Przede wszystkim jednak nie ma żadnej dyscypliny! Żadnych napomnień "tylko powoli", żadnego "zaczekaj najpierw te dwieście lat", żadnych kar w postaci odcięcia dostępu do światła, jeśli się nie rośnie ładnie i prosto. Każde z młodych drzewek może robić, co mu się żywnie podoba. Startują więc do wyścigu i co roku wytwarzają długie pędy szczytowe. Od pewnej wysokości premia za dzieciństwo wydaje się jednak wyczerpana. Podlewanie dwudziestometrowych drzew wymagałoby olbrzymich ilości wody i czasu. Ogrodnicy musieliby zużyć wiele metrów sześciennych wody, by odpowiednio nawilżyć korzenie - i to tylko na jedno drzewo! A zatem pewnego dnia po prostu przestają się o nie troszczyć.

Mamutowce najpierw tego w ogóle nie zauważają. Przeżyły w dostatku dziesiątki lat i robiły to, na co tylko miały ochotę. Ich gruby pień niczym brzuch obżartucha zaświadcza o solarnych orgiach. Fakt, że komórki w ich wnętrzu są bardzo duże, zawierają sporo powietrza, a tym samym są podatne na atak grzybów, nie odgrywa większej roli w młodych latach.

Boczne konary świadczą również o braku wychowania. Zasady savoir-vivre'u, które obowiązują w lesie pierwotnym i zalecają cienkie gałęzie w dolnej części pnia lub całkowity ich brak, nie są znane w parku. Za sprawą obfitości światła docierającego aż do ziemi mamutowce wykształcają grube pędy boczne, które później tak się rozrastają, że porównanie z napakowanym kulturystą samo się narzuca. Wprawdzie gałęzie w dolnej części pnia, do dwóch-trzech metrów, są przeważnie odpiłowywane przez ogrodników, by nic nie ograniczało spacerowiczom swobodnego widoku, jednak w porównaniu z lasem pierwotnym, gdzie grubsze konary są dozwolone dopiero na wysokości dwudziestu, a czasem nawet pięćdziesięciu metrów, to i tak istny raj.

W końcowym efekcie wytwarza się gruby, krótki pień, a nad nim jest już tylko korona. W skrajnym przypadku parkowe drzewa wyglądają tak, jakby składały się wyłącznie z korony. Ich korzenie zagłębiają się co najwyżej na pół metra w zdeptaną setkami nóg ziemię, a tym samym nie dają drzewom żadnego oparcia. To bardzo ryzykowne i dla okazów normalnej wielkości stanowiłoby zbyt chwiejną podporę. Jednakże u form mamutowców wyrosłych z dala od lasów pierwotnych punkt ciężkości leży bardzo nisko, czytaj - burze nie wytrącą ich tak łatwo z równowagi i dlatego są stosunkowo stabilne.

Ukończenie pierwszych stu lat życia (i osiągnięcie odpowiednika wieku szkolnego) oznacza koniec beztroskich dni. Najwyższe pędy usychają, bo mimo wszelkich prób, by raz jeszcze wystrzelić w górę, drzewo osiągnęło już kres swoich możliwości. Dzięki naturalnej impregnacji przeciw grzybom mamutowce mogą jednak przetrwać jeszcze wiele dziesiątków lat mimo pojawiających się uszkodzeń kory.

Zupełnie inaczej zachowują się inne gatunki drzew. Buki na przykład źle znoszą każde odpiłowanie grubych konarów. Podczas najbliższego spaceru po parku przyjrzyjcie się im dokładniej - nie istnieją niemal okazy dużych drzew liściastych, które nie byłyby w jakiś sposób podcięte, opiłowane czy jakkolwiek podstrzyżone. To "cięcie" (a właściwie masakra) służy często wyłącznie względom estetycznym, które na przykład wymagają, by wszystkie drzewa w alejce miały identycznie uformowaną koronę. Przycięta korona oznacza dotkliwy cios dla korzeni. Ich wielkość jest optymalnie dostosowana do nadziemnych organów. Gdy więc usunie się dużą część konarów, a przez to ograniczy fotosyntezę, odpowiednio duży procent części podziemnych umrze z głodu. W ich martwe zakończenia i w miejsca cięć na pniu wnikną teraz grzyby, które łatwo się rozprawią z napowietrzonym, szybko wytworzonym drewnem.

Już po paru dekadach, czyli w tempie dla drzew błyskawicznym, wewnętrzna zgnilizna zaczyna być widoczna na zewnątrz. Obumierają całe połacie korony, wobec czego zarząd zieleni miejskiej wycina je, by usunąć potencjalne zagrożenie dla spacerowiczów. W miejscach po cięciu powstają dalsze ogromne rany. Naniesiona na nie maść ogrodnicza przyspiesza w wielu wypadkach proces rozkładu, bo pod spodem drewno pozostaje wilgotne - superwarunki dla grzybów!

W końcu pozostaje sam kadłub drzewa, który nie nadaje się do utrzymania i pewnego dnia zostanie ścięty. A ponieważ żaden krewniak nie pospieszy z pomocą, pniak obumrze prędko i ostatecznie. Niedługo później posadzi się nowe drzewo i cały dramat zacznie się na nowo.

Miejskie drzewa to leśne dzieci ulicy. Te z nich, które posadzono bezpośrednio przy ulicach, najlepiej ukazują sens tego określenia. Przez pierwsze dekady życia nie różnią się niczym od swych gatunkowych krewniaków w parku. Są rozpieszczane i pielęgnowane, czasem nawet mają własne, specjalnie założone wodociągi, z których czerpią wodę. Ale gdy ich korzenie chcą się dalej rozrastać, przeżywają niemiłe zaskoczenie. Bo gleba pod jezdnią czy chodnikiem jest o wiele twardsza, gdyż ubito ją dodatkowo za pomocą zagęszczarek.

Bolesne to przeżycie, ponieważ korzenie leśnych drzew zasadniczo nie wnikają głęboko w glebę. Rzadko który gatunek dociera dalej niż półtora metra w głąb, w większości wypadków eksploracja kończy się o wiele wcześniej. W lesie nie stanowi to problemu, w końcu będąc drzewem, można niemal w nieskończoność rozrastać się na boki. Jednak nie przy krawężniku. Tu wzrost ogranicza jezdnia; pod chodnikiem zaś są przewody i ziemia ubita wskutek kładzenia instalacji. Nic więc dziwnego, że na takich stanowiskach ciągle dochodzi do konfliktów. Platany, klony bądź lipy chętnie wrastają pod ziemią w rury kanalizacyjne. To, że zakłócają przez to działanie systemu, zauważamy najpóźniej po pierwszej burzy, kiedy ulice stoją pod wodą. Specjaliści badają wówczas, pobierając próbki korzeni, które drzewo zatkało rury. Jego wypad do pozornego raju pod trotuarem karany jest śmiercią - zostanie ścięte, a jego następcy wbuduje się barierę korzeniową, by zapobiec naśladownictwu.

Przez długi czas miejscy inżynierowie przypuszczali, że to wilgoć przesączająca się z nieszczelnych złączy lub zawarte w ściekach składniki odżywcze przyciągają korzenie z magiczną siłą. Szeroko zakrojone badania Uniwersytetu Ruhry z Bochum wykazały jednak zupełnie inne przyczyny. Korzenie w rurach rosły ponad lustrem wody i nie wyglądały też na zainteresowane nawozem. Chodziło o luźną glebę, która podczas prac budowlanych nie została starannie ubita. Tu korzenie mogły oddychać i miały miejsce do swobodnego rośnięcia. Tylko przy okazji wrastały w uszczelnienia między poszczególnymi odcinkami przewodów, a następnie rozrastały się wewnątrz nich. Ostatecznie okazuje się więc, że jest to bezwzględne działanie w stanie wyższej konieczności, kiedy drzewa na terenie ludzkich osiedli wszędzie natrafiają na twardą jak beton ziemię i w końcu znajdują ratunek w niechlujnie zasypanych rowach. I wtedy przysparzają nam, ludziom, problemów.

Pomocy można udzielić tylko rurom, które teraz kładzie się w wyjątkowo mocno ubitej ziemi, by korzenie nie zdołały się tam zapuścić. Dziwi was jeszcze, że w czasie letnich burz na ulicach przewraca się wyjątkowo dużo drzew? Ich mizerny podziemny system kotwiczenia, który w naturze mógłby się rozrosnąć na ponad siedmiuset metrach kwadratowych, nie jest w stanie utrzymać kilkutonowych pni na stanowisku skurczonym do kilku procent pierwotnej powierzchni. Ale nieustępliwe rośliny muszą znieść dużo więcej. Miejski mikroklimat kształtowany jest przez gromadzące ciepło asfalt i beton. Lasy w gorące lata ochładzają się nocami, ulice i budynki natomiast wypromieniowują ciepło i podnoszą tym samym temperaturę powietrza. W rezultacie oznacza to skrajnie suche powietrze, obciążone dodatkowo mnóstwem spalin.

Brakuje tu kilku towarzyszy drzew, którzy w lesie troszczą się o ich dobre samopoczucie (takich jak rozkładające próchnicę drobne organizmy). Również grzyby mikoryzowe, pomagające korzeniom w gromadzeniu wody i składników odżywczych, są obecne w minimalnym stopniu. Miejskie drzewa muszą więc samotnie w niezwykle ciężkich warunkach walczyć o przetrwanie. Jakby tego było mało, dochodzi jeszcze niepożądane nawożenie. Przede wszystkim przez psy, które podnoszą łapę przy każdym dostępnym drzewie. Mocz może przeżreć korę i doprowadzić do obumarcia korzeni. Podobne szkody powoduje sypana zimą sól, której ilość w zależności od surowości zimy może wynosić ponad kilogram na metr kwadratowy i która obciąża glebę. Ponadto liście drzew iglastych, tkwiące zimą na gałęziach, muszą się uporać z tak zwanym aerozolem solnym, wzbijanym w powietrze przez koła samochodów. Tak czy owak dziesięć procent soli ląduje w powietrzu i osadza się między innymi na drzewach, powodując poparzenia chemiczne. Te bolesne uszkodzenia można rozpoznać jako malutkie żółte i brązowe punkciki na igłach. Zranione miejsca zmniejszą zdolność do fotosyntezy i osłabią przez to drzewa iglaste już w czasie najbliższego lata.

Słabość to hasło wywoławcze dla pasożytów. Uderzenie czerwców i mszyc tym łatwiej się powiedzie, im bardziej ograniczone będą siły obronne ulicznych drzew. Do tego trzeba dodać wyższe temperatury na terenie miast. Gorące lato i ciepła zima sprzyjają owadom, które mnożą się w większych ilościach. Pewien gatunek stale trafia na czołówki mediów, bo zagraża ludziom - korowódka dębówka. Swą nazwę motyl zawdzięcza temu, że jego gąsienice po żerowaniu w koronach drzew schodzą po pniach długimi rzędami, jedna za drugą. Przed drapieżnikami chronią je gęste oprzędy, w których przechodzą linienie podczas wzrostu. Małe zmory sieją strach z powodu swych włosków parzących, które przy dotknięciu odrywają się i wbijają w skórę. Podobnie jak pokrzywy wywołują one swędzenie i obrzęk, mogą też spowodować gwałtowne reakcje alergiczne. Włoski parzące pustych wylinek pozostają w oprzędach i nie tracą mocy przez dekadę. Na obszarze miasta pojawienie się tych owadów może zepsuć całe lato, a przecież nie są one właściwie niczemu winne.

http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,20699129,komunikuja-sie-dbaja-o-potomstwo-pomagaja-sobie-w-potrzebie.html
#ciekawostki
#gruparatowaniapoziomu
#drzewa pokaż całość

źródło: b210ac36064f3428496c295e454690b3.jpg

Bombardowanie portu w Atenach, Grecja 31 marca 1941 roku.

Galeria

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #iiwojnaswiatowa #myrmekochoria pokaż całość

źródło: 9898759766_065f560acf_o.jpg

Nie ma podpisu, ale chyba SS Normandie (albo później Lafayette) gdzieś w pobliżu nowojorskiego doku, USA 1943

"Załogę stanowiło 120 osób pokładowej, 188 maszynowej, 974 hotelowej, kuchennej, służby zdrowia i innych. Na jej czele stało dwóch kapitanów (tylko jeden był dowódcą) i 64 oficerów. Kabiny pasażerskie dzieliły się na pięć klas: „de grande luxe”, „de luxe”, I, II („turystyczną”) i III. W trzech najwyższych klasach były 473 kabiny, 219 w turystycznej i tylko 102 w trzeciej. Prawie wszystkie kabiny miały łazienki. Instalacja wodna statku umożliwiała maksymalne zużycie godzinowe 42 ton wody gorącej, 100 ton wody zimnej i 300 ton wody sanitarnej. Do instalacji było podłączonych 320 wanien, 555 natrysków, 1900 umywalek i 842 węzły sanitarne (w tym zestawieniu nie uwzględniono pralni i kuchni pokładowej)[6].

Wielka sala jadalna I klasy miała 86 m długości, 14 m szerokości i 9,5 m wysokości. Jej oświetlenie zapewniało 12 lamp w kształcie szklanych piramid. Ich światło odbijało się w ścianach wyłożonych szkłem kryształowym rżniętym i szlifowanym w różne wzory, co dawało efekt feerie lumineuse. Strop sali wyłożony był pozłocistymi kasetonami, również podświetlonymi, a jej wystrój uzupełniały liczne rzeźby i płaskorzeźby z brązu[7].

Zgodnie z tradycją kuchni francuskiej również na pokładzie liniowego flagowca floty francuskiej położono olbrzymi nacisk na jakość usług kulinarnych. Załoga kuchenna składała się z szefa kuchni i jego trzech zastępców, 72 kucharzy-specjalistów, 76 pomocników kucharzy, 12 piekarzy, 12 cukierników, 3 lodziarzy oraz 8 wędliniarzy i rzeźników. Elektryczna kuchnia centralna statku wraz z przyległościami zajmowała kubaturę rzędu 2000 m² i była w stanie wydawać 4100 głównych posiłków, przyrządzanych przy 32 piecach i 56 stanowiskach do gotowania. Kuchnia statku zużywała do 660 kW/godz. energii elektrycznej. Załogę statku obsługiwała oddzielna kuchnia, przewidziana na 1300 osób[8].

Statek miał też szpital na 50 łóżek z salą operacyjną, pomieszczeniami zabiegowymi, laboratorium i apteką, a nawet chłodzoną kostnicą. Znajdowały się na nim również kino-teatr na 380 miejsc, drukarnia wydająca dziennik statkowy, jadłospisy i programy przedstawień, salony fryzjerskie i kosmetyczne, szereg sklepów z pamiątkami, słodyczami, galanterią, kwiaciarnia i księgarnia. W czołowej części nadbudowy mieściła się palmiarnia, a w jego głębi dwa kryte baseny"

"Żywot „Normandie” był krótki. We wrześniu 1939 roku, na wieść o wybuchu wojny, Amerykanie zatrzymali statek w porcie nowojorskim. Po upadku Francji rząd Stanów Zjednoczonych internował załogę, zaś 12 grudnia 1941 roku zarekwirował transatlantyk i przekazał go US Navy celem przekształcenia w transportowiec dla wojska[11].

Po południu 9 lutego 1942 roku podczas przebudowy na transportowiec wojenny w porcie nowojorskim na statku wybuchł wielki pożar. Z powodu nieumiejętnie prowadzonej akcji gaśniczej, do kadłuba transatlantyku dostały się duże ilości wody, które na skutek działania efektu powierzchni swobodnej spowodowały utratę stateczności i przewrócenie się statku na burtę[12].

Oficjalnie za możliwe przyczyny pożaru uznano zaniedbania i partactwo podczas przebudowy[c]. Dopatrywano się też ataku dywersantów niemieckich bądź sabotażu agentów francuskiego rządu Vichy. Amerykański dziennikarz i pisarz Carl Sifakis uważa nawet, że podpalenie liniowca było dziełem amerykańskiej mafii[13], która miała w ten sposób obrazowo wykazać, że niepodzielnie panuje nad dzielnicami portowymi Nowego Jorku. Skłoniło to jakoby władze do podjęcia negocjacji z przebywającym w więzieniu bossem Luckym Luciano. Na skutek podjętej współpracy z wojskowymi, mafia zaczęła wspierać wysiłek wojenny w portowych dzielnicach Nowego Jorku, a Lucky Luciano został po wojnie ułaskawiony za „patriotyczną postawę"

Wiki
Galeria

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #historiajednejfotografii #statki #myrmekochoria pokaż całość

źródło: nor.jpg

Drrrrugi odcinek "Czytamy naturę":
https://www.youtube.com/watch?v=4IgHEGe3r4I

(wrzucam jeszcze raz, bo nieotagowałem:) )

1) [1:04] Neonikotynoidy i trzmiele - trzmiele, podtrute bardzo niską dawną imidakloprydu (środka owadobójczego należącego do neonikotynoidów) zachowują się w nieco inny sposób niż zwykle: m.in. mniej pracują, szybciej się poruszają, gorzej dbają o larwy i trzymają się na peryferiach kolonii; to BARDZO ważne badania ze względu na delegalizację neonikotynoidów, kwestię pszczół etc. #biologia

2) [8:28] Kolonizacja Ameryk - przeprowadzono badania genetyczne, porównując ze sobą genom 15 szczątków ludzkich (sprzed 500-13000 lat, znalezione w różnych lokalizacjach w obu Amerykach) oraz prawie 400 żyjących ludzi należących do różnych grup etnicznych, od Grenlandii po Patagonię; dzięki temu udało się precyzyjniej niż wcześniej wyznaczyć czas i tempo zaludniania kontynentu; #archeologia

3) [13:02] Rytmy El Niño - matematycy wzięli się za zaburzenie klimatyczne El Niño (czy precyzyjniej: "ENSO"), poszukując porządku w tym nieregularnym zjawisku; okazuje się, że w chaotycznym następstwie ociepleń (El Niño) i ochłodzeń (La Niña) można doszukać się interesujących związków pomiędzy cyklami, rocznymi, 2-letnimi, 5-letnimi... i paroma innymi. #fizyka

A jak ktoś ma ochotę się bawić w podnoszenie poziomu głównej... wiecie, co robić. ( ͡° ͜ʖ ͡°)
https://www.wykop.pl/link/4651589/czytamy-nature-2-neonikotynoidy-i-trzmiele-kolonizacja-ameryk-rytmy-el-nino/

Tradycyjnie przyjmuję wszystkie uwagi krytyczne na klatę. Już teraz zareagowałem na parę Waszych uwag, jutro nagranie trzecie, więc kolejna szansa na zrobienie czegoś lepiej. No! :)

Aha, lista do wołania jest pod znaleziskiem.

#nauka #zainteresowania #liganauki #ligamozgow #gruparatowaniapoziomu #conowegownejczer pokaż całość

Scena z portu, 1943 rok

Galeria

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #iwojnaswiatowa #myrmekochoria pokaż całość

źródło: 9804325156_3b58920e5e_o.jpg

Polowy dentysta podczas I wojny światowej, 1917 rok.

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #iwojnaswiatowa #myrmekochoria pokaż całość

źródło: den.jpg

Fotografię batalionu Cameron Highlanders przed (1914) i po (1918) rozpoczęciu służby podczas I wojny światowej

Artykuł

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #iwojnaswiatowa #myrmekochoria pokaż całość

źródło: batalion.jpg

#iiwojnaswiatowawkolorze

El furor de los traidores,
rumba la rumba la rumba la
Lo descarga su aviación,
¡Ay Carmela! ¡Ay Carmela!
Pero nada pueden bombas,
rumba la rumba la rumba la.

Nie wiem, czy takie ''nic'' mogły im te bomby zrobić zrzucane od ''Moros, mercanerios y fascistas''. :P

Słynna armata 88 mm - zwana ''Acht-Acht'' - z Legionu Condor podczas ostrzału celów nad Ebro, jesień 1938 roku.
Dzisiaj obchodzimy 80. rocznicę zakończenia ostatniej wielkiej bitwy wojny domowej w Hiszpanii, więc będzie dłuuugo.. [A]

Dla Republiki sytuacja w lipcu 1938 r. była katastrofalna. Powstańcy ruszyli z ofensywą w Aragonii i rozcięli front na pół - Katalonię i Walencję. Premier Juan Negrin chciał jeszcze jeden, ostatni raz odwrócić losy wojny - postanowiono zgromadzić wszystkie dostępne środki nad brzegami rzeki Ebro, uderzyć przez nią i przełamać front, licząc na połączenie z Kastylią-Walencją. Do wykonania tego zadania skierowano najlepsze siły republikańskie, złożone z fanatycznych komunistów i anarchistów, wsparte przez 120 czołgów, 200 dział i 200 samolotów. Komuniś... republikanie mieli trzykrotną przewagę liczebną nad siłami narodowymi po drugiej stronie rzeki - 50 tys. (plus drugie tyle rezerw) przeciw 18 tysiącom gen. Yagüego.

Atak rozpoczął się w nocy z 24 na 25 lipca 1938 r. i był dużym zaskoczeniem dla sił powstańczych, mimo że niezmordowani lotnicy Legionu Condor kilkakrotnie ostrzegali przed możliwością ofensywy. Oddziały republikańskie na łódkach i pontonach sforsowały rzekę, po czym utworzyły szeroki przyczółek po drugiej stronie. Pierwszy dzień był zadowalający - okrążono nacjonalistyczną 50. dywizję i wzięto do niewoli 4 tys. jeńców. Celem następnym było miasto Gandesa. 26 lipca ataki skierowano na wzgórze 481, które ryglowało podejście do miasta. Wzgórze było silnie umocnione i sześć dni zaciekłych kontrataków nie było w stanie wypchnąć powstańców z pozycji. Republikanie ponieśli tak straszne straty (niemal całkowicie unicestwiona została XV. Brygada Międzynarodowa), że cofnęli się na sąsiednie wzgórze 666.

Armia narodowa nie spała jednak i ściągnęła w zagrożony rejon olbrzymie siły. Legion Condor i Aviazione Legionaria dzień w dzień bombardowały przeprawy i pozycje - przerażającą skuteczność zapisały tutaj Stukasy z klucza ''Jolanthe'', demolując mosty jeden po drugim. W ogóle lotnictwo niemieckie i włoskie zaczęło miażdżyć republikanów - w walkach sowieckie I-16 nie miały szans z doskonałymi Bf-109. Zaczęła się kampania na wyniszczenie - a zwycięzca mógł być tylko jeden...

Powstańcy trzy miesiące bombardowali i ostrzeliwali republikańskie pozycje, na niektórych odcinkach używając ponad 200 dział i wystrzeliwując 13 tysięcy pocisków dziennie. Z kolei republikanie z trudem panowali nad postępującym rozkładem armii - nawet rozstrzeliwania za wycofywanie się niewiele pomogły. Potworna spiekota i braki w zaopatrzeniu coraz bardziej demoralizowały republikańską armię. Ziemia była za twarda, by wykopać okopy, a co dopiero pochować zmarłych, więc ci puchli w słońcu i strasznie śmierdzieli. Ewakuować rannych można było tylko po zmroku, na małych łódkach, bo w ciągu dnia na niebie panowali Niemcy i Włosi.

Wojska narodowe wyprowadziły sześć kontrofensyw, wydzierając pozycje jedne po drugich. Ślamazarne tempo natarcia i duży bałagan organizacyjny, dość typowy dla Hiszpanów, irytowały Niemców i Włochów, którzy uważali, że nie ma sensu bawić się w wojnę pozycyjną. 3 września wyprowadzono decydujący atak, który wypchnął republikanów z większości pozycji i odbił miasto Corbera, a miesiąc później odbito wzgórze 666.

W międzyczasie, zapadły też międzynarodowe decyzje dotyczące Republiki. Juan Negrin zdecydował się wycofać większość Brygad Międzynarodowych (które i tak wówczas składały się głównie z Hiszpanów), a w związku z traktatem w Monachium, ZSRR wstrzymał wsparcie dla przegrywającej Republiki. Nieco ponad miesiąc później oddziały narodowe rozbiły doszczętnie pozostałe jednostki republikańskie, niektóre po bardzo krótkiej walce. 16 listopada 1938 r. ostatnie oddziały wycofały się za Ebro. Ofensywa zakończyła się katastrofą i ogromnymi stratami - republikanie utracili 55 tysięcy ludzi i 150 samolotów. Trzy miesiące po klęsce nad Ebro wojna w Hiszpanii zakończyła się.

Tak na marginesie. Udało nam się w krótkim czasie przebić próg 30 tysięcy - i idziemy dalej! :D Następny cel - 40 tys. A psy niech szczekają dalej.

Autor postu: II wojna światowa w kolorze

#iiwojnaswiatowa #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #historiajednejfotografii #zdjeciazwojny pokaż całość

Taki są fakty a nie lekkomyślny bełkot pozbawionych wyobraźni kucy często korzystających z dobrodziejstw publicznej edukacji. Wilczy bilet lub obciążenie tych pacanów tego rodzaju kosztami skutecznie wyleczyłoby ze skrajnie liberalnych idiotyzmów.
#antykapitalizm - obserwujcie
#neuropa #4konserwy #bekazprawakow #bekazkorwina #bekazlibertarian #bekazprawakow #usa #studia #ekonomia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #nauka #libertarianizm #akap #socdem #korwin pokaż całość

źródło: balcerowicz.com

KROWA NA DZIŚ ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Bydło simentalskie (simental) - Rasa swój rodowód bierze ze Szwajcarii. Warunki klimatyczne oraz ukształtowanie terenu i użytkowanie robocze wpłynęły na jej zdrowie i łatwość aklimatyzowania się w różnych warunkach środowiskowych. Jest jedną z ras najliczniej reprezentowanych na świecie. Zamieszkuje pięć kontynentów, a jej pogłowie liczy około 41 milionów sztuk. Została wyhodowana w dolinie rzeki Simme w Szwajcarii, od której wzięła nazwę. Jest to rasa nadająca się do hodowli w różnych strefach klimatycznych, cechuje ją mocna konstytucja i dobre zdrowie. Pierwotnie simentalery były bydłem roboczym, dlatego charakteryzuje je masywna budowa (o mocnym kośćcu i dobrze rozbudowanej muskulaturze); następnie rasę tą formowano w kierunku mlecznym. Dobre warunki do rozwoju hodowli bydła stworzyły urodzajne gleby rejonów alpejskich, które są położone na wapieniach. Mocna konstytucja tych zwierząt powstała dzięki dobrym pastwiskom i mocnemu treningowi organizmu na stromych zboczach. Bydło to przez 180 dni przebywa na pastwiskach. Bydło simentalskie zalicza się do najstarszych ras europejskich, gdyż istnieją o nim wzmianki pochodzące już z XIII wieku.

Wysokość w kłębie ok. 145 cm, krowy ważą od 650–800 kg, buhaje od 900–1100 kg. Krowa rasy simentalskiej daje rocznie ponad 3500 kg mleka w tym do 4% tłuszczu. Rasa ta rozpowszechniona jest w całej Europie. Simentale hodowlane są w południowo-wschodniej Polsce od 150 lat. Obok rasy holsztyno-fryzyjskiej (HF) simentale są drugą najliczniejszą i najpopularniejszą rasą bydła na świecie. Liczebność tego pogłowia na świecie ocenia się obecnie (2007) na 42 mln sztuk. W Polsce hodowla tej rasy odbywa się głównie w woj. podkarpackim a liczebność tego stada wynosi ok. 45 tys. sztuk, z czego 3778 sztuk objętych jest kontrolą użytkowości. Rasa ta cechuje się duża odpornością na choroby w tym na mastitis. Wyróżniają się również długowiecznością. Wydajność produkcyjna tego gatunku wynosi 15 lat, w tym czasie możliwe jest uzyskanie ponad 52 tys. kg mleka od jednej sztuki, przy w miarę stabilnej laktacji przez cały okres hodowli. Pełną efektywność przy produkcji mleka uzyskuje się do dziewiątej laktacji i nie spada ona poniżej 4500 kg/rok.

Krowy rekordzistki, np. Bella ze stada należącego do Zakładu Doświadczalnego Instytutu Zootechniki w Odrzechowej, uznana została w roku 2006 za superchampiona. Z krowy tej uzyskano 7393 kg mleka o zawartości 3,52% tłuszczu i 3,56% białka. Rasa ta używana jest również do ulepszania poprzez krzyżowanie bydła miejscowego.

W Polsce Krajowa Wystawa Bydła Simentalskiego organizowana jest co roku w każdą ostatnią niedzielę sierpnia w Rudawce Rymanowskiej. Organizatorem imprezy jest Zakład Doświadczalny Instytutu Zootechniki w Odrzechowej koło Bukowska.

pokaż spoiler źródła: bydlo.com.pl; wikipedia.pl


#codziennakrowa #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: mir-s3-cdn-cf.behance.net

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, 461 n.e. Libiusz Sewer został cesarzem zachodniorzymskim z woli wodza germańskiego Rycymera, który faktycznie rządził Rzymem. Libiusz nie został uznany ani przez cesarza bizantyjskiego, ani przez część swoich poddanych. Jego władztwo obejmowało jedynie Italię, Sycylię i część krajów alpejskich.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#19-11

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

źródło: w.png

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Audi, vide, tace, si vis vivere in pace
- Słuchaj, patrz, milcz, jeśli chcesz żyć w spokoju
- opis: sentencja łacińska

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

SZMARAGDOWA NACZYNIE RZYMSKIE W KSZTAŁCIE ŁODZI

Szmaragdowa naczynie rzymskie w kształcie łodzi. Wykonane ze szkła. Obiekt znaleziony w Pompejach; datowany na 25-50 rok n.e.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/szmaragdowa-naczynie-rzymskie-w-ksztalcie-lodzi/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

Najnowsza praca Krzysztofa Meissnera odkrywa możliwość nowej fizyki i nowych cząstek.

Link do znaleziska ( dodałem TLDR komentarzu, mam nadziejże poprawny) https://www.wykop.pl/link/4650971/najnowsza-praca-k-meissnera-odkrywa-mozliwosc-nowej-fizyki-i-nowych-czastek/

#nauka #fizyka #fizykakwantowa #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #liganauki #ligamozgow #swiatnauki #modelstandardowy #fizykajadrowa #wszechswiat #grawitacja pokaż całość

źródło: particleacce.jpg

Jak w Europie pojawiły się ziemniaki

Znane nam wszystkim produkty mają swoją ciekawą historię. Skąd na naszych stołach wzięły się poczciwe ziemniaki?

Link do znaleziska: https://www.wykop.pl/link/4650909/jak-w-europie-pojawily-sie-ziemniaki/

Coś fajnego nam umyka? Poinformuj mnie @botpoziomu
Jeżeli chcesz obserwować osobny tag dla tych wpisów, obserwuj: #botpoziomu

Ten wpis to inicjatywa podnoszenia poziomu na wykopie przez wołanie do znalezisk o merytorycznych treściach. Jest nas już ponad 400 osób. Zeby dolaczyc nalezy kliknac na ten link https://mirkolisty.pvu.pl/list/1UH8sCyT1AtCCdXr nastepnie zalogowac sie swoim kontem wykop.pl i kliknac dolacz w tej grupie. Przepraszam jak troche wymagajace nie my to wymyslalismy :(

#gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #historia #ciekawostkihistoryczne pokaż całość

źródło: histmag.org

Wykopiecie? :)

Jak w Europie pojawiły się ziemniaki? - Znane nam wszystkim produkty mają swoją ciekawą historię. Skąd na naszych stołach wzięły się poczciwe ziemniaki?

Na ilustracji obraz Vincenta van Gogha "Jedzący kartofle II", 1885 r.

Przez jakiś czas, jak już wspomniałem, ziemniak był jednym z wielu warzyw ogrodowych, obok pasternaku, rzepy, rzodkwi, brukwi, kucmerki, topinamburu, pietruszki, skorzonery. Nawet w latach czterdziestych XIX wieku wciąż jeszcze nie był oczywisty. We Lwowie w 1842 roku wydano książkę o wymownym tytule Nowy, wyborny i najtańszy kucharz, czyli sposób przyrządzania najsmaczniejszych potraw z kartofli. Książeczka dla Bogaczów równie jak dla Ubogich użyteczna zawierająca kilkaset sposobów wypróbowanych robienia z kartofel różnych zup, jarzyn, potrawek, sałat, legumin, wypiekanek i innych przyrządzeń na stół oraz użycie ich dla bydła albo też do wyrobów piwa, wina, kawy, mydła, świec i innych potrzeb domowych według wieloletnich doświadczeń przez przyjaciela ludzkości ułożona. Miała spopularyzować ziemniaka niemal na siłę; został w niej opisany jako surowiec do wyrobu właściwie wszystkiego. Autor usilnie powtarzał, że kartofle są jedną z najużyteczniejszych roślin. Dziś może nas to śmieszyć, ale ten przydługi dydaktyczny tytuł wskazuje na to, co przez trzysta lat było największym problemem – jak dotrzeć do milionów niepiśmiennych chłopów z przekazem, że z ziemniaków można coś zrobić.

#nauka #historia #ciekawostkihistoryczne #liganauki #gruparatowaniapoziomu #jedzenie #mikroreklama pokaż całość

źródło: histmag.org

Rozwiązanie paradoksu Ulama-Fermi-Pasty-Tsingou pomoże przewidzieć pojawienie się gigantycznych fal w oceanie.

Link do znaleziska (dodałem tłumaczenie w komentarzu) https://www.wykop.pl/link/4650823/rozwiazanie-paradoksu-ulama-fermi-p-pomoze-przewidziec-pojawienie-sie-megafali/

#nauka #fizyka #fizykakwantowa #ciekawostki #technologia #gruparatowaniapoziomu #liganauki #ligamozgow #elektronika #elektronika #swiatlowody #internet #ocean #katastrofa #mikroreklama pokaż całość

źródło: sebastiansteudtner5.jpg

Wykopiecie? :)

Kolejowe „pancerne smoki” - Pociągi pancerne były potężną bronią stosowaną podczas I wojny światowej. Szczególnie chętnie tam, gdzie linia frontu była rozległa, a walki miały charakter manewrowy. Znaczną rolę odegrały one zatem podczas wojny polsko-ukraińskiej (1918-1919) i polsko-bolszewickiej (1919-1920).

Na zdjęciu pociąg pancerny "Danuta" w lipcu 1935 r. w okolicach Mińska Mazowieckiego (fot. Narcyz Witczak-Witaczyński, Narodowe Archiwum Cyfrowe, sygn. 107-738-67, domena publiczna).

#polska #historia #militaria #wojna #gruparatowaniapoziomu #liganauki #pociagi #pociagiboners #ciekawostkihistoryczne #mikroreklama pokaż całość

źródło: audiovis.nac.gov.pl

Z badań przeprowadzonych przez CUHK (Chinese University of Hong Kong) wynika, że zanieczyszczenia powietrza kosztują Chiny rocznie 267 miliardów juanów (38 miliardów USD), co stanowi około 0,7 procent krajowego PKB. Zanieczyszczenia w ChRL przyczyniają się m.in. do 1,1 miliona przedwczesnych zgonów każdego oraz niszczenia 20 milionów ton upraw.

Na załączonej mapce możecie zobaczyć jak wygląda aktualny stan powietrza (w oparciu o AQI USA) w Pekinie (1) w porównaniu do Warszawy (2), Paryża (3) oraz Tokio (4).

https://www.google.pl/amp/s/amp.scmp.com/news/china/science/article/2166542/air-pollution-killing-1-million-people-and-costing-chinese

Jeśli chcesz być na bieżąco z moimi wpisami to zapraszam do obserwowania #wielkismogchinski.

#gruparatowaniapoziomu #smog #chiny #warszawa #ciekawostki pokaż całość

źródło: 1542567486427.jpg

OD "STACJI BENZYNOWYCH" PRZY MORSKICH SZLAKACH PO WIELKIE METROPOLIE

Kolonizacja fenicka zachodniej części morza śródziemnego, kontrowersyjna rywalizacja z greckimi osadnikami oraz bogactwa Fenicji to zagadnienia doskonale znane ludziom choćby pobieżnie zainteresowanym antykiem. Jak jednak wyglądał ten proces? Jak zmieniała się społeczność, tworząca nowe semickie osady na nieznanych lądach?

Port – najważniejszy element punickiego miasta zaraz po otaczających go polach uprawnych, którego nie sposób pominąć. Miasta cywilizacji rozrzuconej na ogromnym terenie musiały być dobrze skomunikowane ze sobą, co możliwe było wyłącznie drogą morską. Miasta lokowano według pewnych stałych schematów: wyspy w niedalekiej odległości od lądu otoczone płytkimi wodami (np. Motye), półwyspy chronione z trzech stron morską głębią (np. Kartagina) czy zabezpieczone przed wiatrami i prądami zatoki (np. Nowa Kartagina) to miejsca szczególnie często wybierane przez Fenicjan.

Korzeniem każdego fenickiego miasta była świątynia (BT-bet?). To od wzniesienia jej murów rozpoczyna się historia każdego miasta (HDST-hadast) od Maroka po Libię. Przez pierwsze stulecia fenickich wypraw w nieznane żadna z osad nie wykraczała poza schemat świątyni otoczonej niewielką ilością domostw, nieregularnym placem i przystanią. Były to schroniska dla handlarzy i żeglarzy, stałe punkty wymiany handlowej a nie otoczone murami kolosy pokroju Kartaginy, Motye czy Gadiru z V-II wieku p.n.e. Kolonie początkowo nieliczne i rozrzucone po wyspach i kontynencie z czasem stawały się coraz liczniejsze. W okresie największego rozkwitu miast punickich w III wieku p.n.e. rozsądnie umieszczone nadmorskie miasta pozwalały na bezpieczne zawinięcie do portu co noc dla każdego okrętu w drodze z Hiszpanii do Kartaginy.

Z czasem, gdy “schroniska” bogaciły się dzięki wymianie handlowej a ilość ich mieszkańców rosła, osady powiększały się. Domy w zależności od dostępnego budulca były przebudowywane. Drewniane obiekty ustępowały miejsca kamiennym (np. piaskowiec obłożony stiukiem w północnej Tunezji), bardziej wytrzymałym konstrukcjom. W miejscowościach tworzono systemy cystern, wodociągi, rynsztoki, cmentarzyska, świątynie i porty. Rozwijające się miasta w niczym nie przypominały czystych, kreślonych od linijki helleńskich poleis. Gęsta plątanina ciasnych uliczek pełna pędzącego różnorodnego tłumu, stłoczonych domostw i wyróżniająca się główna szersza arteria, prowadząca z portu na plac – tak wyglądały fenickie miasta we wszystkich zakątkach morza śródziemnego. Mimo wszystko w tym nieładzie możemy wyróżnić podział na miasto górne, często otoczone murem zajmowane przez świątynie, domostwa majętnych mieszkańców, arsenały, ogrody oraz miasto dolne pełne uboższych domów, cmentarzysk, stoisk rzemieślników i handlarzy.

Punickie miasta zaczęły się zmieniać dopiero około IV wieku p.n.e. Konflikty z sycylijskimi Grekami doprowadziły do zapoznania się z nowymi stylami w sztuce oraz napływu wykwalifikowanych niewolników a sławna postać Aleksandra Macedońskiego przyśpieszała proces hellenizacji śródziemnomorskiego świata. W dzielnicach, gdzie liczną część populacji stanowili Grecy pojawiły się klasyczne świątynie greckie. Osady fortyfikowano potężnymi murami z ciosanego kamienia łączonego zaprawą, a przecinające się ulice tworzyły idealne czworokątne „osiedla” zgodnie z planem Hippodamosa z Miletu. Nie tylko budynki zmieniały się, ale i ludzie. Popularne stawały się kulty obcych bóstw, ludzie ubierali się coraz częściej zgodnie z grecką modą, a sztuka punicka kwitła łącząc w sobie cechy egipskiej, syro-palestyńskiej i coraz wyraźniej greckiej.

Nie każde miasto dotrwało do wojen z Rzymem, część do dziś funkcjonuje jako niewielkie osady rybackie. Pamiętać należy jednak, że takie ośrodki jak Kartagena, Tunis, Kadyks czy Cagliari to metropolie, które stanowią część współczesnego świata dzięki tajemniczym, semickim podróżnikom i handlarzom.

AUTOR: Hellas et Roma -> https://www.facebook.com/hellasetroma/

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/od-stacji-benzynowych-przy-morskich-szlakach-po-wielkie-metropolie/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym pokaż całość

źródło: 46067376_1416008118532670_6135458784899760128_n.jpg

PODEJŚCIE ŚWIĘTEGO AUGUSTYNA DO NIEWOLNICTWA

Niewolnictwo było praktyką powszechnie stosowaną i akceptowaną w antycznym, a zwłaszcza rzymskim świecie. Chrześcijaństwo z natury nakierowane na czynienie dobra drugiej osobie, miało jednak różne stanowiska. Swoje zdanie posiadał także święty Augustyn.

Wczesne chrześcijaństwo wykazywało pewne oznaki dobroci wobec niewolników. Uznawano małżeństwo między niewolnikami, wyzwolenie niewolnika uważane było za akt dobroci, a na nagrobkach chowanych na cmentarzach niewolników nie wspominano ich statusu.

Z drugiej jednak strony rozrost instytucji Kościoła spowodował ewolucję podejścia. Często Kościół potępiał ucieczkę niewolnika od swojego pana i odmawiał im komunii eucharystycznej.

Sam święty Augustyn (354-430 n.e.) w swoim dziele De civitate Dei twierdzi że niewolnictwo wynika z grzechu, który powiązał ludzi metodą zależności, i który nie jest sprawiedliwy z natury, gdyż nie było to wolą Boga. Jednocześnie Augustyn upomina niewolników, aby Ci byli posłuszni swoim panom i aby służyli im wiernie, tak aby jeżeli nie mogli się wyzwolić, chociaż do pewnego stopnia uczynili swoją „niewolę wolną”. Mogą to uczynić poprzez okazywanie wielkiego uczucia do momentu aż niewolnictwo się skończy.

Święty Augustyn twierdził także, że chrześcijańscy cesarze nie mogli wymazać śladu grzechu ludzkości, gdyż wymagałoby to narażanie porządku społecznego i stąd niewolnictwo nie mogło zniknąć.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/podejscie-swietego-augustyna-do-niewolnictwa/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

Mirki, ścisnął mróz i znowu głośno jest na temat smogu. Dlatego chciałbym ponownie przypomnieć o metodzie palenia w piecu węglem i drewnem, która pomoże zredukować problem zanieczyszczenia powietrza w sposób natychmiastowy, gdyż zmniejsza emisję zanieczyszczeń do 50%. W bonusie mamy 30% oszczędności na opale przy uzyskaniu takiej samej ilości energii. Palenie węglem może być czystsze. Mianowicie chodzi o rozpalanie w piecu lub kominku metodą od góry.
Czy zyskałem Twoją uwagę? Niżej dowiesz się, czemu palenie od góry jest lepsze od palenia od dołu, gdzie można rozpalać od góry, jak dokładać przy tej metodzie, dostaniesz link do badań udowadniających niższą emisję, wyjaśnię popularne wątpliwości co do tej metody, wyjaśnię czemu jest o niej cicho.
Linkuję od razu broszurę w formacie pdf, która stanowi rozszerzony opis tej metody. Możesz ją wydrukować dla siebie, dla rodziny albo podrzucić do skrzynki kopcącemu śmierdzącym dymem sąsiadowi. Jest kilka razy bardziej prawdopodobne, że dymi, bo kisi węgiel paląc od dołu, niż to że pali śmieci.
Zostaję też do dyspozycji, by pod wpisem odpowiadać na pytania. Zachęcam też do dzielenia się swoimi doświadczeniami, jeśli ktoś już tak pali.
Swój wpis oparłem w dużej mierze na wiedzy wyniesionej z tego bloga http://czysteogrzewanie.pl Zachęcam do lektury i pogłębiania wiedzy na temat efektywnego ogrzewania.

To teraz konkrety. Do palenia od góry nadaje się prawie każdy rodzaj pieca (patrz komentarz niżej, co się nadaje, a co nie). Rozpalać można także w kominkach, których producenci zorganizowali nawet kampanię na temat palenia od góry "Nie rób dymu"
W kraju pokutuje przekonanie, że palenie węglem musi być brudne i kopcić jak cholera. Tymczasem, jeśli kopcisz z komina jak parowóz, to znaczy, że palisz źle. Razem z dymem wywalasz w atmosferę niespalone paliwo, które przy innym rozpalaniu mogłoby zostać spalone w Twoim piecu. Ty oszczędzasz, a jednocześnie nie trujesz tak otoczenia.

**Wyniki badań emisji dla palenia od góry**

Z czego wynika przewaga palenia od góry nad tradycyjnym paleniem od dołu? W paleniu od dołu podgrzewany jest natychmiast cały zasyp, gazy zawarte w paliwie uwalniają się, ale nie mają gdzie się dopalić, bo żar jest na dole, przy ruszcie. Gazy te są palne, więc mogłyby dać ciepło, ale w takiej sytuacji lecą do komina niespalone i widzimy je jako dym.
Tymczasem w paleniu od góry, pod wpływem ciepła gazy uwalniają się z paliwa i przechodzą przez będący na wierzchu żar, dopalając się tam lepiej lub gorzej. Skuteczność tego dopalania zależy od tego, ile doprowadzimy powietrza tzw. wtórnego na wierzch zasypu tam gdzie odbywa się spalanie, a także od samej konstrukcji kotła, niemniej zawsze jest to spalanie wydajniejsze (czyli tańsze) niż palenie w tym samym kotle metodą od dołu.

Czy są jakieś minusy? Ja widzę jeden, gdy raz rozpalisz, nie możesz już dokładać sypiąc nową porcję opału na wierzch, byłoby to wtedy palenie od dołu. Jeśli nieumiejętnie rozpalisz, będziesz też dłużej osiągał temperaturę na piecu, ale o tym dyskutuję niżej.
Jak zatem dokładać?Jest na to jednak sposób, tzw. palenie kroczące. Pozostały żar spycha się na tył paleniska, a z przodu dosypuje opał tak, żeby nie przykryć żaru. Paliwo zapali się wtedy od obecnego żaru. Inna metoda, to wybranie żaru z paleniska i przeniesienie go na moment do popielnika. Wtedy do paleniska sypiemy nowy opał, a na wierzch rzucamy żar z popielnika i pali się dalej. W ostateczności, jeśli nie chcemy się w to wszystko bawić, a chcemy uniknąć kopcenia, można dokładać opał na wierzch małymi porcjami.

Na koniec odpowiem na wątpliwości jakie widziałem w internecie ze strony ludzi, którzy usłyszeli o tej metodzie i kwestionowali jej skuteczność.
1. Nie ma żadnej oszczędności na opale. To tylko złudzenie wynikające z tego, że opał od góry dłużej się rozpala. Nie jest to złudzenie, a rzeczywistość wynikająca z fizyki spalania od góry. Skoro paląc od dołu mamy gęsty dym, który jest niespalonym paliwem, a paląc od góry dym jest jaśniejszy, znaczy to, że w górnym spalaniu więcej paliwa spalane jest w piecu zamiast wylatywać niewykorzystane przez komin. Skoro z tej samej ilości paliwa uzyskujemy więcej energii przy górnym spalaniu, to znaczy, że żeby dostać taki sam uzysk energii co przy spalaniu dolnym, zużyjemy mniej opału.
2. Ja nie mam czasu czekać 2 godziny aż to się rozpali, ja chcę mieć w domu ciepło natychmiast! Jest to chyba największe kłamstwo rozpowszechniane na temat tej metody palenia i odnoszę wrażenie, że głównie przez ludzi, którzy nigdy tego nawet nie spróbowali i spróbować nie chcą, dlatego wymyślają takie absurdalne powody jak ten bez żadnego przełożenia w praktyce. Ja w swoim piecu 14 kW osiągam temperaturę 60 stopni Celsjusza w pół godziny, wtedy włączam pompkę i w domu zaczyna być ciepło. Paląc od dołu można tę temperaturę osiągnąć wcześniej, ale czy kosztem poczekania 15-20 minut dłużej na ciepło nie opłaca się oszczędzać 30% paliwa i zredukować emisję zanieczyszczeń do atmosfery?
Co zrobić jeśli masz problemy z osiągnięciem temperatury rozpalając od dołu? Przede wszystkim nie żałować powietrza wtórnego (tego doprowadzanego przez górne drzwiczki), jeśli to za mało, zwiększ także dopływ powietrza pierwotnego (dolne drzwiczki). Jeśli ciągle jest coś nie tak, sprawdź czy masz dobry ciąg w kominie.
Jeśli masz sterownik z dmuchawą, najlepiej byłoby, jeśli jest taka możliwość, wyłączyć ją i polegać na naturalnym ciągu. Jeśli to nie przejdzie, eksperymentalnie musisz dobrać intensywność nadmuchu, z reguły należy ją zmniejszyć, w każdym razie nastawić ją na stałe ręcznie. Temperatura zadana jeśli już musisz ją ustawiać na sterowniku na początku musi być wyższa niż 60 stopni Celsjusza. W innym wypadku będziesz kisił opał, co będzie skutkować sadzą, a w najgorszym wypadku także smołą w piecu. Nawiasem mówiąc temperatura wody w kotle zawsze powinna być powyżej 60 stopni Celsjusza by zapobiec wykrapianiu się kwasów z nadmiernie schłodzonych spalin, które będą niszczyć komin i rozpuszczać zaprawę między cegłami.

Ostatnim razem byłem pytany, dlaczego nic nie słychać o tej metodzie, czemu nie pokazują tego w telewizji? Powodów jest kilka. Organizacjom ekologicznym i alarmom antysmogowym węgiel wadzi samym faktem, że jest węglem, więc nie będą promowały czystszego palenia węglem, bo to nadal węgiel. Piszą nawet wysoko pozycjonowane w Google paszkwile na temat palenia od góry z różnymi bzdurami i półprawdami w środku, na podstawie badań przeprowadzonych przez Instytut, którego wynalazkiem jest Błękitny Węgiel, czysto spalane paliwo, dla którego spalanie od góry jest po prostu konkurencją, którą należy zwalczać.
Fakt, węgiel nigdy nie będzie 100% czystym paliwem, ale można nim palić 50% czyściej. Wyobrażacie sobie, że nagle wszyscy zaczynają palić od góry i wskaźniki zanieczyszczeń w jedną zimę bez poniesienia żadnych kosztów maleją o połowę? Jak dla mnie warto spróbować.
Producentom kotłów też nie opłaca się o tym mówić, bo nowe regulacje wymuszają w dłuższej perspektywie pozbycie się starych kotłów tzw. śmieciuchów i kupno nowoczesnych kotłów 5 klasy, zatem jest to zarobek dla producentów. Po co uczyć, że można palić czyściej w starym śmieciuchu, skoro można sprzedać nowy kocioł za 5-10 tysięcy złotych? Podczas gdy śmieciuch kosztował 2 tysiące. Jeszcze ciekawostka - wiecie na jakiej zasadzie działają nowoczesne podajnikowe kotły 5 klasy? Na paleniu od góry. ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Odnoszę wrażenie, że w debacie publicznej na ten temat nikt nie bierze pod uwagę, że palenie węglem to nie jest kaprys, a konieczność dla wielu Polaków z powodu kosztów eksploatacji. Sam mam w domu gazowy piec, ale od lat stoi nieużywany, bo ogrzewanie węglem wychodzi istotnie taniej. Wielu rodaków podejrzewam wybrało węgiel z tego samego powodu.

Proszę o plusiki dla zasięgu, zostaję gotów do dyskusji.

#smog #ekologia #ciekawostki #zdrowie #polska #palenieodgory #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: czysteogrzewanie.pl

#iiwojnaswiatowawkolorze

Strzelec pokładowy w B-24, jednostka nieznana, 1944 r. Zdjęcie to było już kiedyś u mnie.

Wielu z Was zapewne oglądało ''Ślicznotkę z Memphis''. Film, mimo niemal trzydziechy na karku (pamiętam, jak w telewizji zapowiadał go niezrównany pan Jan Suzin, głos mojego dzieciństwa), jest nadal świetnym filmem. I bardzo prawdziwym. Że lot nad jakiś cel był przez załogi nieraz odbierany jako wyrok śmierci.

Mało się w opracowaniach mówi o strzelcach pokładowych ciężkich bombowców - a oni mieli najgorszą robotę. Przed wprowadzeniem kabin ciśnieniowych, utrzymujących ciśnienie i temperaturę na stałym poziomie 20 stopni (to dopiero w B-29 takie luksusy się pojawiły), strzelcy pokładowi musieli ubierać na siebie kilka warstw ubrań, na to szły ogrzewane elektrycznie kombinezony, a na koniec podbite futrem skórzane spodnie i kurtka oraz czapkę i buty. Do tego nakładano kamizelkę przeciwodłamkową, chroniącą krocze, brzuch i klatkę piersiową, specjalny hełm lotnictwa, kryjący uszy i pozwalający nosić słuchawki, gogle, rękawice, kamizelkę ratunkową, spadochron - i można lecieć. Strzelcy rzadko nosili broń i cokolwiek innego ze sobą, bo i tak mieli skrępowane ruchy, a na wysokości 10 km Colt jest mało przydatny.

Całe te warstwy ubrań niewiele pomagały, na wysokim pułapie temperatura wynosiła poniżej -50 stopni Celsjusza i lotnicy zwyczajnie marzli. Co gorsza, zamarzały im też karabiny maszynowe (szczególnie źle mieli strzelcy boczni, bo mieli otwarte stanowiska strzeleckie).

Do dzisiaj ludzie się spierają, który strzelec miał gorzej - dolny, czy tylny. Tylny strzelec znajdował się w ogonie samolotu, oddalony od reszty załogi. Do ostatnich wersji B-17G, gdy wprowadzono wieżyczki typu ''Cheyenne'', strzelec musiał klęczeć między wręgami kadłuba. Przez kilka godzin, bo tyle trwał lot. I w przypadku walki był najczęściej skazany na śmierć, więc czasem strzelcy uciekali ze swojego stanowiska.
Dolny strzelec znajdował się w tej słynnej kulce. Cały lot niewygodnie leżał na plecach z nogami zadartymi do góry. Musiał być mały, żeby się zmieścić. Między kolanami miał celownik karabinów maszynowych i był całkowicie odsłonięty. Jeśli padła elektryka, nie można było wieżyczki wciągnąć do kadłuba, a jeśli samolot musiał lądować przymusowo... los strzelca był przesądzony, bo najczęściej miażdżył go kadłub bombowca.

Jednak żadne miejsce w samolocie nie było bezpieczne. Lotnicy bardzo bali się ataków czołowych, bo pociski przelatywały przez cały kadłub i zabijały załogę. Tak, jak doceniam odwagę pilotów Jagdwaffe, którzy szaleńczo próbowali stawić opór wyprawom bombowym USAAF, tak załogi bombowców, wystawione na strzał zasługują na to uznanie. Ginęli setkami, od ostrzału Flaku, myśliwców, rozbijając się o ziemię. Nawet po wyskoczeniu z bombowca - co udawało się rzadko - nie byli bezpieczni na ziemi, bo tam linczowała ich ludność cywilna, mszcząc się na sprawcach ich własnych tragedii. Ze 160 tys. zestrzelonych alianckich lotników nad Niemcami przeżyło zaledwie 60 tys.

Autor postu: II wojna światowa w kolorze

#iiwojnaswiatowa #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #historiajednejfotografii #zdjeciazwojny pokaż całość

źródło: 46507542_2224857467559025_348881932915834880_n.jpg

Odkłamujemy historię. Francja i wierny sojusznik? Oczywiście, że tak!

Zaledwie dwa dni po rozmowach z bolszewickimi przedstawicielami w Londynie, w czasie których Lloyd George zaproponował rozejm oddający Polskę na łaskę Lenina, brytyjski polityk udał do nadmorskiego Hythe, gdzie na zamku Lympne miał spotkać się z francuskim premierem Alexandrem Millerandem.

W trakcie planowanych rozmów chciał za wszelką cenę przekonać męża stanu znad Sekwany, że najwyższa pora porzucić Polaków i podzielić się wpływami w Europie z bolszewikami. Nie miał jednak żadnych sygnałów z Moskwy, że włodarze Kremla faktycznie pragną rokowań, zatem – jak pisze w swojej książce prof. Nowak:

strategia przekonywania Francuzów do dalszych rozmów z delegacją sowiecką mogła się w tej sytuacji ograniczyć jedynie do stwierdzenia, że Polska i tak już upadła – z własnej winy, alianci zaś nic w istocie nie mogą zrobić, by to zmienić.

Warto w tym miejscu przytoczyć kilka stwierdzeń, które padły z ust Lloyda George’a 8 sierpnia w Lympne. Cytowany w pracy prof. Nowaka premier rządu JKM (Janusz Korwin - Mikke) powiedział wtedy między innymi, że zachodni alianci:

muszą zmierzyć się z faktem ostatecznego upadku Polski, że ani Francja, jak on rozumie, ani Wielka Brytania nie mogą wysłać wojska [na pomoc Polsce]. […] W pewnym sensie to Polacy są najniebezpieczniejszymi wrogami aliantów. Kto, na przykład, pokłada jakiekolwiek zaufanie w Piłsudskim? […]
Problem polega na tym, że Polakom nie można ufać, a Piłsudski jest tak potężny, że nie da się go usunąć. […] Co więcej, Polacy nie stawiają żadnego oporu [bolszewickiemu najazdowi], nie próbują nawet walczyć.

Jak widzimy, brytyjski polityk był niezwykle konsekwentny w swoim antypolskim nastawieniu, czego najlepszym dowodem było sięgnięcie po kompletnie wyssane z palca „argumenty”. Na szczęście jego wywody kompletnie nie trafiały do Milleranda. Francuski premier zdecydowanie oponował przeciwko spisywaniu Polski na straty. Jednocześnie precyzyjnie punktował bolszewicką grę dyplomatyczno-propagandową.
David Lloyd George chcąc przekonać do swoich racji francuskiego premiera starał się w jak najgorszym świetle przedstawić Józef Piłsudskiego i ogólnie polski wysiłek zbrojny

Domagał się przy tym wydalenia z Londynu sowieckich delegatów, Lwa Kamieniewa oraz Leonida Krasina. Miało być to pierwszym stanowczym krokiem, wskazującym na determinację aliantów wobec sowieckiej agresji na Polskę. Jak podkreśla prof. Nowak, Francuz stawiał sprawę jasno: trzeba wybrać między Piłsudskim a Kamieniewem – i nie pozostawiał wątpliwości, że wybiera mimo wszystko Piłsudskiego.

Lloyd George był niepocieszony taką postawą. Nie mógł jednak nic zrobić poza stwierdzeniem, że choć nie zgadza się z argumentami, to skonsultuje je z Rzymem, Brukselą i Tokio, a przede wszystkim z brytyjską Izbą Gmin. Ostatecznie ustalono, że jeżeli bolszewicy nie zawrą porozumienia z Polską do 15 sierpnia, to wówczas ich przedstawiciele będą musieli opuścić Londyn.

Nie mówmy o tym Paryżowi

Odłożenie sprawy w czasie w żaden sposób nie pomagało Rzeczpospolitej. Armia Czerwona docierała właśnie nad Wisłę i Lenin nie zostawiał Polakom żadnego pola do negocjacji. Żądania pod adresem Warszawy były proste: zgoda na całkowitą sowietyzację kraju lub dalsza wojna. Brytyjski premier, który dowiedział się o nich już 10 sierpnia, bez mrugnięcia okiem temu przyklasnął. Postanowił nawet poinformować polski rząd za pośrednictwem posła brytyjskiego w Warszawie, iż Rząd Jego Królewskiej Mości rekomenduje przyjęcie warunków sowieckich, a ich odrzucenie przez Warszawę uzna za powód do zwolnienia Wielkiej Brytanii z wszelkich zobowiązań do pomocy.

Jednocześnie stwierdził, że nie ma najmniejszej potrzeby konsultowania tego oświadczenia z Paryżem, a wręcz należy zataić przed Francuzami sowieckie ultimatum dla Polski, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że rząd Milleranda mógłby je odrzucić.

Nie układajcie się z bolszewikami

Gdy 11 sierpnia w Warszawie dowiedziano się o stanowisku brytyjskiego rządu, uznano je rzecz jasna za całkowitą zdradę w obliczu bolszewickiej agresji. Również nad Sekwaną oficjalna „rada” Lloyda George’a wywołała prawdziwy szok.

Millerand nie zamierzał się jednak uginać. Wysłał do posła w Warszawie jednoznaczną instrukcję: rząd brytyjski rekomenduje Polsce przyjęcie warunków sowieckich, my – nie, warunki te bowiem oznaczają w istocie wydanie Polski bolszewikom.

Na koniec należy jasno powiedzieć, że postawa francuskiego premiera nie wynikała z jakieś przesadnej miłości do Polski, lecz jego skrajnie antybolszewickiego nastawienia oraz trzeźwego osądu sytuacji. Francuz, w przeciwieństwie do Brytyjczyka zdawał sobie sprawę, że zwycięstwo Armii Czerwonej stanowiłoby prawdziwą katastrofę nie dla tylko dla Polski, ale dla całego kontynentu. Dlatego właśnie w sierpniu 1920 r. twardo stał u naszego boku i jasno dawał do zrozumienia, że nie zdradza swoich sojuszników

Potwierdzeniem tego było m.in. wysłanie nad Wisłę setek oficerów w charakterze doradców. Wśród nich znalazł się np. Charles de Gaulle, który za swoją postawę na polu walki został nawet odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Nie można również zapominać o bezcennej wręcz pomocy materiałowo-sprzętowej. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej z francuskich magazynów Wojsko Polskie otrzymało bowiem tysiące wagonów broni, samoloty, samochody oraz tak niezbędny sprzęt artyleryjski.

#gruparatowaniapoziomu
#francja
#neuropa
#4konserwy
https://ciekawostkihistoryczne.pl/2015/07/05/na-francuzow-naprawde-mozna-liczyc-i-to-nie-jest-zaden-dowcip/#2 pokaż całość

źródło: i.ytimg.com

Czterdziesty Pierwszy Prezydent USA – George H.W. Bush
Ur. 12 czerwca 1924 w Milton, Massachusetts
Okres urzędowania: 20 stycznia 1989 – 20 stycznia 1993
Partia: Republikańska

1. George Herbert Walker Bush urodził się jako drugie z pięciorga dzieci Prescotta i Dorothy Bushów; jego ojciec był prominentnym bankierem i politykiem, m.in. piastującym urząd senatora z Connecticut w latach 1952-1963.
2. Sześć miesięcy po ataku Japończyków na Pearl Harbor, tuż po ukończeniu szkoły średniej, zaciągnął się do US Navy, gdzie pełnił służbę pilota samolotów torpedowo-bombowych (w momencie rozpoczęcia służby był najmłodszym pilotem US Navy). W czasie działań na Pacyfiku brał udział w 58 misjach bojowych, za co został odznaczony m.in. Zaszczytnym Krzyżem Lotniczym (ang. Distinguished Flying Cross).
3. Po zakończeniu wojny ożenił się z Barbarą Pierce (1925-2018), z którą doczekał się szóstki dzieci. Trwające 73 lata małżeństwo Bushów do dziś przewodzi wśród „Pierwszych Małżeństw USA” pod względem długości trwania (wciąż żyjący Jimmy i Rosalynn Carterowie pobrali się 18 miesięcy po Buschach).
4. W 1948 roku ukończył Yale University z dyplomem z ekonomii; po zakończeniu edukacji przeprowadził się do Teksasu i podjął pracę w branży naftowej, w której zrobił niemałą karierę – w połowie lat 60. był już milionerem i zaczął coraz bardziej angażować się w politykę.
5. Po nieudanej próbie dostania się do Senatu w 1964 roku, w 1966 wygrał wybory do Izby Reprezentantów, w której zasiadał do roku 1971. Od 1971 roku, po przegranych ponownie wyborach do Senatu, jako prominentny polityk Partii Republikańskiej pełnił różne wysokie funkcje, kolejno: ambasadora USA przy ONZ, przewodniczącego Komitetu Krajowego Partii Republikańskiej, szefa biura łącznikowego (odpowiednik ambasadora) USA w ChRL oraz dyrektora CIA.
6. W 1977 roku wycofał się na krótko z polityki, przez kilka lat pracując w bankowości i okazjonalnie wykładając na Rice University. W 1980 roku ubiegał się o nominację prezydencką z ramienia republikanów (wygrał nawet pierwsze prawybory w stanie Iowa) – ostatecznie wystartował u boku Ronalda Reagana jako kandydat na wiceprezydenta, którego urząd pełnił w latach 1981-1989.
7. W 1988 roku pokonał w wyborach prezydenckich kandydata Demokratów, Michaela Dukakisa, stając się pierwszym od czasów Martina Van Burena urzędującym wiceprezydentem, który wygrał wybory prezydenckie; poza Van Burenem i Bushem, sztuka ta udała się jak dotąd jedynie Johnowi Adamsowi i Thomasowi Jeffersonowi.
8. Nienawidzi brokułów – jako prezydent zakazał ich podawania zarówno w Białym Domu, jak i na pokładzie Air Force One.
9. Prezydentura Busha została zapamiętana głównie z I wojny w Zatoce Perskiej – interwencja ta początkowo przyniosła Bushowi rekordowe poparcie społeczne, ostatecznie jednak pozostawienie Saddama Husseina u władzy poskutkowało spadkiem jego popularności. Wbrew obietnicom wyborczym Bush podniósł również podatki, co było jednym z powodów jego porażki w walce o reelekcję w 1992 roku z młodym kandydatem demokratów – Billem Clintonem.
10. Po zakończeniu prezydentury osiadł w Houston; jest jak dotąd najdłużej żyjącym amerykańskim prezydentem w historii – w dniu powstawania tego wpisu ma 94 lata i 155 dni. Od 1999 roku, regularnie co 5 lat, świętuje swoje „okrągłe” urodziny skokiem ze spadochronem – ostatni taki skok miał miejsce w 2014 roku.

***

W poprzednich odcinkach:

1. George Washington
2. John Adams
3. Thomas Jefferson
4. James Madison
5. James Monroe
6. John Quincy Adams
7. Andrew Jackson
8. Martin Van Buren
9. William Henry Harrison
10. John Tyler
11. James K. Polk
12. Zachary Taylor
13. Millard Fillmore
14. Franklin Pierce
15. James Buchanan
16. Abraham Lincoln
17. Andrew Johnson
18. Ulysses S. Grant
19. Rutherford B. Hayes
20. James A. Garfield
21. Chester A. Arthur
22. & 24. Grover Cleveland
23. Benjamin Harrison
25. William McKinley
26. Theodore Roosevelt
27. William Howard Taft
28. Woodrow Wilson
29. Warren G. Harding
30. Calvin Coolidge
31. Herbert Hoover
32. Franklin Delano Roosevelt
33. Harry S. Truman
34. Dwight D. Eisenhower
35. John Fitzgerald Kennedy
36. Lyndon Baines Johnson
37. Richard Nixon
38. Gerald Ford
39. Jimmy Carter
40. Ronald Reagan

***

Pod tagiem #prezydenciusa będę co jakiś czas wrzucać mniej lub bardziej znane ciekawostki dotyczące prezydentów Stanów Zjednoczonych - w kolejności urzędowania, po 10 ciekawostek na głowę.

Jeśli znacie jakieś ciekawostki dotyczące prezydentów USA, o których traktują moje wpisy, to zachęcam do publikowania ich w komentarzach.

#historia #usa #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #polityka pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

Wąż w Uluru, czyli podróż po centralnej Australii

Northern Territory. Sporo o: Aborygenach, kulturze Australii, metodach organizacji społeczeństwa na tych terenach. "Pustynia, tysiące kilometrów pustych dróg, brak zasięgu, dzikie zwierzęta i programista pod namiotem".

Link do znaleziska: https://www.wykop.pl/link/4649849/waz-w-uluru-czyli-podroz-po-centralnej-australii/

Coś fajnego nam umyka? Poinformuj mnie @botpoziomu
Jeżeli chcesz obserwować osobny tag dla tych wpisów, obserwuj: #botpoziomu

Ten wpis to inicjatywa podnoszenia poziomu na wykopie przez wołanie do znalezisk o merytorycznych treściach. Jest nas już ponad 400 osób. Zeby dolaczyc nalezy kliknac na ten link https://mirkolisty.pvu.pl/list/1UH8sCyT1AtCCdXr nastepnie zalogowac sie swoim kontem wykop.pl i kliknac dolacz w tej grupie. Przepraszam jak troche wymagajace nie my to wymyslalismy :(

#gruparatowaniapoziomu #zainteresowania #podroze #ciekawostki #australia #swiat #zwiedzajzwykopem #polskiyoutube pokaż całość

źródło: Screen Shot 2018-11-18 at 10.30.32.png

Cześć wszystkim Mirkom i Węgierkom! Na początek wypadałoby się przedstawić i zorganizować #rozdajo (spokojnie nie będziemy potrzebować danych zwycięzców ( ͡~ ͜ʖ ͡°) ) To drugie za chwilę, a teraz kilka słów o nas.

Jesteśmy redakcją-agregatorem wartościowych treści pisanych przez polskich blogerów. Składamy się w większości z innych Wykopowiczów którzy prowadzą teraz blogi na steemit.com. na naszej stronie Blogczejn.pl znajdziecie ponad 1500 ciekawych artykułów podzielonych tematycznie.

Chcemy przedstawić Wam pierwszy ciekawy artykuł, a mianowicie: Dlaczego wszystko w Japonii jest animowane?

Zachęcamy też do obserwacji tagu #blogczejn pod którym będziemy wrzucać zajawki ciekawych artykułów.

Obiecane rozdajo

Do wygrania są 3 gry: Batman Arkham Origins

Scribblenauts Unlimited

Zeno Clash 2

Dodatkowo wrzucamy 2 kody do gry Original War dla najszybszych ( ͡° ͜ʖ ͡°)

pokaż spoiler LYHWK-W72VY-C4T5G Zamienić Y i L miejscami


pokaż spoiler LE8A7-72RPY-XKAHJ Zamienić J i H miejscami


#rozdajo #blogczejn #gruparatowaniapoziomu #japonia #smiesznypiesek #mangowpis #steem #steemit #gry #steam pokaż całość

”My name is Kim, Tom Kim” - czyli o tym, jak zawołać koreańskiego kumpla.

Wymowa koreańskich imion teoretycznie nie powinna być skomplikowana. Ostatecznie wszystkie znaki w hangulu mają swoją transkrypcje fonetyczną w języku polskim. Ba, to Koreańczycy powinni mieć kłopoty przy czytaniu naszych wizytówek (no dobra, szczerze mówiąc nie idzie im to najlepiej). Niestety teoria teorią, a w praktyce nie jestem w stanie poprawnie wymówić imion ponad jednej trzeciej kolegów z pracy. Nazwiska są proste, ale taki KungWon przekracza moje możliwości (kiedyś przez 5 minut starałem się go wymówić we wszystkich możliwych odmianach, wreszcie skończyło się na zapisaniu maila na kartce).

Na szczęście nie tylko ja mam takie problemy, dlatego pomimo narodowej dumy Koreańczycy kombinują jak ułatwić sobie kontakty z ludźmi pochodzącymi z zachodu. Zasadniczo sposoby są dwa. Po pierwsze nasz skośnooki kolega może sam wymyślić sobie jakiś przydomek (choć najczęściej robi to za niego nauczyciel angielskiego). Takie drugie, amerykańskie imię jest zwykle stosunkowo proste i wykorzystuje się je przy rozmowach z obcokrajowcami. Stąd nie zdziwcie się jeśli w centrum Seulu podejdzie do was jakiś Azjata i bez mrugnięcia okiem powie: ‘Hi my name is Tom’. Nie oznacza to, że mamy do czynienia z podróżującym po Korei Amerykaninem, tylko nowoczesnym, otwartym na globalizację Koreańczykiem.

Drugi sposób, popularny zwłaszcza wśród starszych osób, to wykorzystanie inicjałów swojego imienia. W Korei są one zwykle dwuczłonowe i z takiego 민규 김(Min-kyu Kima) wyjdzie nam przepiękny MK Kim. Taka skrócona forma potrafi przylgnąć do naszego Azjaty niczym rzep i w ten sposób wołać tak będą na niego wszyscy, w tym też inni Koreańczycy.

#merkuriusz - tag z ciekawostkami z Korei Południowej (i nie tylko)

#gruparatowaniapoziomu #korea #ciekawostki pokaż całość

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, rozpoczynały się targi i jarmarki (mercatus), które trwały do 20 listopada. Cyceron wspomina, że Numa Pompiliusz, w półlegendarny król Rzymu, ustanowił mercatus w celu ułatwienia handlu i powiązał go z ludi Cereales. Od tego momentu na rynkach gromadziło się więcej ludzi.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#18-11

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Barba non facit philosophum
- Broda nie czyni filozofem
- Gelliusz (II wiek n.e.) - pisarz rzymski
- źródło: Gelliusz, Noce Attyckie, IX, 2, 1–7

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

RZYMSKA OZDOBA UKAZUJĄCA WALKĘ GLADIATORÓW

Rzymska ozdoba do spinana szat ukazująca walkę gladiatorów. Datowane na II-III wiek n.e.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/rzymska-ozdoba-ukazujaca-walke-gladiatorow/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

[ANW] „Gdzie Oni są?” czyli Paradoks Fermiego i próba 10 możliwych odpowiedzi.

Kolejna seria z zapowiadanego cyklu: [ Artykuł Na Weekend ]

Link do znaleziska (dodałem tłumaczenie w komentarzu) https://www.wykop.pl/link/4649627/anw-gdzie-oni-sa-czyli-paradoks-fermiego-i-proba-10-mozliwych-odpowiedzi/

#nauka #astronomia #astrofizyka #eksploracjakomosu #ewolucja #kosmos #zycie #egzoplanety #wszechswiat #natura #swiatnauki #gruparatowaniapoziomu #liganauki #ligamozgow #mikroreklama pokaż całość

źródło: fermi-paradox-cover.jpg

Kopciuszek zwyczajny (Phoenicurus ochruros)
#vaticanouccello #vaticanowallpapers #ptaki #wikipedia #gruparatowaniapoziomu

źródło: i.imgur.com

Nasi bracia Wandalowie

Kiedy dwa lata temu pojawiły się pierwsze informacje o Wandalach we wsi Łętowice pod Tarnowem, na okolicę padł strach. „Wandale u nas? – pytano z niedowierzaniem. Później okazało się, że chodziło tylko o znalezisko archeologiczne – urnę z prochami kobiety i grób jamowy wojownika z fragmentami oszczepu i tarczy. Ostatnio pojawił się pomysł stworzenia muzeum – drewnianej chaty, w której pokazane zostałoby życie tego germańskiego plemienia. Nie wiadomo jednak, kiedy uda się tego dokonać, bo Wandalowie mają w Polsce fatalny PR. Niesłusznie.

Słowa „wandalizm” po raz pierwszy użył pewien biskup francuski w 1794 r. dla określenia niszczycielskich rajdów po parafiach dokonanych przez oddziały sił rewolucyjnych i ta łatka przykleiła się na dobre do starożytnych Wandalów. Niesłusznie, bo w kategorii „gwałt i rabunek” Wandalowie wypadają dość przeciętnie na tle swojej epoki. Poza tym byli waleczni i niezwykle zaradni.

Wandalowie, lud o pochodzeniu germańskim, mieszkali na naszych ziemiach przez blisko sześć wieków, ponad dwadzieścia pokoleń. Archeolog prof. Teresa Dąbrowska z Muzeum Archeologicznego w Warszawie w książce „Początki kultury przeworskiej” (nazwa tej kultury archeologicznej wywodzi się od wykopalisk w miejscowości Gać koło Przeworska, których dokonano w 1905 roku) dowiodła, że plemiona wandalskie przybyły tutaj na przełomie III i II w. p.n.e.

Od dziesięcioleci toczono spór o to, kto tworzył ową kulturę. Celtowie, którzy także żyli na naszych ziemiach, Germanie czy też nasi słowiańscy praojcowie? A może była to mieszanka plemion o różnym pochodzeniu? Jednym z dowodów rozstrzygających tę zagadkę było odkrycie grobu ze spalonymi prochami trzyletniego dziecka, dokonane pod Jarocinem latem zeszłego roku. Dziecko pochodziło prawdopodobnie z arystokratycznej rodziny, bo wyprawiono je na tamten świat z nie lada jak na owe czasy kosztownościami: łyżką i srebrnym pucharkiem. Sensację wzbudził napis runiczny na owej łyżce – dowód, że byli to Germanie, bo to oni posługiwali się takim pismem. Najprawdopodobniej wszystkie plemiona tworzące ową kulturę były spokrewnione i wspólnie później wystąpiły na arenie dziejów jako Wandalowie.

O Wandalach wiemy tylko tyle, ile inni o nich napisali – ich pisma i kroniki, jeśli kiedykolwiek istniały, to przepadły bądź zostały zniszczone. Już dawno przyjęto w historiografii, że Wandalowie przybyli ze Skandynawii, bo tak mniemał Tacyt. Tezę tę obalili jednak polscy archeologowie. – Znaleziska z obszaru północnej Polski są starsze co najmniej o kilka pokoleń od tych z Danii i Szwecji – twierdzi prof. Andrzej Kokowski, archeolog z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, współautor albumu „Wandalowie – strażnicy bursztynowego szlaku”. Polska kolebką ludu germańskiego? Dlaczego nie. Dzisiaj to już nie ma żadnego znaczenia politycznego.

W pierwszym okresie swojego pobytu na naszych ziemiach w czasach przed naszą erą Wandalowie zetknęli się z Celtami, którzy żyli na terenach dzisiejszej Polski i jako bardziej cywilizowani od Wandalów nauczyli ich, jak być dobrymi rolnikami i pasterzami oraz upowszechnili żelazo. Efekty dobrego sąsiedztwa obu plemion archeologowie odnaleźli np. na Kujawach. Germanie okazali się pojętnymi uczniami, bo później, w latach 100-400 n.e., stworzyli największe w świecie barbarzyńskim zagłębia hutnicze.

Jedno znajdowało się na dzisiejszym Mazowszu, między Milanówkiem a Pruszkowem, drugie w Górach Świętokrzyskich, a trzecie na dzisiejszym Śląsku Opolskim. Największy był ośrodek świętokrzyski, gdzie obok siebie stało kilkadziesiąt tysięcy dymarek, z których można było wyprodukować 4000-5000 ton żelaza rocznie. Prof. Andrzej Kokowski szacuje, że owo zagłębie hutnicze mogłoby obsługiwać nawet milionową armię! Nic dziwnego, że w swoich czasach kowale i hutnicy byli szczególnie poważani, co widać we wnętrzach ich grobów.

Ciała zmarłych palono na stosie, bo wierzono, że to jedyny sposób, aby dusza została uwolniona i mogła poszybować w zaświaty. Wszystkie prochy z paleniska składano do grobu w popielnicach wraz z uzbrojeniem i wartościowymi przedmiotami, jakimi się otaczali za życia. Często wśród spalonych szczątków ludzkich natrafia się na kości zwierząt i ptaków. Być może to ślady jakichś wierzeń plemiennych, a może po prostu prowiant na ostatnią drogę. W grobach znaleziono też fragmenty kilkunastu różnych naczyń. Prof. Kokowski podejrzewa, że to pozostałość po pożegnalnej uczcie.

Wandalscy zbrojni wywoływali silne wrażenie. Tacyt, opisując wandalskie plemię Hariów (żyjących najprawdopodobniej na Kujawach), kreśli obraz demonicznych wojowników, którzy malują tarcze na różne kolory i idą do walki nocą. Wrogiem dla Wandali byli przede wszystkim Goci, inne germańskie plemię, z którymi toczyli wojny i którzy wypchnęli ich z północnej Wielkopolski. Wandalowie zamieszkiwali zatem dzisiejszą południową i zachodnią część tego regionu, Kujawy, Dolny Śląsk, Świętokrzyskie i Małopolskę, zaś Goci w różnych okresach zajmowali Pomorze Gdańskie, północne i wschodnie Mazowsze, Lubelszczyznę i dalej zachodnią Ukrainę. Symboliczną granicą między dwoma wrogimi ludami była Wisła.

Między Rzymem a Wandalami przez prawie dwa wieki – od I wieku n.e. do końca II wieku n.e. – panował względny pokój, bo imperium i dzisiejsze ziemie Polski łączył szlak bursztynowy, którego strzegły właśnie wandalskie plemiona. Biznes się skończył, kiedy Imperium Rzymskie zaczęło słabnąć wskutek wewnętrznego rozkładu i naporu plemion germańskich z całej Europy. Pod koniec IV wieku zaczął się okres wędrówek ludów wywołanych najazdem Hunów na Europę. Nad Wisłę zaczęły docierać wieści o wspaniałych miastach w ciepłych krajach południa, które można łatwo posiąść.

Plemiona wandalskie postanowiły ruszyć w długą podróż. Największego wyczynu dokonali Hasdingowie, odłam Wandalów z dzisiejszej centralnej Polski, który sprzymierzył się z sarmackim plemieniem Alanów. Udali się na zachód, zimą 406-407 roku przeszli Ren i najechali Galię (dzisiejszą południową Francję). Następnie po rajdzie przez Półwysep Iberyjski i północną Afrykę w sile 80 tysięcy ludzi dotarli do dzisiejszej Tunezji, gdzie w 429 roku stworzyli kwitnące państwo. Jego królem został wódz Wandalów, Genzeryk, a stolicą Kartagina.

W 455 roku w brawurowym wypadzie Wandalowie zdobyli Rzym. Po opanowaniu miasta podobno zdejmowali metalowe klamry, które były spoiwem rzymskich budowli, by je później przetopić. Państwo Wandalów, kontrolujące część Morza Śródziemnego, najbardziej drażniło władców Bizancjum, ale kiedy panował Genzeryk (lata 429-477), niewiele mogli na to poradzić. Genzeryk był trudnym przeciwnikiem.

Jako wódz, a także mecenas sztuk dorównywał zdolnościom rzymskim cezarom. Dopiero po jego śmierci państwo Wandalów zaczęło słabnąć. W 533 roku Bizantyjczycy postanowili się z nimi rozprawić. Dla zmylenia tropu wywołali bunt ludności Sardynii (należącej wówczas do Wandalów). Gdy Wandalowie wysłali zbrojnych do tłumienia buntu, Bizantyjczycy wylądowali pod Kartaginą i rozgromili germańskich wojowników. Tych, którzy zostali przy życiu, wcielono do armii cesarskiej. Reszta ludności rozpłynęła się w morzu innych ludów. Tak Wandalowie zniknęli z areny dziejów.

Podczas przygód w Afryce germańscy wojownicy utrzymywali kontakt ze swoimi pobratymcami, którzy zostali w starej ojczyźnie nad Wisłą. Świadczą o tym prezenty z Afryki, które wydobyto z ziemi. Na przykład pod Przeworskiem znaleziono dwie późnoantyczne amfory na oliwę pochodzenia północnoafrykańskiego, a pod Skierniewicami wydobyto złotą zawieszkę z IV wieku n.e. ozdobioną wyobrażeniami ryb (Wandalowie w IV wieku przyjęli ariańską wersję chrześcijaństwa).

Zdzisław Skrok w książce „Słowiańska moc, czyli o niezwykłym wkroczeniu naszych przodków na europejską arenę” stawia tezę, że w momencie napływu Słowian do kraju nad Wisłą na przełomie V i VI wieku n.e. mieszkało tam sporo Wandalów i zawiązał się swoisty słowiańsko-wandalski sojusz. Wandalów było mało, ale mieli więcej praktycznych umiejętności: umieli wyrabiać broń, narzędzia, byli dobrymi rolnikami. Słowianie natomiast razili prymitywizmem w każdej dziedzinie życia. Byli jednak znacznie liczniejsi. Dlatego Wandalowie roztopili się w ich masie, a ich język poszedł w zapomnienie.

Prof. Kokowski powątpiewa w taki sojusz, bo exodus Wandalów i przybycie Słowian dzieli około 100 lat. Jest jednak pewien, że nieliczne grupy poprzednich gospodarzy pozostały na naszych ziemiach. Nigdy bowiem żadna grupa etniczna dobrowolnie nie wyjeżdża w całości. Coś jednak jest na rzeczy, bo Polacy kiedyś snobowali się na pochodzenie od Wandalów. Wspomina o tym w XII wieku angielski kardynał Gerwazy z Tilbury oraz polski kronikarz Wincenty Kadłubek, którego zdaniem Wanda, co nie chciała Niemca, była właśnie królową plemienia żyjącego nad Wisłą. I to od niej wszyscy poddani mieli przyjąć nazwę Wandalów.

Żyjący w czasach Łokietka na początku XIV wieku franciszkanin Dzierzwa twierdził z kolei, że wszyscy Polacy pochodzą od Wandala, potomka Jafeta, syna Noego. Dopiero w XVI stuleciu polska szlachta zaczęła szukać innego pochodzenia, bo chciała uzasadnić swoją pozycję w stosunku do kmieci i mieszczan. I wybrała Sarmatów, bo ci znani byli w historiografii jako świetni jeźdźcy. Od końca XVIII wieku wiadomo już było jednak, że wszyscy jesteśmy Słowianami. Czy mamy w sobie jakąś domieszkę krwi dzielnych plemion germańskich znad Wisły? Być może. Ważniejsze jednak jest to, aby Wandalowie znaleźli swoje miejsce w historycznej wyobraźni Polaków, skoro żyli i umierali na naszej ziemi.

https://www.newsweek.pl/wiedza/nasi-bracia-wandalowie/yfv1sh5
#gruparatowaniapoziomu
#historia
#polska pokaż całość

źródło: i.imgur.com

NAWET NIEWOLNIK W ARMII

Po tragicznej klęsce Rzymian pod Kannami w 216 roku p.n.e. Rzym był do tego stopnia pozbawiony rekrutów, że werbował do armii nawet niewolników. Określano ich mianem voluntarii lub volones.

W sytuacji kiedy zaczynało brakować Rzymowi wolno urodzonych mężczyzn zdolnych do walki, Rzymianie nie mieli innego wyjścia. Do rzymskich punktów poborowych zgłosiło się ponoć 8000 młodych i zdolnych do walki niewolników, którzy utworzyli osobny oddział. Otrzymali oni uzbrojenie (z pieniędzy państwa), a w zamian za służbę obiecano im wolność.

Konsul w roku 215 p.n.e. – Tyberiusz Grakchus (dziadek słynnych braci Grakchów) – objął dowództwo nad armią niewolników. Grakchus ponoć wykazywał się dużą łagodnością wobec niewolników, którzy próbowali wykorzystać sytuację, aby uciec. Po jednej ze zwycięskich bitew wyzwolił niektórych niewolników w swoim legionie, którzy mimo wszystko pozostali przy nim. Dzięki swojej postawie zaskarbił sobie szacunek żołnierzy.

W 214 roku p.n.e. Grakchus został prokonsulem i nadal dowodził legionem niewolników i regularnej armii. W tym czasie prowadził walki w centralnej i południowej Italii z oddziałami Hannibala.

Finalnie w roku 213 p.n.e. ponownie został konsulem, by w roku 212 p.n.e. zginąć w Lukanii w trakcie kąpieli w termach. Dowódca miał zginąć podstępem, jednak Hannibal zorganizował mu należyty pogrzeb i zwrócił prochy do Rzymu. Nie znamy jednak dalszych losów niewolników w armii rzymskiej.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/nawet-niewolnik-w-armii/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg