Koronium i nebulium - pierwiastki, których nie ma - Astronarium odc. 74

Czy w kosmosie istnieją nieznane nam pierwiastki? Astronomom wydawało się, ze znaleźli sposób na ich poszukiwanie. Efekty okazały się jednak zaskakujące. W tym programie pokażemy historię koronium i nebulium - pierwiastków, które nie istnieją.

Link do znaleziska: https://www.wykop.pl/link/4696943/koronium-i-nebulium-pierwiastki-ktorych-nie-ma-astronarium-odc-74/

Wrzucił: @RETROWIRUS

Coś fajnego nam umyka? Poinformuj mnie @botpoziomu
Jeżeli chcesz obserwować osobny tag dla tych wpisów, obserwuj: #botpoziomu

Ten wpis to inicjatywa podnoszenia poziomu na wykopie przez wołanie do znalezisk o merytorycznych treściach. Jest nas już ponad 400 osób. Zeby dolaczyc nalezy kliknac na ten link https://mirkolisty.pvu.pl/list/1UH8sCyT1AtCCdXr nastepnie zalogowac sie swoim kontem wykop.pl i kliknac dolacz w tej grupie. Przepraszam jak troche wymagajace nie my to wymyslalismy :(

#nauka #qualitycontent #gruparatowaniapoziomu #ciekawehistorie #ciekawostki #nauka #liganauki #swiat #zainteresowania #ciekawostki #nauka #kosmos #astronomia pokaż całość

źródło: Screen Shot 2018-12-15 at 20.36.18.png

[ANW] Rewolucja AI, czyli droga do powstania Superinteligencji ( część I )

Link do znaleziska (dodałem tłumaczenie w komentarzu) https://www.wykop.pl/link/4697803/anw-rewolucja-ai-czyli-droga-do-powstania-superinteligencji-czesc-i/

#nauka #sztucznainteligencja #ai #komputery #informatyka #ewolucja #czlowiek #bezpieczenstwo #osobliwosc #swiatnauki #gruparatowaniapoziomu #liganauki #ligamozgow #mikroreklama pokaż całość

źródło: PPTExponentialGrowthof_Computing-1-600x512.jpg

Kilka tygodni pracowaliśmy nad tym materiałem Jak działa konflikt pokoleń?
Jeśli uważasz materiał za wartościowy, możesz pomóc wykopać. ( ͡° ͜ʖ ͡°)ﾉ

#nauka #ciekawostki #zainteresowania #psychologia #gruparatowaniapoziomu #konflikt pokaż całość

źródło: absurd.png

Na zdjęciu widoczny jest wyprodukowany w 1973 roku samolot pasażerski McDonnell Douglas DC-10 należący do linii lotniczych United Airlines (rejestracja N1819U) sfotografowany na lotnisku w Los Angeles w roku 1976.

Prawie 13 lat później - 19 lipca 1989 roku - samolot stał na lotnisku w Denver, przygotowując się do wykonania lotu o numerze 232 - z Denver do Filadelfii z międzylądowaniem w Chicago. Na pokładzie maszyny znalazło się łącznie 296 pasażerów i członków załogi - wśród nich wiele rodzin z dziećmi, korzystającej z promocji pozwalającej na zakup biletu dla dziecka za 1 centa.

Załoga w kokpicie samolotu była bardzo doświadczona. Kapitanem lotu był Al Haynes - weteran linii, mający na koncie prawie 30000 godzin spędzonych w powietrzu - ponad 7000 na samolotach typu DC-10. Pierwszy oficer Bill Records był również doświadczony - na koncie miał ponad 20000 wylatanych godzin. Trójkę w kokpicie dopełniał inżynier pokładowy Dudley Dvorak, mający na koncie 15000 godzin wylatanych w powietrzu. Sam samolot do tego momentu miał na koncie 43401 wylatanych godzin i 16997 startów i lądowań.

O godzinie 14:09 czasu lokalnego lot 232 poderwał się z pasa lotniska Stapleton, wyruszając w lot do Chicago. Przez pierwszą godzinę lotu wszystko przebiegało rutynowo. Jednak o godzinie 15:16 przez samolot przeszedł silny wstrząs, połączony z odgłosem przypominającym wybuch dobiegającym z tyłu kadłuba. Samolot, pochylony w skręcie w prawo, nagle zaczął się trząść. W kokpicie załoga dostrzegła, iż doszło do awarii silnika numer 2, zamontowanego w ogonie samolotu. Nie zwlekając ani sekundy, piloci odcięli dopływ paliwa, starając się ustabilizować lot maszyny. O ile wibracje ustały, to załoga nagle zauważyła, iż utraciła cały płyn hydrauliczny służący do operowania powierzchniami sterującymi samolotu. Pilotujący maszynę pierwszy oficer Records zauważył, iż pomimo tego, że całą siłą starał się wyrównać lot z pomocą lotek i steru kierunku, to samolot cały czas pogłębiał skręt w prawo. Kapitan Haynes działał szybko - zwiększając ciąg w prawym silniku maszyny i zmniejszając go w lewym spowodował, iż samolot przestał zakręcać. Piloci zachowali więc choć część kontroli nad samolotem, choć nie było to wiele. Wkrótce samolot zaczął niekontrolowanie opadać i wznosić się, wchodząc w trajektorię lotu znaną jako fugoida.

Wtedy jednak do załogi niejako uśmiechnął się los. Jednym z pasażerów samolotu lecących w pierwszej klasie był Dennis Fitch - pilot linii United i instruktor na samolotach typu DC-10. Wyczuwając, iż maszyna znalazła się w kłopotach zaoferował on swoją pomoc załodze. Wkrótce, Fitch znalazł się w kokpicie, przejmując od załogi sterowanie samolotem z pomocą ciągu silników. Piloci wkrótce zgłosili problem kontroli lotów - ta nakazała lotowi 232 skierować się w stronę lotniska w mieście Sioux City w stanie Iowa.

Ze względu na specyfikę awarii, Fitch nie był w stanie kontrolować zarówno prędkości lotu jak i prędkości opadania. Dlatego samolot podchodził do pasa z prędkością prawie dwukrotnie przekraczającą optymalną do lądowania samolotem DC-10. Tuż przed dotknięciem pasa prawe skrzydło samolotu opadło - Fitch natychmiast zwiększył moc, ale było już za późno. Przednie skrzydło uderzyło o ziemię - siła kontaktu rozerwała zbiornik paliwa, rozpoczynając pożar. Siła uderzenia oderwała również sekcję ogonową maszyny. Samolot, całkowicie poza kontrolą, rozpadł się na kilka dużych części - kokpit maszyny wraz z sekcją dziobową został katapultowany w stronę pola kukurydzy nieopodal pasa startowego. Środkowa część maszyny kilkakrotnie obróciła się wokół własnej osi nim zatrzymała się do górny nogami w polu kukurydzy. Obserwujący katastrofę świadkowie nie wierzyli, iż ktokolwiek mógł przeżyć tak twarde lądowanie.

Wkrótce jednak ratownicy raportowali o natknięciu się na ocalałych pasażerów i członków personelu pokładowego. Łącznie z 296 pasażerów i członków załogi katastrofę przeżyło 185 osób. Zginęło 111 osób - większość na skutek ran odniesionych w wyniku uderzenia o ziemię, aczkolwiek 35 pasażerów zmarło na skutek uduszenia się dymem powstałym w wyniku pożaru paliwa. Z 52 dzieci na pokładzie maszyny zginęło 11. Wszyscy czterej piloci w kokpicie przeżyli, aczkolwiek zostali poważnie ranni.

Narodowa Rada Bezpieczeństwa Transportu bardzo szybko rozpoczęła śledztwo. Podczas oględzin wraku skupiono się w dużej mierze na silniku numer 2 - to właśnie od jego awarii rozpoczęły się problemy lotu 232. Szybko zauważono, iż na miejscu katastrofy brakowało niezwykle ważnego elementu - całego dysku turbiny silnika. Oględziny ogona samolotu wykazały również poważne uszkodzenia powierzchni sterowych i ślady masywnego wycieku płynu hydraulicznego. Szybko za główną hipotezę dotyczącą przyczyny katastrofy przyjęto rozerwanie dysku turbiny. Odłamki rozpadającej się konstrukcji miały po rozpadnięciu się wystrzelić z ogromną prędkością poza osłonę silnika i doprowadzić do uszkodzenia steru kierunku, steru wysokości i zniszczenia przewodów z płynem hydraulicznym. Pomimo szeroko zakrojonych poszukiwań oraz ustalenia przez firmę General Electric (producenta silników) kwoty 60 tysięcy dolarów jako nagrody za znalezienie dysku, przez pierwsze kilka miesięcy nie natrafiono na ślad brakującej części.

Przełom przyszedł 10 października. Wtedy to Janice Sorenson natrafiła na wbite w ziemię fragmenty dysku turbiny na polu kukurydzy podczas żniw. Natychmiast zawiadomiła o tym władze. Fragmenty feralnej części szybko przetransportowano do Waszyngtonu, gdzie metalurgowie NTSB odkryli ślady pęknięć zmęczeniowych. Pęknięcia te wynikały z nieprawidłowej obróbki stopu tytanu, z której wykonano dysk. Wada pozostała jednak niezauważona, w dużej mierze z powodu niedokładnych kontroli dokonywanych przez mechaników linii lotniczej. To właśnie te dwa powody uznano za przyczynę tragedii.

Linie United Airlines używały samolotów DC-10 do roku 2001 - maszyny zostały zastąpione w służbie przez Boeingi 777.

#historia #historiajednejfotografii #lotnictwo #usa #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: imgproc.airliners.net

Asia wealth map 2018

Widać ogromną przepaść na linii Korea Północna-Korea Południowa i Japonia-Azja.

Średnie bogactwo na osobę dorosłą (in US dollars):

Singapur - 283 118 (1,25 razy więcej niż Japonia)
Hong Kong - 244 672 (1,08 razy)

Japonia - 227 235

Tajwan 212 375 (1,07 razy mniej niż Japonia)
Macau - 203 900 (1,1 razy)
Korea Południowa - 171 739 (1,3 razy)
Chiny - 47 810 (5 razy)

Polska - 31 794 (7 razy)

Rosja - 19 997 (11 razy)
Indie - 7 024 (32 razy)
North Korea - 5 300 (43 razy)

Różnica jest jeszcze wyraźniejsza, gdy porównamy medianę.
Pokazuje to jak większość Azji jest zacofana. Nierówności społeczne dużo mówią o stopniu rozwinięcia danego kraju.

Mediana bogactwa na osobę dorosłą (in US dollars):

Japonia - 103 861
Singapur - 91 656 (1,1 razy mniej niż Japonia)
Tajwan - 78 177 (1,3 razy)

Korea Południowa - 65 463 (1,6 razy)
Hong Kong - 58 905 (1,8 razy)
Chiny - 16 333 (6 razy)

Polska - 10 572 (10 razy)

Malezja - 7 000 (15 razy)
Rosja - 2 739 (38 razy)
Indonezja - 1 597 (65 razy)
Indie - 1 289 (81 razy)

https://en.m.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_wealth_per_adult

#gruparatowaniapoziomu #mapy #mapporn #kalkazreddita #japonia #chiny #polska #korea #indie #rosja #azja pokaż całość

źródło: 1544891645760.jpg

Kapitaliści mają psi obowiązek zapewnić robotnikom:

prawo do codziennego odpoczynku nocnego (a nie tzw. dyspozycyjność, elastyczny czas pracy)
prawo do odpoczynku corocznego (urlop wypoczynkowy)
prawo do potomstwa (urlopy wychowawcze, nie zwalnianie kobiet w ciąży, nie odrzucanie wniosków o zatrudnienie kobiet deklarujących chęć posiadania dzieci)
prawo do godności (nie poniżanie pracownika i odmawianie mu zapłaty, wypłacanie należnych pieniędzy bez groźb zwolnienia - "nie musisz pracować, na twoje miejsce jest 100 innych, którzy z pocałowaniem ręki wezmą za połowę stawki tą robotę")
prawo do realizacji potrzeb fizjologicznych; ponad połowa brytyjskich pracowników uskarża się, że nie mogą w czasie pracy wyjść do toalety
godziwe wynagrodzenia (patrz cytaty powyżej)
brak obniżania statusu materialnego poprzez nacisk na likwidację lub obniżkę płacy minimalnej, obniżkę wynagrodzenia za pracę w godzinach nocnych i nadliczbowych czy warunkach szkodliwych dla zdrowia itd.


#korwin #jkm #libertarianizm #liberalizm #komunizm #ekonomia #gospodarka #historia #4konserwy #bekazlewactwa #neuropa #gruparatowaniapoziomu #antykapitalizm pokaż całość

#iiwojnaswiatowawkolorze

Znacie to uczucie, kiedy oglądacie ostatni sezon serialu i wiecie, że sezon ten będzie ostatni i nie skończy się jak poprzednie - a bohaterowie zginą, a historia zakończy się upadkiem - ale mimo to nadal oglądacie? Ja tak miałem przy ostatnim sezonie ''Zakazanego imperium'' (polecam, tak nawiasem mówiąc). Zapraszam na ostatnią, V. już edycję ''Barbarossy''. A że to ostatnia część tej długiej opowieści... to zakończymy ją z wielkim hukiem. Musimy już wracać do tematu, jeśli chcę zrobić to jeszcze przed Świętami.

Żołnierze Szwedzkiego Korpusu Ochotniczego atakują miotaczem ognia sowiecki bunkier. Półwysep Hanko, sierpień 1941 r.

Jednym z ważniejszych celów Finów podczas walk z sowieckimi okupantami był półwysep Hanko, okupowany (''wydzierżawiony'') od 1940 r. Sowieci założyli tam bazę oraz baterie artylerii nadbrzeżnej, zaś garnizon stanowiła jedna brygada piechoty, silnie wzmocniona jednostkami pancernymi i inżynieryjnymi. Całość była dowodzona przez gen. Dzikowa i liczyła ponad 25 tys. ludzi.
Finowie do ataku przeznaczyli Grupę ''Hanko'', wydzieloną z 17. DP i wzmocnioną grupą artylerii z setką dział. W składzie grupy walczyli też szwedzcy ochotnicy. Sam Mannerheim rozkazał: ''Zrzucić w morze radziecką bazę morską!''.

Pierwszy atak lądowy nadszedł 1 lipca 1941 r., jednak radziecka obrona była zbyt silna, spychając fińskich żołnierzy na pozycje wyjściowe. Walka przyjęła charakter pozycyjny, a fińska grupa została uszczuplona i jej aktywność ograniczała się głównie do patroli, wypadów i ostrzału artylerii. Bazę bombardowała jednak Luftwaffe i fińskie lotnictwo. Finowie odesłali większość sił do Karelii, pozostawiając tylko wspomnianą grupę, która miała prowadzić oblężenie. Sowieci jednak wyprowadzili serię kontrataków, m.in. dokonując lądowania na wyspie Morgonland (wzięli do niewoli aż 6 jeńców) i Bengtskär (doszło do zaciętej walki i silnych bombardowań, w której poległo 32 fińskich żołnierzy, jednak zadano dwukrotnie wyższe straty Sowietom). Obie strony prowadziły niewielkie operacje desantowe. Fińska marynarka wojenne postawiła zapory minowe, ryglując w ten sposób szlak zaopatrzeniowy na półwysep i archipelag.

Szybkie postępy Niemców, duże straty, oraz pogarszająca się sytuacja aprowizacyjna na półwyspie spowodowały, że Sowieci postanowili się wycofać. Ewakuacja trwała od 16 października 1941 r. do 2 grudnia. Radziecka flota straciła na fińskich i niemieckich minach trzy niszczyciele i dwa transportowce (jeden nosił nazwę - nomen omen - ''Iosif Stalin''). Straty fińskie wyniosły łącznie 961 ludzi, w tym 297 poległych. Sowieckie były wyższe i wyniosły 2 tys., w tym 800 poległych.

#unternehmenbarbarossa #barbarossa

Autor postu: II wojna światowa w kolorze

#iiwojnaswiatowa #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #historiajednejfotografii #zdjeciazwojny pokaż całość

źródło: 48051769_2263626343682137_1887699578984071168_n.jpg

Dziś znów krótko, do przeczytania w autobusie. Rozpatrujemy kolejne trzy archetypy, tym razem z późnego średniowiecza, zatem obowiązkowo mamy tutaj trzech rycerzy, a jednak tak różnych, jak to tylko możliwe i żaden z nich nie jest nudnym, dziesiątym z kolei dziedzicem jakiegoś tam herbu na zadupiu - dla każdego z nich rycerski tytuł znaczy coś innego, każdy też inaczej się doń odnosi. Zaczynamy!

#naprawiamfantasy <- tag który ogniem i żelazem usuwa raka, którego dostałeś po Dungeons And Dragons

4. Rycerz - bandyta
Imię: Cormac mac Auchinleck
Pochodzenie: Szkockie wyżyny.
Wiara: W siebie i swój klan.
Ulubiona broń: Claidheamh dà làimh, ogromny miecz oburęczny
Temat muzyczny: Scotland the Brave
Cormac aktywnie działa na rzecz niepodległości Szkocji. Lubi nazywać się bojownikiem o wolność. Inni raczej nazwaliby go bandytą, czy raubritterem, acz nigdy w twarz - płomiennowłosy, potężnie zbudowany szkot o poznaczonej bliznami twarzy budzi grozę samym swoim wyglądem. Jego klan nie jest na tyle potężny, żeby poważnie zagrozić angielskiej państwowości, zatem powziął on drogę walki partyzanckiej - napada na drogach na karawany, kupców i podróżnych. Z krzykiem wypada z krzaków, sam lub z kilkorgiem kuzynów mordując bez litości i grabiąc dobra, które później zasilają klanowy skarbiec. Niestety jakkolwiek bardzo chciałby mieć się za rycerza Cormacowi coraz bliżej niestety do zwykłego bandyty nie tylko metodami działania, ale i zainteresowaniami - ukrywanie się przed prawem jest stresujące, więc pije coraz więcej i odwiedza niewiasty wątpliwej prowieniencji. Jego przodkowie bardzo chcieliby, żeby wyprostował swoje postępowanie i okrzyk "Pieniądze albo życie" zastapił "Alba gu bràth!"

5. Rycerz bez skazy
Imie: Brat Łukasz, dawniej Liwa z Mitawy.
Pochodzenie: Inflanty.
Wiara: Katolicyzm. Brat Łukasz jest bardzo wierzący.
Ulubiona broń: Pismo mówi, że rycerz Chrystusa powinien na przypasać prawdą miecz Ducha, ale Brat Łukasz wybornie radzi sobie ze zwykłym mieczem. Według zakonnej tradycji jest skromny i pozbawiony imienia.
Temat muzyczny: Christ ist erstanden
Mały Liwa został przygarnięty przez kawalerów mieczowych jako sierota po tym, jak jego wioskę najechali i spalili Żmudzini. Malutkiego chłopca znaleziono pomiędzy zwierzętami, co pobożni zakonnicy uznali za podobieństwo do Chrystusa i wzięli dziecko na wychowanie. Liwa okazał się chłopcem posłusznym, mądrym, pracowitym i pobożnym, a przy tym wesołym. Zakonnicy wyszkolili go i wyświęcili jak umieli najlepiej, a on okazał się wzorem rycerskich cnót. Wychowany na baśniach i ideałach Brat Łukasz jest ich apoteozą - rycerzem bez skazy, skromnym, gotowym do pomocy i wierzącym. Jest też bardzo bitny i gotów do walki z poganami i każdym, kto by się z nimi sprzymierzał - zatem Żmudzinami, Litwinami i Polakami. Burza blond loków na twarzy cherubina podoba się kobietom, jego piękny głos gwarantuje mu posłuch, jest więc posłem krzyżackim w Polsce. Czy zdoła przekonać mieszkańców tego kraju do porzucenia związków z poganami i nawrócenia?

6. Rycerz z przypadku
Imię: Sir Cadwgan of Agincourt
Pochodzenie: Walia
Wiara: Od dość niedawna katolicyzm
Ulubiona broń - do niedawna cokolwiek wpadło w ręce, ze szczególnym uwzględnieniem młota, teraz pięknie zdobiony francuski młot wzoru "bec de corbin".
Temat muzyczny: Gwarchodd Llanddona
Cadwgan pochodzący z małej walijskiej wsi całe życie miał pecha. Pechowo poznani koledzy odciągali go od nauki zawodu cieśli. Pechowo wcześnie zaczął zaglądać do butelki. Pechowo nie szło mu w życiu. Pechowo dobrał szajkę bandytów, do której się przyłączył i wreszcie pechowo wpadł schwytany przez angielskiego szeryfa za zabójstwo młotkiem. Osadzony w więzieniu czekał na wyrok aż do czasu ogłoszenia królewskiej amnestii za udział w wyprawie wojennej. Cadwgan nie zastanawiał się dwa razy - potrafił strzelać z łuku, kłusował wszak w królewskich lasach. Początkowo wyprawa szła dobrze, aż do pamiętnej bitwy pod Agincourt. Tam, kiedy francuska szarża zepchneła ku niemu angielskie rycerstwo dostrzegł w oddali powalonego rycerza francuskiego. Pobiegł tam dzierżąc ciężki młot z nadzieją na łupy, ale na miejscu okazało się, że francuski rycerz walczy w wysokiej trawie na śmierć i życie z angielskim możnym. Niewiele myśląc Cadwgan uderzył wroga młotem i zgładził na miejscu. Za uratowanie życia angielskiemu arystokracie i zabicie, jak się okazało, Antoniego, brata hrabiego Nevers, po bitwie król Henryk Piąty pasował go na rycerza. Cadwgan ani fizycznie ani moralnie nie dorasta do noszonej przez siebie zbroi, ciosem młota potępił się i ciosem młota wyniósł do chwały, ale liczył na wolność a nie tytuł szlachecki i trudno mu się odnaleźć wśród angielskiego rycerstwa...

#rpg #grybezpradu #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #fantastyka #fantasy #rycerstwo pokaż całość

źródło: fromoldbooks.org

Gerald Gardner odprawia rytuał Wicca na zmumifikowanej małpie, Anglia 1952 rok.

Wiki

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #religia #myrmekochoria pokaż całość

źródło: 00.jpg

Kelnerzy "wiozą" posiłek dla pracowników podczas budowy hotelu Waldorf-Astoria, USA lata 30. XX wieku.

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #budownictwo #myrmekochoria pokaż całość

źródło: 222.jpg

NIE ZAPŁACIMY ZA WEJŚCIE DO PANTEONU

Poprzedni centro-lewicowy włoski rząd w zeszłym roku rozważał wprowadzenie opłat za wejście do słynnego antycznego rzymskiego zabytku – Panteonu. Jednak nowa koalicja rządowa wrzuciła projekt do kosza.

Zapowiedział tak minister kultury Alberto Bonisoli. Poprzedni plan zakładał pobieranie opłat od wizytujących zabytek w wysokości 2 euro. Pieniądze miały być wykorzystane na cele kulturalne oraz renowację zabytku.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/odkrycie-rzymskie/nie-zaplacimy-za-wejscie-do-panteonu/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym
--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: pantheon_stock_proto.jpg

Bombowce B-17 na lotnisku Kingman Army Airfield w Arizonie, USA 1946 rok.

"Rows of American B-17 bombers, some brand new, awaiting their fate at Kingman Army Airfield, Arizona, 1946. Once the king of the sky, now nothing more than scrap."

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #lotnictwo #iiwojnaswiatowa #myrmekochoria pokaż całość

źródło: 11.jpg

Szczęść Boże!

Mam dla was najnowszy wpis z serii #naukowcywiary autorstwa @MagnaPomerania

link: https://www.wykop.pl/link/4696857/ru%C4%91er-josip-bo%C5%A1kovic-luka-modric-fizyki-i-astronomii-z-xviii-wieku/

Dzisiejszy wpis będzie Ruđerowi Josipowi Boškoviću - był naukowcem, który stworzył podwaliny pod teorie Einsteina, poprawił Newtona, a także nauczył świat jak wyliczać orbity planet na podstawie zaledwie 3 obserwacji ich położenia. Wybitny matematyk, fizyk oraz astronom, który w każdym miejscu darzony był szacunkiem i estymą. Katolik. Jezuita -

#naukowcywiary #katolicyzm #mirkomodlitwa #mikromodlitwa #historia #ciekawostkihistoryczne i może #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, miały miejsce Consualia, festiwal miał miejsce dwukrotnie: 21 sierpnia i 15 grudnia. Tego dnia Rzymianie czcili Consusa, boga opiekującego się ziarnem zgromadzonym w spichlerzach albo Neptunusa Equestrisa. Według Plutarcha Neptunus Equestris i Consus były to różne nazwy na tego samego boga. Co roku odsłaniano ołtarz poświęcony bóstwu, i który został pogrzebany w Circus Maximus. Pierwszym, który według tradycji odnalazł ołtarz był Romulus. Podczas consualiów wszystkie konie, osły i muły były ozdabiane wieńcami i zwalniane od pracy. W Circus Maximus odbywały się wówczas wyścigi konne, zaś w jego podziemiach składano ofiary na ołtarzu Consusa, udostępnianym tylko w czasie tego święta. Wedle rzymskich podań właśnie podczas Consualiów miało dojść do porwania Sabinek. Święto miało charakter rolniczy oraz archaiczny i symbolizowało koniec zbiorów.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#15-12

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

źródło: w.jpg

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

De fumo in flammam
- Z dymu w ogień
- opis: w znaczeniu: "Z deszczu pod rynnę"

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

FRESK UKAZUJĄCY CHIRONA I WYCHOWANKA

Rzymski fresk ukazujący centaura Chirona oraz Achillesa. Młody heros grecki uczy się od swojego nauczyciela gry na lirze. Obiekt datowany na I wiek n.e. Fresk znajdował się w Herkulanum; w tej chwili znajduje się w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/fresk-ukazujacy-chirona-i-wychowanka/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu,

kiedy w lubieżnym zwisa przez ramię przegięciu,

gdy jej oczy zachodzą mgłą, twarz cała blednie

i wargi się wilgotne rozchylą bezwiednie.

Lubię, kiedy ją rozkosz i żądza oniemi,

gdy wpija się w ramiona palcami drżącemi,

gdy krótkim, urywanym oddycha oddechem

i oddaje się cała z mdlejącym uśmiechem.

I lubię ten wstyd, co się kobiecie zabrania

przyznać, że czuje rozkosz, że moc pożądania

zwalcza ją, a sycenie żądzy oszalenia,

gdy szuka ust, a lęka się słów i spojrzenia.

Lubię to - i tę chwilę lubię, gdy koło mnie

wyczerpana, zmęczona leży nieprzytomnie,

a myśl moja już od niej wybiega skrzydlata

w nieskończone przestrzenie nieziemskiego świata. #poezja #gruparatowaniapoziomu #nietagujnanocej pokaż całość

To splątane pola magnetyczne rozpędzają cząstki w dzetach czarnej dziury.

Link do znaleziska (dodałem tłumaczenie w komentarzu) https://www.wykop.pl/link/4696259/splatane-pola-magnetyczne-rozpedzaja-czastki-w-dzetach-czarnej-dziury/

#nauka #astronomia #astrofizyka #fizyka #fizykakwantowa #czarnedziury #kosmos #wszechswiat #czarnamateria #swiatnauki #gruparatowaniapoziomu #liganauki #ligamozgow #mikroreklama pokaż całość

źródło: 181213131242_1_900x600.jpg

Rzadko spotykany dobry esej o podstawach mechaniki kwantowej i jej interpretowaniu. Autorem dobrze znany wszystkim, którzy próbowali się uczyć informatyki kwantowej, Michael Nielsen. Prostuje np. mit o superpozycji jako byciu w wielu stanach jednocześnie i wymyśla trafne określenie: schizofatyczna interpretacja mechaniki kwantowej ( ͡° ͜ʖ ͡°)

What does the quantum state mean?

Saying 0.6|0⟩+0.8|1⟩ is simultaneously 0 and 1 makes about as much sense as Lewis Carroll’s nonsense poem Jabberwocky:

’Twas brillig, and the slithy toves
Did gyre and gimble in the wabe:
All mimsy were the borogoves,
And the mome raths outgrabe.
…

I call the implied way of thinking the “word salad interpretation of quantum mechanics”.

#fizyka #nauka #ligamozgow #gruparatowaniapoziomu #mechanikakwantowa pokaż całość

KONKURS: W CIENIU „METUS GALLICUS”

Do wygrania 3 egzemplarze książki "W cieniu „Metus Gallicus”". Pozycja ukazuje stosunek Republiki Rzymskiej wobec mieszkańców północnej Italii od poł. III w. do poł. II w. p.n.e. Książka jest nagrodą w konkursie, którego organizatorem jest IMPERIUM ROMANUM. Co trzeba zrobić, aby móc się cieszyć z nagrody?

Aby wziąć udział w konkursie, należy w terminie do 28 grudnia 2018 r.:

+ napisać ciekawostkę dotyczącą świata antycznych Rzymian. Cztery najciekawsze teksty zostaną nagrodzone książkami, a ich prace zostaną opublikowane na stronie IMPERIUM ROMANUM.

Teksty, wraz z imieniem, nazwiskiem i adresem zamieszkania uczestnika (przesłane dane zostaną wykorzystane jedynie w wypadku wygranej w konkursie – przekażę je wtedy sponsorowi, by mógł przesłać nagrody, a same imiona i nazwiska zwycięzców opublikuję), należy wysłać zgłoszenie na adres: konkurs@imperiumromanum.edu.pl, umieszczając w tytule maila: „W cieniu „Metus Gallicus”.

Wśród uczestników, którzy nadeślą najciekawsze prace, wybrane zostaną zgodnie z regulaminem

+ 3 egzemplarze książki "W cieniu „Metus Gallicus”", autorstwa Macieja Piegdonia

Fundatorem nagród jest Wydawnictwo Historia Iagellonica -> http://iagellonica.com.pl/

https://www.imperiumromanum.edu.pl/konkurs/w-cieniu-metus-gallicus-2/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #ksiazki #konkurs pokaż całość

źródło: Metus_gal_net_s1-e1523900679129.jpg

Dzisiaj przeniesiemy się na Spitsbergen do 1892 roku. Jest to norweska wyspa archipelagu Svalbard, leżąca 1500km za północnym kołem podbiegunowym. W październiku owego roku, grupa 17 norweskich myśliwych, podążała 350 kilometrów do Szwedzkiego Domku z zamiarem przezimowania. Dom ten zbudowano przez szwedów w celu kolonizacji wyspy, jednak projekt na dłuższą metę nie wypalił i mieszkańcy wyjechali pozostawiając zapas prowiantu w puszkach, opału i broni gotowej do polowań. W tamtym okresie największym zagrożeniem dla zimujących w tej szerokości geograficznej był szkorbut, bo nie znano jeszcze zbawiennej mocy kwasu askorbinowego. Ale w tym wypadku to nie on przyczynił się do śmierci całej ekspedycji norwegów. 17 mężczyzn po długiej wędrówce dotarło do domu, o jakim nawet w Norwegii trudno byłoby wówczas marzyć.

Był październik, idealny okres na polowania, ale po tak długiej drodze polować nikomu się nie chciało. Jedzenia mieli pod dostatkiem, a pogoda też nie sprzyjała wyjściom w teren. Spadł śnieg, wiało, a temperatura spadła do minus szesnastu stopni. Mężczyźni pochodzili głównie z ubogich rodzin z północnej Norwegii, byli więc przyzwyczajeni do życia w zimnie i ciemnościach. Skoro jednak nie musieli polować, nie polowali. Znalezione kilka miesięcy później pamiętniki zawierają opisy tego, co się działo, co i kiedy jedli i jak spędzali czas.
Didrik Carl Albrigsten, dwudziestosześciolatek z okolic Tromso, zapisywał najważniejsze wydarzenia, począwszy od 8 października 1892 roku, a skończywszy na 22 lutego następnego roku, kiedy poważnie zachorował i umarł trzy tygodnie później. Jego dziennik zawiera głównie obserwacje pogodowe, zazwyczaj zakończone krótkim „Alt vel”, czyli „Wszystko dobrze”. Pierwsza wzmianka o chorobie pojawia się 9 grudnia. „Wszystko dobrze, poza tym że jeden z nas choruje od ośmiu dni”. 10 grudnia: „Kolega nadal chory, żadnej poprawy ”. 11 grudnia „Żadnej poprawy u chorego, a poza tym wszystko dobrze”. Żadnej poprawy do 19 grudnia Wtedy też Albrigsten melduje o drugim koledze, który zachorował. W okolicach świąt wszyscy są już mniej lub bardziej chorzy. Z notatek dotyczących spożytego depozytu wynika, że leczono ich mlekiem z hermetycznych puszek. Odtąd „Alt vel” zostaje zastąpione w dzienniku „Ingen Sygeforbedring”, czyli właśnie „Żadnej poprawy ”. Co ciekawe, piszący przez cały ten czas odnotowywał szczegółowo warunki pogodowe. Dwóch najciężej chorych zmarło 19 stycznia nad ranem. Była burza śnieżna i trzymał siarczysty mróz. Nadal panowały nieprzerwane ciemności, a niebo dopiero oddzielało się od gór po długiej nocy polarnej. Pochowano ich po kilku dniach, kiedy pogoda się poprawiła. Ci, którzy byli w stanie, wykopali w ziemi otwór o długości dwóch metrów i głębokości dwudziestu centymetrów, w którym umieścili drewnianą ramę. Zmarłych ułożyli wewnątrz i przykryli wiekiem. Wykopaną uprzednio ziemią przysypali całość.

Na początku lutego tylko trzech mieszkańców Svenskhuset było jeszcze zdrowych, a chorzy umierali w odstępach kilku dni. Od śmierci Albrigstena 13 marca jego dziennik był uzupełniany już innym charakterem pisma. Pod koniec lutego, kiedy słońce pokazuje się pierwszy raz na Kapp Thordsen, chorzy byli już wszyscy. Ręka w dzienniku napisała, że został tylko jeden zdrowy, który musi zajmować się całym domem, a na koniec pojawia się zdanie: „Panie, pomóż nam w naszym nieszczęściu”.

Im więcej mężczyzn umierało, tym mniej było możliwości ich pochowania, bo wszyscy po kolei opadali z sił i nie byli w stanie ani unieść zwłok, ani wykopać dołu w zamarzniętej o tej porze roku ziemi. Kolejnych wynoszono więc na dwór i układano pod przykryciem z brezentu. Kiedy i na to nie wystarczyło sił chorym, ciała przenosili do sąsiedniego pokoju wewnątrz domu i układali na podłodze. Ostatnie wpisy do dziennika zawierają już tylko nazwiska i daty zgonów, a notatki kończą się na dacie 6 kwietnia. Trzech Norwegów, którzy jeszcze wtedy żyli, znaleziono w czerwcu tego samego roku. Dwóch w łóżkach, a ostatniego na drewnianej skrzyni koło pieca. W kieszeni jego spodni był klucz do zamkniętego pokoju, w którym leżało sześć ciał. Jak tylko stopniały lody, w okolicy pojawili się myśliwi z Tromso, którzy chcieli ich odwiedzić i sprawdzić, czemu jeszcze nie wracają. Zdziwiło ich, że wokół panowała kompletna cisza, a z komina nie unosił się dym. Na tym płaskim terenie nie było widać żadnych śladów poza jednym lekkim wzniesieniem, przykrytym brezentem. Pod nim znaleźli pięć ciał, a na drzwiach informację, żeby nie wchodzić. Jeden z myśliwych zajrzał przez okno i zobaczył podłogę usłaną martwymi. Drzwi były zamknięte od środka, a kiedy je otworzył, musiał natychmiast wyjść, bo odrzucił go fetor rozkładających się ciał. Był czerwiec, początek lata w Arktyce, kiedy słońce grzało już dość mocno, zwłaszcza przez szyby. W domu panował poza tym okropny bałagan, a po podłodze walały się ponapoczynane puszki z jedzeniem i ekskrementy. Myśliwi z Tromso pochowali ciała we wspólnym grobie, wkładając je do ziemi razem z łóżkami, w których zmarli, razem z pościelą i skórami z reniferów.
Tora w 2008 roku dokopała się do wiek przykrywających prowizoryczne trumny, ale okazało się, że ciała znajdują się w wiecznej zmarzlinie i najprawdopodobniej wyglądają tak jak w momencie pochówku. Być może pochowano ich w suchej ziemi, a lód przyszedł później z nieustannie spływającej z gór wody. W tej sytuacji nie można było pobrać żadnych próbek, bo na wykopaliska w lodzie trzeba mieć inne pozwolenie i obowiązuje inna procedura. Naukowcy szukali szkieletów, a znaleźli mumie.
– Jak odsłonięty lód trochę się stopił, poczułam zapach futra z renifera. – Tora mówi, że przeniosła się wtedy w czasie do końca XIX wieku i cała historia stała się przerażająco namacalna. Wychowana na północy Norwegii, słyszała nieraz o chłopakach ze Svenskhuset, ale teraz mogła ich poczuć.
Spod lodu było też widać resztki tkanin, najprawdopodobniej prześcieradeł. Próbki kości pobrano z pierwszego grobu, gdzie leżało dwóch pochowanych jeszcze przez współtowarzyszy. Kości nie były czarne, więc wykluczono szkorbut. Co w takim razie zabiło zdrowych, młodych mężczyzn, obytych z zimnem w domu pełnym jedzenia? Ano właśnie to jedzenie. Hermetyczne jedzenie w puszkach z zapasów, którym się żywili, było zalutowane ołowiem, a ten skaził żywność. Puszki były kilkukilogramowe, więc to samo jedzenie podgrzewano kilkukrotnie i zatruwano tym bardziej. Gdyby Svenskhuset stał pusty, a mężczyźni musieli polować, zapewne by przeżyli. [1]
[1] Ilona Wiśniewska "Białe"
#ciekawostki #niewiemjaktootagowac #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

Triumphus - najwyższe wyróżnienie rzymskiego generała

Czym był triumf? Jakie zawierał elementy i skąd się wywodził? Wszystko w tym materiale wyjaśnione w niecałe 20 minut. Polecam rozpocząć od filmiku z powiązanych o tym, czym było pomerium.

Link do znaleziska: https://www.wykop.pl/link/4695365/triumphus-najwyzsze-wyroznienie-rzymskiego-generala/

Znalezisko dodał: @TenebrosuS

Coś fajnego nam umyka? Poinformuj mnie @botpoziomu
Jeżeli chcesz obserwować osobny tag dla tych wpisów, obserwuj: #botpoziomu

Ten wpis to inicjatywa podnoszenia poziomu na wykopie przez wołanie do znalezisk o merytorycznych treściach. Jest nas już ponad 400 osób. Zeby dolaczyc nalezy kliknac na ten link https://mirkolisty.pvu.pl/list/1UH8sCyT1AtCCdXr nastepnie zalogowac sie swoim kontem wykop.pl i kliknac dolacz w tej grupie. Przepraszam jak troche wymagajace nie my to wymyslalismy :(

#nauka #qualitycontent #gruparatowaniapoziomu #ciekawehistorie #ciekawostki #nauka #liganauki #historia #ciekawostkihistoryczne #starozytnyrzym pokaż całość

źródło: Screen Shot 2018-12-14 at 14.42.47.png

A oto jak bezmyślne prawactwo niszczy sztukę. Komentarz Rektora ASP Katowice do "odcięcia" się ministerstwa kultury od jego własnego konkursu na kartki świąteczne. Dodajmy stworzone tradycyjnymi technikami graficznymi, nieszablonowe i na wysokim poziomie.

Polską szkołę plakatu też prawackie trolle analogicznie zagnoją za to że nie są to plakaty "typowe" ? Czy oczekujemy od szkół plastycznych i artystycznych zalewu komercyjnej tandety? Ogólnie jak sam zobaczyłem te kartki, to pomyślałem że choć raz ta chora PiSowska władza zrobiła coś dobrze. Ale jak zwykle ich zakompleksiony, incelowy, bezmyślny elektorat postawił na swoim i zmusił aby ministerstwo odcieło się od swojego konkursu. A sam najlepsze mam conajmniej 4 teczki podobnych kartek, którymi wymieniali się tradycyjnie studenci grafiki na poznańskim #uap Litografii, Linorytów, Sitodruków, Intaglio, Stalorytów, Miedziorytów, Aquafort czy Aquatint. I dobrze ! Bo są to choć raz nie komercyjne, nie sztampowe kartki świąteczne, które będą pamiątką na lata, zamiast kupnych masowych g*wien z poczty polskiej czy lokalnej biedronki. A tak zamiast promować kreatywność i nieszablonowość, mówimy najmłodszym "leć w masowe gówno" i sztampowe pomysły. "Choinka, krzyż i renifery, Na pewno pomoże to im w przyszłości, nie mówiąc o skutkach takiego wychowania, gdzie oczekujemy od młodych pomysłów, innowacji w obszarze sztuki i technologii, a z drugiej strony otrzymują jasny sygnał od zakompleksionych ludzi "to się nie opłaca, nie warto".

Komentarz na temat medialnej burzy wywołanej wynikami konkursu MKiDN na kartkę świąteczną, który skierowany był do uczniów szkół plastycznych.

Ze zdumieniem przyjmuję decyzję Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, które w obliczu reakcji internautów postanowiło odciąć się od zorganizowanego przez siebie konkursu i przychylić do opinii prezentowanych w niewybrednych komentarzach opublikowanych w serwisach i mediach społecznościowych. Tym samym pani Wiceminister Wanda Zwinogrodzka pozostawiła uczniów, laureatów konkursu, samych i bezbronnych wobec fali internetowej nagonki. Powstrzymam się od oceny takiego postępowania.

Wbrew publikowanym opiniom, nagrodzone prace prezentują interesujący poziom artystyczny. Są oryginalne i wolne od dominujących schematów. Wskazują na inteligencję autorów. I te walory zostały docenione przez jurorów.
Choć może się to nie podobać komentatorom gustującym w pospolitej ofercie pocztówkowej, celem konkursu plastycznego nie jest schlebianie ich upodobaniom.

Jury konkursu, w którego składzie znaleźli się między innymi pedagodzy Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, to grono uznanych profesjonalistów, którzy w przeciwieństwie do urzędników MKiDN poważnie traktują swoją pracę. Przypisywanie im intencji innych niż wyłonienie najciekawszych prac konkursowych jest pozbawione podstaw.

dr hab. Tomasz Daniec, prof. ASP
Dziekan Wydziału Grafiki
Akademii Sztuk Pięknych im Jana Matejki w Krakowie.

#sztuka #polityka #bekazprawakow #bekazpisu #gruparatowaniapoziomu #sztuka #polskaszkolaplakatu #ministerstwo #ministerstwokultury #asp #rysujzwykopem #neuropa #polska #4konserwy.ru pokaż całość

źródło: bi.im-g.pl

Rok 2000 według wizji przyszłości z 27 grudnia 1950.

Artykuł

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #usa #myrmekochoria pokaż całość

źródło: 4.bp.blogspot.com

1955 Ford “Beatnik” Bubbletop. Fallout mocno.

Artykuł

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #motoryzacja #fallout #myrmekochoria pokaż całość

źródło: 2.bp.blogspot.com

SS Imperator (4234 pasażerów, 276 metrów długości), 1913 rok. Liniowiec przechodził z rąk do rąk od Niemiec przez USA, a kończąc na Wielkiej Brytanii. Statek zbudowany przez niemiecką firmę AG Vulcan Stettin.

Wiki

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #statki #niemcy #myrmekochoria pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

Widok na jedną z dzielnic mieszkalnych po bombardowaniu, 10 września 1945 roku. Fotografia wykonana po kapitulacji Japonii.

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #fotohistoria #japonia #iiwojnaswiatowa #myrmekochoria pokaż całość

źródło: oo.jpg

Więcej historii kryminalnych z Polski na #polskiepato oraz rejestrzboczencow.

• • •

Gdy Józef Wagner miał cztery lata, jego ojciec popełnił samobójstwo. Od tej pory wspomnienie poczucia strachu towarzyszącego widokowi trumny spuszczanej do wąskiego dołu było z nim już zawsze. Mały Józio został sam z matką, która biła go za najdrobniejsze przewinienia. Czasami zamykała też w ciemnej piwniczce, gdzie siedział skulony na węglu. Ze strachu przed karą często nie wracał do domu i głodny tułał się po ulicach Gliwic. Zaczął włamywać się do domów i mieszkań, aż trafił do domu dziecka. Stamtąd też uciekał, więc został umieszczony w ośrodku wychowawczym. Tam także nie miał łatwego życia – kary cielesne i przemoc seksualna były na porządku dziennym. Bywało, że rozbierano go do naga i wyprowadzano na zewnątrz, gdzie w listopadowym mrozie polewano go lodowatą wodą i bito pasem.

Po przejściu przez wiele ośrodków wychowawczych spędził lata w więzieniu za kradzieże i rozboje. W końcu założył warsztat stolarski, ożenił się, pogodził z matką, która sama nie radziła sobie z wspomnieniami z własnego dzieciństwa naznaczonego przemocą i gwałtami. Zaczęła uczęszczać na spotkania biblijne, gdzie zabierała syna. Ten nie zrezygnował jednak z kradzieży, w których teraz pomagała mu małżonka. Doczekał się także córki. W końcu firma splajtowała, a on zaczął się imać różnych prac dorywczych i coraz częściej pić alkohol. Leczył się także psychologicznie.

27 lutego 1992 r. zaprosił do siebie kolegę, a gdy skończyło im się piwo, postanowili udać się do osiedlowego sklepu. Józef wziął ze sobą tłuczek do mięsa, tłumacząc żonie, że to na wypadek awantury. Po drodze spotkał sąsiada, z którym wdał się awanturę, a podczas bójki uderzył go w głowę obuchem, powalając na ziemię. Oprawca wraz z towarzyszem ruszył do sklepu. Po zakupieniu alkoholu zjawili się u znajomych w mieszkaniu przy ulicy Raciborskiej, w którym przebywało trzech innych mężczyzn. Tam Józef przy wódce opowiedział kolegom, jak dwa dni wcześniej wdarł się na mównicę w kościele świętej Barbary i próbował wygłosić kazanie. Wierni zaczęli z niego szydzić, co go rozwścieczyło, dlatego wyjął nóż i zaczął im wygrażać. Potem chciał utoczyć własną krew do kielicha i opowiedzieć o swojej nadludzkiej sile, jednak powstrzymała go policja. Ta historia bardzo rozbawiła jego towarzyszy, co także nie spodobało się Józefowi, który wszczął kłótnię. Doszło do bójki, w trakcie której Wagner sięgnął po tłuczek i siekierę. Mężczyźni błagali go o życie, jeden z nich mówił, że ma żonę i dziecko, jednak nawet to nie przekonało oprawcy. Kazał im uklęknąć i się modlić. Zadawał im ciosy, wykrzykując religijne hasła. Jeden z ranionych mężczyzn zaczął uciekać w stronę drzwi, aż w końcu padł, charcząc krwią. Oprawca podszedł do niego i zadał kilka uderzeń siekierą w tył głowy. Wrócił do pastwienia się nad pozostałymi, nikomu nie pozwalając wezwać pogotowia. Krew tryskała na wszystkie strony, a każda z ofiar otrzymała po kilkanaście ciosów. Trzej mężczyźni zmarli na miejscu. Nie udało się także uratować sąsiada, zatłuczonego w osiedlowej bramie.

Jedyny ocalały opowiadał później:

Jego twarz zmieniła się, gdy zabijał, był blady, miał wywrócone białka oczne.

Policjanci, którzy zjawili się na miejscu, wręcz brodzili we krwi i ludzkich tkankach. Ze względu na silne rozczłonkowanie, trudno było dopasować niektóre części ciała do ofiar. W katowickim instytucie medycyny sądowej zabrakło stołów, aby pomieścić wszystkie fragmenty zwłok. Prasa nazwała zabójcę "wampirem z Gliwic".

Wagner nie przyznał się do zabicia wszystkich czterech mężczyzn. Obwiniał kolegę, jedną z ofiar. Utrzymywał, że sam jest odpowiedzialny tylko za jedną śmierć i że działał w afekcie. Podczas przesłuchania zachowywał się dziwnie, mówił, że ma dar i posłał go sam Bóg i że "coś mu kazało rąbać". Później odwołał swoje wyjaśnienia, jednak zeznania świadków i dowody pozwoliły ustalić, że to on zabijał. Badania psychiatryczne wykazały, że jest psychopatą oraz charakteropatą.

W 1993 r. Sąd Wojewódzki w Katowicach skazał go na 25 lat pozbawienia wolności (w kodeksie karnym widniała wtedy kara śmierci, jednak obowiązywał zakaz jej wykonywania, czyli moratorium, o którym pisałam tutaj; nie było ówcześnie kary dożywotniego pozbawienia wolności). Po ogłoszeniu wyroku żona Wagnera powiedziała córce, że jej ojciec nie żyje.

Według dyrektora Zakładu Karnego nr 2 w Strzelcach Opolskich Józef Wagner "należał do wyjątkowo spokojnych skazanych". Brał udział w spotkaniach religijnych, angażował się w prace społeczne, udzielał się w wolontariacie i uczęszczał na zajęcia kulturalne. Nauczył się na pamięć kodeksu karnego, dzięki czemu pomagał innym więźniom. Wykonywał także prace odpłatne poza murami więzienia, m.in. w przedszkolu: zajmował się ogrodem, remontami i naprawą; (możliwość pracy w zakładzie karnym jest formą nagrody, nie każdy ma taki przywilej, tym bardziej z możliwością wychodzenia poza więzienne mury). Rodzice dzieci nie wiedzieli, za co został skazany mężczyzna pracujący w pobliżu ich pociech. W więzieniu nie brał jednak udziału w żadnej terapii, która pomogłaby mu uporać się ze swoimi cechami osobowościowymi. Przez wszystkie lata spędzone za kratami ukończył jedynie 30-godzinny kurs zastępowania agresji.

Po odbyciu 15 lat kary Józef Wagner mógł już starać się o przedterminowe zwolnienie (art. 78 k.k.) – ubiegał się o nie aż 13 razy.

Przesłanką do udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia jest pozytywna prognoza kryminologiczna, czyli przekonanie, że więzień nie popełni ponownie przestępstwa. Przy jej ocenie brana jest pod uwagę opinia psychologa i wychowawcy oraz postawa skazanego, okoliczności popełnienia przestępstwa czy zachowanie po jego popełnieniu i w czasie odbywania kary (art. 69 k.k.). Dopiero na podstawie tych dowodów sąd może podjąć decyzję i ocenić, czy może udzielić przedterminowego zwolnienia. Jednak mimo pozytywnej prognozy nie musi on podejmować pozytywnej decyzji.

W przypadku Józefa Wagnera decyzja sądu była każdorazowo odmowna ze względu na negatywną prognozę kryminologiczną, którą więzienny wychowawca wystawiał ze względu na przestępstwa oraz brak krytycyzmu w stosunku do popełnionych morderstw.

W końcu, 8 sierpnia 2012 r. Sąd Okręgowy w Opolu stwierdził, że Wagner jest gotowy na powrót do społeczeństwa. Prognoza poprzedzająca decyzję sądu była także negatywna, jednak tym razem skazany sporządził pisemne wyrażenie żalu za zabójstwa. Dodatkowo wniosek jego poparli dyrektor i wicedyrektor zakładu, kapelan i psycholog oddziałowy. Nie byli jednak powołani biegli w tej sprawie. Prokurator także nie wyraził sprzeciwu, a w sądzie Wagner sprawiał wrażenie pokornego i skruszonego. Zapewniał, że się zmienił i jest innym człowiekiem.

Decydując o zwolnieniu, sąd mógł zlecić przeprowadzenie dodatkowych badań psychiatrycznych skazanego, nie wnioskował o to jednak ani prokurator, ani wychowawca. Dlatego w lutym 2013 r. Józef Wagner po 21 latach, w wieku 49 lat wyszedł na wolność. Został mu przyznany jedynie kurator sądowy na 10 lat, czyli na okres próbny. Sąd nałożył na niego także obowiązki: zarabiania, powstrzymania się od alkoholu, zawiadamiania o zmianie miejsca pobytu oraz niekontaktowania się z osobami karanymi.

. . .

Po wyjściu z więzienia Wagner otrzymał mieszkanie przy ulicy Zabrskiej w Gliwicach. Zajął się pracami wykończeniowymi — malował mieszkania, układał parkiety i kafelki.

13 sierpnia 2013 r. znajomi Józefa zabrali go ze do mieszkania ich koleżanki. Towarzystwo piło piwo i rozmawiało, a dialog najbardziej kleił się pomiędzy Wagnerem a 21-letnią Martyną*. Dziewczyna zaszła do swojej przyjaciółki prosto z urzędu pracy. Była rozżalona, ponieważ jedynym proponowanym jej zatrudnieniem było sprzątanie klatek schodowych. Zwierzała się mężczyźnie, że ma dwójkę małych dzieci, którym chciałaby zapewnić jak najlepszy byt, jednak przez ciążę w młodym wieku nie uzyskała odpowiedniego wykształcenia i teraz ciężko jej znaleźć porządną pracę. Józef słuchał jej uważnie i ze spokojem, w ojcowski wręcz sposób pocieszał. Nie podrywał jej, nie prawił komplementów, sprawiał raczej wrażenie psychologa lub księdza z powołania. W końcu towarzystwo zaczęło się rozchodzić. Józef mieszkał nieopodal, więc zaproponował Martynie, by wpadła do niego kontynuować rozmowę. Dziewczyna zgodziła się, nie mając pojęcia, że sprawiający dobre wrażenie mężczyzna w średnim wieku to czterokrotny morderca. Na miejscu poczęstował ją piwem i włączył muzykę. Był bardzo spokojny, a Martyna czuła się bezpiecznie, dopóki po wyjściu z toalety nie zobaczyła, że czeka na nią na korytarzu. Zaczęła czuć się nieswojo, dlatego po niedługim czasie rozmowy podziękowała za towarzystwo i chciała wyjść, jednak okazało się, że drzwi do mieszkania są zamknięte. Józef uśmiechnął się tylko i odparł:

Już nie wyjdziesz.

Przestraszona dziewczyna zaczęła płakać i błagać, by ją wypuścił, ten jednak był nieugięty. Zmienił się nie do poznania: z osoby miłej, ciepłej i ujmującej – w potwora. Przystawił jej do szyi nóż i powiedział:

Bądź cicho. Nie zrobi mi różnicy, jeśli ciebie też zabiję. Już to robiłem.

Po czym rzucił ją na łóżko i zaczął dusić. Rozkazał jej być grzeczną, wtedy może wypuści ją nad ranem. Zgwałcił ją kilkukrotnie, a później stwierdził, że ją zwiąże i będzie trzymał przez miesiąc. W końcu zamknął dziewczynę w mieszkaniu i wyszedł kupić alkohol i papierosy. Wtedy Martyna, która ciągle miała przy sobie telefon komórkowy, zadzwoniła do męża z prośbą o pomoc. Znała tylko numer budynku, dlatego, gdy przyjechał na miejsce wraz ze znajomymi, dziewczyna uderzała głośno w drzwi. Mężczyźni wyłamali je, a schodząc po klatce schodowej, spotkali wracającego ze sklepu Józefa. Mąż Martyny rzucił się na niego i dotkliwie pobił, po czym odwiózł żonę do domu i natychmiast zadzwonił na policję.

Myślałem, że przyjedzie pani psycholog z policjantką, ale przysłano siedmiu mężczyzn, którzy zaczęli wypytywać żonę o szczegóły gwałtu. Zadano jej ten ból na nowo. Pojechaliśmy na miejsce. Wagnera już tam nie było. Potem na komisariacie żona znów musiała zeznawać przed mężczyzną. Nie wiem, czemu Wagnera. od razu nie zatrzymano

– opowiadał.

Mężczyzna po pobiciu trafił do szpitala z dość poważnymi obrażeniami, skąd w końcu samowolnie się oddalił i ukrył. Mąż poszkodowanej opowiadał:

Dzwonił potem do żony wielokrotnie. Groził, że skrzywdzi ją i dzieci. Próbował wymusić, by wycofała zeznania. Zdarzyło się nawet, że gdy jechała z córką i teściową autobusem, usiadł naprzeciw niej i się uśmiechał. Znów zadzwoniłem na policję. Dopiero pani prokurator przesłuchała żonę z udziałem psychologa i wydała nakaz zatrzymania.

Wagner wysyłał jej także SMS-y, w których groził śmiercią jej i jej całej rodzinie. Został zatrzymany dopiero 4 września, po czym stał się pierwszym w historii gliwickiej prokuratury oskarżonym o gwałt, którego przyprowadzono bez kajdanek. Najprawdopodobniej zagadał funkcjonariuszy, którzy uwierzyli, że jest niewinny.

Zaraz po tym do prokuratury zadzwonił pracownik więzienia w Strzelcach Opolskich, który miał przeczucie, że stanie się coś złego i Wagner nie powinien zostać zwolniony z zakładu karnego. Dodał, że to człowiek bardzo inteligentny, który zyskał przychylność kierownictwa zakładu, tak że wszyscy zapomnieli o zbrodni, której dokonał.

Józef Wagner nie przyznał się do winy. Zaprzeczył, jakoby miał przetrzymywać Martynę w mieszkaniu i odbyć z nią stosunki seksualne wbrew jej woli. Zapewniał także, że nie stosuje przemocy wobec kobiet.

Ja myślę, że jestem więźniem przeszłości. Ja muszę siedzieć. Ja nie mam prawa być na wolności, mnie można pomówić o byle co i ja siedzę dlatego, że kiedyś byłem karany

– powiedział reporterom. Pytany o zabójstwo z 1992 r. odparł, że nie nazywa tego morderstwem i źle się czuje z takim nazewnictwem. Te zdarzenia nazywa po prostu bójką, która zakończyła się tragicznie. A socjopatą nazwali go po to, by go "wsadzić".

Wagner został umieszczony w areszcie tymczasowym, a prokuratura w Gliwicach oskarżyła go o kilkakrotne zgwałcenie, uwięzienie, grożenie pozbawieniem życia oraz stosowanie przemocy fizycznej.

. . .

W mediach zawrzało. Wszyscy zadawali sobie pytanie, jak to możliwe, że czterokrotny morderca, który dzięki lukom w kodeksie karnym w latach 90. zamiast kary śmierci lub dożywocia dostał tylko 25 lat pozbawienia wolności, opuścił teraz więzienie za "dobre sprawowanie".

Okazało się, że w jednym z więzień – w Jastrzębiu-Zdroju – mówił wychowawcy, że nie czuje się winny tych zabójstw. Ten wtedy doradził mu, że aby wyjść na wolność, musi okazać skruchę i przyznać się do winy, ponieważ sąd już zawierzył wersji świadków. Dlatego właśnie napisał oficjalne pismo i nikt później nie badał, czy sam wierzy w to, co w nim zawarł. Okazało się także, że jego zachowanie analizowali tylko pracownicy zakładu karnego, w którym przebywał, nikt z zewnątrz.

Psycholog więzienny widział go zaledwie kilka razy, ponieważ najczęściej w zakładach karnych na 200 skazanych przypada jeden psycholog. Z kolei wychowawca ma przydzielone 600-800 osób.

Kurator Józefa Wagnera widział się z nim w ciągu pół roku (od wyjścia z więzienia do gwałtu) sześć razy. Jego zdaniem podopieczny nie naruszył żadnego z nałożonych na niego obowiązków.

Tam doszło do bójki. Nie możemy być pewni, że ktoś inny nie zabił, a on za to odbywa karę. W bójce ktoś może stracić przytomność i nie pamiętać całego obrazu sytuacji. Trudno mi uwierzyć, że zabił tylu ludzi. Wagner był uczciwy. Nie robił awantur przez cały okres odbywania kary. W celi jest mała przestrzeń. Osoby o skłonnościach do agresji bardzo szybko ją ujawniają. To moje prywatne odczucia — myślę, że znalazł się w złym czasie i miejscu. Ale nie kwestionuję wyroku.

Tę rażąco nieprofesjonalną wypowiedź skrytykowali goście magazynu reporterskiego "Państwo w państwie". Na temat sprawy wypowiadał się biegły sądowy, były sędzia i prezes Fundacji "Sławek".

klik <– "Państwo w państwie", gdzie pokazano m.in. fragmenty wywiadu z Wagnerem, w którym usiłuje minimalizować wszystko to, co się stało i udaje ofiarę systemu. Symuluje nawet, że ma problemy ze słuchem.

To, że skazany jest grzeczny w zakładzie, o niczym nie świadczy. Człowiek, który morduje siekierą i tłuczkiem do mięsa, powinien siedzieć w zamkniętym szpitalu psychiatrycznym, mieć dobrego lekarza, intensywną terapię, której nie przeprowadza się w więzieniu

– komentował w rozmowie z “Gazetą Wyborczą” były szef więziennictwa Paweł Moczydłowski. Z kolei prof. Piotr Kruszyński, znany karnista z Uniwersytetu Warszawskiego stwierdził:

Jestem zdumiony tą decyzją, nie mieści mi się to w głowie. W normalnych często banalnych sprawach, bardzo trudno jest uzyskać przedterminowe zwolnienie. Trzeba spełnić szereg warunków, przejść długą, skomplikowaną procedurę. A tutaj mamy sytuację, że człowiek skazany za poczwórne zabójstwo, wychodzi na wolność zdecydowanie zbyt wcześnie.

Wagner ma silne zaburzenia

– mówiła prokurator.

Z jednej strony często się wzrusza, wydaje się subtelny, mówi o poezji, książkach. Ale gdy przedstawiłam mu akt oskarżenia, stał się niezwykle agresywny, używał mocnych wulgaryzmów, twarz mu się wykrzywiła. Tak jakby znajdowały się w nim dwie kompletnie różne osoby.

Wagner rzuciłby się na nią z pięściami, gdyby nie interwencja policjanta.

Specjaliści zgodnie twierdzili, że Sąd Okręgowy w Opolu popełnił błąd, udzielając „wampirowi z Gliwic” warunkowego zwolnienia.

. . .

Dziennikarzowi TVN24 Józef Wagner opowiadał, że wdarł się na mównicę w kościele po to, by "powygłupiać się" i trafić do zakładu psychiatrycznego, zamiast do więzienia, które groziło mu za wcześniejsze napady i rozboje. A podczas mordowania kolegów po prostu wpadł w amok i "szał bitewny", z którego niewiele pamięta (klik).

Dziennikarka Gazety Wyborczej, która przeprowadzała z nim kilkugodzinny wywiad, była przekonana, że Wagner nie żałuje tego, co zrobił, nie odczuwa wyrzutów sumienia, co więcej – jak sam mówił – nie jest pewien, czy popełnił przypisane mu zbrodnie.

Jestem niewinny. Wszystko wymyśliła prokuratura. Na panią prokurator napisałem już kilkadziesiąt skarg: do Ministerstwa Sprawiedliwości, Prokuratury Generalnej, prezesa sądu okręgowego, prezesa sądu rejonowego. Chcę założyć sprawę mężowi kobiety, która mnie pomawia, ale mi odmawiają. Założę sprawę psycholog, bo napisała też, że nadużywam środków psychoaktywnych, a ja nigdy nie brałem narkotyków.

Na dowód przygotował dla niej stertę pism i skarg na prokuraturę oraz na kierownictwo aresztu.

Staram się nie marnować czasu. Nie oglądam telewizji, wolę grać w szachy, pisać wiersze, aforyzmy, książki. Wiem, że jestem nadwrażliwy. Płaczę przy filmach jak "Waleczne Serce" lub słuchając muzyki Jean-Michela Jarre'a. Postanowiłem, że sam nauczę się grać. Napisałem pismo do dyrektora zakładu, by pozwolili mi na keyboard. Zaznaczyłem, że rozumiem, iż fortepian nie zmieści się do celi. Dostałem odmowę, więc napisałem kolejną prośbę o dostęp do szkoły muzycznej. Powołałem się na konkretne zapisy prawne i następnego dnia powiedziano, że mogę mieć ten keyboard. W zakładach karnych miałem w celi telewizor, odtwarzacz wideo, kablówkę. Czasem było mi wręcz źle, że posiadam tak wiele, gdy inni ludzie nie mają za co żyć

– opowiadał.

Dziennikarka oceniała go jako niezwykle inteligentnego człowieka, z wyjątkowym darem przekonywania ludzi do swojej wersji zdarzeń. Podczas wizyty w więzieniu była zaskoczona, z jaką wyższością odnosił się do strażników, wręcz rozstawiał ich po kątach. Natomiast, gdy została z nim już sama, stał się subtelny, wyważony i ze spokojem odpowiadał na wszystkie pytania. Stwarzał wokół siebie aurę bezpieczeństwa, można było poczuć się z nim bardzo swobodnie.

Dopiero przy drugiej rozmowie, gdy dziennikarka była uprzednio ostrzeżona przez psychologów, w jaki sposób może zachowywać się wobec niego, by cokolwiek z niego wydobyć, postanowiła kontrolować swoje wypowiedzi. Wtedy wyszła z niego jego druga strona — zaczął się bardzo denerwować, wykazywał niezdrowe pobudzenia, gdy mówił o śmierci i zabijaniu, błyszczały mu oczy. Widać było, że tematy związane z zabijaniem go ekscytują. W nerwach opowiadał dziennikarce, że nie dziwi się ludziom, którzy strzelają do polityków.

Umiem robić naboje, broń, bomby. Od lat interesują mnie militaria, potrafię zrobić nawet te skomplikowane konstrukcje. Myślałem, aby wejść do budynku prokuratury lub sądu. Posługiwanie się trotylem jest proste i można zabić wielu ludzi. W zamknięciu mój gniew tylko się kumuluje

– chwalił się.

klik <- wersja wydarzeń Wagnera

. . .

Według opinii psychologów i psychiatrów z 2013 r., Wagnera charakteryzuje wysoki poziom rozwoju intelektualnego, bardzo dobra orientacja w relacjach interpersonalnych oraz wysoka koncentracja na sobie. W celu zaspokojenia potrzeb może być nastawiony instrumentalnie i mieć skłonności do manipulacji. O dziwno, tym razem nie stwierdzono u niego psychopatii, socjopatii czy charakteropatii.

Psycholog kryminalny Jan Gołębiowski (osobiście jestem wielką fanką tego pana) zajmujący się tworzeniem profili psychologicznych stwierdził jednak:

Myślę, że Wagner ma wysoką, choć niestabilną samoocenę. Jego postawa wielkościowa zasłania wątpliwości i kompleksy, których pewnie nabawił się w dzieciństwie. Trzeba też pamiętać, że 20 lat w więzieniu bardzo zmienia człowieka, niestety na gorsze. To tam człowiek się socjopatyzuje. Aby przetrwać, musi manipulować, odgrywać rolę, kłamać. Psychopaci potrafią idealnie dostosować się do warunków zamknięcia. To często najlepsi więźniowie. Stają się niebezpieczni na wolności, gdy pozbawi się ich rutyny i kontroli. Często mają ogromne możliwości kreacji. Do perfekcji opanowali przekonywanie innych do swojej wersji zdarzeń.

W więzieniu w Raciborzu, do którego trafił Wagner, uznano, że nie klasyfikuje się on do terapii, bo nie ma choroby psychicznej.

. . .

Na początku sierpnia 2014 r. w Sądzie Okręgowym w Gliwicach odbyła się pierwsza rozprawa (klik). Prowadząca sprawę prokurator nie dziwiła się, że mężczyzna potrafił przekonać do siebie bardzo wiele osób. Była przekonana, że gdyby nie natychmiastowa reakcja męża życie Martyny byłoby zagrożone.

Na pewno oskarżony jest osobowością skomplikowaną. Z jednej strony sprawia wrażenie osoby bardzo spokojnej, spolegliwej wręcz. Takiej, która chce przekonać do swoich racji. Natomiast w momencie, w którym mu się to nie udaje, kiedy zauważa, że osoba, która go przesłuchuje, lub przeprowadza badania, ma odmienne zdanie, to natychmiast reaguje gniewem, agresją, czy nawet wulgaryzmami. Niewątpliwie jest osobą, która kreuje się, i po części mu się to udaje, na osobę bardzo spokojną, chętną do współpracy. Rozmawiającą. Interesującą się wieloma dziedzinami sztuki

– powiedziała.

(zdjęcie) (zdjęcie)

19 września 2016 r. sąd w Gliwicach, bazując na opinii lekarza chorób wewnętrznych, uniewinnił Józefa Wagnera. Prokurator uznał ten wyrok za niesłuszny i zapowiedział apelację. Jednak od tej pory media milczą w tej sprawie.

. . .

*imię wymyśliłam na potrzebę tekstu

• • •

Wszystkie informacje, które zawarłam w powyższym tekście, pochodzą stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd, stąd i stąd.

• • •

pokaż spoiler #kryminalne #kryminalistyka #morderstwo #patologiazewsi #patologiazmiasta #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #morderstwo #gwalt #zgwalcenie #gliwice #jozefwagner
pokaż całość

źródło: jw.png

TRIUMFALNE PARADY RZYMSKICH LEGIONÓW

Triumfalne parady rzymskich legionów zawsze odgrywały ważna rolę w historii Rzymu. Jeden z takich przemarszów oglądał na własne oczy i opisał później czternastoletni wówczas Tacyt. Daje nam to kapitalny wgląd w to, jak taki przemarsz triumfalny wyglądał.

Tacyt opisał ten spektakularny pokaz potęgi Rzymu, jaki miał miejsce za czasów Witeliusza, późniejszego Cesarza, który w połowie lipca 69 roku n.e. po walnej bitwie z cesarzem Othonem (w kwietniu) nad Padem i jego samobójczej śmierci pod Bedriacum stanął u wrót Rzymu. Witeliusz wjechał ubrany w togę senatorską, a za nim zaś podążały poczty sztandarowe z orłami czterech legionów, które towarzyszyły cesarzowi. Były to: legion XXI Rapax z Vindonissy (obecne Windisch), legion I Italica z Lugdunum (obecny Lyon), legion V Alaudae z Vetera nad Renem z dzisiejszej Westfalii i legion XXII Primigenia z Maguntiacum (obecna Moguncja).

Przed orłami stanęli prefekci obozów, trybuni i centurionowie rangi wyższej, wszyscy w śnieżnobiałych płaszczach. Po obu stronach tego zastępu szły poczty z godłami – lecz bez orłów – tych czterech legionów, które należały do armii Renu, ale pozostały w obozach. Kolejno niesiono godła alae jazdy, a za nimi szły zwarte kolumny legionistów. Przy każdej centurii kroczyli oficerowie, tak jak żołnierze w pełnym rynsztunku. Mieli błyszczące paradne pancerze oraz strojne hełmy jak i wszelkie odznaczenia za odwagę w postaci medali (phalarae) i ozdobne łańcuchy. Pochód zamykały kohorty pomocnicze złożone z różnych ludów pogranicznych i rozmaicie też uzbrojonych.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/triumfalne-parady-rzymskich-legionow/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

#iiwojnaswiatowawkolorze

Potrzeba matką wynalazku, jak to mówią. Fińscy żołnierze miotają koktajlami Mołotowa w stronę Sowietów za pomocą procy, styczeń 1940 roku.

Armia Czerwona postawiła na potęgę pancerza, chrzęst gąsienic, liczbę dział. Przeciwko takiej miażdżącej potędze słaba Finlandia mogła przeciwstawić bardzo skromne siły.

Finowie posiadali zaledwie 34 tysiące zawodowych żołnierzy - mniej, niż miał sowiecki korpus strzelecki. Tych, w razie potrzeby wspierało 111 tysięcy rezerwistów z Gwardii Obywatelskiej (Suojeluskunnat) oraz 100 tysięcy kobiet z organizacji Lotta Svard. Te ostatnie nie pełniły służby frontowej, a jedynie pomocnicze - jak opatrywanie rannych i obrona plot. Armia fińska dysponowała całymi 64 czołgami - 32 starymi Renault FT i 32 lekkimi czołgami Vickers E. W artylerii było nieco lepiej, bo posiadano łącznie 599 armat różnego kalibru, w tym 112 działek ppanc. i 191 haubic. W razie potrzeby armię mogły wesprzeć działa marynarki wojennej - 50 dział polowych oraz 291 dział w jednostkach artylerii nadbrzeżnej. Lotnictwo posiadało 121 samolotów (raczej przestarzałych), z czego 46 myśliwców i 14 bombowców.

Jednak nie to było atutem Finów. Droga w głąb ich kraju wiodła przez wąziutki Przesmyk Karelski, między Zatoką Fińską, a jeziorem Ładoga. Finowie zdawali sobie z tego sprawę od początku swojej wywalczonej niepodległości i dlatego rozpoczęli budowę swojej karty atutowej.

Była nią Linia Mannerheima.

Miała ona 135 km długości i 90 km szerokości na trzech liniach obronnych. Jednak inaczej, niż na masywnych fortecach Europy, tutaj schronów z betonu było mało, bo Finlandii nie było na nie stać. Wystarczyło zaledwie na 150 obiektów (Linia Zygfryda miała ich 15 tysięcy!). Ale siłą Linii nie były betonowe bunkry.

Jej atutem i najwierniejszym sojusznikiem był teren. Poprzecinany bagnami, stawami, jeziorkami, porośnięty gęstym lasem. Finowie wpletli dary natury w swoje pozycje obronne. Budują schrony drewniano-ziemne, zwane korsu, lub z kamieni - bunkkeri, kopią rowy przeciwczołgowe. Masywne głazy przeciągają na linach siłą ludzką i wkopują je w ziemię, tworząc ubogą wersję ''zębów smoka''. Wykorzystują każdy pagórek i każde załamanie terenu, by przygotować obronę. Na stałe zatrudnionych jest przy budowie 600 osób. Bardzo pomogła Finom propaganda, kreująca Linię jako najsilniejszy system umocnień na świecie. Sowieci uwierzyli w nią, a nawet w takie bzdury, że umocnienia fińskie są z gumy i że pociski się od nich odbijają.

Uboga Finlandia musiała mocno ograniczać wydatki na zbrojenia. Rząd nie zgodził się wydzielić 30 mln marek na wyposażenie Linii w broń przeciwpancerną. Dopiero w 1938 r. wydzielono 2 % PKB na zbrojenia. Symbolem tego stały się słowa premiera Cajandera, który jeszcze trzy miesiące przed wybuchem wojny cieszył się, że Finlandia zamiast ''broni rdzewiejącej po magazynach ma wysoki standard życia i system edukacyjny''.

Jednak to właśnie tej ''rdzewiejącej broni'' najbardziej brakowało Finom w 1939 roku...

#talvisota

Autor postu: II wojna światowa w kolorze

#iiwojnaswiatowa #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #historiajednejfotografii #zdjeciazwojny pokaż całość

źródło: 48277708_2261034867274618_6100043584088571904_o.jpg

Czytam sobie właśnie książkę i są tam opisywane ruchy tuż przed rozpadem ZSRR. Jest śmieszna historia jak można trollować władzę. W Petersburgu wpadli na pomysł, żeby raz w tygodniu się spotykać i każdy będzie mógł wygłosić przez jakiś krótki okres czasu swoje pomysły i przemyślenia na tematy polityczne i nie tylko. Włodarze miasta postanowili, że będą wysyłali w te dni orkiestrę dętą, by im przeszkadzała. Znana matematyczka Podolcewa wpadła na pomysł, by wykorzystać odruch warunkowy jaki mamy praktycznie wszyscy i poprosiła zebranych, żeby wzięli ze sobą cytryny i na oczach orkiestry zaczęli ją jeść, bądź udawać, że jedzą. Jak się domyślacie wszystkim muzykom zaczeła wydzielać się ślina i ona przeszkadzała im grać co doprowadziło do tego, że musieli przestać i wszyscy zgromadzeni mogli dalej debatować.

Taka ciekawostka xd nie wiem czy wszyscy znali, ja nie znałem, to pomyślałem, że się podzielę.

#gownowpis #niewiemjaktootagowac #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

Amulet w kształcie byka z Królewskich Grobowców z Ur, 2500 - 2400. Jeżeli się nie mylę figurka wykonana z bitumenu i nałożona na nią jest złota folia. Zdjęcie rentgenowskie na dole w komentarzach. Według opisu muzeum broda jest na sznurkach.

Muzeum

#smoczautopia - Tag do obserwowania. Przegląd przedmiotów z różnych muzeów czasem z dłuższym komentarzem.

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #artefaktnadzis #gruparatowaniapoziomu #sztuka #myrmekochoria pokaż całość

źródło: upmaa-pennmuseum.netdna-ssl.com

Ciosak wykonany z elektrum (stop złota i srebra) odnaleziony w Królewskich Grobowcach z Ur, 2500 - 2400.

Muzeum

#smoczautopia - Tag do obserwowania. Przegląd przedmiotów z różnych muzeów czasem z dłuższym komentarzem.

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #artefaktnadzis #gruparatowaniapoziomu #myrmekochoria pokaż całość

źródło: upmaa-pennmuseum.netdna-ssl.com

Tsuba, Japonia ale bez daty od XVIII do XIX wieku. Bardzo ładna kompozycja ze złotym bluszczem wijącym się wokół drzewa.

Muzeum

#smoczautopia - Tag do obserwowania. Przegląd przedmiotów z różnych muzeów czasem z dłuższym komentarzem.

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #artefaktnadzis #gruparatowaniapoziomu #japonia #myrmekochoria pokaż całość

źródło: upmaa-pennmuseum.netdna-ssl.com

Gliniana tabliczka z mapą okolicy wokół Nippur, Babilon ale bez daty

Muzeum

#smoczautopia - Tag do obserwowania. Przegląd przedmiotów z różnych muzeów czasem z dłuższym komentarzem.

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #artefaktnadzis #gruparatowaniapoziomu #geografia #myrmekochoria pokaż całość

źródło: upmaa-pennmuseum.netdna-ssl.com

Bagheera kiplingi – gatunek pająka z rodziny skakunowatych, zamieszkujący Amerykę Środkową na obszarze od Meksyku po Kostarykę.

Cechą wyróżniającą tego pająka jest sposób jego odżywiania.Dotychczas sądzono, że wszystkie pająki są drapieżnikami i nie wytwarzają enzymów pozwalających im trawić pożywienia pochodzenia roślinnego. Odkryto jednak, że B. kiplingi stosuje głównie dietę roślinną, żywiąc się niemal wyłącznie ciałkami Belta akacji (gatunków zaliczanych przez niektórych botaników do odrębnego od akacji rodzaju Vachellia). Te struktury odżywcze akacja wytwarza, aby uzyskać ochronę w mutualistycznym związku z mrówkami z rodzaju Pseudomyrmex, które zamieszkują jej wydrążone kolce. Pająki aktywnie unikają tych mrówek. Poza ciałkami Belta B. kiplingi jedzą też nektar, larwy mrówek, małe żywiące się nektarem owady, a czasem również przedstawicieli własnego gatunku. Ciałka Belta stanowią jednak 91% ich diety w Meksyku i 60% w Kostaryce.

Umiejętność przędzenia nici pajęczej, służącej zazwyczaj pająkom do tkania sieci łownych, B. kiplingi wykorzystuje do tkania schronień, w których samica – zamiast pożreć partnera po kopulacji – wraz z nim opiekuje się potomstwem, co jest wyjątkiem wśród pająków. Dowody behawioralne sugerują, że B. kiplingi prowadzi quasi-socjalny tryb życia.

B. kiplingi został opisany w 1896 roku przez małżeństwo biologów George’a i Elizabeth Peckhamów. Wyniki badań na temat jego zachowania i sposobu odżywiania zostały zaprezentowane w 2008 roku, w trakcie dorocznego spotkania Ecological Society of America przez Christophera Meehana i współpracowników, którzy dokonali odkrycia w trakcie wyprawy badawczej do Meksyku, podczas której obserwowali życie i zwyczaje zamieszkujących tamte tereny pająków i opublikowane w 2009 roku na łamach czasopisma „Current Biology”.

Nazwa pająka (ze względu na jego „kocie skoki”) nawiązuje do Bagheery, czarnej pantery z książki Księga dżungli, oraz Rudyarda Kiplinga – jej autora.

źródło: Wikipedia

#wegetarianizm #pajaki #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: waynemaddison.files.wordpress.com

#indianie #nativeamerican #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #historia #historiajednejfotografii

Wojna o Góry Czarne V (ostatnia)

W 1970 r Russel Means – przyszły indiański aktywista i lider powstania w Wounded Knee wspiął się na głowę rzeźby Jerzego Waszyngtona i symbolicznie oddał mocz na jego twarz. Spływające po twarzy pierwszego prezydenta USA strumienie uryny miały symbolizować krokodyle łzy Amerykanów nad losem rdzennej ludności. Za obrazę symboli państwowych spędził kilka miesięcy w więzieniu lecz po wielu latach stał się nieformalnym przywódcom Dakotów w ich walce o prawa do ziemi i normalnego życia.

Po okresie depopulacji nastąpiła stabilizacja liczby ludności w rezerwatach i jej powolna odbudowa. Przyczyniła się do tego lekka poprawa warunków bytowych i wymarcie ludzi, którzy pamiętali „stare czasy”. Po II Wojnie światowej stało się oczywiste, że Indianie jednak nie powymierali w rezerwatach. Co więcej ich liczba zaczęła mocno przyrastać. Aby „przeciwdziałać biedzie” rząd wdrożył program przymusowych sterylizacji kobiet, zastąpionych później dobrowolnymi, do których skutecznie je „zachęcano”. Szeroko promowane było usuwanie ciąży dostępne w każdej sytuacji. Była to praktyka znana z czasów wojny, stosowana przez Niemców na terenach okupowanych. Wycofano się z tego dopiero w latach 90tych.

W 1973 roku w Wounded Knee (rezerwat Pine Ridge) wybucha powstanie. Dakotowie chcą usunięcia skorumpowanych władz Biura do Spraw Indian. Potem żądają także renegocjacji traktatów z XIX w i zwrotu Gór Czarnych. Indianie tracą kilku ludzi ale udaje im się wypchnąć siły rządowe i na niewielkim terenie przyległym do miasta ogłaszają autonomię. Temat trafia na czołówki gazet i jest na bieżąco śledzony przez telewizję. Tylko dlatego do działań nie wchodzi wojsko z czołgami. Masakry udaje się tym razem uniknąć ale po upadku powstania FBI sieje taki terror, że rezerwat Pine Ridge ma najwyższy odsetek zabójstw w całym USA.

Plan rządu USA powiódł się tylko częściowo. Obecnie żyje nadal około 170 tys Indian Dakota. Większość poza rezerwatami, które są największymi obszarami biedy w Ameryce. Ich wskaźniki gospodarcze i społeczne są gorsze od dużej szczęści krajów Afrykańskich. Mają bezrobocie na poziomie 85%, rekordowe wskaźniki długości (krótkości) życia, alkoholizmu, narkomanii, cukrzycy, FAZ itd. Wszystko to dzieje się w jednym z bogatszych krajów świata. Ciągle językiem przodków mówi kilka tysięcy ludzi.

W latach 80tych XX w Sąd Najwyższy w USA przyznał, że Góry Czarne zostały odebrane Indianom z pogwałceniem prawa federalnego i przyznał im odszkodowanie w wysokości 108mln USD. Indianie odmówili przyjęcia pieniędzy utrzymując, że chcą tylko zwrotu gór w naturze (uważają je za swoje miejsce święte, serce wszystkie co istnieje). W roku 2010 sąd potwierdził prawa Dakotów do gór i oszacował aktualne odszkodowanie na 1 mld USD (aktualnie jest to prawie 2 mld USD). Indianie konsekwentnie twierdzą, że Góry Czarne nie są na sprzedaż. To mówi społeczność, w której roczny dochód na mieszkańca to 3000 USD.

W latach 30 XX w w centrum świętych Gór Czarnych, Amerykanie wybudowali tzw. Świątynie Demokracji. Jest to gigantyczna rzeźba składająca się z czterech głów prezydentów USA wyrzeźbionych w górze Rushmore. Każdego roku tysiące patriotów (oczywiście potomków osadników) słucha tam pięknych słów o prawach człowieka, obronie wolności na całym świecie i na koniec wspólnie śpiewa hymn USA. Nie, to nie żart.
Kilkanaście kilometrów dalej potomkowie polskiego emigranta od kilkudziesięciu lat kują w górze o wiele potężniejszy pomnik. Potężna postać galopującego na koniu Szalonego Konia wskazuje palcem w kierunku utraconych gór.

Bardzo ciekawy film o Dakotach i obecnym życiu w rezerwacie Pine Ridge tutaj: https://youtu.be/AYfpm4yG1sY

Literatura:

Dee Brown: Pochowaj me serce w Wounded Knee
Miloslav Stingl - Indianie bez tomahawków
Tom Clavin, Bob Drury: Serce wszystkiego, co istnieje. Nieznana historia Czerwonej Chmury, wodza Siuksów
Maciej Jarkowiec: Powrócę jako piorun. Krótka historia Dzikiego Zachodu
Aleksandra Ziółkowska-Boehm: Otwarta rana Ameryki
https://alchetron.com/Great-Sioux-Reservation
Wikipedia – głównie angielskie
YouTube– głównie angielskie pokaż całość

źródło: Rushmore.jpg

KONKURS: EGIPT, GRECJA, ITALIA

Do wygrania 2 egzemplarze książki "Egipt, Grecja, Italia… Zabytki starożytne z kolekcji IA UJ". Książka jest nagrodą w konkursie, którego organizatorem jest IMPERIUM ROMANUM. Co trzeba zrobić, aby móc się cieszyć z nagrody?

Aby wziąć udział w konkursie, należy w terminie do 28 grudnia 2018 r.:

+ napisać ciekawostkę dotyczącą świata antycznych Rzymian. Dwa najciekawsze teksty zostaną nagrodzone książkami, a ich prace zostaną opublikowane na stronie IMPERIUM ROMANUM.

Teksty, wraz z imieniem, nazwiskiem i adresem zamieszkania uczestnika (przesłane dane zostaną wykorzystane jedynie w wypadku wygranej w konkursie – przekażę je wtedy sponsorowi, by mógł przesłać nagrody, a same imiona i nazwiska zwycięzców opublikuję), należy wysłać zgłoszenie na adres: konkurs@imperiumromanum.edu.pl, umieszczając w tytule maila: „Egipt, Grecja, Italia”.

Wśród uczestników, którzy nadeślą najciekawsze prace, wybrane zostaną zgodnie z regulaminem

+ 2 egzemplarze książki "Egipt, Grecja, Italia… Zabytki starożytne z kolekcji IA UJ", pod redakcją Joachima Śliwy

Fundatorem nagród jest Księgarnia Akademicka -> https://akademicka.pl/

https://www.imperiumromanum.edu.pl/konkurs/egipt-grecja-italia/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #konkurs #ksiazki pokaż całość

źródło: i-egipt-grecja-italia-zabytki-starozytne-z-kolekcji-ia-uj.jpg

Dziś będzie NAPRAWDĘ krótko, bo piszecie, że od długiego czytania boli was głowa i nie możecie spać. Z tego powodu wprowadzam cykl króciutkich wpisów. Obiecuję, że każdy będzie poniżej ośmiuset słów, a przedstawię w nich pomysł na bohatera. Pierwsza miniseria będzie rozprawiała się z mitem "nieciekawego wojownika". Wielu graczy narzeka, że postaci walczące konwencjonalnie zasadniczo się nie różnią - ot, miecz w ręce, osobowość skomplikowana jak budowa cepa. Wystarczy jednak chwila zastanowienia, żeby pokazac, że to nie prawda. Będę przedstawiał archetypy po trzy, chronologicznie od najwcześniejszego zaczynając od dziesiątego do dwudziestego pierwszego wieku. Teraz zaczynamy wypełzajac z ciemnych wieków do oświeconego średniowiecza.

#naprawiamfantasy <- pod tym tagiem znajdziecie więcej inspiracji do tworzenia przygód i postaci.

1. Obrońca wiary.
Imię: Horst Jorgensen
Pochodzenie: Norwegia
Wiara: Katolicka
Ulubiona broń: Włócznia Hjertestikker - Przeszywacz Serc nazwana tak na cześć włóczni, która przebiła bok Chrystusa
Temat muzyczny: Herr Mannelig
Horst jest człowiekiem znacząco wyprzedzającym swoje czasy. Podczas gdy wielu jego sąsiadów wychowało się w postplemiennych społecznościach na niegościnnej, norweskiej ziemi ojciec Horsta wyrósł w Brytanii odebrawszy porządną edukacje i zainteresowawszy się chrześcijaństwem. Horsta do chrztu przekonał fakt, że cudownym wydarzeniem Boga-człowieka było samowłądne zmartwychwstanie, podczas gdy Loki dał się zapłodnić koniowi, żeby sprawić bratu ładny prezent. Co prawda Horst jeszcze nie do końca pojmuje tajemnice zmartwychwstania, ale na pierwotnym poziomie czuje, że kopulacja z koniem jest, szczególnie w takiej konfiguracji, głęboko niewłaściwa. Młody Horst wyrósł na walecznego, woja, prawdziwie pobożnego, o dobrym sercu. Niestety - religia każe mu poślubić chrześcijankę, a tych nie ma wiele w jego ojczyźnie. Dodatkowo córka potężnego jarla w której się niegdyś podkochiwał zaczyna odwzajemniać jego uczucia - jest piękna a jej ojciec bardzo bogaty, ale to zapaleni poganie, a ona sama, jak mawiają, jest czarownicą. Ponoć jednak diabły w piekle nie są tak zaciekłe, jak wzgardzona kobieta...

2. Berserk
Imię Clotaire
Pochodzenie: Normandia
Wiara: Nominalnie katolicka
Ulubiona broń: Topór Leggbitr
Temat muzyczny: Palestinalied
Clotaire pochodzi ze starego, znamienitego, nordyckiego rodu, ale imię ma chrześcijańskie. Wychowywał go wuj, osiadły ziemianin w niewielkim majątku. Wuj był religijnie stosowny ale mały Clotaire nie wykazywał zadatków na chrześcijanina - jak tu mówić o modlitwie przed posiłkiem,kiedy chłopcu najlepiej smakowało surowe mięso? Często też wdawał się w bójki, które, czym przyprawiał o siwiznę opiekunów, nie kończyły się kuksańcami, ale brutalną masakrą. Pewnego dnia coś rozwścieczyło go tak, że powalił dorosłego mężczyznę na ziemie, a nie mogąc dać mu rady w zapasach przegryzł mu gardło i urzeczony patrzył na karmazynową strugę i przerażenie na twarzy konającego. Tego dnia odkrył, co chce robić w życiu. Na szczęście nieługo później doszły go wieści, że oto Papież wzywa do zbrojnej pielgrzymki na Jerozolimę - wujostwo odetchnęło wierząc, że to jedyny sposób, żeby ocalić od więzienia i zbawić duszę krwiożerczego bratanka, którego przodkowie byli sławnymi berserkami a on najwyraźniej odziedziczył ich żądzę mordu! Prawdę mówiąc pożegnali go bez żalu chcąć spędzić starość spokojnie. Clotaire natomiast odnalazł się na krucjacie mordując okrutnie i bez strachu. Kiedy jednak zobaczył na własne oczy Jerozolimę odżyły w nim nauki wuja i zaczął się próbować nawracać. Jednak czy chrześcijańskie serce może pompować krew
morderczych wikingów?

3. Łucznik
Imię: Hiszam ibn Mahdi
Pochodzenie: Al-Andaluz
Wiara: Islam Sunnicki, szkoła Maliki
Ulubiona broń: Refleksyjny łuk Al-Katum
Temat muzyczny: Rast Tanbur Taksimi
Hiszam jest dobrze wyszkolonym żołnierzem i prawym naśladowcą Proroka. Wykształcony Hiszam nieco pogardliwie traktuje chrześcijańskich mieszkańców Iberii, którzy jawią mu się jako nieoświeceni barbarzyńcy. Nie jest jednak głupi - wie, że stanowią dla jego cywilizacji śmiertelne zagrożenie. Z jednej strony stara się być pokornym wyznawcą i dobrym żołnierzem, z drugiej jednak - jest wybitnym łucznikiem i jest z tego dumny. Kocha zawody strzeleckie, kocha popisywać się z łukiem, rywalizować i wygrywać. Często daje się przez to sprowokować do podjęcia wyzwania, ale jego umiejętności pozwalają mu wyjśc zwycięsko z rywalizacji. Arogancja i buta stoją w jawnej sprzeczności z hadisami i Koranem, a jednak tak trudno jest mu zrezygnować z poczucia doceniania, z chwały i ulubionego uczucia tryumfu. Taka postawa przysparza mu wrogów nie tylko pośród chrześcijan, ale także wśród współwyznawców, którzy coraz głośniej ośmielają się go krytykować.

pokaż spoiler #rpg #grybezpradu #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #heheszki
pokaż całość

źródło: geekchica.files.wordpress.com

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Extremis malis extrema remedia
- Na krańcowe zło krańcowe środki
- opis: sentencja łacińska

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

SATYR DOKUCZAJĄCY PANTERZE

Marmurowa rzeźba ukazująca Satyra dokuczającego panterze. Obiekt datowany na I wiek n.e.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/satyr-dokuczajacy-panterze/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

O roku ów! Kto ciebie widział w naszym kraju!

13 grudnia 1981 to bodaj najbardziej ponura data w najnowszej historii Polski. Tymczasem 14 grudnia 1981 to dzień radosny i szczególny dla fabryki Maserati. Wówczas to premierę miał samochód przełomowy dla tej firmy: Maserati Biturbo

Biturbo było pierwszym modelem wyprodukowanym pod szyldem Maserati po przejęciu firmy przez argentyńskiego biznesmena Alejandro de Tomaso. Chciał on wprowadzić tę dotąd ekskluzywną markę samochodów sportowych na rynek produkcji seryjnych, dlatego też nowe Maserati musiało się wyraźnie różnić od dotychczasowych. Pomysł był taki, by auto było kompaktowe, składane na zautomatyzowanej taśmie i napędzane relatywnie niewielkim silnikiem. Wziął on pod uwagę włoskie przepisy prawne, które nagradzały silniki o pojemności 2000 cm3 lub więcej podatkiem 38%, a mniejsze 19%, i stąd też motor w układzie V o pojemności 1996cm3 z gaźnikiem oraz dwoma turbosprężarkami marki IHI. Pięciobiegowa skrzynia ZF, napęd w układzie klasycznym. Silnik miał po dwa zawory dolotowe i jeden wylotowy na cylinder, czyli ogółem 18 zaworów. Rozwijał 180 koni.

Rozwój Biturbo rozpoczął się jesienią '78, natomiast 14.12.1981 w sześćdziesiątą siódmą rocznicę założenia firmy nastąpiła premiera. Początkowo oferowano tylko widoczny na zdjęciu notchback, w kolejnych latach dołożono czterodrzwiowe Biturbo 425, 429 oraz kabriolet Biturbo Spyder z większymi silnikami 2,5 litra.Nadwozie zaprojektował były projektant Pininfariny Pierangelo, silniki produkowano w fabryce Maserati w Modenie, karoserię w fabryce Innocenti pod Mediolanem i tam składano do kupy całość. W tym celu pan De Tomaso kupił nową zautomatyzowaną linię produkcyjną dla Innocenti za 50 miliardów lirów. W 1982 osiągnięto moce produkcyjne na poziomie czterocyfrowym, jednakże prestiż auta ucierpiał z powodu problemów technicznych i produkcja wahała się na poziomie 2000-3000 sztuk rocznie. Problemy wieku dziecięcego zaszkodziły reputacji na tyle, że kolejne wersje nazywano cyframi.

Szczególnie w pierwszych trzech latach produkcji sporym problemem były wady w jakości samochodu. Wadliwe zabezpieczenie antykorozyjne, słabe spasowanie elementów, defekty elektryki, słabe parametry startowe auta na rozgrzanym silniku oraz skłonność do samopodpalenia się, zwłaszcza na rynku amerykańskim, spowodowana słabą izolacją termiczną katalizatora. Większość błędów powstała z powodu zbyt krótkiej fazy testowania auta i niekompetentnego planowania. Ponadto mało który warsztat potrafił naprawić auto, bo technika była tu maksymalnie skomplikowana (to te czasy, gdy Alfa Romeo montowała silniki typu bokser). Dodatkowym czynnikiem obniżającym poważanie auta, było nieprzestrzeganie ściśle określonych interwałów czasowych przeglądów i wymiany elementów, zwłaszcza na rynku amerykańskim i wiele Biturbo po prostu porzucono w krzakach z powodu rozgoryczenia i bezsilności. W pamiętnym roku 1986 wprowadzono wtrysk i znacznie poprawiono jakość, ale niesmak pozostał i w 1988 zakończono produkcję

Z tym modelem Maserati utraciło status ekskluzywnej marki premium, bo poszło w produkcję masową, a nie niskoseryjną supersamochodów. Uważa się, że dzięki temu posunięciu zapewniono utrzymanie się marki Maserati na rynku.(EJ PSEUDOBIZNESMENI OD TYCH WSZYSTKICH SYREN, NOWYCH WARSZAW I HUSARII SŁYSZELIŚCIE TO!?!?)

#rzetelnafura <- co tydzień nowa historia
#gruparatowaniapoziomu #samochody #motoryzacja #carboners #carspotting #maserati #forzaitalia pokaż całość

źródło: Maserati Biturbo.jpg