#filmy #japonia #harakiri
Gorąco polecam japoński film reżyserii Masaki Kobayashi z 1962 pod tytułem "Harakiri". Nie miałem w zwyczaju oglądać czarno-białego i leciwego kina, ale po tym dziele się przekonałem.
Do obejrzenia na cda, jest też wersja z 2011(nie oglądałem), jednak jak ktoś się przekona to polecam zacząć od pierwowzoru. Całkiem możliwe, że ktoś już wrzucał bo jest to warte uwagi.
Gorąco polecam japoński film reżyserii Masaki Kobayashi z 1962 pod tytułem "Harakiri". Nie miałem w zwyczaju oglądać czarno-białego i leciwego kina, ale po tym dziele się przekonałem.
Do obejrzenia na cda, jest też wersja z 2011(nie oglądałem), jednak jak ktoś się przekona to polecam zacząć od pierwowzoru. Całkiem możliwe, że ktoś już wrzucał bo jest to warte uwagi.
źródło: comment_1659818777J10CJycJzPKCStu4s17Zkf.jpg
Pobierz
@AKFobia oj tak. Piękne kino
Całkowicie niezrozumiały (z polskiego, ale także chyba chrześcijańskiego punktu widzenia*) rytuał zmazania plam na honorze czyli rytualne samobójstwo nazywane seppuku (切腹) (lub hara-kiri/腹切り).
Odbywało się w białych szatach w obecności zaproszonych gości, po wykaligrafowaniu krótkiego pożegnalnego wiersza śmierci (z których wiele było naprawdę głębokich i pięknych (patrz poniżej)**).
Seppuku było przeprowadzane w towarzystwie "Asystenta" (najczęściej przyjaciela lub giermka/wasala) Kaishakunina (介錯人) który po rozcięciu brzucha dokonywał kończącej rytuał dekapitacji (ale
źródło: GEmU2t8XIAA6v6c
Pobierz@panzerfucker: te trzy linijki działają na mnie za każdym razem, kiedy na nie trafiam. Jest coś niewyobrażalnie poruszającego w tej prostocie. ( ͡° ʖ̯ ͡°)