Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 33/???

Douglas X-3 Stilleto

Najsmuklejszy ze wszystkich wczesnych samolotów eksperymentalnych, X-3 został zaprojektowany z zamiarem osiągnięcia prędkości przekraczającej 3000km/h jak również wykorzystania tytanu jako przeważającego materiału konstrukcyjnego. Budowa dwóch egzemplarzy została zatwierdzona 30 czerwca 1949r. W trakcie prac projektowych okazało się, że planowane silniki Westinghouse J46 nie spełniają wymogów dotyczących ciągu, rozmiarów i masy. Użyto słabszych jednostek J34, które generowały jedynie 22kN ciągu w przeciwieństwie do planowanych 32kN. Sam kształt płatowca miał na celu osiągnięcie jak najmniejszych oporów aerodynamicznych. Specjalnie wydłużony nos mieścił aparaturę pomiarową a osadzona nisko kabina pilota miała przedziwdziałać nadmiernemu tarciu i nagrzewaniu się powierzchni kadłuba. Cienkie trapezoidalne skrzydła miały sprzyjać osiąganiu wysokich prędkości. Pierwszy oficjalny lot odbył 20 października 1952r, lecz pięć dni wcześniej podczas szybkiego kołowania pilotowi udało się poderwać maszynę i przebyć dystans około jednej mili (1.6km). Przez zastosowanie słabszych silników maszyna nie osiągnęła nigdy zakładanych prędkości oraz ledwo przekroczyła Mach 1,2 w trzydziestostopniowym locie nurkowym. Planowano zastąpić J34 silnikami rakietowymi, lecz nie zostało to zrealizowane. Pod koniec programu, 27 października 1954r. Joseph A. Walker, pilot doświadczalny NACA (National Advisory Committee for Aeronautics – narodowy komitet doradczy do spraw aeronautyki) w trakcie lotu ponaddźwiękowego (ok. Mach 1) wykonał planowany gwałtowny przechył – oprócz zmiany położenia w osi podłużnej, nos maszyny podniósł się do góry o dwadzieścia stopni a cały kadłub osiągnął szesnaście stopni znosu. Maszyna przedryfowała w ten sposób przez pięć sekund i następnie pilot odzyskał kontrolę. Chwilę później przystąpił do wykonania podobnego przechyłu w locie nurkowym – sytuacja powtórzyła się a następnie wylądował. Analiza danych wykazała, że w obu tych momentach maszyna osiągnęła maksymalne obciążenia konstrukcujne i gdyby leciała szybciej mogłaby ulec zniszczeniu. Było to tzw. sprzężenie inercyjne – manewr w jednej osi powoduje nieplanowane przesunięcia w dwóch pozostałych. Główną przyczyną takiego zjawiska są nieodpowiednie powierzchnie sterowe jak np. zbyt mały stabilizator pionowy. Łącznie X-3 wykonał 51 lotów. Z planowanych dwóch egzemplarzy zbudowano tylko jeden a drugi w trakcie budowy przeznaczono na części zamienne. Program zakończono 23 maja 1956 wraz z ostatnim lotem X-3. Pomimo nie spełnienia wymogów projektowych płatowiec dostarczył cennych danych, które zostały wykorzystane przy projektowaniu przyszłych samolotów – sam rodzaj skrzydeł został użyty w F-104 Starfighter.

Podstawowe dane techniczne (X-3)

Załoga: 1
Długość: 20.35m
Rozpiętość skrzydeł: 6.91m
Wysokość: 3.82m
Powierzchnia nośna: 15.47m^2
Masa własna (pusty): 6507kg
MTOW: 10160kg
Napęd: 2x Westinghouse XJ34-WE-17 15kN (1530kg) ciągu / 22kN (2243kg) z dopalaczem – silniki turboodrzutowe
Vmax: Mach 1.208
Pułap: 12000m | 38000ft
Zasięg: 800km | 432nmi
Prędkość wznoszenia: 97m/s

#lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania #usa
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: globalsecurity.org

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 32/???

Nord-Aviation 1500 Griffon

Eksperymentalny samolot z napędem strumieniowym - ramjet - rodzaj silnika odrzutowego wykorzystujący własny ruch postępowy do wytwarzania ciągu – potrzebuje asysty innego napędu do osiągniecią odpowiedniej prędkości do pracy. Projekt w całości fundowany przez rząd francuski w celu wykonania badań dla skrzydeł samolotowych z dodatnim skosem oraz w układzie delta. 24 sierpnia 1953 zamówiono dwa prototypy. Pomimo założenia, że miały to być lekkie myśliwce przechwytujące, nie planowano jakiegokolwiek wyposażnia wojskowego, mając służyć jedynie do celów naukowych. W całym przedsięwzięciu najbardziej nowatorskie było zastosowanie podwójnego napędu turbojet/ramjet. Jako, że ramjet nie jest w stanie wytwarzać ciągu stojąc w miejscu, silnik turboodrzutowy rozpędzał płatowiec do ok. 1000km/h po czym ramjet mógł rozpocząc pracę. Griffon I poraz pierwszy wzbił się w powietrze 20 września 1955r. Początkowo wyposażony jedynie w silnik turboodrzutowy, osiągnął prędkość maksymalną wynoszącą Mach 1,3. Kolejna wersja – Griffon II – posiadająca już podwójny napęd została oblatana 23 stycznia 1957r. osiągając ostatecznie prędkość Mach 2,19. Cały program testowy wykazał szereg trudności technicznych jak przegrzewanie się powierzchni płatowca, które była wykonane z duraluminium oraz częstych awarii dyszy wylotowej związanych z temperaturami generowanymi przez ramjet. Skupiono się również na próbach kontroli silnika strumieniowego zmieniając stosunek paliwa i powietrza trafiający do systemu. Według pilotów charakterystyka lotu płatowca była doskonała, ramjet mógł być włączany w bardzo szerokim zakresie prędkości, był niewrażliwy na zmiany kąta natarcia oraz potrafił utrzymywać przyspieszenie w trakcie wykonywania skrętów. Program zakończono w 1961 roku.

Podstawowe dane techniczne (Nord 1500-2 Griffon II)

Załoga: 1
Długość: 14.54m
Rozpiętość skrzydeł: 8.1m
Wysokość: 5.0m
Powierzchnia nośna: 32m^2
MTOW: 6745kg
Napęd: 1x SNECMA Atar 101E-3 34.3kn (3498kg) ciągu – silnik turboodrzutowy
1x Nord Stato-Réacteur 67.8 kN (6914kg) ciągu – silnik strumieniowy
Vmax: Mach 2.19
Prędkość wznoszenia: 86.67m/s

#lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania #francja
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: diseno-art.com

SolidWorks - jak nie modelować - proste porady dotyczące modelowania 3D w programach CAD

Krótki odcinek, którego pomysłodawcą był jeden z Widzów śledzących mój kanał. A odcinek dotyczy porady związanej z pewną sytuacją, gdzie Widz został postawiony przed zadaniem zmiany konstrukcji detalu pewnego urządzenia. Jak się okazało, szkice poszczególnych operacji przygotowane przez inną osobę zostały wykonane w sposób... niezbyt optymalny. W tym przypadku wystarczające było naprawienie geometrii, jednakże zdarzają się przypadki, gdzie podobne sytuacje wymagają zamodelowania części od początku. Jak często spotykacie się z podobnymi sytuacjami?

Zapraszam: [285] SolidWorks - jak nie modelować - proste porady dotyczące modelowania 3D w programach CAD

Odwiedź również stronę internetową kanału: IPc - Inżynier Programista

Tag do śledzenia wpisów: #inzynierprogramista

#inzynierprogramista #cad #solidworks #inzynieria #mechanika #studbaza #pracbaza #modelowanie3d #modelowanie #projektowanie #ciekawostki #tworczoscwlasna #nauka #hobby #gruparatowaniapoziomu #druk3d pokaż całość

źródło: minW.png

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 31/???

Shin Meiwa US-1/ ShinMaywa US-2

Wodnosamolot STOL (short take-off and landing/krótki start i lądowanie) zaprojektowany do patrolowania, zwalczania łodzi podwodnych (ASW – anti-submarine warfatre) oraz akcji poszukiwaczo ratunkowych (SAR – search and rescue). Wraz z końcem drugiej wojny światowej, rozpoczęciem okupacji Japonii oraz wprowadzeniem w grudniu 1945r. zakazu produkcji statków powietrznych, japoński przemysł lotniczy musiał przekierować swoją pracę na inne sektory - głównie przemysł ciężki. Pod koniec lat 40 XX wieku Kawanishi Aircraft Corporation dokonało reorganizacji stając się ShinMeiwa Industries. Wraz z rozpoczęciem się Zimnej Wojny w latach 50, przedsiębiorstwo wznowiło działalność swoich zakładów lotniczych początkowo operując jedynie jako podwykonawca oraz świadcząc usługi serwisowe m.in. maszyn Martin P5M Marlin dla US Navy. Powołana została komisja celowa do opracowania wodnosamolotu o wysokiej dzielności morskiej, który mógłby lądować w trudnych warunkach oraz być wytrzymały na uderzenia fal. Do 1959r. opracowano wstępny projekt. Całe przedsięwzięcie miało bardzo duże wspracie ze strony USA, którym zależało na rozwoju japońskiego lotnictwa w tym kierunku ze względu na rosnącą flotę łodzi podwodnych ZSRR. Aby przyspieszyć rozwój projektu, USA przekazało jeden egzemplarz Grumman HU-16 Albatross dla ShinMeiwa do wykonania odwrotnej inżnierii. Powstała na tej podstawie maszyna posiadała szeroką liczbę dokonanych modyfikacji takich jak nowatorski system klap strumieniowych zwiększający możliwości STOL (na opuszczone klapy tłoczone jest dodatkowe powietrze z dysz zwiększając tym samym noszenie – do tego celu wewnątrz kadłuba zamontowany był dodatkowy silnik turbowałowy napędzający sprężarkę), stabilizator pionowy i ster wysokości w układzie ”T” oraz deflektory na kadłubie zwiększające stabilność na powierzchni wody. Po udanych testach Japońskie Morskie Siły Samoobrony (Kaijō Jieitai) zamówiły w 1969r. 21 egzemplarzy, które otrzymały oznaczenie PS-1. Pomimo doskonałych osiągów maszyny cały projekt spotkał sie z mocną krytyką, ze względu na małą produkcję i wysokie koszty związane z opracowaniem nowego samolotu. Aby przeciwdziałać eskalacji krytyki ShinMeiwa rozpoczęło sprzedaż eksportową opracowanych technologii jako elementy gotowe do instalacji w innych samolotach m.in. system kontroli silników oraz hydraulikę. Ostatecznie maszyna weszła do służby w 1971r. Powstało łącznie 43 egzemplarze. W 1995r. ShinMaywa (nazwa firmy została zmieniona w celu ułatwienia wymowy dla obcokrajowców) rozpoczęła projektowanie zrewidowanej wersji płatowca. Wprowadzono zmiany w aerodynamice, systemach elektronicznych, zainstalowano kabinę ciśnieniową oraz mocniejsze silniki. Pierwszy lot zmodernizowanej wersji - US-2 - odbył sie 18 grudnia 2003r. Oficjalna produkcja i wprowadzenie do służby odbyło sie w 2007r. Do chwili obecnej powstało 8 sztuk. US-2 jest oferowany także w wersji pożarniczej. Ostatnie egzlemplarze US-1 zostały wycofane ze służby w 2017r.

Podstawowe dane techniczne
-----------------------------------------------------------------
US-1A

Załoga: 4-7 + 20 osób / 12 noszy
Długość: 33.26m
Rozpiętość skrzydeł: 33.15m
Wysokość: 9.95m
Powierzchnia nośna: 135.82m^2
Masa własna (pusty): 23300kg
MTOW: 45000kg z lądu /43000kg z wody
Napęd: 4x Ishikawa-Harima/General Electric T64-IHI-10J 3493hp (2605kW) – silniki turbośmigłowe
1x Ishikawa-Harima/General Electric T58-IHI-10-M2 1341hp (1000kW) – silnik turbowałowy
Vmax: 511km/h | 276kts
Prędkość przelotowa: 426km/h | 230kts
Predkość przeciągnięcia: 88km/h | 48kts
Zasięg: 3817km | 2061nmi
Pułap: 7195m (23606ft)
Rozbieg: na lądzie – 655m | na wodzie – 555m
Dobieg: na lądzie – 810m | na wodzie – 220m
-----------------------------------------------------------------
US-2

Załoga: 11 + 20 osób / 12 noszy
Długość: 33.46m
Rozpiętość skrzydeł: 33.15m
Wysokość: 9.8m
Powierzchnia nośna: 135.8m^2
Masa własna (pusty): 25630kg
MTOW: 47700kg z lądu | 43000kg z wody
Napęd: 4x Rolls-Royce AE 2100J 4592hp (3424kW) – silniki turbośmigłowe
1x LHTEC T800 1364hp (1017kW)– silnik turbowałowy
Vmax: 560km/h | 300kts
Prędkość przelotowa: 480km/h | 260kts
Prędkość przeciągnięcia: 90km/h | 49kts
Zasięg: 4700km | 2300nmi (2300km/1245nmi – wersja pożarnicza)
Pułap: 7195m (23606ft)
Rozbieg: na lądzie – 490m | na wodzie – 280m
Dobieg: na lądzie – 1500m | na wodzie – 330m

#lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania #japonia
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: m.media-amazon.com

Alibre Atom3D - orczyk do serwomechanizmu | tutorial - przykład modelowania 3D krok po kroku

Przedstawiam poradnik jak krok po kroku wykonać przykładowy model orczyka do serwonapędu czy innego typu silnika będącego napędem jakiegoś mechanizmu.

Geometria posiada charakter ideowy i może być dobrym przykładem dla początkujących do przećwiczenia różnych metodyk kształtowania operacji bez względu na używane środowisko CAD.

Zapraszam: [284] Alibre Atom3D - orczyk do serwomechanizmu | tutorial - przykład modelowania 3D krok po kroku

Odwiedź również stronę internetową kanału: IPc - Inżynier Programista

Tag do śledzenia wpisów: #inzynierprogramista

#inzynierprogramista #cad #alibre #inzynieria #mechanika #studbaza #pracbaza #modelowanie3d #modelowanie #projektowanie #ciekawostki #tworczoscwlasna #nauka #hobby #gruparatowaniapoziomu #druk3d pokaż całość

źródło: minW.png

Jak nagrywam filmy na YouTube, czyli za kulisami kanału Inżynier Programista

Kilkukrotnie pojawiało się pytanie z Waszej strony, w jaki sposób przygotowuję filmy na mój kanał YouTube, z jakich programów korzystam i jak to ogólnikowo wygląda.

Przygotowałem w związku z tym taki krótki informacyjny odcinek, w którym przedstawiam pokrótce programy, które używam do tworzenia filmów. A są to: OBS (Open Broadcaster Software), Kdenlive oraz Libre Office - wszystkie wymienione programy są programami darmowymi, open-source oraz o charakterze wieloplatformowym (Windows, Mac, Linux).

Zapraszam: [283] Jak nagrywam filmy na YouTube, czyli za kulisami kanału Inżynier Programista

Odwiedź również stronę internetową kanału: IPc - Inżynier Programista

Tag do śledzenia wpisów: #inzynierprogramista

#inzynierprogramista #cad #inzynieria #mechanika #studbaza #pracbaza #modelowanie3d #modelowanie #projektowanie #ciekawostki #tworczoscwlasna #nauka #hobby #gruparatowaniapoziomu #youtube pokaż całość

źródło: minW.png

Z uwagi na napięty harmonogram przez następne dni, wrzucam jeden odcinek wcześniej póki mam na to czas. Numer poprzedniego odcinka był źle wpisany więc ten jest jak najbardziej poprawny. Zapraszam na krótką lekturę.

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 30/???

Cessna 172/182/210

Jednosilnikowy górnopłat produkowany obecnie przez Textron Aviation powstały ze zrewidowania istnięjącego Modelu 170, gdzie przeniesiono tylne koło podwozia na przód oraz zmodyfikowano kadłub aby umożliwić widoczność do tyłu. Oblatany 12 czerwca 1955 roku. Aby zaoszczędzić na czasie i kosztach certyfikacji, 172 został dodany jako wersja Modelu 170 a następnie uzyskał osobny certyfikat jako pełnoprawna wersja. Został natychmiastowym „hitem” sprzedażowym osiągając produkcję wynoszącą ponad 1400 sztuk już w pierwszym roku wytwarzania. Obok niego w tym samym roku wprowadzono do sprzedaży również nieco większy Model 182 (na podstawie Modelu 180). W kolejnych latach powstawały następne wersje rozwojowe (m.in. 175, 185, 210, 205, 206, 207) różniące się wielkością, rodzajem silników, typem śmigła, pojemnością kabiny (powstały również wersje ciśnieniowe) jak i typem podwozia – chowane (RG – retractable gear) oraz pływaki. Na największą uwagę zasługuje Model 172, którego produkcja rozpoczęta w 1956r. z przerwą w latach 1986 – 1996 trwa do dzisiaj. Powstało ponad 44000 egzemplarzy tylko tego modelu a łącznie wszystkich powiązanych blisko 100000. 172 (odpowiednio zmodyfikowany do tego celu) jest też posiadaczem rekordu dla najdłuższego lotu z uzupełnianiem paliwa trawającego od 4 grudnia 1958r. do 7 lutego 1959r. – 64 dni, 22 godziny, 19 minut i 5 sekund, podczas którego Robert Timm i John Cook pokonali ponad 270000km. Różne wersje w zależności od konfiguracji znajdują najczęściej zastosowanie jako samoloty pasażerskie, do misji specjalnych oraz do transportu skoczków spadochronowych. Śmiało można stwierdzić, że jeżeli mówi się o potocznej „awionetce” ma się prawdopodbnie na myśli kształt tej maszyny.

Podstawowe dane techniczne (172R):

Załoga: 1 + 3
Długość: 8.28m
Rozpiętość skrzydeł: 11m
Wysokość: 2.72m
Powierzchnia nośna: 16.2m^2
Masa własna (pusty): 767kg
MTOW: 1111kg
Napęd: 1x Lycoming
Vmax: 302km/h | 163kts
Prędkość przelotowa: 226km/h | 122kts
Prędkość przeciągnięcia: 87km/h | 54kts
Zasięg: 1289km | 696nmi
Pułap: 4100m (13500ft)

#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

poniżej Model 172 pokaż całość

źródło: flyingmag.sfo3.digitaloceanspaces.com

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 30/???

Mitsubishi A6M Rei-sen (Zero)

Pomimo wprowadzenia do służby myśliwca A5M wcześnie w 1937 roku Marynarka Wojenna Cesarstwa Japonii od razu rozpoczęła poszukiwania jego następcy. 5 października 1937 wydane zostały „wymagania projektowe dla prototypowego myśliwca pokładowego 12-shi”, które zostały przekazane do Nakajima i Mitsubishi – ówczesnym największym producentom lotniczym. Nakajima uznało wymogi za niemożliwe do spełnienia i wycofało się z projektu. Główny projektant Mitsubishi, Jiro Horikoshi uznał że są one do spełniania w przypadku, gdy płatowiec będzie możliwie jak najlżejszy. Do tego celu został opracowany nowy stop aluminium nazwany „extra super duraluminium” znany obecnie jako AA7075. W momencie wprowadzenia do służby w 1940 roku Zero był jednym z najbardziej zaawansowanych samolotów pokładowych na świecie. Wysoka nośność oraz niskie obciążenia powierzchni nośnych ze wględu na niską masę wpływały na bardzo niską prędkość przeciągnięcia i wysoką zwrotność, która pozwalała na wymanewrowanie maszyn przeciwników. Minusem tak lekkiej konstrukcji była podatność na ostrzał z ciężkich karabinów takich maszyn jak Grumman F4F Wildcat. 4 czerwca 1942 w nalocie na Dutch Harbor na Alasce , jeden Zero został zestrzelony i lądował awaryjnie na jednej z pobliskich wysp, dzięki czemu US Army mogło dokonać testów porównawczych. M6A okazał się ponad 2000kg lżejszy od F4F, panel instrumentów był prosty do granic możliwości, co pozwalało pilotowi na odpowiedie skupienie się na misji, jednak najbardziej imponująca okazała się konstrukcja samego płatowca – kadłub i skrzydła były budowane jako całość w przeciwieństwie do amerykańskich maszyn, gdzie były to dwa osobne elementy. Była to metoda wymagająca większego nakładu pracy ale dawała dużo mocniejszą konstrukcję i wpływała na lepszą zwrotność. Dopiero w 1943 roku Zero zaczął być mniej skuteczny przeciwko nowszym myśliwcom aliantów. Nakajima pomimo wycofania się z projektu, produkowało A6M w wersji wodnosamolotu z pływakami – A6M2-N Suisen 2. Produkowany w latach 1939-1945 Zero powstało w większej liczbie egzemplarzy niż jakikolwiek inny japoński samolot w trakcie wojny – ponad 11000 sztuk.

Podstawowe dane techniczne:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Mitsubishi A6M2:

Załoga: 1
Długość: 9.06m
Rozpiętość skrzydeł: 12m
Wysokość: 3.05m
Powierzchnia nośna: 22.44m^2
Masa własna (pusty): 1680kg
MTOW: 2796kg
Napęd: 1x Nakajima NK1C Sakae-12 – 950hp (710kw) – 14 cylindrowe silniki gwiazdowe
Vmax: 533km/h | 288kts
Prędkość przelotowa: 333km/h | 180kts
Prędkość przeciągnięcia: 110km/h | 60kts
Zasięg: 1870km | 1010nmi
Pułap: 10000m (33000ft)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nakajima A6M2-N:

Załoga: 1
Długość: 10.1m
Rozpiętość skrzydeł: 12m
Wysokość: 4.3m
Powierzchnia nośna: 22.44m^2
Masa własna (pusty): 1912kg
MTOW: 2880kg
Napęd: 1x Nakajima NK1C Sakae-12 – 950hp (710kw) – 14 cylindrowe silniki gwiazdowe
Vmax: 435km/h | 235kts
Prędkość przelotowa: 296km/h | 160kts
Prędkość przeciągnięcia: 110km/h | 60kts
Zasięg: 1148km | 620nmi
Pułap: 10000m (33000ft)

#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania #japonia
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: imodeler.com

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 28/???

Convair Model 116, Model 118

Convair podobnie jak inni producenci z branży lotniczej spodziewali się, że ich oferta na odradzającym się po II wojnie światowej rynku będzie musiała być bardzo zróżnicowana. Jeszcze przed wojną inżynier i projektant Theodore P. Hall pracując dla Consolidated zaproponował koncept latającego samochodu do wykorzystania dla komandosów, jednak nie spotkał się on ze spowdziewanym poparciem. Po wojnie zaprojektował i stworzył Model 116 zaprezentowany w magazynie Popular Mechanics w 1946 roku. Składał się od z dwuosobowego auta do którego dołączano zestaw skrzydeł i belki ogonowej z własnym napędem. Pierwszy lot odbył się 12 lipca 1946. Łącznie prototypem wykonano 66 lotów po czym zrewidowano projekt, tworząc bardziej wyrafinowaną karoserię oraz instalująć silnik lotniczy o większej mocy. Tak powstał Model 118 znany również jako ConvAirCar. Oblatany 1 listopada 1947 uległ zniszczeniu (cała karoseria oraz uszkodzone skrzydło) zaledwie 17 dni później. Pilot, któremu udało się przeżyć wystartował z niewielką ilością paliwa lotniczego – pomylono się przy sprawdzaniu wskaźników – sprawdzono jedynie wskaźniki paliwa samochodowego. Wykorzystując ocalałe skrzydła i nowy samochód skonstruowano drugi prototyp, który ponownie wzbił się w powietrze 29 stycznia 1948r. Wraz z malejącym zainteresowaniem Convair ostatecznie zawiesił projekt. Theodore Hall odzyskał prawa do projektu, założył T.R. Hall Engineering Corp., lecz pomimo tego projekt nigdy nie osiągnął fazy produkcyjnej.

Podstawowe dane techniczne (Do 31E):
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Model 116
Załoga: 1 + 1
Napęd: 1x Franklin 4A4 90hp (67kw) – chłodzony powietrzem czterocylindrowy bokser

1x Crosley 26hp (19kW) – samochód
Vmax: 181km/h | 98kts
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Model 118
Załoga: 1 + 3
Długość: 20.53mm
Rozpiętość skrzydeł: 10.49m
Wysokość: 2.54m
Masa własna (pusty): 691kg
MTOW: 1157kg
Napęd: 1x Lycoming O-435C 190hp (140kW) sześciocylindrowy boxer
1x Crosley 25hp (19kW) – samochód
Vmax: 201km/h | 109kts

Po dodatkowe spojrzenie na latające auta zapraszam tutaj do @SonyKrokiet

#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: smartage.pl

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 27/???

Consolidated PBY Catalina

Początkowym pomysłem było stworzenie Cataliny jako bombowca patrolowego o dużym zasięgu, który miałby lokalizować i atakować statki transportowe zakłócając linie zaopatrzenia. W związku z rowijającą się sytuacją i widmem zaburzenia amerykańskiej dominacji na Pacyfiku przez Japonię, US NAVY postanowiło pozyskać samolot, który mógłby operować na tak dużym obszarze a zarazem nie wymagał skomplikowanej infrastruktury do obsługi. Pierwszy egzemplarz o nazwie XP3Y-1 został oblatany 21 marca 1935 roku a następnie został przekazany marynarce wojennej do testów. Posiadał osiągi deklasujące dotychczas używane maszyny takie jak P2Y i P3M. Nazwa Catalina została nadana dopiero w 1941 roku – odnosi się do wyspy Santa Catalina w południowej Californii. Największą zaletą maszyny jako latającej łodzi był brak potrzeby budowania lotnisk, co wraz z obszarem działania wpłynęło na ilość zbudowanych egzemplarzy – ok. 3300. Wykorzystywane były głównie do walki z łodzami podwodnymi, jako bombowce patrolowe, do eskorty konwojów, brały udział w misjach poszukiwawczych i ratunkowych oraz wykonywały zadania stricte transportowe. Produkowane w latach 1936 – 1945. Jeden egzemplarz został zmodyfikowany przez Forresta Birda jako samolot biznesowy – posiadał dwa dodatkowe silniki tłokowe – i otrzymał nazwę Bird Innovator. Ponad 87 lat po pierwszym locie pojedyncze maszyny pozostają w użyciu do dzisiaj jako samoloty do gaszenia pożarów.

Podstawowe dane techniczne (PBY-5A):

Załoga: 10
Długość: 19.48m
Rozpiętość skrzydeł: 32m
Wysokość: 6.43m
Powierzchnia nośna: 130m^2
Masa własna (pusty): 9485kg
MTOW: 16066kg
Napęd: 2x Pratt & Whitney R-1830-92 Twin Wasp – 1200hp (980kw) – 14 cylindrowe silniki gwiazdowe
Vmax: 315km/h | 170kts
Prędkość przelotowa: 201km/h | 109kts
Prędkość przeciągnięcia: 127km/h | 69kts
Zasięg: 4060km | 2520nmi
Pułap: 4800m (15800ft)

#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

W związku z tym, że nie będę miał czasu jutro i prawdopodobnie pojutrze, wrzucam wcześniej jeden odcinek.

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 26/???

Beechcraft King Air

King Air jest serią samolotów ogólnego przeznaczenia produkowaną przez Textron Aviation. Historia serii rozpoczęła się od Modelu 90 opracowanego w 1961 roku jako pod nazwą roboczą Model 120. W 1963 rozpoczęto loty testowe Modelu 87, który był zmodyfikowaną wersją istniejącego już Queen Air wyposażoną w silniki turbośmigłowe Pratt & Whitney (sam Queen Air został oblatany w 1958 i produkowany w latach 1960-1978, z sześciocylindorwymi silnikami - powstało łącznie ponad 900 egzemplarzy). Ostatecznie 24 stycznia 1964 po raz pierwszy wzbił się w powietrze Model 65-90 i po miesiącach lotów testowych 8 października pierwszy egzemplarz produkcyjny został dostarczony dla US Army, gdzie otrzymał oznaczenie UN-8F. Do końca tego miesiąca zamówiono 152 sztuki. W kolejnych latach dokonano rewizji projektu zmieniając silniki jak i rozmiary płatowca. Już w 1969 wprowadzono do produkcji Model 100, który był prawie 2m dłuższy, miał ponad 800kg wyższą masę startową i mocniejsze silniki. Niespełna cztery lata później w październiku 1972 ofertę rozszerzono o Model 200 pod nazwą Super King Air (zaniechano używania „Super” w 1996r.), który od początku posiadał kabinę ciśnieniową – pierwszy z serii 90 doczekał się takiej modernizacji dopiero w 1982r. Model 200 i poźniejszy 300, które w dalszym ciągu były większymi i mocniejszymi wersjami rozwojowymi 90, posiadały w przeciwieństwie do niego statecznik pionowy i ster wysokości w układzie „T”. Cała seria począwszy od 200 pozostaje w nieprzerwanej produkcji od 1974 roku i jest najdłużej produkowaną ze wszystkich cywilnych turbośmigłowyh samolotów swojej klasie. Służą jako samoloty transportowe, pasażerskie, wojskowe, w służbach cywilnych oraz do misji specjalnych. Jedną z ciekawszych wersji jest RC-12 Guardrail przystosowany do rozpoznania elektromagnetycznego (SIGINT – signals intellligence) jak również egzemplarze serii 200 i 300 przystosowane do tzw. inspekcji lotniczych, czyli np. kalibrowania systemów ILS (instrument landing system) dla lotnisk. Łącznie od pierwszych Modeli 90 powstało do dzisiaj ponad 7000 egzemplarzy.

Podstawowe dane techniczne:

King Air 90/100/200/300

Załoga: 1-2 + 7-13
Długość: 10.82 – 14.22m
Rozpiętość skrzydeł: 14-17.65m
Wysokość: 4.3-4.7m
Powierzchnia nośna: 26-30m^2
Masa własna (pusty): 3150-4516kg
MTOW: 4500-7480kg
Napęd: 2x Pratt & Whitney PT6A 550-1050hp (410-783kw)
Vmax: 491-578km/h | 270-312kts
Prędkość przelotowa: 416-463km/h | 226-237kts
Prędkość przeciągnięcia: 145-149km/h | 78-80kts
Zasięg: 2446-4945km | 1321-2670nmi
Pułap: 7574-10668m (24850-35000ft)

#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: i.ytimg.com

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 25/???

Lockheed U-2 ”Dragon Lady”

Jednosilnikowy odrzutowy samolot rozpoznawczy używany przez USAF a wcześniej również przez CIA. Początkowa idea Lockheed Corporation powstała na początku lat 50 XX wieku. Po drugiej wojnie światowej wojsko Stanów Zjednoczonych potrzebowało dobrego rozpoznania lotniczego, które umożliwiłoby określenie ówczesnych zdolności ZSRR jak również, aby uniknąć sytuacji podobnych do ataku na Pearl Harbor. Pomysł zatwierdzono już w 1954r. a w 1955 odbył się pierwszy lot testowy. Systemy kamer rozpoczęto projektować jeszcze przed rozpoczęniem wyboru i rozpoczęcia konstrukcji dokładnego płatowca. Ostateczna wersja użyta na pokładzie wykorzystywała pionierskie rozwiązania technologiczne jak np. ray tracing. Pierwsza wersja nosiła nazwę CL-282 i bazowała na skróconym kadłubie istniejącego F-104 do którego dołączono długie i wąskie skrzydła. Startował przy użyciu specjalnego wózka i lądował na brzuchu – de facto był to szybowiec z silnikiem odrzutowym. Początkowo osiągnął pułap 22300m (73000ft), lecz wojsko nie patrzało na niego przychylnym okiem, ze względu na wykorzystanie wyłączne jednego silnika oraz brak podwozia. Ostatecznie po kilku większych i mniejszych zawirowaniach administarcyjnych zdecydowano się na wprowadzenie maszyny w fazę produkcyjną. Zamiast klasycznego podwozia zastosowano tzw. układ rowerowy – główne koła przednie zaraz za kabiną pilota oraz tylne za silnikiem. Dodatkowo przy starcie używano dwóch „podpór” na końcach skrzydeł, które były odrzucane przy starcie. Końcówki skrzydeł są wykonane z tytanu w celu ich ochrony. Po lądowaniu ekipa naziemna dołącza ponownie „podpory” i samolot kontynuuje kołowanie do miejsca parkowania. Wersja konstrukcyjna osiąga pułap ponad 24000m (80000ft) i zasięg przekraczający 11000km. Wraz z poddźwiękową prędkością przelotową pozwala to na wykonywanie dwunastogodzinnych lotów rozpoznawczych. Ze względu na na swoje osiągi w kabinie jest utrzymywane ciśnienie odpowiadające wysokości 8500m n.p.m. a pilot dodatkowo ubrany jest w skafander kosmiczny. Podczas pojedynczej misji może stracić nawet do 5% masy własnego ciała. Powstało łącznie ponad 100 egzemplarzy z czego te nadal pozostające w użyciu wyprodukowano w latach 80 a najnowsze modernizacje techniczne przeprowadzono w 2012 roku. Jest również wykorzystywany przez NASA pod nazwą ER-2 (earth resources) do obserwacji atmosferycznych i astronomicznych. Swoją długoletnią służbę zawdzięcza możliwości szybkiej zmiany obserwowanego obiektu, co nie jest możliwe w przypadku satelitów. Obok takich maszyn jak B-52, KC-135 czy C-130 jest jednym z najdłużej pozostających w słubie samolotów w historii lotnictwa.

Podstawowe dane techniczne (U-2S):

Załoga: 1
Długość: 19.2m
Rozpiętość skrzydeł: 31m
Wysokość: 4.88m
Powierzchnia nośna: 93m^2
Masa własna (pusty): 7257kg
MTOW: 18144kg
Napęd: 1x General Electric F118-101 76kn (kg) ciągu
Vmax: 805km/h | 435kts
Prędkość przelotowa: 765km/h | 413kts
Prędkość przeciągnięcia: 120km/h | 65kts
Zasięg: 11280km | 6090nmi +
Pułap: 24000m (80000ft) +

#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: images.immediate.co.uk

#krakow #polska #cnc #inzynieria

źródło: Adobe_20221112_203624.png

#samochody #motoryzacja #2integracyjne0jednostkowych #heheszki #humorobrazkowy #trustmeimanengineer #inzynieria

źródło: FB_IMG_1668125443853.jpg

#cnc #inzynieria

źródło: FB_IMG_1668158082588.jpg

Z okazji Narodowego Święta Niepodległości postanowiłem dodatkowo napisać „odcinek specjalny” o maszynie produkowanej w nadwiślańskim kraju (będąc całkowicie szczerym, głównym powodem była chęć pozbycia się z głowy tego niewdzięcznego tematu, żeby nikt więcej nie musiał się o to pytać w komentarzach – upiekłem sobie nawet makowca na uspokojenie). Zapraszam na pobieżną lekturę.

PZL M-15 “Belphegor”

Dwupłatowy rolniczy samolot odrzutowy w układzie dwubelkowym skonstruowany w kooperacji polsko-radzieckiej w zakładach WSK Mielec. M-15 był w założeniu projektowany jako następca An-2 do zastosowań rolniczych a wykorzystanie napędu odrzutowego było wynikiem nacisków sowieckich oficjeli. Pierwszy lot odbył się 20 maja 1973 i tego samego roku wprowadzono go do produkcji. Płatowiec od samego początku trapiło błędne koło projektowe. Ze wględu na wykorzystanie silników odrzutowych i osiąganą prędkość pierwotna konstrukcja musiała być wzmocniona – początkowo ograniczono prędkość maksymalną lecz spowodowało to zbliżenie się do prędkości przeciągnięcia. Wzmocnienie płatowca pociągnęło za sobą wzrost masy i dodatkowe obciążenie powierzchni nośnych (jak i zmniejszenie użytecznej objętości ładunkowej) – potrzebne było wykorzystanie klap przy rozbiegu. Wzrosła długość startu i lądowania. Osiągi były dalekie od zadowalających – kiepskie sterowanie, mały zasięg i wysokie koszty eksploatacyjne. Ostatecznie w 1981 roku zakończono produkcję na rzecz An-2. Wyprodukowano zaledwie 175 z planowanych tysięcy maszyn.

Podstawowe dane techniczne (M-15):

Załoga: 1 +2
Długość: 12.72m
Rozpiętość skrzydeł: 22.33m
Wysokość: 5.34m
Powierzchnia nośna: 67.5m2
Masa własna (pusty): 3090kg
MTOW: 5650
Napęd: 1x Ivchenko-Progress AI-25 14.7kn ciągu
Vmax: 200km/h | 110kts
Prędkość przelotowa: 140-165km/h | 76-89kts
Prędkość przeciągnięcia: 108km/h | 58kts
Zasięg: 400km | 220nmi

#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: i.wpimg.pl

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 24/???

Sikorsky S-72

Opracowany i zbudowany dla NASA i US Army na początku lat 70 XX wieku, S-72 był eksperymentalnym wiropłatem zespolonym (ang. compound helicopter) - oprócz głównego wirnika posiadał dodatkowe źródło ciągu w postaci silników odrzutowych oraz skrzydła dla zapewnienia dodatkowej siły nośnej. Podstawą konstrukcji był główny wirnik z modelu S-61 oraz silnie zmodyfikowany płatowiec S-67. Głównym celem RSRA (Rotor Systems Research Aircraft) były pomiary charakterystyki pracy wirników helikopterowych w locie. Dwa silniki turbowentylatorowe pozwalały na przeprowadzanie doświadczeń z prędkościami przekraczającymi 500km/h. Dzięki skrzydłom mógł poruszać się jak klasyczny płatowiec bez głównego wirnika. Dodatkowo wyposażony był w awaryjny system ratunkowy, który przy aktywacji odrzucał łopaty głównego wirnika oraz włazy ewakuacyjne z kabiny a następnie wyrzucał załogę przy użyciu rakiet. Oblatany w 1976, został dostarczony do testów dla NASA w 1979. W 1983 Sikorsy Aircraft otrzymało zlecenie modyfikacji S-72 do zainstalowania platformy testowej X-Wing (był to koncept wirnika, który nie posiadał powierzchni sterowych i wykorzystywał do tego celu efekt Coandy – polega on na tym, że strumień płynu – gazu lub cieczy – ma tendencję do przylegania do powierzchni znajdującej się najbliżej). X-Wing został postrzeżony jako uzupełnienie dla helikopterów i samolotów a nie ich zastępstwo. Ze wględu na liczne problemy techniczne X-Wing nigdy nie wzbił się w powietrze a trudności budżetowe wpłynęły na ostateczne zamknięcie całego programu w 1988 roku.

Podstawowe dane techniczne (S-72):

Załoga: 3
Długość: 21.51m
Rozpiętość skrzydeł: 13.74m
Wysokość: 4.42m
Średnica głównego wirnika: 18.9m
Powierzchnia nośna: 280m^2 – wirnik + 34m^2 - skrzydła
Masa własna (pusty): 9535kg
MTOW: 11884kg
Napęd: 2x General Electric T58-GE-5 1400hp (1000kW) - silniki turbowałowe
2x General Electric TF34-GE-400A 41.26kN (kg) ciągu – silniki turbowentylatorowe
Vmax: 560km/h | 300kts

#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

Nie zostawił ktoś sprawozdania? #kiciochpyta #studbaza #inzynieria

źródło: IMG_8263.jpg

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 23/???

Piper PA-42 Cheyenne

W późnych latach 70 XX wieku Piper Aircraft chciało uniknąć projektowania odrzutowca biznesowego, który konkurowałby z modelem Citation od Cessny. Postanowiono zrewidować istniejący model PA-31T Cheyenne (sam w sobie był on turbośmigłową wersją rozwojową PA-31 Navajo), który już jako PA-42 był o prawie 3m dłuższy, posiadał rozpiętość skrzydeł ponad 1m większą i był o ponad 0.5m wyższy. Najbardziej charakterystyczną cechą jest statecznik pionowy wraz ze sterem wysokości w układzie „T”. Zastosowanie mocniejszych silników (720-1000hp w zależności od wersji) pozwoliło na zwiększenie prędkości maksymalnej o ponad 100km/h oraz pułapu o prawie 4000m. Stał się bezpośrednim rywalem dla Citation I będąc dużo tańszym w eksploatacji (rodzaj silników i zużycie paliwa), mogąc operować z dużo krótszych pasów startowych oraz lądować na krótszych odcinkach dzięki możliwości ustawienia ujemnego kąta natarcia na łopatach śmigieł (tzw. beta pitch). Oblatany w 1979r i produkowany do 1993 pozostaje w użyciu do dzisiaj jako samolot biznesowy a także do misji specjalnych. Powstało łącznie ponad 190 egzemplarzy. Jest posiadaczem najwyższej prędkości wznoszenia w swojej klasie maszyn wynoszącej ponad 16m/s (konkurencyjne maszyny osiągają 12-13m/s). 16 kwietnia 1985 roku emerytowany pilot USAF Chuck Yeager ustanowił nim rekordy wznoszenia wynoszące odpowiednio: 1m47.6s do 3000m; 3m42s do 6000m; 6m34.6s do 9000m i 11m8.3s do 12000m.

Podstawowe dane techniczne (PA-42-1000):

Załoga: 2 + 6-9
Długość: 13.2m
Rozpiętość skrzydeł: 14.5m
Wysokość: 5.18m
Powierzchnia nośna: 27.2m2
Masa własna (pusty): 3431kg
MTOW: 5466kg
Napęd: 2x Garret TPE331-14 1000hp (746kW) - silniki turbośmigłowe
Vmax: 688km/h | 370kts
Prędkość przelotowa: 594km/h | 320kts
Prędkość przeciągnięcia: 156km/h | 84kts
Zasięg: 3500km | 1890nmi
Pułap: 12500m (41000ft)

#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny pokaż całość

źródło: privatejetfinder.com

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 22/???
#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

North American Aviation XB-70 Valkyrie

Valkyrie był prototypem planowanego B-70 - naddźwiękowego bombowca strategicznego dalekiego zasięgu zdolnego przenosić broń nuklearną. Zaprojektowany pod koniec lat 50 XX wieku był w stanie utrzymywać prędkość przelotową Mach 3+ na wysokości 70000ft (21000m). Zaprojektowany w układzie canard i ze skrzydłem delta z wykorzystaniem technologii nadźwiękowych opracowanych w ramach projektu SM-64 Navaho (międzykontynentalna rakieta balistyczna) jak również zmodyfikowanym inercyjnym systemem nawigacyjnym (INS). XB-70 wykorzystywał tzw. noszenie kompresyjne (compression lift), czyli używanie fal uderzeniowych powstałych dzięki wlotowi powietrza podczas lotu naddźwiękowego do wytworzenia dodatkowej siły nośnej. Dodatkowo końcówki skrzydeł posiadały zmienną geometrię co zwięszkało stabilność lotu jak również sam efekt kompresyjny. Do osiągnięcia wymaganych prędkości został wyposażony w sześć silników turboodrzutowych, które wraz z dopalaczem generowały 120kN ciągu każdy. Zakładano, że przy takich osiągach B-70 będzie niedostępny dla samolotów przechwytujących, jednak wprowadzenie przez ZSRR rakiet typu ziemia-powietrze w późnych latach 50 poddało w wątpliwość wcześniejsze założenia o „nietykalności” maszyny. W związku z powyższymi obawami USAF rozpoczęło loty testowe na małych wysokościach, gdzie ukształtowanie terenu utrudniało wykrywanie radarowe. W takich warunkach XB-70 nie odbiegał osiągami od B-52, który miał zastąpić, na domiar złego będąc dużo droższym w eksploatacji i z mniejszym zasięgiem. Wraz z rozwojem międzykontynentalnych rakiet balistycznych (ICBM – intercontinental ballistic missiles) załogowe bombowce zaczęto coraz bardziej postrzegać jako zbyteczne i program w tym kierunku zawieszono w 1961r. Kontynuowano natomiast badania nad skutkami długotrwałych lotów z dużą prędkością. Do tego celu zbudowano dwa egzemplarze nazwane XB-70A, które były w użyciu od 1964 do 1969. 14 października 1966 jedna z maszyn uległa uszkodzeniu podczas kolizji w locie z drugim samolotem – samoloty były w bliskiej formacji podczas wykonywania zdjęć dla General Electric, które było producentem silników dla wszystkich pięciu maszyn – po zakończeniu sesji zdjęciowej F-104 został zniesiony w kierunku końca prawego skrzydła XB-70 a następnie eksplodował uderzając w statecznik pionowy niszcząc oba i uszkadzając lewe skrzydło. Pomimo straty obu stateczników XB-70 leciał prosto jeszcze przez 16 sekund wpadając następnie w korkociąg i rozbijając się nieopodal Barstow w Californii. Pilot F-104 i jeden z pilotów XB-70 zginęli w wypadku a drugi z pilotów bombowca uległ poważnym obrażeniom w trakcie wystrzeliwania kapsuły ratunkowej. Jedyny pozostały egzemplarz znajduje się na wystawie National Museum of the United States Air Force w pobliżu Dayton w Ohio.

Załoga: 2
Długość: 56.39m
Rozpiętość skrzydeł: 32m
Wysokość: 9.14m
Powierzchnia nośna: 585m2
Masa własna (pusty): 115031kg
MTOW: 245536kg
Napęd: 6x General Electric YJ93 89kN (kg) ciągu| 120kN (kg) z dopalaczem
Vmax: Mach 3.1
Prędkość przelotowa: 3219km/h | 1787kts
Zasięg: 6899km | 3725nmi
Pułap: 23580m (77350ft) pokaż całość

źródło: images7.alphacoders.com

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 22/???
#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

Cessna 421

Lekki samolot transportowy zaprojektowany przez Cessna Aircraft w latach 60 XX wieku jako wersja ciśnieniowa wcześniejszego Modelu 411. Podobnie jak Model 310, 421 posiadał zbiorniki paliwa zamontowane na końcach skrzydeł, które dodatkowo poprawiały stabilność lotu oraz chowane trójkołowe elektromechaniczne podwozie. Pierwszy lot odbył się 14 października 1965 roku a wprowadzono go do sprzedaży w 1968. Z miejsca okazał się „hitem” sprzedając się w liczbie 200 egzemplarzy w pierwszym roku. W 1969 przystąpiono do rewizji projektu wydłużając nieznacznie kadłub i zwiększając pojemność paliwa. W następnych latach wprowadzano kolejne zmiany konstrukcyjne takie jak zwiększenie rozpiętości skrzydeł o ponad 0.5m co pozwoliło na pułap większy o 5000ft (1524m), wydłużono dziób zwiększając przestrzeń bagażową, dodano systemy przeciwoblodzeniowe a ostatecznie pozbyto się zbiorników na końcach skrzydeł na rzecz magazynowania paliwa wewnątrz - tzw. mokre skrzydła/wet wings. Niektóre egzemplarze zostały zmodyfikowane do zainstalowania silników turbośmigłowych czyniąc je podobnymi do Modelu 425, który sam w sobie był turbośmigłową wersją rozwojową Modelu 421. Do dziś pozostaje jednym z najdłużej produkowanych dwusilnikowych modeli Cessny (1967-1985) a łączna ilość powstałych egzemplarzy przekracza 1900 sztuk. Znajduje zastosowanie jako samolot biznesowy, pasażerski, dostawczy a także do udziału w misjach fotogrametrycznych (modyfikacja kadłuba w spodniej części do posiadania luku/włazu – wersje ciśnieniowe samolotów do tego typu misji czasami posiadają specjalne „szkło/plexiglas” w miejscu otworu zachowując tym samym swoje właściwości konstrukcyjne).

Podstawowe dane techniczne (C 421C):

Załoga: 1/2 + 6
Długość: 11.09m
Rozpiętość skrzydeł: 12.53m
Wysokość: 3.49m
Powierzchnia nośna: 20m2
Masa własna (pusty): 2042kg
MTOW: 3379kg
Napęd: 2x Continental GTSIO-520-L 375hp (280kW) – sześciocylindrowy boxer
Vmax: 474km/h | 256kts
Prędkość przelotowa: 440km/h | 240kts
Pułap: 9200m | 30200ft
Rozbieg: 708m
Dobieg: 699m

Jeżeli są zainteresowani mogę zrobić osobny wpis o systemach pomiarowych wykorzystywanych w lotach fotogrametrycznych oraz jak wygląda sama praca ASO (airborne sensor operator). pokaż całość

źródło: i0.wp.com

Takie #nudy że sobie zrobiłem samolot z papieru #inzynieria

źródło: IMG_20221107_112309.jpg

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 21/???
#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #smiglowce
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

Sikorsky S-69/XH-59

Experymentalny helikopter z wirnikami położonymi współosiowo (układ Kamova) opracowany przez Sikorsky Aircraft przy finansowaniu US Army oraz NASA jako demonstrator systemu Advancing Blade Concept (Koncepcja Łopat Postępujących) – przy dużych prędkościach łopaty odchodzące były odciążane i większość obciążenia była podtrzymywana przez łopaty nacierające obu wirników. Eliminowało to efekt przeciągnięcia na łopatach odchodzących, jak również nie były wymagane dodatkowe skrzydła do dużych prędkości i poprawy zwrotności oraz stosowanie tylnego wirnika zapobiegającego momentowi obrotowemu. Ciąg zapewniały dwa silniki turboodrzutowe, dzięki czemu wirniki główne służyły jedynie do zapewnienia siły nośnej – ze wględu na zastosowany układ umożliwiło to również zmiejszenie ich średnicy. Pierwszy lot odbył się 23 lipca 1973 roku. Niespełna miesiąc później, 24 sierpnia uległ on wypadkowi spowodowanym niespodziewanym siłom na wirnikach i braku dostatecznej kontroli. Płatowiec został przerobiony na model to testów aerodynamicznych w tunelu. Został zbudowany rugi egzemplarz, który oblatano 21 lipca 1975r. Pomimo bardzo dobrych osiągów na niekorzyść projektu przemawiały poziom wibracji oraz wysokie zużycie paliwa. Po zakończeniu programu testowego w 1981r. zaproponowano wprowadzenie szeregu zmian m.in. mocniejszych silników do napędzania wirników oraz odejście od bocznych silników odrzutowych na rzecz śmigła w układzie pchającym mającego znajdować się na końcu ogona. Proponowany program nie przeszedł do etapu realizacji ze wględu na odmowe poniesienia części kosztów przez Sikorsky Aircraft. Sama technologia ABC została użyta w późniejszych projektach takich jak X2 i S-97.

Podstawowe dane techniczne (S-69):

Załoga: 2
Długość: 12.42m
Wysokość: 4.01m
Średnica głównego wirnika: 10.97m
Powierzchnia nośna: 189m2
MTOW: 4990kg
Napęd: 1x Pratt & Whitney Canada PT6T-3 1825hp (1361kW) – silnik turbowałowy
2x Pratt & Whitney J60-P-3A 13kN (1326kg) ciągu – silniki turboodrzutowe
Vmax: 487km/h | 263kts
Pułap: 4572m | 15000ft
7600m | 25000ft – z użyciem silników odrzutowych pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 20/???
#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #smiglowce
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

Dornier Do 31

Eksperymentalny samolot transportowy VTOL (vertical take-off and landing – pionowy start i lądowanie) z silnikami odrzutowymi zaprojektowany i zbudowany przez zachodnioniemieckie przedsiębiorstwo Dornier. Opracowanie Do 31 było motywowane zainteresowaniem Luftwaffe w pozyskaniu samolotów o zdolnościach VTOL jak również podsycone faktem wydania w tym samym czasie przez NATO specyfikacji NBMR-4 (NATO Basic Military Requirement – podstawowe wymogi wojskowe) dotyczącej samolotów bezpośredniego wspracia w tejże technologii. Zudowano łącznie trzy maszyny – dwie zdolne do lotów oraz jedną do testów statycznych. Pierwszy lot odbył się 10 lutego 1967 roku a pierwszy zawis pięć miesięcy później w lipcu. W locie poziomym wykorzystywane były dwa silniki turbowentylatorowe natomiast w zawisie osiem silników turboodrzutowych. Silniki do pionowego startu zamontowane były w gondolach na końcach skrzydeł co pozwalało na dużą przestrzeń ładunkową w głównej części kadłuba, lecz przyczyniały się do powstawania dużego oporu powietrza w trakcie lotu. Innymi krytycznymi wadami był poziom hałasu generowany przez ilość silników oraz zasysanie gazów wylotowych w zawisie. Nawarstwiające się problemy oraz brak większego zainteresowania ze strony innych państw NATO w rozwój projektu doprowadziły do jego zawieszenia. Do 31 pozostaje do dziś jedynym zbudowanym zdolnym do lotu odrzutowym samolotem transportowym VTOL.

Podstawowe dane techniczne (Do 31E):

Załoga: 2 + 36 osób / 24 nosze
Długość: 20.53mm
Rozpiętość skrzydeł: 18m
Wysokość: 8.53m
Powierzchnia nośna: 57m2
Masa własna (pusty): 13868kg
MTOW: 27422kg
Napęd: 2x Rolls-Royce Pegasus BE.53/2 68.95kN (7031kg) ciągu – silniki turbowentylatorowe
8x Rolls-Royce RB162-4D 19.57kN (1996kg) ciągu – silniki turboodrzutowe
Vmax: 730km/h | 393kts
Zasięg: 1800km | 970nmi
Pułap: 10700m | 35100ft pokaż całość

źródło: imgr1.flugrevue.de

Przekrój z łodzi podwodnej

#gruparatowaniapoziomu #inzynieria

źródło: IMG_20221105_115105.jpg

FreeCAD - obudowa - obejma silnika prądu stałego DC | tutorial | podstawy FreeCADa | poradnik

Kolejny przykład na zastosowanie programu FreeCAD do wykonania prostego modelu 3D obejmy silnika DC z poradnikiem krok po kroku. Zamodelowana obejma następnie została wydrukowana w technologii FDM z materiału PLA i w niniejszym odcinku możemy sprawdzić jej montaż z silnikiem. Jak można przekonać się w niniejszym odcinku, FreeCAD wcale nie jest taki zły i przy odrobinie przemyślanego sposobu na wykonanie modelu, praca z tym programem naprawdę potrafi przynieść oczekiwany rezultat.

Zapraszam: [282] FreeCAD - obudowa - obejma silnika prądu stałego DC | tutorial | podstawy FreeCADa | poradnik

Odwiedź również stronę internetową kanału: IPc - Inżynier Programista

Tag do śledzenia wpisów: #inzynierprogramista

#inzynierprogramista #cad #freecad #inzynieria #mechanika #studbaza #pracbaza #modelowanie3d #modelowanie #projektowanie #ciekawostki #tworczoscwlasna #nauka #hobby #gruparatowaniapoziomu #druk3d pokaż całość

źródło: minW.png

Elo, czy jest na sali jakis znawca-inzynier z branzy tojtojowej i wyjasni po chooj ręczny w tojtoju?
#pytanie #heheszki #humorobrazkowy #inzynieria

źródło: 20221104_103200.jpg

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 19/???
#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #smiglowce
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

Kaman HH-43 Huskie

Zaprojektowany na początku lat 50 XX wieku i oblatany 21 kwietnia 1953 HH-43 był pierwszym seryjnie produkowanym powojennym helikopterem ze śmigłami w tzw. układzie krzyżowym opracowanym przez Antona Flettnera na początku lat 30 XX wieku. Ze względu na tego typu rozwiązanienie niepotrzebny jest tylny wirnik ponieważ nie występuje efekt obrotowy a dodatkowo wirniki w HH-43 obracały się w przeciwnych kierunkach co pozwalało na bardzo stabilny zawis. Początkowo wyposażony w silnik gwiazdowy o mocy 600 koni mechanicznych szybko został zmodernizowany do napędu turbowałowego co pozwoliło na zwiększenie mocy jak również obniżenie zużycia paliwa. Używany przez USAF podczas wojny w Wietnamie wykonał więcej lotów ratunkowych niż wszystkie inne razem wzięte maszyny. Wyprodukowano łącznie ponad 190 sztuk, które były w użyciu do początku lat 70.

Podstawowe dane techniczne (HH-43F):

Załoga: 2 + 2
Długość: 7.67mm
Średnica głównego wirnika: 14.33m
Powierzchnia nośna: 322m2
Masa własna (pusty): 2096kg
MTOW: 4150kg
Napęd: 1x Lycoming T53-L-11-A 825hp (615kW) – silnik turbowałowy
Vmax: 190km/h | 100kts
Zasięg: 811km | 438nmi
Pułap: 7000m | 23000ft
Zawis: 6096m | 20000ft pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 18/???
#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #smiglowce
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

Sikorsky S-60/S-64 Skycrane/CH-54 Tarhe

Historia „latającego dźwigu” zaczęła się od zbudowania pierwszego prototypu w 1958 roku na podstawie istniejącego CH-37 Mojave, który był ciężkim helikopterem transportowym. Charakterystyczna była prosta konstrukcja belkowa z silnikami osadzonymi po bokach i dalekim tylnym kołem co umożliwiało obsługiwanie dużych ładunków. Ze względu na brak wystarczającej mocy (prototyp rozbił się w 1961) rozwój S-60 doprowadził do powstania modelu S-64 zasilnego dwoma turbinani, które zostały przeniesione z boków na główną belkę oraz sześciopłatowym wirnikiem. Pierwszy lot odbył się 9 maja 1962 roku. Po wprowadzeniu do sprzedaży został zamówiony również przez US Army, gdzie otrzymał oznaczenie CH-54 Tarhe (dosł. Żuraw - był to wódz indiańskiego plemienia Wyandotów zamieszkującego Kraj Ohio). W 1992 Erickson Air-Crane odkupiło wszystkie certyfikaty i prawa do produkcji i od tego czasu dokonało po ponad 1350 modyfikacji dotyczących płatowca, instumentów pokładowych oraz zdolności ładunkowych. Jedną z ciekawszych jest możliwość wyposażenia w zbiornik o pojemności 10000L (2650 US gal) używanego przy gaszeniu pożarów. Maszyna jest w stanie uzupełnić zbiornik do pełna w czasie 45s z miejsca o minimalnej szerokości nie mniejszej niż 0.5m. Jest w użyciu do dzisiaj a łącznie powstało ok. 140 egzemplarzy.

Podstawowe dane techniczne:
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
S-60

Załoga: 3
Długość: 26.80m
Średnica głównego wirnika: 21.97m
Powierzchnia nośna: 379m2
Masa własna (pusty): 30617kg
MTOW: 9525kg
Napęd: 2x Pratt & Whitney R-2800-54 2100hp (1600kW) – 18 cylindrowe silniki gwiazdowe
Vmax: 211km/h | 114kts
Zasięg: 398km | 247nmi
Pułap: 2400m | 8000ft
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
S-64E

Załoga: 3 (pilot, drugi pilot, operator rufowy)
Długość: 26.80m
Średnica głównego wirnika: 21.97m
Powierzchnia nośna: 379m2
Masa własna (pusty): 8724kg
MTOW: 19051kg
Napęd: 2x Pratt & Whitney JFTD12-4A 4500hp (3400kW) – silniki turbowałowe
Vmax: 202km/h | 109kts
Zasięg: 370km | 200nmi
Pułap: 3200m | 10600ft
Zawis: 3000m | 9700ft
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
CH-54B

Załoga: 3
Długość: 26.97m
Średnica głównego wirnika: 21.95m
Powierzchnia nośna: 378m2
Masa własna (pusty): 8981kg
MTOW: 21319kg
Napęd: 2x Pratt & Whitney T73-P-700 4800hp (3600kW) – silniki turbowałowe
Vmax: 240km/h | 1130kts
Zasięg: 370km | 200nmi
Pułap: 3200m | 10600ft
Zawis: 3000m | 9700ft pokaż całość

źródło: rotormedia.com

Druk 3D - kolorowe krzesełko do domku dla lalek | Model 3D | Symulacja MES | DIY

Przenosimy się do świata zabawek. Tym razem przykład tego, jak druk 3D sprawdzi się w tworzeniu prostych zabawek. A tematem poglądowym jest domek dla lalek i wykonanie dodatkowych krzesełek w technologii przyrostowej z materiału PLA. W materiale również poruszam kilka kwestii związanych z bezpieczeństwem przy samodzielnym projektowaniu zabawek na prywatny użytek, pojawi się również epizod dotyczący symulacji MES oraz szybkiego przedstawienia wykonania modelu 3D w programie Alibre Atom3D z montażem zespołu.

Zapraszam: [281] Druk 3D - kolorowe krzesełko do domku dla lalek | Model 3D | Symulacja MES | DIY

Odwiedź również stronę internetową kanału: IPc - Inżynier Programista

Tag do śledzenia wpisów: #inzynierprogramista

#inzynierprogramista #cad #alibre #inzynieria #mechanika #studbaza #pracbaza #modelowanie3d #modelowanie #projektowanie #ciekawostki #tworczoscwlasna #nauka #hobby #gruparatowaniapoziomu #druk3d pokaż całość

źródło: minW.png

Pogromcy mitów: Piłka wystrzelona z prędkością 50 mil na godzinę, z samochodu jadącego z prędkością 50 mil na godzinę

#pogrmocymitow #inzynieria #ciekawostki #fizyka #mythbusters

GIF

źródło: i.imgur.com (30.55MB)

Amerykańskie "metrówki" xD Jak mnie to rozwala. Drapią się po głowach w kilka osób jak dodać 2 stopy i 3/8 cala z 5 stopami u 7/8 cala i 3 stopami i 2/8 cala xD
#usa #matematyka #inzynieria xD

źródło: Screenshot 2022-10-29 235833.jpg

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 17/???
#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

Lockheed A-12/M-21+D-21/YF-12/SR-71

Zanim świat usłyszał o sławnym do dzisiaj Blackbirdzie, historia tego projektu rozpoczęła się kilka lat wcześniej w 1957 roku, kiedy to projekt RAINBOW (zmniejszenie skutecznej powierzchni odbica RCS – radar cross section dla samolotu rozpoznczgo U-2) prowadzony przez CIA zakończył się niepowodzeniem. Postanowiono, że przed całkowitym wyparciem samolotów rozponzawczych przez satelity powinna zostać podjęta jeszcze jedna próba zbudowania maszyny wykraczającej poza wszelkie granice ówczesnych osiągów technologicznych. Projekt otrzymał nazwę Oxcart a same plany konstrukcyjne tworzone w jego ramach – „Archangel” (była to kontynuacja z programu U-2, gdzie używano nazyw „Angel”). Nazwa szybko została skrócona do „A-1”, „A-2” itd. wraz z postępującymi pracami projektowymi i rozwojem konstrukcji. Ostatecznie doszło do A-12, które zostało zamówione 26 stycznia 1960 przez CIA do wykonania. Ze wględu na nowatorskość opracowano wiele nowych technologii wyłącznie na potrzeby zbudowania tej maszyny. Pierwszy lot odbył się 26 kwietnia 1962. Powstało łącznie 15 egzemplarzy: 13szt. A-12 (w tym wyłącznie jeden treningowy - „Titanium Goose”) oraz dwa M-21 – dwuosobowy wariant do transportu i wynoszenia drona rozpoznawczego D-21. W 1963 roku na bazie A-12 powstały również trzy YF-12, które były prototypami samolotu przechwytującego lecz prace nad nimi szybko zawieszono, ze wględu na wojnę w Wietnamie i brak potrzeby na tego typu płatowiec – skupiono się wyłącznie na wersjach rozpoznawczych. Służba A-12 trwała zaledwie rok – od wprowadzenia w 1967 do wycofania w 1968 co spowodowane było dalszym rozwojem całego projektu i rozpoczęciem produkcji SR-71 (SR – strategic reconaissance). Pierwszy egzemplarz Blackbirda wzbił się w powietrze już w 1964. Był on dłuższy i cięższy od A-12 co pozwalało na tankowanie większych ilości paliwa jak również dwumiejscowy kokpit. Wszystkie te maszyny latały z prędkością Mach 3+, a sam SR-71 posiadał pułap 26000m - mógł dzięki temu skutecznie unikać jakichkolwiek zagrożeń ze strony innych sił zbrojnych. Wprowadzony do służby w 1966 roku został wycofany odpowiednio przez USAF w 1998 i NASA w 1999. Zbudowano łącznie 32 sztuki. Do dnia dzisiejszego jest posiadaczem rekordu prędkości dla załogowego statku powietrznego z silnikami wykorzystującymi powietrze, ustanowionego 28 lipca 1976r.

Podstawowe dane techniczne
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A-12/M-21

Załoga: 1/1+1
Długość: 30.96m
Rozpiętość skrzydeł: 16.94m
Wysokość: 5.64m
Powierzchnia nośna: 166.8m2
Masa własna (pusty): 24766kg
MTOW: 53070kg
Napęd: 2x Pratt & Whitney JT11D-20 (J58-1) 91kN (9279kg) ciągu | 145kN (14786kg) z dopalaczem
Vmax: Mach 3.35
Nadźwiękowa prędkość przelotowa: Mach 3.1
Zasięg: 4600km | 2500nmi
Pułap: 26000m | 85000ft

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
D-21

Długość: 13.1m
Rozpiętość skrzydeł: 5.8m
Wysokość: 2.1m
Masa: 5000kg
Napęd: 1x Marquardt RJ43-MA-20S4 6.1kN (622kg) ciągu
Vmax: Mach 3.35
Zasięg: 5600km | 3000nmi
Pułap: 29000m | 95000ft
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
YF-12

Załoga: 1+1
Długość: 30.97m
Rozpiętość skrzydeł: 16.95m
Wysokość: 5.64m
Powierzchnia nośna: 167m2
Masa własna (pusty): 27604kg
MTOW: 56200kg
Napęd: 2x Pratt & Whitney JT11D-20A (J58) 91kN (9279kg) ciągu | 140kN (14276kg) z dopalaczem
Vmax: Mach 3.35
Zasięg: 4800km | 2600nmi
Pułap: 27400m | 90000ft
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
SR-71

Załoga: 1+1
Długość: 32.74m
Rozpiętość skrzydeł: 16.94m
Wysokość: 5.64m
Powierzchnia nośna: 170m2
Masa własna (pusty): 30617kg
MTOW: 68946kg
Napęd: 2x Pratt & Whitney J58 (JT11D-20J/JT11D-20K) 110kN (11217kg) ciągu | 144/151kN (14683/15397kg) z dopalaczem
Vmax: Mach 3.3
Zasięg: 5230km | 2824nmi
Pułap: 26000m | 85000ft pokaż całość

źródło: a12217.png

SolidWorks - Palnik płyty / kuchenki gazowej - tutorial - poradnik i przykład modelowania 3D

Kolejny przykład na wykonanie modelu 3D w programie SolidWorks. Tym razem tematem przewodnim będzie pojęcie modelowania zależnego oraz konsekwencje jakie są związane z takim sposobem wykonywania modeli 3D. Aby właściwie przejść do części związanej z wykonaniem bryły, kilka pierwszych minut poświęcam na wyjaśnienie poruszonego problemu. W trakcie gdy omawiam zagadnienie, możliwe jest obejrzenie niniejszego tutorialu w formie TIMELAPSE.

Zapraszam: [280] SolidWorks - Palnik płyty / kuchenki gazowej - tutorial - poradnik i przykład modelowania 3D

Odwiedź również stronę internetową kanału: IPc - Inżynier Programista

Tag do śledzenia wpisów: #inzynierprogramista

#inzynierprogramista #cad #solidworks #inzynieria #mechanika #studbaza #pracbaza #modelowanie3d #modelowanie #projektowanie #ciekawostki #tworczoscwlasna #nauka #hobby #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: minW.png

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 16/???
#dziendobry #lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

Grumman X-29

Ekperymentalny samolot zaprojektowany i skonstruowany w celu przetestowania nowych rozwiązań, z których najbardziej charakterystyczny był ujemny skos skrzydeł. Zbudowano dwa egzemplarze a pierwszy lot odbył się 14 grudnia 1984r. X-29 był trzecim w historii zdolnym do lotu płatowcem posiadającym skrzydła w takim układzie (dwa pozostałe to Junkers Ju-287 z 1944 i HFB-320 Hansa Jet z 1964), jak również pierwszym, który przekroczył barierę dźwięku. Ze względu na wybrane rozwiązanie skrzydła musiały być bardzo wytrzymałe oraz lekkie do czego wykorzystano kompozyty zbrojone włóknem węglowym z polimerową osłoną. Projekt wykazał doskonałe właściwości manewrowe oraz wysoką nośność, co wiązało się z niską predkością przeciągnięcia, a fakt zmienionego przepływu powietrza (z końców skrzydeł do kadłuba – w przeciwieństwie do samolotów z dodatnim skosem skrzydeł) powodował niewrażliwość na wpadanie w korkociąg. Loty testowe były prowadzone do roku 1991. Podobieństwo do innych maszyn jest nieprzypadkowe, ponieważ do budowy wykorzystano elementy dwóch istniejących myśliwców: General Dynamics F-16 oraz Northrop F-5.

Podstawowe dane techniczne (X-29):

Załoga: 1
Długość: 16.44m
Rozpiętość skrzydeł: 8.29m
Wysokość: 4.36m
Powierzchnia nośna: 17.54m2
Masa własna (pusty): 6260kg
MTOW: 8074kg
Napęd: 1x General Electric F404-GE-400 – 71kN (7239.98kg) ciągu
Vmax: 1771km/h | 956kts – Mach 1.6
Prękość przeciągnięcia: poniżej 160km/h | 87kts
Zasięg: 650km | 350nmi
Pułap: 17000m | 55000ft pokaż całość

źródło: static.wikia.nocookie.net

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 15/???
#lotnictwo #samoloty #inzynieria #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #aircraftboners #hobby
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

Northrop T-38 Talon

W połowie lat ’50 XX wieku USAF wydały Ogólne Wymagania Operacyjne dla naddźwiękowych samolotów treningowych, szukając zastępstwa dla Lockheed’a T-33 używanego do tej pory. Northrop Corporation postanowiło zaadaptować do tego celu istniejący projekt: N-156 (F-5/F-20). Po uzyskaniu aprobaty, zbudowano trzy egzemplarze testowe, z których pierwszy, oznaczony jako YT-38 został oblatany 10 kwietnia 1959 roku. Został szybko przyjęty i pierwsze egzemplarze trafiły do służby już w 1961r. Pomimo zakończenia produkcji w 1972r do dzisiaj jest jednym z najliczniej wyprodukowanych płatowców tego typu (1189szt.), jak również pozostającym najdłużej w służbie – ponad 60-lat. We wrześniu 2018 USAF ogłosiło zastępstwo T-38 , którym będzie Boeing-Saab T-7 Red Hawk z planowanym rozpoczęciem wycofywania na 2023r. Obecnymi użytkownikami T-38 są Niemcy (46szt.), Turcja (33szt.) oraz USA (500szt.). Talon był również wykorzystywany przez siły powietrzne Portugalii, Korei Południowej oraz Tajwanu.

Podstawowe dane techniczne (T-38A):

Załoga: 2
Długość: 14.13m
Rozpiętość skrzydeł: 7.70m
Wysokość: 3.92m
Powierzchnia nośna: 16.00m2
Masa własna (pusty): 3266kg
MTOW: 5487kg
Napęd: 2x General Electric J85-5A – 9.1kN (928kg) ciągu / 13kN (1325.6kg) z dopalaczem
Vmax: 1382km/h | 746kts – Mach 1.3
Prędkość przelotowa: 536km/h | 289kts
Prękość przeciągnięcia: 235km/h | 127kts
Zasięg: 1835km | 991nmi
Pułap: 15000m | 50000ft pokaż całość

źródło: wearethemighty.com

#ciekawostki #fotografia #inzynieria #nauka
Rosyjska rakieta księżycowa N1. Niestety nigdy nie poleciała na Księżyc. Ludzie dla skali.

źródło: pbs.twimg.com

FreeCAD - koło zębate do paska zębatego - rekonstrukcja 3D | tutorial PL | PKM | MiBM

Niniejszy odcinek przedstawia między innymi tutorial w jaki sposób wykonać model 3D koła zębatego współpracującego z paskiem zębatym. Poradnik ten jednak zawiera o wiele bardziej rozszerzoną treść. O ile samo przygotowanie modelu nie jest bardzo skomplikowane, o tyle odnalezienie parametrów zarysu zębów nie dla każdego musi być oczywiste.

W związku z powyższym, w pierwszej części filmu skupiłem się na pokazaniu przykładowej drogi poszukiwania niezbędnych danych do realizacji projektu w przypadku braku dostępu do określonych norm. Jak się okazuje, w dzisiejszych zasobach sieciowych jesteśmy w stanie w bardzo szybko i łatwy sposób odnaleźć wszystkie niezbędne informacje. Ze względu na sposób przedstawienia tego materiału, może on być przydatny uczniom i studentom kierunków technicznych.

Zapraszam: [279] FreeCAD - koło zębate do paska zębatego - rekonstrukcja 3D | tutorial PL | PKM | MiBM

Odwiedź również stronę internetową kanału: IPc - Inżynier Programista

Tag do śledzenia wpisów: #inzynierprogramista

#inzynierprogramista #cad #freecad #inzynieria #mechanika #studbaza #pracbaza #modelowanie3d #modelowanie #projektowanie #ciekawostki #tworczoscwlasna #nauka #hobby #gruparatowaniapoziomu #druk3d pokaż całość

źródło: minW.png

Niech żyje nam inżynierski stan! #przegryw #itsoverdlachlopa #inzynieria #statki

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: IMG_0945.JPG

Śmieszny piesek na targach
#heheszki #smiesznypiesek #inzynieria #geodezja #niemcy #pdk

źródło: IMG_20221018_115418.jpg

#kosmos #inzynieria #nauka
Dzień dobry, tu Ariane 6, najładniejsza rakieta świata.

źródło: FfRhynLXEAIqliK.jpg

Zamieszkalibyscie w takim domu? ( ͡º ͜ʖ͡º) #inzynieria #budownictwo #nieruchomosci

źródło: ei_1665989179061.jpg

Druk 3D - temperatura stołu zadana, a rzeczywista temperatura powierzchni stołu drukarki 3D

Wracamy do tematu problemu adhezji - prawidłowej przyczepności pierwszej warstwy filamentu do powierzchni stołu. Być może uporaliśmy się z prawidłowym wypoziomowaniem stołu czy też z prawidłowym ustawieniem odległości dyszy od powierzchni stołu jak również dokładnie wyczyściliśmy powierzchnię stołu. Być może dobraliśmy dodatkowe metody na poprawę przyczepności jak kleje, inne rodzaje obiektów mocowanych do podstawy stołu - a nadal przytrafiają się przypadki podwijania bądź odrywania filamentu od stołu w trakcie druku.

W rozwiązaniu problemu może pomóc ocena równomierności rozkładu temperatur przy powierzchni stołu drukarki, która jak się okazuje, w zależności od wartości oczekiwanej temperatury może powodować niedostateczną wartość niezbędną do uzyskania poprawnego spojenia filamentu z powierzchnią stołu. Sprawdźmy zatem jak to wygląda w przypadku mojej drukarki, na której nie wykonywałem żadnych kalibracji, a wiedza jak pracuje nagrzewanie stołu wystarcza mi do uzyskiwania prawidłowych wydruków.

Zapraszam: [278] Druk 3D - temperatura stołu zadana, a rzeczywista temperatura powierzchni stołu drukarki 3D

Odwiedź również stronę internetową kanału: IPc - Inżynier Programista

Tag do śledzenia wpisów: #inzynierprogramista

#inzynierprogramista #cad #inzynieria #mechanika #studbaza #pracbaza #modelowanie3d #modelowanie #projektowanie #ciekawostki #tworczoscwlasna #nauka #hobby #gruparatowaniapoziomu #druk3d pokaż całość

źródło: minW.png

#motywacja #studia #inzynieria #heheszki #humorobrazkowy #lotnictwo

źródło: memel.jpg

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 14/???
#samoloty #lotnictwo #inzynieria #ciekawostki #historia #hobby #gruparatowaniapoziomu #aircraftboners
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

Convair Model 200

Model 200 był projektem naddźwiękowego myśliwca VTOL (vertical takeoff and landing – pionowy start i lądowanie) opracowanym na potrzeby US Navy w 1973 roku. Powstały trzy koncepcje: pionowego startu i lądowania (200A) oraz konwencjonalny do zastosowania na lotniskowcach (201) i dwuosobowy szkolny (201 Trainer). Wersja VTOL miała być napędzana jednym silnikiem Pratt & Whitney JTF22A-30A (turbowentylatorowy z dopalaczem) wyposażonym w obrotową dyszę (możliwość zmiany kierunku strumienia gazów wylotowych o 90°) oraz dwoma dodatkowymi silnikami „podnoszącymi” o ciągu 40kN każdy, znajdującymi się bezpośrednio za kabiną pilota. Propozycja nie została wybrana przez US Navy i tym samym nie zbudowano żadnego prototypu – powstały jedynie modele do testów aerodynamicznych, grafiki koncepcyjne oraz pełnowymiarowy model kokpitu. Projekt obrotowej dyszy silnika JTF22A-30A dał podwaliny do opracowania późniejszej wersji silnika F135-PW-600 zastosowanego w myśliwcu Lockheed Martin F-35B.

Podstawowe dane techniczne (Model 200A):

Załoga: 1
Długość: 15.58m
Rozpiętość skrzydeł: 8.49m
Wysokość: 5.50m
Napęd: 1x Pratt & Whitney JTF22A-30A – 66kN (6730kg) ciągu – 125kN (12746kg) z dopalaczem
2x Rolls-Royce/Allison XJ99 - 40kN (4079kg) ciągu
zakładane Vmax: Mach 2 pokaż całość

źródło: ww2aircraft.net

Oby kolejowy był w gorszym stanie

https://mobile.twitter.com/i/web/status/1578657218769002499

#wojna #rosja #drogi #ukraina #kolej #inzynieria

źródło: Screenshot_20221008-140616.jpg