#bekazkatoli #katolicyzm #polska #heheszki #bekazpisu #bekazlewactwa #religia

hue hue hue... (｡◕‿‿◕｡)

źródło: 1624302250039.jpeg

U nas podobnie tylko religie zamieńcie
#tureckiwykop #islam #katolicyzm

źródło: IMG_20210621_185827.jpg

ogólnie odkrylem zajebistą gierką o Janie pawle 2 wcielamy się w papaja i strzelamy do turków aliagca trochę smutne że ta gierka jest tak słabo znana bo zajebiście mi się gra łapcie linka jak chcecie pograć na to czekałem od lat
https://play.google.com/store/apps/details?id=com.Yndrzej.Papaxian2137
#wykopobrazapapieza #katolicyzm #janpawel2 #heheszki #gry #przegryw #bekazkatoli #2137 #cenzopapa pokaż całość

Tego zdolnego arcy laicyzatora należy oddać pod opiekę Matki Bożej. Zasługi w opróżnianiu kościołów z ostatnich myślących ma gigantyczne. Jest jak miotła w zabrudzonej izbie. Wymiecie wszystko/wszystkich.
Niechaj będzie zdrów i głosi farmazon jak najdłużej! Panie Jedraszewski sto lat!
#bekazkatoli #katolicyzm #przemyslenia #religia #bekazprawakow #neuropa pokaż całość

źródło: Abp_Marek_Jedraszewski_(croped).jpg

#bekazprawakow #bekazkatoli #4konserwy.ru #patologiazewsi #tvpis #bekazpisu #katolicyzm #chrzescijanstwo #mikromodlitwa #polska

Typowy konserwatywny, wstany z kolan prawak jest typowy... hipokryzja level MASTER (✌ ﾟ ∀ ﾟ)☞ pokaż całość

źródło: 1624208133512.jpg

#bekazkatoli #heheszki #bekazprawakow #katolicyzm #chrzescijanstwo #tygodniknie #polska

źródło: 1624207944121.jpg

Jestem niewierzący i niepraktykujący od wielu lat, ale w dzieciństwie byłem mocno indoktrynowany w sektę zwaną katolicyzmem i kurwa, trudno mi się pozbyć tego poczucia winy w niektórych sytuacjach. Ta religia jest tak skonstruowana żeby od małego niszczyć psychikę przez zastraszanie i ciągłe wywoływanie poczucia winy. Zdaję sobie sprawę oczywiście że cała ta sekta to totalne bzdury, ale nie potrafię się do końca "uwolnić" ( ͡° ʖ̯ ͡°)
#katolicyzm #religia #wyznanie #truestory #niewiemjaktootagowac #psychologia #chcepogadac pokaż całość

Ja tam doceniam ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#bekazkatoli #humorobrazkowy #katolicyzm

źródło: Screenshot_20210522-193945.jpg

#bosak #korwin #konfederacja #4konserwy #neuropa #kosciol #katolicyzm #twitter #polityka

źródło: obraz.png

A teraz wyobraźcie sobie że wykopowe #4konserwy i kuce spod tagu #konfederacja wynosiły tego dzbana na piedestał:

#neuropa #bekazprawakow #bekazkatoli #polska #katolicyzm #polityka #rakcontent

źródło: jedr.jpg

#bekazlewactwa #bekazpisu #zydzi #katolicyzm #kosciol #korwin #konfederacja #4konserwy #neuropa #twitter

źródło: obraz.png

Przez pewien okres swego życia byłem bardzo zainteresowany religiami które ten świat zaraziły, kwestie duchowe nie były dla mnie ważne, ważne było by poznać idee które ukształtowały nasze społeczeństwo, które kazało zabijać innych tylko dlatego że wyznawali inną idee.

Czytałem i Biblię i Koran, wątek żydowski od którego obydwie czerpią garściami też liznelem chociaż im dalej w las tym coraz częściej widzisz zasadę kopiuj wklej, męczące, mało odkrywcze.
Religie nam tożsame swój sukces bazują na presji społecznej innych wiernych i charyzmie manipulatorów którzy niczym pasterz swoje owieczki prowadzą, często podając ten przykład dosłownie nie kryjąc się z tym że ludzie to debile, a kapłani to stan wyższy i im wolno więcej.

Nasz dzisiejszy świat mocno rozlicza religie i ich zabobony, mocno uwypukla jak są one przestarzałe i nie pasujące do obecnych problemów, protoplaści psychoterapeutów nie chcą jednak odpuścić i coraz goręcej zamieniają się w radykałów i rezygnują z dyskusji bo nie mogą już manipulować faktami i źródłami wiedzy przy tak łatwej jej dostępności.

Jednak dla wszystkich wojujących ateistów którzy wzięli sobie za cel upokarzanie i punktowanie religii mam jedną radę która pochodzi bezpośrednio od poradnika dla katoli jak nawracać ateistów przy takim piwerku w weekend itp. ( tak, są poradniki towarzyskie które według tego co piszą należy brać ze sobą na każde spotkanie towarzyskie by pozamiatać swoich znajomych którzy nie całują krzyża( ͡° ͜ʖ ͡°) ).

Największym wrogiem według ich nie są ateiści bo ci chcą jeszcze dyskutować, najgorsi są Ci co mają w dupie religie a na wszelkie próby rozmowy o tym machają ręką i zmieniają temat.

Jest to istna furia i taki Sławomir Zatwardnicki nie widzi większego wroga dla religi która sam wyznaje i nie kryje się w swoich tekstach że masz zamknąć mordę i wierzyć mu na słowo.

Dlatego też choć bardzo miło mi się punktuje religie i wyśmiewa jej hipokryzję nie zamierzam tracić więcej czasu na coś co jest już przeżytkiem.
I samo pisanie tego posta to czas zmarnowany ale chciałbym jakoś sobie podsumować moje przemyślenia.

I radzę to dla każdego kto nie jest ślepy, nie marnuj więcej czasu, to samo się wykończy i pogrzebie.

#bekazkatoli #katolicyzm #kosciol #religia #ateizm pokaż całość

Co xD
Takie coś pod newsem o tym że CD PROJEKT bedzie robić live charytatywny dla #lgbt
#japierdole #katolicyzm #polska #religia #bekazpodludzi

źródło: IMG_20210617_093021.jpg

Jezus cie kocha. DEJ..
#bekazkatoli #humorobrazkowy #katolicyzm

źródło: ba055ee13d47eb204268b2afcefdb264__01.jpg

Słuchajcie jaka powalona akcja xD Robiłam wczoraj fotki na chrzcie i nadszedł moment przyjmowania komunii, tak się zlożyło, że ksiądz stanął może z metr od miejsca, w którym siedziałam, podeszła do niego młoda dziewczyna, chyba chrzestna jednego z dzieci, ksiądz (już dosyć sędziwy) podając jej komunię upuścił ja na ziemię, podniósł i znów jej podał, na co ona zaczęła protestować, że to z podłogi itd a on jej to po prostu wepchnął do ust z taką miną "żryj to" ( ಠ_ಠ) kurde aż mi się szkoda zrobiło tej dziewczyny, bo to było takie nie wiem, poniżające i widziałam jak potem siedziała taka smutna i ze łzami w oczach :/

pokaż spoiler #niewiemjaktootagowac chyba #katolicyzm albo jakieś #bekazkatoli choć w sumie nie beka
pokaż całość

Komu kibicują najprawdziwsze tradycyjne Wolaki z królestwa Jezusa i Maryi - Polzgi Chrystusa Narodów, jeb.c lewaków
#bekazkatoli #bekazprawakow #neuropa #pilkanozna #euro2021
#bekazpisu #katolicyzm

źródło: Screenshot_20210614-165306.jpg

#japierdole ale cyrk ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Niezwykłe misterium pokutne grzeszników w podkrakowskim Zalasie

Wśród wielu obrzędów kościelnych poświęconych Świętej Pokutnicy, wyjątkowy charakter ma odpust w Zalasie koło Krzeszowic. Od prawie 300 lat działa tu Bractwo Pokutne Marii Magdaleny zatwierdzone przez papieża Klemensa IX. Pomysłodawcą bractwa był ówczesny proboszcz parafii w >Zalasie ks. Piotr Gawlikowski.
Członkowie bractwa przebrani w białe habity z kapturami uczestniczą w mszy św. i w procesji ku czci św. Marii Magdaleny.
https://dziennikpolski24.pl/niezwykle-misterium-pokutne-grzesznikow-w-podkrakowskim-zalasie-galeria/ar/c1-14292627
#bekazkatoli #heheszki #dzbanywiary #ciekawostki #katolicyzm pokaż całość

źródło: 5d34b8926f8e0_p.jpg

Katolicyzm at its finest.

Co do rozumienia mszy świętej, to nie przejmuj się – tak naprawdę nikt nie rozumie tego co się tam dzieje. To jest cud, który – zgodnie z wieloma objawieniami prywatnymi – przewyższa cud jakim było stworzenie świata przez Boga. Ludzki umysł tego nie ogarnie.

XD

#bekazkatoli #bekazprawakow #katolicyzm #religia #kosciol pokaż całość

źródło: Screenshot_20210614-1322322.png

Nowy Testament
Ewangelia wg św. Mateusza

(...) Zbytnie troski

25 Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? 26 Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi. (...)

https://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=249
#religia #chrzescijanstwo #katolicyzm pokaż całość

źródło: niezwyklapodroz.pl

#bekazkatoli #heheszki #polska #lgbt #katolicyzm #chrzescijanstwo

źródło: 1623598466180.jpg

Nie popieram homoseksualizmu, uważam to za grzech, ale powiedzcie mi jak złym człowiekiem trzeba być, żeby mieć poglądy jak ta pani?

Dla mnie to jest totalna abstrakcja, że ktoś chciałby, aby społeczeństwo traktowało homoseksualistów jak podludzi.

#homoseksualizm #lgbt #4konserwy #neuropa #katolicyzm #zwiazki #teczowepaski pokaż całość

źródło: geje.png

Pasterze i owce” – te dwa słowa najlepiej charakteryzują istotę religii sacerdotalistycznych, bowiem na tej właśnie płaszczyźnie rozgrywa się idea bogów/Boga: na wzajemnych relacjach między „duchowymi pasterzami”, a ich „wiernymi (jak i niewiernymi) owieczkami”. Dla niepoznaki zamienioną w relacje między człowiekiem a jego aktualnym Bogiem. Zatem w doktrynach religijnych, muszą znajdować się sprzeczne ze sobą wizerunki Boga, które tworzone są albo z pozycji „pasterzy”, albo z pozycji „owieczek” (by je np. dowartościować, uspokoić, przestraszyć, zmotywować itd. itp.). O tych sprzecznościach będzie ów tekst.

Religia (w tym przypadku katolicka) twierdzi, że przed Bogiem wszyscy jesteśmy równi, ale praktyka religijna pokazuje coś zgoła innego. Na jej podstawie można by domniemywać, iż najważniejszy dla Boga jest papież, następnie mocno rozbudowana hierarchia kapłanów; od najwyższych rangą arcypasterzy, aż po zwykłych księży, stanowiących podstawę tej wielkiej piramidy władzy. Zatem ktoś tu musi „mijać się z prawdą”: albo ci, którzy twierdzą, że przed Bogiem wszyscy jesteśmy równi, albo ci, którzy nie wierząc w ową „równość”, zbudowali w miarę upływu czasu ten (i inne) systemy władzy kościelnej, dzierżonej w imieniu Boga.

Moim zdaniem ta druga opcja wyraża prawdę, o czym najlepiej świadczy (oprócz owej hierarchii) wyraźny podział na „owce i pasterzy”. Czyli na tych, którzy spędzają życie na błogim przekonaniu, iż wystarczy wierzyć swym „duchowym pasterzom” (nie mając przy tym żadnej pewności czy w ogóle istnieje dusza) i ufać im, że prowadzą swe „owieczki” jedyną prawdziwą i słuszną drogą przez życie. Wiodącą bez żadnych wątpliwości do życia wiecznego w niebie (po śmierci, oczywiście), spełniając określone przez religię warunki.

Jak i na tych, którzy „poświęcają swoje życie” dla dobra ogółu, czyli „wiernego stadka”, które bez ich wydatnej pomocy zaczęłoby prowadzić się niemoralnie, ale za to zgodnie ze swoją grzeszną (wg religii) naturą. Przez co nie byłoby godne by zasłużyć na zbawienie. Ten rodzaj specyficznych wzajemnych relacji, najlepiej sprecyzował papież Pius X w tym lakonicznym stwierdzeniu:
„Co do tłumu, nie ma on innych obowiązków, jak dać się prowadzić i jak trzoda posłuszna iść za swymi pasterzami”. No cóż, powiedziane dosadnie i obrazowo, ale za to tak szczerze, iż lepiej tego wstydliwego problemu nie można było scharakteryzować!
http://www.listyznaszegosadu.pl/m/nowy-ateizm-i-krytyka-religii/pasterze-i-ich-bezwolne-owce-czyli-paradoksy-a-duchowego-pasterzowania
#bekazkatoli #religia #katolicyzm #chrzescijanstwo #przemyslenia #ateizm pokaż całość

źródło: Screenshot_20210613-124111.jpg

#jezus #katolicyzm
#revoltagainsthemodernworld

źródło: slaxanaiffp41.jpg

Wiara w Boga - Nie rozumiem. Proszę mi wytłumaczyć co daje wam wiara. Pozdrawiam
#religia #katolicyzm #ateizm

W ścisłym związku z tym, że nikt się tego nie domaga i nikt o to nie prosi, przesyłam chyba najgenialszy fragment prozy, jaki przeczytałem w życiu. Czlowiek prawie przestal byc agnostykiem. Prawie ;)

Rozdział szósty Idioty Dostojewskiego

#literatura #dostojewski #sztuka #humanizm #chrzescijanstwo #katolicyzm

(...) ... tam były same dzieci i ja przez cały czas byłem z dziećmi, z samymi dziećmi. Były to dzieci z tej wsi, cała gromada, która uczyła się w szkole. Ja ich właściwie nie uczyłem; o nie, był tam od tego nauczyciel, Jules Thibault; uczyłem je też, co prawda, ale raczej po prostu przebywałem z nimi, i zeszły mi tak całe cztery lata. I nic więcej nie było mi potrzeba. Mówiłem im wszystko, nic przed nimi nie ukrywałem. Ich rodzice i krewni — wszyscy się na mnie pogniewali, gdyż dzieci w końcu nie mogły się beze mnie obejść i wciąż cisnęły się do mnie, a nauczyciel stał się w końcu moim największym wrogiem. Dużo sobie tam narobiłem wrogów, i to wszystko z powodu dzieci.
Nawet Schneider czynił mi wyrzuty. I czego oni się tak bali ? Dziecku można wszystko mówić, wszystko; uderzało mię zawsze to, jak dorośli mało znają dzieci, nawet ojcowie i matki swoje własne dzieci. Przed dziećmi nic nie trzeba ukrywać, dlatego że są małe i że za wcześnie, aby wiedziały. Cóż to za żałosny i nieszczęśliwy pomysł! I jak dobrze same dzieci dostrzegają, że ojcowie uważają je za nazbyt małe i nic nie rozumiejące, a tymczasem one wszystko rozumieją. Dorośli nie wiedzą, że dziecko nawet w najtrudniejszej sprawie może udzielić bardzo ważnej rady. O Boże! kiedy na człowieka patrzy taka milutka ptaszyna, szczęśliwa i ufna, powinno być mu wstyd ją oszukać ! Nazywamy dzieci ptaszkami, gdyż nie ma na świecie nic milszego od ptasząt. Zresztą wszyscy we wsi pogniewali się na mnie najwięcej z jednego powodu... a Thibault po prostu zazdrościł; z początku wciąż kręcił głową i dziwił się, że dzieci przy mnie

wszystko rozumieją, a przy nim prawie nic; potem zaczął się ze mnie wyśmiewać, kiedy mu powiedziałem, że my obaj niczego ich nie nauczymy, tylko one jeszcze nas nauczą. I jak on mógł mi zazdrościć i obmawiać mię, kiedy sam ciągle przestawał z dziećmi ! Dzieci wpływają uzdrawiająco na duszę... W zakładzie Schneidera był pewien chory, pewien bardzo nieszczęśliwy człowiek. Było to tak straszne nieszczęście, że chyba nie może być nic równie strasznego. Miał się leczyć na pomieszanie zmysłów; według mnie jednak nie był to wariat, tylko człowiek straszliwie cierpiący — na tym polegała jego choroba. I żeby panie wiedziały, czym dla niego w końcu były nasze dzieci!... Ale o tym chorym lepiej później paniom opowiem; teraz opowiem, jak się to wszystko zaczęło. Dzieci mię z początku nie lubiły. Byłem taki duży, wyglądałem zawsze niedźwiedziowato; wiem też, że jestem brzydki... wreszcie i to, że byłem cudzoziemcem. Dzieci z początku śmiały się ze mnie, a potem zaczęły we mnie rzucać kamieniami, kiedy podpatrzyły, że pocałowałem Marię. A ja pocałowałem ją tylko jeden jedyny raz... Nie, proszę się nie śmiać — szybko powstrzymał książę uśmiechy swoich słuchaczek — tu nie było mowy o miłości. Gdyby panie wiedziały, jakie to było nieszczęśliwe stworzenie, toby i paniom zrobiło się jej żal, tak jak mnie. Pochodziła z naszej wsi. Jej matka była sędziwą staruszką i w ich malutkim, całkiem rozpadającym się domku o dwóch oknach, jedno było za zgodą wiejskiej władzy odgrodzone; w tym okienku pozwolono jej handlować sznurkami, nićmi, tytoniem, mydiem, za najnędzniejsze grosze; z tego się utrzymywała. Była chora, nogi jej ciągle puchły, tak że musiała siedzieć na miejscu. Maria ' była jej córką, dwudziestoletnią słabą i chudą dziewczyną, od dawna chorą na suchoty; chodziła jednak bez przerwy po domach, wynajmując się do ciężkiej pracy na dniówki — myła podłogi, prała bieliznę, zamiatała podwórka, oporządzała bydło. Pewien przejezdny francuski komiwojażer uwiódł ją i zabrał ze sobą, ale po tygodniu

rzucił samą na drodze i po kryjomu wyjechał. Przyszła do domu, przekradając się, cała uwalana, w łachmanach, w zdartych trzewikach; szła na piechotę przez cały tydzień, nocowała w polu i bardzo się przeziębiła; nogi miała pokryte ranami, ręce popuchnięte i popękane. Zresztą i przedtem nie odznaczała się urodą; oczy jej tylko były zawsze łagodne, dobre, niewinne. I strasznie mało mówiła. Pewnego razu, dawniej jeszcze, zaczęła nagle śpiewać podczas pracy i pamiętam, że wszyscy zdziwili się i wybuchnęli śmiechem: "Maria śpiewa! Co? Maria śpiewa!" Dziewczyna okropnie się zawstydziła i już potem zamilkła na dobre. Wtedy jeszcze odnoszono się do niej życzliwie, ale kiedy wróciła chora, goniąc resztkami sił, nikt już dla niej nie miał żadnego współczucia! Jacyż okrutni są ludzie w takich wypadkach! Jakież to jest dla nich trudne do wyrozumienia! Matka pierwsza przyjęła ją ze złością i ze wzgardą: "Zniesławiłaś mnie!" Pierwsza też wydała ją na pohańbienie: gdy się we wsi dowiedziano, że Maria wróciła, wszyscy pobiegli ją oglądać, prawie cała wieś zleciała się przed chatę staruszki — starcy, dzieci, kobiety, dziewczęta — wszyscy; każdy się śpieszył, by nasycić swoją ciekawość. Maria leżała na podłodze u nóg staruszki, głodna, obdarta i płakała. Kiedy nadbiegli ludzie, przykryła się swoimi rozpuszczonymi włosami i tak leżała dalej twarzą do ziemi. Wszyscy dokoła patrzyli na nią jak na gadzinę; starzy potępiali ją na głos i wymyślali jej, młodzi nawet się śmieli, kobiety złorzeczyły jej, urągały, spoglądały z takim obrzydzeniem, jak na jakiegoś pająka. Matka na to wszystko pozwoliła, sama przy tym siedziała, kiwała głową i przytakiwała. Matka była już wtedy bardzo chora i prawie umierająca; rzeczywiście potem umarła; wiedziała, że umiera, a jednak do samej śmierci nawet nie pomyślała, żeby się pogodzić z córką, nawet z nią nie chciała rozmawiać, wypędzała spać do sieni, prawie nic jeść nie dawała. Musiała często moczyć swoie chore nogi w ciepłej wodzie; Maria codziennie myła jej nogi i chodziła koło niej;

a ona przyjmowała wszystkie usługi córki w milczeniu i nawet jej nie rzekła ani jednego dobrego słowa. Maria wszystko znosiła, a ja potem, kiedy się z nią poznałem, zauważyłem, że ona z tym wszystkim godzi się i sama uważa się za jakieś najostatniejsze stworzenie. Kiedy staruszka na dobre już się położyła, przyszły ją doglądać kolejno, wedle zwyczaju, wiejskie baby. Marii przestano wtedy dawać cośkolwiek do jedzenia; a we wsi wszyscy ją przepędzali i nawet nikt nie chciał jej wziąć do roboty tak jak przedtem. Wszyscy jakby na nią pluli, a mężczyźni przestali ją uważać za kobietę i wciąż mówili jej różne sprośności. Czasem, bardzo rzadko, kiedy pijacy w niedzielę dobrze sobie podpili, rzucali jej dla żartu parę groszy, ot tak, wprost na ziemię; Maria podnosiła je w milczeniu. Już wtedy zaczęła kaszleć i pluć krwią. W końcu jej łachmany zdarły się do reszty, tak że wstyd było pokazywać się we wsi; boso zaś chodziła od samego powrotu. Wówczas właśnie dzieci całą gromadą — a było ich ze czterdzieścioro, tych, co chodziły do szkoły — zaczęły się z nią drażnić, nawet obrzucały ją błotem. Prosiła pastucha, żeby jej pozwolił paść krowy, ale pastuch ją przepędził. Wtedy zaczęła sama, bez pytania, wychodzić za bydłem z domu na cały dzień. Ponieważ przynosiła pastuchowi dużo pożytku i on to zauważył, więc już jej nie przepędzał i czasem nawet dawał jej resztki ze swego obiadu, kawałek sera czy chleba. Uważał to za wielkie miłosierdzie ze swojej strony. Kiedy zaś matka umarła, pastor nie powstydził się zniesławić Marii publicznie w kościele. Maria stała przy trumnie, tak jak była, w swoich łachmanach, i płakała. Zeszło się dużo ludzi, aby popatrzeć, jak ona będzie płakała i jak będzie szła za trumną; wtedy pastor — był to jeszcze młody człowiek, ambitny, pragnął stać się wielkim kaznodzieją — zwrócił się do wszystkich i wskazał na Marię. "Oto kto był powodem śmierci tej czcigodnej kobiety" (a nieprawda, ponieważ była chora już od dwóch lat), "oto stoi przed wami i nie śmie oczu

podnieść, albowiem tknął ją palec Boży; jest bosa i w łachmanach — przykład dla tych, którzy tracą cnotę! Co to za jedna? To jej córka!" — i tak dalej w tym guście. No i proszę sobie wyobrazić, że ta podłość prawie wszystkim się spodobała, ale... zdarzyła się wtedy dziwna historia; wtrąciły się dzieci, gdyż wtedy wszystkie były już po mojej stronie i zaczęły lubić Marię. A doszło do tego w następujący sposób. Chciałem coś zrobić dla Marii; trzeba jej było koniecznie dać pieniędzy, nie miałem tam jednak nigdy ani grosza. Miałem natomiast małą brylantową szpilkę i sprzedałem ją jednemu przekupniowi, który jeździł po wsiach i handlował starą odzieżą. Dał mi osiem franków, chociaż szpilka na pewno warta była ze czterdzieści. Długo starałem się spotkać Marię samą; w końcu spotkaliśmy się za wsią przy płocie, na bocznej ścieżynce prowadzącej na górę, za drzewem. Zaraz jej dałem osiem franków i powiedziałem, żeby nimi oszczędnie gospodarowała, bo więcej już mieć nie będę; potem ucałowałem ją i powiedziałem, żeby nie myślała, iż mam jakieś złe zamiary, a całuję ją nie z miłości, ale dlatego, że mi jej bardzo żal i że od samego początku wcale jej nie uważałem za winną, tylko za nieszczęśliwą. Miałem wielką ochotę i pocieszyć ją, i zarazem przekonać, że nie powinna tak siebie przed wszystkimi poniżać, ale ona tego, zdaje się, nie zrozumiała. Od razu to zauważyłem, chociaż prawie cały czas milczała i stała ze spuszczonymi oczyma, okropnie zawstydzona. Kiedy skończyłem mówić, pocałowała mnie w rękę, a ja natychmiast wziąłem jej rękę i chciałem również pocałować, jednak czym prędzej ją wyrwała. I wtedy nagle podpatrzyły nas dzieci, całą gromadą; dowiedziałem się potem, że od dawna już mnie śledziły. Zaczęły gwizdać, klaskać w dłonie i śmiać się, a Maria uciekła. Chciałem do nich przemówić, ale one zaczęły we mnie rzucać kamieniami. Tego samego dnia dowiedzieli się wszyscy, cała wieś; wszystko znów skrupiło się na Marii: ludzie jeszcze bardziej ją znienawidzili. Słyszałem nawet, że miano ją

skazać na jakąś karę, ale dzięki Bogu jakoś to przeszło; natomiast dzieci nie dawały jej przejść spokojnie, drażniły się z nią jeszcze okrutniej, rzucały w nią błotem; gonią ją nieraz, ona ucieka, swoimi słabymi płucami tchu nie może złapać, one pędzą za nią, krzyczą, wymyślają. Raz nawet chciałem bić się z nimi. Potem zacząłem do nich mówić, mówiłem codziennie, kiedy tylko mogłem. Czasami zatrzymywały się i słuchały, chociaż wciąż jeszcze złorzeczyły. Opowiedziałem im, jaka Maria jest nieszczęśliwa; wkrótce przestały wymyślać i odchodziły w milczeniu. Powoli, pomału zaczęliśmy rozmawiać, nic przed nimi nie ukrywałem; wszystko im opowiedziałem. Słuchały z wielką ciekawością i niebawem zaczęły się litować nad Marią. Niektóre z nich, spotykając Marię, grzecznie ją witały: jest tam zwyczaj przy spotkaniu — czy to z osobą znajomą, czy z nieznajomą — kłaniać się i mówić "dzień dobry". Wyobrażam sobie, jak się Maria dziwiła. Pewnego razu dwie dziewczynki dostały coś do zjedzenia i zaniosły jej, oddały, przyszły i powiedziały mi o tym. Mówiły, że Maria się rozpłakała i że one teraz bardzo ją lubią. Po pewnym czasie wszystkie dzieci ją polubiły, a jednocześnie i mnie nagle polubiły. Często przychodziły do mnie i wciąż prosiły, żebym im opowiadał; zdaje mi się, że dobrze opowiadałem, gdyż chętnie mię słuchały. Później uczyłem się sam i czytałem wszystko jedynie po to, żeby im opowiadać, i przez całe trzy-lata im opowiadałem. Kiedy potem wszyscy mię oskarżali — Schneider też — że z dziećmi rozmawiam jak z dorosłymi i nic przed nimi nie ukrywam, odpowiedziałem, że to wstyd dzieciom kłamać, że one i tak wszystko wiedzą, chociażby się nie wiem jak przed nimi ukrywało, i dowiedzą się z pewnością w formie obrzydliwej, a ja im to powiem oględnie. Niech tylko każdy sobie przypomni, jak sam był dzieckiem. Nie przyznali mi racji... Pocałowałem Marię jeszcze na dwa tygodnie przed śmiercią jej matki; kiedy zaś pastor wygłaszał kazanie, wszystkie dzieci były już po mojej stronie. Od razu im

powiedziałem i wytłumaczyłem postępowanie pastora; wszystkie się na niego rozgniewały, a niektóre tak dalece, że mu powybijały kamieniami szyby w oknach. Uspokoiłem je, bo to już było brzydkie, ale we wsi od razu wszyscy się dowiedzieli i oskarżyli mię, że psuję dzieci. Później dowiedzieli się też, że dzieci lubią Marię, i okropnie się wystraszyli; ale Maria już była szczęśliwa. Zabronili nawet dzieciom, by się z nią widywały, ale one biegały do niej cichaczem do stada, daleko, prawie pół wiorsty za wieś; nosiły jej podarunki, a niektóre przybiegały tylko po to, żeby ją uściskać, pocałować, powiedzieć: je vous aime, Marie! [Kocham ci, Mario!] — i potem czym prędzej biec z powrotem. Maria o mało nie dostała pomieszania zmysłów wobec takiego niespodziewanego szczęścia; nawet nigdy o tym nie marzyła; wstydziła się i była uradowana; a co najważniejsze, dzieci, zwłaszcza dziewczynki, lubiły do niej biegać po to, aby jej powiedzieć, że ja ją kocham i bardzo im dużo o niej mówię. Powiedziały jej, że to ja sam we wszystko je wtajemniczyłem i że one teraz ją bardzo lubią i współczują jej, i zawsze takie dla niej będą. Potem przybiegały do mnie i z takimi radosnymi, zaaferowanymi buziami komunikowały, że dopiero co widziały Marię i że Maria przesyła mi ukłony. Wieczorem chodziłem do wodospadu; było tam jedno miejsce zupełnie niewidoczne od strony wsi; dokoła rosły topole; tutaj właśnie dzieci zbiegały się do mnie niemal co wieczór, niektóre nawet po kryjomu. Zdaje mi się, że dla nich wielką radością była moja miłość do Marii, i w tej jednej rzeczy, za cały czas mojego tam pobytu, oszukałem je. Nie wyprowadziłem ich z błędu, że wcale nie kocham Marii, czyli nie jestem w niej zakochany, że mi jej tylko bardzo żal; widziałem ze wszystkiego, że one wolały, żeby było tak, jak same sobie uroiły i ułożyły między sobą; toteż milczałem i udawałem, że odgadły moją tajemnicę. I tak były delikatne i czułe te małe serduszka: między innymi wydało się im niemożliwe, żeby ich poczciwy Leon tak kochał Marię, a ona była tak źle

ubrana i bez trzewików. Proszę sobie wyobrazić, wystarały się dla niej o trzewiki, pończochy i bieliznę, a nawet jakąś suknię; jak tego dokonały — nie mogę pojąć; działały całą gromadą. Kiedy je wypytywałem, śmiały się tylko wesoło, a dziewczynki klaskały w rączki i całowały mnie. Czasami chodziłem też ukradkiem widywać się z Marią. Była już coraz bardziej chora i ledwo chodziła; w końcu przestała zupełnie służyć u pastucha, ale zawsze co rano wychodziła z bydłem. Siadała z boku; tam pod jedną stromą, prawie prostopadłą skałą był występ; siadała na kamieniu w kącie zasłoniętym od wszystkich i spoczywała tak bez ruchu cały dzień, od rana aż do chwili, kiedy stado odchodziło. Była już taka słaba wskutek suchot, że przeważnie siedziała z zamkniętymi oczyma, oparłszy głowę o skałę, i drzemała, ciężko oddychając; twarz jej wychudła jak u kościotrupa, pot występował na czole i na skroniach. Tak ją zawsze zastawałem. Przychodziłem na chwilę; również nie chciałem, żeby mię widziano. Gdy tylko się ukazywałem, Maria w tej chwili ocykala się, otwierała oczy i rzucała się całować moje ręce. Nie broniłem się już przed tym, bo dla niej było to szczęściem; przez cały czas, kiedy siedziałem, drżała i płakała; co prawda, kilka razy zaczynała nawet coś mówić, trudno ją było jednak zrozumieć. Zachowywała się jak szalona, wpadała bądź w zachwyt, bądź też w okropne zdenerwowanie. Czasami przychodziły ze mną dzieci. Stawały wtedy zazwyczaj w pobliżu i pilnowały nas przed czymś czy przed kimś, i to sprawiało im niezwykłą przyjemność. Kiedyśmy odchodzili, Maria znów zostawała sama i siedziała tak jak przedtem, bez ruchu, z zamkniętymi oczyma i z głową opartą o skałę; może śniła o czymś. Pewnego razu z rana już nie mogła wyjść do stada i została u siebie, w swoim pustym domu. Dzieci natychmiast się o tym dowiedziały i prawie wszystkie odwiedziły ją tego dnia; leżała sama samiuteńka. Przez dwa dni opiekowały się nią tylko dzieci, zabiegając do niej kolejno, ale potem, kiedy po wsi rozeszła się wieść, że Maria rzeczywiście umiera,

zaczęły się do niej schodzić stare baby; siedziały i dyżurowały. We wsi, zdaje się, zaczęto się litować nad Marią; przynajmniej nie powstrzymywano dzieci i nie krzyczano na nie tak jak przedtem. Maria wciąż była pogrążona w półśnie; sen miała niespokojny: okropnie kaszlała. Staruchy odpędzały dzieci, ale one przybiegały do okna, czasem tylko na jedną chwilę, żeby powiedzieć: Bonjour, notre bonne Marie [Dzień dobry, nasza dobra Mario]. A ona, gdy tylko je zobaczyła albo usłyszała, od razu się ożywiała i, nie zwracając uwagi na baby, usiłowała podnieść się na łokciu, kiwała im głową, dziękowała. Dzieci po dawnemu przynosiły jej podarunki, ale prawie nic nie jadła. Ręczę paniom, że dzięki tym małym serduszkom umarła szczęśliwa. Dzięki nim zapomniała o swojej strasznej nędzy, jak gdyby one udzieliły jej przebaczenia, ponieważ do samego końca uważała się za wielką zbrodniarkę. Dzieci jak ptaszki uderzały skrzydełkami w jej okna i krzyczały co rano: Nous t'aimons, Marie [Kochamy cię, Mario]. Wkrótce umarła. Myślałem, że pozy je o wiele dłużej. W przeddzień jej śmierci zaszedłem do niej o zachodzie słońca; zdaje się, że mnie poznała; po raz ostatni uścisnąłem jej rękę; jakże chuda była ta ręka! A tu nagle rano przychodzą do mnie ludzie i mówią, że Maria umarła. Wtedy już dzieci nie można było utrzymać: przystroiły całą jej trumnę kwiatami i włożyły jej wianek na głowę. Pastor w kościele już nie pomstował na zmarłą, a na pogrzebie było bardzo mało osób, tak tylko, z ciekawości przyszli niektórzy; kiedy jednak trzeba było nieść trumnę, dzieci rzuciły się wszystkie razem, żeby ją nieść. Ponieważ same nie mogły udźwignąć, więc pomagały, wszystkie biegły za trumną i wszystkie płakały. Od tego czasu mogiłka Marii stała się przedmiotem nieustannej troski dzieci: rokrocznie zdobią ją kwiatami, zasadziły dokoła niej róże. Ale od dnia pogrzebu zaczęła się też nagonka całej wsi na mnie z powodu dzieci. Głównymi podżegaczami byli pastor i nauczyciel. Dzieciom stanowczo zabroniono nawet widywać

się ze mną, a Schneider podjął się tego dopilnować. Widywaliśmy się jednak i porozumiewaliśmy się na migi. Dzieci przysyłały mi maleńkie kartki. Później to wszystko jakoś się ułożyło, ale wtedy było bardzo dobrze: nawet się jeszcze bardziej zbliżyłem z dziećmi wskutek tej nagonki. W ostatnim roku prawie się pogodziłem z nauczycielem i z pastorem. Ale Schneider długo się rozwodził i spierał ze mną o mój szkodliwy "system" postępowania z dziećmi. Jaki tam znów mój system! W końcu Schneider wyrzekł pewną bardzo dziwną myśl — było to już przed samym moim odjazdem — powiedział mi, że się całkiem przekonał, iż jestem kompletnym dzieckiem, to znaczy dzieckiem, i nic więcej, że tylko ze wzrostu i z twarzy wyglądam na dorosłego, ale mój poziom umysłowy, dusza, charakter, a może nawet i rozum, nie pozwalają mnie zaliczyć do ludzi dorosłych i takim pozostanę, chociażbym nawet żył sześćdziesiąt lat. Ogromnie się uśmiałem: oczywista, że nie miał racji, bo jakież tam ze mnie dziecko! Ale to prawda, że istotnie z dorosłymi, z dużymi ludźmi przestawać nie lubię — dawno to już zauważyłem — nie lubię, bo nie umiem. Żeby nie wiem jak rozmawiali ze mną, żeby nie wiem jak byli dla mnie dobrzy, zawsze mi z nimi czemuś dziwnie ciężko i jestem strasznie rad, gdy mogę jak najprędzej uciec do moich towarzyszy, a towarzyszami moimi zawsze były dzieci, ale nie dlatego, że ja sam byłem dzieckiem, tylko dlatego, że mnie po prostu ciągnęło do dzieci. Kiedy jeszcze z samego początku mojego pobytu na wsi — wtedy właśnie, kiedy chodziłem w góry sam, by się oddawać smutnym rozmyślaniom — włócząc się samotnie, spotykałem niekiedy, zwłaszcza w południe hałaśliwą gromadę dzieci, dopiero co wypuszczonych ze szkoły, biegnących ze swoimi woreczkami i tabliczkami, z krzykiem i śmiechem, w podskokach, to cała dusza moja zaczynała nagle rwać się ku nim. Nie wiem dlaczego, ale zacząłem doznawać silnych i radosnych wrażeń przy każdym spotkaniu z nimi. Przystawałem i śmiałem się ze szczęścia, patrząc na ich

malutkie, migające i wiecznie ruchliwe nóżki, na chłopaczków i dziewczynki podążających razem, na śmiech i łzy (gdyż wiele z nich już zdążyło się poczubić, rozpłakać, znów się pogodzić i pobawić, zanim ze szkoły dobiegły do domu), i zapomniałem wówczas o swoim smutku. Później zaś, przez całe te trzy lata, nie mogłem nawet zrozumieć, jak i dlaczego ludzie się smucą. Oddałem dzieciom całe swoje życie. Nigdy nawet nie pomyślałem o tym, żeby opuścić wieś, do głowy mi nie przychodziło, że kiedyś pojadę do Rosji. Wydawało mi się, iż ciągle będę tam, ale w końcu zorientowałem się, że Schneider nie może mię utrzymywać, a przy tym zaszła sprawa na tyle, zdaje się, ważna, że Schneider sam mnie przynaglił do wyjazdu i za mnie dał tutaj odpowiedź. Zobaczę teraz, co to jest takiego, i muszę się kogoś poradzić. Może mój los zupełnie się odmieni, ale nie o to chodzi, nie to jest rzeczą główną. Najważniejsze jest to, że już się odmieniło całe moje życie. Dużo tam zostawiłem, aż nazbyt dużo. I wszystko znikło. Siedziałem w pociągu i myślałem: "Idę teraz do ludzi; może nic nie wiem, ale zaczęło się nowe życie". Postanowiłem załatwić swoją sprawę uczciwie i stanowczo. Może mi będzie z ludźmi nudno i ciężko. Na początek umyśliłem sobie być ze wszystkimi grzeczny i szczery; przecie nikt ode mnie więcej nie będzie wymagał. Może i tutaj uważać mnie będą za dziecko — no to niech uważają! Mnie wszyscy uważają nie wiadomo dlaczego za idiotę; rzeczywiście byłem kiedyś tak chory, że robiłem wrażenie idioty, ale teraz cóż ze mnie za idiota, kiedy sam zdaję sobie sprawę, że ludzie o mnie tak są-sądzą? Wchodzę i myślę: "Jestem w ich oczach idiotą, a jednak mam rozum, a oni nawet się tego nie domyślają..." Często mi do głowy przychodzą takie myśli. Kiedy w Berlinie otrzymałem stamtąd kilka liścików, które dzieci zdążyły do mnie napisać... dopiero wtedy pojąłem, jak je kochałem. Bardzo ciężko otrzymać pierwszy list! Jak one się smuciły odprowadzając mnie! Już miesiąc przedtem zaczęły mnie żegnać: Leon s'm va pour toujours!

[Leon odjeżdża na zawsze!] Co wieczór zbieraliśmy się jak dawniej przy wodospadzie i mówiliśmy o tym, jak się rozstaniemy. Czasami bywało równie wesoło jak przedtem; tylko kiedy rozstawaliśmy się na noc, zaczęły mocno i gorąco mnie ściskać, czego dotychczas nie robiły. Niektóre przybiegały do mnie do domu w tajemnicy przed wszystkimi, pojedynczo, po to tylko, żeby mię uściskać i pocałować na osobności, nie przy wszystkich. Kiedy już udawałem się na kolej, wszystkie, całą gromadą, odprowadziły mię do stacji. Stacja kolei żelaznej odległa była od naszej wsi mniej więcej o wiorstę. Dzieci wstrzymywały się od płaczu, ale niektóre nie mogły i płakały głośno, zwłaszcza dziewczynki. Szliśmy szybko, żeby się nie spóźnić, ale coraz to któreś dziecko rzucało się ku mnie. pośrodku drogi, obejmowało swoimi małymi rączkami i całowało, zatrzymując tylko po to całą gromadę; a my, chociaż śpieszyliśmy się, przystawaliśmy i czekali, aż się pożegna. Gdy wsiadłem do wagonu i pociąg ruszył, wszystkie dzieci krzyknęły "hura!" i długo stały na miejscu, dopóki pociąg nie zniknął im z oczu. I ja też patrzyłem... (...) pokaż całość

Wagon z drewnem
#bekazkatoli #katolicyzm #polska

źródło: Screenshot_20210611-105539.jpg

#religia #katolicyzm #edukacja #szkola #neuropa #nauka

źródło: Screenshot_20210610-203735.jpg

Jak chcesz unicestwić wieże 5G to tu masz rozpiskę o której są msze
#bekazkatoli #neuropa #katolicyzm #technologia #polska #mragowo

źródło: Screenshot_20210610-090108.jpg

#bekazkatoli #katolicyzm #chrzescijanstwo #heheszki #patologiazewsi #polska #mikromodlitwa

Magowie dostali poważne wyzwanie tym razem (｡◕‿‿◕｡)

źródło: 1623298500989.jpg

Dziś o 20:30 na TVN24 reportaż "KRÓLestwo" opisujący przestępstwa seksualne w polonijnym seminarium w amerykańskim Orchard Lake. Stanisław "Nie widziałem, nie słyszałem" Dziwisz znów podobno nie jest bez winy. Czy po upadku mitu o pokornym słudze Papieża przyjdzie czas na samego JP2?

#katolicyzm #wiara #religia #neuropa #4konserwy #bekazkatoli pokaż całość

źródło: r-scale-48.dcs.redcdn.pl

#polska #bekazkatoli #bekazpisu #heheszki #katolicyzm #patologiazewsi

Odprawianie magii przez średniej klasy wróżbitów za państwowe pieniądze ( ͡º ͜ʖ͡º)

źródło: 1623214216271.jpg

Co za tumany, załamią się jak dowiedzą się o stronie na p czy r. Precz z katolicką zamordystyczną cenzurą.
Ale brzydzi mnie ta religia i jej aktywiści, zagłosuje na każdego, kto weźmie ich za mordę.

#bekazkatoli #polska #neuropa #katolicyzm #europa #katolickizamordyzm

źródło: katolickasieczka.PNG

Czemu katolicy/chrześcijanie obrali sobie za symbol krzyż, czyli narzędzie tortur? I tak se chodzą bezrefleksyjnie z narzędziem tortur na szyi. XDD
Wyobraźcie sobie, jakby tak ludzie po śmierci kogoś bliskiego z rodziny czy coś nosili sobie taki negatywny symbol, np. wujek se umiera w wypadku samochodowym i rodzina nosi taki medalik z roztrzaskanym autem żeby go upamiętnić, zamiast nosić coś, co się pozytywnie kojarzy, jakby lubił piwo, to na jego pamiątkę by nosili kapsel od piwa - od razu się to pozytywniej kojarzy. Albo jakby ktoś umarł na raka prostaty i rodzina by nosiła taki medalik prostaty z rakiem. XDDD
No głupie to i negatywne, przypomina o cierpieniu itd no niefajne to jest ogólnie, więc nie ogarniam czemu chrześcijanie se nie noszą takiego symbolu z rybą, albo z barankiem, albo z tą grotą co se Jezus z niej wylazł jak zmartwychwstał, tylko ten krzyż i cierpienie i negatywne emocje i śmierć.

#bekazkatoli #religia #katolicyzm #przemyslenia #rozkminy #chrzescijanstwo #wiara #smierc pokaż całość

źródło: 1623137390208.jpg

#bekazkatoli #heheszki #polska #katolicyzm #religia

A to gagatki się zorganizowały... (✌ ﾟ ∀ ﾟ)☞

Marcin Gutowski opowiadał o kulisach powstania reportażu o nadużyciach seksualnych w Orchard Lake. - Z tego, co mówią nasi rozmówcy, a naszych źródeł jest bardzo wiele, to działo się przez całe lata, ale swoją kulminację osiągnęło w ostatnich latach, w czasie, gdy rektorem, kanclerzem tego seminarium i całego ośrodka w Orchard Lake został ksiądz Mirosław Król - mówił.

Marcin Gutowski oświadczył, że "choć kardynał Stanisław Dziwisz mówi, że to nie jego sprawa, i że ledwo zna księdza Mirosława Króla, a ksiądz Król też usilnie prosi, żeby kardynała Dziwisza w jego sprawę nie mieszać i też mówi, że zna go zaledwie od kilku lat, to okazuje się, że te związki są bardzo silne, bliskie i trwające od wielu lat". - Ci dwaj panowie współpracowali w Krakowie pod egidą kardynała Dziwisza w miejscu, które stworzył, w sanktuarium Jana Pawła II. W filii, jak mówią nasi rozmówcy, tego patologicznego seminarium w Orchard Lake, z której to filii klerycy trafiają do Stanów Zjednoczonych - mówił dziennikarz "Czarno na białym". pokaż całość

źródło: 1623128051791.jpg

"Każdy kradnie jak może" - katolicyzm i moralność.

"Każdy kradnie, jak może, a ty byś nie kradł na ich miejscu?” - zapytał retorycznie pobożny katolik i wyborca PiS, wyjaśniając, dlaczego mimo kolejnych afer wciąż popiera rządzącą ekipę. Nie on jeden tak myśli. Pewna mieszkanka Pcimia, zapytana przez reportera TVN, jakim wójtem był Obajtek, odpowiedziała, że „przekręty były albo nie były, ale wójtem był dobrym”. Oni nawet nie próbują zaprzeczać zarzutom i oskarżeniom. Po prostu nic ich nie obchodzi, czy władza kradnie, tak jak ich nie obchodzi pedofilia wśród księży albo patologicznie kłamstwa w TVP. Dlaczego?

Joanna Hańderek i Andrzej Dominiczak uważają, że winny jest katolicyzm i jego autorytarna pedagogika, w której liczy się tylko posłuszeństwo, a grzechem śmiertelnym jest pragnienie „poznania dobrego i złego”.

https://www.wykop.pl/link/6139845/kazdy-kradnie-jak-moze-katolicyzm-i-moralnosc/

#polska #katolicyzm #polityka #religia #moralnosc #bekazpisu #bekazkatoli #neuropa pokaż całość

Jesteśmy najbardziej tępym barakiem katolickim w Europie

powiat tatrzański otrzymał za patrona św. Jana Pawła II, było to, że właśnie ten powiat - chyba jako już jedyny w Polsce - nie przyjął "ustawy przemocowej" - mówił abp Marek Jędraszewski, w trakcie niedzielnych uroczystości ustanowienia Jana Pawła II patronem powiatu tatrzańskiego.
#bekazkatoli #bekazpodludzi #bekazprawakow #patologiazewsi #katolicyzm #neuropa #jp2 pokaż całość

źródło: z27168902V.jpg

Czarnemu pająkowi wyroslo kolejne odnóże "Bractwo Krzyża Świętego" Tym razem w Łomży. Mają tam też wspólnotę Wojowników Maryi.

Gęby perfidne.
Spojrzenia tępe.
z czym to walczycie.
bracia?
Z postępem

KONSTANTY ILDEFONS GAŁCZYŃSKI
#katolicyzm #religia #bekazkatoli

źródło: E3Rpc_MX0AINDvR.jpeg.jpg

Wielka proźba do katolików, wyjaśnijcie mi proszę, dlaczego tak krytykujecie zjawisko apostazji? Jakby nie patrzeć jest dla was korzystne, bo pozbywacie się ludzi nie wierzących w wasze dogmaty?

#apostazja #katolicyzm #bekazkatoli #bekazateistow #gimboateizm

Szczęść Boże! Weryfikacja modlących, niedziela [7 z 7]

Już dawno nie robiliśmy weryfikacji modlących, do końca tygodnia, oprócz codziennego wpisu zwołującego do intencji, będę publikował także drugi, z loginami mikromodlitwian którzy zadeklarowali chęć modlitwy na dany dzień.

Jest to konieczne ze względu na to, że niektórzy z Was mogli usunąć konto, dostać bana, lub z innych przyczyn nie mogą lub nie chcą już brać udziału we wspólnej modlitwie.

Jeśli więc nadal jesteś chętny/chętna do wspólnej modlitwy, napisz mi o tym w komentarzu do niniejszego wpisu. Możesz to zrobić zbiorczo, na przykład "potwierdzam na cały tydzień", wtedy możesz zignorować kolejne wpisy z tej serii w których będziesz wołany/wołana.

Zapraszam też nowych użytkowników, którzy chcieliby dołączyć do modlitwy wstawienniczej. Do wygrania atrakcyjne nagrody m.in. życie wieczne ;)

#mikromodlitwa #mirkomodlitwa #katolicyzm pokaż całość

Najśmieszniejsze jest, że te groteskowe, zacofane buraczano kartoflane dziady, chciały chrstianizowac Europę ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#bekazkatoli #bekazprawakow #bekazpodludzi #katolicyzm

źródło: Screenshot_20210104-124007.jpg

Szczęść Boże! Weryfikacja modlących, sobota [6 z 7]

Już dawno nie robiliśmy weryfikacji modlących, do końca tygodnia, oprócz codziennego wpisu zwołującego do intencji, będę publikował także drugi, z loginami mikromodlitwian którzy zadeklarowali chęć modlitwy na dany dzień.

Jest to konieczne ze względu na to, że niektórzy z Was mogli usunąć konto, dostać bana, lub z innych przyczyn nie mogą lub nie chcą już brać udziału we wspólnej modlitwie.

Jeśli więc nadal jesteś chętny/chętna do wspólnej modlitwy, napisz mi o tym w komentarzu do niniejszego wpisu. Możesz to zrobić zbiorczo, na przykład "potwierdzam na cały tydzień", wtedy możesz zignorować kolejne wpisy z tej serii w których będziesz wołany/wołana.

Zapraszam też nowych użytkowników, którzy chcieliby dołączyć do modlitwy wstawienniczej. Do wygrania atrakcyjne nagrody m.in. życie wieczne ;)

#mikromodlitwa #mirkomodlitwa #katolicyzm pokaż całość

( ͡° ͜ʖ ͡°)

#heheszki #memy #religia #chrzescijanstwo #katolicyzm

źródło: FB_IMG_1622887643328.jpg

Szczęść Boże! Weryfikacja modlących, pitek [5 z 7]

Już dawno nie robiliśmy weryfikacji modlących, do końca tygodnia, oprócz codziennego wpisu zwołującego do intencji, będę publikował także drugi, z loginami mikromodlitwian którzy zadeklarowali chęć modlitwy na dany dzień.

Jest to konieczne ze względu na to, że niektórzy z Was mogli usunąć konto, dostać bana, lub z innych przyczyn nie mogą lub nie chcą już brać udziału we wspólnej modlitwie.

Jeśli więc nadal jesteś chętny/chętna do wspólnej modlitwy, napisz mi o tym w komentarzu do niniejszego wpisu. Możesz to zrobić zbiorczo, na przykład "potwierdzam na cały tydzień", wtedy możesz zignorować kolejne wpisy z tej serii w których będziesz wołany/wołana.

Zapraszam też nowych użytkowników, którzy chcieliby dołączyć do modlitwy wstawienniczej. Do wygrania atrakcyjne nagrody m.in. życie wieczne ;)

#mikromodlitwa #mirkomodlitwa #katolicyzm pokaż całość

Największym błędem #katolicyzm było ochrzczenie #polska polacy są niezdolni do wiary, są jedynie murzynami kolonialnymi co albo ssają pęto unijne, albo bawią się w dzikusów, co rzucają się na każdego, kto myśli inaczej. W 966 roku Cesarstwo Niemieckie powinno nas zająć, dzisiaj zarabialibyśmy w Euro, a nie byli narodem, w którym nie istnieje coś takiego jak higiena. I choć jestem #4konserwy to polaków nie cierpię jak i tego antykatolickiego zacofanego kraju #ojkofobia 100%
#4konserwy #neuropa #heheszki #humorobrazkowy #takaprawda pokaż całość

źródło: 1111111111111111111.PNG