Cały transport autobusowy kraju o krok od upadku <<< znalezisko
Silnie wspierana przez państwo branża pasażerskich przewozów kolejowych najprawdopodobniej przetrwa czasy kryzysu. Inaczej może być jednak z przewoźnikami autobusowymi, którzy większość swojej działalności prowadzą na zasadach komercyjnych, z budżetu czerpiąc jedynie dopłaty do biletów ulgowych.

(...) Sektor transportu autobusowego jeszcze przed epidemią był pogrążony w kryzysie. Siatka połączeń, zwłaszcza w regionach, kurczyła się z roku na rok, a w niektórych częściach kraju nawet z miesiąca na miesiąc. PKS-y upadały jeden po drugim. W ostatnich latach przestały funkcjonować przedsiębiorstwa z Płocka, Piotrkowa Trybunalskiego, Mrągowa, Mławy, Sanoka, Zamościa, Szczecinka, Gniezna i kilku innych miast. Sytuacja, w której znalazły się spółki pozostające na rynku, może doprowadzić do bankructwa także i je. Cała branża stoi więc na skraju przepaści.

#polska #autobusy #komunikacjamiejska #transport #koronawirus pokaż całość

źródło: transport-publiczny.pl

Słoiki muszą nauczyć się jeździć komunikacją miejską i wszystko będzie w porządku (✌ ﾟ ∀ ﾟ)☞
#sloiki #warszawa #komunikacjamiejska #parking #samochody #prawojazdy #motoryzacja #patologiazewsi #tablicerejestracyjne #prawo #patologiazmiasta pokaż całość

źródło: img20.dmty.pl

Jestem zdania że ludzie którzy piją #piwo w pociągu lub autobusie powinni dostać wpierdol od innych współpasażerów za picie szczyn #pkp #kolejeslaskie #rozkminy #komunikacjamiejska #pociagi #gownowpis #harnas #tyskie #zubr #transportpubliczny #tatra pokaż całość

Pozdrowienia dla Mireczków z Wykopu. Pije sie. Wasze Zdrowie.
#piwo #alkohol #komunikacjamiejska #piwowarstwo #smieszneobrazki #niedzielawieczur #polak

źródło: 1589748626553.jpg

Karliczek jako linia nr 13 do Siemianowic wjeżdża na katowicki rynek.

#slask #katowice #tramwaje #tramwajeslaskie #komunikacjamiejska #metroztm

źródło: IMG_20200514_142028.jpg

Miejskie autostrady w praktyce. Jakakolwiek sugestia zwężenia pasów (np. żeby poszerzyć chodnik / dodać ścieżkę rowerową / więcej zieleni) spowodowałaby pewnie wielką awanturę, że odbierają nam wolność. ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#warszawa #komunikacjamiejska #urbanistyka #miasto #samochody #rower #przestrzenpubliczna #drogi pokaż całość

źródło: szkalujom_kierowcow.jpg

Załóż maskę mówili. #heheszki

A tak swoją drogą, co to za skórzany fotel w #komunikacjamiejska

źródło: YBh7-xvyr4otz5yI0kbhwNP6sWCm0peY348_wr8k4ak.jpg

My tutaj gadu-gadu, a tymczasem dzieci w Żychlinie dojeżdżają do szkoły Jelczem M11. To znaczy, gdyby nie epidemia, to by dojeżdżały, zdjęcie jest z lutego 2020.
Autor zdjęcia Adam C., źródło http://phototrans.pl/14,1018080,0,Jelcz_M11_PBJ_6366.html
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #jelcz #autobusyboners #czarneblachy pokaż całość

źródło: phototrans.pl

Katowice-Szopienice, Wiosny Ludów

Pesa Twist 2012N jako linia nr 15 (kierunek Sosnowiec Zagórze) wyjeżdża z przystanku Szopienice Dwór na trójtor by udać się na Szopienice Morawa.

#slask #katowice #szopienice #tramwaje #tramwajeslaskie #komunikacjamiejska #metroztm pokaż całość

źródło: IMG_20200506_213657.jpg

Kraków chce budować nową linię tramwajową. Trasa ma przebiegać pomiędzy osiedlem Azory, w północno-zachodniej części miasta, a pętlą Cichy Kącik przy krakowskich Błoniach. Zarząd Inwestycji Miejskich ogłosił przetarg na opracowanie wielobranżowej i wielowariantowej koncepcji dla tego przedsięwzięcia. Szczegóły tutaj

#polska #krakow #budownictwo #tramwaje #komunikacjamiejska pokaż całość

źródło: projektinwestor.pl

Witam. Dziś w tagu #codziennymlodytechnik chciałem wrzucić coś innego niż #motoryzacja, ale przypomniał mi się jeden artykuł z 1964r. W czasach, kiedy komunikacja w Polsce nie znała słynnych Ikarusów czy Jelczy na licencji Berlieta, o Solarisach czy innych Volvo nie wspominając ( ͡° ͜ʖ ͡°), na naszych przystankach królowały słynne "ogórki" - Jelcz 272 MEX, bo tak naprawdę się nazywał popularny Ogór, to tak naprawdę Škoda 706 RTO. Niestety, ale potencjał polskiej myśli technicznej był niewykorzystany i prawie wszystko było licencyjne...
I dziś wyjątkowo dodaję okładkę, bo na niej nawiązanie do artykułu w pełnej krasie :)
Tradycyjnie już zapraszam do obserwowania tagu i przesyłania pomysłów na kolejne odcinki :)

#codziennymlodytechnik 107/100
Młody Technik 10/1964 - "Polskie autobusy"

#ciekawostki #prl #motoryzacja #komunikacjamiejska #autobusy #jelcz #skoda #sanok #san #nysa #star #polska #ogorek #prototypy #gruparatowaniapoziomu #skany #czasopisma #mlodytechnik pokaż całość

źródło: mt1964-10.jpg

Mirasy i mirabele - zagadka na dziś. Do zgadnięcia cztery polskie miasta na podstawie przystanków komunikacji publicznej (wszystkich, począwszy od autobusów aż po promy).

#mapporn #komunikacjamiejska #komunikacyjneciekawostki #transport #transportpubliczny

Katowice Szopienice i mały śmieszny tramwaj linii nr 14 mknie w kierunku przystanku przy kościele w tej dzielnicy :)

#slask #katowice #tramwaje #tramwajeslaskie #komunikacjamiejska #metroztm

źródło: IMG_20200503_133626.jpg

Śląska krótka tramwjaka złapana na Szopienicach pod mostkiem linii kolejowej przy Wiosny Ludów.

#slask #tramwaje #tramwajeslaskie #metroztm #komunikacjamiejska

źródło: IMG_20200503_140155.jpg

#sowieckietramwaje
Wracając do tematu tramwajów leningradzkich, to po ładnym(?) LM-57 nastał czas na kwadratowego, wpisującego się w estetykę epoki LM-68. Zgodnie z późnosowieckim/rosyjskim zwyczajem, znanym nam do dzisiaj dobrze m.in z takich pojazdów jak UAZ-452 czy Łada 2107, jego wygląd zewnętrzny przetrwał w wszystkich kolejnych petersburskich tramwajach aż do 2000 roku.
Główna różnica nie polegała jednak na wyglądzie zewnętrznym. LM-68 razem z wprowadzanymi mniej więcej w tym samym czasie RWZ-6 i KTM-5 stanowił pewien nowy standard w konstrukcjach tego typu(sterowanie niskonapięciowe, rozrząd stycznikowy, zamontowany hamulec szynowy). W jednym wagonie zastosowano rozruch tyrystorowy.
Początkowo, ze względu na to rosnące w ZSRR potoki pasażerskie planowano stworzyć tramwaj przegubowy, czego efektem było powstanie 4 prototypów o oznaczeniu LAN-66. Projekt jednak porzucono, a zamiast niego wprowadzono w 1969 roku do produkcji 15 metrowe wagony, które złączano nawet w trójskłady
W ciągu 6 lat powstały 663 sztuki. Pojazd okazał się mało trwały, po kilku latach zauważono m.in zauważalne zmiany geometrii nadwozia.
Wagony te trafiły także do Taszkientu, Gorki, Magnitogorska, Archangielska, Niżnego Tagiłu, Saratowa, Czerepowca i Termitau. Z Leningradu wycofano je w 1988, ale egzemplarz z rozruchem tyrystorowym jeździł aż do 1993.
Tylko 2 przetrwały do dzisiaj - jeden muzealny w Leningradzie oraz wrak służący jako magazyn w Saratowie.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje #gruparatowaniapoziomu #petersburg pokaż całość

źródło: transphoto.org

Puste ulice
Brak samochodow
Nikogo w promieniu mili

Co robi ZTM?
Spóźnia się o 10 minut już, niektóre rzeczy się nie zmieniają (╯°□°）╯︵ ┻━┻

#ztm #komunikacjamiejska

Nowy śląski tramwajek czyli Moderus MF 10 AC przejeżdża sobie przez katowicki rynek jako przejazd techniczny.

Ostatnio jeździł na testach 24godzinnych wypełniony workami z piaskiem oraz motorniczymi którzy testowali poszczególne elementy tramwaju. Jak wszystko dobrze pójdzie to do końca kwietnia skończą się odbiory dwóch posiadanych już tramwajków.

Więcej info oraz źródło zdjęcia https://www.tram-silesia.pl/www/index.php/43189/nowy-tramwaj-w-miescie/#

#slask #katowice #tramwaje #tramwajeslaskie #komunikacjamiejska #metroztm #kzkgop pokaż całość

źródło: tram-silesia.pl

Pod przystankiem znaleziono ludzkie szczątki. Trochę #creepy
#komunikacjamiejska #inowroclaw #policja

źródło: ino.online

#sowieckietramwaje
RWZ-7
Ryska Fabryka Wagonów(RWZ) była drugim największym producentem tramwajów w ZSRR, ale zdążyła wypuścić tylko 2 modele - MTW-82 i bardzo popularny RWZ-6. Nie znaczy to, że nie próbowano tam stworzyć niczego innego.
Pomimo szybkiego zastąpienia pojazdów typu RWZ-6 w sowieckiej stolicy czechosłowackimi Tatrami T-3, moskiewskie korzenie produkowanych w rydze wagonów były pamiętane, dlatego od 1971 toczyły się prace nad nowym tramwajem, który miał zrewolucjonizować stołeczny transport.
Już w 1976 roku rozpoczęła się małoseryjna produkcja nowego modelu RWZ-7, który był bardzo nowoczesny(m.in zastosowano rozruch tyrystorowy, niektóre egzemplarze charakteryzowały się jednak bardziej tradycyjnymi rozwiązaniami technicznymi, np. egzemplarze dla miasta Gorki miały odbieraki typu lira, zamiast pantografu nożycowego). W przeciwieństwie do poprzednika miał 3 pary drzwi zamiast 2. Do 1985 roku powstało 18 sztuk w dwóch seriach różniących się wyposażeniem elektrycznym, o oznaczeniach 71-217 i 71-267, które były testowane na liniach w Moskwie, Gorki(dzisiaj Niżnym Nowogrodzie), Kalininie(Twerze) i Nowosybirsku.
Podczas eksploatacji ujawnił się szereg problemów skutkujących bardzo wysoką awaryjnością, na skutek czego pojazd ten nie wszedł do seryjnej produkcji, a po zakończeniu wytwarzania RWZ-6 w 1987 ryskie zakłady zakończyły produkcję tramwajów, skupiając się na taborze kolejowym.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje pokaż całość

źródło: transphoto.org

Karyna w opuszczonej maseczce wpierdalająca w autobusie śmierdzącego kebsa. Ja pierdolę.
#patologiazmiasta #bekazpodludzi #komunikacjamiejska #poznan

źródło: rSaved7912800562825395900.0

Trafił w punkt #krakow #komunikacjamiejska #mpkkrakow #heheszki

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: scontent-waw1-1.xx.fbcdn.net

Wpis zamieszczam jeszcze raz, po poprawkach stylistycznych. Był kiepsko napisany, ciągłe powtórzenia tych samych słów(np. tramwaj trzy razy w jednym zdaniu). Nie lubię takiego czegoś xD
#sowieckietramwaje - nie będe już publikował listy poprzednich wpisów, zapraszam na tag.
RWZ-6
Wagony typu MTW-82 były tramwajami przestarzałymi, stanowiły krok wstecz w porównaniu do przedwojennego M-38, który także wywodził się z Moskwy. Już w 1949 rozpoczęto prace nad następcą inspirowanym PCC, w wyniku czego stworzono w latach 50 trzy prototypy - RWZ-51, RWZ-55 i RWZ-57. Większość z nich(wyprodukowano po kilka sztuk każdego typu) nie została zezłomowana po testach, lecz weszła do eksploatacji liniowej w Moskwie. Ostatecznie w 1959 roku zezwolono na seryjną produkcje.
W odróżnieniu od poprzednika zastosowano sterowanie niskonapięciowe, rozrząd stycznikowy oraz dodano hamulec szynowy. Korbka nastawnika wymagała mniejszej siły do obsługi, niż w MTW-82(gdzie nazywano ją "młynkiem do kawy"). Do końca produkcji stosowano odbieraki starego typu("lira"). Wagony były lżejsze, zastosowano w nich też ogrzewanie. Pomimo długoletniego rozwijania projektu, przewoźnicy narzekali na awaryjność konstrukcji. Nowa wersja o oznaczeniu RWZ-6M debiutująca w 1966 roku wyeliminowała większość problemów.
W 1974 doszło do kolejnej modernizacji - RWZ6M2, od tej pory możliwe były kilkuwagonowe składy - wcześniej RWZ-6 było przystosowane tylko do działania w pojedynkę.
W latach 80 ze względu na oszczędności osłabiono konstrukcje pudła, skracając przewidywaną długość życia wagonu. Mimo braku następcy ostatni egzemplarz wyprodukowano w grudniu 1987 roku. Na przestrzeni 28 lat powstało nieco ponad 6 tysięcy sztuk.
RWZ-6, chociaż nie tak powszechne jak najpopularniejszy sowiecki tramwaj KTM-5, trafiły do dużej liczby miast, w tym wielu stolic sowieckich republik. Gdzieniegdzie, np. w Kazaniu stanowiły przez pewien czas jedyny eksploatowany typ taboru.
10 lat po zakończeniu produkcji, w 1997 roku, łotewskie zakłady zaprzestały produkcji części zamiennych, na skutek czego RWZ-6 zaczęły szybko znikać z sieci tramwajowych Wspólnoty Niepodległych Państw. W Mińsku część wagonów zmodernizowano w 1999(m.in wymieniając nadwozie na brzydsze i bardziej kwadratowe), aby wydłużyć ich żywotność.
Do jesieni 2019 były eksploatowane liniowo na rodzimej Łotwie(w Dyneburgu), obecnie liniowe niedobitki można spotkać już tylko na Syberii - 12 sztuk w Chabarowsku, 4 w Władywostoku, 2 w Osinnikach
Stosunkowo dużo egzemplarzy zachowało się jako pojazdy zabytkowe.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje pokaż całość

źródło: wykop.pl

Kraków, 18 sierpnia 1988.
Świeżo wprowadzona do ruchu stodwójka z Gdańska obsługuje linię "5" podczas kursu w kierunku Wzgórz Krzesławickich, skręcając z ulicy Długiej w Basztową. Wagon jest świeżo po przeprowadzonym remoncie, ponieważ został zakupiony w tym samym roku z Gdańska w zamian za wagony typu 105N, przez co cechuje się m.in. rzadko spotykanym w Krakowie brakiem gniazd sterowania ukrotnionego.

Autor zdjęcia: Thierry Hamal
Źródło: Komunikacyjny Krakow w Obiektywie
#fotohistoria #krakow #mpkkrakow #komunikacjamiejska #komunikacyjneciekawostki #80s #tramwaje pokaż całość

źródło: IMG_7722.JPG

Dziś na ostatnim kursie którym jechałem na lotnisko, miałem jakiegoś pana w młodym wieku. Przysnął sobie. Obudziłem, go bo nie chciałem by miał niespodziankę na lotnisku, bez możliwości powrotu. Pan na szczęście nie przyjechał swojego przyatanku. Bardzo mi dziękował, aż mi się ciepło na serduszku zrobiło. Dwie pochwały w ciągu jednego dnia, dawno tak nie miałem (⌐ ͡■ ͜ʖ ͡■) #mpkkrakow #komunikacjamiejska #chwalesie #mpkzlardorem pokaż całość

#sowieckietramwaje
Poprzednio opisywałem:
KTM-1
KTM-2
MS-1
LM-33
LM-47
LM-49
LM-57
Ch
M38 i KTC
MTW-82
KTV-55

Tbilisi
W 1960 roku w zakładach remontowych tramwajów w Tbilisi, stolicy gruzińskiej republiki, powstały 4 sztuki trójczłonowych przegubowych tramwajów, którym nadano oryginalną nazwę Tbilisi. Były to pierwsze wagony tramwajowe tego typu wyprodukowane w ZSRR. W pojazdach wykorzystano elementy tramwajów KTM-1, starych wycofywanych wozów typu Ch, oraz trolejbusów przegubowych SVARZ TS, o których pisałem na starym koncie https://www.wykop.pl/wpis/35063165/w-zsrr-co-prawda-nie-produkowano-nigdy-autobusow-p/, stąd taki autobusowy wygląd tych pojazdów.
Wycofano je z eksploatacji w latach 1970-1972 ze względu na to, że pionierska konstrukcja tych pojazdów nie była zbyt dobrze dopracowana.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje pokaż całość

źródło: transphoto.org

#sowieckietramwaje
Poprzednio opisywałem:
KTM-1
KTM-2
MS-1
LM-33
LM-47
LM-49
LM-57
Ch
M38/KTC
MTW-82
KTV-55
Od 1941 i zakończenia produkcji wagonów typu Ch nie wytwarzano w ZSRR żadnych tramwajów dwustronnych. Kijowskie zakłady remontowe jako pierwsze wyszły na przeciw zapotrzebowaniu i w 1955 rozpoczęły produkcję dwustronnej wersji wagonów typu MTW-82, oznaczoną jako KTV-55-2. Inną innowacją była produkcja wagonów typu KTP-55 które były przyczepami(jak wspomniałem w poprzednim wpisie MTW-82 zostało stworzone jako pojedynczy wagon, w Rydze nie produkowano żadnych przyczep), dołączanymi zarówno do MTW-82 jak i KTV-55(kijowska jednostronna wersja MTW).
Wersję jednostronną, niewiele różniącą się od MTW-82 produkowano do 1961 rok(powstało 20 sztuk), dwustronną do 1968(81 sztuk), a przyczepy ze względu na duże zapotrzebowanie, aż do 1973(około 130 sztuk). Część z tych wagonów została wysłana do innych miast. W samym Kijowie wersje jednostronną i wagony doczepne wycofano w 1984, a wersje dwustronną w 1987.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje pokaż całość

źródło: transphoto.org

#sowieckietramwaje
Poprzednio opisywałem:
KTM-1
KTM-2
MS-1
LM-33
LM-47
LM-49
LM-57
Ch
M-38 oraz M1(KTC)
MTW-82
MTW to skrót od "Moskiewski Wagon Tramwajowy", co jest nieco mylące - faktycznie zaprojektowano je w Moskwie, a w latach 1947-1949 nawet je tam wytwarzano, lecz później produkcję przeniesiono do Rygi. Zakłady RVZ były jednymi z największych producentów wagonów kolejowych i tramwajowych jeszcze w czasach carskich, później największym w niepodległej Łotwie. Aneksja tego kraju przez ZSRR pozwoliła im ponownie na popularyzacje ich produktów od Władywostoku po Kaukaz. ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Nadwozie MTW-82 było stosunkowo mocno zunifikowane z trolejbusem MTB-82, aczkolwiek wydłużone o 2 okna, a sam tramwaj powstał głównie dlatego, że istniała nadprodukcja części nadwozia do tego trolejbusu i chciano je jakoś wykorzystać. W 1948 powstała nowa, zwężona i wydłużona o jedno okno wersja nadwozia, dzięki czemu tramwaj sprawiał mniej problemów swoimi gabarytami, a zarazem pojemność wzrosła z 120 do 140 osób. W tym samym czasie pantograf typu lira został zamieniony na nożycowy. Modyfikacje dotyczyły także wózków. Po tym krótkim okresie szybkich modernizacji tramwaj ten w ogóle nie zmienił się już do końca produkcji w 1961.
MTW-82 był wagonem dwuwózkowym. Produkowano tylko wagony motorowe, nie przystosowane do ciągnięcia za sobą drugiego wagonu. Jego prosty design cieszył się uznaniem mechaników.
Tramwaje te jeździły w wielu sowieckich miastach i do końca eksploatacji były w dobrym stanie technicznym - na ich wycofanie naciskały jednak sowieckie władze, które chciały, aby pamiętające Stalina wagony zostały wymienione na nowsze pojazdy. Z Moskwy zniknęły ostatecznie w 1981 roku. Najdłużej jeździły w Odessie, skąd wycofano je w 1989. Tutaj mała ciekawostka - po ich zniknięciu z tego miasta najstarszymi tramwajami eksploatowanymi w ZSRR stały się enerdowskie wąskotorowe wagony Gotha T-57 z końca lat 50 jeżdżące w krymskiej Eupatorii - i do dzisiaj nic się w tej kwestii nie zmieniło, wagony te przetrwały niepodległą Ukrainę a potem rosyjską aneksję i nadal jeżdżą i są najstarszymi wagonami tramwajowymi eksploatowanymi liniowo na obszarze byłego ZSRR.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: transphoto.org

#sowieckietramwaje
Poprzednio opisywałem:
KTM-1
KTM-2
MS-1
LM-33
Lm-47
LM-49
LM-57
Ch
M-38 oraz M1(KTC).
W latach 30 po Moskwie nadal jeździły XIX wieczne elektryczne tramwaje typu F, wyprodukowane w Petersburgu. Dostawy wagonów typu Ch tylko częściowo rozwiązały problem. Istniała potrzeba stworzenia nowocześniejszego pojazdu dla sowieckiej stolicy.
Opracowano czteroosiowe wagony, jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny wzorowane na amerykańskich wagonach typu PCC, wyposażone w automatycznie a nie ręcznie otwierane drzwi(pomyliłem się twierdząc, ze KTM-1 jako pierwszy posiadał takie ( ͡° ʖ̯ ͡°) no ale na usprawiedliwienie powiem, że zmyliły mnie źródła rosyjskie.)
W latach 1935-1936 powstały 4 prototypy, a w 1938 ruszyła produkcja seryjna, która trwała aż do niemieckiej inwazji na ZSRR. Powstało 60 sztuk. Nie były unikalne dla Moskwy - w Kijowie, w tamtejszych zakładach remontowych wyprodukowano 9 sztuk bardzo podobnych pojazdów, nazywanych M1/KTC/Seria 1101 w zależności od źródeł. Różnice były kosmetyczne.
Ostatni wagon tego typu zniknął z Moskwy 11 listopada 1971, natomiast Kijów w wczesnych latach 60 podarował je miastom Konotop i Mikołajów.
Żaden nie zachował się w całości do naszych czasów, aczkolwiek w miejscowości Konotop zachował się wrak nadwozia.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: transphoto.org

#sowieckietramwaje
Poprzednio opisywałem:
KTM-1
KTM-2
MS-1
LM-33
LM-47
LM-49
LM-57

Ch
Poza Leningradem, tabor tramwajowy w przedwojennym ZSRR był stosunkowo zunifikowany. Oprócz wagonów pamiętających czasy carskie, dominował Ch(Х w cyrylicy), którego przez 13 lat(1928-1941) powstało ponad 2000 sztuk oraz bliźniacze wagony doczepne M. Pojazdy te produkowano w mieście Ust-Kataw, tym samym, w którym później wytwarzano tramwaje KTM oraz w Moskwie.
Nazwa Ch pochodzi od tego, że pierwsza partia tych pojazdów trafiła do stolicy Ukraińskiej SRR, Charkowa.
Były to tramwaje dwukierunkowe. Drewniane nadwozie zostało osadzone na stalowej ramie. W środku początkowo umieszczono drewniane ławki wzdłuż ścian pojazdu, później, od 1934 roku zaczęto montować drewniane fotele prostopadle do ścian, przez co ilość miejsc siedzących spadła z 24 do 16. Długość Ch wynosiła tylko około 10 metrów, o 1/3 mniej niż w leningradzkim tramwaju LM-33, a pojemność wagonu, wynosząca 100 osób była blisko o połowę mniejsza.
Dopiero Operacja Barbarossa przerwała produkcje Ch. Wiele z nich podczas wojny stało się wagonami towarowymi lub ambulansami. Po wojnie, od lat 50 były masowo modernizowane - przerabiane na jednostronne, montowano wycieraczkę na przedniej szybie, pneumatyczne drzwi harmonijkowe itp. Ostatnie zniknęły z eksploatacji liniowej w wczesnych latach 70. Kilkanaście sztuk przetrwało do naszych czasów w charakterze wagonów zabytkowych.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: transphoto.org

#sowieckietramwaje
KTM-1
KTM-2
MS-1
LM-33
LM-47
LM-49
W 1957 roku do produkcji wszedł nowy leningradzki tramwaj, co prawda niewiele różniący się technicznie od poprzednich(jednak co ciekawe w jednym wagonie zastosowano eksperymentalnie rozruch tyrystorowy), ale wyróżniający się zupełnie nowym, zaokrąglonym wyglądem zewnętrznym, zaprojektowanym przez architekta Josepha Vaksa, twórcy leningradzkiej szkoły designu .Uważany jest za najładniejszy tramwaj w historii petersburskiej sieci tramwajowej(kwestia gustu).
W odróżnieniu od LM-49 zastosowano drzwi harmonijkowe. Pojazd nie posiadał opartych na nim przyczep, był przystosowany tylko do jeżdżenia w pojedynke, niemniej na skutek późniejszych modyfikacji w mieście Gorki pojawił się jeden skład dwuwagonowy.
W latach 1957-1968 wyprodukowano 1038 wagonów - 712 pozostało w Leningradzie, do Gorki i Taszkientu trafiło po 75 sztuk, 70 do Magitogorska, 55 do Niżnego Tagiłu, 30 do Saratowa, 13 do Archangielska i 9 do Kazania. Do dzisiaj przetrwał 3 sztuki jako wagony zabytkowe, w Petersburgu i Niżnym Nowogrodzie.
Ostatnie zniknęły z liniowej eksploatacji w 1987.
Autor zdjęcia Barry Lewis, 1983 rok.

#komunikacyjneciekawostki #petersburg #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: transphoto.org

Poprzednio opisywałem:
KTM-1
KTM-2
MS-1
LM-33
LM-47
#sowieckietramwaje
LM-49
W 1949 rozpoczęto produkcje pierwszego naprawde nowego powojennego leningradzkiego tramwaju, mającego załatać wynikające z II wojny światowej braki taborowe. Łączył on rozwiązania nowoczesne, takie jak samonośne pudło oraz drzwi przesuwne, chowające się w ścianie pojazdu, z tradycyjnymi(rozruch bezpośredni z nastawnikiem ręcznym). Po poprzedniku odziedziczył długość, większą niż w pozostałych sowieckich tramwajach tamtej epoki(15,5 metra), lecz zauważalnie mniej od niego ważył. Pojemność wagonu i prędkość maksymalna wzrosła w stosunku do LM-33, odpowiednio do 200 osób i 55 km/h. Zastosowano miękkie skórzane fotele, zamiast drewnianych ławek.
Do 1960 roku wyprodukowano 400 wagonów motorowych i 375 przyczep. Część z nich została "wyeksportowana" do innych miast, takich jak Gorki(obecnie Niżny Nowogród) gdzie tamtejszy przewoźnik stwierdził, że mniejsze tramwaje dwuosiowe KTM nie spełniają jego oczekiwań w sytuacji rosnących potoków pasażerskich i od 1958 sprowadził kilkadziesiąt nowych pojazdów typu LM-49. Wycofano je i zezłomowano w latach 1975-1980 na skutek dostaw nowoczesnej czechosłowackiej Tatry T3
Podobna sytuacja miała miejsce w Nowokuźniecku, który otrzymał 7 wagonów. Nie przypadły do gustu i zostały przekazane do Gorki w 1965 roku. W Magnitogorsku natomiast pojazdy te przyjęły się lepiej i jeździły aż do 1987 roku, dłużej niż w Leningradzie, gdzie były eksploatowane do 1983. Ze względu na wytrzymałość mogły być używane dłużej, gdyż były w dobrym stanie, ale władze ZSRR naciskały na odnowę floty tramwajowej i wycofanie tramwajów pamiętających Stalina.
Ponadto w 1959 roku Mińsk dostał w prezencie od Leningradu, na 40 lecie Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej jedną sztukę LM-49, która jeździła do 1979 roku a potem została przerobiona na pomnik stojący przez zajezdnią. Zabytkowe pojazdy tego typu posiada także Niżny Nowogród oraz oczywiście Petersburg.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: transphoto.org

NCBiR kasuje program budowy 'narodowego' elektrobusu o wartości 2,7 mld złotych <<< znalezisko
Pora zapomnieć o ambitnych planach ponad 1000 innowacyjnych zeroemisyjnych autobusów z Polski. Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR) unieważnia projekt, gdyż nie ma możliwości opracowania i zbudowania pojazdów w ciągu kilku najbliższych lat.

#komunikacjamiejska #technologia #autobusy #samochodyelektryczne #motoryzacja pokaż całość

źródło: transport-publiczny.pl

#sowieckietramwaje
Poprzednio opisywałem:
KTM-1
KTM-2
MS-1
LM-33

LM-47
Podczas oblężenia Leningradu wiele wagonów typu LM-33 zostało tak bardzo zniszczonych, że bardziej opłacało się zrobić z nich "nowe" tramwaje z całkowicie metalowym nadwoziem, niż odbudowywać je do stanu oryginalnego.
W latach 1948-1949 powstały 43 wagony typu LM47 i 42 przyczepy LP47. Na skutek ich dużej masy(ze względu na którą prędkość maksymalna spadła z 50 km/h do 40 km/h) i dach pomalowany w kolorze kości słoniowej otrzymały ksywę "Słonie".
Pantograf typu "lira" zastąpiono nożycowym. Zmieniły się wymiary wagonów - LM-47 był o pół metra dłuższy od LM-33, ale za to nieco węższy i niższy. Uważany był za wadliwego ulepa.
Ostatnie wycofano z liniowej eksploatacji w 1973, czyli wcześniej niż wagony, na których się opierały. Zachowały się 2 wagony zabytkowe, które po wycofaniu z liniowej eksploatacji przez wiele lat służyły jako piaskarka i nie jeżdżący "magazyn" na rupiecie.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje pokaż całość

źródło: lm472.jpg

#sowieckietramwaje
Poprzednio opisywałem:
KTM-1
KTM-2
MS-1

LM-33(i przyczepa, LP-33)
Opisywany w poprzednim wpisie MS-1 doczekał się kilku następców, oznaczonych MS-2, MS-3 i MS-4, kosmetycznie tylko różniących się od poprzednika. Prawdziwym przełomem było przeniesienie produkcji tramwajów do leningradzkich zakładów remontowych i wprowadzenie modelu LM-33.
W wczesnych latach 30 grupa radzieckich inżynierów odwiedziła Amerykę, aby zapoznać się z tamtejszymi osiągnięciami technicznymi. Wśród nich był konstruktor tramwajów Kondratiew. Efektem było skopiowanie amerykańskich tramwajów Peter Witt(których głównym założeniem były 2 pary drzwi, z których środkowe służyły tylko do wysiadania, a przednie do wsiadania, przy czym konduktor siedział przy środkowych, dzięki czemu z zakupem biletu można było poczekać do momentu wysiadania), stąd LM-33 miał ksywę "Amerykanka".
Był to pierwszy sowiecki tramwaj czteroosiowy(dwuwózkowy). Wagony były długie - miały aż 15 metrów długości, ale za to były węższe od amerykańskiego oryginału, przystosowano je też oczywiście do rosyjskiego rozstawu szyn. W przeciwieństwie do MS-1, LM-33 był jednostronny(zapomniałem wspomnieć w poprzednim wpisie, że MS-1 to był tramwaj dwukierunkowy, a to dość istotny szczegół ( ͡° ʖ̯ ͡°) ) Prędkość maksymalna wynosiła 50 km/h, maksymalna pojemność 178 osób. W środku na pasażerów czekały drewniane ławki ułożone prostopadle do ścian pojazdu.
W latach 1933-1939 wyprodukowano 232 wagony. W trakcie oblężenia Leningradu wagony odegrały ciekawą rolę, wiele z nich przerobiono na karetki wożące rannych z dworca do szpitala. Sporo uległo zniszczeniu, dlatego w latach 1948-1949 część zniszczonych wagonów odbudowano jako tramwaje LM-47, których dotyczył będzie mój następny wpis.
LM-33 zostały ostatecznie wycofane z liniowej eksploatacji 18 marca 1979 roku. Nikt nie był zainteresowany zachowaniem ich dla celów historycznych, cudem jednak 2 wagony przetrwały do naszych czasów i zostały odrestaurowane.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje

@SonyKrokiet: i @jalop: kazali mi tagować #gruparatowaniapoziomu , może to dobry pomysł ( ͡° ͜ʖ ͡°) pokaż całość

źródło: LM-33.jpg

#sowieckietramwaje
Poprzednio opisywałem:
KTM-1
KTM-2

MS-1 (i przyczepa, PS)
Jak już wielokrotnie wspominałem, Leningrad posiadał własną fabrykę tramwajów, powstałą w 1933 roku w wyniku rozbudowy zakładów remontowych należących do tamtejszego przewoźnika. W wyniku tego jeździły tam do końca ZSRR zupełnie inne wagony niż w innych radzieckich miastach.
Tradycje produkcji wagonów tramwajowych w Piotrogrodzie są jednak starsze, i sięgają końca XIX wieku, kiedy to Zakłady Putiłowskie(od 1934 Fabryka Kirowa), jeden z największych producentów maszyn w Imperium Rosyjskim i ZSRR rozpoczęły produkcję elektrycznych wagonów typu F, które zastąpiły konne tramwaje w wielu rosyjskich miastach.
W 1927 "Czerwony Putiłowiec", bo tak wtedy nazywały się zakłady, w celu zastąpienia taboru pamiętającego cara, rozpoczął po wieloletniej przerwie produkcje nowych wagonów typu MS-1. Pojazd był oparty na stalowej ramie i wyposażony w pantograf typu lira. Pasażerowie wewnątrz MS-1 siedzieli na drewnianych ławkach ustawionych równolegle wzdłuż ścian pojazdu. Początkowo w wagonach nie montowano żadnych drzwi, wprowadzono je w wyniku późniejszych modenizacji.
Produkcja trwała do 1930 roku. Po zakończeniu oblężenia Leningradu MS-1 jako pierwsze wyjechały na linie w zniszczonym mieście. W latach 50 wiele używanych wagonów trafiło do innych miast, m.in do Tibilisi. Mimo iż ostatnie zniknęły z liniowej eksploatacji pod koniec lat 60, do dzisiaj przetrwało kilka w charakterze zabytków.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje pokaż całość

źródło: MS-1.jpg

Łódzki tramwaj.

#lodz #komunikacjamiejska #tramwaje #fotografia

źródło: image.jpg

#sowieckietramwaje
No to lecimy dalej. W następnych wpisach poświęce więcej uwagi tramwajom unikalnym dla Leningradu, o których wspomniałem w poprzednim wpisie.
Poprzednio opisywałem:
KTM 1

KTM 2(oraz przyczepa, KTP 2)
W latach 50 w ZSRR, na skutek nagłego rozrostu przemysłowych miast pojawiła się potrzeba przewożenia transportem publicznym coraz większej ilości robotników. Obliczenia radzieckich uczonych wykazały, że autobusy i trolejbusy potrafią przewieźć na obleganych liniach 8 tysięcy pasażerów na godzinę, natomiast tramwaje 18 tysięcy. Na skutek tego, pod koniec lat 50 zbudowano kilka nowych sieci tramwajowych, w tym samym momencie, kiedy na zachodzie rozpoczęła się wielka fala ich likwidacji.
Powstała potrzeba stworzenia nowego tramwaju, który byłby szybszy od poprzednika(co zamierzano osiągnąć mniejszą masą pojazdu) i bezpieczniejszy w rosnącym ruchu ulicznym(co zamierzano osiągnąć montując hamulec szynowy, KTM-1 go nie posiadał).
Zaprojektowany na podstawie tych założeń pojazd miał te same wymiary co poprzednik, ale był od niego nieco pojemniejszy. Prędkość maksymalna wzrosła z 40 km/h do 45 km/h. Nadwozie wyróżniało się bardziej prostokątnymi, siermiężnymi kształtami. Dach został wykonany z włókna szklanego. Co ciekawe, w przyczepie otwieraniem i zamykaniem drzwi sterował konduktor a nie motorniczy. Drewniane ławki z KTM-1 zastąpiono miękkimi fotelami. Zimową jazde pasażerom miało umilać ogrzewanie. Silnik pracował ciszej.
KTM 2 był nadal tramwajem dwuosiowym(jednowózkowym), tak jak np. nasz Konstal N. W latach 1958-1969 wyprodukowano 3500 sztuk, na skutek czego wagony te były tak powszechne, że podobnie jak w przypadku poprzednika łatwiej wskazać miasta w których nie jeździły, niż te, w których jeździły - były to głównie miasta z siecią wąskotorową(np. Lwów) oraz oczywiście Leningrad. Najdłużej eksploatowano je w Odessie, do 1987 roku.
@jalop: miałem wołać.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje pokaż całość

źródło: KTM 2.jpg

Z powodu epidemicznych nudów zrobię serię wpisów o różnych modelach tramwajów z byłego ZSRR i państw postsowieckich. #sowieckietramwaje
KTM-1.
KTM-1(oraz KTP-1, czyli przyczepa) był najpopularniejszym wagonem tramwajowym w ZSRR w okresie późnego stalinizmu i za Chruszczowa. Wyprodukowano ich 2200 sztuk i były tak powszechne, że łatwiej wymienić miejsca, gdzie ich nie było, np. Leningrad, który posiadał własną fabrykę tramwajów na swoje potrzeby, przez co wagony, które tam jeździły były zupełnie inne niż w pozostałych sowieckich metropoliach.
Był to model przejściowy pomiędzy tramwajami przedwojennymi a powojennymi, wciąż dwuosiowy(jednowózkowy), miał jednak już stalowe nadwozie(wcześniej powszechnie stosowano drewniane, notabene jednym z pierwszych tramwajów w Europie o stalowym nadwoziu był wrocławski LH Standard z lat 20, który jeździł tam do lat 70). Jako pierwszy w ZSRR nie miał drzwi otwieranych ręcznie, lecz pneumatyczne drzwi harmonijkowe.
Miał 10,2 metra długości i 16 miejsc siedzących. Bywa porównywany do amerykańskich tramwajów PCC, w praktyce bardzo się od nich różnił, nie był takim przełomowym nowoczesnym projektem.
Produkowano je w latach 1947-1961. Ostatnim miastem, które je wycofało było Zaporoże w 1987 roku.
#komunikacyjneciekawostki #komunikacjamiejska #ciekawostki #zsrr #tramwaje pokaż całość

źródło: ktm1.jpg

Dzikie uliczne targowisko, chaotyczne reklamy, rozklekotane tramwaje i ogromny kombinat metalurgiczny w tle. Czy to szarość początku lat 90-tych? Niekoniecznie - to ukraiński Mariupol zaledwie 7 lat temu.

Niestety w Mariupolu zakończyła się już eksploatacja kanciastych radzieckich tramwajów serii KTM-5. Oba widoczne na zdjęciu wagony są już dawno pocięte na żyletki. Teraz miasto we władanie objęły Tatry T3, pościągane z Rygi, Pragi oraz Koszyc.

#podrozefilipa -> mój tag
#tramwaje #tramwajeboners #komunikacjamiejska #komunikacyjneciekawostki #transport #ukraina #podroze #podrozujzwykopem #mojezdjecie pokaż całość

źródło: 141h.jpg

Kraków, 1994, pętla Borek Fałęcki.

Charakterystyczny dla Berlina Zachodniego autobus MAN/Waggon Union SD202 w 1994 odbywał testy na linii "119", która jako najbardziej prestiżowa linia w mieście była swoistym poligonem testowym dla nowoczesnych autobusów w latach '90. Na zdjęciu uchwycony opuszcza pętlę i udaje się w kierunku Dworca Głównego, zostawiając za sobą pokaźną grupę autobusów Jelcz M11, charakterystycznych dla przełomu PRL i III RP. Charakterystyczny pojazd w barwach BVG Berlin stał się poniekąd kultowy dla miłośników z racji symulatora OMSI.

Autor zdjęcia: Janusz
Źródło: Komunikacyjny Kraków w Obiektywie
#ciekawostki #komunikacjamiejska #mpkkrakow #krakow #fotohistoria #90s #komunikacyjneciekawostki #autobusyboners pokaż całość

źródło: IMG_7334.JPG

Rok 1988 i skład 102N 102+103 na dawnej linii "26" kursującej z Osiedla Piastów do Pleszowa.

Autor zdjęcia: Thierry Hamal

Wykonanie zdjęcia: 18.08.1988

#fotografia #fotohistoria #komunikacjamiejska #mpkkrakow #krakow #80s #prl #tramwaje pokaż całość

źródło: IMG_7260.JPG

Nowe tramwajki dla Tramwajów Śląskich od Modertrans uzyskały homologację a no i dwa z nich są już na terenie TŚ.

Fajnie wyglądają te kurdupelki(｡◕‿‿◕｡)

Źródło https://facebook.com/ModertransPoznan/photos/a.1651810261781423/2239931562969287/?type=3&source=48

#slask #tramwaje #tramwajeslaskie #komunikacjamiejska #metroztm #kzkgop pokaż całość

źródło: scontent-frt3-1.xx.fbcdn.net