John Julius Jacobson na planie Power Rangers (odcinek Second Chance), 1994. Fotografia wygląda niewinnie, ale chłopiec na fotografii zostanie bezdusznym mordercą, który zamorduje małżeństwo za ich jacht, topiąc ich na żywca.

Więcej mrocznych faktów z Power Rangers

#starszezwoje - blog ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami

#historia #fotohistoria #usa #kryminalistyka #myrmekochoria pokaż całość

źródło: images.complex.com

Zastanawialiście się kiedyś jaki może być koszt wyeliminowania poważnego przestępstwa, na przykład rozboju, czy zabójstwa? Zagłosuj w ankiecie, a później sprawdź odpowiedź w spoilerze ;)
W Liberii zrobili taki eksperyment. Wybrali 999 kryminalistów i podzielili ich na 4 grupy:
1. Grupa kontrolna,
2. Grupa, która dostała terapię behawioralno poznawcza (CBT)
3. Grupa, która dostała 200$ gotówki jednorazowo,
4. Grupa z CBT i gotówką.

Okazało się, że w grupie 4 ilość popełnianych przestępstw spadła o 50% nie tylko po otrzymaniu wsparcia. Taki stan utrzymywał się 10 lat po zakończeniu programu.
Po przeliczeniu kosztów programu wyszło, że wyeliminowanie jednego poważnego przestępstwa kosztowało

pokaż spoiler 1,5$ (ʘ‿ʘ)


#gruparatowaniapoziomu #psychologia #ciekawostki #kryminalistyka #przestepczosc #nauka

https://www.vox.com/future-perfect/23141405/violence-crime-cbt-therapy-cash-shootings pokaż całość

Mój zestaw, na 5 miesiecy emigracji.
#czytajzwykopem #kryminalistyka #lovecraft #ksiazki

źródło: ei_1652881442461.jpg

Brakuje trochę kopniaków do głównej, pomożecie? ᶘᵒᴥᵒᶅ

Znalezisko - Przestępca, który naprawił francuską policję: historia Eugène'a-Françoisa Vidocqa

„Nikt nie zrozumie przestępcy tak jak drugi przestępca” – takie hasło przyświecało Eugène-François Vidocqowi, a wkrótce także całej francuskiej policji kryminalnej, której został założycielem. Pierwszy szef Brigade de Sûreté znajomością świata przestępców zdecydowanie mógł się pochwalić...

Na obrazku - Typy przestępców. Tablica 5 z włoskiego wydania Człowieka-zbrodniarza (wł. L'Homme
Criminel) Cesara Lombroso autorstwa Camilla i Bertolero, CC BY 4.0

#historia #ciekawostkihistoryczne #histmag #ciekawostki #mikroreklama #swiatnauki #liganauki #qualitycontent #starszezwoje #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #rozowaihistoria #polska #mikroreklama #mikroostatniejszansy #kryminalne #kryminalistyka #zbrodnia pokaż całość

źródło: Typy przestępców. Tablica 5 z włoskiego wydania Człowieka-zbrodniarza.jpg

Spośród plusujących wybiorę jedną osobę, której na mój koszt wyślę paczkomatem te książki. Tematyka: polscy mordercy okresu PRL-u.
Czas dziś do 21:00.

#rozdajo #kryminalne #kryminalistyka #czytajzwykopem #ksiazki

Szybki link do wpisu na blogu —> klik.

Od 1 stycznia 2018 r. działa w Polsce publiczny Rejestr Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym. Znajdują się tam wizerunki gwałcicieli i pedofilów wraz z ich podstawowymi danymi, aktualnym miejscem pobytu i paragrafami, za które zostali skazani. Pod tagiem #rejestrzboczencow przedstawiam Wam sylwetki niektórych z nich, wraz z opisem zbrodni, linkami do artykułów na ich temat i wszelkimi ciekawostkami, które uda mi się wyszukać.

• • •

Tekst możecie przeczytać tutaj lub na moim blogu polskiepato.pl. Tam znajdziecie więcej zdjęć Rafała D., które podwędziłam mu z fejsbuka ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Powiadomienia o nowych wpisach pojawiają się na fejsbukowym fanpejdżu Polskie Pato. Prowadzę też Instagram, gdzie bywam aktywna na stories.

Jeżeli ktoś chciałby wesprzeć mnie w tym co robię, to zapraszam na mój Patronite.

• • •

RAFAŁ D., rocznik '84

Rafał D. pochodzi z Torunia, gdzie w 2010 roku dzielił mieszkanie wraz ze swoją partnerką. Para równie szybko, jak poczęła dziecko, tak się rozstała, a zmęczona nieustannymi poalkoholowymi awanturami kobieta wyprowadziła się od partnera. Od chwili przekroczenia przez nią progu ojciec ich wspólnego potomka nie chciał utrzymywać kontaktów z dzieckiem. Nie płacił też alimentów w kwocie 300 zł, które blisko rok po rozstaniu pary zawyrokował sąd. Późniejsze egzekucje komornicze także okazały się bezskuteczne, a kobieta musiała samotnie utrzymywać w sumie czworo pociech, bo oprócz dziecka z D. miała ich jeszcze troje.

W wolnych chwilach od ukrywania się przed komornikiem Rafał dużo pił oraz wypisywał do kobiet i młodych dziewczyn. W 2013 roku odezwał się do 14-letniej Weroniki* z Lublina. Przedstawił się jako student, ratownik medyczny oraz majętny żołnierz, który niedawno wrócił z zagranicznej misji. Twierdził, że poszukuje uczucia, prawił komplementy i mimo wiedzy o wieku dziewczynki deklarował związek i rychłe odwiedziny. Gimnazjalistka platonicznie zakochała się w 29-latku, który wykorzystując jej młodzieńczą naiwność manipulował nią i zdołał przekonać do wysłania nagiego zdjęcia. Tydzień później Rafał D. zadzwonił z informacją, że rzekomo znalazł jej roznegliżowane fotki w internecie. Obiecał pomoc w ich usunięciu, ale potrzebował na ten cel przeznaczyć 300 zł. Przestraszona dziewczynka przelała z konta bankowego swojego ojca określoną kwotę. Później dosłała jeszcze trzy razy po 30 zł na doładowanie karty telefonicznej Rafała D. oraz 400 zł, bo tyle mężczyzna chciał pożyczyć na bilet do Lublina. 29-latek obiecywał oddać całą sumę, jednak mimo późniejszych próśb dziewczynki nie zrobił tego przez dłuższy czas, aż brak pieniędzy zauważył ich właściciel. 14-latka powiedziała ojcu prawdę na temat nieautoryzowanych przelewów, a ten zadzwonił do wirtualnej sympatii córki dopominając się o zwrot. Dłużnik nie poczuwał się do odpowiedzialności ani obowiązku oddania wyłudzonej gotówki, zaczął grozić mężczyźnie i powoływać się na swoją wymyśloną pozycję w wojsku. Po pyskówkach przez telefon wyimaginowany żołnierz zaczął dyskredytować swojego pożyczkodawcę w oczach jego córki i namawiać gimnazjalistkę do zemsty i wymyślenia dla siebie nieudolnego alibi. D. przekonał dziewczynkę, żeby złożyła zawiadomienie u szkolnego psychologa i na policji, że jest ofiarą przemocy domowej. Miała powiedzieć, że jej rodzice oskarżają go o kradzież pieniędzy, ponieważ pomaga ich córce i nie chcą, by prawda o biciu dziecka wyszła na jaw. Okoliczności, które 14-latka opowiedziała w szkole wydały się psycholog niespójne i wzbudziły jej podejrzenia co do osobliwej znajomości z dużo starszym mężczyzną.

Rafał D. obiecał Weronice, że przyjedzie do Lublina, jeżeli ta zorganizuje mu darmowy nocleg. Dziewczynka poprosiła o pomoc swoją koleżankę Karolinę, która mieszkała razem z matką i współlokatorką Martą w dwupokojowym mieszkaniu. 14-latka opowiedziała rówieśniczce, że jej przyjaciel ma problemy finansowe, bo został wrobiony w przestępstwo i musi pilnie wstawić się w lubelskiej prokuraturze. Mimo niewielkiego metrażu matka 14-latki zgodziła się na przyjęcie nieznajomego mężczyzny. Nie sprawdziła czy jego barwna opowieść o pokrzywdzonym przez los żołnierzu jest prawdziwa, a po rozmowie telefonicznej z D. przesłała mu nawet pieniądze na bilet.

W maju Rafał D. dotarł do Lublina i skontaktował się z Weroniką, która akurat spędzała weekend u dziadków. Mężczyzna zamówił taksówkę i pojechał pod miasto, żeby spotkać się z gimnazjalistką, która bez wiedzy opiekunów wykradła się na spotkanie z ukochanym. Przed północą 29-latek był na miejscu i para mogła paść sobie w ramiona. Spacerowali do późnych godzin nocnych, a mężczyzna manipulował dziewczynką wyznając jej miłość i dwukrotnie przekonał do stosunku seksualnego. Nad ranem, po rozdziewiczeniu 14-latki wrócił busem do Lublina, gdzie zakwaterował się w zorganizowanym wcześniej miejscu. Swoim nowym współlokatorkom przedstawił się jako osoba niesprawiedliwie oskarżona o kradzież, a by wzbudzić jeszcze większą litość podawał cały szereg nieprawdziwych informacji ze swojego życia. Historie w dużej mierze dotyczyły rzekomych licznych zgonów członków jego rodziny, w tym własnego dziecka. Nieprzerwanie twierdził też, że jest wojskowym i snuł opowieści o różnorakich akcjach bojowych, w których miał brać udział. Kobiety szybko ustaliły, że skoro D. zostanie u nich tylko na kilka dni, Marta przeniesie się do pokoju Karoliny oraz jej matki, a gość z Torunia będzie zajmował oddzielne pomieszczenie. 29-latek nie zamierzał jednak szybko się wyprowadzać i wymyślał coraz to nowe wymówki, co aktualnie trzyma go jeszcze w stolicy Lubelszczyzny.

Weronika stale SMS-owała z D. i czasem odwiedzała go w domu koleżanki. Pewnej nocy mężczyzna umówił się z dziewczynką na skwerku w pobliżu jej bloku, gdzie ponownie doprowadził do stosunku. Gimnazjalistka wymknęła się wtedy z mieszkania i wróciła do niego dopiero około trzeciej nad ranem. Przez problemy, które wygenerowała znajomość z Rafałem D., dziewczynka razem z matką zaczęła uczęszczać do psychologa dziecięcego. Początkowo tematem terapii miał być tylko konflikt z rodzicami, ich wcześniejszy rozwód i wyłudzenie pieniędzy od ojca, jednak z czasem Weronika przyznała się do rozpoczęcia wczesnego współżycia.

Rafał D. zaskarbił sobie zaufanie swoich współlokatorek i często zostawał sam w mieszkaniu, gdy kobiety wychodziły do pracy, a Karolina do szkoły. Po blisko dwóch tygodniach pobytu w Lublinie, gdy 14-latka była z nim w mieszkaniu sama, zaczął się do niej dobierać. Mimo oporu i próśb by przestał, 29-latek nie rezygnował i zapewniał, że ona sama tego chce. Przyciśnięta ciałem starszego mężczyzny, pod wpływem presji poddała się. Po rozdziewiczeniu dziewczynki współżył z nią wielokrotnie, a latem, gdy częściej przebywała w domu sypiali ze sobą regularnie. Zabierał ją też na imprezy i organizował popijawy w ich mieszkaniu, gdzie częstował dziewczynkę alkoholem. Spędzał z nią czas na wycieczkach rowerowych, wyznawał miłość. i okazywał uwagę, której pochodząca z dysfunkcyjnej rodziny 14-latka nigdy nie zaznała od dorosłych. Matka nastolatki nie widziała niczego złego w zażyłości swojej nastoletniej córki z dorosłym mężczyzną, nie kontrolowała z kim, gdzie i do której spędza czas. Ignorowała też niepokojące sygnały dotyczącej tej znajomości, nie zareagowała, nawet gdy jej starszy syn powiedział jej, że czytał rozmowy siostry z D., z których jasno wynikało, że utrzymują intymne stosunki. W towarzystwie Rafał oraz Karolina postrzegani byli jako para. Okazywali sobie publicznie czułość i nikt nie reagował na ten dziwny związek z dużą różnicą wieku. Matka 14-latki twierdziła, że nie miała o niczym pojęcia.

Rafał D. manipulował Karoliną i wykorzystywał materialnie przekonując, że potrzebuje jej pomocy. Pożyczył od niej aparat fotograficzny wraz z obiektywem, laptopa, notebooka, czytnik e-booków oraz telefon, które bez jej wiedzy wystawił w lombardzie. Sprzedał też jej rower, którym jeździła z nim na wycieczki. Równolegle z relacją z nastolatką latem Rafał D. zaczął spotykać się z drugą ze swoich współlokatorek. Marta zauroczyła się w udającym romantyka i poszukującym związku na stałe mężczyźnie. Kobieta zdawała się nie chcieć widzieć jego dziwnej relacji z Karoliną, która w końcu powiedziała jej wprost, że też współżyje z 29-latkiem. Mimo tego Marta i Rafał zamieszkali w jednym pokoju, a Karolina pozostała w sypialni ze swoją matką.

Oprócz Weroniki Karolinę odwiedzała inna szkolna koleżanka – Angelika*. Pewnego jesiennego dnia nastolatka została z D. sama, a 14-letnia lokatorka na prośbę mężczyzny pojechała wraz ze znajomym na dworzec, by kupić dla niego bilet. Rafał D. przycisnął 14-latkę do muru i napierając o jej łono penisem, zaczął obłapiać. Chwycił ją za nadgarstki i trzymał uniesione do góry ręce, a drugą dłonią złapał przerażoną nastolatkę za twarz i próbował pocałować. Dziewczynka zaczęła płakać i krzyczeć prosząc, by ją zostawił. Bała się go, bo nosił przy sobie kaburę z przedmiotem przypominającym pistolet oraz kajdanki. Krzyczała tak długo, aż ją puścił, a po chwili reszta towarzystwa wróciła z dworca, co speszyło napastnika.

Kochliwy D. zmanipulował także Martę, która zaczęła przekazywać mu swoje pieniądze i rzeczy osobiste, które wystawiał w lombardzie. 29-latkowi było ciągle mało, więc jego partnerka zaczęła zaciągać pożyczki. W tym czasie konflikty pomiędzy lokatorami narastały, aż z początkiem listopada Karolina wraz z matką wyprowadziły się ze wspólnego mieszkania. Nie mając już żadnych świadków D. zaczął znęcać się psychicznie nad partnerką: wyzywał ją, groził pobiciem, wywózką do domu publicznego i pomawiał wśród znajomych, że jest prostytutką. Często przechwalał się swoimi rzekomymi znajomościami w przestępczym półświatku, co sprawiało, że kobieta brała jego groźby na poważnie. W połowie listopada zakończyła związek, a z końcem miesiąca D. wyjechał do Warszawy zabierając ze sobą jej kartę bankomatową, z której wypłacił ponad 300 zł.

Na początku grudnia Rafał D. wrócił do Lublina i zadzwonił do Marty z prośbą o nocleg do następnego ranka. Kobieta zgodziła się, a permanentnie niesłowny D. został u niej przez blisko tydzień. Ostatniej nocy obudził ją wchodząc do jej łóżka. Obrażał ją, krzyczał i wyzywał, unieruchamiając ścisnął nadgarstki. Zaczął rozbierać ją oraz siebie, powtarzając przy tym, że ma robić, co jej każe, bo jest jego własnością. Groził, że jeżeli nie przestanie się miotać, to wywiezie ją do domu publicznego w Niemczech. Dotykał ją i wkładał palce w miejsca intymne, a kobieta broniła się zażarcie. Po długiej szarpaninie odpuścił próbę zgwałcenia. Następnego dnia wyjechał z Lublina zabierając ze sobą laptopa byłej partnerki. Gdy zadzwoniła, by oddał jej własność, oznajmił, że nie może, bo musi oddać go w prokuraturze w związku z rzekomo prowadzonym wobec niego postępowaniem.

Rafał D. został zatrzymany 16 stycznia 2014 roku. Podczas przeszukania zajmowanego przez niego mieszkania okazało się, że ukradł Marcie także zegarek, książeczkę wojskową i legitymację studencką. Kobieta nie zauważyła wcześniej zniknięcia tych przedmiotów. Podejrzany nie przyznał się do zarzucanych mu czynów. Podczas składania wyjaśnień stwierdził, że to Weronika jako pierwsza do niego pisała, on ją nawet prosił, by przestała. Dziewczynka miała skarżyć się na swoją sytuację rodzinną, a D. postanowił jej pomóc. Zaprzeczył, że kiedykolwiek uprawiał seks z którąś z 14-latek i częstował alkoholem. Przyznał, że wiedział ile mają lat, a sprzedaż rzeczy Karoliny w lombardzie były za jej oraz jej matki zgodą. Zdaniem mężczyzny relacje z matką dziewczynki zepsuły się odkąd zaczął jej zwracać uwagę na złe traktowanie córki, z kolei z Martą poróżnili się, gdy straciła pracę. Zaprzeczył jakoby usiłował ją zgwałcić i twierdził, że dobrowolnie oddała mu swoją kartę do bankomatu, bo na jej konto miało wpływać jego wynagrodzenie. Miał w posiadaniu jej dokumenty i zegarek, ponieważ się przeprowadzali i zawieruszył się w jego walizce podczas pakowania.

Podejrzany został skierowany na badania psychiatryczne, gdzie stwierdzono, że funkcjonuje na mieszczącym się w normie poziomie umysłowym i był w pełni świadomy swoich czynów. Nie stwierdzono u niego uzależnienia od alkoholu. Jak wynika z opinii seksuologicznej, nie ma także podstaw do rozpoznania u D. zaburzeń preferencji seksualnych. Stwierdzono jednak, że mężczyzna jest osobą o osobowości nieprawidłowej i wykorzystuje wszystkie nadarzające się okazje do zaspokojenia seksualnego. Zdaniem biegłych D. ma nieprawidłową osobowość z rysami dysocjalnymi i narcystycznymi.

W grudniu 2014 roku Rafał D. został skazany na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania za udział w bójce w Lublinie (art. 158 § 1 kk.), a w grudniu 2015 roku na karę grzywny w sprawie za czyn z artykułu 263 § 2, czyli posiadanie broni lub amunicji bez wymaganego zezwolenia. W tym czasie wciąż przebywał w areszcie oczekując na proces w którym postawiono mu aż dwanaście zarzutów. Areszt tymczasowy opuścił po dwóch latach w styczniu 2016 roku. Zatrzymał się w Warszawie i już po czterech dniach pojawił się na Facebooku, dodając do znajomych prawdziwe oraz fake konta kobiet z Polski i całego świata. Swoich kont na Facebooku założył w sumie kilka. Cała jego tablica to pseudointeligenckie wynurzenia o prawdziwej miłości, żalach na samotności i przekazach o zasadach moralnych, o które udostępniającego bym nie podejrzewała. Z facebookowego konta Rafała D. można także wywnioskować, że mężczyzna związał się z matką trójki dzieci, a nawet nosił obrączkę. Związek do dziś nie przetrwał.

Proces rozpoczął się w marcu 2019 roku w Sądzie Okręgowym w Lublinie. Rafał D. utrzymywał, że jest niewinny i został pomówiony za to, że wytknął matce Karoliny jej zaniedbania wobec córki. Sąd nie miał jednak powodów, by uznać, że którakolwiek z kobiet miała motyw, by obciążyć oskarżonego wymyślonymi zarzutami, tym bardziej że ujawniły wiele faktów, które były dla nich wstydliwe czy wręcz kompromitujące. Uznano, że mężczyzna sam inicjował sytuacje doprowadzające nastolatki do stosunku. Zeznające przed sądem 20-letnia już Karolina opisała z perspektywy dorosłej osoby konsekwencje jakie poniosła jej psychika po znajomość z Rafałem D. Z łzami w oczach mówiła, że odebrał jej dzieciństwo i niewinność. Angelika po ataku D. także leczyła się z traumy i tak jak jej koleżanki nie mogła poradzić sobie z wspomnieniami z nastoletnich lat.

2 sierpnia 2019 roku lubelski Sąd uznał Rafała D. za winnego popełnienia wszystkich zarzuconych mu czynów. Za obcowanie płciowe z 14-letnią Karoliną (art. 200 § 1 kk) na 4 lata pozbawienia wolności oraz 5 lat zakazu kontaktowania i zbliżania się na odległość mniejszą niż 50 metrów. Taką sama karę Sąd orzekł też za obcowanie płciowe z 14-letnia Weroniką (art. 200 § 1 kk), z kolei za rozpijanie jej (art. 208 kk) na 3 miesiące pozbawienia wolności. Za zgwałcenie Marty (art. 197 § 1 kk) na 2 lata pozbawienia wolności, a za kierowanie w jej stronę gróźb (art. 190 § 1 kk) na 6 miesięcy pozbawienia wolności. Za przywłaszczenie przedmiotów należących do Karoliny oraz jej rodziców (art. 284 § 1 kk) na 8 miesięcy pozbawienia wolności, 100 stawek po 20,00 zł grzywny oraz obowiązek naprawienie szkody. Za kradzież przedmiotów należących do Marty (art. 276 kk) na karę roku pozbawienia wolności, 80 stawek po 2000 zł grzywny oraz obowiązek naprawienie szkody. Z kolei za przywłaszczenie sobie należących do niej dokumentów (art. 276 kk) na grzywnę po 100 stawek po 2000 zł. Za próbę zgwałcenia 14-letniej Angeliki (art. 197 § 3 pkt 2 kk) na karę 3 lat pozbawienia wolności, 5 lat zakazu kontaktowania się i zbliżania na odległość mniejszą niż 50 metrów. Za oszustwo i namówienie 14-letniej Weroniki do przesłania mu pieniędzy jej ojca (art. 286 § 1 kk) na rok pozbawienia wolności, 100 stawek po 2000 zł grzywny oraz obowiązek naprawienia szkody. Z kolei za uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego (art. 209 § 1 kk) na 6 miesięcy pozbawienia wolności. Karą łączną za wszystkie wyroki było 6 i pół roku pozbawienia wolności oraz 200 stawek po 2000 zł grzywny. W poczt kary zaliczono okres od stycznia 2014 roku do stycznia 2016 roku, w których Rafał D. przebywał w więzieniu oczekując na proces. Obrońca oskarżonego wniósł apelację od wyroku, jednak Sąd Apelacyjny utrzymał wyrok w mocy.

W momencie publikacji tego tekstu Rafał D. przebywa w Zakładzie Karnym.

• • •

*Imię zmieniłam

Do napisania tego artykułu korzystałam ze zanonimizowanego wyroku oraz jego uzasadnienia, który dostałam od Sądu Okręgowego w Lublinie.

Tym razem tekstu nikt mi nie redagował, tak że jeżeli widzicie jakieś błędy lub nieścisłości, to proszę o komentarz. Nad językiem prawnym, prawniczym oraz służąc wiedzą z dziedziny prawa karnego – @IgorK.

#kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #torun #lublin pokaż całość

źródło: rafalbardzofajnychlopak.jpg

Czytamy naturę #119 | Zgadywanie brakujących literek - Rzeki to apteki - Poznaj swego policjanta!

Wprost: https://www.youtube.com/watch?v=td8gVABnrSo
Znalezicho: https://www.wykop.pl/link/6576029/zgadywanie-literek-rzeki-to-apteki-poznaj-swego-policjanta-cn-109/

W 119. odcinku "Czytamy naturę" opowiadam o:

1) 00:52 zastosowaniu uczenia maszynowego do odgadywania brakujących liter i wyrazów w starożytnych greckich inskrypcjach; #technologia #komputery #sztucznainteligencja #historia #archeologia

2) 10:54 pomiarach stężenia 61 związków aktywnych farmakologicznie w rzekach świata; #ekologia #chemia

3) 19:29 ciekawym zjawisku psychologicznym, które może sprawić, że po poznaniu policjanta będziemy mniej skłonni popełniać przestępstwa. #psychologia #kryminalistyka

Źródła:

1) Assael, Y., Sommerschield, T., Shillingford, B., Bordbar, M., Pavlopoulos, J., Chatzipanagiotou, M., ... & de Freitas, N. (2022). Restoring and attributing ancient texts using deep neural networks. Nature, 603(7900), 280-283. https://www.nature.com/articles/s41586-022-04448-z

2) Wilkinson, J. L., Boxall, A. B., Kolpin, D. W., Leung, K. M., Lai, R. W., Galbán-Malagón, C., ... & Teta, C. (2022). Pharmaceutical pollution of the world’s rivers. Proceedings of the National Academy of Sciences, 119(8), e2113947119. https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.2113947119

3) Shah, A. K., & LaForest, M. (2022). Knowledge about others reduces one’s own sense of anonymity. Nature, 603, 297–301 (2022). https://www.nature.com/articles/s41586-022-04452-3

#nauka #liganauki #ligamozgow #gruparatowaniapoziomu #conowegownejczer pokaż całość

źródło: hqdefault (1).jpg

#czarnyhumor #mordercy #kryminalistyka #zagadka #piesel

źródło: af5.png 18+

Sergiej Łazariew (lub też Sergey Lazarev) - rosyjski piosenkarz, przedstawiciel Rosji na konkursie Eurowizji w 2016 roku.

28 lutego na swoim oficjalnym profilu na Twitterze umieścił wpis odnoszący się do ataku Rosji na Ukrainę. W poście tym skrytykował działania Rosji jak i samego Putina. Krótko po udostępnieniu wpisu jego profil został usunięty, jak również profile na Instagramie i innych portalach społecznościowych, a sam Łazariew zaginął bez śladu. Od 28 lutego nie ma z nim żadnego kontaktu, ani nie wiadomo co się z nim dzieje. Najprawdopodobniej jest w więzieniu albo już w piachu

Tyle na jego temat przekazali mi znajomi zza wschodniej granicy.

#rosja #ukraina #wojna #polityka #muzyka #kryminalne #kryminalistyka #eurowizja pokaż całość

źródło: lazarev..png

Zapraszam na nową historię z serii #polskiepato pt. "Bialscy sataniści i samobójcy". #bialapodlaska

Fragment tekstu możecie przeczytać tutaj, reszta na moim blogu polskiepato.pl. A to dlatego, że wpis ma około 54,000 znaków, więc musiałabym go wrzucić na Mirko w kilkunastu postach. ( ͡° ʖ̯ ͡°)

Rysunek czaszki jest mojego autorstwa. Po więcej moich prac zapraszam na FB Kvoka i Insta kvoka.art.

Powiadomienia o nowych wpisach pojawiają się na fejsbukowym fanpejdżu Polskie Pato. Zapraszam też na Instagrama, gdzie planuję live na temat tej sprawy (bez #pokazmorde ( ͡° ͜ʖ ͡°)).

Miałam tego artykułu nie wrzucać przed nagraniem podcastu, bo szanse na kradzież tematu, "inspiracji" moim tekstem i kilkumiesięczną nad nim pracą są ogromne, no ale... Zajmijcie czymś głowy podczas tej trudnej sytuacji na świecie. Miłego czytania!

• • •

Satanizm to termin obejmujący wiele systemów religijnych, wierzeń oraz praktyk będących alternatywą do myśli chrześcijańskiej. Istniejący od blisko 55 lat Kościół Szatana opiera się na myśli filozoficznej jego założyciela, Antona Szandora LaVeya. Satanizm LaVeyański stawia człowieka na pierwszym miejscu i na próżno doszukiwać się w nim stereotypowych rytualnych mordów, picia krwi czy jedzenia kotów. W latach 90. błędne rozumienie satanizmu jako kultu diabła doprowadziło do społecznego lęku i powstawania grup młodzieży naśladujących zasłyszane miejskie legendy o tajemniczych obrzędach. Młodzi pseudosataniści dopuszczali się aktów wandalizmu na obiektach kultów religijnych, a nawet rytualnych morderstw, jak w 1999 roku w Rudzie Śląskiej, gdzie dwóch mężczyzn zadźgało swoich nastoletnich znajomych. Biała Podlaska także nie była wolna od młodzieży zafascynowanej mrocznymi praktykami.

Pierwsze podejrzenia, że w stolicy województwa bialskopodlaskiego może działać grupa pseudosatanistów, pojawiły się w 1996 roku. Do policjantów dochodziły sygnały o zdemolowanych nagrobkach, poodwracanych cmentarnych krzyżach czy kradzieży ludzkich szczątków. Początkowo mundurowi nie traktowali sprawy poważnie, raczej jako wybryki ubierających się na czarno młodych ludzi obcesowo obnoszących się ze swoją innością. Pseudosatanizm został uznany za realny problem dopiero, gdy w dniach 13 lutego oraz marca 1997 roku powiesiło się dwóch młodych ludzi. Policja wszczęła dochodzenie, które wykazało, że 13 kwietnia zginąć może następny nastolatek.

„Boska Komedia” i tanie wino

Mariusz i Piotrek zaprzyjaźnili się od pierwszego spotkania. Po każdym łyku słodkawo-siarkowego napoju rozmowa zdawała się coraz ciekawsza i nieprawdopodobnie swobodna – jakby znali się całe życie. Szybko zaczęli spędzać ze sobą bardzo dużo czasu: jeździli na heavymetalowe koncerty, organizowali ogniska pod miastem i wagarowali, popijając tanie wino na skwerku przy Placu Wolności. Łączyło ich nie tylko zamiłowanie do cięższych brzmień, zainteresowanie rysunkiem, duchowością i demonologią, ale także trudne sytuacje rodzinne. Gdy pijana matka Mariusza wyrzucała go z domu, chłopak nocami uciekał do przyjaciela, a z czasem zaczął bywać u niego prawie codziennie. U Piotrka w mieszkaniu zwykle nie było nikogo. Jego rodzicielka wpadała w cug i znikała bez śladu na kilka dni. Gdy trafiła do więzienia, nastolatek przeprowadził się do ojca, gdzie wcale nie było lepiej – musiał pilnować, czy szemrane towarzystwo od kieliszka, które rodzic regularnie sprowadzał, znów nie okradnie ich z i tak już skromnego dobytku. Od VI klasy podstawówki wychowywał się sam, nikt zbytnio nie interesował się jego losem i tak jak jego przyjaciel, często chodził głodny. Zdarzało się, że kradł ze sklepów jedzenie i kawę.

Mariusz był bardzo podekscytowany, gdy poznał o ponad 6 lat starszego Krzyśka. Dużo o nim słyszał – wiele miejskich legend, prawd, półprawd. Młody mężczyzna jako jeden z pierwszych w Białej Podlaskiej zaczął interesować się muzyką z nurtu metalu i towarzyszącej jej otoczce mroku, okultyzmu i satanizmu. Ubrany na czarno wysoki młodzieniec imponował młodszym kolegom, którzy doszukiwali się w nim wzoru buntu i przedstawiciela nowej subkultury, które w latach 90. były ważnym elementem zaspokajającym młodzieńczą potrzebę identyfikowania się z jakąś grupą – najchętniej szokującą starsze pokolenie i inną niż wszystkie znane do tej pory. Dwudziestokilkuletni Krzysiek wraz z kolegami podśmiewał się z nastolatków, nazywając ich “sportowymi”, czyli tymi, którzy ganiają do sklepu po wino dla starszych, oraz “narybkiem”, podkreślając ich nikły poziom wiedzy o muzyce, wokół której wszystko się kręciło. W fascynacji metalem nie liczył się wiek, tylko wiedza o ulubionych kapelach i zamiłowanie do koncertów, z których Biała Podlaska XX wieku poniekąd słynęła. Do grupy lokalnych metalowców należało kilkunastu młodych ludzi, głównie uczniów z okolicznych szkół średnich i paru dwudziestokilkulatków. Krzyśka, Piotrka, Mariusza i innych wyróżniały długie włosy i mroczny image: nosili wąskie spodnie lub bojówki oraz ciężkie, wojskowe buty. Grupa ubranych na czarno młodych ludzi przesiadywała najczęściej na Placu Wolności, który w tamtych latach był gęsto okryty roślinnością. Spotkać ich można było także w Parku Radziwiłłowskim, który nie przypominał tego dzisiejszego z równo przystrzyżonymi żywopłotami i ścieżkami z kostki brukowej. W 1997 roku lokalna gazeta opisywała park przy ulicy Warszawskiej jako „pojedyncze, wysokie drzewa, pomiędzy nimi zaniedbane alejki, połamane ławki. Dalej kilkumetrowa górka i porośnięte krzakami nieużywane od lat boisko”. Właśnie tam przy wódce z mety, tanim winie lub skręcie toczyli długie dysputy o muzyce, trudach młodzieńczego życia czy światopoglądach. Wielu z nich wolny czas spędzało także w garażach i w kanciapach, gdzie grali na instrumentach i wrzeszczeli do mikrofonów, próbując spełnić swoje marzenia o wielkiej scenie.

Znajomi twierdzili, że Krzysiek miał bardzo obszerną wiedzę zarówno na temat samego satanizmu, jak i innych wierzeń. Dobrze orientował się w Biblii katolickiej, a przez pewien czas uczęszczał także na spotkania Świadków Jehowy, gdzie poznał ich sposób interpretacji Pisma Świętego. Był żywo zainteresowany filozofią religii i przyjaźnił się z zakonnikami z sąsiedniej miejscowości, których często odwiedzał. Pierwszego dnia wiosny jeden z braci klasztornych pożyczył mu swój habit, w którym Krzysiek spacerował później po Białej Podlaskiej, mówiąc wszystkim dumnie “Szczęść Boże!”. Późniejsze konsekwencje, które za ten niewinny dowcip poniósł właściciel stroju, wydają się nieistotne w porównaniu do wspomnienia miny ekspedientki, która zszokowana patrzyła, jak mnich w przebraniu chowa zakupione tanie wina pod habit. Krzysiek lubił prowadzić także dysputy z duchownymi i był dobrze znany przez księży w Białej Podlaskiej. Nie ukrywał się z tym, że ma ich za hipokrytów i głupków, z kolei duchowni uważali, że jest opętany i chcieli odprawiać nad nim egzorcyzmy. Jeden z kolegów Krzyśka na łamach „Słowa Podlasia” w 1997 roku wspominał: Poszliśmy z Krzyśkiem do zakonników. Zawsze byli bardzo gościnni. Jeden chciał nas poczęstować jabłkami, ale nie wzięliśmy, bo przecież poświęcone. Później rozmawialiśmy z nim przed kościołem. (…) No i ten zakonnik zaproponował wymianę. Oddałby swój krzyż drewniany na łańcuchu, bardzo cenny, od papieża go dostał, za Krzyśka pentagram. Ten by się zamienił, ale zapytał się, czy jego pentagram zostanie poświęcony. Zakonnik powiedział, że tak. Krzysiek nie oddał pentagramu.

Zapatrzony w Krzyśka Mariusz łaknął z nim kontaktu. Szukał ojca w prawie każdym starszym od siebie znajomym. Rodzic nastolatka powiesił się, gdy jego syn miał dziewięć lat. To zdarzenie odcisnęło piętno na wrażliwym chłopcu. Dorastając w niepełnej i dysfunkcyjnej rodzinie, Mariusz uciekał w świat fantazji: muzykę, sztukę i książki. Czytał sporo, gustował głównie w powieściach fantasy oraz – jak to sam określał – „z dreszczykiem”. Z biblioteki wypożyczał dużo książek i miał pokaźną kolekcję kaset do radioodtwarzacza, a w jednym ze skupów udało mu się zdobyć fragmenty „Biblii Szatana”. Dzieło Antona Szandora LaVeya było nagrane na kasecie magnetofonowej, z której pośród mrocznych pomruków i grzmotów błyskawic dźwięczał tajemniczy głos lektora, a zarazem wokalisty jednego z ulubionych zespołów nastolatka. Tak zwaną „Biblię Kata” miało jeszcze kilku znajomych i pożyczało sobie nawzajem. Całą wiedzę czerpali głównie z owej taśmy oraz od niezastąpionego Krzyśka, który głosił swoje teorie, popijając ze współwyznawcami tanie wino zwane podstawowym napojem bialskich metalowców.

Krzysiek wraz kolegami wykorzystywał naiwność młodszych towarzyszy i stroił sobie żarty z ich poważnego podejścia do wierzeń, przez co krążyły o nim i jego “satanizmie” liczne historie. Wielu uważało, że ma najwyższy stopień wtajemniczenia – drugi, co czyniło go kapłanem. Piotrek miał stopień pierwszy, a reszta – początkujący. Mówiono, że to Krzysiek rządzi w „sekcie”, ustala panujące zasady i nadaje stopnie. Opowiadał, że swój tytuł zdobył, wysyłając podanie do głównej siedziby Kościoła Szatana w Stanach Zjednoczonych i nie może się już wycofać, do końca życia musi brać udział w ich obrzędach. Twierdził, że w Białej Podlaskiej tylko on ma adres amerykańskiej świątyni i obiecywał pomóc chętnym w napisaniu podania o przyłączenie do kultu. Pretendentów jednak nie było wielu. Najpierw każdemu z nich „Czarny Proboszcz” – tak się żartobliwie określał – musiał osobiście nadać pierwszy stopień, na co trzeba było swoje odczekać. Skwapliwie dzielił się też swoją wiedzą o satanizmie, nowicjuszom pożyczał książki, tematyczne broszury i ziny, a z miejskiej biblioteki polecał wypożyczać między innymi „Boską komedię” Dantego.

„Edward” i „Edyta”

Z bialskimi metalami trzymały się dwie równie mroczne nastolatki. Ula i jej przyjaciółka pochodziły z tak zwanych dobrych domów, uczyły się w lokalnych szkołach średnich i były nierozłączne. Interesowały się życiem Słowian, ich wierzeniami i obrzędami. Fantazjowały, że w przyszłości zamieszkają razem w domku w lesie i z dala od cywilizacji będą cieszyć się swoim „powrotem do korzeni”.

Ula poznała Piotrka pod koniec 1995 roku. 17-latek zaprosił ją do siebie na Sylwestra, gdzie spotkała 15-letniego Mariusza i paru innych metalowców z Białej Podlaskiej. Przez następnych kilka miesięcy czarnowłosa 16-latka codziennie po szkole lub zamiast na lekcje wpadała do starej kamienicy, gdzie wraz z innymi spędzała długie godziny na rozmowach o muzyce, książkach i światopoglądach. W oparach skrętów z tytoniem i muzyki z radzieckiego radioodtwarzacza umacniały się przyjaźnie i powstawały bardziej i mniej trwałe związki, jak między Piotrkiem i Ulą albo jej słowiańską przyjaciółką i Krzyśkiem. Piotrek zrezygnował z edukacji już w pierwszej klasie szkoły średniej, nie pracował i miał wiele czasu na goszczenie u siebie wagarujących znajomych. Mieszkanie jego ojca z wychodkiem na małym dziedzińcu wyglądało jak melina i tak też było przez wszystkich nazywane. Gdy zrobiło się cieplej, młodzież przeniosła się do parku i na plac, gdzie przy świetle miejskich latarni obmyślali scenariusze własnych samobójstw. Śmierć Piotrka miała być niczym wyrwana z sensacyjnego filmu: w dzień Wszystkich Świętych miał wpaść do kościoła przy ulicy Brzeskiej i przybić się do drewnianego krzyża, który następnie Mariusz by podpalił. W tej samej świątyni chciał też zginąć Krzysiek. Obwieszony granatami miał wejść na ołtarz i na oczach przerażonych ludzi wypić wino, zjeść hostię, po czym wysadzić się w powietrze. Inni wymyślali nie mniej fantazyjne sposoby, jedynie „Słowianki” planowały swoją śmierć w mniej ekscentryczny sposób. Twierdziły, że jeżeli ich plany na przyszłość się nie powiodą, zabiją się razem za dziesięć lat. Wszyscy zgodnie twierdzili, że śmierć jest rozwiązaniem problemów i pozwala przejść do lepszego świata, gdzie można robić wszystko, na co ma się ochotę.

Mariusz często opowiadał, że się powiesi i stał się znany wśród znajomych ze swoich autodestrukcyjnych planów oraz wiecznych skarg na matkę i niełatwe życie. Do sloganu weszło nawet prześmiewcze sformułowanie: “Mariusz wiesza się minimum raz w tygodniu”. Nikt nie brał jego zapewnień na poważnie, jednak wszyscy współczuli trudnej sytuacji i nie zazdrościli rąk pokrytych ranami i bliznami po samookaleczeniach. Jego matka bardzo dużo piła, często zostawiając go z młodszym rodzeństwem, dwoma suchymi parówkami w lodówce i kilogramem mąki w szafce. Szukał jedzenia, gdzie mógł, dokarmiały go nauczycielki ze szkoły, znajomi i babcia jednego z kolegów, u której czasami nocował w budynku gospodarczym. Poczęstowała go także ciastem, gdy po bierzmowaniu wszyscy inni koledzy usiedli z rodzinami do uroczystych obiadów, a on swoje mieszkanie zastał puste. Nocami często uciekał z domu, zwykle gdy matka urządzała libacje, sprowadzała obcych mężczyzn lub zbierało jej się na całonocne pretensje – siadała wtedy przy łóżku swojego syna i do bladego świtu opowiadała, jak bardzo jest z niego niezadowolona, jak ją zawiódł, i że wszystko, co dzieje się w ich życiu, jest jego winą. Zdarzało się, że nastolatek nocował na parkowych ławkach.

Piotrek wtórował przyjacielowi w samobójczych planach. Planowali, że zabiją się wspólnie, ustalali nawet daty. Jedną z nich miała być noc Walpurgii – umowna data założenia amerykańskiego Kościoła Szatana. Jednak gdy nadszedł 30 kwietnia 1996 roku chłopcy nie zrealizowali swoich zamierzeń, wyjaśniając znajomym, że mają jeszcze coś ważnego do załatwienia. W maju Mariusz nałykał się przeterminowanych leków na cukrzycę, po czym spędził kilka dni w szpitalu. Po nieudanej próbie samobójczej, mimo skierowania do poradni psychologiczno-psychiatrycznej, nie podjął leczenia, mówiąc matce, że przecież nie jest „czubkiem”.

Jesienią 1996 roku Mariusz i Piotrek zaproponowali Uli, by wraz z nimi wybrała się na cmentarz w Leśnej Podlaskiej. Chcieli zdobyć ludzkie dłonie lub czaszkę, która miała posłużyć im za satanistyczny rekwizyt. Zauroczona starszym z kolegów 17-latka zgodziła się bez wahania i w piątkowy wieczór zjawiła się w ustalonym miejscu zbiórki. W domu Piotrka spakowali do plecaka tasak i szpadel ze skróconym wcześniej trzonkiem i prowadząc rower, ruszyli pieszo w blisko trzygodzinną drogę. Dotarli jednak szybciej, gdyż nastolatka z Mariuszem złapali okazję, a Piotrek dogonił ich swoim składakiem.

Zapadał zmrok, gdy przekroczyli otwartą bramę cmentarza. Na otoczonym łąkami i lasem terenie było cicho i spokojnie, młodzież była jednak bardzo ostrożna i przezornie starali się nie zwracać na siebie niepotrzebnie uwagi miejscowych. Kierując się w stronę zalesionej części, chłopcy próbowali odsunąć płyty z kilku nagrobków, te jednak ani drgnęły. Gdy doszli do końca cmentarza, przy siatce zauważyli mogiłę usypaną z ziemi. Z kopca zdjęli wieńce i znicze, a z drewnianego krzyża tabliczkę, którą Mariusz zamachnął się i wyrzucił pod ogrodzenie. Nastolatkowie rozkopywali grób, a Ula przyświecała im zabranym z innego nagrobka zniczem i pilnowała, żeby nikt ich nie przyłapał. Po godzinach mozolnego przerzucania ziemi dokopali się do wieka trumny, w które Piotrek z całej siły uderzył szpadlem. Po kilku dodatkowych ciosach tasakiem dębowa deska pękła. Przez wybitą dziurę 18-latek wsadził rękę i zaczął przerzucać pozostałości po ludzkim ciele, wióry i skrawki materiałów. Nic tu nie ma – burknął rozczarowany do współtowarzyszy. Szukaj dalej – doradziła dziewczyna. Po spoczywającym pod ziemią od ponad trzech lat człowieku pozostało jednak niewiele. Młodzież zakopała zdewastowaną trumnę i usypała kopiec, na którym położyli zdjęte wcześniej kwiaty i lampki. Spróbowali bez powodzenia otworzyć jeszcze inny grobowiec i zrezygnowani wrócili do Białej Podlaskiej.

Jakiś czas później Mariusz i Piotrek jeszcze raz spróbowali zdobyć upragnione szczątki. Wcześniej wybrali Leśną Podlaskę z obawy o rozpoznanie przez ewentualnych świadków, teraz jednak było im już wszystko jedno i pokierowali się na ulicę Janowską w Białej Podlaskiej, przy której znajdował się rzymskokatolicki cmentarz. Po krótkiej przechadzce pomiędzy pomnikami zwrócili uwagę na uchyloną lastrykową płytę zamykającą jeden z rodzinnych grobowców. Wspólnymi siłami odsłonili wąskie wejście do grobowca. Odgarniając pajęczyny z czoła, Mariusz na kolanach wcisnął się w ciemny otwór. O, są dwie! – szepnął podekscytowany, dostrzegając w bladym świetle znicza obszyte brudną już koronką trumny. Odsunął drewniane wieko jednej i włożył do środka rękę. Ku jego zdziwieniu głowa z łatwością odłączyła się od reszty ciała. Schował ją do reklamówki i natychmiast zabrał się za odsuwanie sąsiedniej pokrywy. Tu też poszło łatwo i nie musiał używać przyszykowanego wcześniej tasaka do mięsa. Reklamówkę z czaszkami podał czekającemu na zewnątrz przyjacielowi i wyślizgnął się z ciemnej jamy. Pośpiesznie i niezbyt dokładnie zasunęli ciężką, cmentarną płytę i czym prędzej opuścili cmentarz.

Mariuszowi w udziale przypadła męska czaszka ze srebrnymi zębami, Piotrkowi zaś bezzębna kobieca, którą nazywał „Edytką”, twierdząc, że takie imię nosiła osoba, do której należała. Drugie szczątki przezwali „Edwardem”. Patrzcie jaką mam ładną panienkę – żartował Piotrek, chwaląc się znajomym swoją upiorną zdobyczą. Mówił, że chce obciąć jej górną część i zrobić świecznik albo kielich, ewentualnie pomaluje ją na czerwono lub sprzeda. Słyszał, że w Warszawie można za taką dostać 100 tysięcy starych złotych. Zaczął szukać kupca, w międzyczasie informując znajomych o swojej nowej dacie samobójstwa, które tym razem ustalili wraz z Mariuszem na Pasterkę. Jednak przed Świętami Bożego Narodzenia Mariusz pojechał w odwiedziny do babci i plany nastolatków znów spaliły na panewce.

Dalszy ciąg tutaj.

• • •

Imiona zostały zmienione.

Tekst powstał głównie na podstawie akt sądowych, które udostępnił mi Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej. Niektóre z informacji pochodzą z rozmów z mieszkańcami Białej Podlaskiej (np. opis pogrzebu Mariusza). Korzystałam także z informacji z prasy, a dokładnie ze „Słowa Podlasia” wyd. 15-21 kwietnia 1997 r., artykuł „W objęciach szatana” autorstwa Jacka Korwina i Wojciecha Sumlińskiego oraz ze „Słowa Podlasia” wyd. 29 kwietnia-5 maja 1997 r., artykuł „Tragiczna zabawa?” autorstwa Tomasza Mikke i Ryszarda Warsa.

Nad poprawnością języka polskiego w moich tekstach czuwa niezawodny @TerazMnieWidac.

#kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #lesnapodlaska #satanizm pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: kvoka.jpg

Na dzisiaj ostatni wpis, bo zarzucają mi spam na tagach ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#sprawaoliwiialeksandry
#csiwykop
#kryminalistyka

Pojawiły się nowe zdjęcia podejrzanego o zabójstwo Aleksandry i Oliwii - 52 letni Krzysztof R. od jakiegoś czasu mieszkał na działce. Czy w kontekście tego o co jest podejrzany koszulka, którą nosi nie wydaje wam się dziwna?

Przydałaby się opinia behawiorysty/profilera.

#pytanie trochę #modameska

Więcej zdjęć https://slaska.policja.gov.pl/kat/informacje/wiadomosci/331004,52-latek-z-zarzutem-podwojnego-zabojstwa-kolejne-3-miesiace-spedzi-w-areszcie.html pokaż całość

źródło: slaska.policja.gov.pl

Mamy nowe informacje o zaginionych kobietach z #czestochowa

Oficjalny tag sprawy -> #sprawaoliwiialeksandry

Kobiety prawdopodobnie zostały zamordowane przez znajomego, który pomagał im w pracach na działce, nie przyznał się i odmówił składania wyjaśnień.

Czy ktoś kojarzy jego samochód? Często bywał na działkach, może prowadził jakąś mini działalność remontową.

Jeśli macie jakieś namiary to dajcie znać tutaj albo na naszym discordzie #csiwykop

###

Jak dowiedział się Fakt, mężczyzna poznał matkę i córkę na działkach. Czasami reperował im drobne rzeczy w działkowej altanie. A to oznacza, że na ubraniach mężczyzny śledczy mogą znaleźć np. włosy kobiet, mógł je też podwozić swoim samochodem. W przypadku zabezpieczenia takich materiałów, trudno więc będzie udowodnić, że mają one związek z przestępstwem i przesądzają o jego winie.

#kryminalne #zaginieni #slask #kryminalistyka #oswiadczenie pokaż całość

źródło: Screenshot 2022-02-16 at 12-40-27 XmKk9kuTURBXy8zZTdjYWRiOC03ZGUwLTRlZjYtYWRiOS02M2Y0YTU4Y2Y4YzEuanBlZ5GTAs0DSM0CMIKhMAW

Mamy przełom w sprawie zaginięcia matki i córki w #czestochowa

Zatrzymano 52 letniego mężczyznę, na razie brak informacji kim jest mężczyzna oraz jaki ma związek ze sprawą.

Przy okazji chciałbym poinformować, że powstał serwer discord dla obserwujących #csiwykop oraz osób zainteresowanych tematem #kryminalistyka

Pod tym adresem https://tinyurl.com/csiwykop

Będziemy omawiać m.in. sprawy z policyjnego archiwum X.

#archiwumx pokaż całość

źródło: Screenshot_20220215-113350-639.png

Tajemnicza zagadka

Dnia 31 stycznia w Holandii zaginęli 20-letni Konrad i 21-letnia Wiktoria. Od jakiegoś czasu razem mieszkali i pracowali za granicą. W ostatnich wiadomościach do rodziny i przyjaciół powiadomili że muszą "przed kimś uciec". Nie powiedzieli jednak przed kim. Dzień po ich zaginięciu właścicielka mieszkania które wynajmowali spakowała ich wszystkie rzeczy do kartonowych pudeł a całe mieszkanie wysprzątała...

https://www.fakt.pl/wydarzenia/holandia-tajemnicze-zaginiecie-wiktorii-i-konrada/cq2bbk3?utm_source=www.wykop.pl_viasg_fakt&utm_medium=referal&utm_campaign=leo_automatic&srcc=ucs&utm_v=2

#zaginieni #kryminalne #pomoc #997 #magazynkryminalny997 #europa #polska #holandia #kryminalistyka #kryminalnehistorie pokaż całość

Ciekawostki odnośnie samobójstwa przez powieszenie.

Najczęściej spotykanym sposobem samobójstwa pozostaje zaś śmierć przez powieszenie, którego stwierdzone przypadki stanowiły 69,37% ogólnej liczby prób samobójczych w 2013 roku oraz 64,48% ogólnej liczby prób samobójczych w 2014 roku.

Przyczyną śmierci nie jest bowiem – jak często komentowano – uduszenie się wisielca z powodu zatrzymania swobodnego dopływu powietrza do układu oddechowego lub uszkodzenia kręgów szyjnych. Jak zgodnie podnosi się w literaturze przedmiotu, głównym czynnikiem skutkującym śmiercią jest bowiem „zaciśnięcie przez pętlę ciężarem wisielca poszczególnych tętnic domózgowych, przerwanie w ten sposób dopływu krwi do mózgu, (i tym samym) jego niedotlenienie z nieodwracalnymi zmianami. Stąd już po kilku lub kilkunastu sekundach następuje utrata przytomności i to bez względu na przebieg pętli i sytuacji w jakiej nastąpiło powieszenie."

Podkreślić należy, iż ciężar, jaki musi oddziaływać na owe naczynia krwionośne nie musi być znaczny, a konkretyzując stwierdzić trzeba, że może być on wręcz niewielki. Biegli z zakresu medycyny sądowej powszechnie przywołują pogląd, iż „ucisk pętli przebiegającej dokoła szyi z siłą 3,5 kg wystarcza do (pewnego) zamknięcia tętnic szyjnych, a obciążenie z siłą 16 kg blokuje także tętnice kręgowe.

W zależności od ułożenia pętli wisielczej do zablokowania tętnic zwykle konieczne jest jednak obciążenie owych naczyń krwionośnych ciężarem od 10 do 35 kg. Szczególnie zaś, „pociąganie ku dołowi tętnicy szyjnej wspólnej powoduje ustanie akcji serca wskutek silnego podrażnienia nerwu błędnego na drodze odruchowej poprzez receptory znajdujące się w zatoce szyjnej. Powyższe prowadzić można do twierdzenia, iż z pewnością ciężar całego ciała człowieka jest wystarczający dla zablokowania przepływu krwi w wymienionych naczyniach krwionośnych, w zależności zaś od ułożenia pętli może on okazać się jednak dużo mniejszy.

Źródło: Śmierć samobójcza przez powieszenie – wybrane aspekty kryminalistyczne

#kryminalistyka #samobojstwo #ciekawostki pokaż całość

Złożył śluby milczenia. W milczeniu ukradł Jezusa Frasobliwego i wyposażenie klasztoru o wartości kilkunastu tysięcy złotych i podarował koleżance. Mowa o przeorze klasztoru oo. kamedułów na Bielanach w Krakowie. Wcześniej z eremu zniknęło ponad 200 bezcennych ksiąg, tzw. inkunabułów, o wartości kilku milionów złotych.

Zachęcamy do oglądania i wykopywania:
https://www.wykop.pl/link/6474203/zlozyl-sluby-milczenia-w-milczeniu-ukradl-jezusa-frasobliwego-i-wyposazenie/

#krakow #kosciol #kryminalne #kryminalistyka #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

Przestępstwa o charakterze kryminalnym w Polsce.

Interaktywna mapa: https://datawrapper.dwcdn.net/GwCoM/6/

#mapy #ciekawostki #statystyka #kryminalne #kryminalistyka

źródło: GwCoM-przest-pstwa-o-charakterze-kryminalnym.png

Dla mnie fenomenem jest, że ludzie będący najgroźniejszymi przestępcami w latach 90 dalej są na wolności i prowadzą przestępcze życie.
Czasy się zmieniły i technologia oraz bezpieczeństwo jest na wyższym poziomie niż tak jak było 30 lat temu i ludzie, którzy spędzili swoje najlepsze lata w więzieniu są w stanie odkopać zgromadzone pieniądze (które po latach tracą na wartości) i inwestują w kolejne nielegalne interesy.

Chłopy z pruszkowa nie dość, że żyją (nie odstrzelił ich nikt podczas zatrzymania ani z wrogich gangów), to jeszcze dostali skrócone wyroki i wychodzili kilka razy z paki za jakieś śmieszne wyroki i dawali poręczenia kilkaset tysięcy (Słowik oficjalnie zarabiający 2k/msc płaci kilkaset tysięcy za wyjście) xD
Nie wiem w jaki sposób poukrywali te hajsy bo służby musiały się dokopywać aby ostro ich przetrzepać. Do tego powinni być na celowniku od razu po wyjściu a oni rozkręcają karuzelę na kilkaset milionów za którą odsiadują kolejny śmieszny wyrok i wychodzą xD

Masa teraz też ma problemy z prawem, gość który był cały czas pod butem służb aby nikt mu nic nie zrobił (chociaż mógł nabroić po utraceniu statusu świadka).
Chłopy chyba mają 200iq i robią w konia wymiar sprawiedliwości i potrafią się odnaleźć w każdych czasach.
Jeszcze się okaże, że słowik parasol i wańka się kumplują z masą i zrobili tzw. kontrolowany rozpad gangu, aby przeczekać w pace niepewne czasy xD

#mafia #kanalsportowy #kryminalistyka #przestepczosc #kryminalne pokaż całość

Mógł być wielkim matematykiem. Zginął bestialsko zatłuczony bejsbolem, bo sprawcy się nudzili i chcieli się rozerwać. Dziś przypominamy bulwersującą historię Michała Łyska, 24-letniego studenta Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Co stało się z mordercami? Już dawno są na wolności...

Zachęcamy do oglądania i wykopywania najnowszego odcinka:

https://www.wykop.pl/link/6441129/mogl-byc-wielkim-matematykiem-zginal-bestialsko-zatluczony-bejsbolem-bo/

#krakow #kryminalne #kryminalistyka #policja #polska #zainteresowania #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

Sędzina: Sprawca skazany na 100zł grzywny lub wyrok śmierci za manletyzm

#przegryw #manlet #blackpill #kryminalne #kryminalistyka #niediegetyczne

źródło: manlet.png

Tajemnicza śmierć w Tatrach. Jak zginęła 24-letnia Urszula Olszowska?

Dziś przyjrzymy się sprawie, która do dziś budzi wątpliwości. Jeśli ktokolwiek ma informacje, które mogłyby pomóc rozwiązać zagadkę, prosimy o kontakt na kryminalnypatrol@krkfilm.com. Zachęcamy do oglądania i wykopywania: https://www.wykop.pl/link/6412137/tajemnicza-smierc-w-tatrach-jak-zginela-24-letnia-urszula-olszowska/

#kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #policja #wykopefekt #tatry #zakopane pokaż całość

Janusz Szostak nie żyje. Szkoda, że nie zdążył powiedzieć czegoś, co rzeczywiście byłoby przełomem w sprawie Iwony Wieczorek, a co zapowiadał średnio dwa razy w tygodniu. Oczywiście szkoda człowieka, ale ostatnia książka o Iwonie to już było kompletne bajkopisarstwo.
#iwonawieczorek #zaginieni #kryminalistyka

Koszmar w bloku. Gdy otworzyła się winda, ich oczom ukazało się płonące ciało

Zabieramy was do Tarnowa, gdzie doszło do serii koszmarnych zbrodni. Okazało się, że stoi za nimi kobieta... zachęcamy do oglądania i wykopywania:

https://www.wykop.pl/link/6373785/koszmar-w-bloku-gdy-otworzyla-sie-winda-ich-oczom-ukazalo-sie-plonace-cialo/

#tarnow #kryminalne #kryminalistyka #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #policja #youtube #mordercy pokaż całość