Opowiem wam, jak w zeszłą sobotę (29.01.2022) nieomal porwała mnie lawina na Ornaku.

Słowem wstępu - uważam się za doświadczonego piechura, schodziłem w zimie całe Tatry Zachodnie, byłem zimą na Giewoncie, Kościelcu, Kozim Wierchu, Szpiglasie, Granatach i na Rysach, a nawet na Niżnych Rysach poza szlakiem (z jednym Mirkiem - pozdrawiam). Mam też ukończony kurs turystyki zimowej.

Z dwójką mało doświadczonych znajomych planowaliśmy od dłuższego czasu wyjście w Tatry na Starorobociański Wierch, a że rzadko się widujemy, data była zaplanowana sporo wcześniej i wędrówka odbyłaby się niezależnie od pogody. Dzień wcześniej sprawdzałem pogodę i była niezła: do 13 błękitne niebo, brak wiatru, lawinowa dwójka, nocne opady śniegu około 5cm. Przynajmniej w takich warunkach zdarzało mi się chodzić wcześniej po Tatrach Zachodnich. Wyglądało na to, że w takich okolicznościach dałoby się wejść na Ornak i z niego zejść przed 13 przy wyjściu o 6 rano z Kościeliska, bo o Starorobociańskim trzeba było raczej zapomnieć. Mieliśmy raczki, kije i stuptuty, byliśmy dobrze przygotowani. Jednak w nocy z piątku na sobotę nadeszły duże opady śniegu w całych Tatrach, co najmniej kilkanaście centymetrów świeżego puchu. Wieczorem wzrósł też stopień zagrożenia lawinowego z 2 do 3 i to zdążyliśmy wcześniej odnotować. Plany uległy zmianie i postanowiliśmy dojść do schroniska, a następnie zobaczyć, czy może dałoby się wyjść na przełęcz Iwaniacką i być może wyżej w kierunku Ornaku.

Żółty szlak na przełęcz od schroniska na Hali Ornak był nieprzetarty więc zabrałem się za torowanie; kolegom się bardzo podobało brnięcie do przodu w takich warunkach. Bajkowa sceneria, wszystko białe, lekki mróz, błękitne niebo. Gdy dotarliśmy na przełęcz, było około 10, byliśmy tam pierwsi tego dnia, a zaraz za nami dołączyła grupka, w której znalazł się jeden Ambitniejszy Turysta, który wyraził chęć wyjścia do góry na Ornak i zobaczenia, jak daleko da się dojść. Jako że było jeszcze za wcześnie na schodzenie na dół do Chochołowskiej, postanowiliśmy razem z nim spróbować swoich sił. Za nami natomiast w pewnym oddaleniu podążało jeszcze dwóch piechurów na rakietach śnieżnych; wyglądali na bardzo mocnych, tacy typowi ambitniejsi turyści w drogich ubraniach Milo, sprzęcie Grivela i butach LaSportiva.

Ruszyliśmy w grupie 4 + 2 do góry i brnęliśmy w śniegu po pas, co oczywiście było bardzo męczące. Na początku trzymaliśmy się zielonego szlaku, ale później gdzieś się zgubił, więc szliśmy na czuja do góry pośród coraz rzadszej kosodrzewiny. W tym miejscu zauważyłem, że śnieg ma strukturę wafla, tzn. górna warstwa jest miękka, następnie warstwa lodu i pod nią znowu warstwa śniegu - idealne warunki dla lawiny, ale my byliśmy w terenie zarośniętym, nigdzie nie było widać żadnego pola śniegu. Zresztą patrzyłem na mapę Sygnatury i wprawdzie są na niej zaznaczone strzałkami kierunki schodzenia lawin, ale na naszej trasie żadna z nich nie przebiegała. Czułem się pewnie i bezpiecznie. Po około 30 minutach przedzierania się przez śnieg dogonili nas rakietowcy i poszli przodem, bowiem w rakietach znacznie lżej się idzie w kopnym śniegu. Osoby z przodu zaczęły rozglądać się za szlakiem wpatrując się w telefony z GPSem. Mówiłem im, że to nie ma sensu, bo szlak zimowy nie musi iść śladem letniego, idzie się po prostu tak, by było bezpieczniej. Do wyboru były głazy z lewej strony i kosodrzewina lub rzada kosodrzewina po prawej i wchodzenie na odkrytą przestrzeń, wielki płat śniegu, którego jeszcze nawet nie widziałem, bo niewiele było widać zza kosówki. Robiłem się coraz bardziej zmęczony i powiedziałem do moich kumpli, którzy szli przede mną, że nie ma sensu dalej iść, bo jest za duży śnieg. O żadnej lawinie nie myślałem, bo stałem w krzakach. Oni odparli, żebyśmy spróbowali jeszcze trochę podejść, bo jest ładna pogoda i porobią trochę zdjęć z wyższa i wrócimy. Rakietowcy i Ambitniejszy Turysta byli około 10 metrów przed nami.

Zrobiłem pewnie mniej niż 10 kroków do przodu i usłyszałem jakiś szum. Podniosłem głowę i zobaczyłem jednego z rakietowców biegnącego w naszą stronę. Powiedział tylko:

- Lawina, spierdalamy.

Nie namyślając się zbytnio, ani nawet nie bojąc, pomyślałem sobie, że pewnie śnieg się lekko osunął i spanikował. Niemniej jednak błyskawicznie zawróciłem i szybkimi susami schodziłem po własnych śladach, a moich dwóch kumpli i Rakietowiec 1 za nami. Za moimi plecami jeszcze chwilę poszumiało i zawiało śnieżnym pyłem i się uspokoiło. Odwróciłem się i zobaczyłem naszą czwórkę, Ambitnego Turysty i Rakietowca 1 zabrakło. Rakietowiec 2 był cały w śnieżnym pyle i odchrząkiwał śnieg z ust. Tu się wystraszyłem, bo zrozumiałem, że właśnie 10 metrów ode mnie przeszła lawina. Na szczęście Ambitny Turysta znalazł się szybko 5 metrów poniżej szlaku, zahaczyła go skrajna część lawiny i zatrzymał się na jakimś drzewku. Miał lekko podarty plecak i szramę koło ucha i brak innych obrażeń. Natomiast nigdzie nie było widać Rakietowca 2 i tu się wystraszyłem nie na żarty, bo nikt z nas nie miał sondy, łopaty, nie mówiąc o jakichś detektorach, więc gdyby był pod śniegiem, to nie znaleźlibyśmy go w 4 minuty. Wbiegłem na lawinisko i zacząłem się gorączkowo rozglądać. Nie było go na naszej wysokości ani lekko poniżej, tylko powoli wstawał ze śniegu 100 metrów niżej, gdzie zatrzymało się czoło lawiny. Zwyczajnie wyhamowała, bo była niewielka. Później mówił, że starał się utrzymać na powierzchni, ale oczywiście to niemożliwe, gdy prze na człowieka tak ciężki żywioł. W każdym bądź razie na dole wygramolił się z lekkiego przysypania i nie nabawił żadnych obrażeń. Prawdopodobnie to on wyzwolił lawinę wchodząc jako pierwszy na zdawałoby się niewielką połać śniegu (zaznaczyłem ją na mapie czerwoną strzałką). Usłyszał huk jakby grzmotu i wszystko zadziało się o wiele za szybko dla człowieka na rakietach śnieżnych. No cóż, wygrał drugie życie, wystarczyłoby, że nadziałby się na jakiś wystający patyk ze śniegu... Jednogłośnie stwierdziliśmy, że schodzimy na przełęcz. Spotkaliśmy tam więcej ludzi, którzy nas widzieli z dołu i liczyli, czy wszyscy się znajdziemy, bo już chcieli dzwonić po śmigłowiec, a miejsce zejścia lawiny było dobrze widoczne. Na dole wymieniliśmy się telefonami w razie potrzeby, pożegnaliśmy i trójką poszliśmy ogrzać się do schroniska na Polanie Chochołowskiej.

Wnioski:
1. Nigdy więcej nie pójdę powyżej dolin przy lawinowej trójce.
2. Nie będę ufać ludziom w lepszych ciuchach.
3. Nie będę planować wędrówek wyłącznie na podstawie prognoz z mountain-forecast.com
4. Kupię sobie wreszcie lawinowe ABC, jeśli będę szedł wyżej przy lawinowej dwójce.
5. 1% podatku dalej będę przeznaczał na TOPR, bo to najlepsza służba ratunkowa na świecie i musi mieć najlepszy sprzęt. Tego dnia Sokół był w naprawie, więc pomoc dotarłaby za późno.

#gory #tatry #lawina pokaż całość

źródło: 20220129_114257-zazn.jpg

#zima #lawina #gory #ciekawostki #historia

20 marca 1968 roku rozegrała się największa tragedia w historii polskich gór

Lawina, która zeszła w Białym Jarze w Karkonoszach, pogrzebała żywcem 19 osób.Do tej pory w polskich górach nie wydarzył się inny tej skali dramat. Laikom nie znającym Karkonoszy oraz nieobytym z górami masyw ten nie kojarzy się z "białą śmiercią". Tymczasem tutejsze kotły lodowcowe i głębokie nisze niwalne zimą zamieniają się w śmiertelne pułapki.W marcu 1968 roku, w Karkonoszach panowały trudne warunki. Stary śnieg został przykryty grubą warstwą świeżego puchu. Porywisty wiatr nanosił na krawędzie Białego Jaru duże ilości śniegu, co sprzyjało powstaniu olbrzymich nawisów śnieżnych. Wysoka temperatura – kilka stopni powyżej zera – sprawiła, że śnieg był mokry i bardzo ciężki. 17 marca, zeszła w Białym Jarze nieduża lawina – porwała siedem osób, jednak wszystkich udało się uratować. Było to ostrzeżenie dla pozostałych turystów planujących wyjście w góry, jak się później okazało niewystarczająceW tamtym okresie, w Karpaczu przebywała kilkudziesięcioosobowa wycieczka ze Związku Radzieckiego. Grupa postanowiła 20 marca wjechać wyciągiem krzesełkowym na Kopę (1377m n.p.m.). Wyciąg został jednak unieruchomiony przez szalejący wiatr. Część osób zdecydowała się zdobyć szczyt pieszo. Rosjanie ruszyli w góry, pomimo informacji o niesprzyjających warunkach atmosferycznych oraz wiedząc, że kilka dni temu zeszła lawina w Białym Jarze. Z zeznań świadków wynika, że rosyjscy turyści byli kompletnie nieprzygotowani do wędrówki – kobiety miały buty na wysokich obcasach, a mężczyźni eleganckie półbuty. Prawdopodobnie byli pod wpływem alkoholu, gdyż widziano ich tego dnia kupujących napoje alkoholowe. Grupę prowadził polski pilot wycieczki, który nie posiadał uprawnień przewodnika górskiego..Oprócz Rosjan, w kierunku Kopy ruszyła również wycieczka turystów z NRD. Łącznie na Drodze Śląskiej (czarny szlak) znajdowało się 24 turystów. Około godziny 11:00 rozległ się przeraźliwy huk – oderwały się nawisy śnieżne. Ruszyła ogromna lawina, która niosła 50 tys. ton mokrego śniegu (według niektórych źródeł 70 tys. ton). Masy śniegu przemieszczały się z zabójczą prędkością 100 km/h. Zdarzenie to trwało niecałą minutę, ok. 48 sekund. Śnieg w lawinie zbił się momentalnie i zamarzł.

Akcja ratunkowa była ogromnym przedsięwzięciem. W poszukiwaniach zasypanych osób uczestniczyli ratownicy GOPR-u, oddziały wojska, milicji, straży pożarnej, turyści, a także mieszkańcy Karpacza. Łącznie na lawinisku znajdowało się około 400 osób. Poszukiwania utrudniały warunki atmosferyczne. Cały czas istniało ryzyko zejścia wtórnej lawiny. Po kilku dniach poszukiwań akcję przerwano. Spośród 24 turystów przebywających w tym dniu w Białym Jarze, ocalało zaledwie pięć osób – schowali się w lesie. Reszta nie miała najmniejszych szans na przeżycie. Zginęło 13 obywateli ZSRR, czterech obywateli NRD oraz dwóch Polaków. Kilka ciał wykopano spod śniegu dopiero na początku kwietnia, kiedy przyszły roztopy. Po tragedii wybudowano w Białym Jarze pomnik pamięci ofiar, niestety został zniszczony przez inną lawinę.Po tragedii pojawiły się liczne teorie spiskowe. Jedna z nich głosi, że lawina nie zeszła samoistnie. Rzekomi świadkowie widzieli na przeciwległym stoku dwie osoby (miał to być obcy wywiad), które wywołały lawinę. Badania wykazały jednak, że w tym miejscu lawina jak najbardziej mogła zejść samoczynnie. Inna plotka głosi, że rosyjska wycieczka nie planowała pobytu w górach. Jej uczestnicy znaleźli się w Karpaczu w wyniku serii niefortunnych zdarzeń. W czasie wizyty we Wrocławiu zostali pobici przez milicję. W mieście odbywały się protesty studentów i funkcjonariusze wzięli ich za uczestników manifestacji. W ramach przeprosin, naszych zagranicznych gości wysłano na kilka dni w góry. Jest to informacja niezweryfikowana, więc trzeba traktować ją jako ciekawostkę, a nie fakt.Od 1968 roku w tym miejscu wydarzył się jeszcze jeden śmiertelny wypadek - 22 marca 2008 roku w potężnej lawinie zginął młody snowboardzista.

Źródła:http://poznajpolske.onet.pl,www.szwendamsie.pl
fot:internet pokaż całość

źródło: scontent-frt3-2.xx.fbcdn.net

Polecam bardzo dobrą relację jednego ze sprawców ze styczniowej lawiny na Rysach.
https://www.wykop.pl/link/4816789/biala-krolowa-smierci/

Mnie przeszły trochę dreszcze.

#gory #tatry #wspinanie #lawina

W Zakopanym powstanie wypożyczalnia kanarków lawinowych. Kanarek taki, uwiązany za łapkę sznurkiem do szyi narciarza lub turysty, ma się znajdować podczas wycieczki pod czapką. W razie porwania przez lawinę, pęd powietrza strąca czapkę, kanarek wzlatuje na sznurku w powietrze i wskazuje miejsce, gdzie znajduje się narciarz/turysta. A dlatego kanarek, a nie na przykład wróbel, że żółty kolor jest dobrze widoczny tak na tle śniegu, jak i nieba czy skał, no i poza tym piękny śpiew zwraca uwagę zarówno przypadkowych przechodniów, jak i ewentualnych współtowarzyszy ofiary.

#heheszki #tatry #gory #lawina pokaż całość

Górskie Mirki, idzie zima.
Wiedz zanim pójdziesz - Lawiny
Wielu z was wybierze się w białe góry po raz pierwszy, dla innych będzie to kolejny sezon ze śniegiem. Świetny film i lawinach - ku przestrodze!
Pamietajcie żeby się szkolić, być świadomym tego co robicie i planujecie! Jak mawia mój instruktor - Rób jak uważasz, uważaj jak robisz :).

#gory #zima #bezpieczenstwo #lawina #tatry pokaż całość

źródło: gospeltoday.com

Super lawina letnia :)

Więcej:
http://start24.blogspot.com/2015/09/majestatyczne-lawiny-pod-wetterhornem-w.html

#gory #earthporn #lawina

źródło: wetterhorn.jpg