15.65 PLN za taką przyjemność z rana ( ͡° ͜ʖ ͡°) sto razy bardziej wole taki posiłek niż mcdonald czy inne kfc.
#sniadanie #barmleczny #prl #schabowy

źródło: IMG_20220520_082925.jpg

Na wykresie ceny w złocie w Polsce i w USA w stosunku do 2022 r. Do obliczeń wskaźników cen w złocie w przedwojennej Warszawie przyjęto, że w 1937 r. ceny w złotych były 13,4 razy niższe niż obecnie na podstawie porównania cen 15 towarów spożywczych. Dane dla PRL zostały obliczone w oparciu o oficjalne kursy dolara.

#ekonomia #gospodarka #zloto #inwestycje #statystyka #ciekawostki #usa #iirp #prl #rafalinski pokaż całość

źródło: Ceny w złocie.png

#codziennymsfs

DOL Kliniska

drugie w komentarzu

pokaż spoiler #msfs #msfs2020 #lotnictwo #flightsimulator #wojsko #wojskopolskie #prl


źródło: pobrane (4).jpg

Działka po dziadkach, robiłem kostkę i znalazłem takie oto wieko :) Huta Szkła Łużyce, cena w detalu 300zł :) #prl #stareczasy

źródło: IMG_1354.jpg

Kogo tym starzy smarowali ten się w cyrku nie śmiał
#prl #gimbynieznajo

źródło: ei_1652123685885.jpg

Przypomnijmy:

- wywalony przez władzę PRL z uczelni z wilczym biletem za krytykę cenzury
- protestował przeciwko wpisaniu do konstytucji PRL "wieczystego sojuszu z ZSRR"
- w stanie wojennym internowany i osadzony na 3 lata w areszcie za "próbę obalenia ustroju socjalistycznego"
- redaktor pism opozycyjnych i kierownik największej podziemnej oficyny wydawniczej
- zatrzymany przez bezpiekę ponad 100 razy, wielokrotnie pobity
- kolejny raz aresztowany w związku z Sierpniem 80
- zatrzymany, aresztowany i skazany na 3 lata pozbawienia wolności za "wybryki chuligańskie"
- miał propozycję ubiegania się o zwolnienie z aresztu w zamian za wyjazd z kraju - zamiast podania napisał do Kiszczaka obraźliwy list wyzywając go od durniów
- aresztowany po raz czwarty i skazany na 3 lata pozbawienia wolności za próbę organizacji strajku w Stoczni Gdańskiej (zwolniony po 17 miesiącach na podstawie amnestii)
- główny członek KOR - najbardziej znanej organizacji opozycyjnej lat 70

pokaż spoiler Mowa oczywiście o Adamie Michniku, fotka niepowiązana.


#neuropa #polska #historia #prl #ciekawostki #4konserwy #polityka pokaż całość

źródło: bi.im-g.pl

#polska #heheszki #prl #film #kino #egipt #ciekawostki

źródło: ei_1651590501308.jpg

cześć wszystkim! jako że chart gotowy, wsk ma silnik w poprawce ale tez raczej gotowa a za pannonie zabieram sie w wakacje postanowilem zabrać sie za rometa t1ktory w porównaniu do poprzednich projektow bedzie raczej czyms prostym, by miec czym jezdzic z różowąʕ•ᴥ•ʔ którego okazyjnie kupilem za 250 zlotych, pierwsze prace juz za mna i udalo sie polakierowac rame i czarne elementy, czekam na blekitny i bedzie mozna malowac reszte, bede czasami wrzucac update'y( ͡° ͜ʖ ͡°)
#remontujzwykopem #prl #motoryzacja #motorowery #motocykle #romet #zabytki pokaż całość

źródło: IMG20220430200612.jpg

Blaszak, obiekt handlowo-usługowy, możliwy do spotkania w każdym większym mieście. Pozostałość po Polsce Ludowej, w której takich budynków powstały setki, o ile nie tysiące. Obecnie cześć z nich już nie istnieje, inne zostały przebudowane i nie przypominają już swojego pierwotnego kształtu. Są też jednak takie, jak ten, zachowane w pierwotnym kształcie.

W sumie to z miłą chęcią bym się dowiedział więcej o tych budynkach. Ktoś coś? Kim był projektant, ile ich powstało itd.

#budownictwo #architektura #prl #polska #blaszak pokaż całość

źródło: Screenshot_20220427-210019_Instagram.jpg

Tylko wifi brakowało
#prl #gimbynieznajo #sonoff

źródło: IMG-20220423-WA0013.jpg

Zgadzacie się? ( ͡° ͜ʖ ͡°) W myśl zasady: Co moje to moje a co twoje to twoje i moje...

#patodeweloperka #polskiedomy #prl #osiedlowykonfident #takaprawda

źródło: PATO.jpg

Odlewnia Ursus podczas budowy
#lublin #historia #prl

źródło: 16505677886005132443025683292389.tmp

Ze starego kartonu też się da coś zrobić i nawet świeci xD

pokaż spoiler #modelarstwo #modelarstwokartonowe #diorama #prl #warsztat #mfmodeler


Drugie zdjęcie komentarzu

źródło: Polmozbyt.jpg

Młodzi chłopcy podczas zabawy na trzepaku.
Ulica Żelazna, Warszawa lata 60.

#fotografia #zdjecia #historia #warszawa #ciekawostki #prl #polska

źródło: i.iplsc.com

Trzej żołnierze i dziewczyna w parku.
Warszawa, 1962 r.

#fotografia #zdjecia #historia #warszawa #ciekawostki #prl #polska

źródło: i.iplsc.com

#balcerowicz #polska #camper #samochody
#prl #kiedystobylo

źródło: nb ,gjćg.JPG

U was też w Wielkanoc królikołak przychodzi do niegrzecznych dzieci?

#pytanie #heheszki #humorobrazkowy #wielkanoc #prl #wykopplus30club

źródło: 278575030_10160085187654629_4959203146340914487_n.jpg

Kiedyś to było
#rower #komunizm #prl

źródło: static.polityka.pl

1270 + 1 = 1271

Tytuł: Zagadki kryminalne PRL
Autor: Kazimierz Kunicki, Tomasz Ławecki
Gatunek: historia
Ocena: 5/10
ISBN: 9788311143180
Wydawnictwo: Bellona
Liczba stron: 351
Forma książki: książka

Reportaż o najgłośniejszych zbrodniach okresu PRL. Niestety mocno wtórna książka, autorzy korzystają z opracowań, współczesnych artykułów prasowych oraz filmów dokumentalnych. Wśród bibliografii czasopismo "czwarty wymiar" (bezkrytyczne podejście do relacji korzystania z pomocy jasnowidza) czy zeznania Masy. Lekkie wprowadzenie do tematu, niestety wielu przestępców opisano mocno po łebkach, np. Najmro. Szału nie ma, ale bywało gorzej. Jak na książkę za 10 zł w Biedronce to ujdzie ;)

#bookmeter #historia #prl #ksiazki #czytajzwykopem #kryminalne #historiabookmeter pokaż całość

źródło: s.lubimyczytac.pl

#perlapulnocy #prl #bydgoszcz

źródło: bufetprl.files.wordpress.com

( ͡° ͜ʖ ͡°)
#ukraina #rosja #prl

źródło: 4356587954453654675.jpg

Pałac Kultury i Nauki w budowie (1952 - 1955).

Stalin:
- To dar narodów radzieckich dla narodu polskiego.

#polska #rosja #warszawa #historia #architektura #prl #zsrr #zdjecia #fotografia

źródło: gazetakongresy.pl

Taka mała zagadka z rana :)
#ukraina #rosja #heheszki #prl

źródło: bajka.jpg

Ktoś wie czy to zdjęcie jest prawdziwe i gdzie zostało zrobione?

#architektura #prl #polskiedomy #budownictwo

źródło: ei_1649309291118.jpg

Zbigniew Brzeziński (1928 - 2017).
Raczej nie miał złudzeń, odnośnie ZSRR, a później jego spadkobierczyni - Rosji.
Nazywany rycerzem zimnej wojny oraz jastrzębiem amerykańskiej polityki zagranicznej. Polsko-amerykański politolog, sowietolog, profesor nauk politycznych. Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego USA w czasie prezydentury Jimmy’ego Cartera (1977–1981), wcześniej doradca prezydentów Lyndona Johnsona oraz Johna F. Kennedy’ego.

„Rosja może być albo imperium albo demokracją, ale nie może być jednocześnie i jednym, i drugim.”
- Z. Brzeziński

#rosja #zimnawojna #wojna #historia #geopolityka #polska #usa #prl pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

Rynek Główny, lata '70 - Kraków

#ciekawostki #starezdjecia #krakow #prl

źródło: scontent.fktw1-1.fna.fbcdn.net

Rzeczy o dzisiejszej Polsce, których ludzie wychowani w PRL nie rozumieją:

-małżeństwo nie jest w stanie wyżyć z jednej wypłaty (nie da się wynosić drugiej i trzeciej pensji z zakładu w postaci narzędzi i półproduktów);

-praca na zachodzie wystarczy jedynie na tanie żarcie, chlanie i ćpanie (nie da się już w rok zarobić w Niemczech ponad 100 minimalnych polskich wypłat i za to postawić dom pod miastem);

-dzisiejsza bieda jest spowodowana ich lenistwem (dekady niewydajnej, nieefektywnej pracy oraz emerytura dla chętnych zrobiły swoje);

-rynek matrymonialny jest tak zniszczony, że podczas gdy przeciętny facet 5-6/10 nie może nawet pomarzyć o randce zakończonej czymś innym niż wizytą w restauracji, za którą w pełni zapłaci, tak już kobiety 2-3/10 mają dziesiątki "adoratorów", a nawet jeśli żaden z nich im nie opowiada, to są w stanie pojechać na weekend do dowolnego miejsca w Europie, wrócić zbrzuchacone i resztę życia spędzić jako samotne mamusie na pełen etat;

-więcej zasiłków nie zlikwiduje biedy, a tylko ją pogłębi oraz rozszerzy na kolejne pokolenia;

-dobra nauka nic nie daje;

-Polska reprezentacja w piłce nożnej jest bardzo słaba;

-[miejsce na twój pomysł]

pokaż spoiler #prl #polska #zwiazki #zarobki #emigracja #przegryw #depresja #ekonomia
pokaż całość

PRL w skrócie ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#heheszki #humorobrazkowy #prl #komunizm #gry #workersresources

źródło: ei_1648977008062.png

Pamiętacie takie dywany PRL'owskie? ( ͡º ͜ʖ͡º)
#dywany #dywan #moda #trendy #prl #historia #ciekawostki #nostalgia #heheszki #alladyn #ukraina #rosja #ciekawostki #kultura pokaż całość

źródło: dywany_twojej_babki.png

Dobra, zasady znacie: ostatnia cyfra po zaplusowaniu oznacza czekoladkę z PRL-u, w której towarzystwie spędzicie miło poniedziałkowe popołudnie. Czestujcie się można brać po dwie( ͡° ͜ʖ ͡°)

pokaż spoiler Numer 9 jest zapewne nadziewany masą do kremówki ( ͡~ ͜ʖ ͡°) #prokuraturaboners


pokaż spoiler #losowanie #ladnapani #slodkijezu #czekoladaboners #heheszki #humor #humorobrazkowy #czarnyhumor #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #prl #komunizm #spolem #czekolada #jedzenie #slodycze
pokaż całość

źródło: ei_1648460016721.jpg

Dwusuwowa królowa szos i poboczy

czyli

FSO/WSM/FSM Syrena 100/101/102/103/104/105

W końcu nadszedł ten dzień - na swój warsztat prześmiewczo-rozrywkowo-edukacyjnego tagu wziąłem Syrenę, wyrób samochodopodobny i nieśmieszny żart, który jeszcze kilkanaście lat temu był możliwy do spotkania na zewnątrz , a teraz w muzeum lub na spotach klasyków; środek lokomocji wywołujący spektrum emocji, wspomnień, dowcipów oraz mitów, uważany za pierwszy i jedyny rodzimy powojenny samochód osobowy – bo pierwszym RODZIMYM POWOJENNYM był STAR 20, zaś Warszawa była licencyjna.

Historia Syreny rozpoczyna się w 1953 roku – wówczas jak wiemy z lekcji historii lub pewnego dowcipu, zmarł na szczęście Stalin, trzymający za mordy i sprawujący mniej lub bardziej bezpośrednio żelazną ręką pół Europy, w tym i nas. Jego śmierć po początkowym mniej lub bardziej udawanym smutku przyniosła odwilż i pewne rozluźnienie w państwach satelickich – wówczas produkowaliśmy licencyjne Warszawy i Lubliny oparte o fspaniałom radzieckom tehnike , przeznaczone głównie dla służb państwowych i z rzadka dla osób prywatnych – nie było nic dla zwykłego Kowalskiego, jemu musiała wystarczyć komunikacja miejska i rower Ukraina lub poniemiecki o ile wtedy był. Wówczas to rzucono pomysł samochodu popularnego, który w myśl partyjnej nowomowy miał oszczędzać czas przy wykonywaniu czynności służbowych i wypoczynku, przeznaczony dla racjonalizatorów, inteligencji i robotników - jakkolwiek ta kwiecista nowomowa [TEN FRAGMENT ZOSTAŁ WYCIĘTY PONIEWAŻ a)nikogo to nie obchodzi b)jest nacechowana wulgaryzmami a moderacja ich nie lubi c)autor wpisu usunięty przez komentarz d)OPEL ASTRA na całe życie a TOYOTA COROLLA TOYOTA COROLLA] byłaby niedorzeczna, tak pokazywała że taki środek transportu by się przydał w społeczeństwie, nawet jako element wątpliwej czasem nagrody patrz Zaporożec i ZAZ Tavria.

Pomysł zyskał akceptację Dawida Junga, dyrektora technicznego Centralnego Zarządu Przemysłu Motoryzacyjnego – pierwsze prace ruszyły w kwietniu ’53 w FSO, fabryce która miała aspiracje sięgające wyżej niż manufaktura GAZa Pobiedy – do projektu nowego pojazdu wzięto między innym Stanisława Panczakiewicza, przedwojennego konstruktora i osobę odpowiedzialną za wspomnianego Stara i Lux-Sporta, czy Stanisława Łukaszewicza, stawiającego pierwsze kroki w polskiej motoryzacji. Za silnik odpowiadał Fryderyk Bluemke z bielskiego WSM, zaś pieczę sprawował Karol Pionner, główny kierownik Działu Głównego Konstruktorów FSO. Oprócz nich w pracach uczestniczył w roli konsultantów Karol Dębski z CZPMot-u czy Jerzy Werner z BKPMot (Biura Konstrukcyjnego Przemysłu Motoryzacyjnego).

pokaż spoiler nad samym pomysłem „samochodu popularnego” Pionner, Panczakiewicz czy Bluemke mieli luźno rozważać rok wcześniej, tj. latem 1952


Za swoistą inspirację posłużyła IFA F9, z której „zapożyczono” projekt podłogi, skrzyni biegów oraz koncept dwudrzwiowego sedana z zawieszeniem opartym o resory oraz z dwusuwowym silnikiem umieszczonym z przodu i napędzającego przednie koła – tutaj jednak zaznaczę iż we wczesnych pracach koncepcyjnych rozważano także silnik czterosuwowy z przodu i napędzający tylne koła lub tylnosilnikowca jak chociażby Polski Fiat 126p; w układzie napędowym zastosowano tak zwane „wolne koło”. Przyszłą konstrukcję w myśl cięcia kosztów planowano zunifikować z Warszawą – użyto między innymi układu hamulcowego (bębnowy), elektrycznego czy kierowniczego, czy też wnętrza, na czele z klamkami i zawiasami drzwi oraz kierownicy czy wskaźników; ponadto, w ramach planowego bycia „samochodem popularnym”, miała otrzymać silnik o pojemności do 1 litra oraz mocy 22 KM; według założeń, taka jednostka w zupełności miała wystarczyć. Gotowe przedprototypowe podwozia były gotowe późną jesienią 1953 roku; pierwsze dwie wersje nadwozia Syreny były gotowe odpowiednio w Sylwestra ’53 roku oraz pod koniec stycznia 1954 roku.

ale jak to dwie wersje nadwozia?

Przy budowaniu uznano, że najlepiej zrobić 4-osobowe, 2-drzwiowe nadwozie oparte o ramę, z elementami blacharskimi z Warszawy oraz zastosowanymi DREWNIANYMI elementami nadwozia – tak, drewnianymi, niczym w przedwojniu kierwamać XD Dość powiedzieć że powstały dwie wersje nadwozia, jedna autorstwa Panczakiewicza, zaś druga Łukaszewicza – ta pierwsza zakładała w większości drewnianą karoserię, z nielicznymi elementami metalowymi, przypominającą wczesną wersję Syreny; ta druga, powstała wskutek niezadowolenia większości osób w projekcie z Łukaszewiczem na czele i bazująca na wykorzystaniu większej ilości blachy, miała nieliczne drewniane wstawki i przypominała pomniejszoną Warszawę. Wynik kłótni rozstrzygnięto na korzyść Panczakiewicza, jednak przyznano rację Łukaszewiczowi, że „skarpeta” powinna w większości składać się z metalu, a nie drewna. Zbudowano kolejny prototyp, uwzględniający wcześniejsze uwagi. Jak wspominał po latach Łukaszewicz, przy budowie „mniej drewnianych” prototypów, toczono zażarte spory o każdy kawałek drewna w nadwoziu – drewniany został tylko dach, który miała dostarczać rozbudowana stolarnia w lubelskim FSC. Stylistycznie karoseria była mieszanką ówczesnych trendów i miszmaszem wzorowanym na RFN-owskich wozach.

Jeśli chodzi o silnik, to sprawa przedstawia się dość prosto, chociaż narosły wokół niej mitologie – do napędu prototypów wykorzystano silnik autorstwa wspomnianego Bluemkego, o oznaczeniu S-14, którego protoplastą był chłodzony cieczą silnik S-10, motor wykorzystywany w wojskowych łodziach desantowych, krótko produkowany w Wytwórni Sprzętu Mechanicznego. Obie jednostki były spokrewnione z silnikiem S-82, jednocylindrowym dwusuwem chłodzonym dmuchawą, który napędzał motopompy czy też ciągnik rolniczy Dzik – prawdopodobnie stąd wziął się mit Syreny z silnikiem motopompy. Wracając, silnik S-14 ukazał szereg wad, toteż inżynier Jan Kubica, który brał udział w pracach nad „S-14”, przekonstruował go i stworzył S-15. Inna sprawa że silniki 2T poza wysokim momentem nie miały żadnych zalet i się nadawały do napędzania kos, a nie samochodów czy wyrobów samochodopodobnych XD.

pokaż spoiler sama plotka miała być rozpuszczona jakoby przed tym aby Czechosłowacja czy NRD nie blokowały polskiego „projektu na boku”, ale to blokowanie prawdopodobnie nigdy nie miało miejsca XD


W międzyczasie Syrena została wystawiona na Międzynarodowych Targach Poznańskich w 1955, gdzie zdobyła zainteresowanie, a także prowadzono testy drogowe, których finałem był sławny rajd Syren z ‘55 roku, w którym udział wzięły prototypy wraz z zagranicznymi Panhard Dyna, Goliath 700 E, IFA F9 czy DKW 3=6 jako wozy porównawcze, czy też STARy 20 i prototypowa Warszawa Pickup jako wozy techniczne. Dość powiedzieć że w czasie rajdu na jednym z ostrzejszych zakrętów Panczakiewicz wypadł skarpetą z zakrętu i dachował – wprawdzie nic poważniejszego się nie stało – najbardziej widoczny był zerwany dermatoid z dachu – ale późniejsza analiza przekoziołkowanej Syreny w warsztacie przekonała konstruktora do zaniechania pomysłu drewnianej konstrukcji dachu. Ostatecznie rajd Syreny był sukcesem i pokazywał potrzebę i kierunek dalszych prac nad konstrukcją. Podobnie było przy nieco późniejszej jeździe długodystansowej w 1959 roku, gdzie ledwo co produkowaną Syrenę dziennikarze mieli skwitować mianem udanej konstrukcji, ale o niskiej jakości .

Wytwarzanie Syreny – bo przy wczesnych modelach trudno mówić o jakiejkolwiek produkcji seryjnej – rozpoczęło się po perturbacjach oraz uchwalaniu planów produkcyjnych w marcu 1957 roku, wytworzeniem 200 egzemplarzy „serii próbnej”; część sztuk sprzedano w nowo powstałym Motozbycie po mocno obniżonej cenie – powodem były ciągłe usterki. Mniej więcej w tym samym czasie podjęto decyzję o zawieszeniu produkcji Mikrusa, tylko nieco tańszego od Syreny. Rok później wyklepano 660 sztuk, zaś od 1959 roku produkcja i „jakość” systematycznie rosła; przykładowo, od 1958 blachy tłoczono na prasie, a nie wyklepywano ręcznie. Wraz z nią wprowadzano kolejne modyfikacje, które nie od razu się pojawiały wraz z danym modelem – przykładowo, wczesne egzemplarze „103” miały zbiornik paliwa dalej pod maską, chociaż późniejsze miały przeniesione na tył; z niewprowadzonych modyfikacji warto wspomnieć o płycie podłogowej (!!!) czy rozważanym czterosuwowym silniku S-17, wywodzącym się z „S-16”, napędzającej Syrenę Sport. Względem wersji „seryjnych” prototypy różniły się większym przywiązaniem do detali, bagażnikiem dostępnym wyłącznie z kabiny – seryjne miały normalną klapę bagażnika, a także bardziej „dorosłą” deską rozdzielczą, kontrastującą z produkcyjną blaszaną, gdzie poza nożnym przełącznikiem świateł, pedałami w grodzi – Wartburg 1.3 pozdrawia XD - paroma cięgnami, trzema lampkami i wskaźnikami nic nie było. Przez cały okres produkcji wymiary nieznacznie różniły się w poszczególnych modelach, jednak zazwyczaj wynosiły 4.08 metra długości, 1.5 metra szerokości i 1.5 metra szerokości; waga wahała się w okolicach 875-950 kilogramów.

- Syrena 100 – pierwsza wersja, nazwana „100” później, względem odróżnienia od modelu 101; wówczas przyjęto metodologię numeracji rezerwując cyfry powyżej „100” dla Syreny, zaś „200” dla Warszawy. Tworzona w latach 1957-60 charakteryzowała się klapą bagażnika sięgającą do dolnej krawędzi karoserii, zamkiem tylko z prawej strony (to trwało do modelu 104 włącznie XD) czy też „wędrującą” wycieraczką – trafiały się egzemplarza z pojedynczą montowaną na górnej lub dolnej krawędzi. „100” napędzał dwusuwowy silnik S-15, który poprzez czterobiegową NIESYNCHRONIZOWANĄ skrzynię manualną napędzał przednie koła; w tej specyfikacji, Syrena osiągała prędkość maksymalną 100 km/h, oraz prędkość podróżną 70-80 km/h.
- Syrena 101 – druga „produkcyjna” odmiana, pierwsza z cyfrą jako oznaczeniem modelu; produkowana w latach 1960-62. Wprowadzono wiele zmian w konstrukcji pokroju zastąpienia amortyzatora ramieniowego teleskopowym, zmianie rozmiaru kół z 16 cali na 15, dodanie pompy paliwa, zmiana gaźnika z Jikova na BFV, sposobu mocowania chłodnicy czy inne dywaniki i „parapety” we wnętrzu. „101” wraz z „102” brały udział w Rajdzie Monte Carlo, gdzie największym ich sukcesem było dojechanie do mety.
- Syrena 102 – kolejna odmiana, wprowadzona w 1962 roku, której głównym wyróżnikiem były inne tylne światła i pas, pionowa wnęka na koło zapasowe w bagażniku, skrócona klapa bagażnika oraz doły drzwi i dodane listwy progowe, a także dwubarwne malowanie nadwozia. Oprócz dwucylindrowego dwusuwa w ofercie trafił się trzycylindrowy dwusuw z Wartburga o mocy 40 KM – odmiana ta, o nazwie 102S charakteryzowała się nieco bogatszym wykończeniem; ten sam silnik wstawiano w kolejnym modelu, o oznaczeniu 103S.
- Syrena 103 – kolejny lifting, wprowadzony w 1963 roku – z zewnątrz różnił się od „102” inną atrapą chłodnicy w postaci siatki a nie poziomych poprzeczek jak wcześniej; przeniesiono zbiornik paliwa z komory silnika na tył, wskaźnik ładowania prądu zastąpiono wskaźnikiem poziomu paliwa, przekonstruowano tylne zawieszenie (dodano amortyzatory teleskopowe), a także zaczęto stosować silnik S-150, wzmocnioną wersję ”S-15”, generującą AŻ 30 KM. Poprawiono zabezpieczenie antykorozyjne karoserii oraz poszerzono paletę lakierów; w późniejszych egzemplarzach usunięto ozdobne kły ze zderzaków.
- Syrena 104 – ostatnia odmiana „kurołapa”, wprowadzona w sierpniu 1966 roku i napędzana silnikiem S-31, trzycylindrowym dwusuwem generującym 40 KONI mechanicznych – dzięki temu „104” mogła rozpędzić się do 120 km/h; ponadto przy tej wersji miano poprawić trwałość przegubów napędowych.

pokaż spoiler sam silnik był dziełem Bluemke i inż. Jerzego Sławika – Sławik kontynuował jego konstruowanie po śmierci Bluemkego w katastrofie lotniczej w 1962


Zaczęto stosować w pełni ZSYNCHRONIZOWANĄ skrzynię biegów. Część późnych egzemplarzy wytworzono w bielskim WSM/FSM w ramach wdrażania pracowników do produkcji Syren i sralczana. Na bazie „104” powstały wczesne egzemplarze R-20 czy Bosto. Prototyp „104” powstał już w 1961 roku i posiadał drzwi zawieszone na słupku „A”, a także silnik S-31 i synchronizowaną skrzynię „czwórkę”.
- Syrena 105 – ostatnia „wersja ̶n̶i̶e̶d̶o̶rozwojowa”, produkowana początkowo w FSO, a później przeniesiona do WSM/FSM. W KOŃCU NORMALNE DRZWI I ZAMKI Z OBU STRON XD zrobione na podstawie mechanizmów z coraz mocniej zadomowiającego się w FSO Polskiego Fiata 125p. Ponadto wprowadzono wersję Lux, mającą biegi w podłodze, dodatkowe tylne światła odblaskowe czy też miejsce na radioodbiornik (hura! XD); późne egzemplarze miały czarne osłony piast przejęte z R-20 oraz czarną ramkę grilla. Najdłużej wytwarzana odmiana, bo w latach 1972-1983, to jest do „śmierci” Syreny, jaka miała miejsce 30 czerwca ’83 roku.

Przez cały okres produkcji wyprodukowano ponad 521 tysięcy egzemplarzy Syreny; do naszych czasów zachowała się część egzemplarzy, prawdopodobnie najwięcej późnych „105” i „104”; ona sama była przeznaczona na krajowy rynek, chociaż niektóre egzemplarze były prywatnie wyeksportowane za granicę. Na bazie „skarpety” powstały wspomniane wersje dostawcze R-20 i Bosto, chociaż także stworzono prototypy wersji Kombi, Mikrobus czy innych. Podczas zbyt długiego życia – na początku pożądana, pod koniec pogardzana i wyśmiewana – doczekała się wielu przydomków jak przytaczana wyżej „skarpeta” od zapachu spalin dwusuwa, poprzez „królowa szos” związane z ostrożnym, wręcz dostojnym przemieszczaniem w trosce o przeguby czy też „królowa poboczy”, związana z ciągłymi awariami w trasie oraz wrastaniem na poboczach czy parkingach. Syrena przez cały okres zmagała się z niską jakością podzespołów oraz montażu, spowodowanego m.in. przez nieprzeszkolonych pracowników, przez co nie miała najlepszej opinii pośród użytkowników – nierzadko trafiały się awarie w trasie, zaś sam silnik był obliczany na przebieg około 50-70k BEZ REMONTU KAPITALNEGO XD. Archaiczna i prymitywna konstrukcja oraz niski wolumen produkcji przegrywały z nowszymi kaszlakiem czy kredensem - o ile „sraluch” przegrywał z „królową pobocza” pod względem ładowności czy miejsca w środku, o tyle wygrywał pod względem konstrukcyjnym czy „przyjazności” do kierowcy, a 125p zostawiał w tyle „skarpetę”. Obecnie Syrena doczekała się statusu zabytku, auta kultowego oraz łatki „najdłużej produkowanej prowizorki”; „żerańska motopompa” była obecna w filmach, serialach czy nawet grach. Na fali sentymentu kilkukrotnie próbowano stworzyć nową Syrenę , ale próby nie wychodziły poza fazę prototypów.

#autakrokieta #fso wyjątkowo #samochody #motoryzacja #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #prl #syrena

pokaż spoiler Źródła: „Syrena – Samochód popularny” z książki autorstwa S. Drążkiewicza; „Syrena 100-103”, „Syrena 104” oraz „Syrena 105” z książki Z. Podbielskiego „Samochody osobowe krajów socjalistycznych”, rozdział „Polska”; „Leksykon Polskich Samochodów Osobowych 1951-2002”, rozdział „Syrena”, autorstwa G. Rutki; „Świecki cud na Żeraniu” autorstwa R. Borowieckiego, z czasopisma „Classic Auto”, nr 183; „Najtrwalsza z prowizorek” autorstwa J. Pilcha, z czasopisma „Automobilista”, nr 3/2022 (261); „Punkty na zachętę” autorstwa S. Szelichowskiego, z czasopisma „Motor”, nr 2/2005 (przedruk oryginalnego artykułu z 1963r); „Kulisy Syreny” autorstwa Zbigniewa D. Skoczka, z czasopisma „Motor”, nr 1/1998; Automobilownia https://automobilownia.pl/przejazdzka-po-godzinach-skarpety-na-zmiane/


na zdjęciu prototyp Panczakiewicza (z prawej) i Łukaszewicza (z lewej) pokaż całość

źródło: FSO Syrena I-II Prototypy.jpg

1095 + 1 = 1096

Tytuł: Gierek i jego czerwony dwór. Partia, rodzina, towarzysze
Autor: Iwona Kienzler
Gatunek: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ocena: ★★★★★★★☆☆☆
Wydawnictwo: Storybox.pl
Forma książki: audiobook

Standardowa biografia Edwarda. Dość szczegółowo opisane lata młodości i początki kariery partyjnej. Mało szczegółów z codziennego życia z czasów, gdy był I sekretarzem w Katowicach, a potem I sekretarzem KC PZPR. Autorka opisuje również współpracowników Edka, w tym "małego Edka", "krwawego Macka" i Jaroszewicza. Do tego dochodzą osoby z kręgu rodzinnego: żona, synowi i ich małżonki. Generalnie nic nowego, dla osoby, która zna realia, ale całkiem przyzwoita pozycja dla osoby, która dopiero zapoznaje się z tematem. W mojej ocenie lepsza niż "Gierek: człowiek z węgla".
Lektor przyzwoity.

#bookmeter #legimi #biografiabookmeter #historia #prl pokaż całość

źródło: s.lubimyczytac.pl

Tak się kiedyś tankowało #paliwo a nie jakieś nowomodne wynalazki, srajłocze zbliżeniowe, karty Vitay&Spierdalay wałpałery i inne bzdury dla #boomer
Wszystko było prostsze i ludzie były szczęśliwe ( ͡°( ͡° ͜ʖ( ͡° ͜ʖ ͡°)ʖ ͡°) ͡°) ¯\_(ツ)_/¯

#gimbynieznaja #prl #takaprawda

Targuje tez #czarneblachy (╯°□°）╯︵ ┻━┻ pokaż całość

źródło: image.jpg

Co łączy tag #dodupyzpapierem i papier z pewnej reklamy Velvet? Nigdy się nie kończy. Tsss xD

Chciałbym zaznaczyć, że żaden artykuł czy test nie jest sponsorowany przez producenta produktów higienicznych (jeszcze) i w sumie temat srajtaśmy jest długi, tak długi jak wstęgi papieru toaletowego firmy Velvet o jakże trafnej nazwie "Najdłuższy" w cenie 9,99zł za paczkę 4 rolek, które odpowiadają aż 12 rolkom zwykłego papieru! xD

Dobra, #heheszki na bok i zapraszam do kolejnego wpisu na tematy okołodupne, tj. kontynuację historii papieru, tym razem w Polsce.

Historia papieru toaletowego w Polsce jest niezbyt długa, no i szara, jak papier, którego zawsze brakowało. Udało mi się dotrzeć jedynie do niewielu informacji na tematy historycznie nawiązujące do srajtaśmy w kraju nad Wisłą. A szkoda, bo okazuje się, że aktualnie Polska jest, krótko mówiąc, potęgą w eksporcie!

Wiedzieliście, że według danych GUS roczna produkcja to około 404 tysięcy ton, z czego (według Eurostatu) około 80 tysięcy ton przeznaczone jest dla zagranicznych odbiorców? No, robi wrażenie. Do tego wartość rynku wyrobów higienicznych w kraju to około 1,6mld złotych. Z raportu banku Pekao na temat polskiego przemysłu papierniczego na rok 2020 wynika, że Polska jest w czołówce jeśli chodzi o udział w produkcji srajtaśmy w Unii, z wynikiem 8,7%. A jak to było kiedyś?

Pierwsza papiernia w Polsce powstała w 1898 roku w miejscowości Klucze. Kluczewska Fabryka Papieru specjalizowała się w produkcji papieru do druku, pisania i pergaminu. Niestety rozwój przybytku przerwał wybuch I Wojny Światowej. Po roku 1924 kiedy fabryka została doceniona złotym medalem na wystawie w Paryżu, zakład stopniowo modernizowano. W roku 1945 właścicielem fabryki została Polska Republika Ludowa, natomiast w latach 50 przedsiębiorstwo otrzymało nową nazwę - Fabryka Celulozy i Papieru im. Jarosława Dąbrowskiego. W latach 60 powstała tam pierwsza w kraju linia produkcyjna srajtaśmy   (⌐ ͡■ ͜ʖ ͡■)

W roku 1975 w papierni pojawił się nowy nabytek: nowoczesny automat firmy Hobema, który pozwolił na udoskonaloną produkcję wysokiej jakości* papieru toaletowego.

*jak na tamte czasy, bez porównania z dzisiejszymi 5 warstwami balsamowanego papieru.

Jednak to rok 1976 był przełomowy. Uruchomiona została pierwsza w Polsce Austriacka maszyna papiernicza firmy Voith. Pozwalała ona na produkcję wysokiej jakości produktów: od chusteczek higienicznych, po ręczniki i papier toaletowy. Wydajność: 20 ton rocznie, co na tamte czasy było całkiem niezłym wynikiem.

W roku 1991, dokładniej 1 lutego zakłady zostały przekształcone w spółkę akcyjną Skarbu Państwa. Nowemu tworowi nadano nazwę Kluczewskie Zakłady Papiernicze.

W 1997 roku zespół specjalistów, zatrudnionych przez ówczesnego głównego akcjonariusza spółki - amerykańską korporację International Paper, stworzył i wprowadził na rynek markę Velvet.

A w okresie PRLu? Brakowało wszystkiego, jakby przenieść w czasie Kononowicza, to zostałby prorokiem. Gospodarka socjalistyczna w kraju była niewydolna w takim stopniu, że papier toaletowy był towarem deficytowyn (wręcz ekskluzywnym) aż do końca lat 80.

Śmieszne czy nie, mądre głowy na wysokich stołkach obliczyły, że na jednego obywatela powinno przypadać 7 rolek srajtaśmy rocznie. Tyle też produkowano, nie mniej i nie więcej. Chociaż mówiło się, że w różnych regionach kraju te liczby były inne, po 4 czy nawet 0,07 rolki na osobę (licencja na podcieranie? xD). Bardzo często jednak uważano, że to było celowe działanie władzy, aby upodlić Kowalskiego.

Co ciekawe, różne ministerstwa rządowe jako powód problemów z dostępnoscią papieru (nie tylko toaletowego) podawały większe jego zużycie, szczególnie na wsi.

Przy zakładach pracy powstawały nawet komitety do spraw oszczędności papieru. W skupach makulatury kurs był następujący: 10kg gazet - 1 rolka papieru (inne źródła podają 1kg lub 3kg makulatury) Polacy w domach produkowali papier sami. W tym celu wyrwaną kartkę z gazety zgniatali w kulkę i prostowali i tak kilka razy. Nie był to produkt delikatny, ale przynajmniej brudził dupsko farbą drukarską   ( ͡° ͜ʖ ͡° )つ──☆*:・ﾟ Były też opcje moczenia, suszenia, gniecenia, prostowania i cięcia w paseczki stron z kolorowych pism. Te jednak zatykały rury kanalizacyjne ( ͡° ʖ̯ ͡°)

W kraju popularne były szalety publiczne, w których kultowa "babcia klozetowa" zadawała każdemu tylko jedno (lub dwa) pytania: po co przyszliśmy i jak ekhm grubo xD Cennik posiadał tylko dwie lub trzy pozycje: jedyneczka 1zł, dwójeczka 2zł i mycie rąk 1zł. Dodatkowo do dwójeczki (ale to nie wszędzie) zadawane było pytanie: "na grubo, czy na cienko?" W zależności od odpowiedzi, człowiek w nagłej potrzebie otrzymywał dwa lub trzy (inne źródła mówią o jednym lub dwóch) listki srajtaśmy.

Do dzisiaj zachowało się powiedzenie z tamtych czasów, że życie w PRL było „szare jak papier toaletowy i długie jak kolejki po niego”.

A jak z jakością? No papier był szary, szorstki, nieprzyjemny w dotyku. Na szczęście nie posiadał drzazg (ʘ‿ʘ) Warstwy? Jedna, ciągła wstęga (na perforacje trzeba było poczekac kilka lat dłużej). Do tego sztywna i szorstka. Zapach? Przeważnie makulatury, bo z tego był zrobiony szary papier, zdarzały się jednak partie o dość specyficznym smrodku produkcyjnym.

Poza tym nie było nic innego (oprócz podmywania) więc jak udało się zdobyć ten cud techniki zwany srajtaśmą, to człowiek cieszył się jak dziecko z cukierka. Takie to były początki. A dzisiaj? Przesyt, 2,3,4, a nawet i 5 warstw, rolki po 220 listków, 18 metrów. Lawendowe, różane, rumiankowe, you name it.

Źródła
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

#dodupyzpapierem #papierowelove #gruparatowaniapoziomu #prl pokaż całość

źródło: CM_20220317181134365.jpg

PRL. Ponadczasowy żart rysunkowy Mleczki z lat 80. ub. wieku
#humorobrazkowy #zart #prl #polska #sztuka #kultura

źródło: oknotest.pl

#ukraina #rosja #wojna #prl #heheszki

GIF

źródło: i.4cdn.org (1.17MB)

Do katastrofy doszło o godzinie 11:15. W pobliżu warszawskiego lotniska Okęcie. Samolot wracał z Nowego Jorku. Piloci stracili kontrolę nad maszyną. Po kilkudziesięciu sekundach bezwładnego opadania, samolot ściął prawym skrzydłem drzewo i uderzył w powierzchnię pokrytej lodem fosy, otaczającej zabudowania XIX-wiecznego wojskowego fortu. Oficjalny komunikat podawał, iż przyczyną katastrofy były wady materiałowe i technologiczne wału silnika nr 2. W wyniku oględzin części zniszczonego samolotu ustalono, że powodem była wada konstrukcyjno-wykonawcza wału silnika, który zawierał tzw. karb będący powodem spiętrzenia naprężeń i zmęczenia materiału, w efekcie czego nastąpiło pęknięcie wału silnika.

W największej katastrofie lotniczej ówczesnej Polski śmierć poniosło 87 osób. Na pokładzie „Mikołaja Kopernika” znajdowali się m.in. polska piosenkarka Anna Jantar, amerykański etnomuzykolog Alan Merriam oraz członkowie amatorskiej reprezentacji bokserskiej USA,

Zbiorowy grób ofiar tragedii z 14 marca 1980 r. znajduje się na Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie,

Źródła: Muzeum Historii Polski, Wikipedia

#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #prl #lotnictwo #wypadek #katastrofa pokaż całość

źródło: katastrofa.jpg

Trzeci bliźniak dostawczy

czyli

FSO Furgon

Przy okazji ostatniego wpisu o furgonach na bazie Warszawy wspominałem o Żuku i Nysie, pojazdach dostawczych, służących głównie do dostarczania lub przewożenia towarów lub osób, tak potrzebnych w powojennej Polsce, cierpiącej na braki dosłownie wszystkiego. Zanim wdrożono produkcyjne modele nyskiego oraz lubelskiego dostawczaka, w żerańskiej fabryce pracowano nad własnym samochodem dostawczym, będącym punktem wyjścia do późniejszych konstrukcji.

Historia FSO Furgonu rozpoczyna się w 1955 roku – wówczas to na zlecenie Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego działy konstruktorów fabryk FSO, FSC i ZBNS (późniejsze FSD/ZSD i inne) otrzymały zadanie opracowania samochodu dostawczego o ładowności 900 kilogramów, opartego o Warszawę M20, która od 1953 roku zaczęła otrzymywać części polskiej produkcji, a nie z radzieckich dostaw. Wykorzystanie części z produkowanej garbuski było istotne pod kątem unifikacji czytaj cięcia kosztów, chociaż wychodziło to bokiem – nie dość, że produkowane krajowe opony o rozmiarze 16 cali miały za małą nośność do dostawczaka – między innymi z tego powodu Syrena Mikrobus miała nie doczekać się produkcji – to jeszcze problem stanowiło zawieszenie czy konstrukcja podwozia z samochodu osobowego.

Pomimo tych trudności stworzono prototyp z zamkniętym nadwoziem typu furgon, lekko wzorowany wizualnie - lekko bo sam sprawiał wrażenie miksu Żuka i Nysy - na DKW Schnellasterze 3 - dekawka miała przedni napęd i silnik dwusuwowy, zaś FSO Furgon - dolniaka M-20 oraz tylny napęd. W podwoziu zastosowano ramę podłużnicową z niezależnym zawieszeniem z przodu oraz tylny most i resory z tyłu. Z kolei góra pojazdu było stalowej konstrukcji, z charakterystycznie ściętymi przednimi drzwiami kurołapami oraz jednoskrzydłowami drzwiami w tylnej ścianie prototypu, umożliwiająca dostęp do przestrzeni ładunkowej z drewnianą podłogą.

pokaż spoiler ten patent z drewnianą podłogą przewijał się także w Warszawie Pickupie czy w Nysie XD


Pewną ciekawostką była pojedyncza(!) wycieraczka obejmująca jednolitą szybę przednią tuż przed wzrokiem kierowcy. Pomiędzy dwuosobową kabiną a przestrzenią ładunkową zamontowano ruchomą przegrodę. Dolnozaworowa jednostka znajdowała się pomiędzy fotelami kierowcy i pasażera – pod pierwszym znajdował się akumulator, zaś pod drugim skrzynka z narzędziami.

Jeśli chodzi o mechanikę – cóż, samochód korzystał z większości podzespołów „M20”, na czele z silnikiem i układem napędowym, elektryką, wyposażeniem wnętrza, układu kierowniczego i hamulcowego, wspomniane zawieszenie i ogumienie czy też układ elektryczny. Samochód mierzył 4.15 metra długości, 1.74 m szerokości i 2.1 metra wysokości; ważył 1450 kilogramów i mógł zabrać dwie osoby i 800 kilogramów ładunku. Prześwit wynosił 230 milimetrów, zaś rozstaw osi 2.7 metra. Kąt natarcia i zejścia wynosił odpowiednio 50 oraz 33 stopni. Maksymalna prędkość wynosiła 102 km/h; średnie zużycie paliwa oscylowało wokół 12-13 litrów na 100 kilometrów.

W międzyczasie z FSO do FSC przekazano podwozie, które posłużyło do budowy Żuka; podobnie postąpiono w Nysie, gdzie na jego bazie zbudowano własnego dostawczaka. Nieco później, bo w ’57 roku, zbudowano drugi prototyp z autorskim reduktorem DKG FSO, który skierowano na testy i badania, podczas których przejechano 10 tysięcy kilometrów. Pomimo tego że wyniki były zachęcające – chociaż konstrukcja wymagała wprowadzenia wielu poprawek – a samochód pomimo niezbyt wygodnej pozycji za kierownicą to sprawnie się przemieszczał i był w miarę prosty w obsłudze, to dalsze prace nad Furgonem zarzucono i skupiono się na modernizowaniu Warszawy czy Syreny.

#autakrokieta #fso #samochody #motoryzacja #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #prl

pokaż spoiler Źródła: „Leksykon Polskich Samochodów Dostawczych i Terenowych 1955-1995”, rozdział „Żuk”, autorstwa G. Rutki; Samochody-specjalne na podstawie A. Glajzer „Samochody Specjalne”, nr 9/2011 https://samochody-specjalne.pl/2020/07/30/historia-furgon-fso-inna-wersja-zuka/ oraz Automobilista https://www.auto-swiat.pl/wiadomosci/aktualnosci/zapomniana-konstrukcja-furgon-z-fso-rok-1957/9sj06ye
pokaż całość

źródło: FSO FURGON szkaluje.jpg

Furgon z pikapa i nie tylko

czyli

FSO Warszawa M20 Furgon JZNS/201-202F/204/224 Pocztylion

W latach 50. XX wieku w odbudowującej się po wojennych zniszczeniach Polsce liczyło się każde auto mogące służyć do przewożenia towarów. Braki spowodowane działaniami wojennymi minimalizowano dostawami pojazdów z wojskowego demobilu i eksportu, czy też uruchamiając produkcję Stara 20, licencyjnego Lublina 51, rodzimego Żuka czy Nysy, czy też wersją pickup Warszawy. Ta ostatnia, choć sprawdzała się nienajgorzej, to miała jedną wadę – nie miała stałego dachu; czasy opcjonalnych plastikowych nadbudówek w polskich pikapach nadeszły dopiero przy 125p pickupie i FSO Trucku. Nie bez znaczenia było też zapotrzebowanie na karetki do transportu chorych, czy też jako wozy techniczne.

Pierwszą próbę zbudowania furgonu, a raczej karetki, podjęto w Jelczańskich Zakładach Naprawy Taboru Samochodowego w 1957 roku. Za podstawę do furgonu posłużyła rozbita w wypadku M-20. W wyniku trzymiesięcznych prac przeprojektowano tylną część nadwozia – samochód otrzymał jednoskrzydłowe drzwi w tylnej ścianie otwierane na lewy bok, zmieniono mocowania resorów i amortyzatorów, zaś podłoga biegnąca na podłużnicach uległa obniżeniu, przez co z tyłu znajdowała się poniżej podłużnic nośnych. Zbiornik paliwa umieszczono pod fotelem kierowcy, zaś koło zapasowe pod podłogą – dzięki temu podłoga ładowni była płaska. Przednia część nadwozia do słupka „B” była taka sama jak w seryjnym modelu. Masa samochodu zwiększyła się o 300 kg względem 1360 kg pierwowzoru. Zbudowany prototyp Furgonu JZNS był później opisany w „Motorze”, zaś on sam był używany jako karetka pogotowia w pobliskim ośrodku zdrowia. Produkcji nie podjęto; dalsze losy prototypu nie są znane.

Drugą próbę zakończoną produkcją małoseryjną podjęto w 1960 roku. Wówczas postanowiono stworzyć zabudowę furgonową konstrukcji Jana Cichockiego z Centralnego Zarządu Transportu Samochodowego w Warszawie. Pomysł realizowano w Przedsiębiorstwie Transportu Samochodowego Łączności nr 2. Konstrukcja oparta o pickupa 200P była wykonana z blachy o grubości 0.75 mm, w której w tylnej części zastosowano klapę z szybą tylną z wersji pickup. Konstrukcja była łatwo demontowana, co pozwalało cofnąć przeróbkę samochodu. Łącznie wyprodukowano około 50 egzemplarzy takich furgonów, głównie na potrzeby służb pocztowych.

W podobnym czasie w FSO skonstruowano własną wersję furgonu o oznaczeniu 201F/202F, także opartą o pickupa, jednak z przedłużonym dachem. Główną różnicą w konstrukcji autorstwa inżyniera Łukaszewicza – tego samego co brał udział przy tworzeniu Syreny Sport – było dodanie dodatkowych drzwi z prawej strony, oraz zastąpienia dwudzielnych drzwi tylnych podnoszonych do góry i opuszczanymi na dół pojedynczymi podnoszonymi; niektóre egzemplarze miały jednak wspomniany wariant podzielonej klapy. Ponadto w bocznych ścianach wykonano przetłoczenia, które pozwalały wstawić dodatkowe okna – dodatkowo możliwość montażu tylnej kanapy pozwalała przerobić wersję towarową na towarowo-osobową (towos). Dzięki tej konfiguracji można było także stworzyć karetkę o oznaczeniu 201A/202A – ich wyszło około 1060 sztuk, zarówno do kraju, jak i na eksport. W późniejszym czasie, po wprowadzeniu modelu 203/204, wprowadzono zmodernizowane wersje 203/204F; w rolę sanitarek później wcieliła się wersja Kombi, o oznaczeniu 203/204A. Karetki na bazie pickupa produkowano w poznańskich Zakładach Napraw Samochodów; sanitarki posiadały „zamglone” szyby do 2/3 wysokości względem cywilnej wersji.

Ostatnią wersją furgonu, produkowaną na potrzeby własne, był Pocztylion, a dokładniej 204/224 Pocztylion. Założenia konstrukcyjne były podobne jak w żerańskim furgonie, jednak nieco inaczej je wykonano – przykładowo, tylna ściana Pocztyliona była bardziej pochylona powyżej tylnych burt, z lewej strony montowano stałe okno, zaś z prawej montowano seryjne prawe tylne drzwi z Warszawy – żerański 201F/202F miał boczne drzwiczki będące połączeniem dolnych seryjnych oraz dosztukowanej góry. Ponadto zastosowano charakterystyczne poziome przetłoczenia usztywniające. Część późniejszych egzemplarzy Pocztylionu otrzymało fiatowskie lampy w miejscu tych z Warszawy Pickup. Same auta malowano początkowo na kolor ciemnozielony, by w latach 70. zmienić go na ciemnorzułty.

Ze względu na dosyć intensywną eksploatację do dzisiaj zachowały się nieliczne, a raczej pojedyncze egzemplarze furgonów, zarówno tych z Żerania, jak i Pocztylionów czy 200F. Z kolei „następcami” sanitarek na bazie Warszaw były karetki na bazie Polskiego Fiata 125p i Poloneza – ale to temat na osobny wpis...

#autakrokieta #samochody #motoryzacja #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #fso #warszawa #prl

pokaż spoiler Źródła: „Leksykon Polskich Samochodów Osobowych 1951-2002”, rozdział „Warszawa”, autorstwa G. Rutki; „Karetki Pogotowia Ratunkowego PRL”. Rozdział „Fabryka Samochodów Osobowych”, autorstwa S. Drążkiewicza; Moto.pl na podstawie artykułu A. Glajzera z czasopisma „Automobilista”, nr 138 (10/2011) https://moto.pl/MotoPL/7,113204,10322529,warszawa-w-wersjach-furgon-i-kombi.html


na zdjęciu prototyp M20 Furgon JZNS pokaż całość

źródło: M20 JZNS.jpg

Tak obserwując konflikt w Ukrainie jestem pod ogromnym wrażeniem jak wytrzymała jest Ukraińska armia oraz stare, komunistyczne bloki z wielkiej płyty. Chyba nie ma co się bać że te nasze się posypią w niedługim czasie.

#wojna #ukraina #prl #mieszkaniedeweloperskie