Przepis na życie:
być młodym z umysłem mądrego starca.

#psychologia #filozofia #poradnik #medytacja #psychoterapia #tworczoscwlasna

Wytrzymałem już ok. 3 miesiące. To może najdłuższe #nofapchallenge . Kryzys miałem po ok. 1-1,5 miesiąca po rozpoczęciu, a obecnie już nie czuję potrzeby, by "spuścić z kija". Więc z plusów na pewno uwolnienie się od poniżającego nałogu i oszczędność czasu.

Niestety na razie nie mam większej energii do życia i nie zdobyłem tej super mocy chętniejszego i łatwiejszego nawiązywania kontaktu z kobietami, wydaje mi się nawet, że obecnie nawet bardziej unikam ludzi. Spotkałem się kilka razy z pewną dziewczyną, na początku sprawiała wrażenie chętnej do dalszego kontaktu, ale wystarczyło mi moment mniejszego zainteresowania z jej strony, by pojawiły się u mnie myśli, że nie ma sensu się z nią więcej spotykać. Dodam, że mimo zbliżającego się lv 30 nadal jestem prawiczkiem.

Jak u Was to wyglądało? Po jakim czasie zmieniło się Wasze życie i samopoczucie na lepsze?

Jednocześnie coraz bardziej przestaje odpowiadać mi styl życia, jaki wiodę. Ze względu na przeprowadzkę do innego miasta urwały mi się kontakty ze studiów i liceum, z rodziną widuję się co kilka miesięcy. Nie mam z kim spędzić weekendów, pojechać na koncert czy wyjechać na wakacje, a samemu po prostu nie mam na to ochoty. Nie widzę sensu przeżywania miłych chwil w samotności, ale także bez sensu wydaje mi się spędzanie czasu z przypadkowymi osobami, z którymi nie mam bliższych i swobodniejszych relacji, więc wolny czas zwykle spędzam w domu. Jest chociaż tyle dobrze, że w tym czasie robię sobie różne kursy internetowe, żeby się rozwijać zawodowo. Jednak za jakiś czas na pewno będę żałował, że byłem odludkiem i zmarnowałem wiele okazji do szczęśliwszego życia.

Myślałem, żeby rozpocząć psychoterapię poznawczo-behawioralną. Czy macie z tym jakieś doświadczenia?

#psychologia #psychoterapia #wychodzimyzprzegrywu #przegryw pokaż całość

#rozdajo miesiąc premium TOK FM przez WWW i telefon, wystarczy zaplusować niniejszy wpis.

A o czym można posłuchać w tym gnieździe obślizłych węży lewackiej propagandy?

O burzy oraz o tym, że do dziś fizycy nie do końca wiedzą, co się dzieje w chmurach: https://www.wykop.pl/wpis/32004125/ #burza #pogoda

#motoryzacja http://audycje.tokfm.pl/audycja/Codzienny-Magazyn-Motoryzacyjny/18

#sport

1. http://audycje.tokfm.pl/audycja/jeszcze-wiecej-sportu/16
2. http://audycje.tokfm.pl/audycja/przy-niedzieli-o-sporcie/28

#ksiazki np. o nieskandynawskich kryminałach: https://www.wykop.pl/wpis/31761455/

#fizyka kwantowa: http://audycje.tokfm.pl/temat/fizyka-kwantowa

O klasyce #film http://audycje.tokfm.pl/temat/Klasyki-dla-Grzesznikow

#nauka

1. http://audycje.tokfm.pl/audycja/Radiowa-Akademia-Nauk/200
2. http://audycje.tokfm.pl/audycja/homo-science/95

#psychoterapia http://audycje.tokfm.pl/audycja/Nasze-wewnetrzne-konflikty/232

O śmierci jako wyborze: https://www.wykop.pl/wpis/32004125/#comment-113496769

Jeśli ktoś bardzo chce, to nawet "ukochanego" przez Wypok Tomasza Lisa usłyszy, ale moim zdaniem trochę szkoda czasu akurat na Lisa przy tym, co wyżej wymieniłem. A to jedynie ułamek ciekawych, niepolitycznych treści w tym miejscu.

Losowanie przez mikrorandom w weekend, powodzenia :) pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: tok-fm-premium.jpg

No to lecimy #wezsielecz i do akcji.
Wczoraj miałam moje pierwsze spotkanie terapeutyczne, a drugą w życiu styczność z psychologiem. Stres oczywiście był ogromny bo iść do osoby, której w życiu się nie widziało i opowiadać o tym co leży na sercu nie należy do najłatwiejszych rzeczy nawet dla tak otwartej osoby jak ja.
To może od początku, terapia będzie prowadzona w nurcie poznawczo-behawioralnym jak już wcześniej wspominałam. Przy pierwszym wpisie pisałam, że byłam na jednej wizycie prowadzonej w nurcie psychodynamicznym i wiele osób odradzało mi to kierując właśnie do behawiorystów. Poczytałam o tym więcej, porozmawiałam z ludźmi który byli bardziej w temacie niż ja i faktycznie udowodniono badaniami, że nurt poznawczo-behawioralny jest najbardziej skuteczną formą terapii stąd też mój wybór.
Do tego konkretnego psychologa trafiłam dzięki jednemu Mireczkowi, który się do mnie odezwał i polecił Panią psycholog. Poszukałam o niej opinii w internecie oraz opisu prowadzonej terapii i bardzo do mnie trafił więc postanowiłam, że warto spróbować.

Od wcześniej wspomnianego Mirka dostałam kontakt mailowy i tak umówiłyśmy się na wczoraj.
Pierwsze wrażenie po wejściu do gabinetu (którym było mieszkanie w bloku) bardzo pozytywne. Miła, uśmiechnięta Pani po 30 z sympatyczną twarzą i taką profesjonalną aurą. Usiadłyśmy i jak to bywa w takich sytuacjach nie bardzo wiedziałam co mam powiedzieć i od czego zacząć. Na szczęście Pani psycholog wiedziała co robić. Spytała się o mój wiek i pierwsze co powiedziała, co bardzo mnie zdziwiło i w sumie mile zaskoczyło, że ma wrażenie, po naszej rozmowie telefonicznej, że mimo tak młodego wieku mam za sobą już jakieś przejścia i bagaż doświadczeń. Moja pierwsza myśl „TAK! Właśnie tak spostrzegawczej osoby szukałam!”. Opowiedziałam więc moją dotychczasową przygodę z psychiatrą, porozmawiałyśmy też o lekach, które obecnie biorę i tu wkroczyło małe przerażenie ze strony Pani psycholog, że jestem tak mocno obciążona farmakologicznie, bo im więcej leków tym trudniejsza walka żeby z nich wyjść. Niestety jak już wiecie, moje wczesniejsze leki przestały na mnie działać więc zaczęłyśmy rozmawiać o tym co działo się przez ostatnie 5 miesięcy i jak doszło do tego, że teraz jest tak jak jest.
W trakcie rozmawiania Pani Psycholog próbowała mnie poznać i zrozumieć mój punkt widzenia, przez cały czas wykazując się taką samą spostrzegawczością jak na początku. Zadawała pytania np. „Gdzie Pani czuje strach jak zaczyna się atak Paniki?”, myślę sobie „Jak gdzie???” i mówię, że czuje go po prostu w środku, lecz po chwili namysłu zrozumiałam, że ten strach zaczyna się w mojej głowie. Jak się okazało po chwili z biegiem czasu sama nauczyłam się walczyć z moimi atakami, odganiając złe myśli. Terapeutka była pod miłym wrażaniem tego, że sama dużo nad sobą pracuje i widzi, że jestem świadoma tego, że czeka nas ciężka walka, która nie zawsze będzie przyjemna.
I tak w ciągu tej godziny poruszyłyśmy bardzo wiele tematów, żeby mniej więcej mieć obraz tego nad czym trzeba będzie pracować i zobaczyć czy umiemy złapać wspólny język i się dogadać.
Na takiej terapii nikt nie powie wam, „Jesteś smutny to przestań.”, bardziej „Dlaczego jesteś smutny? Co powoduje ten smutek?” w ten sposób znajdujecie źródło problemu i staracie się je eliminować.
U mnie będziemy szukać powodu mojej depresji, bo przyszła ona tak na prawdę bez wyraźnego powodu, ale jednak coś musiało się stać, że jest.
Na następne spotkanie dostałam zadanie, mam zacząć uprawiać jakąś codzienną aktywność.
Tutaj mogą odezwać się zwolennicy: wyjdź do ludzi, idź pobiegaj xD
No i na koniec, porozmawiałyśmy o relacji która ma się miedzy nami wywiązać. Pani terapeutka powiedziała, że to, że to pierwsze spotkanie i pierwsze wrażenie są tak fajnie nie koniecznie znaczy, ze zawsze tak będzie. Z czasem mogą się wytworzyć jakieś negatywne emocje i poprosiła, żebym zawsze jej o tym mówiła jeśli coś nie będzie mi pasować albo z czymś będę się czuć źle. Co dla mnie jest oczywiste, bo jeśli mamy iść ścieżką, która mi nie pasuje to nie ma to najmniejszego sensu.
Podsumowując jestem bardzo dobrej myśli co do tej terapii i szczerze już nie mogę się doczekać kolejnego spotkania, ponieważ złapałyśmy wspólny kontakt i mam wrażenie, ze na wiele spraw patrzymy tak samo i czuje zrozumienie u niej. Ogólnie przez całą rozmowę Pani psycholog bardzo skracała dystans co tylko ułatwiło mi otwarcie się przed nią, np zamiast mówić mi na Pani czasami mówiła na Ty „Zresztą, co ja Ci mówię jak widzę, ze Ty to wszystko doskonale rozumiesz.” albo „Widzę, że będziemy miały o czym gadać, tylko czy wtedy wystarczy nam czas na terapię xD.” Kiedy wspomniałam o tym, ze dziergam i lubię robić wiele takich manualnych rzeczy.
Teraz patrząc z perspektywy i mając porównanie między spotkaniem teraz i spotkaniem z wcześniejszą Panią psycholog widzę bardzo duża różnice, z psychodynamiczką nie złapałam takiego kontaktu jak z behawiorystką. Może to sposób prowadzenia terapii a może po prostu osobowości.
Nie wiem czy udało mi się tu opisać wszystko więc jeśli macie jakieś pytanie zadawajcie w komentarzach.

Zachęcam do obserwowania mojego tagu #wezsielecz a tych którzy chcą być wołani do kolejnego wpisu proszę o plusik w pierwszym komentarzu.

#depresja #nerwica #psychologia #psychiatria #psychoterapia pokaż całość

Udało sie! Tak #wezsielecz zaczyna swoje drugie życie. W piątek idę na spotkanie konsultacyjne w sprawie sprawie psychoterapii. Będę więc po kolei opisywać jak takie spotkania wyglądają, co się na nich dzieje i mam nadzieje, że uda mi się przekonać parę osób, że nie ma sie czego bać! :) Psychiatra i psycholog są po to żeby nam pomagać, więc jeśli czujecie się źle i wam coś dolega to są to tacy sami specjaliści jak internista czy onkolog ( ͡° ͜ʖ ͡°) Zapraszam więc do obserwowania tagu i prosze o plusika dla zwiększenia zasiegu ( ͡° ͜ʖ ͡°) Pozwole sobie tez zawolac pulsujących moj pierwszy wpis wiec nie krzyczcie a tych którzy chcą być wołani do następnego zapraszam do plusikowania pierwszego komentarza :)

#depresja #nerwica #psychologia #psychiatria #psychoterapia pokaż całość

Czesc, piątek
#poezja #wiersz #psychiatria #psychoterapia #wierszeomoimpsychiatrze

źródło: fromapp.jpg

Zadzwoniłem dzisiaj do pani psycholog umówić sie na wizytę. No i dzwonię:
J - Ja, P - psycholog
P: poradnia psychologiczna słucham
J: halo
P: tak, proszę mówić
J: halo, słucham
P: jest pan moim pacjentem?
J: nie
P: a kim pan jest?
J: nikim

( ͡° ͜ʖ ͡°)
Zadzwoniłem i zapisałem się na najbliższy możliwy termin. Ale trochę sie boję i wstydam i nie wiem, czy iść. Mam jeszcze dziesięć dni do namysłu, więc może się zdecyduję.
@roxet - wołam, bo mnie do tego namawiałaś

A tak przy okazji, to chciałbym podpytać was, o to jak to wygląda. Jak się idzie do takiego psychologa, to on od razu naskakuje i atakuje z pytaniami? Jest wyrozumiały, czy się naśmiewa? Pomóżcie, plis.

#psychologia #psychoterapia #przegryw pokaż całość

O Psychoterapii słów kilka.

Zacznę od podstaw, czyli zapewnienia o tym, że nie ma nic złego i nienormalnego w podejmowaniu terapii. Uczęszczanie do psychoterapeuty nie jest stygmatem, ani certyfikatem na chorobę psychiczną. Przede wszystkim, terapii nie poddają się tylko osoby chore; podejmują się jej między innymi osoby z problemami emocjonalnymi, z traumami, pogrążeni w żałobie, z doświadczeniami wyniesionymi z domu rodzinnego. Na terapii walczą o swoje lepsze życie, niejednokrotnie stawiając czoła potwornie trudnym lękom, wspomnieniom, uczuciom i doświadczeniom. Na psychoterapię trafiają także osoby dotknięte między innymi depresją, nerwicą i uzależnieniami. Te ostatnie to choroby. Skoro nie jest wstydem pójście do dentysty czy ginekologa, gdy coś nam dolega, to dlaczego miałoby nam być wstyd poprosić o pomoc, jeśli choruje nasze wnętrze?

Istnieją cztery główne nurty psychoterapii, chociaż możemy spotkać się także z innymi metodami, które trudno zaklasyfikować do którejś z pierwszych czterech szkół.

Nurty psychoterapii (indywidualnej):

- Psychoanalityczny (psychodynamiczny)
- Poznawczo-behawioralny
- Humanistyczno-egzystencjalne (min. Gestalt)
- Systemowe
- Inne (m.in. psychoterapia ericksonowska, analiza transakcyjna, NLPt, zorientowana na proces, socjologiczna itd.).

Ja pracuję w systemie pracy grupowej w konwencji poznawczo- behawioralnej z elementami indywidualnej terapii pogłębionej.

Swoją psychoterapię przeszedłem z psychoterapeutką (właściwie z dwiema psychoterapeutkami) z Akademii Gestalt, trwała ponad dwa lata i jedno co mogę powiedzieć na pewno- jestem zupełnie innym człowiekiem po zakończeniu psychoterapii w porównaniu do tego kim byłem, gdy ją zaczynałem.

By poznać świat, musisz poznać samego siebie, nie ma innej drogi. Nie znając siebie, stajesz się jedynie naocznym światkiem wydarzeń, nie będąc w pełni uczestnikiem swojego życia.
Takie jest moje, subiektywne, odczucie na temat skuteczności i wartości psychoterapii.

#ciekawostki #psychologia #psychoterapia pokaż całość

Mirki, terapeuta kazał mi napisać listy do osób, które kiedykolwiek mnie skrzywdziły i spalić je. Zrobione.
Ale wiecie może co dalej z tymi listami?

#wychodzimyzprzegrywu #psychologia #psychoterapia #heheszki

#anonimowemirkowyznania
Z góry uprzedzam: #gorzkiezale i #tfwnobf
Jestem różowym z przedziału wiekowego 20-23 lvl. Nie wiem jak określić swój problem, więc krótko opiszę co ze mną nie tak. Ogólnie rzecz biorąc, odkąd tylko pamiętam rodzice bardzo rzadko mnie chwalili. Zaczęło się w podstawówce, gdy chodziłam na konkursy (plastyczne, recytatorskie, różne). Często udawało mi się coś wygrać, ale moim rodzicom, a zwłaszcza wiecznie niezadowolonej matce, było mało ( ͡° ʖ̯ ͡°) Pamiętam nawet takie absurdalne sytuacje, że zajęłam na szczeblu szkolnym (czyli nie jakiś super poważny konkurs, ale mając te 9-10 lat to jednak zawsze coś) pierwsze miejsce, co moja matka skwitowała: "no, ładnie, ale myślę, że i tak stać cię na więcej". I tak ciągle, za każdym razem. A mój ojciec zawsze przytakiwał matce. W szkole średniej rodzice mieli wobec mnie bardzo duże wymagania. Dostałam 4 z matmy (średnio mi szła, zawsze na poziomie 3). Stać cię na więcej. Dostałam 5 z przedmiotu, który był i jest moją pasją? Pff, no i z czego tu się cieszyć, kolejna 5, a z matmy tylko 3!!! Wyniki maturalne super, dostałam się gdzie chciałam. Rodzicom za mało. Nie chcę zdradzać szczegółów, ale studiuję ciężki kierunek, po którym będzie niezła praca. Rodzicom i tak jest za mało... To wszystko wyrobiło we mnie jakieś poczucie niskiej wartości. Zawsze gdzieś z tyłu głowy mam, że nigdy nie będę najlepsza. No i niestety to dość mocno rzutuje na moje zaangażowanie w sfery #zwiazki. Ogólnie atencja się zgadza, chodzę na randki itd., ale i tak mam gdzieś zakodowane, że po co ja w ogóle wychodzę gdzieś z tym niebieskim, jak może z tego nic nie będzie, bo nie będę dla niego najlepszą kandydatką na dziewczynę. Zaczęłam się spotykać z kimś z tindera i sobie w pewnym sensie nie radzę. Raz, że nie czuję się ze sobą dobrze (chociaż ludzie mnie chwalą, dostaję komplementy, niebiescy się mną interesują), to dwa - tinder to tinder, więc od razu mam w głowie, że co z tego, że się jakiś czas spotykamy, może wcale nie jestem lepsza od innych tam dziewczyn dla tego chłopaka. W związku z tym wszystkim - mam dość ambiwalentny stosunek do chłopaków - z jednej strony bardzo chcę być w związku, z drugiej strony nie wiem czy jednak chcę, skoro ciągle mam wrażenie, że nigdy nie będę dla kogoś ukochaną najlepszą osobą. I tak sobie siedzę na karuzeli spierdolenia i się tak kręcę, i kręcę... Ale chciałabym już wysiąść i jakoś żyć. Zatem pytanie - czy #psycholog #psychoterapia w moim przypadku da jakieś efekty? Czy to jest do przepracowania samemu? A jeśli to drugie, to w jaki sposób nad sobą pracować w tym zagadnieniu? A może ktoś z Was coś takiego przechodził i ma chęć podzielić się swoimi uwagami i doświadczeniami?
Jeszcze tylko uzupełnię swoje wyznanie - to nie tak, że obwiniam rodziców o to, co mam w głowie. Myślę, że gdzieś kiedyś po prostu zasiali mi w głowie tę niepewność, która później, pod wpływem innych wydarzeń i ludzi wykiełkowała w taki oto problem ( ͡° ʖ̯ ͡°)

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: kwasnydeszcz pokaż całość

Jak to jest z psychoterapią? Jest tutaj ktoś, komu wizyty na terapii poznawczo-behawioralnej coś dały na dłuższą metę? Antydepresanty trochę pomogły w najgorszym okresie i zmniejszyły intensywność lęku, ale to by było na tyle; zresztą zaburzenia lęku społecznego to nie tylko reakcje organizmu, ale cały wypracowany latami sposób widzenia siebie i świata i unikania stresujących wydarzeń, więc leki raczej nie wpłyną na to i nic w tym zakresie nie zmienią.

Ze świadomością przegranego życia da się jakoś żyć i egzystować, ale fajnie byłoby ogarnąć choć w części to, co jest możliwe i nie być spierdoliną mającą problem ze zwykłą rozmową.

#psychologia #psychiatria #psychoterapia #przegryw #fobiaspoleczna #dystymia pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Jestem #alkoholik na #psychoterapia.
Dzisiaj mój 100 dzień trzeźwości!
Dajcie plusa na dobrą, długą drogę przede mną :-)

#alkoholizm

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: kwasnydeszcz pokaż całość

Kiedyś, gdzieś znalezione (✌ ﾟ ∀ ﾟ)☞
#humorobrazkowy #psychologia #psychoterapia

źródło: 12191787_1656620041277221_2588246677264919078_n.jpg

Wołam tych z tagu #psychoterapia #psychologia #depresja na ważny komunikat.

Otóż po przebadaniu kilku psychoterapeutów niestety okazało się, że każdemu z nich zależy tylko na kasie. Kluczowym elementem jest oczywiście to, co zawsze mówią na pierwszym seansie - że "psychoterapii nie można przerywać, bo spowoduje to powrót problemów". Jednak niektórzy mogą nie być przekonani o nieprawdziwości tego zdania, więc przytoczę kilka chwytów stosowanych dla zarobków.

Pierwszym z nich jest dawanie porad, do których stosowanie się przynosi więcej szkody niż pożytku. Do tego terapeuta rzuci jakieś słowa na pociechę i słowa motywujące do ustosunkowania się do tej porady, co spowoduje pozorne poczucie działania terapeutycznego seansu. Po seansie osoba jest pocieszona oraz wie, że zaraz spróbuje nowych rozwiązań i zmieni swoje nawyki, co, skoro poprzednie były złe, poprawi jakość jej życia. Niestety, destrukcyjne porady sprawiają, że jakość życia się nie poprawia, więc osoba dalej będzie chciała kontynuować terapię.

Podam taki klasyczny przykład. Ktoś nie radzi sobie ze złością. Zawsze, u osób o prawidłowych wzorcach osobowości, kończy się to zachowaniem agresywnym u osób o agresywnej naturze, lub wycofaniem i poczuciem beznadziejności u osób o charakterze bardziej spokojnym. Terapeuci oczywiście to wiedzą i to wykorzystują - proponują tak zwane zachowania asertywne. Polegają one na tym, że zamiast "bronić się" lub "uciekać" - "ustawiamy stream" #pdk XD. Chodzi o to, że np. jak ktoś cię obrazu, zamiast reagować agresją lub uznać siebie za winnego, mówimy napastnikowi o tym co czujemy.

Problem w tym, że osoba obrażająca drugą osobę zwykle nie ma dobrych intencji, więc takie zachowanie tylko da napastnikowi większe poczucie pewności siebie i nakłoni go do kontynuowania ataku, podczas gdy u ofiary wcale nie spowoduje rozładowania emocji. Co gorsza, terapeuci zaliczają zachowania asertywne na równi z agresywnymi i wycofywaniem się, do sposobów okazywania emocji. Oczywiście, jest nim tylko zachowanie agresywne, wycofywanie się jest natomiast sposobem tłumienia emocji a zachowania asertywne mogą co najwyżej stać się wyuczonym nawykiem - dokładnie tak jak np. zapijanie smutków.

Innym trikiem jest zachęcanie ludzi do dostosowywania się do innych. Oczywiście człowiek nigdy nie będzie szczęśliwy, gdy nikt się nie ustosunkuje do jego zdania, a on się zawsze będzie ustosunkowywał do zdania innych.

Teraz pojawia się oczywiste pytanie - jeśli psychoterapia nie działa na moją korzyść, jak wyjść z depresji? Odpowiedź nasuwa się sama - nie da się. Oczywiście są środki farmakologiczne, jednak nie usuwają one depresji, a jedynie kontrują lub maskują jej odczuwanie. Sama depresja, zwłaszcza taka psychogenna, wymaga pomocy z zewnątrz - innymi słowy, korzystnego obrotu spraw. Osoba z depresją sama w sobie nie jest w stanie zmusić nikogo do pomocy.

Straszliwa prawda jest taka, że w przyrodzie istnieją osobniki słabsze oraz silniejsze. Tym silniejszym będzie łatwiej wyjść z depresji, natomiast ci słabsi mogą potrzebować większej pomocy z zewnątrz. Co oczywiście nie zwalnia tych silniejszych z traumatycznych wydarzeń, w związku z czym nie jestem za dzieleniem ludzi na nadludzi i podludzi na podstawie widocznego powodzenia w życiu lub jego braku. I takie są okrutne prawa natury, że jedni są słabsi a inni silniejsi, a trudności mogą dopaść każdego. Dążenie do sztucznego utrzymywania tych słabszych przy życiu powoduje zwiększenie przewagi liczebnej osób słabszych, a więc także zwiększa wpływy osób wpływowych. Ze statystycznego punktu widzenia, nie warto ratować osoby po drugiej próbie samobójczej, gdyż szanse, że nie popełni trzeciej są nikłe.

Zdradzę tutaj pewną tajemną wiedzę, że bardzo często ruchy neopogańskie głoszą wartości korzystne dla innych, nie tylko samych wyznawców. Jako że niewielki odsetek dzieci był w przeszłości wychowywany w tradycji neopogańskiej, bardzo duża część współczesnych dorosłych neopogan dołączyła do tych ruchów z własnej woli, co oznacza, iż wartości te są dla nich wyjątkowo ważne. Oczywiście, tu też radzę uważać na sekty działające podstępnie tylko na rzecz przywódcy.

#depresjaboners #zmieniajobrotsprawzwykopem

Proszę o wyrozumiałość jeśli tekst zawiera błędy, jestem zmęczony a z powodu problemów z żołądkiem nie mogę spać, do tego boję się że jak zacznę sprawdzać to nie zdążę do nocnej, a wpis zawiera tagi, więc... pokaż całość

Znowu tu piszę, choć nie powinienem, ale muszę się czasem wygadać.
Jutro 6 psychoterapia, a ja z tygodnia na tydzień czuję się coraz gorzej. To tak ma działać? :P Zawsze podchodziłem z dystansem do psychologów i póki co, wszystko przebiega tak, jak to sobie wyobrażałem. Opowiadam o swoim życiu i słyszę dokładnie te wnioski, do których już dawno doszedłem. W dalszym ciągu, te spotkania są najjaśniejszym punktem w moim życiu, bo gdzieś w środku tli się nadzieja. Jednak coraz bardziej czuję, że moim przeznaczeniem jest tragiczny koniec.Dosłownie w żadnym aspekcie mojego życia nie widzę sensu, kurwa w żadnym. Nie mam celu do którego mógłbym dążyć, nie mam dla kogo walczyć, nie potrafię się nawet określić, gdzie chciałbym być w danym momencie. Wszystko jedno - dom czy praca, pomieszczenie czy park, Bahama czy Nowosybirsk (chociaż tutaj chyba jednak Nowosybirsk, przynajmniej nie musiałbym patrzeć na szczęśliwe pary ( ͡° ʖ̯ ͡°) ). Czuję się jak wór gnijącego od środka mięsa. Patrzę na ten świat wokół mnie i nie mogę zrozumieć, jak da się być szczęśliwym, jak można mieć tylu znajomych i przyjaciół którzy przejmują się twoim losem? Całkowita abstrakcja dla mnie. Niech już nastanie weekend, muszę do baru (zgadnijcie w czyim towarzystwie? (╥﹏╥) )

#psychoterapia #depresja #feels #przegryw #przemyslenia pokaż całość