Zbudowany w latach 1968–1971 radioteleskop w niemieckim Effelsbergu to wyjątkowe narzędzie do badań kosmosu. Mierząca 100 metrów średnicy antena przez dziesięciolecia pozostawała największym ruchomym radioteleskopem na świecie. Odbiera fale radiowe w zakresie długości od 3,5 do 900 mm.

Jak małe i młode radioźródła rozwijają się w ogromne struktury? Czy każde z nich ma szansę urosnąć do naprawdę olbrzymich rozmiarów? Aby można było odpowiedzieć na te oraz wiele innych pytań, potrzeba badań statystycznych opartych na dużych katalogach dobrze zidentyfikowanych radioźródeł.

Badanie ekstremalnych obiektów w kosmosie wymaga czasem od astronomów odwiedzania najbardziej ekstremalnych miejsc na Ziemi. Tak jest w przypadku Teleskopu Grenlandzkiego, nad którym prace kończone były w ostatnich miesiącach...

Amerykańska organizacja NRAO jest obecnie na etapie projektowania nowoczesnego radioteleskopu o możliwościach naukowych znacznie wykraczających poza te oferowane przez istniejące dziś obserwatoria radiowe.(...) Sieć ta ma składać się z ponad 200 pojedynczych anten i stanie na pustyni w USA

Szybkie błyski radiowe zawsze wprawiały naukowców w zakłopotanie, bo nie byli on w stanie odpowiedzieć na pytania „skąd one pochodzą?” lub „co je powoduje?”. W końcu jednak, udało się uzyskać nowe informacje na ten temat.

Polskie stacje wybudowane w poprzednim roku pracują już rutynowo, tworząc razem z innymi, największy interferometr radiowy na świecie w dziedzinie niskich częstotliwości. Profesor Ger de Bruyn z Uniwersytetu Groningen przedstawił pierwsze obrazy nieba uzyskane dzięki polskim stacjom LOFAR-a...

Największy radioteleskop świata i jedno z najważniejszych odkryć współczesnej astronomii. Dowód na to, że Układ Słoneczny nie jest jedyny we Wszechświecie. To tu ponad ćwierć wieku temu polski astronom prof. Aleksander Wolszczan zapoczątkował odkrycia planet krążących wokół innych gwiazd niż Słońce.

W 2007 w australijskim Parkes Observatory Duncan Lorimer wykrył nieznany typ sygnału radiowego nazwany Fast Radio Burst. Jego pochodzenie jest nieznane. Od tego czasu obserwowano go jeszcze 5 razy, tylko w Parkes. Detekcja w Arecibo wyklucza więc, by sygnał był artefaktem urządzeń z Australii.

Rutynowe poszukiwania pulsarów przy pomocy australijskiego radioteleskopu Parkesa doprowadziło do odkrycia czterech różnych, bardzo krótkich błysków (czas trwania rzędu milisekund), nazwanych szybkimi błyskami radiowymi. Źródła położone są z dala od płaszczyzny Galaktyki...

Symulacja modelu projektowanego radioteleskopu RT90+ "Heweliusz", stworzona na podstawie koncepcji mgr. inż. Zygmunta Bujakowskiego konstrukcji 70-m teleskop...

Naukowcy zajmujący się radioteleskopem ALMA, poinformowali o uzyskaniu najdokładniejszego w historii obrazu w paśmie 500 GHz. To niezwykle ważne wydarzenie, które otwiera nowe możliwości przed światową radioastronomią...

Nie dostrzeżono tam żadnych ultrajasnych galaktyk podczerwonych - gdzie zazwyczaj kwazary można znaleźć - dlatego badacze uważają, że patrzymy dopiero na narodziny tej większej struktury.

Początki radioastronomii wiąże się z odkryciem radiowej emisji Naszej Galaktyki przez Karla Jansky’ego (1905-1950) z Bell Telephone Laboratories w roku 1931 oraz z badaniami Grote Rebera (1911-2002) prowadzonymi na przełomie lat trzydziestych i czterdziestych minionego stulecia...