Polecam karciankę "Cytadela" do gry ze znajomymi i z dziećmi. Mój synek (4l.) już zapamiętał wszystkie postacie i zna reguły gry ;)
#recenzja #chwalesie #tatacontent #wychowanie #planszowki

źródło: 39021220_450406712107344_4302463212227395584_n.jpg

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-gry-planszowej-the-godfather-imperium-corleone/
Po pierwszych opiniach usłyszanych na temat Godfathera po premierze bałem się. Bałem się, że usiądę i mi się nie spodoba, że brak klimatu filmowego Ojca chrzestnego zabije tkwiący we mnie entuzjazm. Na całe szczęście zaryzykowałem i uwielbiam tę grę! Świetne wykonanie, udane połączenie wielu mechanik, prostota zasad przy jednoczesnym poczuciu, że każda podejmowana decyzja ma znaczenie. Do tego nieźle się skaluje i zapewnia ogrom emocji podczas interakcji z innymi graczami. Czy zauważyłem jakieś większe minusy? Może jeden – w trakcie gry na pięć osób rozgrywka może trwać ponad dwie godziny, ale jeżeli ma to być przyjemnie spędzony czas, to czy można uznać to za wadę?Recenzja gry planszowej The Godfather: Imperium Corleone
#recenzja #gry #grybezpradu #gryplanszowe #godfather #ojciecchrzestny #grajzwykopem pokaż całość

źródło: godfathertitle.jpg

Quake-Arcane Dimensions
TL;DR

pokaż spoiler znalazłem moda do quake 1 i jest świetny polecam każdemu 10/10


Jednym z moich ulubionych shooterów z lat 90 jest Quake, zawsze się dziwiłem dlaczego nigdy nie zrobiono bezpośredniej kontynuacji która zachowywałaby klimat części pierwszej. Ile można przechodzić podstawkę i oficjalne mission packi?

Sądziłem że scena moderska dla tej gry umarła dawno temu i od 2012 nie interesowałem się nią za bardzo. Kilka dni temu stało się jednak coś co wstrząsnęło (#pdk) mną do szczętu- znalazłem doskonałego moda którego finalna wersja wyszła na początku tego roku.

Arcane Dimensions jest modem ogromnym, oferuje kilkanaście ogromnych map do rozegrania w singlu. Przejście jednej mapy zajmuje co najmniej godzinę. Pierwsze skrzypce grają projekty które są piękne, ludzie odpowiedzialni za tą modyfikację są profesjonalistami w każdym calu, mapy są obłędne architektonicznie, posiadają mnóstwo sekretów i są bardzo różnorodne nie tracąc przy tym klimatu oryginału.

Dodatkowo do użytku dostajemy nowe bronie, powerupy oraz przeciwników do eksterminacji (niektórzy są zapożyczeni z innych modów). Moim faworytem wśród broni jest widow maker - shotgun strzelający trzema pociskami na raz.

Modyfikacja była projektowana pod zmodyfikowany silnik graficzny Quakespasm dodający obsługę 64 bitowych procesorów, obsługę muzyki w formacie ogg oraz dodającym trochę bajerów graficznych i wykorzystuje go w 100%, czasem łapałem się za głowę co można zrobić jeszcze w tej ponad dwudziestoletniej grze.

Polecam ludziom którzy tęsknią za staroszkolnym klimatem nie będziecie zawiedzeni!

linki:
Arcane Dimensions
Quakespasm

#quake #fps #gry #retrogaming pseudo #recenzja pokaż całość

źródło: cdn.mos.cms.futurecdn.net

Recenzja Tesla Model 3 Performance. Chwalą auto, znowu chwalą wnętrze.

Everything about this car is what the driver of the future wants — the studiously minimalist interior, the omnipresent technology, the refreshing absence of traditional luxury filigree — joined with what forward-leaning enthusiasts crave.

https://www.businessinsider.com/tesla-model-3-performance-first-drive-2018-8

W tych zacofanych stanach nie wiedzą, że szczyt gustu to nas###e bez liku przełączniki. Nasi miłośnicy wajch i przycisków muszą im wysłać jakąś polską cebulę aby im przeszło... ;P

What we have here, admiring ladies and gents and drop-jawed children, is the complete package. Beautiful outside, cool as heck inside, and a car that gets your pulse pounding when you step on it. I'm crazy about this thing. It's pure joy with four wheels and four doors.

#tesla #model3 #recenzja #motoryzacja #samochody #samochodyelektryczne pokaż całość

źródło: amp.businessinsider.com

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-gry-life-is-strange-before-the-storm/
Life is Strange: Before the Storm to sequel udany. Co prawda nie dorównuje oryginałowi, ale jego twórcy zrobili wszystko, co w ich mocy, żeby zawieść fanów. I to się udało. Deck Nine, bazując na prostocie pierwowzoru, stworzono kolejną udaną opowieść osadzoną w uniwersum Life is Strange, przy której można spędzić około dziewięciu godzin. I chociaż prequel nie wgniótł mnie w ziemię tak jak oryginał, to jednak nie uważam tego czasu za stracony – wręcz przeciwnie. Dla fanów Chloe to rzecz obowiązkowa. Postać ta została przedstawiona tutaj wielowymiarowo i pozwala lepiej poznać i zrozumieć niebieskowłosą punkówę. A kto wie, być może nawet wpłynąć na to, jak będziecie ją postrzegać w Life is Strange. Recenzja gry Life is Strange: Before the Storm
#recenzja #gry #grykomputerowe #pcmasterrace #xboxone #ps4 pokaż całość

źródło: lisbtshead.jpg

Super gra, idealna! ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#heheszki #steam #gry #recenzja

źródło: steam.PNG

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-gry-planszowej-azul/
Jeżeli jesteście fanami gier logicznych ze sporą ilością negatywnej interakcji, to zaprzyjaźnicie się z Azulem. Gra jest świetnie wykonana, prosta, satysfakcjonująca. Nie bez powodu tak szybko wspięła się na pierwsze miejsce rankingu gier abstrakcyjnych serwisu boardgamegeek. Osobom uczulonym na losowość w grach i negatywną interakcję radzę jednak zagrać przed kupnem. Recenzja gry planszowej Azul
#recenzja #gry #grybezpradu #gryplanszowe #grajzwykopem pokaż całość

źródło: azultitle.jpg

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-gry-small-world/
Small World to świetna propozycja dla tych, którzy chcą przekonać do planszówek osoby nie interesujące się grami. Moi rodzice się w niej zakochali, kumple też nie odmówią partyjki przed wyciągnięciem poważniejszych tytułów. Szukacie lekkiej gry, która sprawdzi się w każdym towarzystwie? Sięgnijcie po Small World. Ja nie żałuję. Recenzja gry planszowej Small World
#recenzja #gry #grybezpradu #gryplanszowe #grajzwykopem pokaż całość

źródło: smallworldtitle.jpg

Transmetropolitan - Tom 1 - Recenzja

Jerusalem Spider musi opuścić swoje górskie zacisze. Wraca do cyberpunkowego miasta pełnego narkotyków, dziwolągów i broni. Zostaje dziennikarzem, a w planach ma napisanie kilku mocnych artykułów. Na okazje wcale nie musi długo czekać, bo wkrótce po jego przybyciu wybuchają zamieszki.

Przygody ekscentrycznego Pająka są uznawane za komiks kultowy. Założę się, że mało jest osób na tej grupie, które by o Transmetropolitanie nie słyszały.

Ja, za swoją ubogą wiedzą komiksową, po przeczytaniu recenzji @mich_uj , niemal zakochałem się w Transmetropolitan... Do tego stopnia, że aż zmieniłem moje ulubione tło na prywatnym Facebooku. Ale nie zaprzeczycie, że dwugłowy kotek nie jest śliczny? (zdjęcie w tekście)

Niemniej, co Wy sądzicie o tym komiksie? :D
`
#komiksy #komiks #dc #dccomics #transmetropolitan #recenzja #leniwiecpisze pokaż całość

źródło: 2018-07-24 (8).png

Siemanko, tak jak trailerowałem w tym wpisie, zakupiłem jakiś czas temu okulary dla daltonistów. Jeśli jesteście ciekawi co i jak, to zapraszam do lektury.

Wizyta u specjalisty
Na początek z racji, że miały być to również okulary korekcyjne, przeszedłem szereg zwykłych badań okulistycznych, czego raczej nie muszę opisywać. Następnie została mi przedstawiona książeczka z tzw [tablicami ishihary]https://pl.wikipedia.org/wiki/Tablice_Ishihary), czyli takimi kółkami składającymi się z różnokolorowych kropek i trzeba odczytać zazwyczaj liczbę (być może wielu z Was je przechodziło kiedyś). Dwa pierwsze obrazki poszły ok, później - tak jak się spodziewałem - tragedia xD Dostałem więc różnokolorowe szkiełka, aby sprawdzić, czy będę przez nie widział na tych tablicach coś więcej. Kiedy już takie trafiłem, to w zakresie tego szkła/koloru miałem dobierane podobne warianty, aż padło na takie, przez które bez problemu te tablice odczytywałem. Poradziłem sobie wtedy w sumie z każdym przykładem, co bardzo panią optyczkę zaskoczyło, bo te skrajne były trudne nawet dla zdrowych ludzi. Szkiełka więc się udały, a ja po wyborze oprawek wróciłem do domu i czekałem zadowolony na paczkę z okularami (która miała jechać ze stanów, więc miesiąc trzeba było odczekać).

Pierwsze wrażenia
Kiedy je założyłem, zacząłem dostrzegać inne barwy (co raczej zaskoczeniem nie jest xD). Fiolet, granat, które wcześniej dla mnie były odcieniem niebieskiego mogłem wreszcie jakoś zauważyć. Zadowolony usiadłem w okularkach przed kompa i zacząłem przeglądać kolorowe obrazki, pejzaże itd oraz porównywać sobie z widokiem bez okularów. Efekt był zdumiewający, chociaż po tych wszystkich filmikach, gdzie ludzie ubierali tego typu okulary spodziewałem się czegoś, co mi rozwali mózg. Tak czy owak spoko, bo o to chodziło, żeby skorygowało moje upośledzenie, a nie żeby zniszczyło mi mózg. Zaciesz jednak nie trwał długo, bo w końcu ktoś napisał na mesendżerze, gdzie miałem ustawioną jako lajka czerwoną wkurwioną mordkę, która okazała się być... jasnopomarańczowa. Wtf? Zacząłem oglądać więc czerwone przedmioty i wszystko było pomarańczowe. Dopóki patrzyłem na obrazki normalnie, było to niedostrzegalne, ale kiedy odseparować czerwień, to przestaje ona być czerwona. No dupa no xD Mimo wszystko postanowiłem dać im jeszcze szansę, trochę w nich pochodzić, pojechałem nawet do pracy. I tutaj jeszcze większe zaskoczenie, bo okazało się, że również zieleń widzę dużo ciemniejszą. Tak bardzo, że nie widziałem palącego się zielonego światła na sygnalizatorze z odległości dalszej niż 2, może 3 samochody przed skrzyżowaniem. Zupełnie tak, jakby było wyłączone. Tyle dobrze, że zielone, a nie czerwone. To akurat, wraz z żółtym widziałem dobrze, choć oba niemal identycznie.

Zadzwoniłem więc, opisałem swój problem. Najpierw pan chciał mnie przekonywać, że czasami się zdarza, no ale w końcu mówię, że nie ma bata, kosztowały swoje, a do tego jeszcze widzę w nich tylko pozornie lepiej, bo suma sumarum gorzej. Plus z niebieskim na rzecz czerwieni i zieleni, to nawet prosta matematyka mówi, że coś nie jest tak, jak być powinno. Dostałem więc słabsze szkło o takim samym zabarwieniu. Przetestowałem. Tablice ishihary nadal do ogarnięcia, choć słabiej, zielony na światłach słabo, ale widoczny, a czerwony z pomarańczem się aż tak bardzo nie zlewają. Pan mówi, że wie co i jak, mam przesłać okulary, zostaną odpowiednio odbarwione i dostanę je spowrotem.

Drugie wrażenia
Kiedy okulary ponownie do mnie przyszły, nie byłem już tak entuzjastycznie nastawiony. I może trochę słusznie. Efekt był zdecydowanie lepszy od poprzedniego, ale wciąż nie to, czego oczekiwałem na początku (może oczekiwałem za wiele po prostu :D). Przetestowałem ponownie. Problemy nadal były, jednak dużo mniejsze. Zadzwoniłem więc z wątpliwościami i dostałem informacje, że może to być spowodowane tym, że teraz po prostu widzę kolory inaczej niż przez całe życie. Że moje receptory muszą się przyzwyczajać i że powinienem je nosić i nosić, a będzie coraz lepiej i że mogę musieć nawet uczyć się kolorów na nowo (tego jeszcze nie praktykowałem, większość raczej widzę podobnie w pewnym sensie, tzn tam gdzie był brązowy wciąż rozpoznaję brązowy, tylko widzę go nieco inaczej). Także na tym etapie po prostu ich używam, a może to trwać kilka miesięcy, nawet pół roku. Pozostaje mi więc teraz czekać i ich używać. Niestety też jak narazie nie jestem w stanie chodzić w nich cały czas, bo trochę się w nich oczy męczą od ich używania oraz największy minus - nieco przyciemniają obraz, więc wieczorem trochę słabo. Oraz ostatnia rzec, po samym założeniu okularów mam wrażenie, że widzę w bardziej czerwonych odcieniach wszystko. Po chwili jednak to uczucie znika i kiedy je wtedy zdejmę, widzę wszystko w jasnej zieleni xD

Okulary ogólnie
Jak wyglądają takie okulary? Zupełnie normalnie, poza szkłami, które są kolorowe. W moim przypadku pierwsze były malinowe, teraz są w innym odcieniu, ale wciąż czerwone. Oprawki dostępne tylko duże, ponieważ ważne jest aby objęło całe pole widzenia i zrobione zazwyczaj w taki sposób, aby dało się do nich również stosować nakładki, np przeciwsłoneczne. W końcu kto by chciał chodzić w czerwonych, czy niebieskich okularach po ulicy? Za to w przeciwsłonecznych już spoko :D Mi się udało dostać takie z trzema rodzajami nakładek, tj.: przeciwsłoneczne, do jazdy samochodem nocą i - nie wiedzieć czemu - na plażę. Jeśli kogoś interesuje, to tak wyglądają na mojej facjacie w wersji bez nakładek i z nakładkami, a do posta dorzucam zdjęcie samych okularów, aby można sobie obejrzeć :D

I na koniec koszta:
Szkła: 1100zł za sztukę (czyli razem 2200zł)
Badanie: chyba 70zł
Oprawki: zazwyczaj 300-400zł, moje były bliżej 300 na szczęście
Wysyłka: 40zł (można spokojnie osobiście odebrać, ale że dzieliło mnie około 150km, to wylałem tę opcję).
Suma: około 2600 wydałem, z czego mam dostać zwrot 400 z pracy za część korekcyjną, bo pracuję przy PC

Jeśli nadal będzie zainteresowanie, to za te pół roku napisze kolejnego posta z informacjami, czy coś się zmieniło, czy moje oczy się jakoś bardziej przyzwyczaiły.

W komentarzach zawoła osoby plusujące i komentujące.

#okulary #daltonizm #wzrok #oczy #okulistyka #recenzja #okularydladaltonistow pokaż całość

źródło: 20180721_180116.jpg

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-ksiazki-wojna-swiatow/
Choć Wojna światów na polskim rynku wydawniczym pojawiała się już parokrotnie, w moje ręce trafił wyjątkowy egzemplarz spod znaku Wydawnictwa Vesper, mający swą premierę w maju br. Twarda okładka, niska cena, doskonałe tłumaczenie Lesława Halińskiego oraz multum klimatycznych rysunków Henrique’a Alvimy Correi sprawiają, że książkę warto mieć na swojej półce. Jakby nie patrzeć, historia stworzona przez H.G.Wellsa to klasyka gatunku, obok której nie można przejść obojętnie. Recenzja książki Wojna światów
#recenzja #ksiazka #ksiazki #sciencefiction #scifi #czytajzwykopem pokaż całość

źródło: dlcglkglcpeekdng.jpg

Książki raczej czytam szybko, staram się jedną na miesiąc.
Mam zasadę, że zawsze kończę zanim wydam opinię i tak też zrobiłem i tym razem i właściwie tylko po to książkę skończyłem.
Myślałem, że nic gorszego niż "Requiem dla Europy" Kempczyńskiego nie będzie mi dane przeczytać, ale jednak dałem się wrobić w "młodego, zdolnego" pisarza polskiej sceny i przeczytałem "Wzgórze psów" Żulczyka. Blisko 900 stronnicowa powieść zajęła mi rok, w międzyczasie w momentach totalnego zniechęcenia przeczytałem kilka innych pozycji.

Książka zapowiada się ciekawie. Główny bohater, Mikołaj Głowacki, przyjeżdża wraz ze swoją żoną do Zyborka, podupadłego miasta na Mazurach gdzie ludzie utrzymują się z zasiłków a w centrum są tylko lombardy i lumpeksy. Mikołaja zdradziła żona, straciła pracę w redakcji, przez co musieli wynając swoje mieszkanie żeby mieć jak spłacać kredyt hipoteczny i przez to muszą zamieszkać z ojcem Mikołaja. Mikołaj jest lekko już zapomnianym pisarzem który w swojej jedynej jak dotąd powieści opisał przerysowany obraz Zyborka i jego mieszkańców który stał się bestsellerem i został zekranizowany. Pieniądze za powieść Mikołaj dawno przećpał a rodzina nie mogła mu długo tej powieści wybaczyć. Po przyjeździe główny bohater odbywa sentymentalną podróż w mroczną przeszłość i staje w centrum wydarzeń przez które Zybork i jego społeczność już nigdy nie będą takie same.

Książka zaczyna się dobrze. Właściwie od pierwszej strony mamy właściwą akcję bez podchodów co bardzo mi się spodobało bo nie znoszę długich rozwinięć. Ciekawy zabieg zastosował autor z rozdziałami gdzie naprzemiennie śledzimy bieg wydarzeń raz oczami Mikołaja, raz jego żony Justyny, sporadycznie innych bohaterów, co pozwala patrzeć na akcję pod wieloma kątami. Pochwalić należy również Żulczyka za opisy miejsc. Opis rynku Zyborka, różnych miejsc w czasach ich świetności, skróconych biografii poszczególnych bohaterów są świetne i pozwalają odpłynąć.

Ale koniec końców książka jest po prostu słaba. Akcja owszem zaczyna się od początku, ale rozwija się przez 800 stron i to rozwija się jakby chciała a nie mogła (porównałbym ją do ruszania z drugiego biegu na stromym wniesieniu). Nie ma punktów zwrotnych, nie ma tych ważnych dla kryminału/thrillera momentów gdzie czytelnik już widzi światełko w tunelu, już wszystko wydaje się jasne, ale jednak okazuje się, że nie do końca. Poooowoooooooliiiii wszyyyyyyyystkoooooo zooooostaaaaajeeeee opiiiiisaaaaaaaaneeeee kroooooook pooooo kroooooooooooookuuuuuu aaaaaaaaaaż dooooooo kooooooooońcaaaaaaaa na który czeka się nie z ciekawości a z wkurwu, że zmarnowało się spory kawałek życia na 900 stronach. Tę historię spokojnie dało się zmieścić na około 300 i nie straciłaby nic. Kolejny minus - dialogi. Akcja dzieje się w dusznym miasteczku gdzie mieszkają twarde charaktery a dialogi są momentami tak warszawsko-bananowe że ma się błąd logiczny bo nie wiadomo czy nagle akcja nie przeniosła się w inne miejsce. Za dużo niepotrzebnych wulgaryzmów które stają się infantylne, za dużo ogólnie biadolenia, wynurzeń, paplaniny jak u fryzjerki na ploteczkach. Również wiele dialogów nic nie wnosiło do akcji. Prowadzi nas to do kolejnego minusa - wątków pobocznych. Jest tak wiele wątków pobocznych które tylko zmarnowały papier i tusz w drukarniach, że właśnie przez nie odechciewa się czytać. A to żona Mikołaja ma swoje trzy, brat Mikołaja ma swoje, kumple Mikołaja mają swoje. No ludzie, tam czasem ma się wrażenie, że w tej powieści są zawarte ze cztery osobne ksiązki! Kolejny minus - główny bohater. Człowiek który jest tak miękką fają, że ma się ochotę go obić po ryju i ustawić do pionu. Jeśli oglądaliście "13 powodów", to główny bohater "Wzgórza psów" mógłby konkurować z główną postacią tego serialu/powieści oraz Werterem o miano największej cipy w historii literatury. Pozbawiony charakteru, własnego zdania, zasad, sentymentalno-nostalgiczny pacan do samego końca. No i zakończenie. W sumie po nastąpieniu punktu kulminacyjnego gdzies 3-4 rozdziały przed końcem ksiązki wszystko da się już przewidzieć. Kto jak zareaguje, kto z kim będzie, kto się pogodzi a kto pokłóci. Kończy się jak typowy pociągowy kryminał kupiony w zrujnowanej budce kiosku na stacji Tczew za 5.99.

Podsumowując - książka jest zła. Czytanie jej dla tych kilku plusów to strata czasu. Dziwię się edytorom, bo gdyby zaproponowali przeredagowanie jej i zrobienie z tych kilku świetnych opisów miejsc i historii bohaterów drugoplanowych tomiku opowiadań to mógłby wyjść najlepszy zbiór dekady, ale wyszło ciągnące się jak przyklejona do buta guma do żucia czytadło które kończy się już tylko po to żeby wrzucić to gdzieś do budki bookcrossingu z wyrzutami sumienia, że pewnie komuś przez to zmarnuje się kilkadziesiąt godzin życia.

#ksiazki #recenzja pokaż całość

Punisher MAX - Tom 1

Walka mściciela z trupią czaszką na klacie nigdy się nie kończy. Punisher poszukuje zemsty, a spokój może mu zapewnić jedynie śmierć złoczyńców.

@mich_uj na dzisiaj przygotował dla Was tekst o Punisherze z komiksu autorstwa Gartha Ennisa, ale również zahaczył nieco o netflixową adaptację przygód tego bohatera. Jak wyszło? Sprawdźcie sami!

Powiedzcie mi również, czy darzycie sympatią Punishera? Czy według Was jego metody wymierzania sprawiedliwości są czymś dobrym? Piszcie w komentarzach!

#komiks #komiksy #recenzja #marvel #punisher #leniwiecpisze pokaż całość

źródło: Punisher-Max-Recenzja.jpg

Jurassic World Upadłe Królestwo takie 6/10 i to tylko dzięki efektom specjalnym bo reszta leży i kwiczy. Dinozaury jak żywe - ciary jak krzyczą, warczą i wyją oraz się poruszają, dobre ruchy kamer i gra światłami, efekty specjalne pierwsza klasa. Brak fabuły, postacie płytkie, wszystko mało logiczne.
Jak się ogląda na wyjebce i dla zabawy to dwie godziny fajnie miną, jeśli ktoś liczy na coś więcej niż fajne obrazki to straci kasę.
Mi się nawet podobał, lubię takie bezmózgowce naszpikowane efektami raz na jakiś czas, a latem podchodzą najbardziej.

#film #kino #filmy #recenzja pokaż całość

źródło: fromapp.jpg

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-kinderland/
Całość tworzy poruszającą i zachwycającą powieść graficzną dla każdego miłośnika niemainstreamowego, ambitnego komiksu. Warto po nią sięgnąć, nawet jeśli sam temat już się wam znudził. Recenzja komiksu Kinderland
#recenzja #komiks #komiksy pokaż całość

źródło: kinderland.jpg

1 982 - 1 = 1 981

Tytuł: Aurora
Autor: Kim Stanley Robinson
Gatunek: Hard SF
★★★★★★★★☆☆

Ciekawą książkę ostatnio przeczytałem, aż postanowiłem skrobnąć recenzję i się podzielić wrażeniami. Będzie bez spoilerów, więc każdy może bezpiecznie czytać.

------

"Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie zostaje w kołysce na wieki."
- Konstantin Ciołkowski

A więc lecimy. Rok 2545, z Układu Słonecznego wyrusza pierwsza ekspedycja w stronę Tau Ceti. Na miejscu, po ponad 160 latach podróży, chcemy zbudować nowy świat. Ale to już nie będziemy my. Nawet nie nasze dzieci, ani ich dzieci. Zanim dotrzemy do celu, przeminie wiele pokoleń, a pionierami zostaną osoby, które same prawdopodobnie nigdy by tego nie chciały.

Statki generacyjne to jeden z moich ulubionych motywów w Science-Fiction. Idea trwającej setki lat podróży do nowego świata rozpala wyobraźnię, a techniczne, biologiczne i społeczne problemy, które z pewnością towarzyszyłyby takiej wyprawie, dają autorowi szerokie pole do popisu. A gdy autorem jest Kim Stanley Robinson, znany między innymi ze świetnej, również poruszającej tematykę pionierskiej eksploracji "Trylogii Marsjańskiej", oczekiwania mają prawo być wysokie.

Szczerze mówiąc, miałem ochotę sięgnąć po tę pozycję już w 2015, kiedy miała premierę za granicą. Liczyłem jednak na polskie wydanie i postanowiłem poczekać. W końcu straciłem cierpliwość i przeczytałem w oryginale.

Czy było warto? Na pewno tak, jednak nie obyło się bez wad i problemów. Choć w pewnych kwestia "Aurora" nawet przerosła moje oczekiwania, to ostatecznie okazała się być zupełnie inną książką, niż się spodziewałem.

Jak to u Robinsona bywa, sporo czasu poświęcone jest na budowę świata i rozmaite, często związane z nauką, opisy. Ale w końcu to twarde Sci-Fi, więc kilkustronicowa analiza wpływu niedoborów fosforu na biosferę statku nie powinna nikogo dziwić. Jeśli ktoś kojarzy "Trylogię", na pewno ma w pamięci ciągnące się w nieskończoność opisy marsjańskiej geologii.

Tak, to ten typ książki. Dużo tworzenia scenerii, nadawania kontekstu, mniej akcji i dialogów. Niekoniecznie jest to od razu wada, ale warto mieć na uwadze, że nie jest to typowy "page-turner", który wciąga od pierwszej strony i nie odpuszcza do finału. Choć po Robinsona raczej nigdy nie sięga się dla akcji. Prędzej właśnie dla tworzonych światów, poruszanych problemów i prezentowanych idei. A tego jest w książce całkiem dużo.

Ze wspomnianymi ideami mam jednak problem. Niektóre ciężko przyjąć, aż proszą się o polemikę, szczególnie gdy jest się osobą z obozu entuzjastów eksploracji kosmosu. Bo ostatecznie, "Aurora" to bardzo pesymistyczna wizja. Smutna, gorzka, pełna pretensji do ludzkości. Choć z drugiej strony, to właśnie czyni ją unikalną i dlatego zostanie w pamięci na dłużej.

Niestety, z fabularnym rozmachem i ciekawie zaprezentowanymi dylematami nie idą w parze interesujące postaci. Żadna z nich nie zbudza większych emocji, ciężko kibicować im w trudnych chwilach. Może i nie irytują, ich zachowania mają sens, ale brakuje im czegoś, co sprawdziło by, że nie zapomnę o nich po paru tygodniach (Nadię, Hiroko czy Saxa z marsjańskiej sagi pamiętam do dziś).

Choć może nie - jest jeden wyjątek. Autor zdecydował się tu na ciekawy zabieg, czyniąc narratorem AI statku. Początkowo, wychodzi to średnio, nawet kiepsko. Nic dziwnego, próbując napisać algorytm do opisu bieżących wydarzeń, w najlepszym wypadku dostanie się na wyjściu pozbawiony jakichkolwiek emocji zbiór suchych faktów. Ale z czasem poziom zmienia się, wraz z rosnącą samoświadomością maszyny. W końcu... albo nie, tego nie napiszę. Wspomnę tylko, że ostatecznie ten nieludzki bohater okazuje się najciekawszym ze wszystkich i właściwie jako jedyny przechodzi podczas prezentowanych wydarzeń jakąś ewolucję.

Książce wystawiam ocenę 8/10. Doceniam naukową wiarygodność, poruszone problemy i dużą ilość "paliwa dla przemyśleń", które za sobą pozostawia. Choć nie do końca zgadzam się z postawionymi przez autora tezami, uważam, że to ważna pozycja w temacie międzygwiezdnej kolonizacji. Robinson brutalnie punktuje entuzjastów i tworzy punkt odniesienia, względem którego inni autorzy Hard SF nie powinni w przyszłości pozostać obojętni.

#scifi #sciencefiction #recenzja #ksiazki

#bookmeter pokaż całość

źródło: images.gr-assets.com

MIRKO,
Byłem w biedrze i wydałem 10 zyla żebyście nie musieli ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Dżenerali spiking to te napoje takie sobie, trochę za bardzo udziwnione jak dla mnie.
Cena też całkiem wysoka, 2,5zł w promo (poza promo 3 albo 3,5zł nie pamiętam) za puszke to troche tak dużo, zwłaszcza że marka jest polska i no...
Importowana pepsi jest za 1zł w promo w Kauflandzie ( ͡° ʖ̯ ͡°)
No i generalnie smakowo to ten pierwszy napój jakoś wejdzie fanom #yerbamate ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Przygotowałem infografikę specjalnie dla Was.
#recenzja #biedronka #gownowpis #jedzenie #jedzzwykopem #pijzwykopem pokaż całość

źródło: ChaiKola-ChaiMate-Sobear.jpg

Właśnie skończyłem oglądać darling in the franxx. To jest takie piękne anime... Jak zwykle studio odpowiedzialne za kill la kill i little witch mnie nie zawiodło z tą różnicą, że zrobili to 2 razy lepiej! To jedna z tych seri gdzie przez połowe będziesz się cieszył a przez drugą będziesz płakał jak i ze smutku tak i ze szczęścia. To tak jakby połączyć kill la kill, Tangen Toppa Gurren Lagann i gulity crown. Po prostu zajebiste. W tym roku wychodzą takie piękne serie. To chyba będzie/jest najlepszy rok dla fanów anime od wielu lat. #darlinginthefranxx #randomanimeshit #recenzja pokaż całość

źródło: pobrane.jpeg

RECENZJA: RZYM. WĘDRÓWKI Z HISTORIĄ W TLE

Książka „Rzym. Wędrówki z historią w tle” autorstwa Pani Bożeny Fabiani to opowieść o Wiecznym Mieście, miejscu w którym znajdziemy niesamowitą ilość zabytków z każdej epoki.

Każdy turysta, który przybywa do Rzymu ma możliwość odkrycia antycznych ruin, zagospodarowanych na grunt chrześcijański świątyń pogańskich, zwiedzenia katakumb, w których grzebano i pogan i chrześcijan, a ponadto obejrzenia pięknych barokowych obiektów. Książka Pani Bożeny ma być z jednej strony formą przewodnika, co warto zobaczyć, a z drugiej opowieścią o historii miasta, które jest unikalne na skalę światową – nigdzie indziej chyba nie ma tak niesamowitego miejsca, z taką ilością zabytków z różnych epok.

Na wstępie warto przedstawić postać Pani Bożeny Fabiani. Historyczka o olbrzymim doświadczeniu akademickim, pasjonująca się m.in. w baroku, wczesnym chrześcijaństwie oraz ogólnie historią kultury i sztuki. Zamiłowanie do Rzymu autorka zaznacza praktycznie na każdej stronie pozycji. Jak sama podkreśla książka jest bardzo osobista i jest po części odpowiedzią na ciężko dostępny oraz wyczerpany tytuł „Muszę i Rzym zobaczyć”. Co więcej, Pani Bożena może się poszczycić imponującym dorobkiem pozycji poświęconych historii i sztuce.

Tak jak wspomniałem wcześniej, autorka oprowadza Czytelnika po Rzymie, dosłownie prowadząc go za rękę. Odwiedzamy cudowne barokowe kościoły, majestatyczne świątynie, kolumny i obiekty rzymskie czy też śledzimy pierwsze budowle chrześcijańskie. Z pewnością większa część utworu poświęcona jest właśnie chrześcijanom, apostołom oraz budowlom sakralnym, a niżeli śladom starożytnym. Zaznaczyć tutaj jednak należy, że w dużej mierze to co pogańskie przetrwało głównie z tego względu, że zostało zaadoptowane przez Kościół.

Autorka na stronie 172 wspomina postać Juliana I – nazwanego Apostatą przez chrześcijan – który jej zdaniem inicjował surowe edykty przeciwko chrześcijanom. Autorka przy tym powołała się na Giuseppe Ricciotti’ego, historyka chrześcijaństwa. Jest to dla mnie nowość, aby za Juliana dochodziło do poważnych prześladowań, a tym bardziej z jego inicjatywy. Może jestem zbyt wielkim fanem Aleksandra Krawczuka, ale niestety nie doszukałem się nigdzie potwierdzenia tych rewelacji. Z pewnością, jednak cesarz Julian działał w kwestii skłócenia chrześcijan, pomiędzy odłamami.

Pozycja Pani Bożeny Fabiani to ciekawa i pasjonująca podróż po pełnym zabytków i historii Rzymie. Czytelnik może, nie będzie w stanie wziąć książki w garść i tylko z nią podróżować ulicami Wiecznego Miasta, ale z pewnością pozna wiele sekretów tego cudownego miejsca. To co z pewnością zachwyci każdego to mnogość opowieści, legend oraz prawdziwa miłość autorki do Rzymu i jego zabudowy.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/recenzje/rzym-wedrowki-z-historia-w-tle/

#recenzja #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #ksiazki pokaż całość

źródło: 750916701o.jpg

Zachęcony przez znajomych, założyłem konto na portalu Minds.com - to taka 'lepsza, wolnościowa i pozbawiona reklam wersja Facebooka'.
Testowałem sieć przez kilka tygodni i postanowiłem spisać swoje przemyślenia na jej temat.

https://medium.com/@Unknow_UW/minds-com-pogromca-facebooka-moja-recenzja-1008c5153c00

pokaż spoiler Wiem, że 'prawdziwi wyznawcy Mindsa' będą oburzeni, ale starałem się pisać tak, jak ja to widzę - z pominięciem ideologii jaka stoi za portalem


#minds #socialmedia #recenzja #przemyslenia pokaż całość

https://nietylkogry.pl/post/top-10-gier-do-ktorych-wracamy-po-latach-i-nadal-swietnie-sie-bawimy/
Top 10 gier, do których wracamy po latach i nadal świetnie się bawimy
#recenzja #gry #grypc #pcmasterrace #fallout #gothic #tes #morrowind #heroes3 #halflife #gta #warcraft #callofduty #twierdza #diablo pokaż całość

źródło: gry-komputerowe-allegro.jpg

Sandman: Preludia i nokturny - Recenzja

Zapraszam na świeży tekst naszego nowego autora - Rankina dzisiaj przybliży Wam wybitne dzieło, które wyszło spod rąk genialnego twórcy. Sandman: Preludia i noktury to komiks ze stajni DC, a odpowiedzialny za niego był sam Neil Gaiman! (swoją drogą: Nigdziebądź naprawdę dobra książka).

Cykl „Sandman” to mroczna, ciążąca ku horrorowi historia ludzkich kontaktów z Sandmanem, Władcą Snów, nieziemską istotą, która wprawdzie nie jest bogiem, ale posiada władzę, o jakiej wielu bogów może tylko marzyć – rządzi ludzkimi snami i marzeniami... A jest to potężna władza, gdyż sny często kierują naszym życiem... a czasami je zastępują.

Czytaliście już? Przez wielu Sandman jest uważany za tytuł kultowy i podstawę podstaw. Jakie Wy mieliście wrażenia? Podzielcie się nimi w komentarzach!

#komiks #dc #neilgaiman #recenzja #blog #sandman #leniwiecpisze pokaż całość

źródło: Neil-Gaiman-Sandman.jpg

Skończyłem główny wątek w nowym God of war na #ps4 #playstation4

Jako wielki fan serii, który przeszedł każdą z sześciu części co najmniej po dwa razy byłem nastawiony bardzo sceptycznie gdy usłyszałem że Kratos przenosi się na północ, a cała akcja będzie się rozgrywać w realiach mitologii nordyckiej. Nie mogłem sobie wyobrazić jak można pogodzić mitologię Grecką z Odynem i Thorem? O dziwo twórcom wyszło to całkiem zgrabnie, i mimo iż nie jest to reboot serii, przeszłość głównego bohatera nie została wymazana to historia dość gładko przechodzi jedna w drugą, jest pełna odwołań do wydarzeń wcześniejszych a Kratos stara się pogodzić wydarzenia przeszłe z wyzwaniami które stawia przed nim teraźniejszość i przyszłość.

Sama rozgrywka nie jest lepsza od poprzedników, nie jest też gorsza natomiast nastąpiło w niej sporo zmian. Mi osobiście brakuje trochę bardziej efekciarskich ujęć kamery w starciach ale rozumiem że nie dało się tego pogodzić z nową mechaniką samej walki. Po prostu niektórych rzeczy nie da się wykonać gdy kamera lata dookoła bohatera i oddala się od niego na większe odległości. Straciła na tym widowiskowość, zyskała imersja- opowieść jest bardziej intymna, łatwiej wczuć się w bohatera. Największym moim zarzutem w stosunku do gry jest brak większych strać, tak naprawdę dopiero na samym końcu dostajemy walkę która może równać się z poprzednimi odsłonami. O dziwo brakowało mi też qte, aktualnie w większości wypadków po prostu leci filmik na który nie mamy nawet takiego wpływu- nie tego spodziewałem się po tej serii.

Zyskała za to fabuła, gra pełna jest dialogów które prowadzimy z synem oraz innym towarzyszami podróży. Kwestie wypowiadane przez bohaterów są napisane bardzo sprawnie, odgrywają pierwsze skrzypce w kreacji świata, a aktorzy podkładający głosy w wersji polskiej są bardzo dobrze dobrani, ani razu nie czułem potrzeby żeby zmienić udźwiękownienie na oryginalne. Tak poprowadzony wątek jest najjaśniejszym punktem najnowszej odsłony god of war. Do tego autorzy gry dołożylu do niej masę zadań pobocznych które chociaż dość monotonne dają sporo frajdy i wymierne korzyści. Może nie jest to jeszcze poziom wiedźmina 3, ale seria zmierza w dobrym kierunku. Nie jest to z resztą jedyne podobieństwo do Wieśka, twórcy gow postanowili stworzyć świat który może nie jest sandboxem ale pozwala swobodnie go zwiedzać po zakończeniu wątku głównego. Kto wie co przyniesie przyszłość? Poza tym znalazłem jedno mrugnięcie okiem do wielbicieli słowiańskich klimatów, w pewnym miejscu można znaleźć posąg światowita.

O grafice nie będę się rozpisywać, jest znakomita. Muzyka podobnie.

Jak dla mnie gra na 9+/10, gra ewoluowała ale nadal jest to dobry God of war.
#konsole #gry #recenzja #godofwar pokaż całość

źródło: gow.jpg

Na dzisiejszy dzień polecam wam 4 dla mnie wyjątkowe filmy.

Fusi
Sens życia oraz jego brak
Misiaczek
The origins.

Nie pożałujecie.

Pozdrawiam

#dziendobry #film #recenzja #wykop #polecam #opinia

#recenzja #rozowepaski

źródło: macic.jpg

Skończyłem dzisiaj w nocy Heavy Rain'a.
To jest niesamowite jak tak bardzo przytłaczający i dramatyczny klimat może być pomysłem na grę.

Wywoływała wiele negatywnych emocji w stosunku do różnych postaci. Potrafiła być tak blisko realnego życia i rzeczywistych wyborów moralnych, że udawało mi się wczuć w stu procentach w świat przedstawiony oraz jego fabułę. Potrafiłem stanąć na miejscu Ethana i wszystkie trudne wybory racjonalnie uargumentować, no bo po co mam ratować życie, kiedy w ramach tego muszę je komuś odebrać?

Te oraz wiele innych przemyśleń potrafiły mnie nachodzić nawet podczas snu po rozegranej sesji. Zdecydowanie jedna z lepszych gier w jakie grałem, poruszający dramat i niezapomniana historia.

Gdybym musiał oceniać, dałbym grze 9/10 przez kiepsko zrealizowane audio (brak dopasowania głośności do sytuacji itp.).

W sumie to tyle z takiej króciutkiej recenzji, a raczej nie recenzji tylko subiektywnych odczuć.
Grę ogrywałem na #ps4

#recenzja #gry #dramat pokaż całość

Cześć
Jako że dużo "gwiazd" narzeka na PKP Intercity to chciałbym opisać moją podróż do Wrocławia tymże przewoźnikiem w pociągu Orzeszkowa.

Co do klimy - działa
Co do obsługi - bardzo miła
Co do ceny - niska, 21.99zł za 224km
Co do żarcia w Warsie - zajebiste
Co do miejsc - czyste

Ogólnie 9,75/10 bo się spóźnił z pół minuty, jestem zwykłym szarym człowiekiem. Doda czy inne "gwiazdy" majo pecha i tyle.

#pkp #intercity #kolej #recenzja

Nie wiem po co ten post, miałem zrobić #pokazmorde ale się boje więc napisałem recenzje soryy @Nightlov @lubie-sernik ale słowo ciałem się stało ehhh czarno-białe zaspanego mnie a no i @denerwujesie

Ps. Wiem że wyglądam jak gimbus, nie musicie mi nic o tym mówić, serio, idę spać chyba, Bayo kochani

Ps2 Nocna jest super miła bo towarzyszyła mi całą podróż, całą noc. Pozdrawiam nocną. pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: fromapp.jpg

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-pokoju-zagadek-legenda-miecza-bydgoszcz/
Mówiąc krótko, Legenda Miecza to escape room z najwyższej półki, przez długi okres zasłużenie dzierżący palmę pierwszeństwa na krajowym podwórku. Jego dodatkową zaletą jest olbrzymia uniwersalność. W pokoju tym dobrze będą bawić się wszyscy, bez względu na wiek, płeć czy doświadczenie. Warto wybrać się tam z dziećmi, przyjaciółmi lub kolegami z pracy. Dla warszawiaków na pewno dobrą wiadomością jest fakt, iż Wyjście Awaryjne już jakiś czas temu otworzyło swój oddział w stolicy, w którym to znajduje się bydgoski pokój skopiowany niemalże w stu procentach. Polecam gorąco, ja nie żałowałem ani jednej minuty spędzonej w trakcie tej niesamowitej, średniowiecznej przygody. Recenzja pokoju zagadek Legenda Miecza (Bydgoszcz & Warszawa)
#recenzja #escaperoom #bydgoszcz #warszawa pokaż całość

źródło: legenda-miecza-er.jpg

https://nietylkogry.pl/post/najlepsze-polskie-fantasy/
Dostaliśmy wymarzone zadanie: skompletować listę najlepszych naszym zdaniem polskich książek fantasy. Jakichkolwiek. Ile chcemy.Postanowiłyśmy nie pisać o oczywistościach. Pana Lodowego Ogrodu omawiamy już od jakiegoś czasu, ugrzęznąwszy chwilowo na trzecim tomie. Jeśli chodzi o Wiedźmina, co prawda pisaliśmy głównie o komiksach (w tym krajowych Polcha, Sapkowskiego i Parowskiego), Gwincie i grze, ale wszyscy wiemy: to klasyka pokroju Władcy pierścieni. Nie ma co dyskutować, trzeba znać. Powinniśmy może coś powiedzieć o Thorgalu, ale jednak scenarzysta jest francuski, czyli polskość połowiczna. Dlatego nasza lista zawiera ostatecznie powieści (stosunkowo) młodych autorów i komiksy nie do końca mieszczące się w granicach gatunku. Zapraszamy do dyskusji!
#recenzja #ksiazka #ksiazki #fantasy #fantastyka #czytajzwykopem pokaż całość

źródło: lod.jpg

https://nietylkogry.pl/post/smocza-zabawa-z-kulkami-zbiorcza-recenzja-mangi-dragon-ball-tomy-1-42/
Zabawa z Dragon Ballem jest wręcz przednia. To wprawdzie seria głównie dla nastolatków, ale i w dorosłych, wciąż pamiętających siebie z czasów, kiedy z pasją chłonęli opowieści SF i sami chcieli być bohaterami władającymi niezwykłymi mocami obudzi wiele emocji. Świetne narysowane, pełne niezapomnianych scen, mimo niemalże 35 lat, które minęły od jego premiery, wciąż robi duże wrażenie. Większość amerykańskich komiksów superhero nie dorasta mu nawet do pięt – i za to właśnie kocha się Smocze Kule. Zbiorcza recenzja mangi Dragon Ball (tomy 1-42)
#recenzja #komiks #komiksy #manga #mangowpis #dragonball pokaż całość

źródło: ok_dragon_ball_01.jpg

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-gry-horror-w-arkham-gra-karciana/
Horror w Arkham: Gra karciana to świetny tytuł, który potrafi wciągnąć gracza w świat mitycznych potworów i przerażających tajemnic. Jest to duża i głęboka gra, która nie przytłacza zasadami dzięki sprawnie napisanej instrukcji. Niestety ze względu na to, że mamy do czynienia z LCG, mogę polecić ją z czystym sumieniem jedynie osobom, które mają zamiar inwestować pieniądze w kolejne dodatki. Bez nich mamy do czynienia z lizaniem lizaka przez szybę. Przyznaję jednak, że lizak ten nawet za szybą prezentuje się wyśmienicie. Recenzja gry Horror w Arkham: Gra karciana
#recenzja #grybezpradu #gryplanszowe #grykarciane #karcianki # pokaż całość

źródło: arkhamhorrortitle.jpg

witajcie
przedmiotem dzisiejszej recenzji jest lód kutas fioletowo - żółty ekstra kubek
smak - o k u r k a!!! cytryna i jagoda jest lepsza nawet od narodowego i socjalizmu to daje 04201889000 punktów na 10 możliwych
dostępność - o j o j o j dopiero teraz go dorwałem w Netto i tylko tam, to daje 1000000 punktów na 10, ale odejmuję 7,99 za cenę 7,99 ziko ;--((((((
dodatkowe - m e g a!!! w takim dużym kubku i dużo jedzenia om niom niom, dostaje za to dodatkowe 997000000 punktów!
werdykt: polecam @4gN4x
#gownowpisxnadtag #lodkutas #recenzja #recenzje4g #dobrejedzonko pokaż całość

źródło: fromapp.jpg

FLCL - boże jakie to dobre

Ugh, gdyby jeszcze the Pillows byli na spotifaju ...

Zachęcam wszystkich niezdecydowanych i zapraszam na szaloną podróż z perełką studia Gainax łączącą melancholię Evangelionu z szaleństwem Guren Lagan.

Osobiście bardzo mi podpasywało, ocena 9/10

#anime #recenzja

źródło: walldevil.com

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-gry-7-cudow-swiata-pojedynek/
7 Cudów Świata: Pojedynek to świetna gra, której udało się udźwignąć ciężar sukcesu poprzedniczki. Jest szybka, elegancka, pięknie prezentuje się na stole i może pochwalić się sporą regrywalnością. Drobne mankamenty takie jak brak klimatu i pechowe ułożenie kart w układzie nie są w stanie zatrzeć pozytywnego wrażenia płynącego z obcowania z tym tytułem. Jeżeli chcecie zagrać w 7 Cudów Świata w dwie osoby to Pojedynek jest jedynym słusznym wyborem. Recenzja gry 7 Cudów Świata: Pojedynek
#recenzja #gry #gryplanszowe #grybezpradu #grajzwykopem pokaż całość

źródło: pojedynektitle.jpg

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-sandman-noce-nieskonczone/
Zbiór genialnych wizji Gaimana przyprawionych mistycyzmem oraz głęboką symboliką, w dodatku okraszonych rysunkami wybitnych grafików to pozycja obowiązkowa nie tylko dla fanów uniwersum. To prawdziwa gratka dla miłośników grozy i niekonwencjonalnych rozwiązań fabularnych. Endless Nights wprowadzi każdego czytelnika w baśniowy stan upojenia. Recenzja komiksu Sandman: Noce nieskończone
#recenzja #komiks #komiksy #sandman #gaiman pokaż całość

źródło: sandman.jpg

Kolejna #recenzja

źródło: embed.jpg

#recenzja

źródło: embed.jpg

CS:GO - Jeśli kiedykolwiek jeszcze zagram w to gówno, to oznacza, że jestem ostro spierdolony. Ta gra jest jebanym crapem, najgorszą produkcją, w jakiejkolwiek miałem nieprzyjemność stracić czas mojego życia. Każdy jebany mecz to wpierdol. Każdy kurwa pierdolonym mecz jest taki sam. 2 pistoletówki w pizde, w enemy minimum 2 pro playerów napierdalających jak chcą i minimum 2 polaczków w przeciwnej drużynie, która jest przez nich boostowana. Mój team to jebane zjeby, które po jednej przegranej rundzie zaczynają się napierdalać. Nie potrafią na poziomie jebanego lema grać zespołowo i napierdalają w swoim języku skurwiałych małp. Grając z teamem/polakami przez lobby i tak jest wpierdol, więc to bez różnicy czy grasz solo czy z teamem, bo zawsze w enemy trafi się 2 jebanych pro playerów lub cheaterów. Miałem lema, 5 zwycięstw i remis, spadłem po 3 porażkach, następnie po spadku do orzełka 1 mecz zremisowalem, następnie 4 w pizde. W tym momencie leci reinstall tego gówna i jeśli kiedykolwiek to odpale w celu grania dla wbicia rangi/trenowania to znaczy, że jestem jebanym debilem i skurwysynem, który powinien być zagazowany. Poziom rozwinięcia intelektualnego graczy w tej chujowej wysranej przez valve produkcji, która liczy tylko na zarobieniu na gimbusach i jebanych dzieciach (90% społeczeństwa) to jebany rynsztok. IQ przeciętnego gracza jest mniejsze od pierdolonego gopnika, który przez większość swojego dnia jest napierdolony, że ledwo kontaktuje. Najgorsza gra, w jaką miałem wątpliwą przyjemność grać, mam nadzieję, że to skurwiałe tałatajstwo upadnie w pizdu w jak najbliższym czasie. A każdy update wbija potencjalnemu nabywcy tej chujozy chuja w dupę, bo jest tylko kolejnym skokiem na hajs jebanych debili z nadwagą, którzy wysrali to pierdolone gówno. Ta gra opiera się na skrypcie, w którym można wygrać 90/100 meczy lub przepierdolić tyle samo, tam się nie liczy skill, bo jakaś kurwa Xmadziunia69PL napierdalająca augiem na lemie jest boostowana przez pierdolonych stulejarzy, których jedyną rozrywką jest nakurwianie w to gówno i wpierdalanie chipsów zapijając to piwem, także pora skończyć z tym jebanym gównem. Grając 1 mecz dziennie dla relaksu automatycznie czuję takie wkurwienie, że nie da się tego zatamować, bo nic nie potrafi mnie bardziej wkurwić niż ten pierdolony ściek. Pisane pod wpływem ostrego wkurwu, ostatni mecz wygrany tydzień temu =]
#csgo #recenzja #cs #gownowpis pokaż całość

Szybka recenzja Karchera SE 6.100

Dla testu zostawiłam fotel na balkonie na miesiąc bez poduszki/kocyka na pastwę pyłków, pyłu, kurzu i trzech kotów.

Przyznam że nie spodziewałam się aż takiej wagi urządzenia (rozmiarów już tak). Bez wody i akcesoriów waga odkurzacza wynosi 7 kg. Do zestawu jest dołączony płyn do prania 100 ml by Karcher - przyznam że nie jest wydajny (100 ml na 3 l wody) i w tym tygodniu ogarnę jakiś dla użytku „przemysłowego”. Czytałam zajarana instrukcję a składanie go okazało się intuicyjne xD Najpierw namoczyliśmy fotel na 5 minut szprejując wodą z dyszy końcówki odkurzacza, potem ja trzymałam fotel a niebieski „wyżywał się” na fotelu. Trzeba użyć trochę siły my móc wyssać w pełni wodę i aby końcówka dobrze przylegała do materiału. Po 30 minutach można było potraktować fotel delikatnie rolką aby usunąć resztki sierści. Myłam też płytki podłogowe w kuchni, przedpokoju i łazience - dobrze zbiera wodę i brud pod warunkiem że wykonujemy powolne i dokładne ruchy + trzymamy pod odpowiednim kątem rurę aby ssawka w pełni przylegała do podłogi. Pełny zbiornik wody styknął na 30 mkw płytek i dokładne wypranie fotela.

Za takie piniondze jest ok. Kiedyś se kupię na kryzys wieku średniego myjodrom za 15k ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ

#mieszkanie #sprzatanie #recenzja #cotahannah #chwalesie pokaż całość

źródło: embed.jpg

Dziwny ten nowy Tomb Raider, spodziewałem się czegoś innego, takie 4/10 bo bez Angeliny Jolie ( ͡° ʖ̯ ͡°)
#recenzja #gownowpis #heheszki

źródło: image.png

‼️ Tokyo już dawno przestało być bezpieczne. W ciemnych uliczkach czają się bestie, dla których przechodzień jest jedynie posiłkiem. W takim środowisku przyjdzie żyć Kanekiemu, który przez kilka fatalnych wydarzeń, będzie musiał zmienić swoje życie o 180 stopni.

☕ Tokyo Ghoul to dość popularna seria, którą świadomie ominąłem. Ostatnio jednak naszła mnie ochota na jakieś anime i padło właśnie na ten tytuł. Moją opinię znajdziecie w linku, ale ja też chciałbym poznać Waszą - śmiało piszcie w komentarzach, czy lubicie Tokyo Ghoul!

Tokyo Ghoul - Recenzja

#recenzja #anime #animedyskusja #leniwiecpisze pokaż całość

źródło: Kaneki-Tokyo-Ghoul (1).png

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-aliens-zbawienie-ofiarowanie/
"Pozycja powinna zaciekawić fanów Mignoli i ksenomorfów, a i u niezaznajomionego czytelnika ma względnie dużą szansę rozbudzić zainteresowanie tematyką." Recenzja komiksu Aliens: Zbawienie/Ofiarowanie
#recenzja #komiks #komiksy #alien #aliens pokaż całość

źródło: aliens-zbawienie-ofiarowanie-okadka.jpg

https://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-criminal-volume-1-coward/
Criminal to kawał świetnie wykonanej roboty i zasłużony laureat wielu branżowych nagród. Opowieść kryminalna, która wciąga bez reszty i przez długi czas nie daje o sobie zapomnieć. Dzięki tej serii Brubaker i Phillips zyskali status klasyków, z każdą kolejną nowelą graficzną potwierdzający, że są mistrzami i wyznaczają trendy nie tylko w obrębie swojego gatunku, ale i komiksu w ogóle. Opublikowany w pierwszym tomie Coward to pozycja obowiązkowa dla szukającego dobrze napisanych historii czytelnika. Recenzja komiksu Criminal Volume 1: Coward
#recenzja #komiks #komiksy pokaż całość

źródło: criminal-vol-1-1-1.jpg

I kolejny świetny film o kolesiu w rajtuzach tylko z oceną 8,2 na filmwebie. Tak mowa tu o Deadpoolu 2.
Ja rozumiem, że te filmy są popularne i zarabiają dużo pieniędzy i nic w tym złego, ale jak koneserzy albańskiego kina z lat 70. biorą się za ocenianie takich filmów to coś we mnie umiera. Dlatego proszę was o zakładanie multi kont na Filmwebie i dawanie temu filmowi 10/10. #pdk #deadpool2 #marvel #avengers #filmy #recenzja pokaż całość

I kolejne gówno z facetem w rajtuzach z oceną 8.2..
Tak, mowa o Deadpoolu.
Ja rozumiem, że tę filmy są popularne i zarabiają olbrzymie pieniądze i nic w tym złego, ale jak popkornowce biorą się za ocenianie kina to coś we mnie umiera. Klasycznie, wzywam kinomanów bojkotu tego gówna i wystawianie 1/10 na filmwebie.
#deadpool2 #marvel #avengers #filmy #recenzja pokaż całość

Recenzja przedpremierowa
https://nietylkogry.pl/post/recenzja-mangi-jaco-z-galaktycznego-patrolu/
Całość utrzymana jest w klimacie pierwszych tomów Dragon Balla, a także Dr. Slupma. Nie ma tu patosu, nie ma także zbyt wiele powagi, jest za to dużo humoru, szybka akcja i sympatyczni bohaterowie: puszczanie oka do miłośników DB jest przepyszną wisienką na torcie. Do tego mamy lekką i bardzo przyjemną dla oka szatę graficzną, dość prostą (Toriyama nie dba już nawet o to, by linie proste rysować przy pomocy linijki, co zresztą i tak nie ma najmniejszego znaczenia), ale naprawdę udaną, a we mnie na dodatek budzącą wiele wspomnień i sentymentów. Miłośnicy twórczości mangaki, podobnie jak fani dobrych, komiksowych komedii, zdecydowanie będą zadowoleni. Polecam gorąco.
#recenzja #komiks #komiksy #manga #mangowpis #dragonball #jaco pokaż całość

źródło: bc5434790da4adb73e255cbd31576148.jpg

Bardzo dziki kraj, czyli seks, przemoc, pieniądze i przywódca duchowy w Rolls-Royce

Początek lat 80. Antelope – miasto (z nazwy) w Stanach Zjednoczonych, w stanie Oregon, w hrabstwie Wasco zamieszkiwało wtedy mniej niż 60 osób. I żadna z nich nie spodziewała się, że ich spokój zmąci pojawienie się sekty, której guru wynajmował prywatne samoloty, posiadał kolekcję Rolls-Royce’ów oraz zegarki i bransoletki o wartości przynajmniej 1 miliona dolarów. Co nie zaskakiwało, bo jak powiedział raz Osho (Bhagwan Shree Rajneesh) – (…) lepiej medytuje się jadąc Rolls-Roycem, niż podróżując na grzbiecie osła. Przynajmniej był szczery. Poza nauką medytacji, głosił filozofię, która sprowadzała się m.in. do tego – mocno upraszczając – żeby być religijnym, nie wyznając żadnej religii. Był też orędownikiem otwartości seksualnej. To porywało tłumy na całym świecie, a on sam jawił się niczym duchowa gwiazda rocka. Co niekoniecznie podobało się mieszkańcom hrabstwa Wasco, kiedy członkowie organizacji Osho wykupili tam za blisko 6 milionów dolarów 25 tysięcy hektarów ziemi pod twór nazwany później Rajneeshpuram. I mieli apetyt na więcej. Przeczytaj całą recenzję>>>

#serial #seriale #netflix #netflixpl #recenzja #bardzodzikikraj #wildwildcountry #filmydokumentalne pokaż całość

źródło: recenzja bardzo dziki kraj serial netflix.jpg