Przeczytałem ten wpis i się poirytowałem, bo byle patogówno może być w Polsce rodzicem, a kochający się dwaj faceci, którzy stworzyliby super warunki dla dziecka niestety już nie. (╯°□°）╯︵ ┻━┻
#lgbt #patologia #rodzice

Udało mi się namówić moją 41 letnią mamuśkę na pierwszy tatuaż. 3 listopada idzie robić. Zamiast trzech słoników zrobi cztery i będą symbolizować ją, ojca, mnie i siostrę. Ona od zawsze miała jakąś manię na ich punkcie i ma sporo figurek. #tatuaze #chwalesie #rodzice

źródło: x3.wykop.pl

#zonabijealewolnobiega #ojciec #rodzice #heheszki #humorobrazkowy

źródło: scontent-frt3-2.xx.fbcdn.net

Siemka!

Dzisiaj film Magdy!
O leśnym przedszkolu będzie, czyli z grubsza o tym jak się wychowywałem eheheh : )

Łapcie:
https://www.wykop.pl/link/4589503/lesne-przedszkole-czy-to-dobry-pomysl/

Pozdrowienia!
Piotr

ps: za dzień lub dwa odpalam film o grzybach pasożytniczych vol 2
ps2: razem z nim odpalam Patronite. Dałem się przekonać choć nadal nie jestem przekonany heheh.

#horzelaopowiada #rodzice #dzieci #las #przyroda #ciekawostki @MagdaBebenek pokaż całość

Moja Rodzicielka jest najlepsza.

Wpadłem na chwilę do rodziców, aby Ojcu przykleić szkło hartowane telefon, a Mama jak to mama.
- A może dam Ci selera, świeżo zerwałam? Masz plecak? Zapakuje Ci.
- Nie mam Mamo dzisiaj plecaka.

pokaż spoiler Patrzy z politowaniem na mnie i łapie mnie za garba w kurtce motocyklowej - A tutaj nie masz schowka?


Kurtyna w dół

#motocykle #rodzice pokaż całość

Kiedy kończysz 18 lat i pytasz mame co dalej.
#takaprawda #gowniaki vs #rodzice #niewiemjaktootagowac

źródło: Czas.jpg

29lat po ślubie a ojciec (typowy Janusz) nadal kupuje mamie kwiaty bez okazji ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Tyle lat bez bolców na boku i większych afer... Tego bym sama chciała.
#zwiazki #chwalesie #rodzice

źródło: IMG_20181008_175340.jpg

Taka prawda....
#ojcostwo #rodzice

źródło: FB_IMG_1538804641582.jpg

#rodzice #madki

źródło: 1538569925609.jpg

#anonimowemirkowyznania
TL;DR:

pokaż spoiler Wydaje mi się, że moja mama (65 lat) ma depresję po wyprowadzce z domu dwójki synów. Powoduje to coraz to bardziej "czarne" wypowiedzi, że już jej na niczym nie zależy. Przez to zaczynam się martwić, co zrobić, żeby nie czuła się samotna.


Mirki, rzadko kiedy piszę, ale sytuacja jaką mam u siebie w rodzinie, zaczyna mnie przerastać. Szukałem informacji w necie, ale nigdzie nie znalazłem jednoznacznej odpowiedzi co zrobić. Mam nadzieję, że pod tym postem znajdzie się ktoś, kto będzie w stanie mi pomóc i pomóc radą, lub historią z własnego życia.

Wychowywałem się w rodzinie, w której ojciec był alkoholikiem. Po większej awanturze, moja matka wygoniła ojca z domu, wzięła rozwód i tyle co widziałem ojca. Miałem starszego brata, matkę oraz babcię. Mama jako jedyna osoba pracująca, wspólnie z babcią (i jej emeryturą) finansowała budżet domowy. Babcia zawsze była w domu i nigdzie się nie ruszała (przez problemy z poruszaniem się), a matka często pracowała do późnego wieczoru, żeby ledwo związać koniec z końcem.

Razem z bratem nie mogliśmy narzekać na brak ojca, nigdy nam niczego nie brakowało. My w miarę naszych sił i możliwości, zawsze staraliśmy się pomagać w domu. Skupialiśmy się na nauce (w obecnej chwili obaj mamy skończone studia oraz dobrze płatne i stabilne zatrudnienie). Największym ciosem w naszej rodzinie była 10 lat temu śmierć babci, Rodzic mojej mamy. Moja mama razem ze swoimi zamężnymi dwiema siostrami zorganizowała pochówek, ale przez to, że babcia mieszkała razem z nami nas to dotknęło najbardziej. Odnalezienie się w nowej rzeczywistości i nowy podział obowiązków. Lata mijały.

Moja mama miała próby znalezienia sobie nowej miłości, ale po kilku rozmowach z nią, stwierdziła, że wszystkiemu była winna babcia, która robiła za przyzwoitkę. Nie tworzyło to najzdrowszego środowiska do intymności. W dodatku dwójka małych dzieci, odstraszała (tak mi się przynajmniej wydaje) potencjalnych kandydatów. Moja mama nikogo nie miała i tak też zostało.
Parę lat temu mój brat wyprowadził się z domu, założył własną rodzinę i ma swoje dziecko. Ja wciąż mieszkałem wspólnie z matką, ale już w wieku w którym zacząłem pracować zaczynało to powoli przeszkadzać - ze względu na brak pełnej samodzielności w swoich wyborach. W międzyczasie moja mama zachorowała na przewlekłą chorobę, która powoduje ból ciała, co jakiś czas. Znalazłem wkrótce dziewczynę, z którą się przeprowadziliśmy do wspólnego mieszkania. Tak też moja mama została sama w domu.

Wkrótce również znalazła sobie Ukrainkę, chętną do wynajęcia jednego piętra w domu u mamy. Dzięki temu razem z bratem odczuliśmy ulgę że zawsze będzie ktoś w domu. Wspólnie z bratem staramy się doglądać mamy. Ja niestety mam dostępne wyłącznie weekendy, przez pracę, ale zawsze staram się w ciągu tygodnia dzwonić, a w weekend wpaść. Niestety od dłuższego czasu zaczynam się niepokoić stanem psychicznym swojej mamy. Trochę przybliżę jej charakter - jest to kobieta twarda, którą czas i wydarzenia zrobiły z niej nieco zgorzkniałą starszą kobietę i upartą jak osioł, ale zawsze chcąca dla mnie i mojego brata jak najlepiej. Nieszczęśliwie powoduje to, że razem z bratem szybko się frustrujemy, kiedy próbujemy wytłumaczyć jej, żeby zaczęła patrzeć na siebie i dbać o swoje interesy, bo niestety często usilnie próbuje nam ułożyć życie. Często w ciężkich chwilach (a mam na myśli nastrój) obarcza nas winą, za to że sobie nikogo nie znalazła i gdyby miała córkę, to by się ona nią zajmowała. Często mi się żali na mojego starszego brata, oboje się często kłócą. Ja staram się łagodzić sytuację i zawsze wysłuchać matki, ale dostrzegam coraz bardziej zobojętnienie, zgorzknienie i samotność starszej kobiety.

Chcieliśmy obaj z bratem zaprowadzić ją do psychiatry, aby przeprowadził terapie i przepisał tabletki, które pomogą jej się wyciszyć (łatwo wpada w złość, kiedy jej coś nie pasuje). Niestety siłą tego nie zrobimy, a matka nie chce tego. Żeby też nie było, że ubezwłasnowolniamy ją, kiedy potrzebuje pomocy bo chce coś zrobić, kupić, przenieść cokolwiek innego, nawet słówka nie piśniemy że to jest bez sensu (oczywiście jej radzimy co i jak, ale końcem końców i tak będzie po jej myśli) - złości się jedynie kiedy jej plany w które włącza nas z bratem spotykają nasz upór - ponieważ mamy inną wizję tego, co chcemy zrobić w najbliższym czasie w swoim życiu.

Sam się zaczynam zastanawiać co zrobić. Przeprowadzka z powrotem do domu mojej matki nie wchodzi w rachubę, ze względu na moją dziewczynę. Moja mama z kolei będąc sama (pomimo, że jest ta Ukrainka w domu - która pomaga w sprzątaniu itd to ona zaczyna ją wkurzać - drobnostkami) powoli zaczyna wpadać w coraz większą depresję. Sam z kolei staram się coraz częściej z nią rozmawiać i przebywać, ale wciąż jest tych spotkań za mało.

Potrzebuję rady od kogoś, kto był w podobnej bądź takiej same sytuacji życiowej ze swoją matką. Co robić? Co myśleć? Mojej mamie żadna fizyczna (i moim zdaniem psychiczna) krzywda się nie dzieje, a mimo to cierpi i powoli staje się coraz bardziej nieznośna. Proszę o radę i o podzielenie się swoją historią.

#rodzina #zwiazki #mama #psychologia #pytanie #problem #rodzice

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy studenckie pokaż całość

Mireczki, cieszcie się ze mną! Dziś mój synek skończył roczek ( ͡° ͜ʖ ͡°) Dla mnie nie są to zwykłe urodziny. Mój syn w ciągu swojego życia przeszedł tak wiele... Jako prawie 5- miesięczne niemowlę miał udar mózgu. Prosilam nawet Was o modlitwę gdyż dawano mu niewielkie szanse na przeżycie, nie mówiąc o odzyskaniu sprawności... Dzis za nami kilka pobytów w szpitalach, mnóstwo badań i wiele miesięcy codziennej rehabilitacji. Zresztą, moj mały Wojownik ćwiczy codziennie i sprawnościa dogonił rówieśników. Ja dziękuję dobremu Bogu, że żyje, jest z nami, rozwija się- i tylko blizna po kraniotomii przypomina, co przeszedł. Życzcie mu wszystkiego najlepszego. ( ͡º ͜ʖ͡º)
#dzieci #rodzice pokaż całość

Od jakiegos czasu zastanawiamy sie z zona, dlaczego niektore dzieci sa takie, hmm, "denerwujace". Konkretnie chodzi o starsze dzieci, powiedzmy 6-10 lat. Moja zona poswieca naszemu dziecku(15 miesiecy) sporo czasu i duzo sie z nim bawi, wychodzi na spacery i na placu zabaw szuka mu zabawy. No i na takim placu zabaw jest prawie pusto, zona bierze syna na pusta karuzele, hustawke czy inna atrakcje i nagle podbiega taki np. 7 letni gowniak i stwierdza, ze on teraz chce sie tu bawic, mimo, ze wczesniej nie byl w ogole zainteresowany i utrudnia zabawe naszemu dziecku.
Sytuacja, idziemy z synkiem na takie duze drewniane auto, na placu tylko jedna rodzinka z dzieciakiem. Synek siada za kierownica i sie bawi, po czym ten dzieciak podbiega i probuje wbic sie na jego miejsce, bo on teraz chce.
Dzis bylem z synem na imprezie rodzinnej, mlody bawi sie wiatrakiem, nagle podbiega jedno ze starszych dzieci i wpierdala sie miedzy niego, a wiatrak i zaczyna naciskac guziki. Synek latal za psem, to tamte tez, jak on cos robil, to nie bylo chwili, by zaraz ktos mu nie przeszkodzil i tez chcial, nawet jak se kuzwa wode w bidecie puszczal xD.
Jeszcze pal licho jakby chcialy sie z nim bawic, ale to jest na zasadzie "jestem starszy, teraz ja sie bawie". Oczywiscie nie wszystkie dzieci takie sa, ale po prostu takie zachowanie jest tak wkurzajace, ze az sie odechciewa. Nie wiem z czego to wynika, brak zainteresowania rodzicow? Bo tak zazwyczaj to wyglada, ze te dzieciaki lataja same, bez zainteresowania, taka jakas proba zwrocenia uwagi...

Ktos sie z tym spotkal? xD

#gownowpis #madki #dzieci #rodzice #pytanie #logikarozowypaskow pokaż całość

Kilka razy widziałam już na mirko wpisy na temat tego, że hohoho co to nauczyciel nie umie sobie sam poradzić z uczniem że musi pisać uwagę do rodzica, niech się nauczy ripostować gówniarzy hehe.

Wydaje mi się, że to nie do końca tak działa. Pierwszą instancją, mającą na celu wychowanie dziecka, są jego rodzice/opiekunowie - pierwsza i podstawowa jednostka społeczna, w której się rozwija. W której możliwa jest częsta interakcja i do tego w relacji dziecko + jedno lub dwoje rodziców, gdzie można temuż dziecku poświęcić więcej uwagi. Przekazać mu wartości bezpośrednio, mówiąc do niego, a nie do grupy 20 innych dzieci.

Nauczyciel zaś w swoich kompetencjach ma przekazywanie wiedzy oraz korygowanie niepożądanych zachowań, korzenienie i nagradzanie tych pozytywnych, ogólnopojęte "wychowywanie", ale wychowywanie szkolne, w grupie rówieśników. Czy ktokolwiek z Was - a wszyscy chodziliśmy do szkoły - na pytanie "kto cię wychował?" odpowie "nauczyciel angielskiego"? Nie. Najprawdopodobniej w pierwszej kolejności wymienisz rodziców/opiekunów/innych członków rodziny, z którymi się wychowałeś, a potem dopiero pomyślisz, że np. Twój polonista przekazał Ci wyjątkowe wartości na temat dbałości o język.

Sama jestem nauczycielem zaangażowanym. Przeprowadzam wiele rozmów z uczniami, z nastolatkami pozwalam sobie czasem nawet na dyskusje na lekcji, bo wiem, że jest to czas, kiedy argument "nie bo nie" tylko pogarsza sytuację i należy dać uczniowi pole do rozmowy. Co nie zmienia faktu, że poświęcam sporo czasu na korespondencję z rodzicami - sorry, ale kiedy uczeń pierwszej klasy mówi do kolegi "zamknij ryj, chuju", to coś mi się wydaje, że nie nauczył się tego ode mnie, więc po zwróceniu przeze mnie uwagi i krótkiej rozmowie piszę do rodzica. Żeby ktoś, kto ma więcej czasu i lepsze warunki do rozmowy z dzieckiem, załatwił to dokładniej. Inna sprawa jest taka, że w tej konkretnej sytuacji (bo taka miała miejsce) dostałam odpowiedź "czy jest pani pewna, że Krzysiu nie został sprowokowany?", więc jeszcze de facto musiałam się wytłumaczyć z napisania tej uwagi. Tak, proszę pani, Krzysia sprowokowała obecność kolegi z klasy, ma pani rację, cofam uwagę.

Zdarza mi się też pisać do rodziców, gdy niepokoi mnie stan psychiczny dziecka. Wówczas opisuję, co mnie zmartwiło i proszę o obserwację. Dlaczego? Bo rodzic może swoje dziecko zapisać np. do psychologa, a ja już raczej nie. I ma całą pozostałą część doby, by je obserwować.

Piszę także, gdy dziecku należy się szczególna pochwała - za wykazania się ponadprogramową wiedzą, wyjątkową postawą, gdy uczeń poprawił swoje zachowanie. Po co? Dlatego że moja pochwała na pewno ma moc, ale ta nagroda, która czeka w domu, to dopiero gratka - wyjście na lody albo dodatkowa godzina przy konsoli w weekend.

Wiem też, że nie wszyscy nauczyciele są z powołania nauczycielami i nie każdy nauczyciel to wychowawca z prawdziwego zdarzenia. Ale tym bardziej - skoro masz do czynienia z kimś, kto nie do końca sobie radzi w relacjach z Twoim dzieckiem poza przekazywaniem mu wiedzy, to czy na pewno chcesz takiej osobie oddawać w ręce wychowanie Twojego dziecka? Czy może lepiej niech już Ci pisze te uwagi, a Ty zajmij się dzieckiem w sposób odpowiedni - bo to Ty je najlepiej znasz i wiesz, co robić.

Trochę muszę w tym wpisie pominąć sytuacje, gdy rodzice ewidentnie zaniedbują dziecko i w grę wchodzi patologia, ale powiedzmy, że sprawa dotyczy jakiejś tam normy. W przypadku zaniedbań w stronę dziecka w domu postępowanie jest inne.

#niepopularnaopinia #nauczyciele #dziendobry #dzieci #szkola #rodzice #licbaza #gimbaza #podbaza #przedszkole pokaż całość

Mój ojciec mnie dzisiaj powalił na łopatki XD Jeteśmy #bekaztransa, ja prowadzę firmę, a on jest jednym z kierowców. Spedycja dla której realizuję transport zażyczyła sobie, żeby użył wydanej przez nich aplikacji do trackingu ładunku, mimo że mam swoje GPS-y w autach. Już czułem nadchodzące problemy, bo ojciec jest 50+ i z komputerami nie ma za wiele wspólnego. Na szczęście jakoś przekopał się przez ustawienia sklepu google play, ściągnął apkę i miał się zalogować. Nie wiedział jak mi dokładnie opisać to, co widzi na ekranie, żebym mu pomógł, więc po chwili przysłał mi zrzut ekranu by Andrzej XD (picrel)
#rodzice #logikaniebieskichpaskow #niewiemjaktootagowac pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: screenshot by Andrzej.jpg

Od przyszłego tygodnia zaczynam pracę z dziećmi. Chyba odkryłam swoje powołanie i zostanę nauczycielką. Ostatnio czuję jak kupa śmieci, ale kontakt z dziećmi i młodzieżą mega mnie napędza. Chyba o to chodzi. Pierwszy raz od dawna tak się cieszę.(✌ ﾟ ∀ ﾟ)☞

Tak btw. Jak dzieci mogą zaskakiwać?
Biegają 7-letni chłopcy po sali zabaw, bo wypad był że szkoły. Biegają, jeden zatrzymuje się przy drzwiach do łazienki i z poważną miną wypala do kolegi:
- E, idę na klopa - wypowiedziane niczym stary dziad.

Z kolei mogą również inspirować. Wiele dziewczynek potrafi zrobić szpagat. Od miesiąca się rozciągam, żeby przypału nie było, że nie potrafię, bo, jak to mówią te małe: "to takie proste" ᕙ(✿ ͟ʖ✿)ᕗ

Dorabiam sobie również jako animatorka właśnie na sali zabaw. Co ludzie zostawiają? Lista najdziwniejszych rzeczy:
✓pampers za zjeżdżalnią ( ಠಠ) (na obiekcie jest przewijak i oddzielna toaleta)
✓kondomy ( ಠಠ) (seks to naturalna czynność, ale żeby na sali zabaw dla dzieci?)
✓może nie dziwne, ale aparat Nikon, po który do tej pory nikt się nie zgłosił.

A ze strony dorosłych: próba wznoszenia alkoholu(╯°□°）╯ wśród dzieci pić. Wśród trzy- i czterolatków. I to nie raz. "Bo oni, hehehe, się bawią to i my, hehe". I to dorośli ludzie. Zamiast czas poświęcić dzieciom, to chlać by chcieli, tylko w innym otoczeniu. A jak rodzice zachowują się na sali zabaw to już materiał na inny wpis.

#zalesie #pracbaza #dzieci #rodzice pokaż całość

Organizacja pracy w szkole <3

4 września dzieci dostały do przekazania rodzicom deklaracje dotyczące uczęszczania dzieci na religię/etykę. Minęły równe trzy tygodnie, a połowie rodziców nie udało się ich wypełnić i dostarczyć do szkoły (widocznie za trudne zadanie do wykonania). W dodatku lwia część tych deklaracji jest wypełniona błędnie, a trzeba było tylko wziąć w kółko wybrany przedmiot xD

W związku z tym nie wiadomo kiedy i jak organizować etykę, a zaraz koniec września :)
#rodzice #szkola #pracbaza #dzieci #sekretariat #edukacja pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Mirki, piszę z anonimowych, bo moja różowa czasem mnie tu szpieguje, a moja szwagierka to na 100% ma tu konto, podejrzewam jedną czy drugą różową stulejkę.

Zacznę od początku i to będzie trochę długi wywód. Otóż, mieszkam z żoną we Wrocławiu. Moja żona przyjechała tu na studia (po tym jak wcześniej trzy lata odejmowała sobie od ust na emigracji), jakoś się poznaliśmy, to jest nieistotne. Ona pochodzi z raczej niezamożnej rodziny z okolicy Lublina. Poza moją różową jej rodzice mają jeszcze jedną córkę, lvl 34, jej głównym zajęciem jest oglądanie internetów i malowanie paznokci. Tak, 34 lata, nie ma pracy, męża, mieszka z rodzicami i obwinia o to cały świat. No ale, nazwijmy ją, Karina jest najlepsza na świecie, tylko świat taki niesprawiedliwy. I szczęścia do chłopców nie ma. Na dodatek mają jeszcze psa, którego siostra mojej różowej kupiła za jakieś zaskórniaki, jest to dość spory labrador. Miał być na wystawy, okazało się, że ma krzywe zęby czy coś i gówno z tego, do rozrodu też nie za bardzo z związku z tymi zębami XD
Moi rodzice za to całe życie ciężko pracowali oraz mieli trochę szczęścia, więc gdy obroniłem pracę magisterską dali mi kasę na pół mieszkania (drugie pół mamy na kredyt).
Oboje z różową zarabiamy nieźle, co strasznie boli jej rodzinę, głównie siostrę, bo to taka niesprawiedliwość. Oczywiście moja różowa i nazwijmy ją Karina kontakt mają prawie żadny, ostatnio nawet na Boże Narodzenie nie chciały sobie życzeń przez telefon złożyć (jakieś dawne konflikty, nie wnikam).
Jakiś czas temu żona urodziła dziecko. Matka mojej różowej dostała wręcz pierdolca. Przed dzieckiem nie przyjechała do nas sama (500 km) nigdy, odkąd mamy gówniaka (lvl 0,5) była u nas trzy razy.
Aha. Gdy dwa lata temu braliśmy ślub to najpierw byli wielkie hurr durr, że jak to nie zapraszamy całej rodziny, potem o to, że siostra różowej nie jest jej świadkiem, a na końcu do nich doszło, że ślub jest tylko cywilny. Siostra się obraziła o to, że nie jest świadkiem i nie przyjechała, a jej rodzice na obiedzie weselnym siedzieli z minami jakby tam byli za karę xD

W ostatni weekend z moją teściową wpadł też mój teść, co zwiastowało od razu festiwal spierdolenia. Gość o wyglądzie nosacza sundajskiego, całe życie był dróżnikiem na przejeździe kolejowym, gdzie może 10 pociągów dziennie jeździ. Jego największym osiągnięciem jest samochód. Nie zgadniecie - Passat B5, 1,9 TDI. Oczywiście klepany, z Niemiec. To jest człowiek, który nie rozumie, po co nam w domu zmywarka (przecież żona zmywa, hehehehe...) albo odkurzacz automatyczny, bo przecież w Lublynie w Lydlu można było kupić odkurzacz za 180 zł, a nie 3k wydawać na śmieszny odkurzacz w kształcie Lorda Vadera. No nic. Nie mówiąc o tym, że jak go kiedyś poczęstowałem jakimś piwem kraftowym to najpierw zapytał, ile kosztowało, potem cenę przeliczył na swoje dobre piwa (4 harnasie), a potem ciamkał cały wieczór, że takie dobre, choć widzialem, że mu nie smakowało.

Ze względu na dziecko od razu dostali dwie informacje: że nie ma palenia w domu, na balkonie, nigdzie, oraz że mają nie przywozić psa. Przyjechali w czwartek wieczorem. Początkowo mówili, że przyjadą pociągami, ale jednak samochodem. Gdy to tylko usłyszałem to od razu coś mi nie grało i wiedziałem, że coś się odjaniepawli motzno. No i miałem rację: przyjechali z psem. Na pytanie, czemu, bo przecież komunikat był jasny, żeby pies został w domu, zostaliśmy z różową poczęstowani tekstem, że siostra idzie na jakąś imprezę, więc nie można było psa z nią zostawić. WTF? Też mamy psa, jak idziemy do ludzi to go wyprowadzamy na ostatnią chwilę i tyle, a ci nie mogli zostawić psa na podwórku.

Jedną noc pies przespał u nas w mieszkaniu, ale w piątek różową miała go dość, więc szybko znaleźliśmy im hotel, gdzie mogą psa zostawić. I wtedy się dopiero zaczęło, że przecież mamy duże mieszkanie (70m^2, 3 pokoje), co nam ten pies przeszkadza, że my to już nie jak rodzina, teść się tak wkurwił, że aż za papierosy złapał. Powiedziałem mu spokojnie, że proszę go, żeby nie palił, bo to nasze mieszkanie i sobie nie życzymy. Poza tym dziecko, smród. Wkurwił się jeszcze bardziej, powiedział, że już nie jesteśmy rodziną, zabrał teściową i psa, na odchodne jeszcze rzucił, że jego noga tu więcej nie postanie. Powiedziałem mu, że taka groźba byłaby groźna, gdyby był mile widziany, to jebnął drzwiami i wyszedł. Gadał jeszcze coś, że mam mu za autostradę zwrócić, bo on 40 zł wydał xd to mnie rozjebało do reszty - gość przyjechał poznać swojego wnuka (który prawie godzinę płakał jak go zobaczył XD), a potem wyskakuje, że 40 zł za autostradę...

pokaż spoiler Moja różowa swojego ojca nie lubi, było jej mocno na rękę, że się zawinęli, bo mieli zostać jeszcze trzy dni...


Powiedzcie mi, czy ja jestem jakiś pojebany pieniacz i awanturnik, czy postąpiłem słusznie?

#rodzina #rodzice #bekazpodludzi #rodzicielstwo #kiciochpyta

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy dla maturzystów pokaż całość

Moja mama twierdziła, że jest staromodna i nie lubi smartfonów i internetów. Kupiłem jej z pół roku temu Xiaomi redmi 5A, dodałem pakiet internetu (10GB), wgrałem Skype, Viber i nauczyłem obsługiwać youtube czy przeglądarkę.

Teraz puszcza sobie youtube czy programy telewizyjne na słuchawki jak pracuje. Już tak nie narzeka na nudę w pracy, ale zużywa 3x tyle pakietów co ja, bo nie mają wifi ( ͡° ͜ʖ ͡°)

pokaż spoiler Ojca 4 lata temu nauczyłem grać w #wot -a. Musiałem mu oddać mój mocny Pc żeby miał na czym się bawić ( ͡° ʖ̯ ͡°) Teraz gra w jakąś inną grę mmo, ale fajnie że znowu czasem bawi się po pracy. Kiedyś jak chodził do liceum to prowadził klub komputerowy. Taki powrót do przeszłości dla niego.


#czujedobrzeczlowiek #aryoconcent #rodzice pokaż całość

źródło: play.png

Czy tylko na mnie kary i pasek w dzieciństwie nie działały?
Dostałem po dupie - xD (to wczesna młodość, do lvl 6)
Zakazali mi telewizji - xD, wezmę książkę
Zakazali mi komputerka - xD, jeszcze wycyganie hajs na lekcje gry na instrumencie

Generalnie w przypadku kar za złe oceny zawsze obracałem sprawę w taki sposób, że nie mogli karać mnie dalej.
Nie przykładałem się w budzie - moja niska średnia głównie wynikała z tego, że nie robiłem zadań domowych, natomiast te śmieszne podstawówkowe testy, gimbo testy i maturę zawsze pisałem powyżej średniej klasowej.
Dzięki nie robieniu zasranych zadanek domowych typu policz 50 zadań z iksem oszczędziłem kupę czasu i żadna kara nie była w stanie mnie przekonać, że liczenie tego gówna ma sens.

A dalej czego mogli mi zakazać? Zakazać czytać? Zakazać grać na gitarze? No kurwa XDDDD
Dzięki nieodrabianiu zadań, co skutkowało ocenami niedostatecznymi, przeczytałem masę książek, nauczyłem się dodatkowo języka, nauczyłem się grać na tej zafajdanej gitarze.

A kujony co dzień w dzień liczyły 50 zadań z iksem i pisały interpretacje wierszy na stronę A4 poszły na gównostudia, już je pokończyli i jak ich spotykam to udają hehe, jakie to mają wspaniałe życie.

#oswiadczenie #szkola #podbaza #gimbaza #techbaza #rodzice #wychowanie pokaż całość

Hej, chciałbym kupić córce 4 lvl taki prezent. Wydaje mi się że będzie się tym świetnie bawić w piaskownicy ( ͡º ͜ʖ͡º) Ale różowy jest innego zdania. ( ಠ_ಠ)

Co myślicie?

#dzieci #rodzice #zonabijealewolnobiega

http://allegro.pl/ShowItem2.php?item=7546953174 pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: 1537466989864.png

Rodzice zrozumieli swoj blad i pozbawiaja dziecka ciezaru zycia.
#antynatalizm #dzieci #rodzice #heheszki #wtf #madki

źródło: comment_ZKfZ6eGTAtoPDdCKdB4L8f1Nxyd64j3v.jpg

#anonimowemirkowyznania
Ej mirki, bo mnie naszła taka myśl, mała rada dla was.

Jak już się zejdzie jedna spierdolona różowa z drugim spierdolonym niebieskim, to weźcie się razem doprowadźcie do jakiegoś porządku społecznego, czy psychicznego.
Dla rozjaśnienia sytuacji dlaczego tak myślę:

Moi rodzice są dwójką introwertycznych, aspołecznych, odciętych od "życia" ludzi. I wszystko by było fajnie (nie będę im mówił jak mają żyć), gdyby nie to, że od ~30 lat słyszę do mnie pretensje, że jestem kurwa taki sam jak oni - czyli małomówny, bez bajery, zamknięty w sobie, aspołeczny. No ja jebię. Chyba nigdy im nie przeszło przez myśl, że dwójka takich osób stworzy razem to samo...

Tyle gorzkich żali na tę niedzielę.

#rodzina #zwiazki #rodzice #tfwnogf #tfwnobf #przegryw #spierdolenie #anonimowemirkowyznania

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy studenckie pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Jestem jedynaczką. Zawsze musiałam podporządkować się woli rodziców.
Idź do tego liceum, wybierz takie studia, zrób to, jak chciałam wyść z domu do koleżanki to aż bałam się zapytać.

Ponadto w domu tak jakby nie ma uczuć, ojciec i matka są jak pies z kotem (ale zero patologii), nigdy nie widziałam u nich normalnych zachowań pary, względem mnie ojciec nigdy nie powiedział dobrego słowa bezpośrednio; cały czas tylko przytyki, niebezpośrednia krytyka, (pół życia żyłam z poczuciem winy że nie jestem chłopcem, za każdym razem jak coś trzeba było robić wokół domu ojciec wykrzykiwał, że potrzeba chłopaka do takich to a takich robót) Drugie pół życia zmagałam się z nieumiejętnością okazywania uczuć, (aż znalazłam chłopaka, którego ciepła rodzina pokazała mi jak to powinno naprawdę wyglądać)

Nie mniej kończę studia i chciałabym zacząć własne życie. Wyjechać. Nie zostać stuleją z depresją na utrzymaniu rodziny. A powoli zaczynam po wakacjach spędzonych w domu.
Ale oczywiście nie ma o tym mowy. Zostało "zdecydowane" że zostaję w domu, na wsi... "bo jesteśmy już starsi"(błagam 50 lvl). Nie wspomnę o sabotowanym związku, bo to jeszcze dłuższa historia.

Rozmowa z nimi wręcz nie wchodzi w rachubę. Ojciec jest tak przytłaczający, moje słowo zostaje stłumione jego krzykiem i oczywiście wszystko wie lepiej.
#depresja #przegryw #rodzice

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Nie siedź w domu w ferie i w wakacje pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Nie mam z kim o tym pogadać, więc proszę was Mirki o rady i wskazówki. Co robić w takiej porąbanej sytuacji rodzinnej?????????

21 lat, różowy tutaj. Moi rodzice prowadzili firmę gastronomiczną kiedy się urodziłam. Mam jeszcze dwójkę starszych braci i siostrę.
Różnica wieku między nami to dwanaście lat. Kiedy się urodziłam rodzice oddali mnie pod opiekę dziadkom, żeby prowadzić firmę.
Z tym, że naprawdę mnie oddali. Mam na myśli to że mnie nie odwiedzali, nie dzwonili i ogólnie się mną nie interesowali. Chore jest to, że wszyscy mieszkamy w jednym mieście i mamy do siebie nie całe 10 minut drogi.
Przez okres dzieciństwa nie miałam z nimi praktycznie kontaktu. Jeśli już się widzieliśmy to nie traktowali mnie ciepło, nie rozmawiali ze mną po za jakimiś formami grzecznościowymi. Bywało tak, że nie miałam z nimi styczności przez kilka tygodni. W podobny sposób zachowywało się rodzeństwo. Byłam po prostu odrzucona.
Nawet po śmierci dziadka nie przyłożyli się bardziej do rodzicielstwa. Z tego co wiem, nie dokładali się nawet dziadkom do mojego utrzymania. Nigdy od nich nic nie dostawałam w przeciwieństwie do mojego rodzeństwa. W okresie nastoletnim tylko się kłóciliśmy. Kiedy ich pytałam, zarzucałam im błędy, czy mówiłam jak jest zawsze obracali całą winę na mnie lub po prostu mnie zlewali. W końcu jakoś się z tym pogodziłam i przestałam szukać z nimi kontaktu. Wtedy ofc ta relacja się poprawiła, bo w końcu się nie czepiałam.
W między czasie pogorszyła się sytuacja finansowa moja i babci. Oczywiście też nie pomogli, a oboje pracują i nie mają od wielu lat nikogo na utrzymaniu. Tak samo było z wszystkimi wyjazdami, zbiórkami w szkole potem prawkiem i studiami. Nie dołożyli ani grosza, nie interesowali się. Czasami nawet obgadywali mnie do rodzeństwa.
Poradziłam sobie z tym sama, teraz już nie brakuje nam pieniędzy bo pracuje i dobrze mi idzie. Jednak kiedy nie mogłam znaleźć pracy, zamiast mi pomóc.. Obgadywali mnie i krzywo patrzyli. Kontakty z nimi mam praktycznie nijakie, kiedy się widzimy w sklepie czy gdzieś nawet nie rozmawiamy. Tylko się witamy i nic więcej. Nie składają mi życzeń na urodziny, nie zapraszają na święta. Jednak w rozmowie ze mną są mili jakby nigdy nic i zawsze grają pomocnych. Teraz układam sobie życie i strasznie męczy mnie ten bałagan w relacjach z nimi. Nie wiem czy mam ich totalnie olewać, odciąć się czy może wybaczyć i po prostu żyć.
W zeszły weekend byłam z niebieskim na urodzinach wujka gdzie byli również rodzice i rodzeństwo. Nie czułam z nimi więzi, nawet nie chcieli poznać mojego niebieskiego. Po prostu rozmawialiśmy ze sobą jak dalsza rodzina. Jestem tak w tym pogubiona i mam wieli żal, że nie wiem co w tej sytuacji powinnam zrobić, jak z nimi postępować..
Proszę o rady, co byście zrobili na moim miejscu?
#rodzina #zwiazki #rodzice

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy dla młodzieży pokaż całość

#dzieci #rodzice #takaprawda #humorobrazkowy

źródło: comment_VdLHVBDQjKqLj9TbapaQZVhucW1ki7fl.jpg

Moja córka level 3:

Poniedziałek-piątek, 7 rano - nie można dobudzić i wyciągnąć z łóżka

Sobota, 5:50 - tato, wstawaj, gotuję obiadek!

( ಠ_ಠ)

#dzieci #rodzice #rodzina

Moja mama była ostatnio w odwiedzinach u przyjaciół, w jakimś miasteczku na południu Niemiec. Przyjaciółka pokazała jej w miejscowym parku ciekawą rzecz: drzewo, na którym wisiały setki dziecięcych smoczków. Podobno tamtejsi rodzice, jak mają problem z oduczeniem dzieciaków ssania smoczków, to przychodzą z nimi pod to drzewko i mówią, że już nadszedł czas, aby oddać smoczek Smoczkowej Wróżce, która tam mieszka. Dzieciakom łatwiej jest wtedy zaakceptować zmiany, no bo jednak jak wróżka chce, to nie to samo, kiedy rodzice odbierają... ( ͡° ͜ʖ ͡°) #dzieci #rodzice #ciekawostki pokaż całość

źródło: img.zeit.de

Luźne przemyślenia.

Wczoraj po rozmowie z moim ojcem uświadomiłam sobie co tak naprawdę na poziomie podświadomości krzywdziło mnie z jego strony. Był on bardzo krytyczny w stosunku do mnie. Mówił głównie o tym co powinnam wiedzieć, umieć lub robić. A kiedy już sprostałam jego oczekiwaniom, to nigdy nie otrzymywałam pochwały z jego strony (co moim zdaniem dla dziecka jest bardzo ważne, może stąd też rozwinęła się niska samoocena). Ale mogę z tym żyć. Najbardziej jednak krzywdzące jest to, że jestem pod tym względem bardzo podobna do niego. A nie chce. Widzę, że chwalenie innych przychodzi mi z trudnością. Czasami nie wiem jak to zrobić, czuje, że jest to sztuczne i przez to się blokuje. Za to oczekiwania wobec innych są czasami na nieludzko wysokim poziomie. Krzywdzę tym siebie i innych.

#przemyslenia #przemysleniazdupy #psychologia #rodzice #wychowanie pokaż całość

#anonimowemirkowyznania
#rodzice #dziecko #dzieci #dziecinstwo #rodzice #tatacontent

Pamiętacie jeszcze mojego posta z niedzieli? https://www.wykop.pl/wpis/35083819/anonimowemirkowyznania-mirki-spod-tagu-rodzice-mus/
Epopei ciąg dalszy. Ostrzegam, będzie długie.

Wczoraj byłem u młodego w szkole, żeby porozmawiać z wychowawczynią. (tło dla was: w wyniku perturbacji związanych z reformą, z 3 klas zrobiono u nas 4. W efekcie dzieciaki się trochę przemieszały, wychowawcy też się zmienili). Notabene - bardzo kumata, konkretna babka. Przedstawiła mi tło:

W klasie wytwarza się mało fajna grupka 5-6 osób, skupiona wokół - nazwijmy go Staszek. Staszek pochodzi ze środowiska nawet nie patologicznego, tylko - mówiąc wprost - kryminalnego. Dość powiedzieć, że ojciec siedzi, a on sam w wieku lat 12 w te wakacje dostał dozór kuratora. Dzieciaki oczywiście wpatrzone w niego jak w obrazek, i popisują się przed nim i przed sobą nawzajem. Jak to dzieciaki w podstawówce. Przy okazji dowiedziałem się jeszcze o jednym drobnym incydencie związanym ze strojem na WF.

Tym samym runęły moje obawy związane z pozycją mojego syna w grupie. Co jak co, ale na jego pozycji w takiej grupie mi na pewno nie zależy.

Teraz coś o samej karze:
Niestety, ze skoordynowanych działań nic nie wyszło. Ojciec Andrzeja zastosował metody konwencjonalne i Andrzej "po prostu" dostał w d***ę. Skłamałbym, gdybym powiedział, że nie rozważałem takiej opcji - ale ostatecznie doszedłem do wniosku, że i tak nie wiem, jak się za to zabrać.

Po szkole Młody został wezwany do salonu, przed szacowne kolegium w osobie mnie i żony. I tutaj stała się rzecz, której nie planowałem: wiedział, że coś ustalaliśmy z ojcem Andrzeja, wiedział też, że Andrzej dostał lanie. Dodał 2+2... Jak wchodził do pokoju, to trząsł się jak galareta i co prawda jeszcze nie płakał, ale był na granicy. Był tak przerażony, że serio myślałem, że się zaraz posika. Dopiero, jak usłyszał, że nikt go dziś bić nie będzie, to się jako-tako uspokoił na tyle, żeby słuchać.

Po raz kolejny dowiedział się, że zrobił straszne świństwo, i że jesteśmy bardzo rozczarowani blablabla i tak dalej (szkoda strzępić Wykopu ględzeniem rodzica). Na ile to weźmie do siebie, to się dopiero okaże, ale przejął się. I usłyszał "wyrok": skoro nie potrafi sobie poradzić z fajnymi butami i strojem na WF, to widocznie popełniliśmy błąd kupując je, więc ma je wyrzucić do kontenera. Do tego do odwołania koniec z kupowaniem takich rzeczy. Jak sobie odłoży, to może sobie kupić sam. Poinformałem go, że jeżeli to się powtórzy (dokuczanie komukolwiek w jakikolwiek sposób ze względu na to, że go na coś nie stać), to zostało mu jeszcze trochę rzeczy, które możemy wyrzucić, z telefonem na czele.

Na koniec pojechaliśmy na zakupy do Pepco, gdzie kupiliśmy trampki za 24zł i zestaw spodenki z koszulką za 19zł. W widoczny sposób nie był z tego zadowolony, ale nie protestował. W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się przy kontenerze z odzieżą, gdzie miał wywalić buty i stary strój - wywalił własnoręcznie, bez marudzenia, jedynie z drobnym jęknięciem.

Mam nadzieję, że to koniec epopei. Dzisiaj ma WF w szkole - zobaczymy, jak się sprawy potoczą. Życzcie mi powodzenia w wytrwaniu :)

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy studenckie - bogata oferta przez cały rok pokaż całość

Kurwa, właśnie się na mnie pół rodziny obraziło. Żona kuzyna urodziła dziecko i mnie matka pyta, kiedy pojadę zobaczyć. To bez zastanowienia pierdolnęłam że po co mam jechać oglądać jak każde małe dziecko wygląda tak samo, no chyba że się jakieś wadliwe urodziło zmutowane. I foch. xD
#dzieci #rodzice

#anonimowemirkowyznania
Mirki spod tagu #rodzice, muszę się wygadać, żeby się uspokoić.

Mam syna w 5 klasie podstawówki. Dzisiaj, do spółki z kolegą z klasy (dajmy mu Andrzej), zaczaili się na podwórku i pobili o rok młodszego sąsiada (powiedzmy - Bartka).

Nie ma mowy o przypadku, czy o jakimś równorzędnym konflikcie. Działali celowo, z premedytacją i bez powodu.

"Konflikt" polega na tym, że sprawcy mają markowe buty, a Bartek ich nie ma (bo jej nie stać). Czyli - mówiąc wprost - gówniarze znęcają się nad młodszym i słabszym, tylko dlatego, że jest od nich uboższy.

Jest mi za niego tak sakramencko wstyd, że brak mi słów.

Rodzice całej trójki się znają, więc jesteśmy w stanie podjąć jakieś skoordynowane działania. Młody na razie o tym nie wie, ale razem z ojcem Andrzeja wstępnie ustaliliśmy, że jutro Marek (ofiara) otrzyma w prezencie w ramach przeprosin buty mojego syna i Andrzeja. Będą trochę za duże, ale na wiosnę powinny się przydać.

Przez chwilę rozważałem, czy nie wysłać syna do szkoły boso, ale jak się uspokoiłem, to stwierdziłem, że to by było lekkie przegięcie (zwłaszcza, że jednak jest już chłodno). Zamiast tego szukam właśnie na OLXie czegoś maksymalnie obciachowego. Oj, jutro jak wróci ze szkoły, to czeka go kilka niespodzianek....

#dziecko #dzieci #dziecinstwo #rodzice #tatacontent

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: kptant
Dodatek wspierany przez: Nie siedź w domu w ferie i w wakacje pokaż całość

Żeby tylko się zdrowy urodził ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ
#porodowka #dzieci #rodzice

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: 1536302104491.jpg

#anonimowemirkowyznania
Kurwa, ludzie po 50tce to jakis inny gatunek...

U mamy w pracy od roku zle sie dzieje. W ciagu ostatnich 12 miesiecy wiecej siedziala w domu niz w pracy bo nie bylo zlecen (praca na produkcji na akord).

Tyle razy mowilem zeby sie za czyms rozgladala bo moze buc krucho z prsedluzeniem umowy. Nie, bedzie dobrze, zobaczymy, pozyjemy. I co? Gowno. Dzis dostala info ze nie przedluza jej umowy i siedzi i placze ze na zime bedzie bez srodkow do zycia...

Nosz kurwa gorzej niz z dziecmi bo dziecku mozna wytlumaczyc a osobie po 50 roku zycia ni chuja...

#rodzice #praca #zalesie

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy studenckie - bogata oferta przez cały rok pokaż całość

Hej, szuka ktoś opiekunki do dziecka? Polecam

pokaż spoiler Bonus w komentarzu


#dzieci #rodzice #zonabijealewolnobiega #kontenerynamleko #slodkijezu

źródło: 1536134735983.png

#anonimowemirkowyznania
#anonimowemirkowyznania #pomocy #kiciochpyta #rodzice #przegryw #psychologia

Nie potrafię rozmawiać z rodzicami.

Pochodzę z normalnej rodziny z klasy średniej, bez patologii, niczego mi nigdy nie brakowało, no może poza jedną rzeczą. Uwaga moich rodziców nie była najczęstszą rzeczą w moim życiu. Odkąd miałem ~8 lat rodzice "pozbywali" się mnie na cały dzień sadzając mnie na kompa. Mama całymi dniami pracowała, a tata był wiecznie zmęczony po pracy i nigdy nie poświęcał mi uwagi. Z roku na rok nasze relacje stawały się coraz płytsze a nasz kontakt ograniczał się do momentów gdy kazali mi coś zrobić lub gdy ja potrzebowałem czegoś od nich. Do tego w międzyczasie dochodził opieprz o siedzenie cały czas na kompie od którego siłą rzeczy się uzależniłem.

Brak uwagi nie był jedyną rzeczą, która stopniowo oddalała nas od siebie. Bardziej dotkliwa była wszechobecna krytyka. Każda rozmowa kończyła się na jakiejś mniejszej lub większej krytyce w moim kierunku. Niekiedy bezpośredniej, częściej jednak ukrytej między wierszami. Wieczne porównania do sióstr, które we wszystkim były ode mnie lepsze, narzekanie na wieczne siedzenie w domu, oceny. Do tego dochodził brak szacunku dla mojego zdania. Moje decyzje nie były istotne. Moi rodzice zawsze wiedzieli co powinienem robić. Nawet gdy chwalili się komuś, że coś zrobiłem dobrze całe zasługi przypisywali sobie. "Noo maturę dobrze z angielskiego napisał, to dlatego, że go zapisaliśmy na korepetycje!". Czułem się gorszy... Podświadomie zacząłem ich unikać w strachu przed byciem ocenianym. Każdą rozmowa, którą forsowali odbijałem pojedynczymi słowami chcąc ją jak najszybciej zakończyć jednocześnie wycofując się w bezpieczne miejsce gdzie mogę być sam. Z dnia na dzień zamykałem się przed nimi coraz bardziej, a strach zmieniał się stopniowo w gniew.

Całość ciągnie się do dzisiejszego dnia. Pomimo tego, że mam już 19 lat przez całe życie nie miałem z nimi prawdziwej rozmowy. Wiele razy próbowałem się przełamać jednak te rozmowy były nienaturalne i czułem się przy nich strasznie dziwnie... Jakbym odgrywał tandetny, wymuszony dialog z trudnych spraw. Nawet gdy próbowałem szybko przekonywałem się dlaczego już tego nie robię. W każdym pytaniu o szkołę czuć było zawód, wtykanie małych igiełek poczucia winy i krytyki.

Mam wrażenie, że miało to na mnie dość duży wpływ. Będąc wśród ludzi zawsze czuję się oceniany, krytykowany. Mam niską samoocenę i ciężko rozmawia mi się z ludźmi, szczególnie o wiele starszymi ode mnie. W towarzystwie moich rodziców czuję się... źle. Jakbym się dusił. Na każdą rozmowę z nimi jestem negatywnie nastawiony mimo tego, że próbuję to hamować.

Najbardziej irytuje mnie to, że ludzie widząc nasze relacje nie widzą całego zaplecza emocjonalnego jakie kryje mój zorany mózg. Widza tylko rodziców i bachora mającego 23 lata, który nie potrafi z nimi normalnie rozmawiać... Szczerze to chyba wolałbym być bity. Zaplecze w postaci siniaków i barwnych historyjek o przemocy w rodzinie brzmią bardziej przekonująco dla niewtajemniczonych.

Rozważam pójście do psychologa. Mirki co o tym sądzicie?

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: kptant
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy studenckie - bogata oferta przez cały rok pokaż całość

#rodzice #pierwszydzienszkoly #szkola

źródło: embed.jpg

Wstepnie w poniedziałek mały Ronaldo się wykluwa XD kupiłem wózek z 3 kołami XD #madki oburzone ze dziecko się wyjebie ale zajebiscie się prowadzi XD #tatacontent #dzieci #rodzice

źródło: x3.wykop.pl

#rower #rodzice

Hej, mam 7 latka, który ma jakąś blokadę na jazdę na rowerze - nie umie, nie chce, nie będzie.

Jakieś pomysły jak go przekonać ?

Na pytanie o to, co powiedziałby ojcu, którego syn mówi mu, że jest homoseksualistą, Franciszek odparł: Powiedziałbym mu, by po pierwsze się modlił, potem, by nie potępiał, by prowadził dialog, zrozumiał, znalazł przestrzeń dla syna czy córki.

Zależy od wieku, w którym to się okazuje, ale nigdy nie powiem, że milczenie jest remedium. Ignorowanie homoseksualnego syna czy córki to brak ojcostwa lub macierzyństwa - stwierdził papież.

Radził rodzicom, by mówili: Jestem twoim ojcem, twoją matką, porozmawiajmy, nie wyrzucę ciebie z rodziny.

Czytaj więcej na https://www.rmf24.pl/fakty/swiat/news-papiez-ignorowanie-homoseksualnego-dziecka-to-brak-ojcostwa-,nId,2623350?utm_source=wykop.pl&utm_medium=link-4494967&utm_campaign=wykop-poleca#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome

#neuropa #4konserwy.ru #papiez #katolicyzm #lgbt #homoseksualizm #dzieci #rodzice #bekazkatoli pokaż całość

#dzieci #rodzice #tatacontent

Powiedzcie mi, dlaczego tak wielu rodziców za punkt honoru wybiera napakowanie jak największej ilości paszy do otworu gębowego potomstwa?

Dlaczego dziecko nie może być głodne? Co w tym złego? Przecież jak zgłodnieje, to o ile chętniej będzie jadło!

To jest jakiś konkurs? Kto wepchnie więcej w dziecko?

Totalnie nie kumam tego. Przecież jak gówniak nie zje obiadu, to w efekcie to on będzie głodny. On, i tylko on.

Przy okazji wczasów miałem ostatnio okazję poobserwować rodziców karmiących swoje dzieci w wieku przedszkolno-wczesnoszkolnym. To jest jakaś masakra. Brajanku, masz zjeść całego kotlecika! Andżela, jeszcze 4 łyżeczki! Ksawery, nie wstaniesz, dopóki nie dokończysz zupy!

A Brajanek, Andżela i Ksawery mają po kilka lat, a na talerzach większe porcje ode mnie.

Normalni, na pozór, ludzie, a przy posiłkach zmieniają się w sadystów. Tu nie chodzi tylko o #bekazgrubasow, bo to podchodziłoby pod znęcanie się, gdyby nie było tak powszechne. Serio, osobiście wolałbym dostać w d***ę, niż być siłą zmuszony do zjedzenia dużej porcji czegoś, czego nie lubię.

Ze wszystkich sił staram się nie ingerować w to, jak ktoś wychowuje dzieci, ale pierwszy raz w życiu zainterweniowałem i opierdoliłem jedną mamuśkę po tym, jak widziałem, jak wpycha w dziecko takie ilości żarcia, że aż się porzygało. Serio, gdyby spuściła mu majtki i zlała w tyłek, to bym nie zareagował, ale to już było totalne przegięcie... pokaż całość

Cytat i #pytanie do #rodzice #dzieci

odpowiedź na pytanie Krystiana Lupy „Bo czy można pomyśleć, że należałoby w ogóle nie rodzić dzieci, ponieważ sens życia nie jest pewny?”

Wyobraź sobie, że można. Ja tak właśnie myślę. (...) kiedy byłam młoda pomyślałam i tak uważam do dziś, że przecież nie mam pojęcia na czym to wszystko polega i dokąd prowadzi... co powiedziałabym dziecku o tym, dlaczego się urodziło i po co? (...) Płodzimy, rodzimy dzieci zwykle bez zastanowienia. Ale potem, gdy dziecko powie: ja się nie prosiłem – nie znajdujemy odpowiedzi. Ogrom nieszczęść dzieje się na ziemi, życie jest wielkim ryzykiem, często strasznie boli... Więc brać odpowiedzialność, powoływać kogoś na świat, „obdarowywać” życiem?
Krystyna Gonet - Jak by to powiedzieć... Rozmowy z Krystianem Lupą
#antynatalizm pokaż całość

Jak widzę taką naklejkę to bardziej uważam na taki samochód. Nie przez rozrabiające dzieci, ale dlatego, że kierujący to debil.

#dziecko #rodzice #motoryzacja

źródło: wykop.pl