KONKURS: ALIX SENATOR

Do wygrania są egzemplarze komiksu utrzymanego w świecie antycznego Rzymu - "Alix Senator". Książka jest nagrodą w konkursie, którego organizatorem jest IMPERIUM ROMANUM. Co trzeba zrobić, aby móc się cieszyć z nagrody?

Aby wziąć udział w konkursie, należy w terminie do 1 lutego 2019 r.:

+ napisać ciekawostkę dotyczącą świata antycznych Rzymian. Trzy najciekawsze teksty zostaną nagrodzone książkami, a ich prace zostaną opublikowane na stronie IMPERIUM ROMANUM.

Teksty, wraz z imieniem, nazwiskiem i adresem zamieszkania uczestnika (przesłane dane zostaną wykorzystane jedynie w wypadku wygranej w konkursie – przekażę je wtedy sponsorowi, by mógł przesłać nagrody, a same imiona i nazwiska zwycięzców opublikuję), należy wysłać zgłoszenie na adres: konkurs@imperiumromanum.edu.pl, umieszczając w tytule maila: „Alix Senator”.

Wśród uczestników, którzy nadeślą najciekawsze prace, wybrane zostaną zgodnie z regulaminem

+ I i II tom serii "Alix Senator"
+ I tom "Alix Senator – Cykl Drapieżców"
+ II tom "Alix Senator – Cykl Kybele"

Fundatorem nagród jest Wydawnictwo Elemental -> http://www.elemental.pl/pl/

https://www.imperiumromanum.edu.pl/konkurs/alix-senator/

#konkurs #ksiazki #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent pokaż całość

źródło: ele_alix_senator_1_1.jpg__570x800_q85_subsampling-2.jpg

WANDALIZM NA RZYMSKICH ZABYTKACH

Kolejny przykład wandalizmu na majestatycznym zabytku Rzymu. Dwie młode (w wieku 21 i 25 lat) Amerykanki monetą wyżłobiły litery na zabytkowej ścianie. Następnie zrobiły na jej tle „selfie”. Zauważyli to inni odwiedzający, a ochrona wezwała na miejsce karabinierów. To kolejny akt wandalizmu na rzymskich zabytkach.

Prasa przypomina, że w listopadzie 2014 roku rosyjski turysta wyrył na odrestaurowanym fragmencie muru Koloseum ogromny inicjał. Osądzono go w trybie natychmiastowym i skazano na 4 miesiące aresztu w zawieszeniu i 20 tysięcy euro grzywny.
Również niedawno 15-letni uczeń z Kanady podczas wycieczki szkolnej oderwał kawałek muru amfiteatru Flawiuszów i próbował go ukryć w plecaku. Z kolei 12-letni Australijczyk wyrył swoje imię, a pomagał mu w tym ojciec, który stał na czatach.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/wandalizm-na-rzymskich-zabytkach/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, 52 p.n.e. zmarł Publiusz Klodiusz Pulcher, polityk rzymski, przywódca ruchów plebejskich, który dzięki poparciu triumwiratu mógł realizować swoje cele polityczne. Wraz z najemnymi zbirami Klodiusz terroryzował mieszkańców i wpływał na wyniki wyborów. Według plotek był kochankiem Pompei, żony Cezara, który zdecydował się z nią rozwieść. W procesie Cyceron złożył zeznania obciążające Klodiusza, z czego narodziła się wielka nienawiść polityka do Cycerona. Klodiusz będą w roku 58 p.n.e. trybunem ludowym, doprowadził do skazania mówcy na wygnanie. Warto wspomnieć o roku 61 p.n.e., kiedy to został oskarżony o bezbożność, gdyż w kobiecym przebraniu wkradł się do domu Cezara, gdzie odbywały się uroczystości dostępne jedynie dla kobiet, ku czci bogini Bona Dea. Zginął w 52 p.n.e. w starciu ze swymi przeciwnikami politycznymi.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#18-1

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Calcat iacentem vulgus...
- Tłum kopie leżącego...
- Seneka Młodszy (4 p.n.e. - 65 n.e.) - retor, poeta, filozof
- źródło: Seneka Młodszy, Octavia 454-455

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: s.jpg

MINIATUROWY RZYMSKI SZKIELET

Miniaturowy rzymski szkielet, wykonany z brązu, datowany na I wiek n.e. Obiekt symbolizuje kruchość życia ludzkiego. Do tej porty znaleziono kilka podobnych szkieletów; jeden z nich – wykonany ze srebra – znajdował się w Pompejach.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/miniaturowy-rzymski-szkielet/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.png

DLACZEGO WIZERUNKI FALLUSA BYŁY POPULARNE W ANTYCZNYM RZYMIE?

Sfera prywatna i publiczna Rzymian przepełniona była wizerunkami męskiego przyrodzenia. Dowodem na to są zachowane dzieła sztuki, inskrypcje oraz napisy. Skąd takie zainteresowanie Rzymian fallusem?

(więcej w artykule)

https://www.wykop.pl/link/4753661/dlaczego-wizerunki-fallusa-byly-popularne-w-antycznym-rzymie/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent pokaż całość

źródło: dzwonecznik-e1454254920993.jpg

DOMINUJĄCYMI JĘZYKAMI RZYMU BYŁA ŁACINA I GREKA

Dominującymi językami Cesarstwa Rzymskiego była łacina i greka. Łacina występowała jako „język władzy” i była szeroko rozpowszechniona w Imperium, zwłaszcza w zachodnich prowincjach w wojsku i sądach. Greka z kolei była wyznacznikiem dobrego wykształcenia i urodzenia. Język ten dominował na wschodzie i był bardzo przydatny w misjach dyplomatycznych.

Ideałem było, kiedy Rzymianin potrafił się biegle posługiwać zarówno łaciną jak i greką.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/dominujacymi-jezykami-rzymu-byla-lacina-i-greka/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

RECENZJA: SPARTAKUS. GLADIATOR

Książka „Spartakus. Gladiator” autorstwa Bena Kane’a to powieść historyczna opowiadająca o losach przywódcy powstania niewolników (73-71 p.n.e.) – Spartakusa, który przez dwa lata stawiał się potędze Republiki Rzymskiej i wygrywał starcia z rzymskimi legionami.

Już sam temat fabuły jest o tyle ciekawy, że nie znamy zbyt wiele szczegółów o życiu Spartakusa. Wzmianki o początkach jego życia zachowały się u Plutarcha czy Florusa. Wiemy, że z pochodzenia był zapewne Trakiem i zwerbowany został do wojsk pomocniczych Rzymian. Z czasem dostał się do niewoli i sprzedany został do jednej ze szkół gladiatorów w Kapui. Ta niewielka ilość faktów jest świetnym polem do fantazjowania dla autora powieści.

Ben Kane znany jest w wielu krajach na świecie. Jego książki – toczące się w czasach antycznych – znane są z wartkiej fabuły, ciekawych postaci i próby trzymania się realiów historycznych. Oczywiście wszelkie nieścisłości i „upiększenia” przedstawia na końcu utworu. Nie inaczej jest w przypadku tej pozycji. Autor trzyma się faktów, kiedy tylko może. Wszelki braki informacji w źródłach uzupełnia ciekawymi postaciami oraz wydarzeniami. Poznajemy jego wybrankę – kapłankę Dionizosa Ariadnę (nota bene Spartakus miał mieć rzeczywiście żonę); młodego zbuntowanego Rzymianina Carbo, który pała nienawiścią do Krassusa; Criksusa, Oenomausa, Castusa czy Gannicusa, którzy są liderami grup w szkole gladiatorów i dołączają do Spartakusa.

Autor, moim zdaniem, niezwykle ciekawie ukazał przeszłość, przybycie Spartakusa do ludus i walkę o zbudowanie pozycji w szkole. Bohater stopniowo buduje swoją grupę i jest jedną z najważniejszych postaci. To także z jego inicjatywy wychodzi pomysł ucieczki ze szkoły. W tym celu prowadzi rozmowy i podburza inne grupy – Galów, Traków, Germanów. Z pewnością walka ze strażnikami była ciężka, gdyż przeżyło i uciekło jedynie 70 gladiatorów. Opisane zostały kolejne starcia Spartakusa i innych uciekinierów, w tym słynne zaskoczenie wojsk rzymskich pod Wezuwiuszem, gdy 70 gladiatorów w nocy zeszło po linach z winorośli po klifie i zaatakowało obóz Rzymian. Zaskoczeni żołnierze uciekli, mimo olbrzymiej przewagi – 3000 ludzi.

Tym co od początku rysuje atmosferę książki jest ogólna rywalizacja wśród powstańców, podziały oraz brutalność wobec cywilów. Jak sam stwierdza Spartakus – zwłaszcza ostatni aspekt – to nieunikniony element wojny i gdyby nie zezwalał zbiegłym niewolnikom na grabieże, gwałty i morderstwa nie miałby posłuchu i powstanie by upadło. Celem Spartakusa nie jest jednak pozostanie w Italii, a raczej opuszczenie Półwyspu Apenińskiego przez Alpy i powrót zniewolonych ludzi do domów. Co więcej, autor tworzy tutaj motyw osobistej zemsty Spartakusa na przywódcy plemienia trackiego, który zniewolił jego, żonę i lud.

Nie ukrywam, że pozycja jest bardzo ciekawa i wciągająca – mimo tego, że wiemy jaki będzie finał powstania i bohatera. Autor stara się w jak najbardziej żywy i rozsądny sposób ukazać emocje, podziały oraz motywacje bohaterów, którzy rzucili wyzwanie potężnemu Imperium. Niewola jest dla Spartakusa i innych nie do przyjęcia. Zamiast tego wolą walkę i świadomość, że są sami od siebie zależni.

Tak jak wspomniałem, autor na końcu utworu umieścił swoje sprostowania, które osobom nie będącym w temacie łatwo zakreślą, co było fikcją, a co prawdą – poświadczoną źródłami. Co więcej, otrzymujemy słownik z użytymi zwrotami łacińskimi oraz prolog następnej części książki. Moim zdaniem zdecydowanie warto sięgnąć po tę pozycję.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/recenzje/spartakus-gladiator/

Pozycję można zakupić tutaj: https://www.poczytaj.pl/ksiazka/spartakus-gladiator-kane-ben,414733?pp=5
Rabat dla Czytelników IMPERIUM ROMANUM.
Rabat pod hasłem: imperiumromanum

#ksiazki #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent pokaż całość

źródło: Kane_Spartakus-Gladiator_500pcx-270x400.jpg

17.01. 395 r.

Nastąpił podział Cesarstwa Rzymskiego między synów Teodozjusza I Wielkiego na część wschodnią (Arkadiusz) i zachodnią (Honoriusz).

W przeciągu całej swej wielowiekowej historii Imperium Romanum było podzielone kilkakrotnie. W 293 roku n.e. Gaius Aurelius Valerius Diocletianus, znany bardziej jako Dioklecjan, utworzył tzw. tetrarchię, czyli rządy czterech ludzi. Podzielił kraj na cztery części, przydzielając każdą z nich komu innemu: Italię i Afrykę oddał we władanie Maksymilianowi; Bałkany wraz z doliną Dunaju przekazał Galeriuszowi; Brytanię, Galię oraz Hiszpanię nadał Konstancjuszowi Chlorusowi. Sobie zaś, jako czwartemu z władców, pozostawił wschodnie wybrzeże Morza Śródziemnego. Jednak żaden z dotychczasowych podziałów nie utrzymał się długo. Nikt się nie spodziewał, że powoli zbliża się kres tej wspaniałej jedności.

Trwały podział cesarstwa nastąpił w roku 395 n.e., kiedy to Teodozjusz leżący na łożu śmierci przeprowadził podział Imperium między swoich dwóch synów. Zachodnią część oddał starszemu Flawiuszowi Honoriuszowi, wschodnią natomiast młodszemu Arkadiuszowi. Obaj okazali się władcami słabymi. Flawiusz Honoriusz przeniósł stolicę Cesarstwa Zachodniorzymskiego z Rzymu do Rawenny, skąd zarządzał państwem dość nieudolnie. Zrezygnował on z obrony Brytanii, a Rzym został skutecznie najechany przez barbarzyńców. Na wieść o tym cesarz rozpłakał.

Nie lepiej prezentuje się dorobek polityczny jego młodszego brata, Arkadiusza, który rządził swoim państwem ze stolicy umiejscowionej w Konstantynopolu (dzisiejszy Stambuł). Jak się zdaje miał on niewielki wpływ na decyzje podejmowane w państwie, gdyż manipulowała nim żona oraz jego ministrowie. Zupełnie nie radził sobie z najazdami barbarzyńskich Hunów i Wizygotów, którzy chętnie napadali tereny cesarstwa, jednocześnie je mocno osłabiając. Za jego panowania wschodnia część cesarstwa utraciła wpływy w Afryce.

Po tym podziale nigdy już Imperium nie powróciło do jednolitej formy. Wkrótce wytworzyły się dwie różne państwowości operujące innymi ideami religijno-filozoficznymi, budując podstawy pod przyszłe dwie duże religie – katolicyzm (Kościół rzymskokatolicki) oraz prawosławie (Kościół grekokatolicki).

Post pochodzi z grupy na fb "Historia na każdy dzień"
#historia #gruparatowaniapoziomu #rzym pokaż całość

źródło: scontent.fwaw3-1.fna.fbcdn.net

ODKRYTO W EGIPCIE GROBOWCE I MALUNKI ŚCIENNE Z CZASÓW RZYMSKICH

W południowo-zachodnim Egipcie, Beir Al-Shaghala, archeolodzy odkryli dwa antyczne grobowce, zbudowane w różnych stylach. Budowle, wykonane z cegły suszonej, są dekorowane malunkami ściennymi. Malowidła ukazywały proces mumifikacji.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/odkrycie-rzymskie/odkryto-w-egipcie-grobowce-i-malunki-scienne-z-czasow-rzymskich/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent
--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: wire-8549016-1547558237-850_634x356.jpg

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, 395 n.e. zmarł w Mediolanie, w wieku 49 lat, cesarz Teodozjusz I Wielki. Pochowany został w kilka miesięcy później w Konstantynopolu. Po jego śmierci doszło do podziału Cesarstwa Rzymskiego między synów Teodozjusza na część wschodnią (17-letni Arkadiusz) i zachodnią (11-letni Honoriusz). Wydarzenie to mimo, że formalnie nie oznaczało rozdziału Imperium, w praktyce stanowiło powstanie dwóch odrębnych podmiotów politycznych. Wielu badaczy po dziś dzień twierdzi, że śmierć Teodozjusza stanowiła kres świata starożytnego. Pod względem ideologicznym czasy Teodozjusza to pełny triumf chrześcijaństwa, jako religii panującej, dawna natomiast wiara i jej wyznawcy stali się przedmiotem prześladowań. Dowodem na kres antyczności w roku 395 n.e. są wreszcie przemiany w kwestii obyczajowości i kultury – m.in. zaprzestano organizacji igrzysk olimpijskich, niszczono świątynie i dzieła sztuki, doszło nawet do zagłady biblioteki aleksandryjskiej.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#17-1

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

źródło: w.jpg

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Caveant consules ne quid detrimenti res publica capiat
- Niech konsulowie strzegą, żeby państwo nie doznało jakiegoś uszczerbku
- Cyceron (106 - 43 p.n.e.) - mówca, polityk i filozof
- źródło: Cyceron, In Catilinam 1,4

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: s.jpg

RZYMSKIE CIEKAWE SZKLANE NACZYNIE

Rzymskie szklane naczynie do picia, datowane na I wiek n.e.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/rzymskie-ciekawe-szklane-naczynie/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

NAJDŁUŻSZE SŁOWO ŁACINY KLASYCZNEJ

Najdłuższym słowem łaciny klasycznej jest słowo subductisupercilicarptor [24 znaki], czyli „osoba krytykująca, unosząca brwi ku górze” – dosłownie terminem tym określano osobę niezwykle mocno krytykującą. Gelliusz (II wiek n.e.) wspomina także inne długie słowo w swoich „Nocach attyckich”, należące do ówczesnej nowomowy: trisaeclisenex, które dosłownie znaczy: „starzec żyjący przez trzy pokolenia”.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/najdluzsze-slowo-laciny-klasycznej/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, 27 p.n.e. Senat rzymski nadał cesarzowi Oktawianowi tytuł Augusta. W ten sposób Oktawian stał się pierwszym cesarzem rzymskim, jakkolwiek przy zachowaniu wszelkich pozorów ciągłości ustroju republikańskiego (np. sprawował wielokrotnie urząd konsula w latach 31-23 p.n.e.). Używał oficjalnej tytulatury Imperator Caesar Divi filius Augustus. August sprawował pełnię władzy, skupiając w swych rękach kilka różnych urzędów oraz rozmaite kompetencje nadzwyczajne, nadane dożywotnio przez senat. Jego rządy były rodzajem dyktatury wojskowej pod pozorem utrzymania republiki. Według tradycji władca na łożu śmierci miał użyć zwrotu, którym rzymscy aktorzy kończyli przedstawienia: acta est fabula (sztuka odegrana). Według innych źródeł jego ostatnie słowa to: Plaudite cives, comoedia finita est („klaszczcie obywatele, komedia skończona”).

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#16-1

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

źródło: w.jpg

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Carta non erubescit
- Papier się nie rumieni
- Cyceron (106 - 43 p.n.e.) - mówca, polityk i filozof
- opis: papier jest cierpliwy
- źródło: Cyceron, Epistulae ad familiares, 5,12,1

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM pokaż całość

źródło: s.jpg

RZYMSKA OPOWIEŚĆ O DUCHU Z LISTÓW PLINIUSZA MŁODSZEGO

Pliniusz Młodszy – rzymski pisarz i polityk z przełomu I i II wieku n.e. – w jednym ze swoich listów opisuje do niejakiego Licyniusza Sury niesamowitą historię o duchu. Jest to niesamowita antyczna opowieść z tematyki Halloween.
W Atenach znajdował się duży i przestronny dom, który w okolicy wyróżniał się złą sławą, gdyż sądzono iż jest nawiedzony. Ponoć, w nocy dało się słyszeć dziwne odgłosy, przypominające uderzanie o siebie żelaza; a przy większym skupieniu grzechotania łańcuchów. Dźwięk wydawał się być daleko, jednak stopniowo się przybliżał i przybliżał. Wówczas oczom ukazywać się miało widmo pod postacią starszego, wychudzonego i obrzydliwego mężczyzny, z długimi włosami i brodą. Gdy duch poruszał się, wydawał dźwięk grzechoczących łańcuchów, które były na jego rękach i stopach.
Mieszkańcy domu nie potrafili znieść przerażających odgłosów oraz tajemniczej zmory; w związku z czym w końcu dom został opuszczony i pozostawiony duchowi. Z czasem właściciele postanowili wystawić obiekt na sprzedaż, jednak ze znacznie niższą ceną, niż w rzeczywistości dom był wart.
Pewnego razu, w okolicy pojawił się Atenodor Kananites – filozof stoicki1 – który odwiedził Ateny. W trakcie swojej wizyty przypadkowo napotkał na ogłoszenie o sprzedaży domu, którego cena w żadnym wypadku nie odpowiadała rzeczywistej wartości posiadłości. Zaintrygowany, dowiedział się od okolicznych mieszkańców o tajemnicy opętanego domu. Informacja tylko zachęciła inteligentnego mężczyznę do kupna.
Kiedy nadchodziła noc, Atenodor poprosił o ustawienie kanapy przed domem, postawienie materiałów do pisania, lampy oliwnej oraz pozostawienie go samego w domu na noc.
Przez pewną część noc była wyjątkowo cicha. Jednak w pewnym momencie, Atenodor usłyszał grzechotanie łańcuchów. Mędrzec zamiast spojrzeć w stronę dźwięku skupił się na pisaniu, udając brak zainteresowania. Dźwięk jednak nie ustawał i wydawał się być coraz bliżej. W końcu dźwięk już był na tyle wyraźny i na tyle blisko, że Atenodor podniósł wzrok i ujrzał ducha, takiego jak mu opisywano. Zmora patrząc na niego uniosła rękę i zaczęła kiwać palcem na niego. Filozof, zachowując jednak „stoicki” spokój, podniósł dłoń nakazując duchowi poczekać i wrócił wzrokiem do swoich zapisków. Zniecierpliwiony duch pogrzechotał łańcuchami ponownie i pokiwał w stronę Atenodora.
Mężczyzna w końcu wstał, wziął do ręki lampę oliwną i ruszył za widmem, które poruszało się wolno ze względu na krępujące ruchy łańcuchy. Atenodor wyszedł za duchem na podwórze, gdzie też postać nagle zniknęła. Filozof oznaczył miejsce, gdzie po raz ostatni widział widmo, garścią liści i trawy.
Na drugi dzień Atenodor poprosi lokalne władze o dokonanie wykopków w oznaczonym miejscu. Ku zdziwieniu wszystkich w ziemi znajdował się zakopany szkielet mężczyzny, który był skrępowany łańcuchami i z pewnością przeżył przed śmiercią tortury. Z ziemi wyciągnięto pozostałości nieszczęśnika, a lokalne władze – na koszt publiczny – urządziły godny pochówek. Dzięki temu umartwiona dusza zmarłego mogła odejść w spokoju, a dom w Atenach już nie był nigdy więcej nawiedzany.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/rzymska-opowiesc-o-duchu-z-listow-pliniusza-mlodszego/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

NOWE TŁUMACZENIE DZIĘKI WASZEMU WSPARCIU: "That day in Rome"

What happened that day in ancient Rome? Here you will find a collection of all events and circumstances from Roman history.

(more in the new translated article)

https://www.imperiumromanum.edu.pl/en/that-day-in-rome/

wersja polska: https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #artefaktnadzis #rzym

--------------------------------------------------------------------------------------
Chcesz pomóc w tłumaczeniu portalu na język angielski? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: mapa_rzymu.jpg

SPORUS, UKOCHANY NERONA

Sporus jest przykładem tragicznego losu niewolnika. Był on rzymskim niewolnikiem, który spodobał się cesarzowi Neronowi, gdyż przypominał mu zmarłą żonę Poppeę Sabinę. Neron kazał poddać chłopca kastracji i jesienią 66 roku n.e. podczas podróży cesarza po Grecji wziął z nim ślub.

Po kastracji eunuch otrzymał żeńskie imię, oczywiście Sabina. Ubierał się odtąd jak kobieta, musiał wykonywać wszystkie kobiece czynności, zawsze otoczony innymi niewiastami. Neron obiecywał wielkie honory i nagrodę pieniężną każdemu, kto mógłby uczynić z chłopca prawdziwą kobietę. Sporus towarzyszył Neronowi do końca, kiedy jednak cesarz zażądał, by wspólnie popełnili samobójstwo, chłopiec uciekł. Żadne źródła nie przekazują, czy Sporus odwzajemniał uczucia Nerona.

Po śmierci władcy chłopiec został „żoną” pretorianina Nimfidiusza Sabinusa, a później cesarza Othona. Witeliusz z kolei kazał mu wystąpić w sztuce jako tytułowy bohater przedstawienia „Gwałt na Persefonie”. By uniknąć ciągłego upokarzania, popełnił samobójstwo.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/sporus-ukochany-nerona/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, 69 n.e. cesarz rzymski Galba padł ofiarą spisku uknutego przez Othona. Marek Salwiusz Oton, niegdysiejszy zarządca Luzytanii i jeden z najwcześniejszych zwolenników Galby, rozczarowany tym, że to nie on, lecz Pizon objął miano następcy władcy, nawiązał kontakt z pretorianami, którzy obrali go swoim cesarzem. Dnia 15 stycznia 69 n.e. Galba, który natychmiast udał się na spotkanie z rebeliantami (był tak słaby, że musiał być trzymany w lektyce), napotkał oddział jazdy i został zamordowany niedaleko Lacus Curtius. Jak podaje Plutarch, w swoich ostatnich chwilach cesarz Galba miał nadstawić szyję i rzec: „Uderzcie, jeśli będzie to z pożytkiem dla Rzymian!”. Łącznie zabicie Galby zadeklarowało około 120 osób, pragnących zyskać przychylność Othona i mających nadzieję na nagrodę. Lista ich imion została spisana i trafiła w ręce Witeliusza, gdy ten przejął władzę po Otonie. Wszyscy, którzy się na niej znaleźli, zostali zabici. Podczas późnego etapu swoich rządów na prowincji Galba był niedołężny i apatyczny, ale było to spowodowane zarówno upływem czasu, jak i chęcią, by nie przyciągać na siebie uwagi Nerona. Jak pisze Tacyt, „wszyscy ogłosiliby go godnym cesarstwa, gdyby nigdy nie był cesarzem [omnium consensu capax imperii nisi imperasset]”.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#15-1

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

źródło: w.jpg

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Cogitationis poenam nemo patitur
- Nikt nie ponosi odpowiedzialności za swoje myśli
- opis: sentencja łacińska

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

DETAL RZYMSKIEJ MOZAIKI UKAZUJĄCY WALKĘ CENTAURÓW Z TYGRYSEM

Detal z rzymskiej kolorowej mozaiki, ukazujący scenę walki między centaurami oraz tygrysem. Obiekt został znaleziony w Willi Hadriana, pod Rzymem. Obiekt datowany jest na około 130 rok n.e. i obecnie znajduje się w Starym Muzeum w Berlinie.
Mozaika ta była częścią większej dekoracji podłogowej w salonie. Zapewne rzymska mozaika była kopią wcześniejszego helleńskiego dzieła.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/detal-rzymskiej-mozaiki-ukazujacy-walke-centaurow-z-tygrysem/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

NIEWOLNIK JAK PRZEDMIOT

Antyczni Rzymianie traktowali niewolników jak rzeczy i do ich życia nie przykładali większej wagi. Marek Terencjusz Warron uważał niewolnika za narzędzie mówiące (instrumentum vocale). Ponadto sądził, że nie należy marnować pożywienia na chorych i niepracujących niewolników oraz, że nie powinni oni najadać się do syta.

Podobne zdanie miał słynny mówca Katon Starszy – który był pragmatyczny i oszczędny. Uważał, że nie należy marnować pożywienia na chorych i niepracujących niewolników. Co więcej, nie powinni być najedzeni, gdyż wtedy byli rozleniwieni. Tak podsumowuje Plutarch podejście Katona do zarządzania niewolnikami:

Ale żeby służbę domową wykorzystywać jak zwierzęta juczne, a na starość ją wypędzać czy sprzedawać — to ja osobiście uważam za cechę zbyt surowego obyczaju, w którym nie ma miejsca na inny stosunek człowieka do człowieka prócz użyteczności. A przecież widzimy, że dobroć nawet szersze obejmuje pole niż sprawiedliwość. Prawo i sprawiedliwość z natury rzeczy stosujemy tylko do ludzi, podczas gdy dobroć i wdzięczność tryska z nas jakby z bogatego źródła łagodności także na nieme stworzenia. Dobremu człowiekowi wypada bowiem i konie wiekiem sterane nadal trzymać, i psy w starości nie tylko karmić, lecz nawet pielęgnować.

– Plutarch, Katon Starszy, 5


Przeciwne wobec Katona zdanie miał Kolumella, który stworzył dwunastotomowe dzieło o gospodarstwie wiejskim. Zalecał, by niewolników traktować z życzliwością. Tłumaczył, że: „życzliwość właściciela może złagodzić ich ustawiczny trud. Czasami również żartowałem i im samym pozwalałem częściej żartować” (Res rustica, X.15).

Warto nadmienić, że często dochodziło do „gwałtu” na niewolnikach, który w prawie rzymskim w odniesieniu do niewolników nie występował. Nawet, jeśli ofiara seksualnej napaści należała do innego Rzymianina, sprawca mógł co najwyżej zostać oskarżony przez właściciela o uszkodzenie mienia.

Za panowania cesarza Hadriana (miał kochanka Antinousa) zakazano kastrowania niewolników, jeśli sami nie wyrażali na to zgody. Ponadto niewolnic nie można było zmuszać do prostytucji, chyba że miały być do tego wykorzystywane. W przypadku niedotrzymania normy prawnej niewolnica miała zostać uwolniona.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/niewolnik-jak-przedmiot/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, 83 p.n.e. urodził się Marek Antoniusz. Doskonały wódz rzymski, a jednocześnie błyskotliwy polityk. Ojciec Marka zmarł w młodym wieku i matka zdecydowała się ponownie wyjść za mąż, tym razem za Publiusza Korneliusza Lentulusa Surę. Został on jednak stracony na rozkaz Cycerona. Postawa Cycerona wywołała w młodym człowieku ogromne wzburzenie. Odtąd Marek żywił nienawiść do Cycerona.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#14-1

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

źródło: w.jpg

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Carpe diem quam minimum credula postero
- Chwytaj dzień (korzystaj z chwili), jak najmniej ufając przyszłości
- Horacy (65 - 8 p.n.e.) - poeta liryczny
- źródło: Horacy, Ody, I, 11, 8

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: s.jpg

PIĘKNY HEŁM GLADIATORA

Piękny rzymski hełm gladiatora, wykonany z brązu. Na froncie dostrzec można wizerunek Herkulesa oraz pokonanego lwa nemejskiego. Obiekt datowany jest na I wiek n.e.; znajduje się w Higgins Armory Museum (USA).

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/piekny-helm-gladiatora/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

ANTYCZNI RZYMIANIE A TATUOWANIE CIAŁA

Antyczni Rzymianie tatuaż określali terminem stigma. Wielu greckich i rzymskich autorów wspomina tatuowanie ciała jako karę. Jednak niewykluczone, że tatuaże pojawiały się także w rzymskim wojsku. Wspomina o tym m.in. Wegecjusz w swoim traktacie wojskowym, a tatuowano orła lub symbol oddziału.

(więcej w artykule)

https://www.wykop.pl/link/4745751/antyczni-rzymianie-a-tatuowanie-ciala/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent pokaż całość

źródło: Artwork by Joseph Qiu.jpg

POCHODNIE NA WALE HADRIANA

W 2012 roku na pozostałościach wału Hadriana zapalono pochodnie, aby uczcić 1600-lecie opuszczenia Brytanii (412 n.e.) przez Rzymian. W sumie było 500 punktów świetlnych. Podobne wydarzenie miało miejsce w 2010 roku.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/pochodnie-na-wale-hadriana/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

W ANGLII ODKRYTO WIELKĄ RZYMSKĄ WILLĘ

W Oxfordshire (południowa Anglia) natrafiono na pozostałości rzymskiej wielkiej willi: w tym kły dzika, liczne monety czy sarkofag z ciałem kobiety.

Odkrycia dokonał poszukiwacz skarbów-amator Keith Westcott na polu uprawnym. Archeolodzy ocenili, że budowla miała wymiary 85 szerokości na 85 metrów długości i datowana jest na koniec I wieku n.e. Jak twierdzą budowla jest drugą największą tego typu budowlą rzymską w Brytanii.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/odkrycie-rzymskie/w-anglii-odkryto-wielka-rzymska-wille/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent
--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: nazar-768x372.jpg

POD DROGĄ ODNALEZIONO ŚLADY PO RZYMSKIM OŚRODKU MIEJSKIM

Na początku roku w północnej Anglii, w hrabstwie North Yorkshire, dokonano bardzo ciekawego odkrycia. W trakcie prac budowlanych prowadzonych na drodze A1 z Londynu do Edynburga (Szkocja), natrafiono na pozostałości bardzo wczesnego i bogatego rzymskiego ośrodka miejskiego.

Wśród artefaktów, które udało się wydobyć z ziemi są: buty, kubki, rzadki srebrny pierścień, klucze, szklane naczynie, narzędzia do pisania czy wykonana z bursztynu rzeźba. Jak naukowcy oceniają, znaleziska oraz fundamenty budowli datowane są na około 60 rok n.e.

Odkryte znaleziska dowodzą, że mieszkający tu kiedyś ludzie byli bogaci, a rzymskie obiekty w tej części Anglii z I wieku n.e., dowodzą że Rzymianie prowadzili intensywną ekspansję na północ.

Ośrodek rzymski zamieszkany był jednak stosunkowo krótko – 20-30 lat. Wówczas na południu zaczęło powstawać większe miasto – znane jako Cataractonium, które słynęło z wyrobu skórzanych przedmiotów dla armii. To zapewne do Cataractonium – z czasem – przenieśli się mieszkańcy odkrytego ośrodka.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/odkrycie-rzymskie/pod-droga-odnaleziono-slady-po-rzymskim-osrodku-miejskim/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent
--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: rr-2-1024x576.jpg

ODKRYTO RZYMSKIE DOMY W COLCHESTER

Archeolodzy natrafili na pozostałości rzymskich domów w Colchester (południowo-wschodnia Anglia). Domy posiadały mozaiki podłogowe.

Co więcej, naukowcom udało się odkryć różne przedmioty: kości do gry czy stojak na świece. Znaleziska datowane są na II wiek n.e. Na fragmentach zachowanych ścian dostrzec można także ślady po malunkach na ścianie.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/odkrycie-rzymskie/odkryto-rzymskie-domy-w-colchester/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent
--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: _105059590_810_9742.jpg

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, 86 p.n.e. zmarł Gajusz Mariusz, rzymski polityk, wódz. W 105 roku p.n.e. pokonał Jugurtę, a rok później Cymbrów i Teutonów (102-101 p.n.e.). Po tych zwycięstwach został uznany za trzeciego założyciela Rzymu (po Romulusie i Kamillusie).

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#13-1

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

źródło: w.jpg

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Contra facta non valent argumenta
- Wobec faktów argumenty muszą ustąpić
- opis: paremia prawnicza

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

SZKLANA RZYMSKA BUTELKA

Szklana rzymska butelka, pochodząca ze wschodnich terenów Imperium Rzymskiego. Obiekt datowany na I-III wiek n.e.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/szklana-rzymska-butelka/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

KOMENDY WOJSKOWE RZYMIAN

Do naszych czasów nie zachował się żaden regulamin wojskowy uwzględniający komendy rzymskie z okresu republiki lub cesarstwa. Posiadamy jednak "Strategikon", którego autorem może być cesarz bizantyjski – Maurycjusz. Niektóre z komend z pewnością sięgają czasów rzymskich legionów i były w użyciu.

(więcej w artykule)

https://www.wykop.pl/link/4744359/komendy-wojskowe-antycznych-rzymian/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent pokaż całość

źródło: 12038243_863317857097366_4137284101895031701_n.jpg

POTĘŻNE OKRĘTY KALIGULI

Fotografia z początku lat 30. ukazująca pozostałości jednego z dwóch potężnych statków Kaliguli z jeziora Nemi (Nemorensis Lacus), które na polecenie Benito Mussoliniego zostało osuszone.

Wraki okrętów zostały w roku 1929 wydobyte, a następnie znalazły się w rzymskim muzeum, które niestety w maju 1944 roku całkowicie spłonęło, w wyniku ostrzału pozycji niemieckich przez Amerykanów. Żaden z dwóch egzemplarzy nie zachował się do dzisiejszego dnia. Po stracie tak cennego zabytku wszyscy obwiniali się o destrukcję. Włosi oskarżali Niemców, kiedy Ci wypominali atak amerykański.

Dlaczego statki były wyjątkowe? Okręty były monumentalne i pełne niesamowitej technologii. Miały ponad 70 metrów długości na 24 szerokości, system doprowadzania ciepłej i zimnej wody (rurami sygnowanymi imieniem cesarza), łazienki i łaźnie. Wszystko w marmurach, złocie i kości słoniowej. Bez wątpienia służyły one prywatnym uciechom cesarza – wielki salon, kuchnia czy sypialnia wskazują, że okręty były traktowane jako mobilne pałace. Zawierały (najstarsze nam znane) śruby Archimedesa, niezwykle rzadką w tamtych czasach kotwicę admiralicji; pompy tłokowe (odkryte ponownie dopiero w średniowieczu). Obydwa posiadały system ruchomych rzeźb (na wzór teatrzyku) z systemem łożysk kulkowych. Dwa okręty odrobinę różniły się od siebie – jeden był galerą (napędzany wiosłami), drugi żeglował w oparciu o siłę wiatru.

Kaligula zlecając budowę takich „pałaców na wodze” wzorował się przepychu hellenistycznych władców Syrakuz i Ptolemeuszy Egiptu. Po dziś dzień trwają spekulacje dlaczego Kaligula zdecydował się na zwodowanie tych wielkich statków akurat na małym jeziorze Nemi, którego powierzchnia wynosi 1, 67 km kwadratowe, a maksymalna głębokość to 33 metry. W antycznym Rzymie jezioro to było święte i nie godzono się na jakiekolwiek żeglowanie po jego powierzchni1. Zapewne przyjazny klimat pełnił rolę decydującą. Wielu patrycjuszy spędzało w tej okolicy swój wolny czas i odpoczywało. Ponadto statki za pewne pełniły rolę statycznych barek.

Utrata tych niesamowitych konstrukcji pod koniec II wojny światowej była szokiem dla opinii publicznej na całym świecie. Po dziś dzień różne zrzeszenia zastanawiają się nad próbą odtworzenia tych dwóch zabytków. Dotychczas najbliższym realizacji planem był „Projekt Diana”, zainaugurowany w 1995 roku. Uważano, że niezbędny jest budżet w wysokości 10, 7 mln dolarów. Ostatecznie prace nad odtworzeniem okrętów uległy zahamowaniu, a strona internetowa Stowarzyszenia Dianae Lacus (głównego inicjatora projektu) przestała istnieć w roku 2011.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/potezne-okrety-kaliguli/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, 27 p.n.e. nastał Pokój Rzymski (Pax Romana). Było to określenie na stan pokoju istniejącego wewnątrz i na zewnątrz państwa rzymskiego. Termin ten dosłownie odnosi się do I i II wieku n.e., kiedy to zasięg terytorialny był największy, a ekspansja militarna Rzymu ograniczona była do minimum. Nie miały miejsca żadne większe niepokoje państwowe, a władza była stabilna.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#12-1

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Cacactum non est pictum
- Nafajdane to nie namalowane
- opis: sentencja łacińska

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

STOSUNKI RZYMSKO-KARTAGIŃSKIE PRZED WOJNAMI PUNICKIMI

Wiele mówi się o wojnach punickich, które rozegrały się pomiędzy Republiką Rzymską a Kartaginą, zwaną również Kart Hadaszt bądź miastem Dydony. W latach 264-146 przed naszą erą odbyły się trzy konflikty pomiędzy tymi starożytnymi mocarstwami, które doprowadziły do tego, że Rzym pokonał i wchłonął rywala. Zanim to nastąpiło jednak, obie strony nie były sobie wrogie a nawet przeciwnie – pozostawały w dobrych kontaktach.
Po raz pierwszy traktat pomiędzy Rzymem a Kartaginą został podpisany około roku 508 p.n.e. Na jego podstawie Punijczycy zobowiązali się nie najeżdżać miast latyńskich, będących w strefie wpływów Republiki. Z drugiej strony zaś zapewnili Rzymianom handel na Sardynii oraz w afrykańskich posiadłościach Kart Hadaszt.
Następne porozumienie pomiędzy Republiką oraz Miastem Dydony nastąpiło w 348 roku p.n.e. Było ono następstwem wydarzeń, jakie w tym czasie działy się w Italii. Wówczas to były dyktator Syrakuz, a ówcześnie władca italskiego Lokroi, Dionizos II wysłał swoją flotę by nękała nadmorskie miasta będące pod kontrolą Republiki. Działo się to w roku 349, więc rok przed późniejszym traktatem o przyjaźni. Kartagińczycy, którzy uważali Dionizosa za potencjalnego rywala postanowili wspomóc Rzymian, stąd też doszło do zawarcia układu o przyjaźni. Poza powtórzeniem poprzednich postanowień, Republika zobowiązała się do niezakładania nowych miast poza punktem nazwanym Mastia Tarseion, leżącym prawdopodobnie gdzieś w Hiszpanii, którą Punijczycy uważali za swoją strefę wpływów. Oprócz tego Rzymianom nie wolno było prowadzić handlu oraz zakładać miast w Libii i na Sardynii.
Trzeci traktat Republiki oraz Kart Hadaszt, zwany również od greckiego historyka traktatem Phillinosa, zawarto około roku 279 p.n.e. Wówczas to zarówno Rzymianie jak i Kartagińczycy walczyli z królem Epiru Pyrrusem. Na podstawie tego traktatu rosnąca już w siłę Republika zobowiązała się zostawić w spokoju wyspę Sycylię, która w większości była pod kontrolą Punijczyków oraz zapewniła, że nie będzie zakładać nowych kolonii w Hiszpanii. Ponadto obie strony zobowiązały się, że nie zawrą jednostronnego pokoju z Epirem a także zakazywały działań zbrojnych zarówno Rzymian na Sycylii jak i Kartagińczyków w Italii.
Oba mocarstwa pozostawały w przyjaznych stosunkach do roku 272 p.n.e. Wówczas to podczas oblężenia Tarentu przez Republikę, zauważono flotę punicką. Wysłana była ona pod pretekstem pomocy sojusznikowi znad Tybru, jednakże prawdziwym zamiarem było uniemożliwienie zajęcia miasta. Rzymianie przejrzeli jednak podstęp i nakazali flocie odwrót.
Po całkowitym podboju Półwyspu Apenińskiego Republika rzymska była już znaczącą potęgą. Z biegiem czasu zaczęła ich także interesować Sycylia będąca pod strefą wpływów Kartaginy. Do wojny doszło w momencie, kiedy zajmujący miasto Messanę, znajdującą się na wyspie, zaatakował król Syrakuz, Hieron II. Najemnicy kampańscy, Mamertyni wezwali wówczas na pomoc zarówno Kartagińczyków jak i Rzymian, którzy długo zastanawiali się nad przyjęciem prośby. Ostatecznie pod wpływem ludu rzymskiego, który namawiany przez Appiusza Klaudiusza Caudexa uznał, że należy interweniować. Tym też sposobem Rzymianie złamali traktat zawarty w trakcie wojny z Pyrrusem, co niedługo później doprowadziło do pierwszej wojny punickiej a także zapoczątkowała wrogość pomiędzy mocarstwami.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/stosunki-rzymsko-kartaginskie-przed-wojnami-punickimi/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.jpg

Pyrrus

"Należał do epoki minionej, czasu świetnych awanturników i genialnych wodzów, którzy - zapatrzeni w gwiazdę Aleksandra - walczyli i ginęli, marząc o jego bajecznym imperium. Na Zachodzie - tam, dokąd Aleksander pójść nie zdążył, choć podobno zamierzał - Pyrrus teraz próbował wyrąbać imperium dla siebie". Myślę, że nie ma doskonalszego opisu podsumowującego sylwetkę Pyrrusa, osobistości z dziejów starożytnych, która niczym wichura przemierzała olbrzymie połacie świata. Walczył wytrwale w wojnach diadochów, śmiało stawiając czoła najlepszym z wodzów Aleksandra Wielkiego, będącego zresztą krewnym epirockiego monarchy, rzucił również wyzwanie potężnej Kartaginie i Rzymianom, budującym swoje przyszłe światowe imperium. Nie znał strachu, a jeśli go znał, nie przyznawał się do tego faktu. Do historii przeszedł jako genialny taktyk, ale mierny polityk. Być może nie jest to w pełni zasłużona "laurka" dla Pyrrusa, lecz zawiera dużą dozę prawdy - zaczynał wiele przedsięwzięć, lecz nie kończył żadnego. Myślę, że nie należy oceniać jego postaci przez pryzmat współczesności, gdyż Pyrrus ucieleśniał całą swoją epokę - przedsiębiorczość, niestałość, inteligencję i chęć władzy. Kochał blichtr wojenny, miłował nade wszystko swoich żołnierzy, ale miał zbyt wygórowane ambicje, co w pewnym sensie odziedziczył w genach po Olimpias i Aleksandrze Macedońskim.

Ale do rzeczy - Pyrrus był synem epirockiego króla Ajakidesa, spokrewnionym z Filipem II, Olimpias i ich syna, Aleksandra. Epir był małą krainą w północno-zachodniej części świata helleńskiego, umiejscowioną nad Morzem Jońskim. Państwo było zacofane kulturalnie, i nie znaczyło nic w polityce światowej. Fakt, Aleksander Moloss, jeden z poprzedników Pyrrusa na tronie Epiru zdołał wzmocnić organizację wewnętrzną państwa, a także wyprawiał się do Italii jako najemny wódz, nie zmieniał faktu iż Epir pozostawał krajem zależnym od Macedonii. Pyrrusowi przyszło rządzić w czasach niespokojnych, gwałtownych zmian, gdzie nawet śmierć nie była faktem pewnym - bo czy można było przewidzieć kiedy nadejdzie? Na świecie toczyły się wielkie zmagania wodzów Aleksandra Macedońskiego, którzy usiłowali wydrzeć sobie nawzajem jak największą spuściznę po wielkim wodzu. W czasie tej olbrzymiej batalii, niemal cały świat helleński został zaangażowany - z własnej woli, lecz częściej z musu - w rozgrywki między diadochami, Epir również.

Wraz ze śmiercią ojca, Pyrrus mający lat kilkanaście, został wyznaczony na władcę Epiru. Nie było to jednak w smak Kasandrowi, ówczesnemu władcy Macedonii, który usiłował ugruntować w Grecji swą władzę, tym bardziej, że sam zlikwidował wielu członków rodziny Aleksandra Wielkiego, a Pyrrus był jej ostatnim przedstawicielem. Nic więc dziwnego, że Kasander wysłał swe wojska do kraju świątyni Dydony, aby usunąć epirockiego królewicza (303 r. p.n.e.). Nie mając silnego zaplecza politycznego w kraju, Pyrrus zdecydował się uciec, a jego miejsce zajął Neoptolemos powolny woli mściwego Kasandra. Nie zrażony taką sytuacją wstąpił w szeregi armii Antygona Jednookiego i Demetriusza, dwóch władców wielkich połaci podzielonego imperium macedońskiego walczących m.in. z Kasandrem (302 p.n.e.). Niestety nie zabawił u nich zbyt długo - w 301 roku p.n.e. po bitwie pod Ipsos, azjatyckie imperium Antygona i Demetriusza padło pod ciosami armii innych diadochów, Seleukosa, Ptolemeusza, Lizymacha i Kasandra. Być może wówczas Pyrrus doszedł do wniosku o wartości słoni bojowych na polu walki - które w przyszłości miał wykorzystać do walki z Rzymianami - wszak dzięki nim, Seleukos rozgromił zastępy Demetriusza. Niemniej sam Pyrrus został wzięty do niewoli i przewieziony na dwór Ptolemeusza I Sotera w charakterze "dostojnego więźnia".

Zdolny i pomysłowy Epirota zdobył przychylność i uwagę egipskiego monarchy, który w zamian za sojusz ofiarował mu rękę swej córki Antygony i dopomógł w odzyskaniu władzy w Epirze, co nastąpiło w 297 roku p.n.e. Pyrrus szybko przystąpił do projektu uczynienia ze swego rodzinnego kraju potęgi gotowej stawić czoła wielkim monarchiom powstałym z rozpadu imperium Aleksandra. Najpierw zrzucił zależność od Macedonii, która po śmierci Kasandra zajęta była konfliktami pomiędzy jego synami. Wzmocnił armię Epiru dostosowując ją do standardów wojsk hellenistycznych, i wdrażając wynalazki militarne, z którymi zapoznał się przebywając na Wschodzie. Zawarł również sojusz z władcą iliryjskim, Bardylisem, który w czasie jego ucieczki przed wojskami Kasandra, udzielił mu swej gościnności, i mimo żądań ówczesnego władcy Macedonii, nie wydał go Macedończykom. Tak wzmocniony mógł wystąpić przeciw Macedonii, tym bardziej, iż jeden z pretendentów do tronu macedońskiego, Aleksander, sam zwrócił się do Pyrrusa z prośbą o pomoc w walce ze swym bratem Antypatrem. Szybkim marszem zdobył Pellę, osadzając na tronie swego kandydata, za co otrzymał sowitą nagrodę - przyłączył do Epiru Ambrakię, Amfilochię, Akarnanię i macedońską Paraureję i Tymfaję. Dzięki tym nabytkom Epir uzyskał dogodne wyjście na Morze Jońskie, z wielkim i ważnym portem - Ambrakią, co pozwoliło mu stworzyć własną flotę wojenną i handlową, a później ułatwiło przeprawę do Italii. W dwa lata później (295 r. p.n.e.) poślubił córkę potężnego tyrana sycylijskiego, Agatoklesa, która w posagu wniosła Pyrrusowi władzę nad dwoma ważnymi wyspami jońskimi - Korkyrą i Leukas. Wkrótce Pyrrus zaangażował się ponownie w konflikty pomiędzy ludźmi pretendującymi do władzy w Macedonii. Wespół z Lizymachem uderzył na Demetriusza Poliorketesa, który tak niedawno wywalczył sobie własne królestwo. Nie patrząc na dawne więzi przyjaźni, Pyrrus przepędził Demetriusza w Europy, i podzielił się z Lizymachem ziemiami macedońskimi - Pyrrus zajął zachodnią część Macedonii (289-288 p.n.e.), a w roku 287 p.n.e. - Tesalię. Resztę dawnego państwa Argeadów zajął sędziwy Lizymach. Nie dowierzając jednak w możliwość dłuższej przyjaźni z królem Tracji, Pyrrus związał się z Ligą Etolską i Atenami, zwalczającymi wpływy Macedończyków w starej Helladzie. Już w roku 283 p.n.e. Lizymach wyparł wojska epirockie z Macedonii i Tesalii, dzięki czemu mógł ogłosić się królem Macedonii i Tracji.

Nie widząc dla siebie możliwości wywalczenia części spuścizny po Aleksandrze - przynajmniej chwilowo - zaczął się Pyrrus rozglądać za innymi terenami, gdzie mógłby udowodnić swoje męstwo. Jego wzrok padł na Italię, gdzie już wcześniej jego przodkowie wykazywali swe talenty wojenne. Okazja nadarzała się wyśmienita, bowiem miejscowi Grecy skłoceni między sobą, atakowani przez Lukanów i Brucjów, nie byli w stanie powstrzymać naporu armii rzymskiej na swe posiadłości w Italii Południowej. Nic więc dziwnego, że na wezwanie o pomoc przez Tarentyjczyków, Pyrrus ochoczo zgodził się udzielić Grekom pomocy. Oczywiście o swoich planach podporządkowania sobie Wielkiej Grecji, jak zwano Południe Italii, nikomu król nie szepnął ani słowa.

Zanim jednak przejdę do opisu konfliktu zbrojnego Pyrrusa z Rzymem, wypadałoby przedstawić pokrótce tło polityczne ówczesnych stosunków politycznych. Otóż po wojnach samnickich, republika rzymska zdobyła władzę nad całą środkową częścią Półwyspu Apenińskiego, stanowiło więc bezpośredniego sąsiada greckich miast-państw z południa Italii. Nie zamierzając na tym poprzestać, Rzymianie atakowali plemiona barbarzyńskie, które z kolei zaczęły coraz silniej napierać na państewka greckie. Tak np. Lukanowie zaatakowali greckie Turie (Turioi), którego mieszkańcy skonfliktowani z Tarentem woleli zwrócić się z prośbą o pomoc do Rzymian. Ci skrupulatnie wykorzystali możliwość ingerencji w sprawy Południa, wysłali do Turii swą armię, która szybko pokonała Lukanów i umieściła rzymski garnizon w mieście. Fakt ten zaniepokoił Tarentyjczyków, którzy obawiając się wzmocnienia pozycji Rzymu w Wielkiej Grecji, zaatakowali Turie i przy poparciu części mieszkańców, wygonili załogę rzymską z miasta. Równocześnie flota Tarentu zaatakowała okręty rzymskie, które odważyły się wpłynąć do Zatoki Tarenckiej. Fakt ten oznaczał wybuch wojny między Rzymem a Tarentem. Fakt, iż Tarent był najsilniejszym z państw greckich w Italii nie czynił na Rzymianach najmniejszego wrażenia. Pomimo silnej armii greckiej oraz sojuszu z Lukanami, Messapiami i Brucjami, Tarent nie był w stanie poradzić sobie ze zdyscyplinowaną armią znad Tybru. Przegrawszy kilka większych potyczek, Tarentyjczycy postanowili się zwrócić do Pyrrusa z prośbą o pomoc.

I w tym momencie władca Epiru wkracza ponownie na arenę dziejów. Wiosną 280 roku p.n.e. Pyrrus na czele swej 25-tysięcznej armii, z 3 tysiącami świetnych jeźdźców z Tesalii i około 20 słoniami wpłynął do portu Tarentu. Zmusił wszystkich jego mieszkańców do uznania wszystkich jego zarządzeń i przyszłych decyzji za niepodważalne, po czym przystąpił do walki z Rzymianami. W tym samym jeszcze roku zadał legionistom rzymskim klęskę w bitwie pod Herakleą. Starcie było bardzo krwawe, a o wyniku batalii rozstrzygnęło użycie przez epirockiego władcę jazdy tesalskiej i słoni, z którymi Rzymianie nigdy dotąd nie mieli styczności. Dzięki temu w szeregi pyrrusowe wstąpili wojownicy z Lukanii, Brucjii i południowoitalskich miast greckich, z wyjątkiem Neapolu i Kapui. Rzymianie nie zrażeni porażką skoncentrowali w Apulii olbrzymią armię, liczącą blisko 70 tysięcy ludzi.

Pyrrus wiosną 279 roku p.n.e. postanowił wydać Rzymianom rozstrzygającą - jak mu się wydawało - bitwę. Do starcia doszło pod miastem Ausculum w Apulii, gdzie wywiązała się wielka bitwa. Grecka Nike stanęła po stronie Pyrrusa, który rozgromił Rzymian, jednak bogini zakpiła w króla, gdyż w czasie walki legła większa część jego świetnej armii! Odtąd zwykło się mówić, że o wygranych okupionych wielkimi kosztami zwycięstwem pyrrusowym. Zresztą sam Pyrrus miał - rzekomo - wypowiedzieć znamienne słowa: "Jeszcze jedno takie zwycięstwo, a nie bedę miał z kim wrócić do Epiru". Rzeczywiście, pomimo zwycięstw, Pyrrus nie osiągnął nic. Jego armia topniała w krwawych bitwach,a sojusznicy zrażeni jego despotyczną władzą, poczęli się odwracać od niego. Nie udało mu się również podważyć władzy Republiki nad sprzymierzeńcami latyńskimi. Równocześnie Rzymianie stłumiwszy opozycję wśród Samnitów, dysponowali niezmierzonymi rezerwami ludzkimi, dzięki czemu mimo poniesionych porażek, mogli niemal bezustannie powoływać pod broń nowych żołnierzy. Nie widząc możliwości szybkiego rozwiązania konfliktu, Pyrrus zaproponował Rzymowi zawarcie pokoju. Warunki jakie proponował były właściwie korzystne dla Rzymian: mieli zachować swoje dotychczasowe nabytki terytorialne w Italii środkowej, uzyskać wsparcie w konfliktach ze swymi wrogami na północy w zamian za odstąpienie od ingerencji w sprawy Wielkiej Grecji. Gdy już wydawało się, że rzymski senat gotów jest przyjąć te honorowe warunki, w konflikt wmieszali się Kartagińczycy. Oligarchowie kartagińscy wysłali do Rzymu swą flotę 130 okrętów wojennych na czele której stał wódz Mago, z zadaniem zademonstrowania swej potęgi militarnej oraz zaoferowania pomocy militarnej i finansowej dla Rzymian, jeśli ci zdecydują się kontynuować walkę z Pyrrusem.

Zastanawiający to fakt, prawda. Dlaczego niby Kartagińczycy mieliby pomagać Rzymianom. Fakt, mieszkańcy znad Tybru byli w pewnym sensie sojusznikami, a raczej partnerami handlowymi, ale czy warci byli zaangażowania się w konflikt z uzdolnionym Grekiem? W innych warunkach, odpowiedź brzmiałaby - nie, ale Kartagińczycy potrzebowali Rzymian. Sami zajęci byli walką z Syrakuzami, które oblegali w nadziei, że w końcu zdobędą władzę nad całą Sycylią, o którą walczyli od wieków. Toteż Pyrrus, z pochodzenia Grek, stanowił dla nich groźne niebezpieczeństwo - kto mógł przewidzieć, czy Pyrrus nie postanowi pomóc Grekom z Sycylii? Tym samym, przewidując najgorsze, usiłowali jak najdłużej zatrzymać Epirotę w Italii, licząc, że zdołają zając Syrakuzy przed przybyciem króla na Sycylię. Dumny senat, a raczej jak podaje legenda jeden z senatorów, Klaudiusz Ślepy, zdołał - być może za sprawą łapówki od Kartagińczyków, nie wierzmy w sam honor Rzymian - nakłonić senat do kontynuowania wojny.

W tym samym czasie, gdy Mago postulował wśród elity rzymskiej o prowadzenie walki z najeźdźcą, do Pyrrusa przybyli - ku udręce Punijczyków - posłowie z Syrakuz, i innych greckich miast Sycylii, błagając wielkiego wodza o pomoc. Początkowo Pyrrus mógł się wahać co do decyzji wyruszenia na śródziemnomorską wyspę, ale na wieść o zerwaniu rokowań pokojowych przez Rzymian oraz zawarciu przez nich sojuszu z Kartagińczykami, król zdecydował wyruszyć pod Syrakuzy. Przewidując, że Rzymianom przygotowania do wojny zajmą trochę czasu, pozostawił w Tarencie i w Lokrach swoje załogi wojskowe, przeprawił się na Sycylię.

Kampania sycylijska Pyrrusa okazała się pasmem samych sukcesów. Niemal od ręki wyzwolił Syrakuzy, i przeszedł do kontruderzenia. Szybkim marszem zdołał wyprzeć Kartagińczyków do zachodniej części wyspy. Ci zdołali zamknąć się w potężnej twierdzy Lilybeum, gdzie usilnie odpierali ataki armii Pyrrusa. Wkrótce okazało się, że sukces ten nie może być w pełni wykorzystany. Wśród Greków rozpoczęły się walki stronnictw, a jedynym co łączyło Hellenów z Sycylii, był wzrastający sprzeciw przeciw autokratycznym zapędom Pyrrusa oraz daniną nakładanym na miasta greckie. Czarę goryczy wśród sojuszników greckich, była próba zbudowania przez króla floty ekspedycyjnej do Afryki, mającej na celu ugodzenie Kartaginy w serce jej państwowości. Niedawni błagalnicy i sojusznicy zaczęli odwracać się od władcy Epiru - kilka miast greckich wypędziło załogi epirockie, a inne stanęły po stronie Kartagińczyków. Podbudowana problemami Pyrrusa Kartagina rozpoczęła przygotowania do kontrofensywy. Opuszczony niemal przez wszystkim król pozostawił załogę w samych tylko Syrakuzach, i powrócił do Italii, gdzie tymczasem Rzymianie zdołali przejąć inicjatywę.

Dzieci Wilczycy zdołały wyzyskać walki stronnictwa wśród miast południowej Italii, gdzie proromańskie ugrupowania arystokracji zdołały opanować Kroton i Lokry, zapraszając Rzymian do owych metropolii. Zmusi dom uległości Samnitów i rozbili wojska Lukanów. W tym momencie skruszeni Grecy ponownie zwrócili się do Pyrrusa z błaganiami o interwencję. Wracającego z Sycylii króla zaatakowała flota punicka, której udało się zniszczyć połowę floty Epiru. Zmęczony władca zdecydował się wydać Rzymianom decydującą bitwę wiosną 275 roku p.n.e. Do starcia doszło pod miejscowością Maleventum w Samnium. Armia rzymska dowodzona przez konsula Kuriusza Dentatusa rozgromiła wojsko Pyrrusa. Obóz monarchy Epiru został zdobyty, a sam władca zbiegł do Tarentu. Tutaj pozostawił mały garnizon wojskowy dowodzony przez Helenosa, swego syna, a sam wyruszył w drogę powrotną do Epiru. Tym samym los Greków italskich został przesądzony. Rzymianie wkrótce podporządkowali sobie wszystkie plemiona barbarzyńskie na Południu Italii, a w 272 roku p.n.e. - w roku śmierci Pyrrusa ? Tarent stał się miastem podległym władzy potężnej Republiki rzymskiej.

Wszyscy wytrawni politycy ówczesnego świata mogli przypuszczać z większym lub mniejszym prawdopodobieństwem, iż doznane porażki mimo zwycięstw, przytemperowały ambicje monarchy Epiru. Ci, którzy mieli takie przypuszczenia, byli w błędzie. Niemal od razu Pyrrus zaangażował się w nowe konflikty. Zaatakował Macedonię, zmusił jej władcę, Antygona Gonatasa w Tessalonice (274 p.n.e.). Uważając, że zabezpieczył swoje tyły, wyruszył na podbój Peloponezu. Zaatakował starożytną Spartę, lecz nic nie wskórawszy musiał się wycofać, tym bardziej że okazało się, iż na Peloponez ciągną wojska macedońskie. Wycofał się pod Argos, gdzie wbrew początkowym przyrzeczeniom, Argiwowie nie udzielili mu przyrzeczonej pomocy, czyli możliwości schronienia się w murach miasta. Rozgniewany król przystąpił do oblężenia Argos. W niezwykłym tłoku, hałasie, krzykach i walkach, Pyrrus poległ. Według źródeł, Pyrrusa raniła jakaś staruszka, gdy król usiłował zabić jej syna. Straciwszy przytomność Pyrrus został rozpoznany przez jednego z najemników z armii Antygona, który zdobywszy pewność, że król jednak przeżyje, odciął Pyrrusowi głowę. W ten nierycerski sposób poległ "wirtuoz pół bitewnych"

Post pochodzi z grupy na fb "Wielkie bitwy"
#gruparatowaniapoziomu #wielkiebitwy #rzym #historia pokaż całość

źródło: scontent.fwaw3-1.fna.fbcdn.net

RZYMSKIE AFRODYZJAKI

Pliniusz Starszy pisał, że biały sok z sałaty studzi miłosny zapał, ale też obniża gorączkę, a także zwiększa objętość krwi. O jaką sałatę chodziło? Współcześni badacze odkryli, że była to zapewne tzw. sałata kompasowa (lactuca serriola) – dziko rosnąca roślina, przodek sałaty uprawnej, przypominająca bardziej mniszek lekarski niż znane nam krągłe warzywo.

Rzymianie za afrodyzjak uważali uprawianą przez siebie pieprzną w smaku rukolę oraz jej nasiona. Roślinę ofiarowywano bożkowi płodności oraz domowych ogródków Priapowi.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/rzymskie-afrodyzjaki/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

TEGO DNIA W RZYMIE

Tego dnia, 347 n.e. urodził się Teodozjusz I Wielki, ostatni cesarz rzymski całego Imperium Rzymskiego, władający zarówno wschodnią jak i zachodnią częścią cesarstwa. Znakomity wódz. Po klęsce Rzymian pod Adrianopolem (378 n.e.) mianowany przez cesarza Gracjana współrządcą (augustem) we wschodniej części cesarstwa. Na drodze układów i zwycięstw osadził Gotów między Dunajem i Bałkanami (382 n.e.), wcielając ich do wojska rzymskiego. W 395 roku podzielił Imperium Romanum na wschodnie – greckie (przypadło Arkadiuszowi) i zachodnie – łacińsko-romańskie (otrzymał je Honoriusz).

https://www.imperiumromanum.edu.pl/tego-dnia-w-rzymie/#11-1

#liganauki #antycznyrzym #imperiumromanum #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #rzym #ciekawostki pokaż całość

źródło: w.jpg

SENTENCJA ŁACIŃSKA NA DZIŚ

Divide et impera!
- Dziel i rządź!
- opis: antyczna zasada rządzenia, zakładająca tworzenie podziałów i występowanie jako rozjemca

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/sentencje-lacinskie/

#imperiumromanum #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

JAK DALEKO DOTARLI RZYMIANIE – RZYMSKIE ZDOBYCZE TERYTORIALNE I EKSPEDYCJE W GŁĄB AFRYKI

Powszechnie znana jest mapa pokazująca największą rozciągłość terytorialną Imperium Rzymskiego, dość znana jest również historia rzymskiego legionu w Chinach. Jednak jak daleko na południe w swoich afrykańskich wyprawach dotarli Rzymianie?
Okazuje się, że Rzymianie poczynili znaczne odkrycia w głębi Afryki i to nie tylko w kontrolowanym przez nich Egipcie, a rzymskie wpływy sięgały jeszcze dalej, jak można wnioskować z rzymskich monet i ceramiki odnalezionych na Zanzibarze czy w Kongo.
Pomiędzy pierwszym a czwartym rokiem naszej ery miało miejsce kilka rzymskich wypraw w rejonie zachodniej Afryki. Według Jonathana Rotha główną motywacją dla organizacji tych ekspedycji było odnalezienie źródeł złota i organizacja transportu do prowincji położonych na północnym wybrzeżu Afryki. Według Pliniusza pierwszą zorganizowaną wyprawą dowodził Kornelisz Balbus, który w roku 19 p.n.e. prawdopodobnie dotarł do rzeki Niger w pobliżu Timbuktu. Jego twierdzenia zostały współcześnie poparte rzymskimi artefaktami odkrytymi w okolicy Mali. Kolejną wyprawę w tym rejonie poprowadził konsul Swetoniusz Paulinus, pierwszy rzymski dowódca, który poprowadził armię przez masyw gór Atlas. Jego legioniści dotarli prawdopodobnie aż do rzeki Senegal, czego dowodzą odnajdywane do dzisiaj rzymskie przedmioty w Mauretanii.
W rejonie centralnej Sahary podjęto się dwóch ekspedycji w kierunku Jeziora Czad, według Klaudiusza Ptolemeusza nazywanego ówcześnie Jeziorem Hipopotama. Obie miały miejsce podczas rządów Oktawiana Augusta a dowodzili nimi Septymiusz Flaccus i Juliusz Maternus. Pierwsza z nich odbyła się w roku 50 naszej ery jako odwet na Nomadach atakujących Leptis Magna i po trzech miesiącach dotarła do ziemi zwanej Agisymbą w rejonie Jeziora Czad. Druga miała miejsce 40 lat później i była wyprawą czysto handlową. Po 4 miesiącach podróży Juliusz Maternus dotarł w ten sam rejon, skąd udało mu się sprowadzić nosorożca o dwóch rogach, który został następnie zaprezentowany w Koloseum.
Niektórzy historycy wysuwają tezę, iż Rzymianie mogli dotrzeć aż do rejonów równikowych. Według Pliniusza w roku 70 naszej ery Waleriusz Festus, legat Legionu III Augusta poprowadził kolejną wyprawę w rejon rzeki Niger. Różne interpretacje wskazują na możliwość wyprawienia się przez część legionistów poza obszar Timbuktu, aż do ujścia Nigru w dzisiejszej Nigerii. Z drugiej strony część środowiska historyków twierdzi, że Festus nigdy nie opuścił rejonu współczesnej południowej Libii.
Kolejną ekspedycją, która zasługuje na oddzielny akapit, choć również dysputowaną przez wielu historyków, jest wyprawa zlecona przez Nerona w latach 60-61. Jej celem była eksploracja źródeł Nilu, być może, jak uważał Pliniusz, w celu zdobycia informacji użytecznych w ocenie możliwości podboju Etiopii (jak nazywano wtedy wszystkie tereny na południe od Egiptu) przez Rzym. Seneka Młodszy pisał, że wyprawa dotarła do Meroë a następnie do bagna Sudd w dzisiejszym Sudanie Południowym, gdzie natrafiła na poważne problemy z dalszą eksploracją. Istnieją tezy, że grupa legionistów dotarła aż do Wodospadów Murchisona w północnej Ugandzie.
Oprócz wypraw lądowych Rzymianie zorganizowali także wiele ekspedycji morskich wzdłuż afrykańskiego wybrzeża, jednak tak obszerny temat zasługuje na oddzielny artykuł.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/jak-daleko-dotarli-rzymianie-rzymskie-zdobycze-terytorialne-i-ekspedycje-w-glab-afryki/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: c.png

( ͡° ͜ʖ ͡°)
#heheszki #humorobrazkowy #historia #starozytnosc #rzym
#memyhistoryczne

źródło: 43641670_1653688158065304_8221986749501407232_n.jpg

ODRESTAUROWANO RZYMSKĄ SZKOŁĘ GLADIATORÓW W POMPEJACH

Osiem lat temu - w wyniku silnych deszczów - szkoła gladiatorów w Pompejach uległa zawaleniu. Kolejne lata naukowcy spędzili na pracach konserwacyjnych. W końcu turyści ponownie mogą podziwiać zachowany zabytek. Schola Armaturarum może być zwiedzana w czwartki.

Budynek ten służył w głównej mierze gladiatorom do treningów. Naukowcy w trakcie renowacji odkryli także, że w budynku znajdowały się pomieszczenia, gdzie organizowano także biesiady. Znaleziono m.in. liczne amfory, naczynia na oliwę, wino, garum.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/odkrycie-rzymskie/odrestaurowano-rzymska-szkole-gladiatorow-w-pompejach/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent
--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: pompeii-gladiator-1-1.png

KONKURS: HORTUS HISTORIAE

Do wygrania 3 egzemplarze książki "Hortus Historiae". Książka upamiętnia zmarłego w 2008 r. wybitnego historyka starożytności Profesora Józefa Wolskiego. Książka jest nagrodą w konkursie, którego organizatorem jest IMPERIUM ROMANUM. Co trzeba zrobić, aby móc się cieszyć z nagrody?

Aby wziąć udział w konkursie, należy w terminie do 24 stycznia 2019 r.:

+ napisać ciekawostkę dotyczącą świata antycznych Rzymian. Trzy najciekawsze teksty zostaną nagrodzone książkami, a ich prace zostaną opublikowane na stronie IMPERIUM ROMANUM.

Teksty, wraz z imieniem, nazwiskiem i adresem zamieszkania uczestnika (przesłane dane zostaną wykorzystane jedynie w wypadku wygranej w konkursie - przekażę je wtedy sponsorowi, by mógł przesłać nagrody, a same imiona i nazwiska zwycięzców opublikuję), należy wysłać zgłoszenie na adres: konkurs@imperiumromanum.edu.pl, umieszczając w tytule maila: "W cieniu "Hortus Historiae".

Wśród uczestników, którzy nadeślą najciekawsze prace, wybrane zostaną zgodnie z regulaminem

+ 3 egzemplarze książki "Hortus Historiae", pod redakcją Dąbrowa E., Dzielska M., Salamon M., Sprawski S.

Fundatorem nagród jest Wydawnictwo Historia Iagellonica -> http://iagellonica.com.pl/

https://www.imperiumromanum.edu.pl/konkurs/hortus-historiae/

#archeologia #konkurs #ksiazki #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent pokaż całość

źródło: historia.JPG

KOBIETY „KLACZE”?

Elian Klaudiusz, rzymski pisarz wspomina, że słyszał, że klacze są jedynymi zwierzętami, które w brzemiennym stanie dopuszczają ogiery do kopulacji. Klacze są bowiem wyjątkowo namiętne i dlatego surowi cenzorzy moralności nazywają lubieżne kobiety „klaczami”.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/kobiety-klacze/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym #ciekawostki

--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/ pokaż całość

źródło: j.jpg

CESARZ TACYT

Zabójstwo Aureliana w 275 r. wywołało w szeregach Armii Dunaju szok i niedowierzanie. Żaden z dowódców nie ośmielił się sięgnąć po purpurę. Co niezwykłe, powściągliwość zachowali również wodzowie innych armii – każdy obawiał się wojny domowej. O wybór nowego cesarza wojsko zwróciło się – co było już w tym okresie niezwykłe – do senatu. Senatorowie zaskoczeni nagłym wywyższeniem, powodowani ostrożnością chcieli przerzucić ciężar wskazania kandydata na armię, jednak ta konsekwentnie odmawiała. Tymczasem trwało w Imperium bezkrólewie. Ostatecznie senatorowie dokonali wyboru i wiele wskazuje na to, że był to wybór gruntownie przemyślany.

25 września 275 r. cesarzem ogłoszono Marka Klaudiusza Tacyta, urodzonego w 200 r., a zatem już 75 letniego. Pochodził z leżącej w środkowej Italii miejscowości Interamna, a panował jako Imperator Caesar Marcus Claudius Tacitus Augustus.

(więcej w nowym artykule)

https://www.wykop.pl/link/4740147/cesarz-tacyt-przodek-slynnego-historyka/

#archeologia #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #rzym #qualitycontent pokaż całość

źródło: asdasd.jpg