Człowiek, który źle zrozumiał program rządowy rodzina 500+

Brytyjski biolog Bertold Wiesner w swojej klinice leczenia bezpłodności okazywał kobietom nie tylko pomoc medyczną, ale także gwarantował nasienie od dawcy z wysokim IQ - swoje własne. Pacjentki kliniki nie były informowane o tym, kto jest dawcą nasienia - w tym względzie obowiązywała absolutna anonimowość. Kilka lat temu na grupie 18 poczętych w klinice osób przeprowadzono testy DNA i 12 z nich okazały się dziećmi Wiesnera. Pacjentkami doktora Wiesnera były zamożne kobiety, których mężowie byli bezpłodni. W późniejszym czasie żona Bertolda Wiesnera, Mary Barton zniszczyła wszystkie dokumenty medyczne potwierdzające ojcostwo biologa, więc do niedawna nikt nie przypuszczał, że uczony jest biologicznym ojcem tak ogromnej liczby dzieci (szacuje się, że ok. 600). Fakt ten pozostawał nieznany do czasu, aż dwaj mężczyźni, poczęci w wyniku sztucznego zapłodnienia w klinice, w wyniku dochodzenia ustalili, że w okresie od lat 40. do połowy lat 60. ubiegłego wieku w 2/3 przypadków dawcą spermy był sam doktor. Kanadyjski reżyser Barry Stevens, który okazał się być synem biologa, dowiódł, że na przestrzeni 20 lat Wiesner systematycznie przekazywał do banku swój materiał biologiczny. Inny syn Wiesnera, londyński adwokat David Gollancz, w wieku 12 lat dowiedział się, że człowiek, którego uważał za ojca, nie był nim, ale nazwisko biologicznego ojca nie było mu znane. Test DNA pomógł dociec prawdy. Davidowi obecnie udało się odnaleźć 11 przyrodnich braci i sióstr, poczętych w ten sam sposób. Wyniki dochodzenia oszołomiły Davida: To było bardzo frustrujące, ponieważ sztuczne zapłodnienie na skalę przemysłową było stosowane jedynie przy hodowli bydła. Nie podoba mi się to uczucie, że nas również "hodowano".
Samo odnalezienie braci i sióstr David uważa za życiowo satysfakcjonujące doświadczenie: Chciałbym ich bliżej poznać. Najchętniej postawiłbym ogromny namiot i zaprosił ich wszystkich na imprezę.
Klinika Wiesnera i Barton, założona w Londynie w Portland Place, pomogła zajść w ciążę 1,5 tys. kobiet. Ponieważ klinika gwarantowała wysoki poziom IQ dawców, zatem i honoraria doktora były wysokie. A skoro nie było zbyt wielu dawców, a tym bardziej tych z wyższym IQ, trzeba było wykazać się pomysłowością. Bertold Wiesner zmarł w 1972 roku w wieku 70 lat. Przez następne 35 lat po jego śmierci nikt nie domyślał się szokującej prawdy. Teraz jego syn David Gollancz walczy o zmianę na poziomie legislacyjnym kwestii anonimowości dawcy nasienia, aby takie osoby jak on miały możliwość poznania swoich prawdziwych rodziców oraz by nie dochodziło do tego typu patologii, jaka miała miejsce w klinice jego ojca.

#ciekawostki #rodzina #bertoldwiesner #historia #skandale #500plus #wielkabrytania pokaż całość

#ciekawostki #film #kino #skandale #turqino

Słyszeliście kiedyś o Roscoe Arbuckle'u? Jeżeli nie, to opowiem wam dziś historię pierwszego wielkiego skandalu w Hollywood.

Ważnym elementem klasycznej, slapstickowej komedii jest czyjeś nieszczęście. Dobrze wiedział o tym urodzony w 1887 roku Arbuckle, od dzieciństwa zmagający się z pokaźną jak na tamte czasy tuszą. Wcześnie pozbawiony rodziców i zmuszony do zarabiania na własne utrzymanie, dzięki wsparciu sławnego Macka Senneta (wypromował on w swoich filmach m.in. Charliego Chaplina) odkrył swój dar do komedii fizycznej – duża waga nie przeszkodziła mu w byciu zaskakująco gibkim i zwinnym. Wystarczy dodać do tego zdolności wokalne, talent do odgrywania naiwnego idioty i voilà – gwiazda ekranu gotowa. Po dołączeniu do słynnej komediowej grupy Keystone Cops Roscoe zyskał miłość publiczności i dość oczywisty pseudonim Fatty, czyli Tłuścioszek.

pokaż spoiler Niedługo potem produkował swoje własne filmy, do których zaangażował młodego Bustera Keatona – aktora i akrobatę, który w przyszłości znacznie przewyższył Tłuścioszka sławą (należał wraz z Chaplinem i Harrym Lloydem do trójcy niemych komików), lecz do końca łączyła ich zażyła przyjaźń.


Przenieśmy się teraz do 5 sierpnia 1921 roku, Dnia Pracy.

Roscoe, kompletnie wyczerpany po sesji nagrywania trzech filmów dla Paramount Pictures, wraz z przyjaciółmi wynajął apartamentowiec na samym szczycie ulubionego hotelu Westin St. Francis w celu rozkręcenia przyjęcia. Pokoje 1219, 1220 i 1221 szybko wypełniły się znajomymi z Hollywood, pięknymi kobietami i pędzonym nielegalnie alkoholem. Podczas gdy ubrany w elegancką piżamę i szlafrok Arbuckle kręcił się po pomieszczeniach ze szklanką trunku w dłoni i częstował obecnych jedzeniem, wielu gości znikało w parach za drzwiami sypialni na godzinę lub dwie i z powrotem rzucało się w wir upojenia.

pokaż spoiler Libacja trwała trzy pełne dni.


Niestety los zarządził, że w tym samym hotelu znajdowała się pewna kruczowłosa piękność, która wkrótce miała doprowadzić do upadku artysty – 26-letnia Virginia Rappe.

Panna Rappe miała swoje powody do zjawienia się na przyjęciu i utopieniu żali w alkoholu – jako młoda aktorka i modelka, w wolnych chwilach ścigająca się dla odprężenia w wyścigach samochodowych, mimo urody i wdzięku nie odniosła znaczącego sukcesu w Fabryce Snów. W jej filmografii widniały tylko małe, rzadko określone rólki ”w tle” (Miała między innymi okazję do pojawienia się na tym samym kadrze co Arbuckle jako kobieta siedząca na tyle samochodu w krótkiej komedii ”Rzeźnik” (1917)) .

W pewnym momencie imprezy Virginia i Roscoe wstąpili razem do pokoju aktora. Niedługo potem zza ściany do salonu dobiegł krzyk modelki. Kiedy zaalarmowani goście wtargnęli do pokoju, Virginia wiła się z grymasem bólu na pościeli, a Roscoe zdążył tylko zawiadomić lekarza zanim udał się do kina w celach prywatnych. Według jego wersji (której potem pieczołowicie się trzymał), pozwolił dziewczynie położyć się na łóżku słysząc jej narzekanie na złe samopoczucie.

Rappe natomiast miała wycedzić słowa, które na zawsze przekreśliły karierę Arbuckle'a:

To on mi to zrobił!

Virginia została wkrótce przetransportowana do szpitala i zmarła kilka dni później na zapalenie otrzewnej. Arbuckle został oskarżony o morderstwo pierwszego stopnia.

Temat natychmiast podchwyciły media, snując różnorodne teorie – Roscoe miał dodać truciznę do szklanki Rappe, pobić ją lub - jako że gazety nie mogły zostawić sugestywnie brzmiącego nazwiska Virginii spokojnie – zgwałcić i przygnieść swoim ciałem. Podobne zarzuty postawiła na stół znajoma aktorki, Maude Delmont, również obecna na przyjęciu. Jej oskarżenie okazało się jednak być atencyjną prowokacją, gdyż śledztwo wykazało, iż na ciele nie znaleziono śladów przemocy, a Roscoe nie miał ze śmiercią Virginii nic wspólnego. Został więc wyczyszczony ze wszystkich oskarżeń.

pokaż spoiler Pojawiły się natomiast nowe spekulacje dotyczące zdrowia Rappe - ze względu na hulaszczy tryb życia miała ona chorować na zapalenie układu moczowego lub choroby weneryczne, stymulowane zażywaniem alkoholu. Inne źródła mówiły, iż kobieta przebyła kilka dni przed przyjęciem ryzykowną aborcję.


Ludzie jednak woleli wiedzieć swoje i Hollywood drżało pod plotkami o kolejnych perwersjach seksualnych dotychczas najukochańszego aktora kina niemego. Tłuścioszek stał się w ich oczach sadystycznym potworem. Trzy procesy sądowe zrujnowały go zarówno finansowo (wszystkie długi w końcu spłacił Buster Keaton z przyjaciółmi), jak i psychicznie - ze względu na kontrowersje wszelkie filmy z jego udziałem zostały zbanowane i przestały być wyświetlane w całym kraju, a żona aktora wkrótce złożyła wniosek o rozwód. W tym samym czasie publika lgnęła do tytułów z Rappe, promujących ją jako tragicznie zmarłą gwiazdę.

Przez lata Roscoe reżyserował filmy pod pseudonimem William Goodrich (imieniem i nazwiskiem ojca), kiedy w 1933 roku w gazetach pojawił się artykuł "Czy Fatty Arbuckle nie zasługuje na przerwę?", wspierany przez wiele znanych nazwisk kina. 29 czerwca Tłuścioszek mógł w końcu ujawnić się i podpisał umowę z wytwórnią Warner Bros, okraszając tę decyzję słowami:

To najlepszy dzień mojego życia.

W nocy, tego samego dnia, zmarł we śnie na zawał.

Buster Keaton, zapytany o śmierć przyjaciela, powiedział:

Odszedł z powodu złamanego serca. pokaż całość

źródło: beztytulu.png

#nostalgia #heheszki #skandale #lata90
pamiętacie? czasy przedinternetowe

źródło: img26.staticclassifieds.com