@troglodyta_erudyta:
Pan pijany?!

@KebabZostrymSosem przecież Paul nie żyje od 1966

@fajnyprojekt brak takich trochę "egzotycznych" jak na Polskę płyt jest niczym w porównaniu ze spekulantami z alegro; zobacz sobie sytuację z Ostatnią Płytą Kultu i za ile złotych są do kupienia. Zresztą inne albumy Kultu z reedycji padły ofiarą flipperów i ludzie chcą za nie naprawdę chore pieniądze jak np. nowe wydanie Spokojnie kosztuje czasem tyle samo co pierwszy wypust z 88 roku

@fajnyprojekt: @uncomfortably_numb:

Prawda, że z jugolskimi płytami jest problem, mam znajomego bośniaka, który ma sporą kolekcję i od niego jakieś kupiłem, dwie załatwił mi znajomy, który jest dyrektorem muzycznym w jednej z regionalnych rozgłośni polskiego radia.
"Underground" jest z biedronki, nie do końca to jugosławiańskie, ale to Bregovic (nawiasem byłem na koncercie Bijelo Dugme - był Bregovic, Tifa, Alen Islamovic - super klimat i poziom), na płycie gra Boban Markovic (też byłem na koncercie w Serbii na Guca), z innych jugosławiańskich zespołów byłem na koncercie Crvena Jabuka pokaż całość

źródło: IMGP1331.JPG

@apee: ale wiesz, że to pirat?

@Lifelike: gość ma niesamowitą kondychę, jak na kogoś, kto za rok kończy 70 lat

@Czaczkes: @Sojerr

@Lifelike: Fajny album, ale Trans Europa Express moim zdaniem to jest absolutny top, nawet dziś brzmi jak z przyszłości

@Lifelike: głupie pytanie - to są wszystko Twoje gramofony i płyty?

W sensie kumam analogowy dźwięk, nostalgia, wspomnienia itd aby sobie mieć parę ulubionych albumów w formie winyla. Ale budować cały swój zestaw pod ten format... Nie rozumiem.

@L3gion: a zbieranie znaczków rozumiesz? Albo jeżdżenie po opuszczonych budynkach?
Ludzie mają różne hobby, których też nie rozumiem, ale nie czepiam się, bo skoro sprawia im to frajdę, to znaczy, że coś w tym jest. W winylowej zabawie nie chodzi tylko i wyłącznie o dźwięk i jego jakość. Dla mnie ważniejsze są same płyty - bo duże okładki mają swój klimat, podobnie jak wyjęcie z niej płyty, położenie na gramofonie, położenie igły i siadnięcie w fotelu ze szklaneczką dobrego łiskacza. Jeżdżenie po giełdach, uczucie znalezienia płyty, której szukało się miesiącami w dobrej cenie, możliwość porozmawiania z ludźmi o ogromnej wiedzy w temacie muzyki. Jest w tym coś co przyciąga. No i wbrew pozorom można zbierać płyty bez kupowania first pressów za miliony monet ( ͡° ͜ʖ ͡°) wiele płyt ma reedycje, a i sporo płyt 'z epoki' można znaleźć w przyzwoitych cenach. Aczkolwiek nie jest to tanie hobby. pokaż całość

@not_found: albo gramofon hykker w walizce z plastikowym ramieniem z biedronki skrojony pod hipsterów i oni później piszą o tej audiofilii, magii z winyla... mam w miarę spoko sprzęt i dobry winyl na dobrym sprzęcie brzmi jak dobre CD.
Oczywiście są różnice, kiedyś były znaczne między wydaniami - np. płyty Pink Floydów Columbii brzmią wyraźnie lepiej, nie wiem czy to kwestia masteringu, czy zagadnień "materiałowych". Raczej masteringu - angielskie wydania EMI są bardziej "uśrednione", CBS to wyraźniejsze basy, subtelniejsze ciche dźwięki. Takie przykładowe płyty to "The Final Cut", "Pros & Cons", czy "Radio KAOS" Watersa - bardzo efekciarskie płyty - ktoś coś w tle szepcze, jakieś gromy w oddali, zabawy z przesuwaniem faz jak w (polecam na słuchawkach):
https://www.youtube.com/watch?v=IUDTlvagjJA
Kiedyś wydania z różnych wytwórni się różniły. Nawet sama głębokość rowka miała wpływ, a była różna w zależności od wydania. Dlatego dobry winyl może brzmieć lepiej niż średnie CD... ale na sprzęcie, który jest w stanie to oddać, więc wracając do tematu - na hykkerze z biedronki nie da się tego usłyszeć, a tego brzmienia o którym piszą nie da się usłyszeć. Nie mówię o audiofilskich sprzętach, tylko np. o gramofonie za kilkaset zł, i wkładce za kilkaset (np. shure m97HE, ale i na Grado Prestige Black to słychać, albo na ortofonie OM10 za 150zł).

Fajnym przykładem też jak zmienił się dźwięk przez preferencje odbiorców jest mastering muzyki, można poczytać o "loudness war" nawet na wikipedii. Na pierwszej płycie Marillion "Script for a jesters' tear" gość na początku szepcze, później wchodzą instrumenty. To co miało być ciche i subtelne taie jest - później przytup... Obecnie w dobie "głośnik bluetooth extra mega bass" wszystko musi być znormalizowane, a krzywa bazowa wywalona ile wlezie - wszystko gra najgłośniej - szept gościa jest niby szeptem, ale głośność jest na równi z uderzeniem w kotły :) pokaż całość

źródło: shockwave-sound.com

@Lifelike: Najlepszy Blackmore i Dio. Później w Black Sabbath czuć było klimat Rainbow gdy na wokalu był Dio.

@CienRogategoSzczura cd to nie winyl....

@Paczelokinka: prawda, ale nagranie tak samo zmasterowanej wersji utwoeu z CD i z winyla w teorii powinno być identyko lub ekstremalnie zbliżone jeśli chodzi o brzmienie

@arabesque: ja ogólnie mam hopla na punkcie kupowania płyt CD zespołów, które lubię. Niestety na Coldplay się mocno zawiodłam jak najpierw wypuścili ripoffa w postaci Viva la Vida, a potem się zaczęły wlasnie jakieś Adventure of a lifetime czy inne Paradise. Nawet są otagowane jako disco i dance... Rozne zespoły kombinują i zmieniają trochę brzmienia, ale tutaj wyraźnie widać jak poszli w mainstream i taneczne utwory, które przynoszą więcej kasy z tantiem. pokaż całość

@MrPawlo112: dziaders to stan umysłu. Tym gorzej jak już w wieku 20 lat opowiadasz takie smutne rzeczy

@Dieqx: Ale co konkretnie jest kiepskie? Nie pasuje Ci zmiana brzmienia, czy w jakim sensie? Moim zdaniem Gojira jako jeden z nielicznych zespołów dobrze przeszedł "softening", bo zachowali właśnie swoje brzmienie i charakterystyczne quirki, nadal brzmią jak Gojira, nie robią takiego generycznego pop-rockowego gówna jak chociażby Asking Alexandra czy BMTH po swoich zmianach i "dojrzeniu". Gojira nadal ma swój świetny groove, riff writing na najwyższym poziomie i nadal brzmi ciężko mimo downtuningu tylko o jedno oczko. pokaż całość

@murmurlrl: riffy są kiepskie, pomysły miałkie, wokal po prostu słaby. Tytułowy utwór to jakaś pomyłka, a to ostatnie pseudoezoteryczne plumkanie nie wiem, skąd się wzięło. Asking Alexandria czy BMTH to dla mnie asłuchalny syf, a ogółem Magma jako album ma w sobie sporo sporo recyklowanych patentów z przeszłości. Silvera jako jedyny utwór solidnie się broni.

@posuck: troche taki dialog z dupy, bo ciezko sie odnieść bez poznania wszystkich tytułów czy 819 to duzo czy mało, mam na olxie tematy po 15 pln ktore chetnie przecenie i takie po 150 przy ktorych pytaniu o obnizkę zaczne sie smiać (oczywście częsciej jest ta druga opcja bo ludzie szukają raczej popularnych tytulów), to biedronkowe 50 pln to dla wielu próg bólu (drugi to 100 pln) tak jak biznesie samochodowym używka powyżej 20k. a i jeszcze jedna historia, Ty jestes z Posen prawda?, tam jest taki mały ciasny antykwariat w podwórzu na Ratajczka, może 500 płyt (gross od 5 do 25 pln ) - zachodze przy kazdej wizycie w Poznaniu nic nie kupiłem od gdzies 5 lat powód brak towaru i facet mówi wprost od kilku lat ci menele ktorzy przyniosili tony płyty za 2 złote teraz przynosza polski Pink Floyd i krzyczą 100 pln :) pokaż całość

@posuck: @sijulejter: @posuck: w biedrze płyty są różne. Też kupiłem kilka i większość brzmi ok, np. soundtrack "underground", z kolei Cream "Disraeli Gears" brzmi fatalnie :/

Ogólnie jeśli chodzi o płyty to znaczenie miała np. głębokość rowka, materiał (np. płyty muzy były lepsze jakościowo, niż pronit, gdzie do masy leciały jakieś stare zmielone płyty (razem z labelami) i inne odpadki.

Co do różnych wydań to zależy - np. w przypadku Pink Floyd "Wish You Were Here" wydanie CBS brzmi mi lepiej, niż np. niemieckie, mam jeszcze francuskie. W ogóle lubię wydania CBS, płyty są grubsze w stosunku do wielu innych, można domniemywać, że rowek jest głębszy, mają fajniejsze, grube okładki. Tłoczenia atlantica też mi się jakoś dobrze kojarzą. Co do porównań remasteórw to mam Dire Straits "Making Movies" Columbii i jakieś współczesne, empikowe - współczesne brzmi gorzej, ale nie zakładam, że to jakaś reguła, chociaż słyszałem oczywiście o loudness wars pokaż całość

@Lifelike: mam ten albumik :) w dwóch egzemplarzach i jednego z chęcią wymienię za bilety NBP ( ͡° ͜ʖ ͡°)

@KillerBOB: bezpośredni, wytargałem z piwnicy JVC JL-F45. Jeszcze 3 lata temu śmigał na 45 bez problemu, a teraz kręci jakieś 22 ( ͡° ͜ʖ ͡°)

@Lifelike: Dio > Ozzy

@myjourneytojahh: mmm muzyka mojego miasta

@EnderWiggin: tylko misiów puszystych nie ma na albumie.. trzeba singiel posiadać ¯\_(ツ)_/¯

@Inz_Karwowski: wow, zazdro. Też muszę skompletować. :)

@: Oj, tak! Mój ulubiony album Namysłowskiego.

@Lifelike: u mnie ostatnia z pierwszej Trójki ale naprawdę doceniłem ją po latach.

@sirrek: dwa lata temu w Amsterdamie grali support przed Metalliką (｡◕‿‿◕｡)

@sirrek: matko to ktoś sie tym jara xDD byłem zmuszony tego słuchać na żywo, dramat

@myjourneytojahh: typowo

@myjourneytojahh: kiedyś to było

@sirrek: strasznie czarny ten album, nic nie widać

@LubieSzaszylkiZLublina: rasistowskie jakies te plyty

@Maciej-Cierucha: #sashagrey

@Mega_Smieszek: natury nie oszukasz.

@DildoShwaggins: fajnie, fajnie, szkoda tylko że np. wwo jeżeli chodzi o jakosc poligrafi to dramat

@MrPawlo112: no i, że np. dokładnie skalibruje wkładkę, jeśli nie ma sferycznego szlifu igły (który jest miękki i się z czasem dopasuje), tylko eliptyczny. Eliptyczne igły, niesymetrycznie wycierają rowki jeśli nie są ustawione równolegle do jego osi, albo jeśli nie są ustawione odpowiednio to się potrafią ukruszyć i zdzierać jeszcze bardziej... strzelam, że nic nie ustawiałeś, bo mimo krótkiego ramienia masz zaskakująco równo przykręconą wkładkę ;) są szablony w internecie.
Co do samej trwałości to np. poprawnie skalibrowana wkładka o małym nacisku (np. shure m97HE ~1,2g) zje mniej, niż wkładka uk-4 z bambino z szafirową igłą o nacisku 10g, albo te piezoelektryczne wkładki z hykkerów z biedronki z szafirowymi igłami o podobnym nacisku. Średni model z diamentową igłą i eliptycznym szlifem (np. ortofon om-10e, at-95e), jeśli jest poprawnie wyregulowany to też nie powinien niszczyć płyt. Ten 1000 to dane z księżyca, jak dbasz, to płyty winylowe są bardzo trwałe i nie tracą jakości, jak olewasz to po kilkudziesięciu odtworzeniach już będzie jakiśtam spadek dynamiki - zetrą się te bardziej wystające fragmenty rowka (bardziej dynamiczne momenty - uderzenia w bębny, gitara akustyczna), zostaną te "równiejsze" dźwięki, czyli np. średniotonowe zawodzące smyczki, flety itd. ale pewnie też się spłaszczą i będą bardziej "syczące". Najważniejsza jest kalibracja, jest do tego masa szablonów i instrukcji w necie do wydrukowania pokaż całość

źródło: kosmasaudiovideo.gr

@MrPawlo112: kiedyś była inaczej masterowana, ale obecnie to pewnie w większości to samo, czyli masz straty związane z próbkowaniem itd + straty analogowe. Natomiast płyty kiedyś były bardzo różne, chyba każda wytwórnia cośtam poprawiała, różniły się również w zależności od materiału, głębokości rowka itd. Mam na to masę przykładów :) np. z takich spektakularnych to "making movies" dire straits (usa vs. angielska vs. współczesna z sony musi z empiku), albo płyty Pink Floyd, które były masowe i wszyscy się o nie starali (amerykańskie CBS brzmią imo najlepiej( ͡° ͜ʖ ͡°) )

Mastering typowo pod CD zaczął się dopiero w drugiej połowie lat 80 (nawiasem od dire straits, chociaż pierwszą płytę CD wydała ABBA). Był moment DMM i próby ratowania formatu, ale w parę lat winyle zniknęły

Jest masa płyt, które dobrze brzmią z winyla w starych wydaniach (wiadomo - jak gramofon jest przyzwoity, ale już w przedziale 1000-2000 można znaleźć fajny używany, lub za 5000 nowy). Przykłady: "Blood, Sweat & Tears II", Frank Zappa "Hot Rats" i jego parę innych, "Meddle" Floydów, płyty Watersa: "The Final Cut" najlepiej brzmi na perwszym wydaniu columbii... miałem niby zajechane... kupiłem w empiku nowe i lipa :( "Making Movies" Dire Straits, Pierwsze wydanie "Tubular Bells" Oldfielda, Amerykanina w Paryżu" Gershwina z nagrania CBS chyba z 1988 (ale to już kwestia nagrania, a nie masteringu - sala, ustawienie mikrofonów...). Świetny mastering miały płyty Alana Parsonsa, który był inżynierem dźwięku w Abbey Road Studios. Polecam "Year of the Cat" Ala Stewarta, albo nawet jego solowe płyty (no albo płyty Floydów i Beatlesów, które składał). O subiektywnym odbiorze starych winyli jest masa artykułów, poczytaj o "loudness wars", chociażby na wikipedii, gdy celowo obcinano dynamikę, trochę pod popularne stacje radiowe.
Np. Na pierwszej płycie Marillion "Script for a Jesters Tear" gość na początku szepcze, a później jest głośno i dynamicznie - nowsze masteringi po "loudness war" zabiły ten album ;) pokaż całość

@Lifelike: Niedawno wróciłem do tej płyty (bardzo dobra!) i ogólnie kapeli. Jeden z najbardziej niedocenianych zespołów chyba na świecie. Więzień jednego przeboju :)

@Inz_Karwowski: Otlichna!