Zaginęła była uczennica mojej żony, matka prosi o udostępnianie, dziewczyna jest z Aleksandrowa Łódzkiego ale zaginęła w Pogorzelicy, może ktoś coś

Zaginęła moja córka Jula Majewska oddaliła się z ośrodka kolonijnego w Pogorzelicy 28 lipca br szuka jej policja w całej Polsce,jeśli ktokolwiek widział ją lub miał jakiekolwiek informacje proszę o kontakt z najbliższym komisariatem lub bezpośrednio do mnie, proszę udostępniać

https://www.facebook.com/emila.dobrogoszcz.3/posts/1946797432050913

#zaginieni #pomocy #lodz #wykopefekt pokaż całość

źródło: scontent.fwaw5-1.fna.fbcdn.net

TESTO ZAGINĄŁ #testoviron #zaginieni

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: Screenshot_20180801-220835.png

#poznan #winogrady #koty #zaginieni

źródło: IMG_20180731_192302.jpg

Dziewczynka uprowadzona ze szpitala

Przenosimy się tym razem do PRL-u, a dokładnie do 1986 roku. Kartuzy to mała miejscowość w województwie pomorskim, w którym doszło do porwania zaledwie siedmiomiesięcznego dziecka. Wszystko działo się w szpitalu, czyli w miejscu, gdzie chyba żaden rodzic nie spodziewa się, że ktoś od tak może wejść i ukraść niemowlę. Przyjrzyjmy się tej sprawie bliżej.

Matejowie wiedli spokojny żywot w Kiełpinie, małej miejscowości na Kaszubach. Mieli już trzy córki – Emilię, Renatę i Franciszkę oraz syna Roberta. 15 czerwca 1985 r. na świat przyszła Kasia.

Kilka dni przed uprowadzeniem dziecka pogotowie ratunkowe przywiozło Kasię do szpitala w Kartuzach, dziewczynka miała temperaturę i obrzęki. Została przyjęta na oddział dziecięcy z rozpoznaniem zapalenia gardła i płuc na tle alergicznym.

Elżbieta Mateja, mama Kasi: „Mam wciąż przed oczami ten obraz, jak pielęgniarka zabierała Kasię w za dużych śpioszkach. Wtedy widziałam ją ostatni raz. W tamtych czasach nie było wizyt na oddziale dziecięcym. O stan zdrowia dziecka można było się dowiadywać tylko telefonicznie.

Tragedia rozegrała się w nocy z 27 na 28 stycznia 1986 roku. Dziewczynka przebywała w sali nr 10. Była tam jedynym dzieckiem. Cały czas miała temperaturę, dostawała różne leki, w tym penicylinę. Tego dnia ostatni obchód odbył się o godzinie 22.

Porywacz zaatakował po północy. Próbował wejść do dziecięcej sali znajdującej się na parterze przez zakratowane okno. Nie udało się, więc zakradł się głównym wejściem, przez korytarz. Wykorzystał fakt, że pielęgniarki spały. Został po nim tylko ślad buta na śniegu – nosił obuwie o rozmiarze 40. Na nogi postawiono całą milicję, Kasię szukano przez prasę i telewizję. Podjęto współpracę ze Strażą Graniczną w celu niedopuszczenia do wywozu dziecka za granicę Polski.

Aspirant Wiktor Barejka tak wspomina dzień porwania:
„Przyjechałem do szpitala po godz. 5 rano. Ślady pozostawione na śniegu przez porywacza kończyły się kilkaset metrów od szpitala, w lesie. Osoba, która zabrała Kasię ze szpitala, przesiadła się tam do samochodu i odjechała. Dla mnie to był dopiero początek dochodzenia. Gdy szukałem Kasi, zacząłem być gościem w swoim domu. Powiedziałem żonie, żeby postawiła na segmencie moje zdjęcie, by dzieci nie zapomniały jak wygląda ich ojciec.”
Wiktor Barejka obecnie jest na policyjnej emeryturze. Sprawa zaginięcia dziewczynki wciąż jednak spędza mu sen z powiek. Nie może sobie wybaczyć, że nie rozwikłał zagadki tajemniczego zaginięcia.

28 stycznia ojciec Kasi miał odebrać ją ze szpitala. Pan Marian wybierał się na pociąg, gdy pod dom zajechał policyjny samochód.
„W dziwny sposób wypytywano nas czy wszyscy są w domu. Byliśmy najpierw zdziwieni, potem przerażeni. Nie wierzyliśmy że dziecko mogło zniknąć tak sobie, jak przedmiot. Przeżyliśmy szok.” - wspomina Marian Mateja.

Pojawił się pierwszy trop. Psychicznie chory syn jednej z salowych podobno przyznał, że to on wywiózł do lasu siedmiomiesięczną Kasię. Tam ją zgwałcił, a następnie zakopał. Okazało się, że miał urojenia. Przekopano cały zagajnik i nic nie znaleziono.

Milicja brała pod uwagę kilka wersji. Pierwsza nasuwa się od razu, czyli zakłada porwanie dziewczynki i wywiezienie jej gdzieś daleko. Możliwe, że Kasię ukradł ktoś, kto sam nie mógł mieć dzieci albo że została ona sprzedana przez porywacza rodzinie z zagranicy. Druga mówiła o dopuszczeniu się wobec dziecka błędu medycznego popełnionego przez kogoś z personelu. W takim wypadku mogło nastąpić pozbycie się ciała. W tym celu badane były próbki popiołu z pieca w kotłowni, ale bez rezultatu . Trzecia dotyczyła policyjnego psa, który poprowadził milicjantów do jeziora, po czym ślady się urywały. Ojciec Kasi prosił żeby zbadano wówczas wody jeziora, ale powiedziano rodzicom, że nie ma na to pieniędzy.

Rodzice Kasi znaleźli się w kręgu podejrzanych osób, które mogły uprowadzić Kasię.
„Przesłuchiwani byliśmy oboje bez przerwy. Tego co wówczas przeżyliśmy nie da się opisać. Przeszukiwali dom, węgiel, szambo, sprawdzali nawet piec. Przepytywali dalszą rodzinę. Mąż w ciągu kilku dni posiwiał jak gołąbek. Dali nam spokój, gdy przeszliśmy badanie wykrywaczem kłamstw.”

Matka wciąż czeka na cud. Kobieta zdaje sobie sprawę, że jeśli Kasia żyje, to nazywa się inaczej, wychowała się w całkiem innej rodzinie, z którą zapewne związana jest uczuciowo.
„Chciałabym tylko, żeby się odezwała, powiedziała, że żyje, że jest szczęśliwa... Niczego więcej nie chcemy. Wystarczyłaby zwykła pocztówka. Nawet nie musiałabym jej szukać, ale byłoby mi lżej”

Jeśli Kasia żyje ma obecnie 33 lata.

Na profilu FB „Zaginieni przed laty” wrzucono post o tym uprowadzeniu. W komentarzach było kilka ciekawych uwag odnośnie tej sprawy, wypowiadała się też rodzina Kasi. Jak ktoś chciałbym więcej poczytać to warto zerknąć - klik

Obserwuj tag → #kryminalnyaz
#gruparatowaniapoziomu #zaginieni

Źródła:

pokaż spoiler - https://www.fakt.pl/wydarzenia/moja-siostre-ukradli-ze-szpitala/vpyhzfm
- http://kartuzy.naszemiasto.pl/archiwum/rodzice-wciaz-czekaja-na-corke,270079,art,t,id,tm.html
- https://www.pressreader.com/poland/angora/20120219/281943129797525
- http://kartuzy.info/wiadomosc,9104,Kasiu-odezwij-sie-prosza-rodzice.html
- https://www.fakt.pl/wydarzenia/to-moja-najwieksza-porazka/knf7f0y
pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: mateja.jpg

#warszawa zaginęła dziewczyka! Karolina, jeśli ktoś ją widział niech dzwoni do Komendy Powiatowej Policji w Wołominie

ul. Wileńska 43a

05-200 Wołomin

tel. (22) 776 20 21

#zaginieni

źródło: warszawawpigulce.s3.eu-central-1.amazonaws.com

WYKOP EFEKT
Potrzebuję numer telefonu do kobiety - żony zaginionej osoby zamieszkałej w Bytomiu, która była poszukiwana przez policje.

Kobieta poszukiwała męża (lat 29) , który znalazł się w szpitalu Muricki (Katowice).

Jechałem busem dziś 14.06.18 KZK GOP nr 807, godzina 22.08 (z przystanku Piotra Skargi).
Kobieta sprzedała mi 3 bilety po okazyjnej cenie, mówiła że nie są jej potrzebne i potrzebuje pieniędzy dla chorego męża.
Po krótkiej rozmowie kobieta (29 lat) zwierzyła mi się że ma problem, jej mąż zaraził się bakterią w szpitalu (obecnie znajduje się w izolatce).
Niestety przedwcześnie urwała nam się rozmowa, ponieważ musiałem wyjść na swoim przystanku.
Zważywszy na to, że kobieta rzeczywiście potrzebuje pieniędzy (sprzedała mi bilety/potrzebę tą widać też było po ubiorze) i zrobiło mi się jej przykro, chciałbym poinformować ją o możliwości uzyskania odszkodowania za zarażenie pacjenta bakterią, mogę pomóc jej w dochodzeniu roszenia przed komisją / sądem lub podać jej namiary na dobrego prawnika zajmującego się takimi sprawami.
Niestety będąc tylko studentem nie zapłacę za prawnika i nie pokryje kosztów sprawy.

*szukałem w internecie informacji o
- żonatym
- mężczyźnie
- lat 29,
- z Będzina ,
- poszukiwanego przez policję/ ogłoszenia pisemne wywieszane w mieście,

- posiadającego dziecko (dziewczynkę) ,

- niedawno co (znalezionego /odwiezionego przez kolegów do szpitala) w krytycznym stanie ,
- mężczyzna w szpitalu miał nagłe zatrzymanie krążenia ( w szpitalu)
niestety nie znalazłem numeru telefonu do osoby poszukującej.

Proszę o wykop-efekt.

#wykopefekt #polska #zaginieni #policja #bedzin pokaż całość

To zdjęcie przedstawia urodzoną 28 lutego 1969 roku Tarę Calico. Urodziła się w Belen (stan Nowy Meksyk) niedaleko znanego miasta Alboquerque. Jej matka po pewnym czasie rozstała się z jej ojcem i poślubiła Johna Doela (pracownik kolei), który bardzo angażował się w rolę ojczyma czwórki jej dzieci. Calico była bardzo ambitną i upartą dziewczyną, osiągała wszystkie swoje cele. Miała niesamowicie urozmaicone i zorganizowane życie. Studiowała kierunek pokrewny psychologii/psychiatrii na University of New Mexico i pracowała w lokalnym banku. Uwielbiała jazdę na rowerze i tenisa.
Codziennie pokonywała 36-milową (58 km) trasę wzdłuż torów kolejowych i drogi nr 47. Początkowo przebywała ją z rodzicielką, lecz ta zauważyła, że śledzi je motocyklista. Poczuła w związku z tym duży dyskomfort i zaprzestała wycieczek. Tara traktowała pobłażliwie jej wielokrotne prośby o uzbrojenie, chociażby w gaz pieprzowy, była pewna siebie, szczególnie dlatego, że budziła ogromne zainteresowanie płci męskiej z powodu swej niesamowitej urody i silnego charakteru.

Zaginięcie.
20 września 1988 roku wówczas dziewiętnastoletnia Tara Calico jak co dzień wybrała się około godziny 9:30 na przejażdżkę rowerem matki (był różowy i miał żółte okablowanie, a więc był charakterystyczny). Przed wyjazdem oznajmiła, że gdy nie zjawi się do południa (12:00) - powinni ją zawołać i poszukać.
Jedna z teorii podnosi, że dziewczyna przeczuwała to, co się stanie i dlatego wydała polecenie matce. Druga jednak mówi o tym, że była osobą, która miała zorganizowany cały dzień (o 12:30 miała grać w tenisa ze swoim chłopakiem, a o 16:00 miała rozpocząć zajęcia), wiadome jest, że nie chciała więc zatracić się w jeździe i muzyce.

Poszukiwania i tajemnicze fotografie.
O 12:05 matka zaczęła jej szukać i od razu wyczuła, że stało się coś złego. Po chwili zawiadomiła policję. Znalazło się 7 świadków, dziewczyna była widziana po raz ostatni o 11:45 zaledwie 2 mile(+/- 3,5 km od domu, mapka. Zauważono, że wyraźnie śledził ją biały/szary pick-up (Ford F100, model z lat 50), który był zmodyfikowany (a więc dosyć charakterystyczny).

Podczas poszukiwań znaleziono w odległości 3 mil (5 km) od domu kasetę zespołu Boston, którą dziewczyna aktualnie miała w walkmanie i ślady szarpaniny, roweru nigdy nie znaleziono.
W dalszych poszukiwaniach znaleziono również części jej walkmana 18 mil (29 km) na wschód od autostrady, dziewczyna nigdy nie zapuszczała się w te okolice, mapka. Matka uważała, że jest to ślad celowo pozostawiony przez nią podczas porwania. Policja początkowo przypuszczała, że dziewczyna uciekła z domu, lecz nie wzięła ze sobą niczego oprócz rzeczy, które brała ze sobą tylko na przejażdżki (walkman i słuchawki).

Do czerwca 1989 roku śledztwo było martwe mimo ogromnego zaangażowania rodziny i znajomych w poszukiwania. Wtedy w Port St. Joe we Florydzie (1600 mil/2575 km dalej!) przypadkowa kobieta zaparkowała pod sklepem przy białym vanie (Toyota), w którym za kierownicą siedział około 40-letni mężczyzna z wąsem. Gdy wyszła - samochodu nie było, a znaleziono celowo porzucony/zgubiony (?) polaroid. To, co na nim zobaczyła ogromnie nią wstrząsnęło i od razu zawiadomiła policję. Na zdjęciu ujrzała dwójkę dzieci, były związane i miały zaklejone buzie taśmą izolacyjną. Po dotarciu zdjęcia do matki ta natychmiast rozpoznała w dziewczynie swoją córkę (m.in. poprzez charakterystyczną bliznę na nodze). Policja jednak nie była w stanie tego stwierdzić na podstawie zdjęć ofiary, które zostały dostarczone (m.in. owal twarzy, który mógł ulec zmianie przez to, że dziewczyna schudła), ostatecznie potwierdzono, że jest to Tara.
Na zdjęciu obok niej leży książka jednego z jej ulubionych autorów (tematyka podobna do książek Sołżenicyna), nie był to jednak jej egzemplarz. Zapisany na niej był numer telefonu, jednak jakość zdjęcia jest na tyle zła i jest napisany na tyle niewyraźnie, że dopasowano >300 pozycji, tylko 57 z nich było działających, lecz nic to nie dało.
Drugą sprawą do rozwikłania było to, kim jest chłopiec obok. Tożsamość szybko dopasowano do Michaela Henleya, który również zaginął w okolicy w tym samym roku. Michael był wtedy z rodziną na wycieczce w górach i wymknął się w środku nocy, podczas której była śnieżyca, więc rodzina nie mogła trafić na żadne ślady. Dziecko również rozpoznano.
Obydwie rodziny udały się więc do miejsca znalezienia fotografii, by zobaczyć oryginał. Zdjęcie zbadano również pod kątem tego, gdzie mogło zostać zrobione i stwierdzono, że prawdopodobnie jest to wnętrze Toyoty (był to dostawczak). Obydwie rodziny zjednoczyły się i pocieszały, a poszukiwania rozszerzono na teren całego kraju. Znaleźli się też nowi świadkowie, którzy mieli widzieć Calico na plaży w Port St. Joe. Podobno wykonywała wtedy posłusznie polecenia niezidentyfikowanych mężczyzn. Dziewczyna miała wyglądać jak ta ze zdjęcia, jednak świadek nie potwierdził, że to Tara.

We wrześniu 1989 roku obok placu budowy w Kalifornii znaleziono koleiny polaroid, na którym była dziewczyna z ustami zaklejonymi taśmą. Zdjęcie przedstawiało dziewczynę z pierwszej fotografii w identycznych warunkach (ta sama pościel) i skrępowaną w tej samej pozycji, tym razem nagą. Tym razem bez chłopca. Ten polaroid nie ujrzał nigdy światła dziennego (są spekulacje i rzekoma fotografia, ale nie jest to potwierdzone oficjalnie).

W lutym 1990 roku znaleziono trzeci polaroid (również nieupubliczniony). Widnieje na nim dziewczyna bardzo podobna do poprzedniej dziewczyny/Tary. Ma na nim okulary z ciemnymi oprawkami i siedzi obok mężczyzny (brak identyfikacji) w pociągu.

pokaż spoiler *Oba polaroidy, które rzekomo są prawdziwe wstawię w komentarzach.


Chłopiec.
W tym samym roku połączona sprawa Michaela Henleya została rozwiązana. Znaleziono szczątki chłopca (6-7 mil od miejsca jego zaginięcia, 75 mil od miejsca zaginięcia Tary). Okazało się, że cała sytuacja była nieszczęśliwym wypadkiem. Chłopiec zginął podczas śnieżycy. Próbował się schować, niestety, zmarł felernej nocy poprzez zamarźnięcie. Wyklucza się więc morderstwo i podrzucenie zwłok.
Nadal pozostawała kwestia dziecka, którego później nikt nigdy oficjalnie nie rozpoznał (później dopasowano do niego zaginionego chłopca).

Rodzice Tary jednak stale twierdzili, że na zdjęciu jest ona i ani na chwilę się nie zawahali.

Dalsze losy rodziny i śledztwa.
Obydwoje rodziców zmarło nie znając odpowiedzi na pytanie, co się dzieje z córką. Do dziś ojczym i rodzeństwo Tary szukają rozwikłania zagadki. Dlaczego?
W 2008 roku szeryf Rene Riviera z miejsca zaginięcia stwierdził, że wie, co się stało z Tarą. Mimo tego, że nie wie, kim są te dzieci i ich nie znał - twierdzi, że jest pewny co się stało 20 września 1989 roku.
Uważa, że wtedy dwóch nastolatków śledziło dziewczynę Fordem i niechcący ją uderzyło. Groziła zawiadomieniem policji, w wyniku tego mieli ją zabić i zabrać rower. Ciało i rower miały zostać ukryte z pomocą ich rodziców. Twierdzi również, że zna ich nazwiska, ale ich nie ujawni, bo nie ma dowodów.
Oczywiście ojczym nie wierzy w opowiastkę szeryfa i twierdzi, że prawdziwa jest wersja oficjalna.
W czerwcu 2009 roku, po niemal równych 20 latach od znalezienia pierwszej fotografii wyciekło ksero zdjęcia chłopca, którego usta dodatkowo są zamazane markerem. Zostało wysłane do lokalnej gazety i policji w Port St. Joe (miejsce pierwszej fotografii). Nadawca nie był znany, stempel na liście wskazywał na Alboquerque. Nie zapominajmy, że dalej otwarta była sprawa chłopca, kolejna teoria mówi, że to David Borer, który zaginął 25 kwietnia 1988 roku na Alasce (jest bardzo podobny).
W 2013 roku otworzono sprawę na nowo i pracuje nad nią 6-osobowy zespół.

Teorie spiskowe.
Na ten temat podczas 30 lat poszukiwania powstało wiele teorii spiskowych, ponieważ sprawa jest bardzo głośna dotąd, zwłaszcza że 5 lat temu otworzono ją na nowo.
1. Wypadek samochodowy, w którym Tara zginęła i jej ciało wraz z rowerem ukryto pod wpływem paniki z powodu konsekwencji (teoria szeryfa).
2. Tara została porwana, zdjęcia są prawdziwe i prawie 50-letnia kobieta nadal żyje (bądź nie) i została ofiarą pedofilii/handlu ludźmi.
3. Dokument, który pojawił się na reddicie z 2010/2011 roku zawierający ponad 20 stron stworzony przez człowieka, który postanowił dogłębnie zbadać sprawę i próbował przesłuchiwać świadków. Rzekomo lokalne służby próbowały go uciszyć. Ludzie z reddita wiążą to z wypowiedzią szeryfa i twierdzą, że władze mogły pomóc ukryć zbrodnię. Jest także plotka krążąca po internecie, że wszyscy świadkowie mogący cokolwiek wiedzieć w ciągu roku tajemniczo zniknęli.
4. Ktoś postanowił zrobić zdjęcie swoim dzieciom, ale nie chciał się do tego przyznać, bo boi się odebrania praw rodzicielskich. Marylin Manson przyznał się, że robił wielokrotnie tego typu dowcipy. Badania jednak dowodzą, że film, na którym zrobiono zdjęcie był jednak sprzedawany od maja 1989 roku, więc w grę nie wchodził niesmaczny żart sprzed lat.
5. Koleżanka dziewczyny z liceum ma swoją teorię i zamierza nagrać film dokumentalny (pomaga jej znany z serialu "Breaking Bad" aktor RJ Mitte). Prowadzi również stronę taracalico.com, na której jest napisane, że na iTunes dostępny jest podcast, ja niestety nie mam do niego dostępu.

Podałam tylko te najbardziej znane i ogólne, jeśli kogoś to ciekawi to zapraszam na reddit, są tam podejmowane kwestie tak banalnych rzeczy jak model papierośnicy lub puszka Sprite na rzekomym zdjęciu z pociągu.

O ile Tara żyje, ma dzisiaj 49 lat.

pokaż spoiler Źródła: Podcast Jaśmin z kanału stanowo.com
reddit.com/r/UnresolvedMysteries
Vanished: the Tara Calico Investigation
Oficjalny raport policyjny w związku ze sprawą.
Ogromne podziękowania dla @IgorK: za konsultację.


#gruparatowaniapoziomu #historia #historiajednejfotografii #kryminalistyka #usa #zaginieni pokaż całość

źródło: static.awm.com

#mirekwposzukiwaniutajemnicpogodzinach
Jak szukałem informacji do jednego z przyszłych wpisów do #mirekwposzukiwaniutajemnic trafiłem na tę oto stronkę.
To w gruncie rzeczy wikipedia zaginionych w Polszy.
http://pl.zaginiecia.wikia.com/wiki/Zaginieni
Co prawda z jedna stroną, ale jednak.
#ciekawostka #ciekawostki #zaginieni pokaż całość

#mirekwposzukiwaniutajemnic #gruparatowaniapoziomu

Tęsknił ktoś? ( ͡° ͜ʖ ͡°) Ja trochę zatęskniłem za babraniem się w opisach morderstw, zaginięć i inszych cudów. Nie przedłużając, dzisiaj zajmę się historią z 1922 roku, z Francji. Dzisiaj będzie o Pauline Picard. Być może co niektórzy bardziej zaprawieni w boju kojarzą nazwisko.

Kwiecień 1922 roku, farma rodziców w Goas Al Ludu w Bretanii, północna Francja. Znika dwuletnia Pauline. Sama raczej nie odeszła, w końcu to jeszcze małe dziecko. Rozpoczęto poszukiwania. Mimo, iż dziewczynki szukała zarówno policja, jak i rodzina oraz sąsiedzi, to nie udało się berbecia odnaleźć. Dopiero po kilku tygodniach coś ruszyło. Niedaleko Cherbourgu ktoś odnalazł zagubioną dziewczynkę. Na fotografii rodzice rozpoznali swoja Pauline. Pojechali do oddalonego o bagatela 500 km Cherbourga.

Warto odnotować, że gdy rodzice dotarli do dziecka to spotkanie z nim nie przebiegło tak jak rodzice się spodziewali. Mała ich nie rozpoznała, nie reagowała na mowę. Jakby nie miała żadnej więzi z nimi, a warto dodać, że więź z rodzicami to jedna z pierwszych rzeczy, która się kształtuje u noworodka. Pauline mając dwa latka powinna wykazać jakąkolwiek reakcję, prawda?

No ale to musiała by być ich córka! Więc ją zabrali ze sobą, a sprawę zaginięcia zamknięto. Jak zapewne się domyślacie, historia się tutaj nie kończy, a jedynie nabiera rumieńców. Niedługo potem, nieopodal farmy (w odległości jakiś 800 metrów) jakiś przechodzień znalazł zwłoki dziecka. Jak to w takich szokujących przypadkach bywa, zebrała się grupka ciekawskich, a wśród nich Picardowie. Prędko rozpoznali, że ciało jest ubrane w takie same ubranka jakie miała na sobie Pauline w dniu zaginięcia. Ale jeszcze to trochę za mało do stwierdzenia, że oto Picardowie stali nad ciałem swojego dziecka. Identyfikacja była praktycznie niemożliwa, ciało było w zaawansowanym stadium rozkładu, brakowało również dłoni, stopy oraz głowy (nie dotarłem do informacji czy odpadła ona w efekcie procesów rozkładu, czy z innej przyczyny była odseparowana od ciała). Po dokładniejszych poszukiwaniach znaleziono czaszkę w trawie w nieznacznej odległości od zwłok.

Policja miała niemały problem. W końcu okolicę farmy przeszukano dokładnie. Jedynym wyjaśnieniem było podrzucenie zwłok później. A to sugeruje morderstwo. Dokładniejsze badania ciała i czaszki przyniosły tylko kolejne pytania. Jak się okazało, czaszka należała do kogoś innego - dorosłego mężczyzny, więc siłą rzeczy to nie mogła być czaszka Pauline.

Picardowie musieli uznać za fakt to, że znaleziona przez nich dziewczynka nie była ich córką, a ta została w okrutny sposób zamordowana. Sprawcy nie udało się wskazać. Podobnie nie udało się Policji wskazać "właściciela" czaszki.

Był tylko jeden podejrzany - Yves Martin, farmer mieszkający po sąsiedzku z Picardami. Podobno na parę dni przed znalezieniem zwłok miał ich spytać czy są pewni, że znaleźli swoja córkę. Miał też niedługo po tym wyznać "Boże, pomóż mi, jestem winny!" i wybiec nagle z domu. Znaleziono go błąkającego się bez celu i bełkoczącego do siebie. Osadzono go niedługo potem w szpitalu psychiatrycznym. Nie był zdolny do rozmowy o Paulinie, nie sposób było ustalić co wiedział, czy to on był sprawcą, czy może po prostu chorym psychicznie człowiekiem, na którym zaginięcie dziecka się bardzo źle odbiło.

Nie zidentyfikowano również omyłkowo zabranej przez Picardów dziewczynki. Nie wiadomo, co ona robiła w Cherbourgu sama. Nikt też w tamtej okolicy nie zgłosił zaginięcia dziecka. Konieć końców wysłano ją do sierocińca. Dalsze jej losy są nieznane.

Jak to się stało, że Picardowie obce dziecko uznali za swoje? A może od początku wiedzieli, tylko chcieli robić dobrą minę do złej gry? Do kogo należała tamta czaszka? Jak ciało Pauline znalazło się w okolicy farmy, mimo iż ten teren był wielokrotnie przeszukiwany? Co z Yvesem Martinem? I kim była dziewczynka znaleziona przez państwo Picard?

#historiajednejfotografii #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #francja #zaginieni #morderstwo pokaż całość

źródło: historicmysteries.com

Mirki I Mirabelki ! Potrzebny wykop efekt.

Adam Jakubowski ostatni raz był widziany 28 maja w Warszawie. Jak tłumaczą najbliżsi, pomimo upału, może on mieć na sobie długie jeansy i czarną kurtkę – to powinno szczególnie zwrócić nasza uwagę. Chłopaka szuka policja i rodzina. Ktokolwiek wie gdzie może przebywać Adam proszony jest o kontakt z policją lub matką: Magdalena Jakubowska, tel. 609 101 444.

Dodam, że w zeszłym tygodniu widziany był w Sulejówku. Więc okolice są brane pod uwagę.

Plusujcie, wykopujcie. Jeśli ktoś jest w stanie niech zawoła przez mirkolisty.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1986030081469571&set=a.333055523433710.74877.100001877963055&type=3

#csiwykop #zaginieni
#wykopefekt
#pomoc
#policja pokaż całość

źródło: scontent-frx5-1.xx.fbcdn.net

Mirki prośba o #wykopefekt ! ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ W niewyjaśnionych okolicznościach zaginał tata mojej znajomej. Ktoś podjechał, zabrał go do samochodu i odjechał. Proszę o #pomoc !

UWAGA, GIŻYCKO, EŁK! WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE. PROSIMY O POMOC !!!
W niedzielę, 27 maja 2018 r , we wczesnych godzinach popołudniowych, pod sklepem w miejscowości Zelki, w powiecie giżyckim, pan Stanisław RADECKI, przez nieznane osoby został zabrany do samochodu i wywieziony w nieznanym kierunku. Do chwili obecnej nie skontaktował się z najbliższymi. Pan Stanisław RADECKI, jest osobą bezrobotną, prowadzącą spokojne, samotne życie. Nie posiadał przy sobie telefonu ani dokumentów. Każdy, kto wie dokąd został wywieziony pan Stanisław Radecki lub wie co się aktualnie z nim dzieje, prosimy o wiadomość i powiadomienie policji w Giżycku.

Szczegóły: Lat 61,około 180 cm wzrostu. Widziany był ostatnio 27.05.2018 w miejscowości Zelki. Może mieć na chwilę obecną brodę i dłuższe włosy. Ubrany był po roboczemu,miał zieloną/seledynową koszulkę.

#gizycko #elk #997 #zaginieni pokaż całość

Zastanawiam się, co się w większości dzieje z osobami zaginionymi? Okazuje się po latach, że zostały zamordowane, zginęły, same uciekły przed kimś/jakaś sytuacją w ich życiu? Znacie jakieś ciekawe źródła, artykuły, przypadki?
#zaginieni #zaginiecia #itaka #kryminalistyka

W tym tygodniu więcej mnie na wydziale nie ma, niż mnie jest, toteż cierpię na nadmiar wolnego czasu i napisałem o kolejnej ciekawej historii z zaginięciem w roli głównej.

#mirekwposzukiwaniutajemnic #gruparatowaniapoziomu

Zaginięcie Tary Calico

Tara Leigh Calico (ur. 28 lutego 1969) to Amerykanka, która zniknęła w pobliżu jej domu w Belen w stanie Nowy Meksyk 20 września 1988 roku. Uważa się, że została porwana. (via Wklejpedia)

Mamy czas i miejsce akcji. Mamy bohaterkę tego dramatu - w dniu zaginięcia dziewiętnastoletnią Tarę Calico. No i mamy przebieg wydarzeń. Tego dnia, jak zawsze, wyszła pojeździć na rowerze. O 9:30 opuściła dom i udała się na swoją trasę, którą najchętniej pokonywała na jednośladzie. Czasami z nią jeździła matka, jednak zaprzestała tego, gdy stwierdziła, że czuje się tam śledzona.

Tego dnia miała po nią podjechać mama i zawieść na tenisa o 12:30. Ale po przejechaniu całej trasy pani Calico nie mogła jej znaleźć. Skontaktowała się z policją. Po dziewczynie zostały tylko kawałki jej Walkmana i kaseta, znalezione przy drodze.
Świadkowie mówili tylko o tym, że widzieli Tarę na rowerze. Nikt nie widział samego aktu porwania. Choć warto wspomnieć, że niektórzy w zeznaniach mówili o jasnym vanie.

I tyle. Śledztwo stanęło w martwym punkcie.

W czerwcu 1989 roku coś ruszyło. Jakaś kobieta pod sklepem na Florydzie widziała mężczyznę, który wsiadł do sporego, białego vana. To samo w sobie jeszcze nic. Ale na miejscu gdzie parkował zostało po nim zdjęcie z Polaroida, na którym jest Tara i jakiś chłopiec. Oboje skrępowani.

Chłopca wstępnie zidentyfikowano jako Michaela Henley’a Jr, który zaginął podczas polowania w kwietniu 1988 roku. Co istotne, oba zaginięcia miały miejsce stosunkowo blisko siebie, co mogło by sugerować tego samego porywacza.
Problemem był fakt, że zdjęcie pojawiło się we Florydzie. To całe 7 stanów od Nowego Meksyku, kawał drogi. Vana, ani jego tajemniczego kierowcy nie odnaleziono. Kolejny martwy punkt.

I nagle, w 1990, odnaleziono ciało małego Michaela, w Nowym Meksyku. Niedaleko miejsca gdzie zaginął. Sekcja wykazała śmierć z wycieńczenia. Nagle wszystkie teorie na temat obu zaginięć szlag trafił. W końcu skoro go znaleziono tam gdzie zaginął, to nie był porwany, prawda? Ale skoro tak to czemu go nie odnaleziono 2 lata wcześniej podczas poszukiwań zakrojonych na szeroką skalę? Czy porywacz z jakiegoś szalonego i tylko jego wiadomego mu powodu, ciało chłopca odwiózł do Nowego Meksyku? Oczywiście, jeżeli naprawdę Michael został porwany. A jeżeli nie został, to kim jest chłopiec na zdjęciu? Dużo pytań, na które nie uzyskano odpowiedzi.

Wracając do zdjęcia, specjaliści zaczęli kwestionować to, czy na zdjęciu na pewno znajduje się Tara Calico, wskazując na niezgodność pewnych detali anatomicznych. Jednak matka zaginionej jest pewna, że to jej córka. Mówiła, że blizna na nodze, którą ma sfotografowana dziewczyna jest taka sama jak u Tary – blizny jej dziecko dorobiło się w wypadku samochodowym.

Tary nigdy nie odnaleziono.

Warto jeszcze wspomnieć o roku 2009. Dwadzieścia lat po zaginięciu Tary ktoś (z adresu w Nowym Meksyku, dokładniej z Albuquerque, które znajdowało się niedaleko Belen, ktoś rozesłał zdjęcia chłopca nieznanego chłopca, łudząco podobnego do Michaela. Na zdjęciach chłopak miał zamazane na czarno usta. Fotografia dotarła pocztą na kilka różnych posterunków policji i kościołów w okolicy.

W październiku 2013 r. Powołano sześcioosobową grupę zadaniową, aby ponownie zbadać zniknięcie Calico. Od 2018 r. Nie przeprowadzono żadnych aresztowań, a sprawa pozostaje otwarta.
I to tyle. Do następnego.

#ciekawe #ciekawostki #ciekaweciekawe #historiajednejfotografii #tajemnice #zaginieni

pokaż spoiler Jeżeli chcesz być na bieżąco to zasubuj tę oto listę : https://mirkolisty.pvu.pl/list/wlTiwMq7f5YMgKYz
pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

Witam, kilka dni temu zaginął znajomy. Jak ktoś jest z okolic #krakow i #wadowice to proszę udostępniać info i grafikę dalej.

#prosba #zaginieni

źródło: 30171965_1615350088542063_8659159677541617051_o.jpg

Byłby ktoś zaintersowany serią wpisów na temat sławnych często niewyjaśnionych zaginionych osobach?
#kryminalistyka #zaginieni

Od miesiąca szukają zaginionego w Krakowie Piotra Kijanki. Policja przeczesuje dno Wisły i całą okolicę. Monitoringi udostępnione. Sporo mediów interesuje się sprawą. W poszukiwania zaangażowały się także szerokie rzesze wolontariuszy (powstały grupy na Ryjbooku).

Tymczasem przed w grudniu 2016 i marcu 2017 roku w Toruniu zaginęło również dwóch młodych mężczyzn. Pierwszego (Remigiusz Baczyński) do dziś nie udało się odnaleźć, a drugiego znaleziono w Wiśle 20-30 km za Toruniem. W przypadku Baczyńskiego również Fejs, plakaty, media a nawet kwadratowy Rutkowski. Policja jednak nie przeszukiwała Wiśły na dużą skalę.

Te trzy zaginięcia łączą okoliczności: impreza, alkohol, samotny spacer w okolicach Wisły
#zaginieni #krakow #torun #piotrkijanka #remigiuszbaczynski #csiwykop pokaż całość

Od ponad 20 lat poszukiwany- Tomasz Dylawerski Co się z nim stało?
Tomasz Dylawerski zaginął 21 stycznia 1998 roku. Miał wtedy 28 lat. Mężczyzna mieszkał na stale w Połajewie przy ul. Szamotulskiej 5. Kilka miesięcy przed zniknięciem przeprowadził się czasowo do Poznania. Tam wynajmował mieszkanie przy ul. Mylnej 52/27. Policjanci ustalili, że Tomasz Dylawerski w dniu zaginięcia przebywał na terenie Poznania. Prawdopodobnie jeszcze przed południem wyszedł z wynajmowanego mieszkania. Chciał pojechać do Połajewa. Nigdy tam nie dotarł. Nie ustalono też żadnych świadków, którzy widzieliby go od tamtej pory.
http://www.zaginieni.pl/jak-pomagamy/poszukiwanie-zaginionych/zagineli/profil-osoby/?o=12
#zaginieni #polajewo #poznan #wielkopolska #itaka pokaż całość

źródło: d-pt.ppstatic.pl