Cel uświęca środki: Niccolo Machiavelli

Wszyscy chcielibyśmy, żeby politycy byli sprawiedliwi, uczciwi i prawdomówni. Ale nie są. I słusznie – przynajmniej według Machiavellego.

W 1498 roku niespełna trzydziestoletni florencki dyplomata i wojskowy Niccolo Machiavelli na własne oczy widział śmierć Hieronima Savonaroli. Ten charyzmatyczny mnich doszedł do olbrzymich wpływów w republikańskiej wówczas Florencji, by następnie zaliczyć błyskawiczny zjazd i skończyć na szubienicy, powieszony przez własnych ziomków. Zarówno wtedy jak i dziś słuszność - lub nie – poglądów skazanego budziła kontrowersje. Jednak Machiavellego nie bardzo to interesowało. Ważniejsze pytanie brzmiało:

„Czy Savonarola, nawet zakładając, że nie miał racji, mógł uniknąć późniejszego skazania?”

W tamtych czasach uważano, że władza pochodzi od Boga. Od władcy oczekiwano, aby był sprawiedliwy, miłosierny, pobożny, hojny, mądry i... no, ogólnie żeby cała ta infantylna litania była przez niego spełniona. To nieco zdumiewające w realiach ówczesnych Włoch, które podzielone na małe (choć jakże bogate) państwa-miasta rządzone były przez ludzi, dla których naturalną śmiercią była ta od sztyletu lub trucizny, zadana z rąk zamachowca. Intrygi, zdrady, skrytobójstwa i rebelie – to był chleb codzienny włoskich władców. Sama Florencja zresztą tuż przed epoką Savonaroli uwolniła się od rządów dynastii Medyceuszy, którzy mieli jeszcze jednak powrócić. Ale nie uprzedzajmy faktów.

Machiavelli pukał się więc w głowę, widząc jak kolejne mendy dochodzą do władzy tylko dzięki własnej przebiegłości, mając gdzieś pobożne życzenia prostaczków:

Wielu wyobrażało sobie takie republiki i księstwa, jakich w rzeczywistości ani się nie widzi, ani się nie zna; wszak sposób, w jaki się żyje jest tak różny od tego, w jaki się żyć powinno, że ten, kto chce postępować tak, jak się powinno postępować, a nie tak, jak się postępuje, gotuje raczej swoją klęskę, niż zapewnia panowanie.

Jego zdaniem światem rządzi fortuna, czyli przeznaczenie. Raz spadają na ludzi katastrofy, innym razem olbrzymie pokłady szczęścia i radości. Nie ma przy tym żadnej sprawiedliwości. Nas, prawych i sprawiedliwych może złapać choroba, zaś somsiad lewus mógł wygrać na loterii nowego Passata. Czy jesteśmy w związku z tym skazani na łaskę losu? No, nie do końca.

Fortunie można się bowiem przeciwstawiać

Machiavelli zauważył, że ludzie słabi, głupi i bierni częściej stają się ofiarami losu, niż chytrzy i przebiegli. To na swój sposób szokujące, prawda? Tyle teorii o karach za grzechy, karmie i innych takich, a facet mówi wprost: nieważne czy jesteś mendą czy świętym, to czy ci będzie w życiu lekko, zależy tylko i wyłącznie od tego, czy jesteś sprytny. Ten swoisty polityczny spryt uważał Machiavelli za cnotę , którą nazywał virtu.

Machiavelli zresztą do swojej doktryny się stosował

Sam był zwolennikiem republiki i przeciwnikiem tyrani, a jego poglądy polityczne były wyjątkowo liberalne. Wiedział jednak, że historię piszą zwycięzcy, a w 1512 roku do władzy we Florencji wróciła dynastia Medyceuszy. Machiavelli wiedział, że cel (mlekiem i miodem płynąca republika) należy odróżnić od środków do niej prowadzących, które mogą być zdecydowanie mniej doniosłe: grunt, by były skuteczne. Schował więc swoją republikańską dumę i spróbował podlizać się nowym-starym władcom. Swoje najsłynniejsze dzieło „Książę” zadedykował więc Wawrzyńcowi Medyceuszowi, któremu radził, jak w najlepszy sposób zapewnić sobie panowanie.

Jaki więc miał być idealny władca – zły czy raczej dobry?

To pytanie obarczone jest perfidną presupozycją, która uczyniła z Machiavellego miłośnika bandziorów. W rzeczywistości bowiem dla filozofa idealny „książę” nie jest ani zły ani dobry. Jest skuteczny. To czy jest dobry, czy zły ma znaczenie drugorzędne, gdyż żeby mógł być złym albo dobrym władcą, najpierw musi w ogóle dojść i utrzymać władzę, a to ocenia się w kategorii skuteczności. Choć nie do końca, bo w swojej książce Machiavelli dokładnie radzi jak przedmiotowo popełniać złe i dobre uczynki, tak by mieć z nich jak najwięcej pożytku. Jednak robi to kierowany pragmatyzmem. Gdyby najskuteczniejsze było bycie świętym namawiałby do dobrych uczynków, łagodności i hojności. Ale nie jest. Na tym można skończyć dyskusję.

Najważniejsze u polityka jest umiejętne popełnianie „zbrodni”

Ludzie łatwiej przełkną mocną, stanowczą i szybką akcję niż wieloletnie, drobne uprzykrzanie życia. O tym pierwszym bowiem szybko zapomną. Krótko mówiąc, jak masz kogoś zabić, to zrób to szybkim ruchem, żeby się nie wierzgał, zamiast dziobać go kijem w tyłek latami. Bo się wkurzy, kij wyrzuci, a Ty dostaniesz w zęby.

Z drugiej strony, ludzie nie przepadają za mendami

Dobrze byłoby więc, żeby myśleli iż takową nie jesteśmy. Władca musi być hojny (na pokaz), religijny (na pokaz) i uchodzić za takiego, który dotrzymuje danego słowa (hehe :D)

Nie jest przeto koniecznym, by książę posiadał wszystkie owe zalety, które wskazałem, lecz jest bardzo potrzebnym, aby wydawało się, że je posiada. Śmiem nawet powiedzieć, że gdy się je ma i stale zachowuje, przynoszą szkodę, gdy zaś wydaje się, że się je ma, przynoszą pożytek; powinien więc książę uchodzić za litościwego, dotrzymującego wiary, ludzkiego, religijnego, prawego i być nim w rzeczywistości, lecz umysł musi mieć skłonny do tego, by mógł i umiał działać przeciwnie, gdy zajdzie potrzeba.

Cynizm Machiavellego i przymykanie oka na zbrodnie „księcia” wynika paradoksalnie z jego oświeconych i liberalnych poglądów. Rządy „księcia” uważał jedynie za konieczny etap drogi prowadzący do liberalnej mieszczańskiej republiki.. Chodziło więc o kogoś, kto, parafrazując Stefana Kisielewskiego „chwyci za ryj i wprowadzi stabilną i trwałą republikę.” A że cel uświęca środki, to czemu nie mielibyśmy przymknąć oka na kilka zbrodni prowadzących do jakże światłej przyszłości?

O ile nie polecam zazwyczaj czytania filozofów w oryginale, to serio: przeczytajcie „Księcia” (jest tutaj za friko). Książka bardzo krótka i dosyć prosta, a jakże przydatna w praktyce! Nie dlatego, że należy go słuchać, ale dlatego, że słucha go masa osób. Nie tylko w polityce. Twój kolega z wydziału w drodze do awansu może być równie makiaweliczny jak sam Frank Underwood walczący o władzę. Yeah, „House of cards” to modelowe przedstawienie doktryny Machiavellego. Do tego tematu jeszcze wrócimy...

Bibliografia (od dziś będzie pod każdym wpisem, żeby czytelnik wiedział do kogo się w razie czego czepiać):
K. Chojnicka, H. Olszewski „Historia Doktryn politycznych i prawnych”
B. Russell „Dzieje filozofii zachodu”

Podobał się wpis? Polub mój blog na Facebooku :)

#filozofiadlajanuszy #filozofia #gruparatowaniapoziomu #zainteresowania #ciekawostki pokaż całość

źródło: 450x253xspacey-house-of-cards.jpg.pagespeed.ic.u4Wh-1EvCK.jpg

Kolejna impreza dla kolejowych świrów zaliczona. Tym razem bardziej zadowolone były zaliczaki, bo fotostopu – nie licząc postoju w Gliwicach – nie było ani jednego. A jechaliśmy nowiutkim Elfem kolejową obwodnicą Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Pociąg nazwano Potencjał Regionu – byliśmy w miejscach, w których nie ma ruchu pasażerskiego, a mógłby być.

#kolej #pociagi #pociagiboners #kolejeslaskie #gliwice #zainteresowania #mojezdjecie pokaż całość

źródło: elf2.jpg

-------------------------------------------------- #stheira --------------------------------------------------

Na wstępie wybaczcie za tak długą przerwę, jednak praca nad postem przedłużyła się i ostatecznie musiałem zmienić plany co do niego. Początkowo w drugiej części postu chciałem zamieścić mapę i opisać sytuację geopolityczną jednak ze względu na problematyczną mapę (linia brzegowa, tektonika itd) musiałem zrezygnować z pomysłu, ale mimo to mam nadzieję że się nie zawiedziecie ( ͡° ͜ʖ ͡°) W sumie może i na dobre to wyszło, bo post już jest przytłaczająco długi jak na standard Wykopu.

-------------------------------------------- Poprzednie posty -------------------------------------------

• Wstęp - czyli co to k#@#a jest
• Stworzenie świata

-------------------------------------------------- Wołam ---------------------------------------------------

Osoby plusujące ostatni wpis:
@kfleszer @wielooczek @Lisaros @RealAKP @MrocznaKapibara @Banderoza @SpaceMonkey @JohnMarkII @orfan @Onde @zyrafy_wchodza_do_szafy @paprok @Mazan @MycroftHolmes

---------------------------------------Krótki opis ras i gatunków---------------------------------------

Jako krótkie przypomnienie z ostatniego postu wspomnę, że w wyniku degradacji Absolutu zostały stworzone elementy uniwersum, a w tym planeta i podstawowe formy życia. Ostatnim niepodważalnym skutkiem działania Świadomości Absolutnej było wyładowanie, które na zawsze zmieniło strukturę planety, a co najważniejsze zostały stworzone 4 świadome rasy (nie gatunki). Każda z nich reprezentuje jeden żywioł co jest kluczowe w dalszych rozważaniach na temat natury Magii, ras i Świadomości.
O to kolejno nazwy ras: woda - Nir, ziemia - Daear [dajar], ogień - Agir, powietrze - Arr. W każdej z tych ras w pierwszej kolejności powstał Najwyższy Ród, czyli zwierzchnik całego narodu, jego duchowy przewodnik i ojciec założyciel wszystkich pomniejszych plemion. (Każda głowa rodu była inaczej tytułowana, jednak nie jest to teraz ważne.) Władza w Rodzie była przekazywana pokoleniowo.
Cechą charakterystyczną dla tych wybitnych rodzin są wyjątkowe źrenice, które dają użytkownikom wyjątkowe zdolności. Bardzo ważnym i zapierającym dech w piersiach aspektem tych oczu jest możliwość komunikacji z innymi użytkownikami tego daru (również z innej rasy). Oznacza to, że władcy ogromnych narodów mogą komunikować się ze sobą nie ruszając się ze swoich stolic. Co więcej oczy te w mistyczny sposób są związane z planem Stwórcy, dając wgląd na Jego naturę oraz cel egzystencji gatunku, który był niezwykle prosty - wytworzyć Świadomość, która będzie w stanie zastąpić Absoluta.
Już na początku istnienia został ustalony porządek świata i jego równowaga. Pierwsi ludzie, a zarazem członkowie Rady (tak określane są głowy Najwyższego Rodu w kontekście wzajemnego spotkania) spisali historię stworzenia oraz zasady wzajemnych stosunków na kamiennych tablicach. Oczywiście nie myślcie sobie, że już wtedy posługiwali się zaawansowanym pismem. Wszelkie zapiski z tamtych czasów wykorzystują symbole magiczne, których próbkę mogliście zobaczyć w poprzednim poście.
Kolejnym ważnym wydarzeniem, które w tym samym czasie miało miejsce było utworzenie piątej rasy zwanej - Zehir. Jako połączenie mocy 4 żywiołów zyskali oni umiejętność władzy nad roślinnością. Ciężko mi opisać narodziny tej rasy bez wgłębiania się w naturę magii oraz jej możliwości, więc to pozostawię na przyszłego posta... Zadaniem Zehirów jest pilnowanie porządku na cały kontynencie (!) z czego wywiązują się w jedyny słuszny sposób - krwawo. Zehirowie utworzyli Zakon, który w późniejszym czasie tłamsił wszystkie problemy utrzymując tym samym pokój i harmonię w znanym świecie. To właśnie im przypadła ochrona tablic, o których wspominałem wyżej. Zakonowi także poświęcę osobnego posta, jednak teraz warte podkreślenia jest to, że oni także zostali obdarzeni niesamowicie potężnym wzrokiem; jednakże w odróżnieniu od innych ras cechę tę posiada każdy osobnik Zahirów, a nie tylko członkowie Najwyższego Rodu.
Ostatecznie narody rozeszły się w 4 strony świata. Nir - mroźna północ, Daear - górzysty zachód, Agir - ciepłe, równikowe południe, Arr - płaski, głównie stepowy wschód, natomiast Zehir otrzymał jedynie morze, które powstało w wyniku Wyładowania.

Celem posta było opisanie ras, a skupiłem się na okolicznościach narodzin, więc może w skrócie opiszę cechy charakterystyczne poszczególnych narodów:
- Nir - najbardziej charakterystyczną cechą jest ich masa. Zdecydowana większość osobników tej rasy może poszczycić się umięśnieniem godnym Apolina lub (zwłaszcza w późniejszym wieku) dużymi zapasami energetycznymi w postaci tkanki tłuszczowej. Przeważa blady odcień skóry, średni wzrost oraz intensywne owłosienie - w zasadzie na całym ciele.
- Daear - dosyć zbliżeni fenotypem do Nirów, jednak posiadają znacznie mniejsze skłonności do odkładania słoniny i trudniej im budować mięśnie. Bardzo charakterystyczną cechą tych osobników jest niezwykle niski wzrost oraz nieproporcjonalne oczy i dłonie. Uznawani przez inne rasy za dziwaków i okazy nadwyraz obrzydliwe.
- Agir - w fantasy określiłbym ich mianem zwykłych ludzi. Znacznie ciemniejsza karnacja niż u Nirów i w zasadzie każda cecha dosyć wyśrodkowana względem pozostałych.
- Arr - niezwykle wysoka i wątła rasa osiągająca ponad 2m wysokości. Do tego szpiczaste uszy i skośne oczy.
- Zehir - słodka tajemnica; zawsze schowani w kapturach i mroku. Postacie legendarne i tajemnicze. Można podejrzewać, że ze względu na ich pochodzenie stanowią połączenie cech powyższych gatunków.

Warta podkreślenia jest także możliwość krzyżowania się ras. Wynika to z faktu ich magicznej natury i sposobu narodzin.

Na koniec zapowiem, że istnieje jeszcze jeden gatunek, który odegra kluczową rolę w fabule jednak na razie nic więcej nie mogę zdradzić.

~~~~ Zachęcam do dyskusji. Każdy może mieć swój wkład w historię. Podstawowa zasada to RuleOfFun, ale z poszanowaniem logiki~~~~

-------------------------------------------------- Załącznik ----------------------------------------------

Na grafice poniżej zaprezentowałem symbol Zehirów wraz z symbolicznym wyjaśnieniem intuicji jaka za nim stoi. [Δ - świadomość; O - generalne określenie całości, pełni, a więc trójkąt wpisany w okrąg oznacza pełnie świadomości - Absoluta. Reszta symboli wyjaśniona w poprzednim poście]
Druga grafika przedstawia prostą wizualizację źrenic poszczególnych ras. Po lewej w formie nieaktywnej, a po prawej pełnia mocy. (jak widzicie Zehirowie posiadają tylko jedną formę)

-------------------------------------------- Dodatkowe tagi --------------------------------------------

#conworld #swiat #fantasy #rpg #scianatekstu #zainteresowania #niewiemjaktootagowac
(plz nie bijcie za poziom #grafika #gimp) pokaż całość

źródło: Oczy i symbol.png

A tak to jest zostawić bratu #chilizgobim paprykę do suszenia ;D

Powiązał w zajebiste łańcuchy po czym stweirdził, że to bez sensu czekać aż uschnie, więc rozwiesił ją na wieszaku na ubrania z ikei i obok ustawił grzejnik elektryczny z nawiewem. Po czym odpalił grzejnik i sobie poszedł :D W pomieszczeniu temperatura over 60 stopni, aż ściany ciepłe. Papryki wysuszone w mgnieniu oka ;D

#chilihead #papryczki #chili #papryka #ogrodnictwo #ogrod #domowyogrod #ostrezarcie #rosliny #zainteresowania #hobby #goomowesosy #gotowanie #kuchnia #jedzenie #gotujzwykopem #ostresosy #papryka #przyprawy #zadarmo pokaż całość

źródło: lh3.googleusercontent.com

@Blondynki_Tez_Graja: Illidanka ukończona! Za kilka tygodni zabiorę się za wersję męską. Całość wykonałam na papierze technicznym 250 g/m2 kredkami Prismacolor
#rysujzwykopem #tworczoscwlasna #zainteresowania #ladnapani #nsfw

źródło: 22690625_1701142719956951_882793224_o.jpg 18+

Polecam znalezisko: Dlaczego martwe świerki są potrzebne w Puszczy Białowieskiej?

Posiadamy ogromną wiedzę na temat pozytywnej roli martwego drewna w lesie, jego wpływu na leśny mikroklimat, ostępność wody i wzrost różnorodności biologicznej. Dopływ martwej materii (tzw. detrytusu) do ekosystemów nie tylko lądowych, ale i wodnych, ma ogromne znaczenie dla przepływu energii w kolejnych ogniwach łańcucha pokarmowego; detrytus stanowi też pokarm dla szeregu organizmów. Wycinka drzew i usuwanie martwej materii zubaża ekosystemy lądowe i wodne, zmniejszając bioróżnorodność. Mogą też prowadzić m.in. do zwiększenia suszy hydrologicznej w lasach i występowania częstszych pożarów (Fleituch 2010). Martwe drewno jest wyróżnikiem lasów naturalnych – bez niego nie odróżniałyby się one od zwykłych lasów gospodarczych.

#neuropa #nauka #biologia #polska #ciekawostki #zainteresowania #takaprawda pokaż całość

źródło: us.edu.pl

Kolejne znalezisko dla fanów informatyki. Tym razem reklama. Reklama niezwykła, bo zwiastująca rewolucję. Jak u Orwella.
https://www.wykop.pl/link/3977489/pierwsza-reklama-komputera-apple-macintosh-z-roku-1984/
W miniaturce spoiler. Warto zajrzeć do powiązanych. A jeśli się spodoba - wykop proszę. Z góry dziękuję!

#apple #ciekawostki #informatyka #historia #komputery #pcmasterrace #technologia #orwell #reklamakreatywna #zainteresowania pokaż całość

źródło: 1.bp.blogspot.com

Przsytosowując się do wszędobylskich karmników, brytyjskie sikorki wyewoluowały dłuższe dzioby

https://www.wykop.pl/link/3976761/przystosowujac-sie-do-karmnikow-brytyjskie-sikorki-wyewoluowaly-dluzsze-dzioby/

Wydaje się, że zamiłowanie Brytyjczyków do dokarmiania ptaków sprawiło, że występujące na Wyspach sikory bogatki mają dłuższe dzioby niż bogatki z Europy kontynentalnej.

#ciekawostki #zainteresowania #nauka #biologia #ewolucja #ptaki #zwierzaczki #uk #zwierzeta #przyroda #mikroreklama pokaż całość

źródło: 1.jpg

Przed dłuższym rejsem żeglarz dawnego żaglowca otrzymywał zaliczkę. Była ona zazwyczaj równa jednej płacy miesięcznej a umożliwić miała zaopatrzenie się w roboczy i osobisty ekwipunek potrzebny do długiej i dalekiej podróży. Marynarze jednak nie kupowali potrzebnego im ekwipunku tylko trwonili pieniądze w portowych lokalach spłukując sie doszczętnie przed rozpoczęciem rejsu, skutkiem czego w początkowym jego okresie żalili się że aktualnie wykonywana praca nie przyniesie im żadnej korzyści. Mawiali wówczas że pracują na "zdechłego konia". Toteż zakończenie okresu spłacania zaliczki witano i obchodzono na statku bardzo radośnie. Z końcem ostatniej doby pierwszego miesiąca spędzonego na morzu padała komenda "wszystkie ręce na pokład". Rozpoczynał się okres wypłacania się zdechłego konia. Kukłę konia przygotowywał wcześniej żaglomistrz, szyjąc ją ze starych żagli i wypychając piaskiem używanym do cegiełkowania pokładu. Najpierw zdechłego konia ciągnięto na linie po pokładzie od dziobu po rufę, gdzie czekał już mistrz ceremoni zwany biednym staruszkiem. Rolę tę powierzano zawsze najstarszemu latami służby na morzu członkowi załogi. Za doprowadzenie zdechłego konia wypłacał on każdemu solidną porcję rumu. Po obrzędowych toastach zdechłego konia wciągano na nok grotrei w rytm noszącej jego imię szanty ("The Dead Horse" - "Zdechły Koń” lub "Poor Old Man" - "Biedny Staruszek"). Siedział już tam najmłodszy wiekiem żeglarz trzymając w ręku nóż. Gdy zdechły koń dotkął łbem noku rei, linę na której zwisał przecinano, przez co koń spadał do wody i tonął. Tak kończył się okres spłacania zaliczki wziętej przed rozpoczęciem rejsu, a marynarze cieszyli się, że nie muszą już pracować na spłacenie długu.

#zeglarstwo #ciekawoski #zainteresowania #historia pokaż całość

źródło: youtube.com

#zeglarstwo #ciekawoski #zainteresowania
Karenaz, przechylenie jachtu na mieliznie (plyciznie) celem prac przy kadlubie.
Poza zrzucaniem muszli, ktore narastaly na czesci podwodnej kadluba byla to rowniez okazja do uszczelnienia kadluba przy pomocy pakul i goracej smoly.

Tu troche wiecej:
Uszczelnianie pakułami spoin w drewnianym kadłubie a później zalanie spoiny smołą miało swoje tajemnice. Najpierw pakuły lub targan. Na dawnym żaglowcu robiło się je z nitek mozolnie wyciąganych ze starych, zużytych lin konopnych lub manilowych. Była to stara, tradycyjna kara w marynarce wojennej: skazany na uwięzienie marynarz musiał wysupłać funt pakuł dziennie. Było to również zajęcie dla wielu starych, niedołężnych ludzi w wytwórniach lin na lądzie. Przy uszczelnianiu pracowało zawsze dwóch ludzi (dziewiętnastowieczne stocznie nieźle płaciły za tę robotę). Jeden przykładał do spoiny tzw. uszczelniak, rodzaj szerokiego dłuta, a drugi w odpowiednim momencie uderzał w nie ciężkim, dębowym młotem, zwanym ubijakiem i wbijał pakuły w szew. Cała praca miała swój rytm, nic więc dziwnego że śpiewano przy niej odpowiednie szanty.
Przy okazji ciekawostka językowa. "Between the devil and blue, deep sea" w słownikach angielsko-polskich tłumaczy się jako "między młotem a kowadłem", chociaż jest to zbyt mocne określenie. Zwrot ten określa raczej sytuację niezręczną i niewygodną. Devil w marynarskim slangu to pierwsza spoina poszycia, idąca od kilu, albo spoina między okrężnicą i skrajną klepką poszycia burtowego. I jedna, i druga sprawiały wiele trudności przy uszczelnianiu. Ludzie pracowali w karkołomnych pozycjach, albo przegięci przez jufersy i tarlepy na burcie, albo zawieszeni tuż nad wodą w czasie karenażu (głębokie przechylenie na jedną burtę statku na płytkiej wodzie w celu oczyszczenia lub naprawy kadłuba). Być może stąd wzięła się też nazwa devil - diabelski szew, diablo trudny do uszczelnienia.
Z dawnych prac szkutniczych pochodzi jeszcze jeden zwrot w marynarskim slangu sprzed lat: "to pay the devil and no pitch hot". To jest dopiero "między młotem a kowadłem" - zalać diabelski szew, a tu ani kropli gorącej smoły! pokaż całość

źródło: Karenaz.jpg

Od kilku dni jest piękna pogoda. Trwa również kampania buraczana i linią nr 177, na której na ogół niemalże nie ma ruchu, codziennie przejeżdża pociąg z kombinatu rolnego do cukrowni. Trzeba było w końcu obie te sytuacje połączyć i wykorzystać. Co prawda słońce nie pozwoliło mi ująć pociągu razem z moją ulubioną stacyjką, świecąc prosto w twarz, ale jednocześnie rozpoczęła się chyba ta słynna złota godzina.

Żeby tak jeszcze jeździły prawdziwe stonki, a nie kanciaste kioski...

#kolej #pociagi #pociagiboners #jesienboners #raciborz #zainteresowania #mojezdjecie pokaż całość

źródło: turbostonki.jpg

Pies uratował 2-letnią dziewczynkę. Ogrzewał ją całą noc swoim ciałem.

https://www.wykop.pl/link/3973377/pies-uratowal-2-letnia-dziewczynke-ogrzewal-ja-cala-noc/

Szczęśliwy finał nocnych poszukiwań 2-latki w górach w pobliżu hiszpańskiego miasta Gil García. Dziewczynkę odnaleziono całą i zdrową, a duża zasługa w tym psa rodziny. Pilnował małą Enmę przez całą noc i ogrzewał ją swoim ciałem.

#ciekawostki #psy #zwierzaczki #zwierzeta #smiesznypiesek #zainteresowania #czujedobrzeczlowiek #mikroreklama pokaż całość

źródło: 4.jpg

@Blondynki_Tez_Graja: Pierwszy z 2 ,,Illidanów" czyli męska i żeńska wersja w drodze :D
#rysujzwykopem #zainteresowania #gry #tworczoscwlasna

źródło: 22556027_1696549147082975_1403330055_o.jpg

Cukier niestety nie krzepi. 9 lat badań udowodniło że cukier jednak "karmi" raka.
#mikroreklama #zainteresowania #nauka #medycyna #zdrowie #gruparatowaniapoziomu #liganauki

Jeśli ktoś nie widział, to polecam stary już, krótki filmik z Johnem Dunsworthem, "Get a hobby". On serio kochał życie.
#seriale #trailerparkboys #netflix #zainteresowania #film

źródło: youtu.be 18+

Alfons VI: władca dwóch religii

Gdy chrześcijański król Alfons VI w 1085 roku zdobył muzułmańskie Toledo, na ulicach tego bogatego i wielkiego jak na tamte czasy miasta witały go tłumy. Ludzie błogosławili mu wzywając głośno dwa imiona. Jedni - Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Drudzy – Proroka Mahometa.

Napisałbym, że historia króla, którego kochali chrześcijanie, muzułmanie i żydzi, patrona nauki i kultury jest wyjątkowa. Ale nie jest. W klimacie średniowiecznej Hiszpanii nie było to nic niezwykłego. No i całe szczęście, bo jak się okaże na końcu, to z Hiszpanii wypłynęło źródło, które pozwoliło odzyskać dla zachodniego świata dziedzictwo starożytnych cywilizacji.

Od blisko trzech stuleci trwała rekonkwista

W romantycznej świadomości mas był to proces stopniowego odbijania przez chrześcijańskich władców ziem zagarniętych przez Arabów. W rzeczywistości zaś ciągła walka każdego z każdym, gdzie religia nierzadko schodziła na dalszy plan, a muzułmanie z pomocą chrześcijan często walczyli przeciw swoim ziomkom. I vice versa.

Nie był wyjątkiem nasz dzisiejszy bohater

Alfons VI musiał uciekać przed rodzonym bratem, z którym toczył wojnę. Nie mając czego szukać na chrześcijańskiej północy ukrył się w 1068 roku na dworze władcy muzułmańskiego Toledo Al-Mamuna. Doskonale wiedział co robi, bo Al-Mamun z kolei toczył nieustanną wojnę ze swoim wielkim rywalem, władcą Sewilli, królem-poetą Al-Mutamidem i korzystał wcześniej z pomocy zarówno Alfonsa, jak i jego ojca Ferdynanda I Wielkiego - był więc sprawdzonym sojusznikiem.

Ten polityczny pragmatyzm wykształcił w tym regionie również bardzo dużą, jak na tamte czasy, tolerancję religijną

Przez 300 lat panowania Arabów rzadko dochodziło do prześladowań mieszkających tu chrześcijan i żydów. Mogli oni w spokoju wyznawać swoją religię, pod warunkiem płacenia dodatkowych podatków, które zresztą zwalniały ze służby wojskowej. Dodając do tego, że arabscy władcy lubili popisywać się posiadaniem na swoim dworze naukowców i artystów, powstał w tym rejonie potężny ośrodek naukowy złożony z wielkich myślicieli trzech wyznań, a hiszpańskie miasta były najbogatsze na kontynencie.
Wracając do Alfonsa

Po kilku letnim pobycie w Toledo, gdzie czuł się znakomicie grając w szachy z lokalnymi notablami, wrócił na tron swojej rodzinnej Kastylii, jednocząc pod swoimi rządami wszystkie ziemie chrześcijan. Teraz to jego sojusznik z Toledo miał problemy: Al-Mamun został zamordowany, a jego wnuk i następca nie radził sobie z wewnętrzną opozycją. Proszony o pomoc Alfons dał władcy Toledo propozycję nie do odrzucenia: radzisz sobie sam i dołączasz do dziadka, albo Toledo trafia do mnie, a Ty dostaniesz w to miejsce jakiś intratny stołek. Cóż: pragmatyzm, to pragmatyzm.

Alfons jednak był człowiekiem światłym i wiedział, że w tamtych realiach umów lepiej było dotrzymywać

Po tryumfalnym wjeździe obiecał pozostawienie meczetu* i zachowanie przez żydów i muzułmanów wolności wyznania. Jako znak tryumfu postawił na jednym z najwyższych szczytów tego górzystego miasta kościół San Roman. Kościół, który na pierwszy rzut oka łatwo pomylić z meczetem, gdyż w swej architekturze zawiera wiele elementów typowych dla architektury islamu, a napisy wykonane są po arabsku. Nic dziwnego, bo arabski był w Hiszpanii językiem elit, w tym chrześcijańskiego duchowieństwa, a sam król Alfons VI miał rzekomo pisać wyłącznie w tym języku.

pokaż spoiler * meczet w Toledo ostatecznie nie przetrwał. 2 lata po zdobyciu miasta Alfons wyjechał i zostawił je w jakże godnych zaufania rękach żony i lokalnego arcybiskupa, którzy zdecydowali o zajęciu budynku i przerobieniu go na katedrę. Gdy Alfons się się o tym dowiedział wrócił wściekły do miasta i chciał wszystko odkręcić, ale w wyniku negocjacji stanęło, że skoro zmienili to zmienili, po co drążyć temat. Nie wiem jaką ofertę dostali muzułmanie, że tak to bezproblemowo się skończyło...


To jednak nie koniec perypetii

Wspomniany władca Sewilli stanął przed faktem starcia z potężnym, zjednoczonym królestwem i popełnił największą głupotę swojego życia. Do pomocy w walce z Alfonsem ściągnął bowiem wojska północnoafrykańskich Almorawidów. Była to beduińska dynastia dzikusów z pustyni, a gdy Al-Mutamid zorientował się co najlepszego odwalił było za późno. Zmarł wygnany na marokańską prowincję, utrzymywany pod koniec życia przez żonę i córki.

Tymczasem Almorawidzi podeszli z iście barbarzyńską gracją do zaprowadzania nowych porządków. Chrześcijanie i żydzi zaczęli być prześladowani, naukowcy i artyści skupieni wokół dworu pogardzani, a nawet rozpieszczona, liberalna muzułmańska elita nie mogła uwierzyć jaki problem sama sobie na głowę ściągnęła. Zaczęły się potężne emigracje, a ich głównym kierunkiem było oczywiście Toledo.

W ten sposób w Toledo skupiła się potężna elita intelektualna trzech wyznań

Mieli szczęście, trafili bowiem na kolejnego światłego człowieka: arcybiskupa Rajmunda I. Arcybiskup (chodzi oczywiście o innego gościa niż ten od akcji z meczetem) uznał, że należy ten szczęśliwy zbieg okoliczności wykorzystać ku chwale Kościoła Świętego. Stworzył przy katedrze szkołę tłumaczy, której zadaniem było danie dla łacińskiej Europy wszystkich dzieł zgromadzonych w olbrzymiej toledańskiej bibliotece. W jej skład wchodziły traktaty filozoficzne, medyczne, chemiczne, biologiczne, religijne, a także literatura piękna. Tłumaczono dzieła greckie, arabskie, żydowskie, perskie, indyjskie i chińskie.

Na taką intelektualna ucztę Zachodnia Europa czekała kilkaset lat

Cały dorobek trafił do nas za pośrednictwem czterech grup tłumaczy , którzy dzięki Rajmundowi mogli po raz pierwszy pracować razem: muzułmanów, żydów i chrześcijan: zarówno tych lokalnych, arabskojęzycznych jak i posługujących się biegle łaciną mnichów przybyłych z najważniejszego wówczas klasztoru zachodniego chrześcijaństwa: opactwa we francuskim Cluny.

Grupa ta, która działając przez następne 200 lat przeszła do historii jako „Szkoła Tłumaczy z Toledo” i dała podwaliny nie tylko pod gwałtowny rozwój scholastycznej filozofii, powstanie pierwszych uniwersytetów ale także języka hiszpańskiego. Niektóre dzieła tłumaczono bowiem z arabskiego najpierw na lokalny język kastylijski, co było fenomenem w opanowanej przez łacinę średniowiecznej Europie.

W listach jakie Alfons VI miał pisać do Al-Mutamida tytułował się „cesarzem dwóch religii”

Tak, kilka lat przed ogłoszeniem wypraw krzyżowych. I choć historycy podważają autentyczność tych listów, to nie ulega wątpliwości, że na ten tytuł zasłużył. Jego bezpośredni następcy tą oświeconą politykę kontynuowali. Mroczne karty hiszpańskiej historii miały dopiero nadejść.

Podobało się? Polub mój blog na Facebooku! :)

#historia #filozofiadlajanuszy #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #zainteresowania #sredniowiecze #hiszpania #gruparatowaniapoziomu #mikroreklama pokaż całość

źródło: Toledo_Skyline_Panorama,_Spain_-_Dec_2006.jpg

CHAOS ATX to było gówno. Na prawdę. Tym razem postanowiłem bardziej się przyłożyć i zrobić lepszy zasilacz warsztatowy, na bazie zasilacza atx oraz drugiego (16 i 32v) o nieznanym pochodzeniu. Zasilacz podaje napięcia 3,3v , 5v , 12v , 16v , 32v; a oprócz tego posiada źródło o regulowanym napięciu 1,3-30,3v i wydajności 2A. Całość odporna na zwarcia, w sam raz dla #arduino #majsterkowanie #elektronika.
Trochę #zainteresowania no i elementy z #komputery ( ͡° ͜ʖ ͡°) pokaż całość

źródło: youtu.be