[havermeyer]

Krótka historia o tym jak #dobrazmiana zaciera ślady, uprawia propagandę i oszukuje społeczeństwo. Zaraz po wyborach, z serwerów rządowych zniknęła strona informująca o przyczynach katastrofy Smoleńskiej, dzisiaj rząd utajnia raport komisji Laska, jedynym oficjalnym raportem pozostaje więc raport MAK.

Dzisiaj, po bezprawnym przejęciu Trybunału Konstytucyjnego, zlikwidowano stronę która informowała obywateli o pracach TK. Na stronie był też ciekawy artykuł prof. Garlickiego o sposobie w jaki w Austrii w latach 30 faszyści sparaliżowali Trybunał i do czego to doprowadziło.

Artykuł był dostępny na serwerze TK:
http://www.obserwatorkonstytucyjny.pl/swiat/jak-w-latach-1933-38-likwidowano-austriacki-trybunal-konstytucyjny/

Jego kopia jest jeszcze dostępna tutaj:
http://studioopinii.pl/leszek-garlicki-jak-w-latach-1933-38-likwidowano-austriacki-trybunal-konstytucyjny

Wklejam całość, na wypadek gdyby i tak kopia kiedyś "zniknęła":

LECH GARLICKI: JAK W LATACH 1933 – 38 LIKWIDOWANO AUSTRIACKI TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY

Poniższy fragment, pióra prof. Lecha Garlickiego, konstytucjonalisty i sędziego Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku, pochodzi z rozdziału „Ewolucja podstaw kontroli konstytucyjności w Austrii”, z pracy zbiorowej „Państwo, prawo, obywatel”*.

Rozwój konstytucyjnych uregulowań [w Austrii] w latach dwudziestych łączył się początkowo z rozszerzeniem zakresu działania Trybunału Konstytucyjnego. Nowela konstytucyjna z 1925 r. przyznała Trybunałowi dodatkowe uprawnienia do rozstrzygania sporów kompetencyjnych między sądami, między władzami federalnymi i krajowymi oraz w kilku drobniejszych kwestiach. Rozszerzono też incompatibilitas stanowisk w Trybunale Konstytucyjnym ze stanowiskami w rządzie czy parlamencie.

Dalej idące zmiany wprowadziła tzw. druga nowela konstytucyjna z 1929 r., która w rzeczywistości stanowiła totalną rewizję konstytucji przekształcając Austrię z systemu parlamentarnego w system zbliżony do prezydencjalizmu. Nowe regulacje dotknęły tylko w niewielkim stopniu organów wymiaru sprawiedliwości – zakres działania Trybunału Konstytucyjnego uległ nieznacznemu zawężeniu, równocześnie jednak wprowadzono nowe możliwości w odniesieniu do kontroli konstytucyjności ustaw — nowy art. 140 dopuścił konkretną kontrolę norm sprawowaną przez Trybunał Konstytucyjny na wniosek Trybunału Administracyjnego lub Sądu Najwyższego, gdy sądy te miały wątpliwości co do konstytucyjności przepisu ustawy mającego stać się podstawą rozstrzygnięcia w zawisłej przed nimi sprawie.

Zasadniczy model właściwości Trybunału Konstytucyjnego nie uległ jednak przeobrażeniom, natomiast — po raz pierwszy i ostatni w historii konstytucji z 1920 r. – w sposób podstawowy zmieniono przepisy organizacyjne. Konstytucja określiła w sposób precyzyjny skład Trybunału Konstytucyjnego oraz powierzyła prawo mianowania sędziów Prezydentowi Republiki, który działać musi na wniosek rządu (w odniesieniu do nominacji przewodniczącego, zastępcy, 6 członków i 3 zastępców członków Trybunału), Rady Narodowej (w odniesieniu do nominacji dalszych 3 członków i 2 zastępców członków) oraz Izby Krajów (obecnej Rady Związkowej) — dalszych 3 członków i 1 zastępca. Ustanowiono też sztywną granicę 70 lat dla odejścia ze składu Trybunału Konstytucyjnego oraz znacznie rozszerzono przepisy o incompatibilitas.

Przejście do rządów autorytarnych w początku lat trzydziestych oznaczało upadek, a potem likwidację Trybunału Konstytucyjnego. W świetle tzw. kryzysu organizacyjnego w Radzie Narodowej rząd uznał parlament za niezdolny do działania i na podstawie wojennej ustawy o pełnomocnictwach z 1917 r. zaczął wydawać Rozporządzenia z mocą ustawy. Konstytucyjność tak wydanych rozporządzeń została zakwestionowana przez wiedeński rząd krajowy — liczono się z możliwością uznania tej skargi przez Trybunał Konstytucyjny.

W tej sytuacji rząd skłonił trzech sędziów Trybunału – mianowanych na wniosek izb parlamentu — do rezygnacji, a równocześnie wydał rozporządzenie z mocą ustawy (23 V 1933 r.) dopuszczające sędziów mianowanych na wniosek izb parlamentu do udziału w posiedzeniach Trybunału tylko, jeśli wszystkie stanowiska w Trybunale Konstytucyjnym są obsadzone. W rezultacie dalszych czterech sędziów zostało wykluczonych z prac Trybunału Konstytucyjnego, co spowodowało brak quorum i sparaliżowało jego działalność.

Konstytucja z 1 V 1934 r. zniosła Trybunał Konstytucyjny i część jego zadań przekazała tzw. Verfassungssenat wchodzącemu w skład Trybunału Federalnego (utworzonego w miejsce Trybunału Administracyjnego). Były to już jednak rozwiązania-atrapy, a ostateczny rozpad wymiaru sprawiedliwości nastąpił po Anschlussie. Toteż rok 1933 uznaje się w literaturze austriackiej za kres istnienia demokratycznego systemu ustrojowego i wyłącza się lata 1933— 1945 z rozważań konstytucyjno-prawnych, tworząc fikcję ciągłości rozwoju 1920-1933 i od 1945 r.

#orwell #trybunalkonstytucyjny #tklive #neuropa.pl #4konserwy.ru #polityka #bekazpisu #prawo

[YouCanCallMeBillieGates]

@havermeyer: Tak jak sądziłem, kierują się sprawdzonymi planami z historii

[Jacek38]

@havermeyer: Ministerstwo Prawdy w akcji

[KnightNostalgia]

@havermeyer:
U mnie nie ma dostępu do calej strony.
Poza tym, jestes pewny, że obserwatorkonstytuvcyjny.pl to na serwerach trybunału? Bo mi się wydaje, że top niezależna strona.

[havermeyer]

@KnightNostalgia: Tak, "zniknęli" cały serwis:

"Serwis "Obserwator konstytucyjny" stanowi formę działalności wydawniczej Biura Trybunału Konstytucyjnego,"

http://niezniknelo.pl/OK2/

[pikus88]

dobrze, że raport PKBWL zapisałem sobie na dysku.

[prewenaza]

@pikus88: zrób torrenta, wrzuć na pirate bay i dodaj znalezisko z linkiem. po tym już nie zginie.

[pikus88]

@prewenaza: jeśli ktoś będzie potrzebował to chętnie wrzucę na zippy i pobierajcie. Nie mam możliwości dzielenia się przez torrent.