[tomwolf]

Kobong - Dzwony
#muzykawolfika #muzyka #metal #polskamuzyka

Nie będę silił się na wymyślanie tagów, a co za tym idzie "szufladek", żeby skatalogować dokonania Kobogna, bo ich muzyka zwyczajnie była szersza i bogatsza, niż wszystko co do roku 95 w polskim undergroundzie się pojawiło.
Niech będzie, że jest to metal, może to być jazz-metal, może rock progresywny, może nawet muzyka klasyczna, bo przecież dla nas jest to już classic-rock.
A z tą klasyką, to też nie trzeba daleko szukać: (Wojciech Szymański)

Fascynowała mnie (polirytmia), odkąd usłyszałem „Święto wiosny” Igora Strawińskiego. Wówczas zdałem sobie sprawę, czym jest polirytmia. Później, pracując nad materiałem, wykorzystywałem pewne schematy. Wiedziałem, że bas będzie grać z moją stopką pewne fragmenty, lewa ręka z jedną gitarą, a prawa z drugą – a później wariacje. Bardzo mnie to bawiło, mogłem składać np. rytmy na 5 z rytmem na 7 czy na 600 i przyglądać się, jak pięknie wydłuża się fraza i przesuwa „raz”. To są gotowe szablony na melodię i harmonię, potem przy zamknięciu robi się jakieś smaczki.

[YouCanCallMeAl]

@tomwolf: to jest w sumie smutne, że takiego Korna wielu zna, a jak powiem o Kobongu to zaczynają kręcić oczami

[tomwolf]

@YouCanCallMeAl: w tym nie ma nic smutnego, nie każdy musi znać wszystko :)

[YouCanCallMeAl]

@tomwolf: smutne w sensie, że kapela takiej klasy nowatorska jak na swoje czasy nie doczekała się należnego uznania.

[tomwolf]

@YouCanCallMeAl: wiem oczywiście o co Ci chodzi, ale takich kapel jest mnóstwo, przyzwyczaiłem się już :)

[YouCanCallMeAl]

@tomwolf: Ja sie do dobrej muzy nie przyzwyczajam odpalając milowe płyty za każdym razem słucham z wypiekami i siedze przy glośnikach jak mały chłopczyk w czapeczce ze śmigłem przed świątecznym drzewkiem.