Dzisiejsza historia zaczyna się w roku 1898. Na świat przychodzi wtedy chłopiec - syn mechanika samochodowego, który prowadził przydomowy warsztat mechaniczno-metalowy. Z racji wykonywanego zawodu chciał, by jego synowie zostali inżynierami. Jednak marzenia chłopca (o którym wspomniałem przed chwilą) były inne: chciał zostać śpiewakiem operowym, pisarzem sportowym lub w ostateczności kierowcą wyścigowym. Pierwszego zawodu nigdy nie udało mu się wykonywać, jednak 2 kolejne już tak. Punktem zwrotnym w życiu dzisiejszego bohatera były odwiedziny pewnego miejsca, w które zabrał go ojciec, kiedy miał on 10 lat (w sensie dzieciak, a nie ojciec)...
Tym miejscem był tor wyścigowy w Bolonii. Właśnie tam młody chłopiec zobaczył Felice Nazzaro, który wygrał Coppa Florio kierując autem marki Fiat. Od tego momentu chłopiec zainteresował się sportami motorowymi. Nauczył się jeździć samochodami mając raptem 13 lat. Dodatkowo zaczął pisać sprawozdania z lokalnych meczów piłkarskich dla "Gazetta dello Sport" (pisarz sportowy - "check"). W 1916 roku niestety umiera jego ojciec. Zmusiło to chłopca do pracy w różnych warsztatach samochodowych. Rok później zostaje powołany do służby wojskowej, jednak w wyniku odniesionych ran, zostaje zwolniony z obowiązków. Jego kolejna praca pozwoliła mu nawiązać wiele przydatnych kontaktów (wśród nich był między innymi Ugo Sivocci). Dzięki znajomości z Ugo, chłopak został kierowcą testowym i wyścigowym (kierowca wyścigowy - "check") w CMN. Pierwszy raz za kierownicą samochodu rajdowego zasiadł w roku 1919 w wyścigu "Parma Berceto". Rok później dołącza do Alfa Romeo i związany będzie z tą firmą przez 20 lat. Przeszedł tam ścieżkę od kierowcy testowego, potem rajdowego, był asystentem ds. sprzedaży aż w końcu został szefem ekipy rajdowej (zajmował to stanowisko do 1939).
Ponieważ w 1940 zakłady Alfa Romeo przestawiono na produkcję militarną, a klauzula w jego umowie zakazywała mu przez okres 4 lat zajmowania się sportem motorowym, zrezygnował ze stanowiska w firmie z Mediolanu i otworzył własną firmę, która zajmowała się produkcją narzędzi oraz części samolotów. Konstruktorami zostali dawni inżynierowie Alfy Romeo - Alberto Massimino, Vittorio Bellentani oraz stały współpracownik Enrico Nardi. W 1943 przenosi siedzibę firmy z Mediolanu (przypis A). Niestety ten okres to był czas II wojny światowej. W wyniku bombardowań budynki firmy zostały zniszczone, a udało się je odbudować dopiero w roku 1946. Dodatkowo zmieniono istniejącą ówcześnie nazwę firmy (przypis B) - od tego momentu było to tylko nazwisko założyciela firmy.
Ważnym wydarzeniem w historii firmy był debiut modelu 125 Sport (11 maja 1947) - przygotowano wtedy dwa egzemplarze tego pojazdu. Samochód ten został stworzony przez Gioacchino Colombo, posiadał 12 cylindrowy silnik o pojemności 1500 cm^3 ("dopieszczał go" sam Aurelio Lampredi. Nic Wam to nie mówi? Hmmm a ktoś z Was jeździł Polonezem lub Fiatem 125p? Jeśli tak, to samochody te napędzane były pewnie silnikiem o pojemności 1300/1500. Zgadnijcie kto je popełnił???). 2 tygodnie później auto wygrało wyścig Grand Premio w Rzymie (to właśnie ta data uznawana jest za początek firmy - 25 maja 1947), znalazło się w czołówce wyścigu Tysiąca Mil oraz zwyciężyło w Targa Florio. Przy okazji - pierwszym kierowcą fabrycznym tego zespołu był Franco Cortese. 2 lata później model 166M wygrywa 24 godzinny wyścig Le Mans. Rok 1950 to wejście do Formuły 1, rok później to pierwsze zwycięstwo w F1 gdzie samochody tej marki jeżdzą nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Stajni tej udało się zdobyć 15 tytułów mistrza świata kierowców oraz 16 tytułów mistrza świata konstruktorów.
W latach 60' 50% akcji firmy kupuje Fiat. Lata 70 to wycofanie się z zawodów sportowych - właściciel wolał skupić się na F1. 14 sierpnia 1988 nasz bohater (który w tamtym momencie miał już około 90 lat) umiera. W latach 1947-1988 (kiedy był szefem firmy) samochody wyprodukowane w jego firmie wygrały około 5000 wyścigów na całym świecie. Warto wspomnieć o zdobyciu w tym czasie dziewięciu mistrzostw świata F1 i 108 zwycięstw w Grand Prix F1. Obecne zakłady produkcyjne tej marki znajdują się w Modenie i Maranello. W tym pierwszym produkowane są karoserie, a w Maranello powstają projekty oraz samochody F1. Chciałem znaleźć informację, do kogo obecnie należy marka, ale jedyną stale powtarzającą się informacją jest posiadanie 10% akcji przez Piero - syna dzisiejszego bohatera (który odziedziczył je po ojcu). Kto posiada pozostałe 90% akcji jest zmienne - w zależności od znalezionego artukułu na ten temat. Najnowszy artykuł który udało mi się znaleźć to: click. Natomiast jeszcze kilka lat temu około 85-90% akcji należało do Fiata.
Ciekawe jest pochodzenie logo tej marki - pierwotnie umieszczone ono było na emblemacie zdobiącym samolot pilota myśliwskiego Francesco Baracca, który był najskuteczniejszym włoskim pilotem I wojny światowej (34 'fragi'). Pilot ten otrzymał Order Korony Włoch - czyli najwyższe włoskie odznaczenie wojskowe. W każdym razie wróćmy do tego emblematu - Francesco umieścił na kadłubie swojego myśliwca wierzgającego, czarnego rumaka. Rumak ten znajdował się w herbie rodowym rodziny Baracca (znani oni byli z hodowli koni). W roku 1923 naszemu kierowcy udaje się poznać rodziców Francesco (stało się to po wygranym wyścigu na torze Savio). Rozmawiali oni podobno o tragicznie zmarłym synu państwa Baracca (zginął po zestrzeleniu jego samolotu. Podobno znalezione we wraku zwłoki ciągle trzymały w ręku pistolet, którym odebrał sobie życie nie chcąc spłonąć żywcem), oraz o emblemacie znajdującym się na jego samolocie. Podobno to właśnie wtedy Paolina Baracca (matka Francesco) powiedziała, żeby umieścić symbol czarnego, wierzgającego konia na karoserii samochodów (co miało przynieść szczęście). Pierwszy raz logo w kształcie tarczy z czarnym, stojącym na dwóch tylnych nogach rumakiem na żółtym tle zostało umieszczone na samochodzie wyścigowym marki Alfa Romeo podczas Grand Prix Spa. Żółty kolor pochodził od Modeny - rodzinnego miasta założyciela marki, a pod koniem umieszczono 2 litery: S oraz F. Nad tarczą umieszczone były dodatkowe 3 kolory: zielona, biała oraz czerwona - odpowiadają one barwom włoskiej flagi.
Wydaje mi się, że w tym momencie formalnością będzie ujawnienie nazwiska osoby, którą opisałem. Oczywiście jest to Enzo Ferrari - założyciel firmy znanej dzisiaj pod nazwą: Ferrari. a litery S i F pochodzą od: Scuderia Ferrari.
Przypis A - do Maranello Przypis B - Auto Avio Costruzioni Ferrari
Dzisiejszy zestaw przedstawia model F8 Tributo - następcę modelu 488 GTB. Samochód ten zaprojektowany został przez Flavio Manzoni. Ponieważ wyszło mi już trochę tekstu, to nie będę go dokładał jeszcze więcej. Zainteresowanych zapraszam do umieszczonego zdanie wcześniej linku.
#legodamwa <-- pod tym tagiem umieszczam wszystkie moje zestawy: https://brickset.com/sets/ownedby-ziomal
Dzisiejsza historia zaczyna się w roku 1898. Na świat przychodzi wtedy chłopiec - syn mechanika samochodowego, który prowadził przydomowy warsztat mechaniczno-metalowy. Z racji wykonywanego zawodu chciał, by jego synowie zostali inżynierami. Jednak marzenia chłopca (o którym wspomniałem przed chwilą) były inne: chciał zostać śpiewakiem operowym, pisarzem sportowym lub w ostateczności kierowcą wyścigowym. Pierwszego zawodu nigdy nie udało mu się wykonywać, jednak 2 kolejne już tak. Punktem zwrotnym w życiu dzisiejszego bohatera były odwiedziny pewnego miejsca, w które zabrał go ojciec, kiedy miał on 10 lat (w sensie dzieciak, a nie ojciec)...
Tym miejscem był tor wyścigowy w Bolonii. Właśnie tam młody chłopiec zobaczył Felice Nazzaro, który wygrał Coppa Florio kierując autem marki Fiat. Od tego momentu chłopiec zainteresował się sportami motorowymi. Nauczył się jeździć samochodami mając raptem 13 lat. Dodatkowo zaczął pisać sprawozdania z lokalnych meczów piłkarskich dla "Gazetta dello Sport" (pisarz sportowy - "check"). W 1916 roku niestety umiera jego ojciec. Zmusiło to chłopca do pracy w różnych warsztatach samochodowych. Rok później zostaje powołany do służby wojskowej, jednak w wyniku odniesionych ran, zostaje zwolniony z obowiązków. Jego kolejna praca pozwoliła mu nawiązać wiele przydatnych kontaktów (wśród nich był między innymi Ugo Sivocci). Dzięki znajomości z Ugo, chłopak został kierowcą testowym i wyścigowym (kierowca wyścigowy - "check") w CMN. Pierwszy raz za kierownicą samochodu rajdowego zasiadł w roku 1919 w wyścigu "Parma Berceto". Rok później dołącza do Alfa Romeo i związany będzie z tą firmą przez 20 lat. Przeszedł tam ścieżkę od kierowcy testowego, potem rajdowego, był asystentem ds. sprzedaży aż w końcu został szefem ekipy rajdowej (zajmował to stanowisko do 1939).
Ponieważ w 1940 zakłady Alfa Romeo przestawiono na produkcję militarną, a klauzula w jego umowie zakazywała mu przez okres 4 lat zajmowania się sportem motorowym, zrezygnował ze stanowiska w firmie z Mediolanu i otworzył własną firmę, która zajmowała się produkcją narzędzi oraz części samolotów. Konstruktorami zostali dawni inżynierowie Alfy Romeo - Alberto Massimino, Vittorio Bellentani oraz stały współpracownik Enrico Nardi. W 1943 przenosi siedzibę firmy z Mediolanu (przypis A). Niestety ten okres to był czas II wojny światowej. W wyniku bombardowań budynki firmy zostały zniszczone, a udało się je odbudować dopiero w roku 1946. Dodatkowo zmieniono istniejącą ówcześnie nazwę firmy (przypis B) - od tego momentu było to tylko nazwisko założyciela firmy.
Ważnym wydarzeniem w historii firmy był debiut modelu 125 Sport (11 maja 1947) - przygotowano wtedy dwa egzemplarze tego pojazdu. Samochód ten został stworzony przez Gioacchino Colombo, posiadał 12 cylindrowy silnik o pojemności 1500 cm^3 ("dopieszczał go" sam Aurelio Lampredi. Nic Wam to nie mówi? Hmmm a ktoś z Was jeździł Polonezem lub Fiatem 125p? Jeśli tak, to samochody te napędzane były pewnie silnikiem o pojemności 1300/1500. Zgadnijcie kto je popełnił???). 2 tygodnie później auto wygrało wyścig Grand Premio w Rzymie (to właśnie ta data uznawana jest za początek firmy - 25 maja 1947), znalazło się w czołówce wyścigu Tysiąca Mil oraz zwyciężyło w Targa Florio. Przy okazji - pierwszym kierowcą fabrycznym tego zespołu był Franco Cortese. 2 lata później model 166M wygrywa 24 godzinny wyścig Le Mans. Rok 1950 to wejście do Formuły 1, rok później to pierwsze zwycięstwo w F1 gdzie samochody tej marki jeżdzą nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Stajni tej udało się zdobyć 15 tytułów mistrza świata kierowców oraz 16 tytułów mistrza świata konstruktorów.
W latach 60' 50% akcji firmy kupuje Fiat. Lata 70 to wycofanie się z zawodów sportowych - właściciel wolał skupić się na F1. 14 sierpnia 1988 nasz bohater (który w tamtym momencie miał już około 90 lat) umiera. W latach 1947-1988 (kiedy był szefem firmy) samochody wyprodukowane w jego firmie wygrały około 5000 wyścigów na całym świecie. Warto wspomnieć o zdobyciu w tym czasie dziewięciu mistrzostw świata F1 i 108 zwycięstw w Grand Prix F1. Obecne zakłady produkcyjne tej marki znajdują się w Modenie i Maranello. W tym pierwszym produkowane są karoserie, a w Maranello powstają projekty oraz samochody F1. Chciałem znaleźć informację, do kogo obecnie należy marka, ale jedyną stale powtarzającą się informacją jest posiadanie 10% akcji przez Piero - syna dzisiejszego bohatera (który odziedziczył je po ojcu). Kto posiada pozostałe 90% akcji jest zmienne - w zależności od znalezionego artukułu na ten temat. Najnowszy artykuł który udało mi się znaleźć to: click. Natomiast jeszcze kilka lat temu około 85-90% akcji należało do Fiata.
Ciekawe jest pochodzenie logo tej marki - pierwotnie umieszczone ono było na emblemacie zdobiącym samolot pilota myśliwskiego Francesco Baracca, który był najskuteczniejszym włoskim pilotem I wojny światowej (34 'fragi'). Pilot ten otrzymał Order Korony Włoch - czyli najwyższe włoskie odznaczenie wojskowe. W każdym razie wróćmy do tego emblematu - Francesco umieścił na kadłubie swojego myśliwca wierzgającego, czarnego rumaka. Rumak ten znajdował się w herbie rodowym rodziny Baracca (znani oni byli z hodowli koni). W roku 1923 naszemu kierowcy udaje się poznać rodziców Francesco (stało się to po wygranym wyścigu na torze Savio). Rozmawiali oni podobno o tragicznie zmarłym synu państwa Baracca (zginął po zestrzeleniu jego samolotu. Podobno znalezione we wraku zwłoki ciągle trzymały w ręku pistolet, którym odebrał sobie życie nie chcąc spłonąć żywcem), oraz o emblemacie znajdującym się na jego samolocie. Podobno to właśnie wtedy Paolina Baracca (matka Francesco) powiedziała, żeby umieścić symbol czarnego, wierzgającego konia na karoserii samochodów (co miało przynieść szczęście). Pierwszy raz logo w kształcie tarczy z czarnym, stojącym na dwóch tylnych nogach rumakiem na żółtym tle zostało umieszczone na samochodzie wyścigowym marki Alfa Romeo podczas Grand Prix Spa. Żółty kolor pochodził od Modeny - rodzinnego miasta założyciela marki, a pod koniem umieszczono 2 litery: S oraz F. Nad tarczą umieszczone były dodatkowe 3 kolory: zielona, biała oraz czerwona - odpowiadają one barwom włoskiej flagi.
Wydaje mi się, że w tym momencie formalnością będzie ujawnienie nazwiska osoby, którą opisałem. Oczywiście jest to Enzo Ferrari - założyciel firmy znanej dzisiaj pod nazwą: Ferrari. a litery S i F pochodzą od: Scuderia Ferrari.
Przypis A - do Maranello
Przypis B - Auto Avio Costruzioni Ferrari
Dzisiejszy zestaw przedstawia model F8 Tributo - następcę modelu 488 GTB. Samochód ten zaprojektowany został przez Flavio Manzoni. Ponieważ wyszło mi już trochę tekstu, to nie będę go dokładał jeszcze więcej. Zainteresowanych zapraszam do umieszczonego zdanie wcześniej linku.
Speed Champions 76895
Zestaw z roku 2020
275 elementów
Cena katalogowa 89,99 zł
#lego #motoryzacja #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #ferrari