[Archeolik]

#kamyki #archeoboners #jakzrobicostrzedodzidy

Jako, że nudzę się niesamowicie postanowiłem uskutecznić #ocieplaniewizerunkukrzemieniiinnychtakich. Zasadniczo będę przybliżał najciekawsze wynalazki na jakie wpadli krzemieniarze i nie tylko w paleolicie. W dzisiejszym odcinku ostrza lewaluaskie.

OSTRZA LEWALUASKIE (nazwa od stanowiska Levallois-Perret dep. Hauts-de-Seine, Francja)

Ostrzami w archeologii nazywa się trójkątne odłupki-oddzielone mechanicznie fragmenty większej całości krzemienia-o wyodrębniającym się wierzchołku.

ostrza

Lecz co było tak specyficznego w ostrzach lewaluaskich, że zasłużyły sobie na osobną nazwę. Otóż cała intryga obraca się wokół procesu produkcji w jakim je otrzymywano. Proces ten nazywany metodą lewaluaską jest jednym z najważniejszych skoków cywilizacyjnych w paleolicie.

Cały bajer polega na tym, że pierwszy raz osobnik produkujący narzędzie wykonywał je w typowo ludzkim stosunku produkcji.

ostrze lewaluaskie

Wytwórca dla sporządzenia takiego ostrza musiał wykonać wiele czynności pośrednich nie związanych bezpośrednio z tym co chciał uzyskać.

Na początku po znalezieniu odpowiednio dużej bryły krzemienia (konkrecji) osobnik przygotowywał ją do uzyskania ostrza lewaluskiego. Za pomocą serii uderzeń dośrodkowych lub odbocznych odbijał od płaskiej powierzchni konkrecji kilkanaście małych odłupków spłaszczając tą powierzchnię jeszcze bardziej i tworząc na osi tej powierzchni(nazywanej odłupnią) grań czyli linię biegnącą od wierzchołka konkrecji do jego przeciwległej strony zbudowaną ze stykających się wierzchołkami pozostałościami po odbitych odłupkach.

Jak i czym odbijano odlupki

A więc mamy spłaszczoną odłupnię i grań biegnącą jej środkiem. Teraz w miejscu w którym grań styka się z przeciwległą do wierzchołka częścią konkrecji przygotujemy powierzchnię uderzenia(piętę). Robi się to po to żeby uzyskać odpowiednio duży odłupek, próba odbijania ostrza w tym momencie skończyłaby się odbiciem marnego i połamanego odłupka bez kształtu. Piętę przygotowujemy w ten sposób, że odbijamy kilka odłupków prostopadle do odłupni. Powiększy to nam obszar w który uderzymy by oddzielić ostrze i wyrówna go. Teraz wystarczy mocno i precyzyjnie uderzyć w piętę aby uzyskać duże trójkątne ostrze lewaluaskie.

metoda lewaluaska w gifie

Pierwszy raz wytwórca musiał mieć plan działania i wiedzieć co konkretnie chce uzyskać. Wymagało to od niego myślenia abstrakcyjnego i wypracowania odpowiedniego łańcucha technologicznego. Technologia lewaluaska pojawia się bardzo wcześnie- znamy ją bowiem już w środkowych przemysłach aszelskich. Rozpowszechnienie techniki lewaluaskiej nastąpi jednak dopiero w przemysłach mustierskich. Swym zasięgiem obejmie ona obszary Europy, Azji Zachodniej i Afryki.

W następnym odcinku licząca sobie 25 tysięcy lat Wenus z Brassempouy