75. lat temu, 28 lipca 1945 roku, należący do amerykańskiego lotnictwa bombowiec North American B-25D-20 Mitchell (41-30577) lecąc w gęstej mgle przypadkowo uderzył w wieżowiec Empire State Building w Nowym Jorku. Wówczas był to najwyższy budynek świata.
W sobotę 28 lipca 1945 roku podpułkownik William Franklin Smith Jr. pilotował bombowiec B-25 Mitchell podczas rutynowej misji transportu personelu z Bedford Army Air Field na lotnisko w Newark. Smith poprosił o pozwolenie na lądowanie, ale poinformowano go o zerowej widoczności. Kontynuując mimo wszystko podejście utracił orientację we mgle i po minięciu budynku Chryslera zaczął skręcać w prawo zamiast w lewo. O godz. 9:40 samolot uderzył w północną stronę Empire State Building, między 78. a 80. piętrem, wbijając otwór w fasadzie o wymiarach 5,5 x 6,1 m. Jeden z silników przeleciał na wylot przez cały budynek i przebił się przez przeciwną ścianę, a potem spadł z 270 m i doleciał aż na dach innego budynku, gdzie wywołał pożar, który zniszczył pracownię artystyczną na ostatnim piętrze. Drugi silnik i część podwozia spadły w dół szybu windy. Powstały pożar został ugaszony w 40 minut. Zginęło czternaście osób: Smith, dwóch żołnierzy przewożonych na pokładzie bombowca oraz jedenaście osób w budynku. Smith został znaleziony dopiero dwa dni później, kiedy ekipy poszukiwawcze odkryły, że jego ciało wpadło do szybu windy. Operator windy Betty Lou Oliver została ranna, gdy liny podtrzymujące jej windę zostały przecięte, a winda spadła z 75 pięter kończąc bieg w piwnicy. Udało jej się przeżyć upadek, a ratownicy znaleźli ją później wśród gruzów. Kobieta wciąż dzierży rekord Guinnessa za przeżycie zerwania się windy z najwyższej wysokości. Pomimo zniszczeń i strat w ludziach budynek był otwarty na większości pięter już w poniedziałek, po dwóch dniach od katastrofy.
@troszkuschudlem: w sumie po zdjęciu widać, że uszkodzenie elewacji jest nie duże ciekawe jak rdzeń budynku skoro do szybu wpadł silnik jeden a drugi wyleciał na wylot to musiały minąć rdzeń.
Betty Lou Oliver Piętro wyżej dwudziestoletnia Betty Lou Oliver została wyrzucona przez wybuch z windy, którą obsługiwała. Znaleźli ją strażacy, położyli na noszach i znieśli do windy 79. piętrze. Niestety, nie wiedzieli, że kable dźwigu zostały uszkodzone. Przez pierwsze cztery piętra winda działała prawidłowo. Na wysokości 75. piętra kable pękły i kabina zaczęła spadać w dół szybu.
Kabina po chwili uderzyła w piwnicy o dno szybu. Na miejsce zostali
Operator windy Betty Lou Oliver została ranna, gdy liny podtrzymujące jej windę zostały przecięte, a winda spadła z 75 pięter kończąc bieg w piwnicy.
@nyxesis bardzo mnie zastanawia ten przypadek z windą, bo z tego co pamiętam ludzie przestali się ich bać gdy wymyślono hamulce które automatycznie się zalaczaly po zerwaniu podtrzymujące kabiny linę.
@nyxesis cytując Wikipedię to pierwsze osobowe windy już je miały w 1853 Pierwszy sprawny dźwig osobowy, napędzany silnikiem parowym, skonstruował Elisha Otis w 1853 roku[1][4]. Urządzenie wyposażone było w aparat chwytny blokujący, zabezpieczający kabinę przed upadkiem przy zerwaniu lin nośnych. Podczas pokazu Otis przeciął linę która utrzymywała platformę, na której stał, ale kabina zatrzymała się bezpiecznie. Cztery lata później pierwszy dźwig Otisa zainstalowano w domu towarowym w Nowym Jorku[1].
W sobotę 28 lipca 1945 roku podpułkownik William Franklin Smith Jr. pilotował bombowiec B-25 Mitchell podczas rutynowej misji transportu personelu z Bedford Army Air Field na lotnisko w Newark. Smith poprosił o pozwolenie na lądowanie, ale poinformowano go o zerowej widoczności. Kontynuując mimo wszystko podejście utracił orientację we mgle i po minięciu budynku Chryslera zaczął skręcać w prawo zamiast w lewo. O godz. 9:40 samolot uderzył w północną stronę Empire State Building, między 78. a 80. piętrem, wbijając otwór w fasadzie o wymiarach 5,5 x 6,1 m.
Jeden z silników przeleciał na wylot przez cały budynek i przebił się przez przeciwną ścianę, a potem spadł z 270 m i doleciał aż na dach innego budynku, gdzie wywołał pożar, który zniszczył pracownię artystyczną na ostatnim piętrze. Drugi silnik i część podwozia spadły w dół szybu windy. Powstały pożar został ugaszony w 40 minut. Zginęło czternaście osób: Smith, dwóch żołnierzy przewożonych na pokładzie bombowca oraz jedenaście osób w budynku. Smith został znaleziony dopiero dwa dni później, kiedy ekipy poszukiwawcze odkryły, że jego ciało wpadło do szybu windy.
Operator windy Betty Lou Oliver została ranna, gdy liny podtrzymujące jej windę zostały przecięte, a winda spadła z 75 pięter kończąc bieg w piwnicy. Udało jej się przeżyć upadek, a ratownicy znaleźli ją później wśród gruzów. Kobieta wciąż dzierży rekord Guinnessa za przeżycie zerwania się windy z najwyższej wysokości. Pomimo zniszczeń i strat w ludziach budynek był otwarty na większości pięter już w poniedziałek, po dwóch dniach od katastrofy.
Źródło: Lotnictwo
#ciekawostki #fotohistoria #nowyjork #usa #lotnictwo #budownictwo
źródło: comment_1595936148fnuIwhleXkcqqGrMQwGmhQ.jpg
PobierzBetty Lou Oliver
Piętro wyżej dwudziestoletnia Betty Lou Oliver została wyrzucona przez wybuch z windy, którą obsługiwała. Znaleźli ją strażacy, położyli na noszach i znieśli do windy 79. piętrze. Niestety, nie wiedzieli, że kable dźwigu zostały uszkodzone. Przez pierwsze cztery piętra winda działała prawidłowo. Na wysokości 75. piętra kable pękły i kabina zaczęła spadać w dół szybu.
Kabina po chwili uderzyła w piwnicy o dno szybu. Na miejsce zostali
źródło: comment_1595945953LUUpWooV8axJw4LKtmKvMg.jpg
Pobierz@nyxesis bardzo mnie zastanawia ten przypadek z windą, bo z tego co pamiętam ludzie przestali się ich bać gdy wymyślono hamulce które automatycznie się zalaczaly po zerwaniu podtrzymujące kabiny linę.
A tutaj mówi się że to tylko powietrze wyhamowało