Aktywne Wpisy
LSkiper +1592
Nie wiem co mnie skłoniło aby pisać takie rzeczy na portalu ze śmiesznymi obrazkami, ale trudno. Jakoś muszę to z siebie wyrzucić.
Dzisiaj po godz. 3 odeszła ode mnie moja wieloletnia dziewczyna. Byliśmy ze sobą ponad 10 lat - ta dekada była wypełniona ogromnym szczęściem, które mnie spotkało z jej strony - najpierw spotykaliśmy się, aby w ogóle ocenić czy się lubimy, potem codzienne pisanie po 100-200 sms/dzień, potem sama świadomość o
Dzisiaj po godz. 3 odeszła ode mnie moja wieloletnia dziewczyna. Byliśmy ze sobą ponad 10 lat - ta dekada była wypełniona ogromnym szczęściem, które mnie spotkało z jej strony - najpierw spotykaliśmy się, aby w ogóle ocenić czy się lubimy, potem codzienne pisanie po 100-200 sms/dzień, potem sama świadomość o
adreno420 +5
Mieszkam w Warszawie, da się teraz pojechać w góry na wielosezonach, chciałbym z różową do zakopanego. Auto golf 5.
#motoryzacja #samochody #zakopane #warszawa
#podroze
#motoryzacja #samochody #zakopane #warszawa
#podroze
Aktywne Znaleziska
Tytuł: Sputnik Sweetheart
Autor: Haruki Murakami
Gatunek: literatura piękna
Ocena: 8/10
★★★★★★★★☆☆
Sputnik Sweetheart to krótka, lekka powieść – tak lekka – że nie wiem czy to w ogóle przyzwoite, jak na takiego pisarza jakim jest Murakami. Narratorem jest najlepszy przyjaciel ekscentrycznej, młodej pisarki Sumire, którego imienia nawet nie przyszło nam poznać. Sumire jest obiektem jego jednostronnego uczucia. Ona sama darzy tym samym uczuciem pewną kobietę w średnim wieku, zajmującą się dystrybucją europejskiego wina w Japonii. Sumire poznaje swoją Sputnik Sweetheart, Miu, na weselu swojej krewnej. Tam Miu będąc pod wrażeniem niedoszłej pisarki postanawia uczynić z niej swoją sekretarkę. Pewnego razu wyjeżdżają razem na nieznaną nam grecką wyspę, gdzie Sumire po usłyszeniu tragicznej w skutkach historii Miu o podziale swojego 'ja' rozpłynęła się w powietrzu.
Jeśli chodzi o wspomniany podział to warto wspomnieć o punkcie wspólnym obu bohaterek: mocy twórczej. Miu jako dobrze zapowiadająca się pianistka utraciła moc tworzenie muzyki w pewnei francuskiej mieścinie na skutek pożądania. Nagle i gwałtownie. Sumire z kolei utraciła swoją moc tworzenia powieści na skutek miłości do Miu. Oba te uczucia padły jak złowieszczy cień na te dziewczyny, zatruwając ich życie i zmieniając w cień dawanych siebie. Różnica jest taka, że Sumire uświadomiła sobie utratę części siebie po wysłuchaniu historii Miu. Jej 'ja' pękało właśnie do tego momentu. W przeciwieństwie do gwałtownego pęknięcia u Miu, jej było flegmatyczne, jakby rozciągnięte w czasie. Kolejną różnicą pomiędzy obiema kobietami jest to, że Sumire odeszła w poszukiwaniu swojej pękniętej połowy. Sumire podjęła się walki.
To tylko moje domniemanie, ale uważam, że Haruki Murakami chciał nam przekazać żebyśmy, tak jak Sumire, podjęli sie walki i nie odpuścili, jak było to w przypadku Miu. Musimy zwalczyć o siebie samych i gonić za tym co wydawało się nam utracone. Nie możemy po prostu pozwolić by nasz umysł uznał coś za dokonane i nieodzowne. Murakami chce byśmy stanowili całość, a nie coraz bardziej pustą skorupę, z której kiedyś nic już nie pozostanie. Niezależnie od tego ile będą trwały nasze poszukiwania własnego 'ja', to kiedyś powrócimy jeszcze bardziej wartościowi niż dawniej.
Wspomniałem już, że to lekka powieść, bo faktycznie czyta się ją błyskawiczny, ale nie możemy dać się zwieść tej lekkości i musimy wiedzieć kiedy przystanąć by nie stracić tego doświadczenia, które ona nam sobą oferuje. Najpiękniejsze w książkach Murakamiego jest to, że każdy z nas może dostrzec w nich coś, co będzie dla niego osobistą poprawką na życie.
#bookmeter #gruparatowaniapoziomu #japonia #ksiazki #czytajzwykopem #ebook #ksiazka
źródło: comment_1597557617r4KBdmJ5g41Am4KQsnYvaP.jpg
Pobierz