[v.....s]

Serce ustało, pierś już lodowata,
Ścięły się usta i oczy zawarły;
Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata!
Cóż to za człowiek? — Umarły.
Patrz, duch nadziei życie mu nadaje,
Gwiazda pamięci promyków użycza,
Umarły wraca na młodości kraje
Szukać lubego oblicza.
Pierś znowu tchnęła, lecz pierś lodowata,
Usta i oczy stanęły otworem,
Na świecie znowu, ale nie dla świata;
Czymże ten człowiek? — Upiorem.
#depresja #nosaczfeeldajski #polak #sztukadlasprawiedliwych

[herejon]

@velros: piękne

[Lorgar]

@velros:

[BajaScorpions]

@velros dołbym dwie garście plusów i dwa ziarneczja gorczycy za ten wiersz. Kocham.