Wpis z mikrobloga

Z historii farmacji cz. 6
Opium to wysuszony sok mleczny, zwany lateksem, otrzymany z niedojrzałych makówek maku lekarskiego (Papaver somniferum). Najstarsze ślady wykorzystania tej rośliny (nasiona) zostały znalezione w zabudowaniach wzdłuż Dunaju (Niemcy). Resztki te pochodzą najprawdopodobniej z czwartego tysiąclecia przed naszą erą (neolit).

Mak lekarski był kultywowany na potrzeby medycyny i farmacji już 3400 lat p.n.e. w Mezopotamii. Wkrótce Asyryjczycy a w końcu Egipcjanie również poznali sekret uprawiania i zbierania drogocennego surowca.
W drugim tysiącleciu p.n.e. w Egipcie w okolicach Teb (ruiny tego miasta znajdują się na terenie dzisiejszego Luksoru) rozpoczęto wytwarzanie na szeroką skalę tzw. Opium thebaicum (opium tebańskiego) - surowca znajdywanego w recepturach farmaceutycznych przez kolejne 3300 lat.

W kolejnych epokach opium było stosowane w postaci nalewek, proszków, pigułek czy maści aż do XX wieku. W XIX wieku postaci leku oparte o powyższy sok mleczny, zwłaszcza LAUDANUM, były nadużywane i stosowane jako narkotyk (i jako lek uspokajający dla dzieci...)

Nazwę tej preparacji stworzył słynny Paracelsus (lekarz, botanik i toksykolog żyjący na przełomie XV i XVI wieku). Jako laudanum rozumiał on zarówno labdanum (żywica z czystka kreteńskiego - Cistus creticus), jak i pigułki składające się między innymi z pereł, złota, szafranu mirry i właśnie opium.

Jego następcy zaczęli nazwą tą określać płynne postacie leku oparte na opium. W kolejnych latach receptury na laudanum uległy znacznemu uproszczeniu - zaczęły składać się poza powyższym surowcem z alkoholu (brandy, wino, spirytus) oraz szafranu i innych przypraw korzennych. Np. opium 100 cz., szafran 30 cz., cynamon 10 cz., goździki 10 cz., spirytus do 1 litra.

W składzie opium głównymi związkami aktywnymi są opioidy; morfina, tebaina, kodeina, narkotolina oraz alkaloidy izochinolinowe - papaweryna, laudanina i noskapina. W krajach anglosaskich (UK, USA, Kanada) nawet współcześnie opium jest stosowane w postaci czopków (30 mg opium na jeden czopek) wraz z ekstraktem z lulka czarnego!
W Farmakopei Europejskiej i Farmakopei Polskiej nadal istnieją monografie opium, ekstraktu z opium i nalewki z opium.
Na zdjęciu butelka po opium z mojej kolekcji sprzed II Wojny Światowej.

O Laudanum pisałem też na blogu we wpisie o szafranie: artykuł

Zapraszam do obserwowania:

#gulosus

blog
facebook
instagram

#narkotykizawszespoko #ziola #ziololecznictwo #botanika #farmacja #medycyna #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #narkotyki #opioidy #ogrodnictwo #kwiaty #historia
Gulosus - Z historii farmacji cz. 6
Opium to wysuszony sok mleczny, zwany lateksem, ...

źródło: comment_1609943183JumV8Gj2NcEYDOC1z26XgA.jpg

Pobierz
  • 12
W krajach anglosaskich (UK, USA, Kanada) nawet współcześnie opium jest stosowane w postaci czopków (30 mg opium na jeden czopek) wraz z ekstraktem z lulka czarnego!


@Gulosus: z ciekawości na jakie dolegliwości?

Znieczulające nasenne?
@Gulosus miłość człowieka do produktów makopochodnych trwa już tysiące lat i nie zapowiada się jakby miała prędko się skończyć.
Opiatowe cipełko to poważna pokusa. Czyż nie Ironiczne jest, że tysiące, ba, nawet setki lat temu, wystarczało mieć kawałek ziemi i święty spokój, co sobie robisz - Twoja sprawa, a dzisiaj robią z Ciebie degenerata, narkomana, a w skrajnych przypadkach wysyłają poza margines społeczny gdzie dajesz dupy za działkę... Ehh