Wpis z mikrobloga

Fragment ksiazki "Terapia uzaleznien-metody oparte na dowodach naukowych" Peter Miller

"Wiele osób nadużywających alkoholu czy narkotyków, palących papierosy czy nałogowych
hazardzistów radzi sobie ze swymi problemami bez terapii. Niestety,
świadomość tego zjawiska jest w społeczeństwie niewielka (Cunningham, Sobell,
Sobell 1998). Zwiększenie poziomu wiedzy w populacji o tym, że osoby uzależnione
mogą samodzielnie przezwyciężyć swoje problemy, zachęciłoby bliskich i przyjaciół
osób uzależnionych do wspierania ich w próbach zmiany zachowania nałogowego.

Mając na uwadze stosunkowo wysoką częstotliwość występowania samowyleczeń
z uzależnienia przy jednoczesnej niskiej świadomości społecznej tego zjawiska,
rozpowszechnianie danych naukowych o jego występowaniu mogłoby stanowić
interwencję samą w sobie. Upublicznienie informacji o osobach, które własnymi
siłami przezwyciężyły uzależnienie, mogłoby zachęcić innych do podejmowania
podobnych prób. Ważne jest również informowanie osób uzależnionych o różnych
możliwościach uzyskania wsparcia.

Biblioterapia (poradniki dotyczące samopomocy
i samowyleczeń) powinny być łatwo dostępne i informować uzależnionych
o tym, że wyzdrowienie bez specjalistycznej terapii jest możliwe. Warto precyzyjnie
określić czas i miejsce najbardziej odpowiednie do upowszechniania informacji
dotyczących sposobów przezwyciężenia uzależnienia (np. w czasie oczekiwania na
wizytę u lekarza pierwszego kontaktu lub poprzez farmaceutów). Coraz bardziej
istotnym źródłem informacji jest Internet, w tym internetowe porady ekspertów.
Interwencje prowadzone na poziomie polityki społecznej mogą doprowadzić do
powstania oddolnych inicjatyw i zmian (np. Mothers against Drunk Driving, Moderation
Management, grupy samopomocowe dla osób, którym nie odpowiadają
grupy realizujące program AA).

Kampanie zdrowia publicznego mogą być skutecznym narzędziem podnoszenia
świadomości społecznej. Interwencje mogłyby być skierowane nie tylko do osób
uzależnionych, ale też do środowisk opiniotwórczych oraz do lekarzy i urzędników
zajmujących się zdrowiem publicznym. Skuteczne mogłyby być też interwencje
skierowane do konkretnych społeczności lokalnych, włączając w to kampanie informacyjne
dotyczące organizacji oferujących szeroki zakres terapii czy wsparcia
osób uzależnionych w rozwiązywaniu konkretnych problemów.

Kampanie informacyjne dotyczące narkotyków, alkoholu czy palenia mają za
zadanie uwrażliwić społeczeństwo na te zagadnienia oraz promować zdrowy tryb
życia. Analogicznie do pytania „w jaki sposób reklamy komercyjne przekładają się
na konsumpcję?” warto zapytać o to „w jakim stopniu wiedza o zjawisku samowyleczenia
i motywacja do niego są kształtowane przez kampanie społeczne?” Wnioski
Wilde’a (1993) wskazują, że masowe programy profilaktyczne prawie nigdy nie
podlegają systematycznej ocenie; niestety, zarzut ten nie stracił dotąd aktualności.

Próby dotarcia z informacjami na temat zjawiska samowyleczeń napotykają
w niektórych krajach na opór. Niechętne upowszechnianiu tych informacji mogą
być różne grupy interesu: firmy farmaceutyczne sprzedające produkty pomagające
w rzucaniu palenia, grupy domagające się uznania i szerszego wsparcia dla leczenia
świeżo uznanych rodzajów uzależnień (np. od hazardu), grupy zainteresowane
kontynuacją tradycyjnych metod terapeutycznych.

Konieczne jest opracowanie strategii służących:
a) przełamaniu takiego oporu,
b) budowaniu koalicji oraz
c) wspieraniu polityki społecznej opartej na wynikach badań nad samowyleczeniem
z uzależnienia.
Stereotypy dotyczące uzależnienia od alkoholu i narkotyków w populacji można
uznać za jedną z poważniejszych przeszkód utrudniających zdrowienie osobom
podejmującym próbę przezwyciężenia nałogu. Stygmatyzacja utrudnia uzyskanie
wsparcia. Funkcjonujące w społeczeństwie przekonania dotyczące natury i przyczyn
problemów społecznych kształtują zarówno indywidualne, jak i zbiorowe reakcje na
samowyleczenie jednostek. Jak widoczne są te problemy? W jakim stopniu żywimy
przekonanie, że osoby z zaburzeniami odżywiania, uzależnione od heroiny, alkoholu
czy patologiczni hazardziści są w stanie powrócić do zdrowia własnymi siłami? Odpowiedzi
na te pytania zależą od rozpowszechnionych w społeczeństwach ogólnych
postaw dotyczących uzależnienia. Od tego, czy zachowania nałogowe postrzegane
są jako problemy medyczne, społeczne, moralne czy kryminalne."

#alkoholizm #uzaleznienie #ciekawostki #czytajzwykopem #ksiazki