[…] „Dolores Miednica” — tyle już osób opowiadało mi, że w klasie obok była taka dziewczynka, że czyjaś mama-nauczycielka miała taką uczennicę, że lekarz-pediatra kiedyś konsultował tę dziewczynkę, że koleżanka-pracownica urzędu kiedyś załatwiała taką interesantkę itd.

Litewski Sejm po raz kolejny odłożył sprawę pisowni obcych nazwisk. Ustawa w tej sprawie nie została nawet wprowadzona pod obrady.

Islandczycy maja ciekawy zwyczaj- wszystkie nazwiska tworzy się od imienia ojca dziecka.

Islandczycy traktują język i nazewnictwo imion jako podstawę tożsamości narodowej. Dlatego na wyspie ludzie zamiast nazwisk mają patronimy albo matronimy. Rodzice mogą wybrać dzieciom tylko takie imiona, których pisownia jest zgodna z zasadami języka. Całość szczegółowo wyjaśniona w artykule.