Księdze henrykowskiej.
( ͡° ͜ʖ ͡°)
Pierwszy zapis w języku polskim (w wersji zlatynizowanej):
Day, ut ia pobrusa, a ti poziwai
zazwyczaj przedstawia się jako:
"Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj"
znaczy tyle co:
"Daj, niech ja pomielę, a ty odpoczywaj".
Niektórzy językoznawcy sugerują jednak, że ostatnie słowo poziwai powinno być rozumiane jako: "podziwiaj".
Bardzo kochał tę swoją
ekstraordynaryjnym sztuki ryb chwytania. Połowa bez mała komnat we
dworze ekwipażem człeka szlachetnie urodzonego niegodnym usłana niczym
chocimskie pole pohańców głowami roku pańskiego zeszłego. Jużci nim
miesiąc jeden przejść zdoła, domownik który we hak czy inszą sieć na
ziemi leżącą wdepnie i do medyka konie co raz gnać przychodzi, jako to
na końcach onych zadziory ostre diabelsko. Za żywota mego, do
dwudziestej drugiej wiosny