Aktywne Wpisy
dzkeson +137
Desire22 +9
Jak wyszła na wierzch afera pieluchowa to oczywiście nie powiedziała na skrótach o co chodzi, przy czym jakby olgerdano mnie od k*rew wyzywał, to też bym tak zrobił, ale bez wspominki o czym była ta afera, to podpadła już u społeczności w lateksiarstwo. Obecnie nie wrzuca nic nowego na kanał, bo pewnie tak jak sum wąsaty musi odpocząć od tego wszystkiego w jakiś sposób. Ciekawe, czy odpowie się za którąś ze stron
źródło: Spasiona
Pobierz
Wszyscy w koło nam każą wygrywać i być najlepszą wersją człowieka, ale to nie jest prawda. Czasem patrzymy na instagramy jakichś naszych ziomków i przepełnione są zajebistością, ale nawet to nie jest prawda, bo oni robią sobie zdjęcia tylko kilku ciekawszych chwil, ale tak poza tym mają normalny dzień. W internecie widzimy jacy ludzie nie są zajebiści, jakie mają wspaniałe pasje, jakie rzeczy robią, ile pieniędzy zarabiają i gdzieś tam czujemy, że my też musimy.
Często nawet rodzice od nas wymagają, żebyśmy byli kimś wielkim, żebyśmy osiągnęli w życiu to i tamto. I robią to, bo chcą dla nas dobrze, ale to wszystko co dzieje się wokół nas może nas zapchać w kozi róg. W miejsce w którym czujemy się gorsi, bo niczego spektakularnego nie osiągnęliśmy.
Propaganda sukcesu w dzisiejszym świecie jest ogromna. Zewsząd mówią nam "każdy może to zrobić", "weź się za siebie", "zrób to i tamto", "wygrywaj życie pieprzony przegrywie", "jesteś przegrywem, bo nie zrobiłeś tego i tamtego", "popatrz na innych jak sobie radzą", "zobacz na tego chłopaka, on nie ma ręki a jego rodzina zginęła w pożarze i założył fundację dla pogorzelców, wszyscy go lubią" itd.
Ale cała ta propaganda sukcesu to tylko wyciąganie na wierzch jakiś drobnych detali, zakrzywianie rzeczywistości, a często po prostu kłamstwo. Ludzie dają nam wyznaczniki sukcesu: rozmiar samochodu, wielkość domu, wakacje na bali, pięciocyfrowe zarobki, ilość i jakość seksu w życiu, etc... Ale wiecie co?
My wcale nie musimy wygrywać życia
Nikt nie chce nam mówić, że większość z nas, ale to takie 99%, nie będzie miała dużego domu, sportowego nowego samochodu, ani pięciocyfrowych zarobków. Większość z nas nigdy nie wyjedzie na egzotyczne wakacje na drugim końcu świata. Większość z nas nie będzie w ten sposób wygrywać życia.
Wstydzimy się przeciętności, boimy się do niej przyznać.
Boimy się być przeciętni, bo wydaje nam się, że to jest społecznie nieakceptowalne. Wielu z nas będzie czuć się źle z tym, że w tym roku nie pojedzie na wakacje za granicę, ze względu na finanse itd. Do czego to wszystko prowadzi?
To prowadzi do niepotrzebnej frustracji
Bo wydaje nam się, że jak mamy tyle a tyle lat i jeszcze nie uprawialiśmy seksu, to że to jest jakaś tragedia. Nie jest. Naprawdę, jakie to ma znaczenie? Jeśli zarabiamy słabiej od naszych znajomych to jesteśmy od nich gorsi. Nie jesteśmy, bo niby dlaczego? A jeśli pracujemy na kasie w markecie, to jesteśmy tym najsłabszym ogniwem społecznym. Nie jesteśmy. To nie ma być mowa motywacyjna o tym, że w życiu są rzeczy ważniejsze niż pieniądze itd. Chciałbym tylko zwrócić uwagę na to, że przez to wszystko:
Dużo ludzi czuje się zaszczutych
Są ludzie, którzy są więźniami własnego życia, bo patrzą na nie przez granice sukcesu jakie zostały wyznaczone przez zupełnie obce osoby. Patrzymy czasem na nasze życie przez pryzmat fajnych zdjęć fajnych ludzi z instagrama, czy telewizji. Wydaje nam się, że nasze życie jest gorsze. A podszeptywanie z kategorii "weź się za siebie, ogarnij swoje życie" tak naprawdę tylko rozwija poziom beznadziei w życiu już zaszczutych przez społeczeństwo osób. Zupełnie zwyczajnych ludzi. Takich jakich 99% spotykamy w swoim życiu.
Cały ten sukces to tylko procencik rzeczywistości.
Po prostu pamiętajcie o tym, jak przyjdzie Wam kiedyś chwila zwątpienia w to co robicie, czy smutek ze względu na to kim w świecie jesteście.
Można czasem komuś pozazdrościć, bo taka zdrowa zazdrość jest dobra i pcha nas do przodu, ale czasem w tym pędzie zapominamy o sobie i swoich potrzebach, bo próbujemy spełnić cele, które zostały dla nas wyznaczone, a nie te, które sami byśmy sobie wyznaczyli nie patrząc na innych. Powinniśmy się motywować tym co idzie od wewnątrz, a nie tym co przychodzi z zewnątrz.
Cały ten narzucony z góry #przegryw tak naprawdę nie ma realnego wymiaru w naszym życiu, do póki sami nie zaczniemy o nim w takich kategoriach myśleć.
Sprawa najbardziej dotyka młodych ludzi, bo oni cały czas szukają swojego miejsca na ziemi i chcą się przyrównywać do innych. Chcą wygrywać życie i często siedzą gdzieś tam zaszczuci, bo boją się, że coś spierniczą, że coś im nie wyjdzie. Myślą, że są gorsi od ogółu, bo nie mają może tyle siły, żeby iść i odpierdzielać jakieś życiowe tralala. To tylko dlatego, że wpadli w ten kocioł z sukcesem i myślą, że są jakimś niepotrzebnym mętem, a tymczasem większość ich znajomych za 20 lat też będzie siedzieć na średnim etacie w mieszkaniu w bloku i tylko raz na jakiś czas będą wyjeżdżać na działkę. I nie ma w tym nic złego. Tak po prostu wygląda życie.
Za 20 lat kolejne nastawione na sukces Mirkuny będą patrzeć na 99% z nas i będą mówić: "On jest zupełnie nikim, jakiś tam he he Janusz, taki całkowicie żaden he he człowiek."
#oswiadczenie #niewiemjaktootagowac
Mam nadzieję, że ten wpis jest na tyle długi i nieciekawy, że do końca nie dotarły już żadne śmieszki i trolle. Dlatego otwieram tag #niebieskitag - dla tych, którzy będą chcieli wysłuchać Mirków z poczuciem własnej beznadziei. Tych, którzy czują, że w ich życiu coś idzie nie tak jak trzeba. Dla tych, którzy czują, że #depresja puka. Nie chodzi o to, żeby dawać im rady, bo rady nie są potrzebne. Potrzebne jest zrozumienie, wystarczy dać plusika, albo napisać "rozumiem Cię Anon", czy też "byłem tutaj - nie jesteś sam Mirku". Bo ciężki jest los kogoś, kto zdobył się na ten wielki krok, by oddać w słowach kawałek siebie, a nawet nie ma do kogo tych słów kierować. Jeśli znacie Mirabelki i Mirków, którzy czasem muszą się podzielić swoimi przemyśleniami, smutkiem, czy poczuciem beznadziei to dajcie im znać o tym tagu.
Cały wpis śmierdzi mi lenistwem i obojętnością
@iskra-piotr: to jest dla mnie ideał egzystencji - pogodzenie się z własnym stanem. Ja mam zupełnie