Wpis z mikrobloga

W ostatnich miesiącach co raz większą popularność zdobywa Wojciech Olszański, występujący pod pseudonimem Aleksander Jabłonowski. Bardzo wyraziste i kontrowersyjne poglądy idą w parze z naprawdę wysokimi zdolnościami oratorskimi. Trzeba przyznać, że słucha się tego dobrze, a Olszański sprawia wrażenie kompetentnego i oczytanego, a jego poglądy wydają się spójne. Wszystko to pryska jak mydlana bańka po weryfikacji tego, co mówi.

Najbardziej znanym filmem z Olszańskim jest prawdopodobnie ten: https://www.youtube.com/watch?v=5jCuZTCRzZo
Był na głównej wykopu i odbił się szerokim echem. Od niego zaczęła się kariera Olszańskiego.

Cytat z tego filmu:
"Bo chodzi o was, młodzi koledzy i młode koleżanki. Odsyłam was do internetu. Możecie przeczytać w internecie doktryny, oficjalne doktryny amerykańskie: doktrynę Brzezińskiego, doktrynę Wolfowitza, doktrynę Sharanskiego, doktrynę Busha i tak zwany plan na nowe stulecie czyli PNAC, w skrócie PNAC. No i TTIP - umowa o wolnym handlu atlantyckim. Jak to wszystko dojdzie do skutku to tak jest, jakbyśmy przegrali wojnę z Ameryką. I Brzeziński pisze: trzeba wywołać wojnę z Rosją. Do tego najlepiej nadają się Polacy. I ta wojna będzie wojną między Polską, Rosją, Ukrainą, Białorusią i państwami nadbałtyckimi. Ameryka nie będzie w tej wojnie stroną. Będziemy się bili 5 lat, 10 lat, będą straty, momenty pokoju, ale ta wojna będzie po to, żeby osłabić Rosję na tyle, i może rozczłonkować, żeby Rosja musiała wziąć z Ameryką sojusz przeciwko Chinom.
(...)
Poczytajcie, powtarzam: doktryna Brzezińskiego, doktryna Busha, doktryna Wolfowitza, doktrynę Sharanskiego, PNAC - plan na nowe amerykańskie stulecie. Czarno na białym. Nie zostaje wątpliwości."

To są koronne argumenty Olszańskiego mające rzekomo pokazywać prawdziwe intencje USA w stosunku do Polski. "Poczytajcie...". Domyślacie się, co zrobiłem? Przeczytałem. Główny wniosek? Pewność, że Olszański nigdy ich nie czytał. Poniżej moja argumentacja.

1. "Doktryna Brzezińskiego"

Chyba najważniejszy z dokumentów, jakie wymienia Olszański, bo tutaj jawnie przytacza rzekome słowa Brzezińskiego: "Trzeba wywołać wojnę z Rosją. Do tego najlepiej nadają się Polacy." Na początku zacznę od tego, że na ma czegoś takiego jak "doktryna Brzezińskiego". Brzeziński był rzeczywiście głównym twórcą doktryny Cartera, ale jest to dokument z 1980 roku, kiedy na dobre trwała Zimna Wojna, a Polska była częścią Układu Warszawskiego. Siłą rzeczy kompletnie się zdezaktualizowała, więc nią się nie zajmowałem. Postanowiłem więc przeanalizować dwie duże publikacje Brzezinskiego w temacie geopolityki: dosyć znaną "The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives" (1997) i bardzo podobną, ale bardziej aktualną "Strategic Vision: America and the Crisis of Global Power" (2012).

"The Grand Chessboard" opisuje geopolityczną rzeczywistość po upadku ZSRR, oczywiście z amerykańskiego punktu widzenia. Brzeziński nie widzi realnego zagrożenia dla amerykańskiej dominacji, a jej wzmocnienie widzi w stabilizacji sytuacji w Eurazji. Jednym z kluczy tej stabilizacji ma być ścisła współpraca zachodu z Rosją i próba przyciągnięcia jej do "zachodniego świata", tak ekonomicznie jak i społecznie. Oczywiście o żadnej wojnie nie ma mowy. Polska jest wspomniana kilka razy w kontekście naszej istotnej roli w stabilizacji Europy Środkowej.

The same is true of the most important potential Central European member of NATO and the EU, namely, Poland. Poland is too weak to be a geostrategic player, and it has only one option: to become inte-grated into the West. Moreover, the disappearance of the old Russian Empire and Poland's deepening ties with both the Atlantic alliance and the emerging Europe increasingly give Poland historically unprecedented security, while confining its strategic choices.

In the meantime, it is likely that Franco-German-Polish collaboration within the EU and NATO will have deepened considerably, especially in the area of defense. That collaboration could become the Western core of any wider European security arrangements that might eventually embrace both Russia and Ukraine. Given the special geopolitical interest of Germany and Poland in Ukraine's independence, it is also quite possible that Ukraine will gradually be drawn into the special Franco-German-Polish relationship. By the year 2010, Franco-German-Polish-Ukrainian political collaboration, engaging some 230 million people, could evolve into a partnership enhancing Europe's geostrategic depth.

It is to be hoped that a cooperative relationship between an enlarging Europe and Russia can move from formal bilateral links to more organic and binding economic, political, and security ties. In that manner, in the course of the first two decades of the next century, Russia could increasingly become an integral part of a Europe that embraces not only Ukraine but reaches to the Urals and even beyond.


"Strategic Vision: America and the Crisis of Global Power" jest pozycją dużo bardziej aktualną, skupia się w dużej części na opisie problemów Stanów Zjednoczonych w utrzymaniu pozycji światowego mocarstwa, głównie za sprawą rosnących Chin. Brzeziński nie poświęca Polsce zbyt wiele miejsca, jednak to co pisze nie pozostawia wątpliwości co do jego stosunku i intencji wobec naszego kraju.

Olszański twierdzi, że rozpętanie wojny pomiędzy Polską i Rosją miałoby uczynić Rosjan bardziej skłonnymi do zawarcia sojuszu z USA przeciwko Chinom. #!$%@?ąc od absurdu użyteczności osłabionej wojną Rosji i zdestabilizowanej Europy Środkowej w kontekście zatrzymania ambicji Chin, oto co pisze Brzeziński na temat ewentualnego sojuszu rosyjsko-chińskiego:

A variant of this notion, the idea of a Russo-Chinese alliance presumably directed against America, also represents an escape from reality. The fact of the matter, painful for many Russians to acknowledge, is that in such a Russo-Chinese alliance—assuming that the Chinese would want it—Russia would be the junior partner, with potentially negative territorial consequences eventually for Russia itself.


Brzeziński o Rosji:

Nevertheless, it is essential, for America, Europe, and Russia, that Russia forges a partnership with the West rooted in a commitment to shared political as well as economic values. The next two decades are likely to be critical for Russia in determining its prospects for greater—and politically genuine—collaboration with the West.

One can envisage expanding arrangements for social interactions, increasingly similar legal and constitutional arrangements, joint security exercises between NATO and the Russian military, as well as the development of new coordinating policy institutions within such an evolving larger West, all resulting in Russia’s increasing readiness for eventual membership in the EU.


No i wisienka na torcie. Brzeziński o stosunkach polsko-rosyjskich. Przypominam co mówił Olszański - "Brzeziński pisze: trzeba wywołać wojnę z Rosją. Do tego najlepiej nadają się Polacy."

Additionally, the expanding German-French-Polish consultations regarding Europe’s eastern policy—critical to the EU’s eastern accommodation and expansion—must simultaneously strengthen and expand. America is the critical source of historical stimulus for this project because without its active presence the new and still fragile European unity could fragment. In strategically engaging Russia while safeguarding Western unity, the French-German-Polish “Weimar triangle” can play a constructive role in advancing and consolidating the ongoing but still tenuous reconciliation between Poland and Russia. Franco-German support for this reconciliation would both enhance Poland’s sense of security and reassure Russia that the process has a larger European dimension. Only then might the much desirable Russian-Polish reconciliation become truly comprehensive, as the German-Polish one has already become, and both reconciliations would then contribute to greater stability in Europe. But in order for the Polish-Russian reconciliation to be productive and enduring, it has to move from the governmental level to the social level, through extensive people-to-people contacts and numerous joint educational initiatives. (…) Exactly the same process needs repetition in the Polish-Russian case, and once it gains momentum it will generate its own positive international effects.


2. Doktryna Wolfowitza

Dokument stworzony w 1992 roku, na krótko po rozpadzie ZSRR, więc już dawno nieaktualny. Opatrzony klauzulą tajności, jednak wyciekł do mediów. Wygląda na zarys szerszego planu. O Polsce nie wspomina w ogóle, o naszym regionie natomiast czytamy:

The end of the Warsaw Pact and the dissolution of the Soviet Union have gone a long way toward increasing stability and reducing the military threat to Europe. The ascendancy of democratic reformers in the Russian republic, should this process continue, is likely to create a more benign policy toward Eastern Europe. However, the U.S. must keep in mind the long history of conflict between the states of Eastern Europe and those of the former Soviet Union. The most promising avenues for anchoring the east-central Europeans into the West and for stabilizing their democratic institutions is their #!$%@? in Western political and economic organizations. East-central European membership in the (European Community) at the earliest opportunity, and expanded NATO liaison.


3. Doktryna Sharanskiego i doktryna Busha

Dlaczego razem? Sharansky nie jest autorem żadnej doktryny, tylko książki "The Case for Democracy: The Power Of Freedom To Overcome Tyranny", która jak twierdzi Bush miała duży wpływ na sposób jego myślenia. Niestety nie znalazłem tej książki w internecie. Można za to znaleźć podsumowanie dokumentu pod tytułem "National Security Strategy of the United States" z 2002 roku, który jest trzonem doktryny Busha. Jak można się spodziewać skupia się na problemach terroryzmu i Bliskiego Wschodu - http://georgewbush-whitehouse.archives.gov/nsc/nss/2006/print/sectionV.html

4. PNAC - plan na nowe amerykańskie stulecie

Tutaj trudno zrozumieć do przeczytania czego zachęca Olszański. Trudno bowiem przeczytać think-tank, bo tym właśnie była (przestała istnieć w 2006 roku) organizacja "Project for the New American Century", w skrócie PNAC. Nie bądźmy jednak drobiazgowi i sprawdźmy najgłośniejszy dokument napisany przez PNAC - "Rebuilding America’s Defenses" z 2000 roku. Oto co czytamy o naszym regionie:

Today Germany is unified, Poland and the Czech Republic members of NATO, and the Russian army has retreated to the gates of Moscow while becoming primarily engaged in the Caucasus and to the south more generally. Though northern and central Europe are arguably more stable now than at any time in history, the majority of American forces in Europe are still based in the north, including a theater army and a corps of two heavy divisions in Germany and just five Air Force wings, plus a handful of other, smaller units. But while northern and central Europe have remained extraordinarily stable, and the eastern Germany, Poland and the Czech Republic have become reintegrated into the mainstream of European political, economic and cultural life, the situation in south-eastern Europe has been a tumultuous one. The Balkans, and southeastern Europe more generally, present the major hurdle toward the creation of a Europe “whole and free” from the Baltic to the Black Sea.


"Czarno na białym. Nie zostaje wątpliwości." Czy ktoś po przeczytaniu tego ma jakiekolwiek wątpliwości co do wiarygodności Olszańskiego? Jak widać to, co mówi nie wytrzymuje najmniejszej próby weryfikacji. Włączcie film mniej więcej w 09:25 i zauważcie z jaką pewnością siebie Olszański to wszystko mówi. Widz ma mieć wrażenie, że ten człowiek ma dużą wiedzę, jest oczytany i dobrze przygotowany. Jednak po sprawdzeniu tego co mówi okazuje się, że pod spodem jest pustka intelektualna i zbiór sloganów podszytych manipulacją. Oto Wojciech Olszański (Aleksander Jabłonowski) w całej okazałości.

#polityka #rosja #ukraina #geopolityka #4konserwy #neuropa
manekin - W ostatnich miesiącach co raz większą popularność zdobywa Wojciech Olszańsk...

źródło: comment_xeEZVBo5XiujTcnl7g3xt2zPFzYOwnS1.jpg

Pobierz
  • 23
  • Odpowiedz
@manekin: plusik. Ciekawe czemu udziela wywiadów i wypowiedzi pod innym nazwiskiem. Skoro to aktor, może jest po prostu przez kogos wynajęty. Niedawno, chyba w zeszłym tygodniu dzwonił do radiowej Trójki jako słuchacz w programie '' Za a nawet przeciw'' gadał to samo co zwykle, wszystko wina Ameryki, Rosja spoko.
  • Odpowiedz
To są koronne argumenty Olszańskiego mające rzekomo pokazywać prawdziwe intencje USA w stosunku do Polski. "Poczytajcie...". Domyślacie się, co zrobiłem? Przeczytałem. Główny wniosek? Pewność, że Olszański nigdy ich nie czytał


@manekin: No właśnie to zauważyłem i na innych portalach sympatyków Olszańskiego prosze o cytaty. Plują się, każą wyłaczyć TVN i właczyć myślenie, mówią żebym sam poszukał bo pełno jest w sieci ale żadnego linku jeszcze nie dali.
Ogólnie wiara w wymysły
  • Odpowiedz
Kto traktuje kogoś kto ma przypinkę z napisem "Śmierć wrogom ojczyzny" poważnie?


@Holiday: Niestety patrząc na ilość wyświetleń niektórych filmów z Olszańskim na Youtube i komentarze pod nimi można stwierdzić, że jest sporo takich osób. Teorie spiskowe zawsze dobrze się sprzedają.
  • Odpowiedz
@manekin: plusik stopro. Oczywiście typowe urojenia i kłamstwa nacjonali. Cośtam gdzieś przeczytali, zrobili bohaterów "lewactwa" z nieznanych szerszemu odbiorcy ludzi i wsadzili im w usta słowa których nie wypowiedzieli po to by podsycić nastroje. Dodatkowo skłonność do szukania planów, doktryn czy zamiarów stojących za każdym negatywnym wydarzeniem w historii Polski.

Nie spodziewałem się w sumie, zeby gośc był wiarygodny, jedynie prezencji mu nie można odmówić.
  • Odpowiedz
@world: A czego Ty chcesz ode mnie? Kiedy ja niby się na Olszańskiego powoływałem?

Ja oceniam tego człowieka, jako takiego który więcej mówi niż faktycznie wie lub rozumie. Tezy może mieć słuszne (nie wiem czy zawsze, albo raczej jak często, bo widziałem tylko kilka filmików w jego osobą), ale argumentacja u niego czasem leży i to ostro.
  • Odpowiedz